Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rus’" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 177
Tytuł:
Святые Западной Руси времен преподобного Сергия
Święci Zachodniej Rosji w czasach św. Sergiusza
The Saints Of Western Russia from the epoch of Sergius of Radonezh
Autorzy:
Федюкина, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420444.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Западная Русь
святость
конфессиональная ситуация
выбор веры
митрополии Литовская и Галицкая
виленские мученики
преподобный Сергий Радонежский
подвиг
митрополит Киприан
Ruś Zachodnia
świętość
sytuacja wyznaniowa
wybór wiary
Litewska i Halicka metropolie
męczennicy wileńscy
święty Sergiusz z Radonieża
poświęcenie
metropolita Cyprian
Western Russia
sacredness
confessional situation
the choice of religion
Lithuanian and Galician metropoles
Vilnius
martyrs
Saint Sergius of Radonezh
feat
Metropolitan Cyprian
Opis:
Специфика историко-культурного развития Западной Руси обусловлена длительным соседством с народами-завоевателями Польшей и Литвой, а также воздействием униатских устремлений определенных сил. Автор пользуется названием Западная Русь для обозначения ареала проживания предков современного белорусского народа и отчасти Галицко-Волынской Руси, т.е. современной северо-западной Украины. Непосредственными героями повествования стали святые, которых взрастил народ Белой Руси, соотносимые с эпохой преподобного Сергия Радонежского. Этнически, это были представители как русского, так и литовского народов. В статье затрагивается проблема выбора Литвой веры и ее влияние на судьбы православных подвижников. Неотъемлемыми чертами западнорусской святости автор считает служение правде и служение Церкви в сочетании с истинной просвещенностью.
Specyfika rozwoju historyczno-kulturowego Rusi Zachodniej uwarunkowana jest sąsiedztwem z ukierunkowanymi zaborczo wobec niej Polską a Litwą, jak również wpływem ówczesnych dążeń unickich. Autor używa nazwy Ruś Zachodnia na oznaczanie regionu zamieszkania przodków współczesnych Białorusinów oraz po części ludności Rusi Halicko-Wołyńskiej, czyli współczesnej północnozachodniej Ukrainy. Jako bezpośredni bohaterowie występują tu święci, których wyłonił naród Białej Rusi w epoce chronologicznie skorelowanej z okresem życia św. Sergiusza z Radonieża. Pod względem etnicznym byli to przedstawiciele tak Rusinów (szerzej, Słowian), jak i Litwinów. W artykule jest poruszany problem wyboru wiary przez Litwę, poprzez jego wpływy na losy prawosławnych świętych. Wśród nieodzownych cech świętości Rusi Zachodniej autor wymienia służbę prawdzie i Cerkwi, którym towarzyszyły wysokie dążenia oświeceniowe.
The peculiarity of historical and cultural development of Western Russia is caused by the long-term vicinity of conquering countries, such as Poland and Lithuania, and also by the influence of uniate aspiration os specific forces. Author uses the name of Western Russia for marking the habitation area of modern Belorussians’ ancestors and partly Galician-Volhynian Russia, i.e. modern Notrh-Western Ukraine. The direct narration heroes were the saints grown by the people of White Russia. These saints are correlated with the epoch of Sergius of Radonezh. Ethnically they were the representatives of both Russian and Lithuanian people. The article touches on the problem of choosing Lithuania its religion and its impact on the fate of Orthodox men of faith. The author considers minestering the truth and Church service coupled with true enlightenment to be essential feature of Western Russian sacredness.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 59-64
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Вильнюсский список Послания киевского митрополита Климента Смолятича смоленскому пресвитеру Фоме с толкованиями мниха Афанасия
The Vilnius manuscript copy of the Letter by Kievan Metropolitan Kliment Smoliatich to the Smolensk presbyter Thomas commented by monk Athanasius
Autorzy:
Темчин, Сергей Ю.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494345.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
древнерусская литература
Киевская Русь
послания митрополитов
экзегетические толкования
Климент Смолятич
Kievan Rus’ literature
metropolitan epistles
exegetic commentaries
Kliment Smoliatich
Opis:
Статья впервые вводит в научный оборот ранее неизвестный список (датируемый серединой XVII в.) Послания киевского митрополита Климента Смолятича смоленскому пресвитеру Фоме с толкованиями мниха Афанасия. Новый список содержится в церковнославянском конволютном Торжественнике общем, ныне хранящемся без шифра в Институте литовского языка (Вильнюс). Статья содержит краткие сведения о рукописи, общую характеристику новонайденного списка указанного произведения и его полную публикацию. Наиболее яркой особенностью вильнюсского списка является то обстоятельство, что он на 2/3 содержит новые фрагменты текста, неизвестные по иным (первичным и вторичным) рукописным источникам.
The author introduces a new (previously unknown) mid-17th century manuscript copy of the Letter by Kievan metropolitan Kliment Smoliatich to Presbyter Thomas commented by monk Athanasius. The new copy is found in a convolute Old Church Slavonic General Homiliarium now kept without a call number at the Institute of Lithuanian Language in Vilnius. The article presents a concise description of the manuscript and a general characteristic of the newly identified copy along with its publication. The most striking feature of the Vilnius copy is that approximately 2/3 of its entire text consist of textual units totally unknown from the previously identified sources.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 1; 93-115
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Кілька епізодів урбаністичного розвитку Києва у X–XI ст. за археологічними джерелами
Autorzy:
Тараненко, Сергій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891119.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
archeologia
urbanistyka
Stara Rus
Kijów
megalopolis
archaeology
Urban Studies
The Old Rus
Kyiv
Opis:
The author highlights the role of archaeology in researches of development of Kyiv in X–XI centuries, from the times of town’s founding to the times of its territorial growth, paying special attention to the peculiarities of topography and hydrology. The author proposes to use the term and the concept ‘megalopolis’ in studying the development of Kyiv.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2019, 2 (21); 42-74
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aдміністративне розмежування території підкарпатської русі і словаччини в 1920–1922 роках
Autorzy:
Ліхтей, Ігор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436592.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Ruś Przykarpacka
Słowacja
Użhorod
Zemplin
administracja dzielnicy Sobranetskaya
Ladislav Moysh
Otto Faltyn
Opis:
The article explains the process of administrative-territorial demarcation of the territory of Pidkarpatska Rus and Slovakia which began shortly aer signing of the Treaty of Saint-Germain, according to which the area south of the Carpathians, inhabited by Rusyns, was annexed to Czechoslovak Republic. As a basis, the demarcation line was determined by Paris Peace Conference that divided the territory of the former Uzhanska zhupa into halves. Uzhgorod zhupa was formed in its eastern part and western part draw off to Zemplin zhupa. In late 1920 the delimitation between these two administrative units was in general completed. However, the final point in the process was made in 1922 when the Czechoslovakian government subordinated to Pidkarpatska Rus the territory in the basin of the river Uzh, which, according to the demarcation line, had to belong to Slovakia.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 4; 154-164
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Чеські воїни на полі Ґрюнвальдської битви: участь та пошуки контактів із Польщею та Литвою-Руссю
Czech Warriors on the Field of the Battle of Grunwald: Participation and Search for Contacts with Polond and Lithuania-Rus’
Autorzy:
Козак, С.Я.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676720.pdf
Data publikacji:
2022-01-27
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Ґрюнвальдська битва
Тевтонський орден
Богемія
чеські найманці
Ян Жижка
Зиґмунд Корибутович
чесько-руські відносини
Battle of Grunwald
Teutonic Order
czech mercenaries
Jan Žižka
Zygmunt Korybutovych
Czech-Rus’ relations
Opis:
У статті досліджується проблема участі воїнів з Богемії у подіях Ґрюнвальдської битви як на боці польсько-литовських сил, так і на боці Тевтонського ордену. Окреслено стан дослідження теми, її місце у вивченні Ґрюнвальду. Наголошено на актуальності вивчення чеської військової складової у військах обох сторін з огляду на потребу подальшого розвінчання міфу про німецьку небезпеку та панславістський союз. Автором проаналізовано, у складі яких хоругв – польсько-литовських та орденських – воювали чеські найманці та названо імена відомих із джерел їхніх очільників. Проаналізовано «чеські» епізоди у творі Яна Длуґоша, відзначено, що версія участі найманців з Богемії у битві відображає негативне ставлення польського хроніста до Чехії. Піднято питання участі у подіях війни з Орденом майбутнього провідника гуситів Яна Жижки, відстоюється думка, що він воював у лавах польсько-литовського війська. Звернено увагу на причетність до Ґрюнвальдської битви литовсько-руського князя Зиґмунда Корибутовича, а також на його подальшу роль у чесько-руських відносинах у вирі гуситських подій. Наголошується, що Ґрюнвальдська битва була вирішальною подією, яка вплинула на поступовий відхід Богемії від союзу з Орденом, принаймні, для тих її сил, які згодом брали участь у гуситських подіях та налагоджували контакт із Владиславом ІІ Ягайлом та Вітовтом. Згадується епізод листування Яна Гуса з польським королем у контексті того, як польська пропаганда витворювала міф власної миротворчої перемоги одразу після війни. Автор дійшов висновку, що події Ґрюнвальдської битви частково визначили для Богемії її подальшу геополітичну взаємодію у Центрально-Східній Європі та сприяли відновленню комунікації із Литвою, Польщею та Руссю. Водночас, наголошено, що Ґрюнвальд не став остаточним розривом відносин із Орденом, із яким у Богемії, як і в королівства Русі, впродовж минулих століть були доволі міцні зв’язки.
The article examines the problem of the participation of soldiers from Bohemia in the events of the Battle of Grunwald, both on the side of the Polish-Lithuanian forces and on the side of the Teutonic Order. The state of research of the topic, its place in the study of Grunwald is outlined. The urgency of studying the Czech military component in the armies of both sides was emphasized, given the need to further debunk the myth of the German danger and the pan-Slavic alliance. The author analyzes which Polish-Lithuanian and Order banners fought Czech mercenaries and names the names of their leaders known from sources. The “Czech” episodes in the work of Jan Dlugosz are analyzed, it is noted that the version of the participation of mercenaries from Bohemia in the battle reflects the negative attitude of the Polish chronicler to the Czech Republic. The issue of participation in the events of the war with the Order of the future leader of the Hussites Jan Žižka was raised, the opinion is defended that he fought in the ranks of the Polish-Lithuanian army. Attention is drawn to the involvement of Lithuanian-Rus’ Prince Zygmunt Korybutovych in the Battle of Grunwald, as well as to his further role in Czech-Rus’ relations in the wake of Hussite events. It is noted that the Battle of Grunwald was a decisive event that influenced the gradual withdrawal of Bohemia from the alliance with the Order, at least for those of its forces who later participated in the Hussite events and established contact with Wladyslaw II Jagiello and Vytautas. An episode of Jan Hus's correspondence with the Polish king is mentioned in the context of how Polish propaganda created the myth of its own peace victory immediately after the war. The author concludes that the events of the Battle of Grunwald partly determined for Bohemia its further geopolitical cooperation in Central and Eastern Europe and contributed to the restoration of communication with Lithuania, Poland and Rus’. At the same time, it was emphasized that Grunwald did not become the final severance of relations with the Order, with which Bohemia, like the Kingdom of Rus’, had had strong ties for centuries.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 17; 85-97
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Документ і влада на Галицькій Русі пізнього середньовіччя (У зв’язку з монографією Sven Jaros, Integrationen im Grenzraum. Akteure und Felder multikonfessioneller Herrschaftsaushandlung in Kronruthenien (1340–1434), Berlin–Boston 2021 [Europa im Mittelalter, Bd. 41])
Document and Power in Late Medieval Halych Rus’ (Review: Sven Jaros, Integrationen im Grenzraum. Akteure und Felder multikonfessioneller Herrschaftsaushandlung in Kronruthenien (1340–1434), Berlin–Boston 2021 [Europa im Mittelalter, Bd. 41])
Autorzy:
Зазуляк, Юрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28713770.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Rus’
Crown Rus’
nobility
charters
donation policy
Opis:
The article provides an overview of the recent book written by the German historian Sven Jaros which examines the history of the political process, local elites, and the documentary culture in Halych Rus’ (Red Ruthenia) during the period of the 1340s – 1430s. The book offers a new interpretation of the power relations and the formation of the local elites in the region with a focus on the detailed analysis of the charters issued by the rulers from the Piast, Anjou, and Jagiellon dynasties, as well as by their governors for the local noblemen, townsmen, and commoners. In his analysis Jaros discusses the composition of the groups of the recipients of charters according to their ethnic, social, and geographic origin. The analysis continues with an examination of the mobility of the rulers, governors, and recipients. It seeks to trace the connections between the geographies of the issue of a charter, the property granted, and the residence of the recipients. The book contains short excursions on the beginnings of the Latin Church and the state of the Orthodox Churches in Crown Rus’ under the rule of Casimir III, the Great, as well as on the practices of cura animarum in the region. Jaros concludes that the continuity and changes in the forms of local political communication and the political order, as reflected in the rulers’ charters for Crown Rus’, determined the political and institutional space for the formation of the local nobility as a supra-ethnic and supra-confessional community. The second part of the book consists of a register (repertorium) of all known charters and their deperdita issued for the region’s recipients by the rulers and their governors during the given period. The register is accompanied by observations on the main characteristics of the available corpus of diplomas and charters for the history of Galicia, which highlights the institutional means of their preservation, the correlation between the surviving originals and copies, the mentions of lost documents, etc. The review also offers alternative explanations of some problems raised in the book, such as how some local knightly clans were formed, or the nature of military service and property rights in the lands of Halych Rus’ and its relations to the written documents issued to confirm such rights.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2023, 26; 423-438
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Места памяти Полоцка: на перекрестках культурных традиций
Polotsk’s Sites of Remembrance: at the Crossroads of Cultural Traditions
Autorzy:
Воронин, Василий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131669.pdf
Data publikacji:
2020-09-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polotsk
Polochans
Euphrosine of Polotsk
Grand Duchy of Lithuania
Saint Sophia
Occidentalisation
Tale of Polotsk
White Rus’
Połock
połocczanie
Eufrozyna Połocka
Wielkie Księstwo Litewskie
święty Zofiej
okcydentalizacja
Powieść o Połocku
Ruś Biała
полочане
Евфросиния Полоцкая
Великое Княжество Литовское
святой Софей
вестернизация
Повесть о Полоцке
Белая Руc
Opis:
W epoce średniowiecza i wczesnej nowożytności w Połocku istniało wiele rozpoznawalnych miejsc pamięci. Kult książąt i świętych miał metrykę staroruską, a w czasach Wielkiego Księstwa Litewskiego uzupełniony został nie tylko o nowsze odpowiedniki, ale także o symbolikę miejską i ziemską, o nazwę krainy Biała Ruś i inne. Od przełomu XV i XVI w. coraz bardziej zauważalny był wpływ kultury Zachodu na miejsca pamięci Połocka.   В эпоху Средневековья и раннего Нового времени в Полоцке существовал ряд узнаваемых мест памяти. От древнерусской эпохи вели свое происхождение культы князей и святых, во времена Великого княжества Литовского этот ряд был дополнен не только их более новыми аналогами, но также городской и земельной символикой, названием края Белая Русь и прочим. С рубежа XV–XVI веков места памяти Полоцка испытывали на себе все более заметное влияние западной культуры.
In the Middle Ages and the Early Modern era, there was a number of recognisable sites of remembrance in Polotsk. The cult of princes and saints originated in the period of Old Rus’, while in times of the Great Duchy of Lithuania the sites were not only complemented with new analogues, but also with the municipal and land symbols, including the land’s name White Rus’, and others. From the turn of the sixteenth century, the Polotsk memorial places were increasingly influenced by the West European culture.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2020, 6; 235-265
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Ссылки» на киевский источник конца ХI века в Софийской 1-й летописи
The Late 11th Century “Links” to the Kievan Source in the First Sophian Chronicle
Autorzy:
Вилкул, Татьяна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16512588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Medieval chronicles
Old Russian chronicles
textual criticism
Novgorodian annalistic writing
Old Rus’
Opis:
The article analyzes the interrelations between the texts of the Novgorodian‑Sophian group of the first half of the 15th century (Novgorod Karamzin, First Sophian and Forth Novgorod chronicles) on a specific section of the annalistic material. We explore the “links” to some Kievan text in the entries of the late 11th century from the First Sophian Chronicle, their context and probable sources. The compiler of this chronicle has left traces of his activity on early Rus’ history in his drafts (such remarks as “to search in Kievan” and similar) which scholars have considered as evidence of some importance to define the stages of annalistic work of the 15th century in Novgorod and Moscow. It is argued that a set of “links” of the First Sophian was used by the author of the second part of the Novgorod Karamzin Chronicle to fill the gaps in his narrative. However, detailed textual analysis demonstrates the very complicated and clearly later composition in the First Sophian. Therefore both the first and second parts of Novgorod Karamzin Chronicle precede the First Sophian. The paper also pays attention to some aspects of the relations between the Novgorodian‑Sophian group and early Kievan and Novgorod chronicles.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 2; 245-255
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja a „Święta Ruś”. Obraz ojczyzny w twórczości prozaików pierwszej fali emigracji rosyjskiej
Россия а „Святая Русь”. Образ родины в творчестве прозаиков „первой волны” русской эмиграции
Autorzy:
Żydek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954415.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Święta Ruś
tożsamość narodowa
mitologizacja
legenda
tęsknota za rajem utraconym
Opis:
Россия являлась одной из наиболее популярных тем литературы Русского Зарубежья. Эмигранты „первой волны” подчеркивали свою миссию продолжать великую отечественную культуру и сохранить живую память о родине. Настоящая статья посвящается исследованиям лишь отдельных черт образа России в творчестве представителей „старшего поколения” русских эмигрантов „первой волны”. Материалом для анализа послужили тут некоторые произведения И. А. Бунина, Б. К. Зайцева, А. М. Ремизова и И. С. Шмелева. Россия, представленная ими, сильно идеализирована и мифологизирована. В произведениях Русского Зарубежья находятся элементы свойственны всем эмигрантским литературам, напр.: ссылки на мифы Аркадии и Золотого века, топосы родины как locus amoenus или страны детских воспоминаний. В наследии писателей-изгнанников заметно также возвращение к древнему восприятию родины, лежавшему в основе идеи „Святой Руси”. Автор обращает внимание на сходства между образом России в эмигрантском творчестве и представлением „Святой Руси” в дореволюционной литературе.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 21-30
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizjonerstwo historyczne w tekstach pisarzy innowierczych
Historical Visionary in the Writings of Dissident Authors
Autorzy:
Zema, Valerii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156689.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Antiquity
Calvinism
historical legend
falsifi cation
Renaissance
Reformation
Rus
Opis:
This article reviews the creation and the roots of two historical legends about the trip of Ivan Smera to Alexandria and the privilege of Alexander Macedon to Slavs. The methodology of current research is based on the comparison of historical narratives. Two versions of the legend about the trip to the Orient were composed on the ground of old Kyivan chronicle which narrates the story about the choice of religion by Kyivan prince Volodimer in the last decades of the Xth century when several ambassadors were sent to study the peculiarities of Judaism, Islam, Latin and Byzantine Christianity. During the second half of the XVI century, a new version of this tale was composed by Calvinists in Polish-Lithuanian Commonwealth. It narrates the visit of a certain person (Jolash or Ivan Smera) who arrived at Alexandria in North Africa to investigate the customs of the local Christian community. Ivan Smera found that the customs and the rite of the local community reflect the ideals of simple Christian service, without icons and church decoration. The rite of this religious community responds to the customs and the service of Calvinism. Smera has reported about the customs of Alexandria’s Christians to Volodimer but the Kyivan price ignored the ambassador’s notes and accepted Christianity in the byzantine rite. The other legend, which circulated in East and Central Europe during the Renaissance, narrates about the privilege of Alexander Macedon that was inscribed by golden letters on the tables in Alexandria. This imagined document relates that Slavic tribes arrived from the lands of Illyria and Dalmatia under the rulership of chieftains Lech, Roxolan, and Czech. It seems that both legends are rooted in Alexandria because Arianism prevailed in this city during late antiquity and Calvinism leaders supposed to establish good relations with orthodox patriarchs of this city in the second half of the XVI century. Religious life in ancient Alexandria was treated by the authors of the legend about the trip to North Africa as an example of perfect Christianity.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2021, 8; 197-211
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poland–Ukraine: a thousand years of reciprocity. The Kyivan Princess Dobroniega-Maria, wife of Kazimierz the Restorer: a new hypothesis of her pedigree
Polska-Ukraina: tysiąc lat wzajemnych stosunków. DObroniega Maria księżniczka kijowska, żona Kazimierza Odnowiciela: nowa hipoteza dotycząca jej pochodzenia.
Autorzy:
Yasynetska, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532066.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
Polska
Kyivan Rus
Polish-Ruthenian dynastic marriages
Kazimierz I the Restorer
Dobroniega-Maria
Polska
Ruś Kijowska
polsko-ruskie małżeństwa dynastyczne
Kazimierz I Odnowiciel
Dobroniega Maria
Opis:
W artykule przeanalizowano rodowód kijowskiej księżniczki Dobroniegi Marii (ok. 1015/17–1087), żony władcy Polski Kazimierza I Odnowiciela (1016–1058). Omówiono istniejące teorie genealogiczne odnoszone do Dobroniegi Marii i zaproponowano nową hipotezę jej pochodzenia, przeanalizowano także okoliczności dynastycznego małżeństwa Marii i Kazimierza I. Przedstawiona w artykule wersja genealogiczna ukazuje argumenty na korzyść związków rodowodu Dobroniegi Marii z rządzącymi dynastiami Bułgarii, Bizancjum, Niemiec, Anglii i Rusi. W artykule została uzasadniona hipoteza pochodzenia Dobroniegi z rodu św. Borysa, który był synem i spadkobiercą wielkiego księcia kijowskiego Włodzimierza I Wielkiego i jego bułgarskiej żony. Na podstawie średniowiecznych źródeł (Kronika wielkopolska, Genealogia Welfów, Historia Welforum Weingartensis), a także współczesnych badań [Jackman 1997], uzasadniono wersję narodzin Dobroniegi z małżeństwa Borysa syna Włodzimierza z germańską margrabiną, potomkinią rodu Ottona I Wielkiego (912–973), cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego, i angielskiej księżniczki Edyty (910–946). Ślub Dobroniegi i Kazimierza jako jeden z pierwszych polsko-ruskich sojuszy dynastycznych stał się ważnym czynnikiem w stosunkach międzynarodowych Polski i Rusi Kijowskiej w XI wiek u, wzmacniając sojusz polityczny i zapoczątkowując okres przyjaznej współpracy między państwami. Przykłady innych polsko-ruskich małżeństw dynastycznych z tego okresu świadczą o aktywnych związkach matrymonialnych i ścisłej współpracy między Polską a Rusią Kijowską w XI–XII wieku.
Źródło:
Studia Lednickie; 2018, 17; 11-25
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moskiewska i kijowska wizja interpretacji sporów o przeszłość ciągłości historycznych korzeni wzajemnej państwowości
Moscow and Kiev’s vision of the interpretation of disputes about the past, the continuity of the historical roots of mutual statehood
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050984.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ruś Kijowska
Imperium Rosyjskie
Trzeci Rzym
historia Ukrainy
konflikt rosyjsko-ukraiński
Kievan Rus
Russian Empire
Third Rome
history of Ukraine
Russian-Ukrainian conflict
Opis:
The attack on the Russian Federation on February 24, 2022, in Ukraine, which was not the result of the functions of a superpower, treated by a member state. In any other device there is a reference to the historical past. This is in fact common in its origins but interpreted differently by both countries for 31 years. Starting from the vision of Russia promoted since the 16th century as the successor to the Byzantine Empire, Putin’s Russian Federation claims the right to create one empire corresponding to all the former lands of the Russian Empire. Not subject to legal protection and Ukrainian nationality. No official war is available to achieve this goal.
Napaść Federacji Rosyjskiej z 24 lutego 2022 r. na Ukrainę nie była dziełem przypadku, lecz strategii tego państwa, aby ponownie zająć pozycję supermocarstwa. Ważną rolę odgrywało tu odwoływanie się do przeszłości historycznej, która faktycznie jest wspólna w jej początkach, jednak różnie interpretowana przez oba suwerenne od 31 lat państwa. Wychodząc z lansowanej od XVI w. wizji Rosji jako następcy Cesarstwa Bizantyjskiego, putinowska Federacja Rosyjska rości sobie prawo do tworzenia jednego imperium skupiającego wszystkie dawne ziemie Imperium Rosyjskiego. Nie uznaje ona odrębnej państwowości oraz narodowości ukraińskiej. Dla realizacji tego celu nastąpiła opisywana wojna.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2023, 8(1); 13-25
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A.D. 966. Chrzest księcia Mieszka. Dylematy naukowe i znaczenie tego aktu dla przemian kulturowych na ziemiach polskich. Zagadnienia wybrane
A.D. 966. The Baptism of Duke Mieszko. Research Dilemmas and the Importance of the Act for Cultural Transformations in Poland
Autorzy:
Wyrwa, Andrzej Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532591.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
chrzest księcia Mieszka I
Bolesław Chrobry
rok 966
księżna Dobrawa
biskup Jordan
chrystianizacja ziem polskich chrystianizacja Pomorzan
chrystianizacja Prusów
św. Wojciech
św. Bruno z Kwerfurtu
św. Otton z Bambergu
św. Wulfram z Sens
Ethelbert władca Kentu
św. Metody
Włodzimierzksiążę Rusi
Thietmar
Gall Anonim
Jan Długosz
burzenie bałwanów
baseny chrzcielne na ziemiach polskich
Ostrów Lednicki
Poznań
Gniezno
Łekno
1050. rocznica symbolicznego chrztu Polski
baptism of Duke Mieszko I
Bolesław the Brave
966
Duchess Dobrawa,
Bishop Jordan
Christianization of the Polish lands
Christianization of the Pomeranians
Christianization of Prussia
St Adalbert
St Bruno of Querfurt
St Otto of Bamberg
St Wulfram of Sens
king Æthelbert of Kent
St Methodius
Prince Vladimir of Rus
Gall Anonymous
demolition of idols
baptismal fonts in Poland
1050th
anniversary of the symbolic baptism of Poland
Opis:
This paper provides a general overview of selected sources and ideas functioning in Polish historiography on the baptism of Duke Mieszko I and the early stages of the Christianization of the Polish lands. The issue has long been debated by historians specialising in different fields, and new hypotheses and interpretations are still formulated. As part of this unfinished discussion, this paper seeks to make some general comments on some of the most lively discussed questions. Understandably, the hypotheses presented in the paper do not unravel all the mysteries and issues are still pending further research. The baptism of Duke Mieszko I, and thus the symbolic baptism of Poland, coincided with a moment of an intense expansion of Christianity in Europe (Fig. 1). Regardless of its religious, political and cultural significance for the next generations of rulers, nobles, prelates, chroniclers, historians, writers, artists and many others, the baptism has always been a great inspiration for various creative undertakings. The origins of historical reflections on this act can be found, e.g., in the chronicles of Thietmar or Gallus Anonymous. The latter rendered the events of this Holy Saturday of 966 in a very colourful and symbolic way, approximately 150 years later. In his chronicle, Gallus Anonymous noted, e.g., that just as Duke Mieszko was healed from blindness as a child, so having married a Bohemian Duchess Dobrawa, Mieszko — as a prudent and foresighted ruler — accepted baptism. The baptism freed him and his subjects from the blindness and darkness of paganism, giving them in return the clarity and truthfulness of the new faith. Although the very act, its exact date and location, as well as its cultural and civilization- bearing role are still subjects of heated debate among historians specialising in various fields, there is no doubt that it marked the beginning of a new phase in the connection between the Polish lands and the European cultural circle. At first, the process of Christianization involved merely a small circle of the society. The establishment of Christianity in the whole area of Poland was a very long process, characterised by varying dynamics and completed — using a variety of means — not earlier than at the end of the thirteenth century. Nevertheless, Mieszko I’s baptism inscribed our lands into the circle of Christian Europe in perpetuity. What did the adoption of Christianity mean for Poland? Through the introduction of the Christian faith, regardless of its initial kinks (in the 1030s), the Church strengthened the position of the ruler, offered him a divine legitimacy and made him an equal partner in the family of the Christian rulers of Europe. Christianity introduced also new, previously unknown cultural elements. These were, for example: — a new concept of God, the world and the place of humans within it; — the opening of expanded international contacts in the secular and ecclesiastical sphere; — bringing religious orders, such as the Benedictines, later Cistercians, Canons Regular, mendicant orders and others. These, as in Europe, actively participated in the shaping of the new economic and cultural image of the Polish lands, irrespective of their spiritual duties; —Latin, a universal language and alphabet associated with the circle of the clergy, and the princely chancellery; — a new way of measuring time (a calendar and related holidays and liturgical celebrations); — the inclusion of Christian symbols into the native cultural space, including the symbolism of colours, signs and gestures, the symbols of the natural world, etc.; — scriptoria, book and wall painting; — various worship and liturgy-related objects, such as, e.g., frescoes, the statues of saints and patron saints, reliquary boxes, liturgical combs, signs of episcopal dignity, patens, chalices, bowls, crosses, bells, suspended canopy lighting, etc.; — new architecture, and canons of style and workshops (the mastery of stone processing, techniques of construction and the preparation of mortars and mosaics); — inhumation took over from cremation as the dominant burial rite, etc. And other things. Slowly but consequently, these elements replaced and sometimes demolished the hitherto prevailing way of perceiving and ordering the world and its evaluation. Therefore, there is no exaggeration in the statements of the ‘revolutionary’ nature of the new faith formulated by scholars. Due to the enigmatic nature of the written sources and an unsatisfactory state of knowledge of, e.g., the earliest architecture related to the Christianization of the Polish lands (especially its more precise chronology), some issues addressed in this paper remain unresolved. However, despite many shortcomings and unexplained hypotheses, there is no doubt that an area in Europe, which since c.1000 came to be called Polonia, became permanently linked to the European Christianitas in the second half of the tenth century. All this started in 966, following previous preparations, due to Duke Mieszko I of the Piast dynasty.
Źródło:
Studia Lednickie; 2016, 15; 19-72
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 177

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies