Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rozważanie o śmierci" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Poemat o śmierci. Rozważanie o śmierci Karola Wojtyły jako medytacja filozoficzno-religijna
A Poem on Death. Karol Wojtyła’s Rozważanie o śmierci as Philosophical and Religious Meditation
Autorzy:
Kisiel, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731745.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Rozważanie o śmierci
poemat
medytacja
religia
poem
meditation
religion
Opis:
W artykule podjęto próbę interpretacji Rozważania o śmierci Karola Wojtyły jako poematu filozoficzno-religijnego. W utworze zatarte zostały odwołania do literatury pięknej, poeta polemicznie przywołał metafizykę egzystencjalną (Heidegger) i aprobatywnie Ewangelię (listy św. Pawła) jako źródło swojej medytacji. Prowadząc rozważania wokół pojęć „dojrzałości”, „tajemnicy”, „bojaźni” i „nadziei”, Wojtyła widzi śmierć jako gotowość do „trudnego spotkania” z „Tym, w Kim istnienie znajduje całą swą przyszłość”. Medytacja jest spotkaniem Ja, czyli osoby, wobec której Ty, czyli Bóg, ustawia się na pozycji możliwego dialogu. Jest to relacja określana przez filozofów dialogu jako „możliwość bycia zagadniętym”. Mówiąc o antynomii „ciała” i „duszy”, poeta przeczuwa, że wpisane jest w nią również przeciwstawienie „życia” i „śmierci”. Wykładnię tę potwierdzi po latach, jako papież, w encyklice Dominum et vivificantem.
This article focuses on Karol Wojtyła’s Rozważanie o śmierci [“On Death”] as a philosophical and religious poem. Wojtyła’s text includes numerous references to other literary works; as sources of his meditation, the poet polemically recalls existential metaphysics (Heidegger) and affirmatively turns to the Gospels (the letters of St. Paul). Having discussed such notions as “maturity,” “mystery,” “angst,” and “hope,” Wojtyła perceives death as the readiness for the “difficult encounter” with “the One in whom one’s being embraces its entire future.” In fact, the meditation itself is the encounter: God – that is, you – makes dialogue possible here, as He posits himself towards the person, that is, I. The philosophers of dialogue know this relationship as “the possibility of being addressed.” Recognising the antinomy of “body” and “soul”, the poet presumes that the contrast of “life” and “death” is inscribed in it as well. As Pontiff, Wojtyła confirms this intuition in Dominum et Vivificantem.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 79-93
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies