Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Romantic irony" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Romans z Balladyną
    Romance with Balladyna
    Autorzy:
    Romaniszyn-Ziomek, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/511536.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    romantic irony
    parabasis
    game
    tradition
    Opis:
    The aim of the article is to interpret Ignacy Karpowicz’s novel Balladyny i romanse in the context of romantic literature. The concept of romantic irony becomes the main theme and here in this article it distinguishes, in Karpowicz’s work, the aesthetic features that are characteristic of such romantic texts as Balladyna or Beniowski by Juliusz Słowacki. The contradictions that are characteristic of romantic irony in Karpowicz’s novel exist as a process of creating and destroying, where interweaving and complicating cultures and orders result in creating a chaotic but deliberate reality. The digressive character of the novel, metaliterary reflections and selfreference, reveal the author’s attitude to the creative process as an intellectual, romantic and ironic game.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2013, 1(11); 127-137
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chopin as Romantic narrator (in his youth)
    Autorzy:
    Nowicka, Justyna Cecylia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780411.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Fryderyk Chopin
    Romantic epistolography
    Romantic narrator
    Romantic irony
    aesthetic of the fragment
    Opis:
    One can find the same features in Chopin’s correspondence as in his music. They share a wealth of emotions, expressivity and lightness, and also narrative and speech-like qualities. Far from programmicity and illustrative explicitness, Chopin the composer articulates musical content with an almost verbal force of transmission; his letters, meanwhile, bear the same distinct stamp of his personality that marks out his piano works. In both domains, Chopin may be called a narrator, but particularly interesting proves to be analysis of his correspondence, from the point of view of the narration of a Romantic ironical poem. Although one would be hard pressed to speak of an exact equivalence, it is worth taking into account the strong subjectivity, combined with irony and the writer’s self-irony, but above all his affinity with Schlegelian Romantic irony. This notion is of fundamental significance for changes to the subject in Romantic poetry and for the emergence of the form of the ironical poem. The creativeness of the text, the exposure of the subject, digressions, humour, leaps of thought and style, and a variability and transformation of content - those are just some of the characteristics of the ironical narrator. Also crucial to these considerations is the Romantic aesthetic of the fragment.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2010, 9; 69-82
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice ironii – granice iluzji. O ontologii postaci w „Eugeniuszu Onieginie” Aleksandra Puszkina i Piotra Czajkowskiego
    The Borders of Irony – the Borders of Illusion. On the Character Ontology in Alexander Pushkin’s and Pyotr Tchaikovsky’s “Eugene Onegin”
    Autorzy:
    Borkowska-Rychlewska, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135484.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Eugene Onegin
    Alexander Pushkin
    Pyotr Tchaikovsky
    digressive poem
    romantic irony
    stage illusion
    Opis:
    The article presents the characteristics of the romantic irony employed in Alexander Pushkin’s digressive poem Eugene Onegin and Pyotr Tchaikovsky’s opera titled alike. The analysis of selected fragments of the libretto which were based on the verses constituting the digressive (rather than storytelling) layer of Pushkin’s work allow one to conclude that the operatic version of Onegin expresses exactly the same kind of romantic irony which was used by the romantic poet. The authors of the libretto achieved something typical of Pushkin’s irony – a flow of the border between illusion and disillusion and an effortless crossing of the dialectic borders of time and space. They did so by multiplying and splitting into layers the “I” of the main character which functions both in the dramatic plane and beyond it, taking over the functions which in Pushkin’s text were performed by the narrator.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 137-155
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Poetyka poetycka” Friedricha Schlegla
    The “Poetical Poetics” of Friedrich Schlegel
    Autorzy:
    Hamerski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363326.pdf
    Data publikacji:
    2016-02-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Romanticism
    Romantic Irony
    Jena Romanticism
    Friedrich Schlegel
    romantyzm
    ironia romantyczna
    romantyzm jenajski
    Opis:
    Stworzenie „poetyckiej poetyki” było jednym z licznych postulatów Friedricha Schlegla, które nigdy nie doczekały się realizacji. Myśl romantyka, fragmentaryczna i skrząca się od paradoksów, nie poddaje się łatwej syntezie. Celem artykułu jest zaprezentowanie refleksji poetologicznej autora Fragmentów jako konstelacji niesystemowo powiązanych pojęć, które w ujęciu historycznym stanowią pośrednią replikę na poetykę normatywną klasycyzmu. Refleksja teoretyczna jenajczyków, zgodnie z duchem „poezji progresywnej”, przyjmowała formę prowokacyjnie niedomkniętą. Myśli dotyczące samej literatury (ideał powieści-mieszaniny), jak i języka opisu tejże literatury (ideał „czystej poetyki”), zamiast dążyć do konkluzji, manifestują swoją niekonkluzywność. Na straży poetyki otwartej, pozostającej w nieustannym ruchu, stoi „najbardziej wolna ze wszystkich licencji”, czyli ironia, będąca nie tylko tematem wielu fragmentów Schlegla, ale i samą zasadą ich konstrukcji.
    The creation of a “poetical poetics” was one of the personal postulates of Friedrich Schlegel that never achieved full execution. The Romantic thinker’s fragmentary thought, sparkling with paradoxes, does not easily submit to synthesis. The purpose of this article is to present the poetological reflections of the author of Fragments as a constellation of concepts interconnected non-systematically, which in a historical sense represent an indirect response to the normative poetics of classicism. The theoretical reflection of the Jena Romantics, in accordance with the spirit of “progressive poetry,” adopted a provocatively open form. Thoughts concerning literature itself (the ideal of the mixture-novel), like the language of description of that same literature (the ideal of a “pure poetics”), instead of striving to reach conclusions, manifest their own inconclusiveness. In defense of an open poetics, remaining in constant motion, stands “the freest of all licenses”, irony, which not only forms the subject of many of Schlegel’s fragments, but also functions as the very principle of their construction.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2016, 3; 6-17
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inside the crystal ball of tradition
    Autorzy:
    Woźniewska-Działak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17909918.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    baroque
    mannerism
    Enlightenment
    Romanticism
    Romantic irony
    the nineteenth century
    literary tradition
    grotesque
    infinity
    Opis:
    The article reviews Agata Seweryn’s book titled Between the Worlds. Studies in the Literature of the Enlightenment and Romanticism, accounting for the composition of the book, examining research problems raised in it in greater detail, and discussing essays included in the publication as supplementing existing interpretations of selected Romantic works. Seweryn is argued to draw attention to those aspects that reveal the richness inherent in the discussed works, which are demonstrated as not having been exhausted yet. These works are analysed in the reviewed book by pursing references to the baroque tradition, or by reflecting on their relationship with normative poetics and rhetoric.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2020, 38 English Version; 240-251
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Eagle? It is not half-turtle, half-thunder”. The problem of romantic irony in Vade-mecum
    Autorzy:
    Ronge, Gerard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17893096.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Søren Kierkegaard
    ironia romantyczna
    Vade-mecum
    permanentna parabaza
    Romantic irony
    permanent parabasis
    Opis:
    Numerous studies on the works composing the volume Vade-mecum confirm that although the individual poems are characterised by great ethical sensitivity and strong moral rigour, it is difficult to clearly define the worldview of Norwid’s work. The author of the article proposes an interpretation of Vade-mecum, taking into account the problem of Romantic irony. The poet uses irony as a tool to reach the elusive Truth. For him, ironic distance is not distancing himself from the views professed in particular works, but an awareness of the imperfections of a language which may falsify those views. Irony helps him in his quest to “give the right word to the thing”, not allowing the language to simplify or reduce the moral statements expressed in individual works.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 135-146
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Orzeł? Nie jest pół-żółwiem, pół-gromem”. Problem ironii romantycznej w Vade-mecum
    “Eagle? It is not half-turtle, half-thunder”. The problem of romantic irony in Vade-mecum
    Autorzy:
    Ronge, Gerard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117462.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Søren Kierkegaard
    ironia romantyczna
    Vade-mecum
    permanentna parabaza
    Romantic irony
    permanent parabasis
    Opis:
    Liczne opracowania na temat utworów wchodzących w skład Vade-mecum potwierdzają, że choć wiersze te cechują się ogromną wrażliwością etyczną i silnym rygoryzmem moralnym, trudno jest jasno określić światopogląd dzieła Norwida. Autor artykułu proponuje interpretację Vade-mecum z uwzględnieniem problematyki ironii romantycznej. Poeta posługuje się ironią jako narzędziem dochodzenia do nieuchwytnej Prawdy. Dystans ironiczny nie jest u niego dystansowaniem się od poglądów głoszonych w poszczególnych utworach, ale świadomością niedoskonałości języka, który może te poglądy fałszować. Ironia pomaga mu w dążeniu, by „odpowiednie dać rzeczy słowo”, nie pozwalając językowi upraszczać bądź redukować wyrażanych w poszczególnych utworach twierdzeń o charakterze moralnym.
    Numerous studies on the works composing the volume Vade-mecum confirm that although the individual poems are characterised by great ethical sensitivity and strong moral rigour, it is difficult to clearly define the worldview of Norwid’s work. The author of the article proposes an interpretation of Vade-mecum, taking into account the problem of Romantic irony. The poet uses irony as a tool to reach the elusive Truth. For him, ironic distance is not distancing himself from the views professed in particular works, but an awareness of the imperfections of a language which may falsify those views. Irony helps him in his quest to “give the right word to the thing”, not allowing the language to simplify or reduce the moral statements expressed in individual works.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2019, 37; 131-143
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die imaginierten Abenteuer eines Mönchs. E.T.A. Hoffmanns "Die Elixiere des Teufels" als Ausdruck romantischer Unsicherheit
    The imagined adventures of a monk. E.T.A. Hoffmanns "Die Elixiere des Teufels" as an expression of romantic uncertainty
    Autorzy:
    Jaglewicz, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098209.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Romantik
    Wahnsinn
    romantische Ironie
    E.T.A. Hoffmann
    Romanticism
    Madness
    Romantic Irony
    romantyzm
    szaleństwo
    ironia romantyczna
    Opis:
    Der Beitrag analysiert das Wahnsinnsmotiv in den "Elixieren des Teufels" von E.T.A. Hoffmann. Die Literaturwissenschaft ist sich darin einig, dass der Protagonist des Romans das Problem der Ich-Dissoziation, des damit einhergehenden Wahnsinns sowie der Unmöglichkeit, für sich selbst zu entscheiden, veranschaulicht. Trotz mehrerer Indizien, die der Roman enthält, wurde von der Forschung übersehen, dass die Abenteuer des Mönchs Medardus mit der fiktiven Wirklichkeit wenig zu tun haben. Dies hat insbesondere, wie der Beitrag zeigt, damit zu tun, dass er seine Klosterzelle nie verlassen hat. Indem Hoffmann das Motiv des wahnsinnigen Mönchs nach dem Prinzip der romantischen Ironie bearbeitet, bringt er einerseits seine eigenen Ängste zum Ausdruck und andererseits polemisiert er mit der aufklärerischen und klassischen Überzeugung, dass der Mensch sich zu einem autonomen und einheitlichen Subjekt entwickeln könne.
    W ramach artykułu analizowany jest motyw szaleństwa w powieści "Die Elixiere des Teufels" E.T.A. Hoffmanna. Literaturoznawstwo jest zgodne co do tego, że postać głównego bohatera unaocznia problem rozdwojenia własnego ja, idącego za tym szaleństwa, a także niemożności decydowania o sobie samym. Mimo wielu wskazówek zawartych w powieści przeoczony został jednak przez badaczy fakt, że przygody mnicha Medarda mają niewiele wspólnego z fikcyjną rzeczywistością. Ma to, jak pokazuje artykuł, szczególny związek z tym, że protagonista nigdy nie opuścił swojej klasztornej celi. Modyfikując motyw szalonego mnicha według zasad ironii romantycznej, Hoffmann wyraża z jednej strony swoje własne obawy, a z drugiej polemizuje z oświeceniowym i klasycystycznym przekonaniem, że człowiek może stać się spójnym oraz autonomicznym podmiotem.
    This article analyses the madness motif in "Die Elixiere des Teufels" written by E.T.A. Hoffmann. There is consensus among literary scholars, that the novel’s protagonist exemplifies the problem of the split ego, the accompanying madness, and the impossibility of deciding for oneself. However, despite several hints in the novel, scholars have overlooked the fact that the adventures of the monk Medardus have little to do with fictional reality. This has to do in particular, as the article shows, with the fact that he never left his monastery cell. By treating the motif of the mad monk according to the principle of romantic irony, Hoffmann on the one hand expresses his fears and on the other polemicizes with the Enlightenment and classical conviction, that man could develop into an autonomous and unified subject.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 25-40
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrafinowany koncept. O miejscu [Królewny Lali] Adama Mickiewicza w historii literatury
    Sophisticated Concept. The Place of Adam Mickiewicz’s [Królewna Lala] in the History of Literature
    Autorzy:
    Szczeglacka-Pawłowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1801755.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Adam Mickiewicz; [Królewna Lala]; poemat komiczny; baśniowość romantyczna; ironia romantyczna
    Adam Mickiewicz; [Królewna Lala]; comic poem; Romantic fairy-tale; Romantic irony
    Opis:
    Artykuł jest próbą określenia miejsca niedokończonego utworu Adama Mickiewicza, pochodzącego z późnego etapu twórczości poety, tytułowanego jako [Królewna Lala] w historii literatury, a tym samym w historii badań naukowych, oraz próbą naszkicowania możliwości interpretacyjnych utworu, z wykorzystaniem kategorii ironii romantycznej i idei konceptu. Finezyjny pomysł artystyczny [Królewny Lali] polega na zastosowaniu złożonych kontrastów, łączenia baśniowości z realizmem, powagi z komizmem, prostoty języka z kunsztem poetyckim, dialogu z tradycją literacką. Jest to wirtuozowski pokaz pisarza, tworzącego efekt komiczny, który bliższy jest poetyce absurdu (pure nonsense) niż komizmowi w czystej postaci. Utwór odsłania nowe brzmienie i nową jakość estetyczną, nieznaną we wcześniejszej twórczości Mickiewicza.
    The article attempts to define the place of Adam Mickiewicz’s unfinished work from the last stage of the poet’s artistic life, titled [Królewna Lala] [Princess Lala], in the history of literature, and thus in the history of literary research, and to outline the possible interpretations of the work using the category of Romantic irony and the idea of concept. A fine artistic idea behind [Królewna Lala] consists in using complex contrasts, combining fairy tale with realism, seriousness with comedy, simplicity of language with poetic mastery, dialogue with literary tradition. It is a virtuoso performance of the writer who creates a comic effect that is closer to the poetics of the absurd (pure nonsense) than to pure comedy. The work reveals a new aesthetic quality, unknown to Mickiewicz’s earlier works.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 95-106
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heroikomika w poematach dygresyjnych Juliusza Słowackiego
    On mock heroism in “The voyage to the holy land from naples” by Juliusz Słowacki
    Autorzy:
    Dąbrowski, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690213.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Juliusz Słowacki
    poemat heroikomiczny
    poemat dygresyjny
    epika
    ironia romantyczna
    mock heroic poem
    digressive poem
    epic poetry
    romantic irony
    Opis:
    The starting point of the considerations which constitute the core of the article is the similarity between two genres: mock heroic poem and digressive poem. As mock heroic category is vital for the former, the question is whether it plays a part in the latter. The aim of this article is to scrutinise this issue on the basis of The voyage to the Holy Land from Naples by J. Słowacki. The focus is put on those fragments of the poem in which mock heroic category manifests itself clearly. The poet`s stance on the evoked conventional elements of epic tradition, such as invocation to Muse, introduction or Homeric simile, and their place in the poem is crucial. The presented analyses in the article lead to a conclusion that in a Romantic digressive poem, mock heroism functions as a subject of ironical poet`s play, who in this way demonstrates the power of his talent.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2016, LXXI; 57-67
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drzewo, człowiek i drobnoustroje w powieściowym laboratorium. O „Historii kołka w płocie Józefa Ignacego Kraszewskiego
    Autorzy:
    Lul, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2080468.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Józef Ignacy Kraszewski
    humanistyka nie-antropocentryczna
    ironia romantyczna
    krytyka sztuki sądzenia
    non-anthropocentric humanities
    romantic irony
    criticism of the art of judgement
    Opis:
    Tematem przedstawionej w artykule interpretacji Historii kołka w płocie, jednej z żytomierskich powieści Kraszewskiego z 1858 roku, jest zetknięcie ludzkiej kultury i cywilizacji (w tym społecznego bytu wsi polskiej) z materialnością świata nie-ludzkiego. Zagadnienie to wywołuje szereg pytań i wątpliwości zwłaszcza dzisiaj, w kontekście historyczno-metodologicznego zwrotu w stronę świata rzeczy i ekologii. Teoriopoznawczy sceptycyzm Kraszewskiego nakłada na odbiorcę obowiązek lektury zgodnej z „dyrektywą nieufności”, to znaczy ironicznie podejrzliwej wobec wszelkich prawd „absolutnych”. Znajduje tu pole do realizacji ironia sokratejska, podniesiona przez Schlegla do rangi głównej zasady filozoficzno-estetycznej. Pod piórem Kraszewskiego staje się ona mechanizmem twórczej samokontroli, powstrzymuje twórcę przed jednoznacznym dydaktyzmem, z którym oswoił czytelników sporej części swoich poprzednich powieści o tematyce społecznej. Metoda konfrontowania „wiedzy” bytów nie-ludzkich (pochodzących ze świata roślin) z ludzkimi relacjami i sądami, krytyka sztuki sądzenia, rezygnacja z wyraźnej dyskursywizacji własnego ideowego stanowiska na rzecz „ukrytej filozofii”, wreszcie wprowadzenie do powieści perspektywy mikroświatów w postaci drobnoustrojów – całe to spektrum stanowi wyposażenie powieściowego laboratorium, w które zamienia się Historia kołka w płocie.
    The theme of the interpretation of Historia kołka w płocie [The Story of the peg in the fence], a novel written by Kraszewski in Zhytomyr in 1858, presented in the article is the meeting of human culture and civilisation (including the social life of Polish rural communities) with the materiality of the non-human world. This issue raises a number of questions and doubts, especially today in the context of the historical and methodological return to the world of objects and ecology. Kraszewski’s epistemological scepticism charges the reader with the duty of reading the text under the “directive of mistrust”; in other words, to be ironically suspicious of any “absolute” truths. This creates space for Socratic irony, raised by Friedrich Schlegel to the rank of the main philosophical and aesthetic rule. Under Kraszewski’s pen it becomes the mechanism of creative self-control, which prevents the author from the unequivocal didacticism, to which his readers had become accustomed in some of his previous social novels. The method of confronting the “knowledge” of non-human entities (from the world of plants) with human relations and opinions, criticism of the art of judgement, giving up on clear discourse about one’s own ideological position in favour of “a hidden philosophy”, and finally introducing into the narrative the perspective of microworlds in the form of microbes – this whole spectrum is the equipment of the laboratory into which Historia kołka w płocie [The Story of the peg in the fence] transforms.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 141-171
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślaz – nieoznaczone axis mundi w imaginarium Lilli Wenedy
    Ślaz – the unmarked axis mundi in the imaginarium of Juliusz Słowackis Lilla Weneda
    Autorzy:
    Grzegórzek, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2172226.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Romantic drama
    legendary history of Poland
    grotesque
    Romantic irony
    deconstruction
    Juliusz Słowacki (1809–1849)
    Lilla Weneda (1839)
    dramat romantyczny
    groteska
    symbol
    bohater
    dekonstrukcja
    Juliusz Słowacki (1809– 1849)
    Opis:
    This is a deconstructive reading of Juliusz Słowacki's Lilla Weneda, focusing on Ślaz, an enigmatic character usually marginalized in interpretations of this quasi-historical Romantic drama. Drawing on Professor Marta Piwińska's study of ‘Lilla Weneda’ in Dramat polski: Interpretacje (2001), this article explores the gaps and fissures in Słowacki's text. While complementing her analysis with a number of alternative readings, this article also uses deconstruction to challenge some of the points that are embedded in the traditional reception of the drama.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2022, 1; 15-32
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W szklanej kuli tradycji
    Inside the crystal ball of tradition
    Autorzy:
    Woźniewska-Działak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117501.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    barok
    manieryzm
    oświecenie
    romantyzm
    ironia romantyczna
    wiek XIX
    tradycja literacka
    groteska
    nieskończoność
    baroque
    mannerism
    enlightenment
    romanticism
    romantic irony
    19th century
    literary tradition
    grotesque
    infinity
    Opis:
    Artykuł jest recenzją książki Agaty Seweryn Pomiędzy światami. Studia z literatury oświecenia i romantyzmu. Autorka omawia kompozycję książki oraz szczegółowiej przygląda się problemom badawczym w niej poruszonym. Zamieszczone w publikacji studia komentuje jako interesujące propozycje uzupełnień interpretacyjnych wybranych wierszy i dzieł romantycznych. Zwraca uwagę na te aspekty, które odsłaniają tkwiące w utworach a nie wystarczająco dotąd opisane bogactwo. Wprowadzają je odniesienia do tradycji barokowej i refleksja nad poetyką normatywną i retoryką.
    The article is a review of Agata Seweryn’s book Between the Worlds. Studies in the Literature of the Enlightenment and Romanticism. The review’s author presents the composition of the book and examines the research problems raised in it in greater detail. She comments on the studies included in the publication as interesting suggestions for interpretive supplements of selected romantic poems and works. She draws attention to those aspects that reveal the richness inherent in the works, and not yet described enough. They are introduced by references to the Baroque tradition or reflection on normative poetics and rhetorics.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2020, 38; 252-264
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „The necessary shadow of Being”: Cyprian Kamil Norwid’s ‘Irony’
    „Konieczny bytu cień”: Ironia Cypriana Kamila Norwida
    Autorzy:
    Mrugalski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087153.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish poetry of the 19th century
    Romantic irony
    labour economics
    Polish‑German literary relations
    crypto-parabasis
    Cyprian Kamil Norwid (1821–1883)
    Hans Robert Jauss (1921–1997)
    Norwid
    ironia
    praca
    ekonomia
    wczesny romantyzm niemiecki
    kryptoparabaza
    Opis:
    In his introduction to the German translation of Norwid's Vade-mecum Hans Robert Jauss calls the work of the Polish poet a lasting challenge to German poetry. This essay attempts to show the ways in which Norwid’s further reception could help re-evaluate German assessments of their own Romantic tradition. For instance, the ironic undermining of the value of work, both creative and physical, in Norwid’s ‘Irony’ can be used as a tell-tale clue for the pursuit of similar intima-tions in the writings of early German Romantics, especially the barely noticed ironic undertones of their representations of labour economics. Furthermore, the adoption of the newly-developed concept of a political and economic Romanticism for the critical study of Norwid leads to the discovery of an unexpected theoretical coherence of his oeuvre, which in effect (let it be made absolutely clear) loses nothing of its heterogeneity and dialogic nature. The irony generated by the habitus of Norwid’s crypto-parabases (a technique which is a distinctive feature of his dramas) reveals the productive role of time in this mode of poetic representation, the time of work and the time of great projects, and conjure up the jeering specter of eternity.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 6; 603-618
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies