Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Roman governors" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Titulus Tiburtinus, Syme’s Piso, Sentius Saturninus and the Province of Syria
Autorzy:
Kokkinos, Nikos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638528.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
the Titulus Tiburtinus
Roman provincial administration
Roman governors
Syria
Opis:
A previous paper on the titulus Tiburtinus re-opened the debate concerning the notorious ignotus, then generally thought to be P. Sulpicius Quirinius (cos. 12 BC), suggesting instead that he might be identified with C. Sentius Saturninus (cos. 19 BC). This suggestion was subsequently challenged in favour of L. Calpurnius Piso (cos. 15 BC), who had originally been argued by Sir Ronald Syme. Since the identification of the consular concerned is significant for Augustan prosopography and for the history of Asia, among other provinces such as Syria and Germany, a detailed and wide-ranging restatement of the case for Saturninus is made here. Piso (unlike Quirinius) is really a non-starter, and it is surprising that he would have been supported by formidable Syme. The rex of the titulus could not have been Rhescuporis I or Rhoemetalces I. The iterum would not have referred to the second legateship of Piso (presumably that of Syria) given Piso’s early career. The binas, referring to two public thanksgivings, does not inspire confidence in Piso receiving a second supplicatio. Piso the Pontifex is not attested as proconsul of Asia, nor is he attested as governor of Syria, and the reconstruction of the fasti of this province is much more reasonable than previously thought. By contrast, all points in Saturninus career can be successfully compared with the information in the titulus. Origins of the Sentii from an area near Tibur is a bonus, if dispensable. Saturninus could not have been proconsul of Africa at the time inferred from Tertullian (29 BC), and hence Asia is open for him in c. 14/13 BC. His office in Syria (c. 12–8 BC) is well-attested, as it is that in Germany (c. AD 3–6). He was awarded ornamenta triumphalia in the company of Tiberius, after ‘two’ victories and no doubt supplicationes binas. Finally, a flexible understanding of the word iterum can accommodate also the meanings ‘for another time’ and ‘twice’, either of which can work with the career of Saturninus. As for deprived Quirinius, among various problems, no two thanksgivings can be conceived for a war such as that of the Homonadenses, and, most condemningly, a reference to his important office under Gaius will never have been omitted in the titulus.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2012, 10; 37-69 Kraków 2012
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Wives of Felix, the Procurator of Judaea
Żony Feliksa, prokuratora Judei
Autorzy:
Deiksler, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Judea
Jews
Roman provinces in the 1st century
Roman governors
Roman administration
Prefects and procurators of Judea
Drusilla of Mauretania
Żydzi
rzymskie prowincje w I w. po Chr.
namiestnicy rzymscy
administracja rzymska
prefekci i prokuratorzy w Judei
Opis:
W artykule podjęta została próba przedstawienia żon Feliksa – prokuratora Judei w latach 52–58/60 po Chr. Namiestnik miał związać się z trzema kobietami, z których dwie znane są bliżej. Autor podejmuje się rozwiązania problemu pokrewieństwa pierwszej z nich – Druzylli Mauretańskiej z Kleopatrą VII, o czym wspomina Tacyt. Niektórzy badacze podważyli jednak stwierdzenie historyka rzymskiego, jakoby Druzylla miała być wnuczką królowej egipskiej. Zostało to pozytywnie przyjęte przez większą część historyków i powtarzane w kolejnych pracach, w których pojawia się Druzylla Mauretańska. Ponowna analiza problemu wykazuje, że Tacyt miał jednak rację i Druzylla była wnuczką Kleopatry. W drugiej części artykułu zaprezentowana została druga żona Feliksa, która była córką Agryppy I i miała związać się z prokuratorem Judei podczas jego pobytu w prowincji.
The article attempts at presenting the wives of Felix – a procurator of Judaea from 52 to 58/60 A.D. The governor is supposed to have had relationships with three women, two of whom are better known than the third. The author strives for solving the problem of kinship between the first wife – Drusilla of Mauretania – and Cleopatra VII, which is mentioned by Tacitus. Some researchers, however, have discredited the statement of the Roman historian that Drusilla would have been the granddaughter of the Egyptian queen. It was accepted by most historians and has been repeated in the following studies concerning Drusilla of Mauretania. Nevertheless, the renewed analysis of the matter indicates that it was Tacitus who was right and that Drusilla was the granddaughter of Cleopatra indeed. The second part of the article presents the second wife of Felix, who was the daughter of Agrippa I and is supposed to have started her relationship with the procurator of Judaea during his stay in the province.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 31-40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies