Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Roman curia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pobyt Mikołaja Kopernika w Rzymie w 1500 roku
Nicolaus Copernicus’ stay in Rome in 1500
Autorzy:
Żak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Mikołaj Kopernik
historia Rzymu
Jubileusz 1500 roku
renesans
Kuria Rzymska
Nicolaus Copernicus
history of Rome
Jubilee of 1500
Roman Curia
Renaissance
Opis:
Celem artykułu jest omówienie powodów, dla jakich Mikołaj Kopernik odbywający studia prawnicze w Bolonii udał się do Rzymu w 1500 roku wraz ze swoim bratem Andrzejem. W pierwszej części zostały przedstawione i poddane krytyce źródła mówiące bezpośrednio o pobycie braci Koperników w Wiecznym Mieście; w drugiej zaś autor omawia różne motywacje, które mogły skłonić toruńskich scholarów do podróży nad Tyber (chęć zobaczenia zabytków i zapoznania się z intelektualną atmosferą miasta; pragnienie zarobienia pieniędzy i zdobycia doświadczenia w zawodzie prawniczym; chęć uzyskania odpustu jubileuszowego i odwiedzenia miejsc świętych).
The aim of the article is to discuss the reasons why Nicolaus Copernicus, who was studying law in Bologna, in 1500 went to Rome with his brother Andrzej. In the first part, sources relating directly to the stay of the Copernicus brothers in the Eternal City were presented and analysed. In the second part, the author discusses various motivations that could have prompted the scholars of Toruń to visit Rome (the desire to see monuments and become acquainted with the intellectual atmosphere of the city; to earn money and gain experience in the legal profession; to obtain jubilee indulgences and visit holy sites).
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 116-130
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura i kompetencje Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka
The structure and jurisdiction of the Dicastery for promoting Integral Human Development
Autorzy:
Wojciechowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046899.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dykasteria
prawa człowieka
Biskup Rzymu
kuria rzymska
dicastery
human rights
Roman Curia
Bishop of Rome
Opis:
Dykasteria ds. promowania integralnego rozwoju człowieka będzie szczególnie kompetentna w kwestiach dotyczących migracji, potrzebujących, chorych i wyłączonych, zmarginalizowanych i ofiar konfliktów zbrojnych oraz katastrof naturalnych, więźniów, bezrobotnych i ofiar jakiejkolwiek formy niewolnictwa i tortury. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie struktury i kompetencji nowopowstałej dykasterii, która wpisuje się w szeroki plan papieża zreformowania Kurii Rzymskiej w taki sposób, aby odpowiadając na potrzeby czasu i miejsca mogła ona lepiej realizować swoje główne zadanie, jakim jest niesienie pomocy Biskupowi Rzymu w załatwianiu spraw Kościoła powszechnego (kan. 360). Głównym zadaniem Dykasterii jest integrowanie różnych narodów ziemi.
Dicastery for Promoting Integral Human Development will be particularly competent in matters concerning migration, the necessitous, the ill and the excluded, the marginalized and the victims of armed conflicts and natural catastrophes, the prisoners, the unemployed and victims of any form of slavery and torture. The goal of this article is to show the structure and jurisdiction of the newly created Dicastery, which is a part of the pope’s wide plan to reform the Roman Curia in a way that, by answering the needs of the times and the place, allows it to accomplish its main goal of helping the bishop of Rome in dealing with the matters of the universal Church (can. 360). The main goal of the Dicastery is to integrate different nations of the Earth.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 205-218
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańska „rewolucja” papieża Franciszka a „rewolucja” Jana Pawła II
The Vatican ‘Revolution’ of Pope Francis and the ‘Revolution’ of John Paul II
Autorzy:
SUCHOCKA, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047454.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Paweł II, Franciszek, rewolucja w Watykanie, rewolucyjność papieży, reforma kurii rzymskiej, teologia wyzwolenia, rodzina
John Paul II, Francis, Vatican revolution, revolutionary Popes, reform of the Roman Curia, theology of liberation, family
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie analizy pierwszych lat pontyfikatów dwóch papieży: Jana Pawła II i Franciszka, z punktu widzenia cechy jaką obu im się przypisuje, a mianowicie „rewolucyjności”. Z chwilą wyboru w roku 2013 kard. Jorgego M. Bergoglio na Stolicę Piotrową w mediach zaczęło się pojawiać wiązane z tym wydarzeniem słowo „rewolucja”. Używano wręcz określenia „pierwsza tego rodzaju rewolucja w historii”. Zasadnicze pytanie artykułu brzmi więc: Czy rzeczywiście jest to pierwsza taka rewolucja. Podjęto zatem próbę dokonania porównań pierwszych lat pontyfikatu Franciszka z pierwszym okresem pontyfikatu Jana Pawła II, którego wybór także wybór określano jako „Wojtyła shock”. Celem analizy jest wskazanie na oczekiwania wiązane z wyborem obu papieży w kontekście sytuacji politycznej i społecznej, tak we Włoszech, jak i w całym Kościele, odpowiednio w roku 1978 i 2013. Ważnym elementem analizy było wskazanie na inspiracje, jakich rodzinny region dostarczył każdemu z papieży, oraz na wpływ tych inspiracji na priorytety ich pontyfikatów, w tym na stosunek Jana Pawła II i Franciszka do tak istotnego i kontrowersyjnego zagadnienia, jakim jest teologia wyzwolenia. Inne poruszone problemy łączą się z porównaniem nauczania obu papieży w kwestiach rodziny, rodzajów podejmowanych przez nich kontaktów z wiernymi oraz sposobów przełamywania przez nich istniejących stereotypów. Podjęto też tak ważne zagadnienie, jak jest reforma Kurii Rzymskiej. Przeprowadzona analiza, siłą rzeczy mająca charakter skrótowy, prowadzi do wniosku, że oba pontyfikaty w istocie mają wyraźną cechę rewolucyjności. Jest to jednak rewolucyjność kreatywna, nie zaś destrukcyjna. Różnice w ich ocenie są natomiast rezultatem dystansu czasowego i kulturowego.
The goal of the article is an analysis of the opening years of the pontificates of Popes John Paul II and Francis in the aspect of their alleged ‘revolutionary’ character. When Card. Jorge M. Bergoglio was elected Pope in 2013, the media began to speak abut “the first such revolution in history.” The main question addressed in the article is of whether Pope Francis’s pontificate is indeed the first revolution of this kind. Thus an attempt was made to compare the opening years of the two pontificates in question in view of the fact that the election of John Paul II was described as the “Wojtyła shock.” The analysis points to the expectations that accompanied the election of John Paul II and the election of Francis in the context of the social and political situation in Italy, as well as in the entire Church, in 1978 and 2013 respectively. An important element of the analysis is the observation that the pontificates of John Paul II and Francis bear marks of inspiration coming from their native regions and that the inspiration in question has determined the priorities of their pontificates, among others the attitude of each of the Popes to the controversial issue of the theology of liberation. Other elements of the analysis involve a comparison of the teachings of the two Popes on the family, of their ways of approaching the faithful and breaking stereotypes. The reform of the Roman Curia was also discussed. The analysis, brief by necessity, leads to the conclusion that indeed both these pontificates may be described as revolutionary, in a creative rather than destructive way though. The differences in their evaluation result from the temporal and cultural distance. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 301-318
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centralne instytucje wymiaru sprawiedliwości Kościoła według konstytucji apostolskiej papieża Franciszka „Praedicate Evangelium”
The central Church’s justice institutions as statedin the Pope Francis’s “Praedicate Evangelium” Apostolic Constitution
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762019.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pope Francis
Roman Curia
reform
Apostolic Penitentiary
Supreme Tribunal of the Apostolic Signature
Tribunal of the Roman Rota
Kuria Rzymska
Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej
papież Franciszek
Penitencjaria Apostolska
reforma
Trybunał Roty Rzymskiej
Opis:
Od zakończenia soboru watykańskiego II kolejni biskupi rzymscy podejmowali się reformyKurii Rzymskiej. W 1967 roku uczynił to Paweł VI na mocy konstytucji apostolskiej Regimini Ecclesiae universae. W 1983 roku po promulgowaniu posoborowego kodeksu  prawa kanonicznego podobnej reformy dokonał Jan Paweł II, ogłaszając w roku 1988 konstytucję apostolską Pastor bonus. W ślad za nimi poszedł również papież Franciszek, który zreformował aparat administracyjny Stolicy Apostolskiej na mocy konstytucji apostolskiej o Kurii Rzymskiej i jej służbie Kościołowi Praedicate Evangelium, która obowiązuje od 5 czerwca 2022 roku. Preambuła najnowszej konstytucji apostolskiej, jak i sformułowane zasady i kryteria służby w Kurii Rzymskiej ukazują ewangelicznego ducha reformy, którym winny być przepojone wszelkie jednostki kurialne, w tym instytucje sprawiedliwości. Zwyczajnymi instytucjami sprawiedliwości Kurii Rzymskiej są nadal: Penitencjaria Apostolska, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej i Trybunał Roty Rzymskiej, wzajemnie od siebie niezależne. Dokument zawiera doprecyzowania natury teologicznej i formalnoprawnej usprawniające prace kurialnych instytucji i ukierunkowujące je na „wspomaganie następcy Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i w służbie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych”.
Since the Second Vatican Council, consecutive Bishops of Rome have been undertaking a reform of the Roman Curia. In 1967, Pope Paul VI carried out such a reform based on the Regimini Ecclesiae universae Apostolic Constitution. In 1983, a year after the post-council Canon Law was promulgated Pope John Paul II carried out a similar reform by announcing the Pastor bonus Apostolic Constitution in 1988. Also, Pope Francis followed his steps. He reformed the Holy See’s administrative apparatus by introducing the Praedicate Evangelium Apostolic Constitution on the Roman Curia and its service for the Church. The constitution has been in force since June 5, 2022. The pre amble of the latest Apostolic Constitution as well as the formulated rules and criteria of service in the Roman Curia show an evangelic spirit of the reform that all the Curia units, including the justice institutions, ought to be imbued. Independent from each other, the Apostolic Penitentiary, the Supreme Tribunal of the Apostolic Signature and the Tribunal of the Roman Rota have remained the Roman Curia’s ordinary justice institutions. The document includes clarifications of the theological, formal and legal nature that improve work of the institution of Curia and direct them towards  “providing assistance for the successor of St. Peter in holding his highest pastoral office for good and in service of the Universal Church and particular churches.”
Źródło:
Annales Canonici; 2022, 18, 2; 57-71
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura i kompetencje Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji
Structure and Competences of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization
La structure et les compétences du Conseil Pontifical pour la Promotion de la Nouvelle Evangélisation
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the Roman Curia
Benedict XVI
dicastery
papal Magisterium
Kuria Rzymska
Benedykt XVI
dykasteria
papieskie magisterium
Opis:
The Pontifical Council for Promoting the New Evangelization was established by Pope Benedict XVI in motu proprio Ubicumąue et semper (21 September 2010). The mission of evangelization is a continuation of the work of Jesus Christ – the first and supreme evangelizer. The duty of the Church to proclaim always and everywhere the Gospel of Christ cannot be overlooked. The Council, as a new dicastery of the Roman Curia, “pursues its own ends both by encouraging reflection on topics of the new evangelization, and by identifying and promoting suitable ways and means to accomplish it” (art. 2). The purpose of this article is to show the genesis, structure and competences of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization. The Council is directed by an archbishop president, assisted by a secretary, by an under-secretary and by an appropriate number of officials. The dicastery will have its own members and may avail itself of its own consultors. The competences of the Council – indicated in Ubicumąue et semper – are: l) to examine the meaning of the new evangelization, 2) to promote and to foster of the papal Magisterium related to the new evangelization, 3) to make known and to support initiatives linked to the new evangelization, 4) to study and to encourage the use of modern forms of communication, 5) to promote the use of the Catechism of the Catholic Church (art. 3). Furthermore, Pope Benedict XVI in motu proprio Fides per Doctrinam (16 January 2013) transferred the competence for catechesis from the Congregation for the Clergy to the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 165-183
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pięćdziesiąt lat działalności Papieskiej Rady Iustitia et Pax. Próba bilansu
Autorzy:
Piec, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448271.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the Roman Curia
Pontifical Council for Justice and Peace
Pontifical Commission for Justice and Peace
Iustitia et Pax
Catholic social teaching
Kuria Rzymska
Papieska Rada Sprawiedliwości i Pokoju
Papieska Komisja Sprawiedliwość i Pokój
nauczanie społeczne Kościoła
Opis:
Fifty years of activity of the Pontifical Council Iustitia et Pax. Evaluation attempt. In 1967 Pope Paul VI established Pontifical Commission Iustitia et Pax (Justpax) in response of Second Vatican Council, who had proposed the creation an organism of the universal Church, whose role would be to stimulate the Catholic community to promote progress in needy regions and international social justice. After 50-year period Justpax finished the activity. In this article, the Author analyses the activity of the Iustitia et Pax between 1967–2017. The Author shows the historical background, history, structure, objectives and assignments, initiatives of the Justpax.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2018, 10, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańska Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju Człowieka w służbie migrantów
Vatican Dicastery for Integral Human Development in service of migrants
Autorzy:
NECEL, WOJCIECH
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662022.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
migrant; Stolica Apostolska; Dykasterie Kurii Rzymskiej; sprawiedliwość; pokój, uciekinierzy; wypędzeni; godność człowieka
migrant; the Holy See; Roman Curia Dicastery; justice; peace; refugee; expelled; human dignity
Opis:
Church history is also the history of a specific pastoral care for migrants. A great witness of concern for the people on road is the Apostolic Constitution "Exsul Familia" of Pius XII, which in essence, with its solutions, initiated the discussion on migrants during the Second Vatican Council and, consequently, forced many new indications and solutions described in details in conciliar and post-conciliar documents. While maintaining the right to religious freedom, each migrant poses a challenge to the Church to share with them the goods of the Church. A newcomer often requires an integral care and multifaceted support. A dicastery for. Integral Human Development, appointed on 08.17.2013. is tasked to indicate that migration is a structural phenomenon of the contemporary world. The migrants reflect all the problems of contemporary injustices, wars and hatred, shortcomings of medical services and non-compliance with fundamental human rights. Liquidation of the four Pontifical Councils taking up contemporary social problems and the appointment of the Dicastery is supposed to meet the problems people are facing today, regardless of their creed and religion, skin color, political view and language.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 15-32
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Handwritten pre-Tridentine Pontificals
Rękopiśmienne pontyfikały przedtrydenckie
Autorzy:
Miazek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008925.pdf
Data publikacji:
2018-12-02
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Pontyfikał
Pontyfikał Rzymsko-germański
Pontyfikał Rzymski
Pontyfikał Kurii Rzymskiej
Pontyfikał Wilhelma Duranda
Pontifical
Roman-Germanic Pontifical
Roman Pontifical
Roman Curia 132 Pontifical
William Durand's Pontifical
Opis:
The article presents the history of pontificals, which are a bishop's liturgical books, beginning with their creation in the 9th century till the 16th century. The following pontificals are analysed in detail: Roman-Germanic Pontifical of the 10th century, Roman Pontifical of the 12th century, Roman Curia Pontifical of the 13th century and William Durand's Pontifical of the 13th century. In the article the process of geographical spreading of pontificals was also demonstrated. The history of pontificals shows how liturgical traditions were spreading and mixing with each other: Roman tradition came into contact with the tradition from the Frankish countries, and from the Frankish countries it was transferred to Rhenish countries. There the pontifical was modified and came back to Rome. In this form, thanks to the invention of printing, it spread in the whole Church.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 4; 132-145
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dykasteria do spraw Komunikacji w strukturze Kurii Rzymskiej
Dicastery for Communication in the Structure of the Roman Curia
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233976.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stolica Apostolska
Sekretariat ds. Komunikacji
Dykasteria ds. Komunikacji
Praedicate Evangelium
reorganizacja Kurii Rzymskiej
Holy See
Secretariat for the Communication
Dicastery for Communication
reorganization of the Roman Curia
Opis:
Reforma Kurii Rzymskiej przeprowadzona przez papieża Franciszka w 2022 r. była oczekiwana od początku jego pontyfikatu. W artykule zwrócono uwagę na jedną z nowo utworzonych dykasterii: Dykasterię ds. komunikacji. Powstanie tej dykasterii poprzedziło utworzenie w 2015 r. Sekretariatu ds. Komunikacji. Dykasteria ds. Komunikacji jest tym urzędem Kurii Rzymskiej, który w ostatnich czasach rozwinął się chyba najbardziej dynamicznie, ponieważ zarządza całym obszarem komunikacji papieża i Stolicy Apostolskiej.
Pope Francis’ reform of the Roman Curia in 2022 has been expected since the beginning of his pontificate. In the article, we focus on one of the newly created dicasteries: the Dicastery for Communication. The establishment of this Dicastery was preceded by the creation of the Secretariat for Communication in 2015. The Dicastery for Communication is an office of the Roman Curia that is developing probably the most dynamically in recent times, as it manages the entire area of communication between the Pope and the Apostolic See.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 9-25
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum
Obligation of Diocesan Bishop of a Visit ad limina Apostolorum
Autorzy:
Margiewicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913338.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uczczenie grobów świętych Apostołów Piotra i Pawła
Kościół partykularny
Kuria Rzymska
Biskup Rzymu
venerate the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul
particular Church
Roman Curia
Roman Pontiff
Opis:
Przedmiotem artykułu jest charakterystyka obowiązku biskupa diecezjalnego wizyty ad limina Apostolorum. Na początku autor wyjaśnia z czego wynika taki obowiązek i jakie podmioty są zobowiązane do wizyty u progu Apostołów. Powinność ta spoczywa na biskupie diecezjalnym, ale także na innych rządcach Kościołów partykularnych, którzy są zrównani z nim w prawie, tj. na wikariuszu apostolskim, opacie terytorialnym, prałacie terytorialnym i administratorze apostolskim administratury apostolskiej erygowanej na stałe. Zobligowanymi są także przełożeni Kościołów partykularnych utworzonych z racji motywów personalnych, tj. ordynariusz wojskowy, ordynariusz sprawujący władzę w Ordynariacie Personalnym dla byłych anglikanów czy administrator apostolski Personalnej Administratury Apostolskiej Świętego Jana Marii Vianney’a. Następnie autor przedstawia przygotowanie do wizyty ad limina, które obejmuje dwa elementy: przygotowanie dalsze oraz przygotowanie bliższe. Pierwszy etap obejmuje przygotowanie pięcioletniej relacji dotyczącej stanu diecezji. Drugi etap, w którym szczególne zadanie ma Sekretariat Konferencji Biskupów oraz Urząd ds. Koordynacji Wizyt, zawiera ustalenie terminu takiej wizyty oraz jej programu. Autor opisuje każdy element wizyty ad limina Apostolorum, tj. nawiedzenie grobów świętych Apostołów Piotra i Pawła, spotkanie z Biskupem Rzymu oraz wizyty w dykasteriach Rzymskich.
The subject of the article is to characterize the obligation of diocesan bishop of a visit ad limina Apostolorum. At the beginning the author explains what such a duty results from and what entities are obliged to a visit ad limina Apostolorum. The obligation of a visit ad limina Apostolorum rests on the diocesan bishop and other high ecclesiastical officials who are equal to him under law, i.e. apostolic vicar, territorial abbot, territorial prelate, apostolic administrator of an apostolic administration which has been erected on a stable basis, military ordinary, personal ordinary of personal ordinariates for anglicans entering into full communion with the catholic Church and apostolic administrator of Personal Apostolic Administration of Saint John Maria Vianney. Then the author presents the preparation for a visit ad limina Apostolorum which includes two elements: remote preparation and immediate preparation. The first stage concerns the preparation of quinquennial report on the state of the diocese. The second one, in which particular task has the Secretariat of the Episcopal Conference and the Coordinating Office for the Visit, includes establishing a date and the schedule of the visit. The author describes each element of the visit, i.e. venerate the tombs of the Blessed Apostles Peter and Paul, meeting the Roman Pontiff and visiting the Roman dicasteries.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 37-51
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554807.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Imparare a congedarsi
Roman Curia
bishop
retirement bishop
Church office
loss of office
resignation
retirement age
diocese vacancy
stability of office
temporary in office
Imparare a congedarsi
Kuria Rzymska
biskup
biskup emeryt
urząd kościelny
utrata urzędu
rezygnacja
wiek emerytalny
wakans diecezji
stabilność urzędu
tymczasowość na urzędzie
Opis:
The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.
Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.
Źródło:
Annales Canonici; 2018, 14, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papieski „ryt Resurrexit” celebrowany w Poranek Wielkanocny
The Papal “Rite Resurrexit” Celebrated in the Easter Morning
Autorzy:
Litawa, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062793.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ryt
liturgia papieska
Acheropìta
Niedziela Wielkanocna
Sancta Sanctorum
Kuria rzymska
rite
the papal liturgy
Easter Sunday
the Roman Curia
Opis:
In the spirit of the Second Vatican Council reform, from the treasury of the liturgical tradition the medieval papal rite Resurrexit has been restored; it had been once celebrated in the Sancta Sanctorum private chapel at the Lateran in front of the Acheropìta icon. The rite, with its rich symbols, was introduced again into the papal liturgy in the Jubilee Year 2000 and has been celebrated up till now in the morning of Easter Sunday in St Peter’s Square. In front of the gathered people, the Pope, following the example of St Peter (St John 20, 1-10), by celebrating the rite, in a way becomes again “the first witness” of Christ’s resurrection, and Surrexit Dominus vere et apparuit Simoni. Alleluia, alleluia, alleluia solemnly sung by a deacon as well as reverence shown by incensing the Icon introduces one into the mystery of happily experiencing the Eucharist both in the Middle Ages and today.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 49-61
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej
The hierarchical recourse to the congregation of Roman Curia
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rekurs
Kuria Rzymska
dekret
akt administracyjny
procedura
recurs
Roman Curia
decree
administrative act
procedure
Opis:
The Code of Canon Law of 1983 referring to hierarchical recourse, does not limit it merely to the appeal to the Congregation of Roman Curia, but it refers to each recourse sought in a higher executive administration organ. The subject of interest of the author is the hierarchical recourse sought in the Roman Curia after exhausting the hierarchical path of lower grades. According to can. 1737 § 1 of the Code of Canon Law, anyone who considers himself injured with the decree can seek recourse to the hierarchic superior of the one who delivered the decree. Therefore the author is speaking about the subject of the recourse, the motive as well as the procedure to be undertaken in order to obtain the desired goal, appeal or change of the harmful act.
Kodeks prawa kanonicznego z 1983 r., normując przepisy dotyczące rekursu hierarchicznego, nie odnosi ich wyłącznie do Kongregacji Kurii Rzymskiej, ale każdego wyższego hierarchicznie organu administracji. Przedmiotem zainteresowania autora jest rekurs do Kurii Rzymskiej, następujący po wyczerpaniu niższej drogi hierarchicznej. Zgodnie z kan. 1737 § 1 Kodeksu prawa kanonicznego każdy, kto czuje się poszkodowany jakimś aktem administracyjnym, ma prawo złożenia rekursu do przełożonego hierarchicznego autora aktu administracyjnego. Dlatego też w artykule poruszane są kwestie motywu, przedmiotu, podmiotu rekursu, jak i samej procedury rozpatrzenia rekursu do Kurii Rzymskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 80
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralne aspekty reformy Kurii Rzymskiej w przemówieniach papieża Franciszka do kurialistów w latach 2013-2021
Moral aspects of the reform of the Roman Curia in Pope Francis’ speeches to the curialists from 2013 to 2021
Autorzy:
Kućko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339348.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Francis
Roman Curia
pastoral conversion
new evangelization
reform
epochal change
Franciszek
Kuria Rzymska
nawrócenie duszpasterskie
nowa ewangelizacja
reforma
zmiana epoki
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest opis wyzwań moralnych związanych z prowadzoną przez papieża Franciszka reformą Kurii Rzymskiej na podstawie analizy dziewięciu jego przemówień do kurialistów rzymskich z lat 2013-2021. Ich owocem była publikacja w 2022 roku Konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium. W tekście przedstawione zostały: wartość wrażliwości etycznej pracownika kurii i potrzeba praktykowania określonych cnót, konieczność walki z różnymi problemami i „chorobami” w pracy kurialnej, a także odpowiedzialność Kurii Rzymskiej za sam Kościół w jego wymiarze ad intra oraz za rzeczywistość ad extra.
The purpose of this article is to describe the moral challenges of Pope Francis' ongoing reform of the Roman Curia, based on an analysis of nine of his speeches to Roman curialists in 2013-2021, which resulted in the publication of the Apostolic Constitution Praedicate Evangelium in 2022. The text presents the value of the ethical sensitivity of a curial worker and the need to practice certain virtues, the need to combat various problems and 'diseases' in curial work, as well as the responsibility of the Roman Curia for the Church itself in its ad intra dimension and for ad extra reality.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 169-188
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies