Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Roman History" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 87
Tytuł:
Костел Успіння Пресвятої Діви Марії в Умані: особливості функціонування у 1967–2023 роках
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Humaniu: zasady funkcjonowania w latach 1967–2023
Autorzy:
Кузнець, Тетяна
Присяжнюк, Юлія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233782.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Умань
Уманський костел
Уманська картинна галерея
релігійна громада
римо-католики в Умані
Уманський краєзнавчий музей
Uman
Uman Church
Uman Art Gallery
religious community
Roman Catholics in Uman
Uman Local History Museum
Humań
kościół w Humaniu
galeria sztuki w Humaniu
wspólnota religijna
katolicy w Humaniu
muzeum historii lokalnej w Humaniu
Opis:
Костел Успіня Пресвятої Діви Марії в Умані має тривалу історію, але його джерельна база ще потребує доповнення. Метою статті є систематизація інформації про використання костелу після його реставрації до сьогодення, що сприятиме розумінню питання про можливості остаточного повернення його римо-католицькій громаді Умані. При підготовці статті автори дотримувалися принципів історизму, об’єктивності, плюралізму. Висновки: зібраний та систематизований у статті матеріал складає уявлення про особливість використання будівлі Успенського костелу у радянський час та добу відновлення незалежності України, що доповнює його історію та сприяє розумінню ситуації з поверненням його католикам Умані.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Humaniu ma długą historię, jednak jego baza źródłowa wciąż wymaga jeszcze uzupełnienia. Celem niniejszego artykułu jest usystematyzowanie informacji na temat użytkowania kościoła od czasów jego renowacji do dzisiaj, co z pewnością pomoże zrozumieć kwestię możliwości jego ostatecznego powrotu do rzymskokatolickiej wspólnoty Humania. Przygotowując artykuł, autorzy kierowali się zasadami historyzmu, obiektywizmu oraz pluralizmu. Wnioski: zebrany i usystematyzowany w artykule materiał daje wyobrażenie o specyfice użytkowania budynku kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w czasach sowieckich i okresie przywracania niepodległości Ukrainy, co uzupełnia jego historię i przyczynia się do zrozumienia sytuacji jego powrotu do katolików Humania.
The Assumption of the Virgin Mary Church in Uman has a long history, yet its source base requires further supplementation. The article aims to systematize information on the use of the church after its restoration to the present day, contributing to the understanding of the possibility of its definitive return to the Roman Catholic community in Uman. In preparing the article, the authors adhered to the principles of historicism, objectivity, and pluralism. Conclusions: the material collected and systematized in the article provides insights into the unique use of the Assumption Church building during the Soviet era and the period of Ukraine’s independence, enriching its history and aiding in understanding the situation of its return to the Catholics of Uman.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2023, 6, 18; 1-24
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza parafii rzymsko-katolickiej pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Korony Polskiej w Baranowiczach
The genesis of the construction of the Roman Catholic Church dedicated to Our Lady Queen of the Polish Crown in Baranowicze
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022519.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Baranowicze Poleskie
historia Kościoła na Kresach Wschodnich
katolicka parafia w Baranowiczach Poleskich
the history of the Church in the Polish Eastern Borderlands
Roman Catholic parishes in Baranowicze Poleskie
Opis:
In 1928, society of the thriving borderland city of Baranowicze Poleskie launched a commendable initiative, the aim of which was to create another pastoral centre in that city for the local faithful of the Roman Rite. Those initiatives were made with great care for the spiritual good of the local faithful. The Executive Committee of the Church Construction appointed for that purpose in Baranowicze, then renamed the Citizens’ Committee of the Church Construction, did not take account of church law and practice in its structure. With a lay person being in charge, it did not receive approval of the ordinary of the Diocese of Pińsk, and thus efforts to build a church could not be carried out in accordance with expectations. It was not until 1934- when the parish priest and dean of Baranowicze, Rev. Jan Borysiuk, became the president of the Committee, that the relations with the diocesan ecclesiastical authority were normalised-that authority was the one which took decisions regarding the ongoing construction work in the new pastoral centre in Baranowicze. Long-term efforts on the creation of a new parish in that town resulted in erection- on 23 January 1937- the parish dedicated to Our Lady Queen of the Polish Crown and the appointment of its first parish priest Rev.Antoni Kohutnicki.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 363-394
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz parafii Świętego Michała Archanioła w Iwieńcu z 1939 roku
THE INVENTORY OF THE PARISH OF SAINT MICHAEL THE ARCHANGEL IN IWIENIEC OF 1939
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490112.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
the history of the Church in Poland
the history of Borderlands
Roman Catholic parishes in the East
historia Kościoła w Polsce
historia Kresów
rzymskokatolickie parafie na Wschodzie
Opis:
On the basis of the inventory of April 1939, prepared by Rev. Wincenty Franckiewicz, who gave St. Michael the Archangel’s parish church in Iwieniec to his successor Hilary Pracz – Franciscan, we gain information on a brief history of the baroque church and the Franciscan monastery in the borderlands town of Iwieniec. On this occasion, we also learn about the history of the first Roman Catholic parish of the Holy Trinity in Iwieniec, dating back to the mid-sixteenth century. After the Partitions of Poland, Tsarist Russia held dominion over these areas, and Catholic parishes in these areas were often dissolved due to repression after uprisings. Such a fate befell the parishes and churches of Iwieniec, and they were given to the Orthodox Church by the decision of the tsarist government. Only after the First World War, when Poland regained independence, the church in Iwieniec was restored to Roman Catholics. The inventory of the parish of Iwieniec presents the condition of the parish, including pastoral work, church property, the condition of religious buildings and outbuildings, the parish archive, and the activity of the parish office.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 503-531
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia rzymskokatolicka w Mikaszewiczach w diecezji pińskiej w świetle inwentarza kościoła z 1938 roku
The Roman Catholic Parish of Mikaszewicze According to the Church Inventory of 1938
Рымска-каталіцкая парафія ў Мікашэвічах, Пінскай дыяцэзіі ў святле інвентара касцёла з 1938 г.
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018922.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
polskie Kresy Wschodnie
historia Kościoła
parafia rzymskokatolicka w Mikaszewiczach w diecezji pińskiej
the Polish Eastern Borderlands
the history of the Church
the Roman Catholic Parish of Mikaszewicze in the Diocese of Pińsk
Opis:
Mikaszewicze in Polesie, Poland, developed quite intensely thanks to the construction of the railway, the factory of plywood and the sawmill. This town developed after Poland regained its independence in 1918. The factories which were built there attracted a number of workers, which led to the creation of a fairly large town with a workers' settlement in 1938. Then there was a need to erect a separate parish and, given that the neighbouring villages of Rudnia, Morszczynowicze and Zaprosie accepted the Orthodox faith in the period of Poland’s captivity. Initially, the parish priests from Dawidgródek and Łachwa celebrated church services in private houses and later in the school in Mikaszewicze. In 1923, attempts were made to establish a new pastoral and parish centre. In 1927, the Ordinary of Pińsk erected a parish dedicated to the Queen of the Crown of Poland, and Rev. Paweł Stepak was appointed a parish priest. The church, built in a mixture of Gothic and Romanesque style, was consecrated on 18 July 1937 by Bishop Kazimierz Bukraba.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 389-412
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brześciu na Grajewskim Przedmieściu
The origins of the parish of the Sacred Heart of Jesus in Brest in the Suburbof Grajewo
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022505.pdf
Data publikacji:
2021-04-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Brześć nad Bugiem
historia Kościoła na Kresach Wschodnich
parafia rzymskokatolicka w Brześciu nad Bugiem
Brest on the Bug
the history of the Church in the Polish Eastern Borderlands
Roman Catholic parishes in Brest on the Bug
Opis:
The Polish city of Brest on the Bug (the Eastern borderlands), developing after World War I, needed another Roman Catholic Church for the local faithful. Granting the requests of the faithful, the bishop of Pińsk Zygmunt Łoziński canonically erected - on 2 January 1932- the Parish of the Sacred Heart of Jesus, which was the second parish in Brest, with the Parish of Elevation of the Holy Cross being the first one. Rev. Józef Moniuszko was the first parish priest and its organizer. The bishop sent one vicar to help him in parish work. Soon some parish groups of the faithful were organized: the Third Order of St. Francis of Assisi, the Pontifical Society for the Propagation of the Faith, Brotherhood of the Guard of Honour of the Sacred Heart of Jesus, the Association of “ Mary’s Children”. All of those groups intensified the religious life of the parish.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 395-412
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizytacja kościoła parafialnego w Dywinie w diecezji wileskiej z 1867 roku
Визитация приходского костела в Дивине Виленской епархии в 1867 г.
Візітацыя парафіяльнага касцёла ў Дзівіне Віленскай дыяцэзіі ў 1867 г.
The visitation of the parish church in Dywin of 1867
Autorzy:
Żurek, Waldemar W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
история польских Кресов Всходних
визитации храмов
имущество католических приходов
гісторыя польскіх Крэсаў Усходніх
касцельныя візітацыі
утрыманне каталіцкіх парафій.
the history of the Polish Eastern Borderlands
church visitations
the emolument of the Roman Catholic parishes
historia polskich kresów wschodnich
wizytacje
uposażenie parafii rzymskokatolickich
Dywin
Wawrzyniec Żurawski MIC
parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Opis:
Parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Dywinie, która była finansowana przez polskich królów, pochodzi z XVII wieku. Na przestrzeni lat należała do różnych diecezji. Początkowo znajdowała się w diecezji łuckiej, w 1799 r. została przeniesiona do diecezji wileńskiej, a od 1925 roku do diecezji pińskiej po jej utworzeniu w tym samym roku. Prezentowana wizytacja tego kościoła z 1867 roku jest prawdopodobnie inwentarzem i historią parafii spisanym przez ostatniego proboszcza Wawrzyńca Żurakowskiego MIC, po likwidacja parafii w 1866 r. przez władze carskie. Oryginalny wydrukowany dokument jest przechowywany w Archiwum Diecezjalnym w Drohiczynie.
Приход во имя Успения Пресвятой Девы Марии в Дивине, который возник при материальной поддержке польских королей в XVI в., на протяжении своей истории принадлежал разным епархиям. Первоначально входил в состав Луцкой епархии, затем с 1799 – в состав Виленской, а в 1925 г. перешел во вновь созданную Пинскую епархию. Представленная визитация этого костела с 1867 г. является последней, так как в 1866 г. приход был ликвидирован царскими властями. Имущество и историю костела описал последний его настоятель отец Вавжинец Жураковский МІС. Оригинал печатного документа находится в Епархиальном архиве в Дрогичин.
Парафія пад тытулам Унебаўзяцця Найсвяцейшай Марыі Панны ў Дзівіне, якая паўстала пры матэрыяльнай падтрымцы польскіх каралёў у XVI ст., на працягу сваёй гісторыі змяняла дыяцэзіяльную прыналежнасць. Першапачаткова ўваходзіла ў склад Луцкай дыяцэзіі, з 1799 г. – у склад Віленскай дыяцэзіі, а ў 1925 г. перайшла ў новаўтвораную Пінскую дыяцэзію. Прадстаўленая візітацыя гэтага касцёла з 1867 г. з’яўляецца апошняй, паколькі ў 1866 г. парафія была ліквідавана царскімі ўладамі. Інвентар і гісторыю касцёла спісаў яго апошні пробашч айцец Ваўжынец Журакоўскі МІС. Арыгінал друкаванага дакумента знаходзіцца ў Дыяцэзіяльным архіве ў Драгічыне.
The parish dedicated to the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Dywin, which was financed by the Polish kings, dates back to the seventeenth century. It was part of different dioceses over the years. Initially, it was located in the Diocese of Lutsk, in 1799 in the diocese of Vilnius, and in 1925 it was moved to the Diocese of Pinsk, which was created the same year. The presented visitation of this church of 1867 is the last visitation, the inventory and its history, written down by its last parish priest Wawrzyniec Żurakowski MIC, after the liquidation of the parish in 1866 by the tsarist authorities. The original printed document is stored in the Diocesan Archive in Drohiczyn.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 265-290
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy pionierzy chirurgii wątroby. Nowe odkrycia
Polish pioneers of liver surgery. New discoveries
Autorzy:
Zamachowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085470.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Historia chirurgii wątroby, Julian Pęski,
szew Pęski- Kuzniecow, Rewoliński, Hipolit Oderfeldt,
Roman Jasiński, Jakób Rosenthal, polscy pionierzy
chirurgii wątroby, pionierska operacja nowotworu
wątroby, Szpital Starozakonnych w Warszawie
History of liver surgery, Julian Pensky, Pensky-
Kuznetsoff suture, Rewolinski, Hipolit Oderfeldt,
Roman Jasiński, Jakób Rosenthal, polish pioneers of
liver surgery, pioneers operation of liver tumor, Jewish
Hospital in Warsaw
Opis:
Temat polskich pionierów chirurgii wątroby był już analizowany przez historyków medycyny. Wśród nazwisk polskich lekarzy zdecydowanie najczęściej pojawia się Julian Pęski, ze względu na zastosowaną przez niego nową technikę szycia, która zrewolucjonizowała zabiegi operacyjne w zakresie tego narządu. Szew Pęski-Kuzniecow (Pensky-Kuznetsoff) jest do tej pory stosowany we współczesnej chirurgii. Wspomina się też nazwisko Rewolińskiego, który w 1895 r. zaopatrzył pourazowe uszkodzenie wątroby. Nieznane są zasługi innych XIX wiecznych lekarzy: Hipolita Oderfelda, Romana Jasińskiego i Jakóba Rosenthala. Celem artykułu jest przedstawienie nieznanych polskich pionierów chirurgii wątroby, w szczególności Jakóba Rosenthala, chirurga, który jako pierwszy w Polsce i jeden z pierwszych w Europie wykonał resekcję guza nowotworowego wątroby.
The subject of Polish pioneers of liver surgery has already been analyzed by historians of medicine. Among the names of Polish doctors, Julian Pęski is definitely the most frequent one, due to the use of a new suturing technique that has revolutionized surgical procedures in this organ. Pęski-Kuznetsoff (Pensky-Kuznetsoff) suture is still used in modern surgery. The name of Rewoliński, who in 1895 treated post-traumatic liver damage, is also mentioned. The merits of other nineteenth- century doctors are unknown: Hipolit Oderfeld, Roman Jasiński and Jakób Rosenthal. The aim of the article is to present unknown Polish pioneers of liver surgery, in particular Jakób Rosenthal, a surgeon who was the first in Poland and one of the first in Europe to perform a liver tumor resection.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 93-97
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Circe and Rome. The Origin of the Legend
Autorzy:
Zalewska-Jura, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682483.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Circe
myth
history of Roman Italy
ancient and Byzantine scholarly works
Opis:
Circe is associated first of all with the episode narrated in the 10th book of the Odyssey, in which she turns Odysseus’s crewmen into pigs using her herbal pharmaka. Odysseus survives due to divine help, his inborn cleverness, and the miraculous herb moly. The fairy-tale theme of the spells of Circe, clearly showing its folk provenance, got entrenched in ancient literature: featured most often in poems of playful content, Circe symbolized the power to subjugate male souls and bodies. From the Hellenistic era to the Byzantine times, however, Circe is mentioned in scholarly works – in the context of the history of Roman Italy. The aim of the present article is, first of all, to analyse the Greek-language source texts and show the ways in which ancient authors managed to connect a character from a folk fairy tale – intrinsically different in form and not identifiable with any heroic myth – with the prehistory of Roman Italy, and even place her among the ancestors of Rome. The considerations also allow us to identify some of the mechanisms of the creation and functioning of the legend as a cultural phenomenon of the ancient world.
Źródło:
Studia Ceranea; 2018, 8; 77-87
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobyt Mikołaja Kopernika w Rzymie w 1500 roku
Nicolaus Copernicus’ stay in Rome in 1500
Autorzy:
Żak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Mikołaj Kopernik
historia Rzymu
Jubileusz 1500 roku
renesans
Kuria Rzymska
Nicolaus Copernicus
history of Rome
Jubilee of 1500
Roman Curia
Renaissance
Opis:
Celem artykułu jest omówienie powodów, dla jakich Mikołaj Kopernik odbywający studia prawnicze w Bolonii udał się do Rzymu w 1500 roku wraz ze swoim bratem Andrzejem. W pierwszej części zostały przedstawione i poddane krytyce źródła mówiące bezpośrednio o pobycie braci Koperników w Wiecznym Mieście; w drugiej zaś autor omawia różne motywacje, które mogły skłonić toruńskich scholarów do podróży nad Tyber (chęć zobaczenia zabytków i zapoznania się z intelektualną atmosferą miasta; pragnienie zarobienia pieniędzy i zdobycia doświadczenia w zawodzie prawniczym; chęć uzyskania odpustu jubileuszowego i odwiedzenia miejsc świętych).
The aim of the article is to discuss the reasons why Nicolaus Copernicus, who was studying law in Bologna, in 1500 went to Rome with his brother Andrzej. In the first part, sources relating directly to the stay of the Copernicus brothers in the Eternal City were presented and analysed. In the second part, the author discusses various motivations that could have prompted the scholars of Toruń to visit Rome (the desire to see monuments and become acquainted with the intellectual atmosphere of the city; to earn money and gain experience in the legal profession; to obtain jubilee indulgences and visit holy sites).
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 116-130
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redefinicja „narodowego bohaterstwa” między polityką a nauką. Szkic o współczesnych dyskusjach wokół „legendy Romana Dmowskiego”
The Redefinition of the Meaning of a “National Hero” on an Example of the Contemporary Discussions Around “The Roman Dmowski’s Legend”. Between Politics and Science
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080986.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
‘national hero’
‘antihero’
‘Roman Dmowski’
‘nationalism’
‘re-interpretationof history’
bohater narodowy
anty-bohater
Roman Dmowski
nacjonalizm
reinterpretacja historii
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
The paper examines the contemporary discussion of the concept of ‘national hero’. As the subject of analysis interpretations of the role of Roman Dmowski, the leader of Polish nationalist movement in the fi rst half of 20th century, in the contemporary political and historical discussion in Poland was chosen. On that example the way in which political life is changing the previous assessment and meaning of the ‘national hero’ is observed.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2018, 48; 329-345
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Omówienie zawartości zbioru rękopisów przechowywanego w Muzeum Księży Marianów im. ks. Józefa Jarzębowskiego w Licheniu Starym
The collection of manuscripts from the Museum of Fr. Józef Jarzębowski in Licheń Stary
Autorzy:
Wrede, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471948.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Museum of Marian Fathers
Old Polish documents
literary autographs
history of the Roman-Catholic church
World War II
veterans
Muzeum Księży Marianów
dokumenty staropolskie
autografy literackie
historia kościoła katolickiego
II wojna światowa
kombatanci
Opis:
The article aims at the presentation of the collection of manuscripts, a hardly known collection of historical sources concerning different periods of the history of Poland. It describes in detail individual sets of manuscripts, a kind of guide concerning the inventory of the whole collection available in the Museum (a copy in the National Library of Poland). The most valua¬ble, most comprehensive and – in this context – unobvious part of the collection, consisting of the sources for the history of the January Uprising, as well as the collection of literary autographs and royal documents. The objects which are closely related to the history of the Museum are the leg¬acy of Father Józef Jarzębowski and manuscripts concerning the history of the Roman-Catholic church, documentation of the Poles’ activities during World War II, minor materials concerning the history of the Polish diaspora. It is only by recognizing the history and context of how the collection had been developed that it can be properly interpreted, individual objects included.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2020, 14, 1; 145-164
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronat w rzymskich stowarzyszeniach religijnych w Italii okresu pryncypatu
Autorzy:
Wojciechowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631800.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of the Roman Empire
religious associations
patronage
latin epigraphy
Opis:
Związki między cultores deorum a ich patronami wydają się spełniać wszystkie kryteria klasycznej definicji rzymskiego patronatu przedstawionej przez A. Wallace-Hadrilla. Po pierwsze, nie ma wątpliwości, że istniała „wzajemna wymiana towarów i usług” między patronem a stowarzyszeniem. Wymiana ta miała miejsce na wielu poziomach, zaś aspekt ekonomiczny niekoniecznie był najważniejszy. Po drugie, wymiana była niesymetryczna i ciągła. W zamian za materialne i niematerialne wsparcie stowarzyszenia obdarowywały patronów zaszczytami, co umacniało ich społeczny prestiż, równocześnie kreując pozytywny wizerunek samych stowarzyszeń. Obie strony starały się nadać swym relacjom stały, sformalizowany i publiczny charakter. Ślady tych prób są widoczne nie tylko w dobrze udokumentowanym zwyczaju ujawniania tabulae patronatus w siedzibie stowarzyszenia oraz w domu patrona. Patron często zamieszczał informację na temat korporacyjnego patronatu w cursus honorum, zaś stowarzyszenia mogły uhonorować urodziny swego patrona jedną z oficjalnych uroczystości korporacyjnych. W ten sposób relacje między patronem a stowarzyszeniem nabierały cech, które wyraźnie odróżniały je od aktów energetyzmu, nie wspominając już o regularnych transakcjach ekonomicznych. Zamożny, szczodry i, co najważniejsze, wpływowy patron był nie tylko pożądanym symbolem prestiżu dla każdej korporacji, lecz także gwarancją efektywnego funkcjonowania organizacji, która mogła polegać na jego/jej wsparciu nie tylko w czasie codziennych działań, lecz także w sytuacjach kryzysowych. Stowarzyszenia religijne musiały pogodzić się z homines novi lokalnych elit. Patron cultores Herculis w Interamna Nahars, T. Flavius T.f. Isidorus, który wyraźnie dumnie podkreśla awans na ordo equester, będący szczytem jego miejskiej kariery, jest wspaniałym przykładem tego zjawiska. Co ciekawe, cultores deorum, szukając patronów dla swych stowarzyszeń, wyraźnie usiłowali znaleźć ingenui. Chociaż wśród patronów stowarzyszeń religijnych było trochę liberti, są to rzadkie przypadki. Bogaci wyzwoleńcy bywali dobroczyńcami stowarzyszeń, ale patronat ten nie był stały. Jest to zrozumiałe, zważywszy na fakt, iż jednym z głównych zadań patrona było reprezentowanie stowarzyszenia w kontaktach z lokalnymi władzami.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronat w rzymskich stowarzyszeniach religijnych w Italii okresu pryncypatu
Autorzy:
Wojciechowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632122.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of the Roman Empire
religious associations
patronage
latin epigraphy
Opis:
The relationships between the cultores deorum and their patrons seem to meet all the criteria of the classic definition of Roman patronage put forward by A. Wallace-Hadrill. Firstly, there is no doubt that there was a ‘reciprocal exchange of goods and services’ between the patron and the college. The exchange took place on many levels, and the economic aspect was not necessarily the most important one. Secondly, the exchange was asymmetrical and permanent. In exchange for material and non-material support, colleges bestowed honours on their patrons, which strengthened the social prestige of the latter, at the same time creating a positive image of the colleges themselves. Both sides tried to give their relationship a permanent, formalised, and public character. Traces of these attempts are left not only in the well-documented custom of displaying tabulae patronatus in the collegial seat and the patron’s house. The patron frequently included information about the corporate patronage in his cursus honorum, whereas colleges could honour their patron’s birthday with one of the official corporate celebrations. In this way, the relationships between the patron and the college took on features which clearly differentiated them from acts of euergetism, not to mention regular economic transactions. A wealthy, generous, and most importantly influential patron was not only a desirable symbol of prestige for every corporation, but also a guarantee of the efficient functioning of the organisation that could rely on his or her support not only in its daily activity but also in crisis situations. Religious associations had to reconcile themselves to the homines novi of the local elites. The patron of the cultores Herculis in Interamna Nahars, T. Flavius T.f. Isidorus, who evidently proudly emphasises his promotion to the ordo equester, which was the pinnacle of his municipal career, is an excellent example of this phenomenon. Interestingly, the cultores deorum looking for patrons for their associations clearly tried to find ingenui. Although patrons of religious colleges include some liberti, these are rare cases. Wealthy freedmen are usually benefactors of colleges, but the latter did not attach themselves in a permanent way by means of the institution of patronage. This is understandable considering the fact that one of the main tasks of a patron was to represent the college in its contacts with the local authorities. The servile background of the patron lowered not only the college’s prestige but also its chances of successfully defending its interests. The cultores deorum were certainly aware of the mechanisms operating in the public life of the community in which they lived. An analysis of how the institution of patronage functioned in religious associations reveals evidence that their members not only knew the traditional system of values, but also completely identified themselves with this system.
Związki między cultores deorum a ich patronami wydają się spełniać wszystkie kryteria klasycznej definicji rzymskiego patronatu przedstawionej przez A. Wallace-Hadrilla. Po pierwsze, nie ma wątpliwości, że istniała „wzajemna wymiana towarów i usług” między patronem a stowarzyszeniem. Wymiana ta miała miejsce na wielu poziomach, zaś aspekt ekonomiczny niekoniecznie był najważniejszy. Po drugie, wymiana była niesymetryczna i ciągła. W zamian za materialne i niematerialne wsparcie stowarzyszenia obdarowywały patronów zaszczytami, co umacniało ich społeczny prestiż, równocześnie kreując pozytywny wizerunek samych stowarzyszeń. Obie strony starały się nadać swym relacjom stały, sformalizowany i publiczny charakter. Ślady tych prób są widoczne nie tylko w dobrze udokumentowanym zwyczaju ujawniania tabulae patronatus w siedzibie stowarzyszenia oraz w domu patrona. Patron często zamieszczał informację na temat korporacyjnego patronatu w cursus honorum, zaś stowarzyszenia mogły uhonorować urodziny swego patrona jedną z oficjalnych uroczystości korporacyjnych. W ten sposób relacje między patronem a stowarzyszeniem nabierały cech, które wyraźnie odróżniały je od aktów energetyzmu, nie wspominając już o regularnych transakcjach ekonomicznych. Zamożny, szczodry i, co najważniejsze, wpływowy patron był nie tylko pożądanym symbolem prestiżu dla każdej korporacji, lecz także gwarancją efektywnego funkcjonowania organizacji, która mogła polegać na jego/jej wsparciu nie tylko w czasie codziennych działań, lecz także w sytuacjach kryzysowych. Stowarzyszenia religijne musiały pogodzić się z homines novi lokalnych elit. Patron cultores Herculis w Interamna Nahars, T. Flavius T.f. Isidorus, który wyraźnie dumnie podkreśla awans na ordo equester, będący szczytem jego miejskiej kariery, jest wspaniałym przykładem tego zjawiska. Co ciekawe, cultores deorum, szukając patronów dla swych stowarzyszeń, wyraźnie usiłowali znaleźć ingenui. Chociaż wśród patronów stowarzyszeń religijnych było trochę liberti, są to rzadkie przypadki. Bogaci wyzwoleńcy bywali dobroczyńcami stowarzyszeń, ale patronat ten nie był stały. Jest to zrozumiałe, zważywszy na fakt, iż jednym z głównych zadań patrona było reprezentowanie stowarzyszenia w kontaktach z lokalnymi władzami.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Römische Heerwesen: auch im 21. Jahrhundert Gegenstand intensiver Forschung
The Roman Military: A Continuing Subject of Intensive Scientific Inquiry in the 21st Century
Autorzy:
Wesch-Klein, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16216966.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Roman military history
Opis:
History of the Roman army – in a broad sense – was one of the pillars of Géza Alföldy’s scholarly studies and investigations. His inspiring interpretations of various inscriptions had a fundamental impact on the shape of contemporary science. He was particularly interested in such issues as religion of the Roman military, the origins of soldiers, the rules of promotion and the careers of officers with senatorial and equestrian lineage.   The article offers an overview of major studies in history of the Roman army published in the recent years. There is no doubt that many had been inspired by the work and writings of Géza Alföldy. Although it is merely a subjective selection, the list of publications appended to the article attests to the intensity of such research, showing that it truly flourishes.  Strictly speaking, Géza Alföldy did not come up with any novel research problems as far as the Roman military was concerned. He would address those which had been present in science, as it is documented by works of such scholars as  Alfred von Domaszewski, Konrad Kraft, Emil Ritterling, Eric Birley or Arthur and Ernst Stein. Nonetheless, Géza Alföldy understood the essence and appreciated the need to pursue those studies in greater depth while utilizing epigraphy to the broadest possible extent. Quite rightly, he considered inscriptions to be the foremost sources in that respect. Guided by hic saxa loquntur as his motto, Alföldy determined the shape of methodology employed in studies of the Roman army through his work. The ordinary soldiers and officers became genuine individuals, which in a sense enabled one to gain insight into their personal lives, professional careers, family ties, and religious beliefs. Thus far, research in the two first decades of the 21st century follows the same path. It may only be desired that, as a result, the current state of our knowledge will be substantially enriched.    
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 16; 585-601
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Géza Alföldy and Ronald Syme: a case study
Autorzy:
Vivas García, Gustavo Alberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16217267.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ronald Syme
Géza Alföldy
Roman History
Historiography
Opis:
The purpose of this paper is to analyse Ronald Syme’s view of History through the work of one of his best and most insightful critics, Professor Géza Alföldy. The two historians maintained a personal and professional relationship for a quarter of a century. This enabled Alföldy to understand the intricacies of the entire body of work of the Camden Professor of Ancient History at the University of Oxford as few others have done, thereby becoming one of his finest critics.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 16; 529-551
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 87

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies