Temat: Riga, - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Рижский мирный договор в советской и современной белорусской историографии
The Treaty of Riga in Soviet and modern Belarusian historiography
Autorzy:: Огородников, Александр
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27311760.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: Riga Peace Treaty
historiography
Soviet historiography
modern Belarusian historiography
Soviet-Polish war
Traktat Pokojowy w Rydze
wojna radziecko-polska
historiografia
historiografia radziecka
współczesna historiografia białoruska
Opis:: The Riga Peace Treaty was a very important political fact for the whole of Eastern Europe and for this reason it began to figure in Soviet historiography almost immediately after its signing. This interest on the part of the Soviet government in the treaty was justified by the desire to ‘soften’ the results and ‘explain’ the reasons for the defeat in the Soviet-Polish war. The war, which was very important from an ideological point of view for Soviet Russia and was initially presented as ‘the victorious march of bolshevism to the West’. At the same time, despite the ideologization of Soviet historiography on the issue of the Riga Peace Treaty, these works contain factual material and also deserve critical analysis. In modern Belarusian historiography, despite the enormous importance of issues related to the Riga Peace Treaty, there are still no elaborated and generalizing research works of an encyclopedic and dissertation nature that consider this issue from a critical and non-ideologized point of view. Such works should be based on the achievements of global scholarship, take into account different points of view and reveal the true reasons, conditions and consequences of the conclusion of the Riga Peace Treaty between Poland and Soviet Russia for Belarusians and Belarusian lands. At the same time, modern Belarusian historiography is in continuous development and, of course, in the near future, it will be replenished with new scientific works, including those revealing the problems of the Riga Peace Treaty.
Źródło:: Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 14; 232-242
2450-4475
Pojawia się w:: Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Введение советско-польского перемирия в действие (октябрь-ноябрь 1920 г.)
The Implementation of the Polish-Soviet Peace Preliminaries (October–November 1920)
Autorzy:: Колихова, Карина
Матвеев, Геннадий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27311885.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: Polish-Soviet war of 1918–1921
implementation of the 1920 Armistice of Riga
antiSoviet military formations in Poland
Józef Piłsudski
Jan Dąbski
Adolph Joffe
советско-польская война 1918–1921 гг.
исполнение Рижского договора о перемирии
антисоветские формирования в Польше
Ю. Пилсудский
А.А. Иоффе
Я. Домбский
wojna polsko-sowiecka 1918–1921
implementacja ryskiego zawieszenia broni z 1920 r.
antysowieckie formacje wojskowe w Polsce
Adolf Joffe
Opis:: The article clarifies the actual date of the entry into force of the Soviet-Polish treaty on the preliminary conditions of peace and armistice of October 12, 1920. The preliminary treaty stipulated that the enactment should happen no later than November 2, and after that date, the withdrawal of Polish troops to the state border line was to begin. The parties pledged not to interfere in each other’s internal affairs and not to support organizations aimed at overthrowing the state and social system of the other party from the moment the truce was ratified under article II of the treaty. Realizing the importance of the armistice, the Ukrainian SSR, Poland and the RSFSR ratified the treaty within the agreed time frame, and it seemed that nothing prevented them from immediately starting work on the final text of the peace treaty in accordance with the agreements. However, the Soviet peace delegation that had arrived in Riga on November 3 did not find the Polish delegation there. It turned out, moreover, that the Polish army was in no hurry to leave the regions of the Ukrainian SSR and the Belorussian SSR occupied by it, and thus covered the flanks of the anti-Soviet armies of Symon Petliura, Boris Piermikin, and Stanisław Bułak-Bałachowicz which invaded Soviet territory. The protests expressed by the Soviet side yielded results only aer the Red Army had broken through the defense of the Crimea on November 9–10. On November 13, a Polish delegation finally arrived in Riga and a meeting of the heads of the Soviet and Polish delegations, Adolph Joffe and Jan Dąbski, took place, following which Poland undertook to begin the withdrawal of its troops from November 19, 1920. Its yesterday’s eastern allies retreated to Poland and were interned. The analysis of the problem shows that the armistice agreement was actually put into effect not on November 2, but on November 19, 1920, and Józef Piłsudski and the Polish military command are primarily to blame for this.
Źródło:: Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 14; 194-214
2450-4475
Pojawia się w:: Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Sprawa Ussasa”. Przyczynek do dziejów Mieszanych Komisji Reewakuacyjnej i Komisji Specjalnej 1922-1924
“Ussas’s case”. From the History of the Joint Reevacuation Committee and Special Committee in 1922-1924
Autorzy:: Ziółek, Ewa M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1826645.pdf
Data publikacji:: 2021-10-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: traktat ryski 1921 r.
rewindykacje polskich dóbr kultury
ks. Bronisław Ussas
the Peace of Riga in 1921
claiming of Polish cultural goods
rev. Bronisław Ussas
Opis:: Artykuł poświęcony jest wkładowi ks. Bronisława Ussasa w prace Mieszanych Komisji Reewakuacyjnej i Specjalnej mających za zadanie rewindykowanie z Rosji sowieckiej polskich zbiorów bibliotecznych, archiwalnych i muzealnych po zawarciu traktatu ryskiego, kończącego wojnę polsko-bolszewicką. Zakończenie prac komisji względnym sukcesem przy całkowitej obstrukcji ze strony władz sowieckich było zasługą ludzi oddanych sprawie, ale jednocześnie posiadających ogromną wiedzę na temat polskich zbiorów zrabowanych przez Rosję w okresie zaborów. Jednym z takich ludzi był ks. Ussas.
The article discusses the contribution of rev. Bronisław Ussas to the Joint Reevacuation Committee and Special Committee intended to claim book collections, archives, and museum items from the Soviet Russia after the Peace of Riga ending the Polish-Bolshevik war. The work of the Committee ended with relative success due to committed members struggling against the resistance of the Soviet authorities. The members of the Committee had extensive knowledge about the Polish goods stolen by Russia during the partitions. Rev. Ussas was one of them.
Źródło:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2021, 18; 159-175
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:: Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ryga wobec rozpadu średniowiecznych władztw terytorialnych w Inflantach
Riga towards collapse of medieval local governments in Livonia
Autorzy:: Ziemlewska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1064724.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:: Ryga
Inflanty
Riga
Livonia
Opis:: All parties involved in the conflict in Livonia in the mid-sixteenth century, wanted to profit from trade with the East, and strived to control the important strategic and commercial point - Riga. Proposals to surrender and guarantees to keep existing rights were made by envoys of Moscow Tsar Ivan the Terrible, the Danish prince Magnus, the Swedish King Erik XIV and the Polish King Sigismund Augustus. Despite the formal subordination of the Teutonic Order and the Archbishop, Riga led independent and even contrary to the actions of its feudal lords policy. In 1561, Riga did not follow them and did not make a tribute to the king on which Sigismund Augustus and Lithuanians counted. Control of the Daugava was in the vital interest of the Lithuanian nobles, who expected creation of navigable channel of corresponding importance to the Vistula River in the Crown and the increase in exports of raw materials from the northern part of principality. Riga made the submission to the new ruler conditional on a number of stipulations. In addition to the approval of the old privileges and religious freedom for the Lutheran confessions the city of Riga demanded a guarantee of protection against restrictions of the emperor and princes of the Reich, and the subordination of Livonia to Poland, not to Lithuania that was too weak in Riga’s opinion. The necessary guarantees were granted by so called "Cautio Radziviliana prior", issued by the governor of Vilna Mikołaj "The Black" Radziwiłł on September 8th , 1561. These promises were not fulfilled, so the delegation of the city of Riga had not make a tribute to Sigismund Augustus on November 28th, 1561, opposed to its superiors: Gotthard Kettler, and Archbishop Wilhelm and Livonian states. In this situation Radziwill tried to surrender Riga directly Sigismund Augustus. After lengthy negotiations, the city agreed to a "conditional" surrender and an oath of fidelity, which would have been in force only when the promises had been fulfilled. Promises were included in "Cautio Radziviliana posteriori", issued by Radziwiłł on March 17th, 1562. The reluctance of the Crown to engage in the affairs of Livonian, defeat of Lithuanian army and hollow promises caused that the city considered itself to be exempt from the oath to the king. The middle-class opposition was against subjection the city of Riga to Sigismund Augustus. They blocked submission to Lithuania and the King for fear of strengthening the position of the city council, the expansion of the nobility and loss of privileges. They were not so much against King’s sovereignty, as against any strong public authority. As long did the council need support of the guild in adopting contribution taxes for war, the army and the development of the fortifications, as long Riga ran a consistent, separatist politics. It was possible to 1581.
Źródło:: Miscellanea Historico-Archivistica; 2013, 20; 11-18
0860-1054
Pojawia się w:: Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Plany współdziałania politycznego i militarnego Polski i Ukraińskiej Republiki Ludowej 1919–1921
Polish and Ukrainian political and military cooperation plans in 1919–1921
Autorzy:: Wyszczelski, Lech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2177885.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: federation
political agreement
military convention
join action
controversies
Petlura
Piłsudski
Peace of Riga
internment
układ polityczny
konwencja militarna
współdziałanie
kontrowersje
internowanie
federacja
traktat ryski
Opis:: Geopolitical changes in post-WW-I Europe resulted in the rebirth of Poland and a short functioning of Ukrainian state, even without the formal recognition of its independence. Poland intended to become a leader for the western-border states of the Russian Empire by promoting a federal vision of Piłsudski’s followers. From Autumn 1919, it tried that toward the Ukrainian People’s Republic ruled by Petlura. Formally, it happened in April 1920 with the signing of political agreement and military convention. The goal was to take joint political and military action in the war between Poland and Bolshevik Russia in 1919-1920. However, the Ukrainian society did not support it and undermined its efficiency. Moreover, the leaders of both sides perceived the alliance’s essence differently and were not entirely loyal to each other. The cooperation’s end was a truce in the war signed on October 12, 1920, and then the Peace of Riga of March 18, 1921. Against Piłsudski’s will, Poland agreed to end cooperation with Petlura and intern his soldiers. The only thing Piłsudski agreed to was the independent action of Petlura’s followers, which had to end with a catastrophe.
Zmiany geopolityczne w Europie po I wojnie światowej skutkowały powstaniem odrodzonej Polski oraz krótkim okresem funkcjonowania, i do tego bez formalnego uznania suwerenności państwa ukraińskiego. Polska, lansując przez obóz piłsudczykowski wizję federacyjną, zamierzała skupić pod swoim kierownictwem państwa zachodnich rubieży byłego Imperium Rosyjskiego. Od jesieni 1919 r. starania takowe czyniła wobec URL kierowanej przez Petlurę. Nastąpiło to formalnie w kwietniu 1920 r., kiedy podpisano układ polityczny i konwencję wojskową. Jej celem było współdziałanie polityczne i militarne w wojnie prowadzonej przez Polskę z bolszewicką Rosją w latach 1919–1920. Jednak postawa społeczeństwa ukraińskiego, nieudzielająca poparcia tej inicjatywie, przesądzała jej skuteczność. Do tego liderzy obu stron inaczej traktowali sens tego sojuszu oraz nie do końca zachowywali lojalność wobec partnera. Końcem tego współdziałania był najpierw rozejm w opisywanej wojnie, podpisany 12 października 1920 r., a następnie traktat ryski z 18 marca 1921 r. Polska, wbrew woli Piłsudskiego, zgodziła się na zakończenie współpracy z Petlurą oraz na internowanie jego żołnierzy. Jedyne, co wymieniony uczynił, to zgoda i pomoc na próbę samodzielnych działań zbrojnych zwolenników Petlury, co musiało zakończyć się katastrofą dla tychże.
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 4(1); 143-156
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: A New Order in Central and Eastern Europe: Polish-Soviet Negotiations and the Peace of Riga (1920–1921)
Autorzy:: Wołos, Mariusz
Leszczuk, Tomasz
Puchalski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1287156.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:: Treaty of Riga
Treaty of Versailles
Polish-Soviet War
Soviet Russia
Central and Eastern Europe
international relations
diplomacy
Opis:: The aim of this article is to discuss the current state of research and published sources on the Polish-Soviet negotiations and treaty that put an end to the armed conflict of 1918/1919–1920. It emphasises the significance of the peace treaty signed on 18 March 1921 in Riga for the resetting of relations between countries in Central and Eastern Europe after the First World War. The text puts forward a thesis – widely accepted in Polish historiography but basically overlooked by Western and Russian historians – that the Treaty of Riga constituted the completion and fulfilment of the European order, the most important element of which was the Treaty of Versailles and subsequent peace treaties; therefore, the term ‘Versailles-Riga Order’ is used. It outlines the attitudes of European superpowers and those of the countries of Central and Eastern Europe and of the representatives of the Russian White Movement towards the issues raised during the negotiations in Riga, especially with regards to the shape of the border between the Republic of Poland and Soviet Russia. The article also discusses the objectives, diplomatic tactics and composition of the Polish and Soviet delegations. It points out that the negotiations in Riga were sort of a testing ground for both the Polish and Soviet parties. Moreover, the most important provisions of the peace treaty are discussed from a broad perspective, as well as the methods of their implementation in the following years, namely the issue of establishing the Polish-Soviet border, financial settlements and liabilities, reclaiming cultural heritage, and – last but not least – the repatriation of populations to Poland, Russia and Soviet Ukraine.
Źródło:: Zapiski Historyczne; 2021, 86, 2; 97-124
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:: Zapiski Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: La guerre polono-soviétique de 1919–1921 et le traité de Riga en tant qu’élément stabilisateur en Europe centrale et orientale
Польско-советская война 1919–1921 гг. и Рижский мирный договор как стабилизирующий элемент в Центральной и Восточной Европе
Autorzy:: Wołos, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2031335.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: guerre polono-soviétique 1919–1921
le traité de Riga
Europe centrale et orientale après la Première Guerre mondiale
wojna polsko-sowiecka 1919–1921
traktat ryski
Europa Środkowa i Wschodnia po pierwszej wojnie światowej
Polish-Soviet War of 1919–21
Treaty of Riga
Central and Eastern Europe after World War I
Opis:: L’auteur de l’article analyse les causes du déclenchement de la guerre polono-soviétique de 1919–1921 et ses conséquences de grande envergure pour la Pologne, la Russie soviétique (plus tard l’Union soviétique) et aussi pour l’Europe. Une thèse a été formulée sur le sens complémentaire du traité de Riga au traité de Versailles. L’auteur utilise le terme « ordre Versailles-Riga », qui existait dans l’Europe de l’entre-deux-guerres et fut finalement renversé en 1939 après l’agression allemande et soviétique contre la Pologne.
The author of the article analyses the causes of the 1919–20 Polish-Soviet War outbreak and its far-reaching consequences for Poland, Soviet Russia (later the Soviet Union), and Europe. He advances a thesis on the complementary meaning of the Treaty of Riga to the Treaty of Versailles. The author uses the term ‘Versailles-Riga order’, which existed in interwar Europe and was finally overthrown in 1939 after German and Soviet aggression against Poland.
Autor artykułu dokonuje analizy przyczyn wybuchu wojny polsko-sowieckiej 1919– 1921 oraz jej dalekosiężnych skutków dla Polski, Rosji sowieckiej (później Związku Sowieckiego), a także dla Europy. Formułuje tezę na temat komplementarnego charakteru traktatu ryskiego względem traktatu wersalskiego, używając określenia „porządek wersalsko-ryski”, który istniał w międzywojennej Europie i runął ostatecznie w 1939 r. po agresji niemieckiej oraz sowieckiej przeciwko Polsce.
Автор статьи анализирует причины начала польско-советской войны 1919–1921 гг. и ее далеко идущие последствия для Польши, Советской России (позже Советского Союза), а также для Европы. Был сформулирован тезис о дополнительном значении Рижского мирного договора к Версальскому мирному договору. Автор использует термин «Версальско-Рижский порядок», существовавший в межвоенной Европе и окончательно свергнутый в 1939 г. после агрессии Германии и СССР против Польши.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 2; 71-97
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Леон Василевський на переговорах у Ризі: до сторіччя Ризького мирного договору 1921 р.
Leon Wasilewski at the treaty of Riga negotiations: to the centenary of the peace of Riga (1921)
Autorzy:: Vialova, Iuliia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1977411.pdf
Data publikacji:: 2021-11-01
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:: Leon Wasilewski
The Treaty of Riga (1921)
The Eastern Border of the Second Polish Republic
Леон Василевський
Ризький мирний договір 1921 р.
східний кордон Польської держави
Opis:: Стаття присвячена 100-річчю підписання Ризького мирного договору 1921 р., дискусії щодо наслідків якого не припиняються і сьогодні. Яке значення мав цей договір для історії Європи, а особливо для її політичної архітектури міжвоєнного періоду? Які наслідки цей договір мав для поляків, росіян, українців і білорусів? Оцінки підписаного сто років тому договору досі розходяться – одні вважають, що документ, який встановив кордони Польщі майже в межах другого поділу Речі Посполитої (1793 р.) був поразкою тогочасної польської еліти, інші – що він був виразом реального стану речей. У цій статті акцентовано увагу на перебігу польсько-радянських переговорів під час підписання трактату, боротьбі всередині польської делегації між прихильниками двох державних геополітичних концепцій («ендецької» інкорпоративної та «федералістичної» Ю. Пілсудського) та встановленні східного кордону Польської держави. Відомий польський дипломат і політичний діяч Л. Василевський відіграв одну з ключових ролей під час цих переговорів, дослідження його діяльності сприятиме з’ясуванню декількох спірних моментів під час переговорів. Ризький мирний договір 1921 р. поставив крапку в польсько-більшовицькій війні, визначив польський кордон на сході і водночас перекреслив Варшавську угоду Петлюра-Пілсудський, що засвідчило крах федералістичної програми Ю. Пілсудського. Ба більше, політика польської влади щодо національних меншин у подальшому виявилася майже дискримінаційною, що послаблювало Поль ську державу зсередини. Для України та Білорусі цей договір виявився національною катастрофою, позбавивши їх перспектив державності. Цей мир можна назвати «ситуативним компромісом», який у короткотривалій перспективі розв’язував проблему закінчення війни, але не розв’язував жодної із геополітичних проблем Польщі: не гарантував безпеки, як і не гарантував стійкості східного кордону Польщі. Порушення цього миру з боку радянської Росії було питанням часу, що і сталося в 1939 році.
The article is dedicated to the 100th anniversary of the signing of the Treaty of Riga (1921), discussions about the significance of which do not stop today. What significance did this treaty have for the history of Europe, and especially for its political architecture of the interwar period? What were the consequences of this agreement for Poles, Russians, Ukrainians and Belarusians? Estimated of the agreement signed a hundred years ago still differ – some believe that the document then established the borders of Poland almost within the Second Partition of Poland (1793) was the defeat of the then Polish elite, others – that it was an expression of the real state of affairs. This article focuses on the course of Polish-Soviet negotiations during the signing of the treaty, the struggle within the Polish delegation between supports of two state geopolitical concepts (National Democracy “incorporative” and “federal” J. Pilsudski) and establishment of the Eastern border of the Polish state. The well-known Polish diplomat and politician Leon Wasilewski played one of the key roles during these negotiations, and the study of his activities will help to clarify several controversial points during the negotiations. The Treaty of Riga (1921) put an end to the Polish-Bolshevik war, defined the Polish border in the East and the same time cancelled the Petliura-Pilsudski Agreement, which testified to the defeat of the federalist program of J. Pilsudski. Further, the Polish government’s policy towards national minorities later proved to be almost discriminatory, weakening the Polish state from within. For Ukraine and Belarus, this agreement proved to be a national catastrophe, depriving them of the prospects of statehood. This peace can be called a “situational compromise”, which in the short term solved the problem of ending the war, but did not solve any of the geopolitical problems of Poland: neither guaranteed security nor guaranteed the stability of Poland’s Eastern border. The violation of this peace by Soviet Russia was a matter of time, as it happened in 1939.
Źródło:: The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 45-66
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:: The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Structure and development of the Valmiera-Lokno Uplift – a highly elevated basement block with a strongly deformed and eroded platform cover in the East European Craton interior around the Estonian-Latvian-Russian borderland
Autorzy:: Tuuling, I.
Vaher, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2060409.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: East European Craton interior
Baltic Homocline-Baltic Syneclise junction
Liepaja-Riga-Pskov Fault Zone
Valmiera-Lokno Uplift
platform cover basement-cored anticlines
strike-slip movements
Opis:: Based on drillings, a number of geological cross-sections, and structure contour and isopach maps were composed to describe/analyse the structure and development of the Valmiera-Lokno Uplift (VLU), a basement block elevated up to 700 m with a heavily deformed and eroded platform cover in the East European Craton interior, along the regional Liepaja-Riga-Pskov Fault Zone (LRPFZ). Five isolated basement-cored anticlines (BCA), the Lokno, Haanja, Mõniste, Valmiera and Smiltene uplifts, arise in the platform cover on the VLU, whereas the downthrown LRPFZ side defines a complex monoclinal fold. The anticlines, straddling or occurring near the monocline, merge with it and thus have highly asymmetrical shapes. Thickness changes of stratigraphic units across the VLU reveal its complex history, reflecting regional tectonic activation pulses that varied noticeably even between neighbouring BCAs. In all, the latest Precambrian-earliest Ordovician initiation epoch of the VLU was followed by modest tectonic activity or a standstill period in the Middle Ordovician-Early Silurian. Intensifying tectonic movements culminated again in the prime of the Caledonian Orogeny in latest Silurian-earliest Devonian time, and faded thereafter towards the end of Early Devonian. The VLU has been reactivated occasionally since the latest Devonian and emerges as a crustal weakness in the recent movement and seismicity patterns. To decipher the origin of the VLU, hitherto factually undiscussed topics, a more detailed study of the LRPFZ, analysis of its fault pattern and kinematics alongside the regional tectonic setting/history is needed. A cursory look hints to a substantial Early Paleozoic sinistral strike-slip along the LRPFZ, allowing interpreting the VLU as a possible restraining bend structure.
Źródło:: Geological Quarterly; 2018, 62, 3; 579--596
1641-7291
Pojawia się w:: Geological Quarterly
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Streamlined topographical features in and around the Gulf of Riga as evidence of Late Weichselian glacial dynamics
Autorzy:: Tsyrulnikov, A.
Tuuling, I.
Hang, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2060206.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: Gulf of Riga
Baltic Sea
Late Weichselian glaciation
Riga ice stream
glacial topography
bottom relief
Opis:: Based on various cartographic sources, a digital terrain model and acoustic profiling data, linear relief features of glacial origin have been distin guished and analysed in the Gulf of Riga and adjacent mainland areas in order to reconstruct the dynamics and pathways of former ice streams. North-east–south-west oriented features in the till topography prevail in the central part of the gulf and along the southern coast of the island of Saaremaa, which corroborate the previously known south/south-east di rection of the main Riga ice stream. North-east to south-west directed features dominate in the Pärnu Bay and around the Irbe Strait. Similar deviations from the Riga ice stream are most likely due to ice divide zones, namely the Sakala Upland in Southern Estonia and Kurzeme in north western Latvia, which locally changed the course of the main ice flow. The influence of the Kurzeme ice divide is traceable at the bottom of the gulf up to the southern coast of Saaremaa. There is no evidence of an ice-marginal zone cross ing the central part of the Gulf of Riga as was supposed earlier. The Pandivere-Neva and Palivere ice-marginal zones, which merge on the Sorve Peninsula, probably continue offshore into the Irbe Strait. As the age of the glacier relieffeatures is poorly contained, the chronologi reconstruction of the ice dynamics is tentative.
Źródło:: Geological Quarterly; 2008, 52, 1; 81-81
1641-7291
Pojawia się w:: Geological Quarterly
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Johann Daniel Felsko (1813-1902) Architekt i urbanista - twórca nowoczesnej Rygi
Johann Daniel Felsko (1813-1902) An architect and urban planner - the creator of modern Riga
Autorzy:: Tołłoczko, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218550.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Felsko Johann Daniel
architektura
Ryga
architecture
Riga
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie urbanistycznej i architektonicznej twórczości Johanna Daniela Felsko, budowniczego nowoczesnej Rygi. Absolwent Królewskiej Akademii Sztuki w Kopenhadze, związany był głównie z berlińskim i monachijskim środowiskiem architektonicznym. Budował przede wszystkim obiekty użyteczności publicznej, utrzymane w różnych neostylach historycznych. Do historii urbanistyki łotewskiej przeszedł za sprawą swego planu zniesienia (wyburzenia) twierdzy i fortyfikacji w Rydze i stworzenia w ich miejsce systemu plantów, ale i bulwarów, wytyczających nowoczesną sieć miasta. Plan ten realizował Felsko przez trzydzieści lat i dzięki temu już z końcem XIX wieku przyszła stolica Łotwy należała do najpiękniejszych miast nad Bałtykiem.
The aim of this article is to present the urban planning and architectonic works of Johann Daniel Felsko, the builder of modern Riga. This graduale of the Royal Academy of Art in Copenhagen was mostly connected with the Berlin and Munich architectural circles. He was mainly the author of public buildings representing various historical neostyles. Felsko went down in history of Latvian urban planning because of his plan of demolishing the fortress and fortifications in Riga, and replacing them with a system of parks and boulevards outlining the modern layout of the city. It took Felsko thirty years to realise that plan, but thanks to it the future capital of Latvia could already be numbered among the most beautiful cities on the Baltic towards the end of the 19th century.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2008, 24; 7-16
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wieżowiec siedziby Łotewskiej Akademii Nauk w Rydze – przykład architektury socrealizmu czy też eklektyczno-neohistoryzującego radzieckiego retrospektywizmu
Skyscraper of the Latvian Academy of Sciences in Riga – and example of socialist-realist architecture or of eclectic – neo-historicist Soviet retrospectivism
Autorzy:: Tołłoczko, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218175.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Ryga
Moskwa
Warszawa
architektura realsocjalizmu
eklektyzm
neoklasycyzm
neobarok
Riga
Moscow
Warsaw
architecture of real-socialism
eclecticism
neoclassicism
neo-Baroque
Opis:: Niniejszy esej poświęcony jest gmachowi ŁAN, który wprawdzie powstał w czasach sowieckiej opresji, jednakże tradycje powstawania budynków akademii nauk na Łotwie liczą się od czasów założenia, istniejącej między rokiem 1773 a 1775 Academia Petrina, erygowanej przez księcia Piotra Birona. Ale wraz z odzyskaniem niepodległości przez Republikę Łotewską życie naukowe w tym kraju ożyło, nabrało energii i nowego wigoru, którego centrum stał się gmach odnowionej Akademii Nauk.
This essay is dedicated to the LAS edifice which was created in the times of the Soviet oppression, though one has to remember that traditions of erecting the academy of science buildings in Latvia date back to the foundation of Academia Petrina, erected by Duke Peter von Biron, and existing between the year 1773 and 1775. When the Republic of Latvia regained its independence, the scientific life of the country was revived, acquired new energy and new vigour, the centre of which became the renovated edifice of the Academy of Science.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 46; 7-15
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Coherent current oscillations and water exchange in the straits of the Gulf of Riga
Autorzy:: Talpsepp, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/49149.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:: current
water exchange
coherent current
Riga Gulf
Gulf of Riga Project
Baltic Sea
Opis:: The water exchange processes through the Irbe and Virtsu (Suur) Straits were investigated in 1993–1997 within the framework of a five-year study programme – the Gulf of Riga Project. Simultaneous current measurement data from autonomous mooring stations in both straits were available for the analysis in two periods. In addition to the dominant signals – inertial oscillations in the Virtsu Strait and diurnal oscillations in the Irbe Strait – low-frequency oscillations were found in both straits. During the experiment in July–August 1994, 12–14-day oscillations were observed in both straits: the maximum phase lag in the Virtsu Strait was 1 day. The other important low-frequency periodic component in both straits was 88 hours. In this case, the phase lag in the Virtsu Strait was about 20 hours. In the 1995 experiment in the Irbe Strait, 42-hour oscillations were observed with a phase lag of 10–12 hours. The amplitude was about 30 cm s−1 in both straits. As in Lilover et al. (1998), where the flow regime in the Irbe Strait was observed, we can interpret these oscillations as being wind-generated. The present work shows the existence of these disturbances also in the Virtsu Strait. The 88-hour oscillations observed in July–August 1994 can be interpreted as the first mode of the basin’s eigenoscillations according to the concept of Otsmann et al. (1997) of a basin with two separate outlets. The lowest frequency oscillation with the period of 12–14 days seemed to propagate to the Gulf of Riga from the Baltic Proper, but the generating force could not be established because there was no noticeable variability between depressions and anticyclones during that period. Based on the current measurements, two types of water exchange through the Irbe strait were established: the outflow over the whole cross-section of the strait, and a bidirectional flow with an inflow near the southern shore and increasing inflow in the near-bottom layers and an outflow in the northern part of the strait.
Źródło:: Oceanologia; 2005, 47, 2
0078-3234
Pojawia się w:: Oceanologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: „Psalm Dawida” i inne intawolacje kontrafaktur wokalnych w rękopisach organowych z przełomu XVI i XVII wieku powstałych na terenach Rzeczpospolitej
A ‘Psalm of David’ and Other Intabulations of Vocal Contrafacta in Late Sixteenth- / Early Seventeenth-Century Organ Manuscripts Compiled in the Polish–Lithuanian Commonwealth
Autorzy:: Szelest, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24253519.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: kontrafaktury
intawolacje
Psalm Dawida
laudi spirituali
tabulatura organowa
tabulatura z Kroż
tabulatura braniewsko-oliwska
tabulatura ryska
contrafacta
intabulations
Psalm of David
organ tablatures
Kražiai Tablature
Braunsberg–Oliva Tablature
Riga Tablature
Opis:: W artykule przedstawiono ustalenia dotyczące intawolacji kontrafaktur wokalnych oraz powiązanych z nimi zagadnień w czterech rękopisach na instrumenty klawiszowe powstałych na przełomie XVI i XVII wieku w kolegiach jezuickich na Warmii, Żmudzi oraz w Inflantach. Zapisany w rękopisie z Kroż (Wilno, Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka [LT-Vu], sygn. F105-67) Psalm Dawida został zidentyfikowany jako intawolacja canzonetty Hansa Leo Hasslera Chi mi dimandarà z autorskiego druku Canzonette a quatro voci ... libro primo (Nürnberg 1590), a następująca po nim kompozycja bez tytułu i atrybucji – jako zapis canzony Claudia Merulo, znanej również z czterech innych rękopisów. Rozpoznania te, uzupełnione o analizę inskrypcji tytułowej, falsyfikują niedawno zaprezentowaną hipotezę Tomasza Jasińskiego, według której utwory te miałyby stanowić dwuczęściowe opracowanie autorstwa Mikołaja Gomółki do słów Psalmu 1 w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego. Rękopis z Kroż zawiera ponadto niewątpliwy cytat madrygału Palestriny Vestiva i colli w utworze „Łobzoskie” Adama z Wągrowca oraz anonimowo odpisany Ricercar Secondo Francesca Uspera. Utrwalony w źródle korpus utworów kontrapunktycznych zapisanych w notacji partyturowej może mieć związek z działalnością w Rzeczpospolitej Vincenza Bertolusiego, którego dwie kompozycje jako jedyne w tym korpusie zaopatrzono w atrybucje. Utworem pochodzenia lokalnego jest natomiast Surrexit Dominus [valete luctus], opracowanie pieśni Andrzeja Krzyckiego zanotowane już w tabulaturze Jana z Lublina i znane również z tabulatury S-Uu vmhs 89 oraz kancjonałów ze Staniątek, Sandomierza i Radomia. Tabulatura organowa zachowana w Universitetsbibliotek w Uppsali (S-Uu, sygn. Vokalmusik i handskrift 89) zawiera intawolacje pięciu włoskich laud, odpisanych bezpośrednio z pochodzącego z tradycji jezuickiej druku Lodi spirituali novamente composte… (Venezia 1580). Dwie z nich zapisano później w tabulaturze braniewsko-oliwskiej z niemieckimi tytułami wskazującymi na proces kontrafaktury; wersje niemieckie zostały następnie opublikowane w śpiewniku Himmlischer Harffenklang (Braunsberg 1639). Intawolacja znanego wyłącznie z rękopisów rzymskich trzychórowego motetu Annibale Zoilo Laudate Dominum in sanctis ejus również wskazuje na bliskie kontakty z Italią środowiska, w którym powstała tabulatura. Inne rozpoznane w niej kontrafaktury wiążą ją z praktyką muzyczną Rzeczpospolitej, Pomorza i Szwecji. W źródle utrwalono też intawolację chanson Thomasa Crecquillona Pour ung plaisir jako anonimową „Fugę” oraz dwie kompozycje instrumentalne, które wyposażono w incipity tekstowe świadczące o tym, że wykonywano je wokalnie. Ustalenia te pozwalają przypuszczać, że rękopis powstał na Warmii, w ośrodku, w którym pracowało równocześnie kilku skryptorów posługujących się notacją tabulaturową i w którym możliwe było wykonywanie utworów trzychórowych; jedynym ośrodkiem, który według obecnego stanu wiedzy spełniał te kryteria, było kolegium jezuickie w Braniewie. Większość kontrafaktur utrwalonych w braniewskiej części tabulatury braniewsko-oliwskiej (Wilno, Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka [LT-Va], sygn. F15-284) pochodzi z drukowanych antologii, których liczba i dostępność znacząco wzrosła na przełomie stuleci. Wśród nielicznych intawolacji kontrafaktur pochodzących z tradycji rękopiśmiennej wyróżnia się opracowanie anonimowej cantio zawartej, zazwyczaj z tekstem Spiritus Sancti gratia, w ok. dwudziestu rękopisach środkowoeuropejskich powstałych na przestrzeni ponad dwustu lat. Na tle obecnej w nich znacznej wariantywności tekstu muzycznego zwraca uwagę niemal całkowita zgodność przekazów w tabulaturze braniewsko-oliwskiej i w tabulaturze S-Uu vmhs 89. W tabulaturze pochodzącej z kolegium jezuickiego w Rydze (Uppsala, Universitetsbibliotek [S-Uu], sygn. Vokalmusik i handskrift 88) zapisano pięć intawolacji kontrafaktur utworów świeckich pochodzących z trzech druków autorskich z lat 1567–1577; ich incipity tekstowe nie są znane z innych źródeł, były to zatem najpewniej opracowania proweniencji lokalnej. Data 1620, zapisana w tytule rękopisu, prawdopodobnie dokumentuje końcowy etap jego powstawania, natomiast główna część źródła mogła być spisana już w pierwszej dekadzie XVII wieku. Badania zapisów kontrafaktur w rękopisach na instrumenty klawiszowe nie pozwalają zazwyczaj na wyciąganie szczegółowych wniosków w zakresie warstwy słownej opracowań, mogą jednak przynieść rezultaty dotyczące transmisji, migracji i recepcji repertuaru oraz praktyki muzycznej w ośrodkach, w których źródła te powstawały. Powinny być prowadzone systematycznie, ze zwróceniem szczególnej uwagi na nieznane skądinąd incipity tekstowe oraz na kompozycje, w których rodzaj tekstu słownego nie jest kompatybilny z gatunkiem muzycznym. Przykładem takiej potencjalnej kontrafaktury jest przypisywany Petrusowi de Drusina utwór Deus in adjutorium meum intende. Utrwalona w rękopisie z Kroż kompozycja Słuchaj, co żywo również może okazać się kontrafakturą. Z tego względu nie można mieć pewności, że jej tekst nie pochodził z Psałterza Kochanowskiego, jak udowadaniał Tomasz Jasiński; przypisywanie jej Adamowi z Wągrowca nie ma natomiast wystarczających podstaw w materiale źródłowym.
This article presents findings concerning intabulations of vocal contrafacta and related issues in four keyboard manuscripts compiled around the turn of the seventeenth century in Jesuit colleges in Warmia, Samogitia and Livonia. The ‘Psalm of David’ entered in the Kražiai manuscript (Vilnius, Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka [LT-Vu], shelf-mark F105-67) has been identified as an intabulation of Hans Leo Hassler’s canzonetta Chi mi dimandarà from that composer’s print Canzonette a quatro voci ... libro primo (Nürnberg 1590). The composition that follows, untitled and unattributed in the source, is a canzona by Claudio Merulo, known from four other manuscripts. These findings, complemented by analysis of the titular inscription, belie Tomasz Jasiński’s recent hypothesis that these two pieces constitute a bipartite setting by Mikołaj Gomółka of Psalm 1 in Jan Kochanowski’s Polish rendering. The Kražiai Tablature also contains an evident quotation from Palestrina’s madrigal Vestiva i colli (in Adam of Wągrowiec’s Łobzoskie) and an unattributed copy of Francesco Usper’s Ricercar Secondo. The body of contrapuntal works found in this source (in score notation) may possibly be related to the activity in the Polish-Lithuanian Commonwealth of Vincenzo Bertolusi, two of whose compositions are the only attributed pieces in this set. Surrexit Dominus [valete luctus], on the other hand, is a local piece, a setting of a song by Andrzej Krzycki included in the Tablature of Jan of Lublin and also known from tablature S-Uu vmhs 89, as well as cantionals from Staniątki, Sandomierz and Radom. The organ tablature kept at Uppsala’s Universitetsbibliotek (S-Uu, shelf-mark Vokalmusik i handskrift 89) contains intabulations of five Italian laudi copied directly from the Jesuit-tradition print Lodi spirituali novamente composte… (Venezia 1580). Two of them were later inscribed in the Braunsberg–Oliva Tablature with German titles that reflect the process of contrafactum. The German-language versions were subsequently printed in the Himmlischer Harffenklang songbook (Braunsberg 1639). The presence of an intabulation of Annibale Zoilo’s motet Dominum in sanctis ejus for three choirs similarly suggests that close contacts with Italy were maintained by the circles in which the source was compiled. Other identified contrafacta from this manuscript relate it to the musical life of the Polish–Lithuanian Commonwealth, Pomerania and Sweden. The same source contains an intabulation of Thomas Crecquillon’s chanson Pour ung plaisir, inscribed there as an anonymous ‘Fuga’, as well as two instrumental pieces with text incipits, indicating that they were performed vocally. These findings support the thesis that the manuscript was compiled in Warmia, at a place where several scribes worked simultaneously using tablature notation and works for three choirs could be performed. As far as we know, the only centre that fulfilled all these criteria was the Jesuit college in Braunsberg (now Braniewo). The majority of the contrafacta found in the Braniewo section of the Braunsberg–Oliva Tablature (Vilnius, Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka [LT-Va], shelf-mark F15-284) come from printed anthologies, which became much more numerous and easily available around the turn of the century. Among the few contrafacta derived from the manuscript tradition, particularly notable is the setting of an anonymous cantio found (usually with the text Spiritus Sancti gratia) in about 20 Central European manuscripts compiled over a period of more than 200 years. They exist in numerous musical variants, but the versions recorded in the Braunsberg–Oliva Tablature and in S-Uu vmhs 89 are almost identical. A tablature from the Jesuit college in Riga (now in Uppsala, Universitetsbibliotek [S-Uu], shelf-mark Vokalmusik i handskrift 88) contains five intabulated contrafacta of secular works taken from three single-composer editions from the years 1567–1577. Their text incipits are not known from other sources, which suggests that these were local settings. The date 1620 in the manuscript’s title probably refers to the final stage of its compilation, whereas its main section may have been written as early as the first decade of the seventeenth century. Studies of contrafacta contained in keyboard manuscripts do not usually allow for detailed conclusions to be drawn concerning the literary texts, but they can provide results related to the transmission, migration and reception of the repertoire and musical performance practice in the centres where the sources were compiled. Such studies need to be conducted in a systematic manner, with special attention given to text incipits not recorded elsewhere and to works in which the incipit is incompatible with the musical genre. One example of such a potential contrafactum is Deus in adjutorium meum intende, attributed to Petrus de Drusina. The composition Słuchaj, co żywo from the Kražiai manuscript may likewise prove to be a contrafactum; therefore, contrary to what Tomasz Jasiński argues, we cannot be certain that its text was not taken from Kochanowski’s Psalter. There is also insufficient source evidence for its attribution to Adam of Wągrowiec.
Źródło:: Muzyka; 2023, 68, 1; 93-154
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Currents and waves in the Northern Gulf of Riga: measurement and long-term hindcast
Autorzy:: Suursaar, U.
Kullas, T.
Aps, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47862.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:: hydrodynamic modelling
water exchange
wave
Riga Gulf
Baltic Sea
long-term hindcast
wave measurement
wind force
wind condition
atmospheric circulation
Opis:: Based on measurements of waves and currents obtained for a period of 302 days with a bottom-mounted RDCP (Recording Doppler Current Profiler) at two differently exposed locations, a model for significant wave height was calibrated separately for those locations; in addition, the Gulf of Riga-Vainameri 2D model was validated, and the hydrodynamic conditions were studied. Using wind forcing data from the Kihnu meteorological station, a set of current, water exchange and wave hindcasts were obtained for the period 1966–2011. Current patterns in the Gulf and in the straits were wind-dependent with characteristic wind switch directions. The Matsi coast was prone to upwelling in persistent northerly wind conditions. During the hindcast period, currents increased along the Koiguste coast and in the Suur Strait, waves decreased noticeably off Koiguste but fluctuated without a clear linear trend near Matsi. The spatially contrasting results for differently exposed coasts were related to the corresponding variations in local wind conditions and to changes in atmospheric circulation patterns over northern Europe.
Źródło:: Oceanologia; 2012, 54, 3
0078-3234
Pojawia się w:: Oceanologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Riga," wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język