Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Richard Rorty" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Versions of Pragmatic Liberalism: from Rorty back to Dewey
Autorzy:
Dubniak, Zlatyslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878393.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
philosophy of pragmatism
Richard Rorty
John Dewey
historicism
naturalism
liberalism
Opis:
Aim. The aim of this study is to analyze and evaluate two versions of the theory of liberalism which emerged within the philosophical tradition of pragmatism: Richard Rorty’s “ironic liberalism” and John Dewey’s “renascent liberalism”. Methods. The study is based on: 1) comparative analysis, which shows the differences and points of contact between Dewey’s classical pragmatism and Rorty’s neo-pragmatism, in particular, between different versions of their liberal theories; 2) critical analysis, which made it possible to identify the shortcomings and advantages in the arguments of the above-mentioned philosophers. Results. The author analyzed Rorty’s and Dewey’s theories of liberalism in relation to their theories of reality, human specificity, and ethics. In this way, the specific liberal views of these American philosophers on such issues as the relationship between private and public, the main goals of politics, and the values of the social order were explicated. It allowed offering a thorough critique of Rorty’s “ironic liberalism”, and supporting of Dewey’s “renascent liberalism”. Conclusion. While Dewey saw the mission of liberalism in enabling individuals to improve their experience, Rorty insisted on the need for a liberal policy of providing the basic conditions for individual self-creation. The main disadvantage of Rorty’s neo-pragmatism, and, in particular, “ironic liberalism”, was the exclusion from the philosophy of the modifying tools of human behavior, which were expressed by the concepts of “good” or “virtue”, in Dewey’s “renascent liberalism”. This circumstance necessitates a return from Rorty back to Dewey in the discussions on pragmatic liberalism. Key words: philosophy of pragmatism, Richard Rorty, John Dewey, historicism, naturalism, liberalism.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2021, 12, 2; 15-30
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religion as a bond – a delusive hope of politics
Autorzy:
Grzybowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070193.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
politics
religion
culture
Richard Rorty
postmodernism
Opis:
Politics is on the one hand an attempt to implement certain good, a desire for achieving agreed objectives, on the other hand – as Max Weber says – a simultaneous a#empt to avoid a particular evil. If in defining the notion of politics there are references to good and evil, purpose and desire, it has to include the non-political spheres – culture, axiology, religion. Mark Lilla argues that for decades we have been aware of the great and final separation that has taken place in Western Europe between political and religious life. This awareness implies a conviction, which is obligatory today in most countries and societies, that to separate politics from religion is a great achievement. For many thinkers and politicians this is an undisputed success from which the West learns to benefit while preparing other regions of the world for such separation. Therefore it seems that modern politics should be free from religious inspiration and temptation. On the other hand, many sociologists and political scientists show the vitality of religious attitudes, proving that in its deepest essence religion is an expression of human behaviour. Each person and each community always has an element of irreducibility which is an internal defence against reducing man to “here and now”, restricting his world to what is useful and usable. We experience that in man there is a natural opening to what is transcendent. Thus, if man is ever to achieve individual and social reconciliation with himself, he will always look for rational and moral meanings. This situation creates a platform for the emergence of a completely new a#itude in society and politics – to seek and pursue spirituality in a world without religion. Increasingly, the understanding of religion reveals itself in a wide etymological sense, sociological and ethnological: religare – “to connect”, “to bind”, “to build community ties”. Religion so understood would be a great solution to the dilemma of separation – the adoption of religion (bonds) without the doctrine, while ensuring social cohesion, strengthening the feeling of being together, maintaining a spiritual connection. Many thinkers are convinced that we cannot base social life only on fear, discipline and economy; we need a deeper and stronger foundations for Community Cohesion. But is such a project possible at all? Is politics becoming a place for the formation of relationships, education and conservation of values, a narrative space which tells citizens what is good and right and what is wrong and alien? Can it replace religion in its deepest essence – in its intimate sense of an exploration and discovery of transcendence? Will it not become a caricature of religion, and a caricature of politics, and ultimately a trap for freedom?
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, S2; 237-258
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contingency, the body and disgust: The case of ‘Margot’ by Michał Witkowski
Przygodność, ciało i wstręt. Przypadek „Margot” Michała Witkowskiego
Autorzy:
Wróblewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088397.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Contemporary Polish literature
the post-modern novel
contingency
the body
disgust
ironism
Michał Witkowski (b. 1975)
Julia Kristeva (b. 1941)
Richard Rorty (1931–2007)
anger
Michał Witkowski
„Margot”
przygodność
ciało
wstręt
afekt
świętość
gniew
Opis:
This article, focused principally on the exploration of contingency, the body and disgust in Michał Witkowski’s novel Margot, is also a polemic and a vindication of the book against the barrage of criticism it received from its reviewers. Most of them decided that Margot was a novel about nothing, a haphazard mix of sundry discourses devoid of any linear structure. In fact, several critics blamed the author of giving away both the narrative structure and the plot to capricious contingency. The article takes a fi rm stance against such charges and argues that contingency does not need to be seen as a fault at all. It lies at the heart of the novel and determines the actions of characters, but it plays as important a role in people’s lives outside fi ction. Analysing the ups and down of the main characters (Margot and Wadek Mandarynka), the article explains the function of emotions, the body, the characters’ language and their ideas of sacrum in the legitimization of contingency. A special role in this mechanism is played by disgust. Reactions of disgust are always contingent, or, as Julia Kristeva puts it the abject has the power to terrorize the subject to such extent that he can do nothing but to succumb to contingency. In working out the idea of the contingency of selfhood, the article also draws on Richard Rorty’s approach, and in particular his concept of ironism. The latter is used to classify the main character of Witkowski’s book as a consummate ironist, i.e. a person who tests different languages in which the world can be described in order to pursue his carnal desires. Finally, the article argues that in his novel Witkowski not only brings to light the fortuitous character of the postmodern identity but also creates a heterogeneous language to express it.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 1; 61-76
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tyldy Tildena
Tilden’s Tildes
Autorzy:
Rajewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1335629.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Richard Rorty
national heritage
Rita Felski
heritology
Freeman Tildmen
theory of interpretation
Umberto Eco
heritologia
teoria interpretacji
dziedzictwo narodowe
Opis:
Artykuł koncentruje się na koncepcji interpretacji dziedzictwa narodowego autorstwa Freemana Tildena z jego klasycznej pracy Interpreting Our Heritage (1957) (pol. przekład: Interpretacja dziedzictwa, 2019, przeł. Agnieszka Wilga), zaprezentowanej w świetle literaturoznawczych ujęć interpretacji pióra Richarda Rorty’ego (esej Ścieżka P/pragmatysty: Umberto Eco o interpretacji) oraz Rity Felski (Literatura w użyciu).
The article focuses on the concept of interpreting national heritage developed by by Freeman Tilden in his classic work Interpreting Our Heritage (1957), which is discussed in the wider critical context of literary interpretations developed by Richard Rorty in The Pragmatist’s Progress and Rita Felski in Uses of Literature.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 18; 102-109
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyesencjalizm i panrelacjonizm jako cechy podmiotu w neopragmatyzmie Richarda Rorty’ego – implikacje edukacyjne
Anti-essentialism and panrelationism as characteristics of subject of Richard Rortys neo-pragmatism - educational implications
Autorzy:
Kaczmarek, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52670244.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Richard Rorty
podmiot
filozofia edukacji
pragmatyzm
antyesencjalizm
subject
philosophy of education
pragmatism
antiessentialism
Opis:
The aim of this paper is to reconstruct the philosophy of the American neo-pragmatist Richard Rorty. The main goal is to describe anti-essentialism and panrelationism as attributes of edifying subject in Richard Rorty’s philosophy. This paper demonstrates issue of ethical development of the subject and the role of education in this process. 
Źródło:
Filozoficzne Problemy Edukacji; 2018, 1; 31-40
2545-0948
Pojawia się w:
Filozoficzne Problemy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O współczesnych problemach z prawdą. Refleksje w świetle eseju Harry’ego G. Frankfurta O wciskaniu kitu (On Bullshit)
On Modern indifference to Truth. Some thoughts in the light of the essay On Bullshit by Harry G. Frankfurt
Autorzy:
Warzyński, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035389.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Harry G. Frankfurt
On bullshit
postprawda
wciskanie kitu
chrzanienie
prawda
metafizyka
Ryszard Rorty
pragmatyzm
On Bullshit
post-truth
bullshit
talking crap
truth
metaphysics
Richard Rorty
pragmatism
Opis:
This article is an attempt to present one of the vital features of modernculture, namely indifference to truth. In the context of proclaiming the expression “post-truth” the Word of the Year 2016, the author shows how thismodern indifference should be understood. It is explained by recalling theessay of Harry G. Frankfurt entitled On Bullshit. This short text presentsa certain characteristic trait of modern times, that is, a certain attitudeto truth typical of the contemporary man. What is interesting is that it isconvergent with the meaning of the very expression that has recently madesuch a spectacular career and became the Word of the Year.In the first part of the article the author presents the history of the term“post-truth”, its basic meaning and the context in which it was created andis now used. The term “bullshit” is then treated in a similar way. In the thirdpart of the article the main thoughts of Frankfurt’s essay are referred to. It ispointed out that this short essay, written already in the 1980s, proves to bestill valid up until today. For in his essay Frankfurt does not describe anypolitical reality, social or medial one, saturated with dishonesty, disinformation, lies and manipulation. He does not attempt to present various types of examples of “bullshit”. Instead, as befits a philosopher, he goes deeper and attempts to reach the essence of this phenomenon. In this way he draws an unusually accurate image of the modern man for whom truth has lost its significance, for whom there has grown between truth and lies – contrary to any logic – a whole sphere of bullshit, or otherwise post-truth. In the fourth part of the article the author points out the sources of such a situation. He talks about the rejection of the realistic, classical way of understanding truth and, in relation to it, about turning away from reality, that is from facts.In the last part the author explains that in modern times in place ofreality (as an important point of reference) the criterion of coherence anddemocratic consensus has been introduced, or – what fits well into theculture of “bullshit” – the criterion of practicality and usefulness. Insteadof thinking in terms of objective order, it is therefore proposed that oneshould think and act in terms of subjectively perceived advantages. At thispoint the author refers to Richard Rorty’s philosophical conception andshows that Rorty’s end of philosophy, the abandonment of the search forthe ultimate foundations of cognition, for the discovery of truth, for thedominant idea of „contingency” and usefulness, and his „language games”are all excellent illustrations of what a man of the era of post-truth, the eraof indifference to truth, nourishes.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2017, 87, 3; 135-162
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cognitive Innovation, Irony and Collaboration
Autorzy:
Punt, Michael
Denham, Susan L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985731.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
cognitive innovation
collaboration
creativity
irony
Richard Rorty
Opis:
What seems clear from the experiences of researchers in CogNovo is that the concept of cognitive innovation offered a new vocabulary, and thus a clear space, within which creativity could be explored free from the baggage of prior conflicting definitions. The concept was, from its inception, intrinsically ironic in the sense that Richard Rorty developed the term. Although initially we did not fully appreciate the potential this offered, approaching creativity under the rubric of cognitive innovation led to novel ideas that would not have emerged if we had taken a more conventional discipline-led approach. One example was expressing creativity as a mathematical function and as a media form in a parallel text. The absurdity of describing a process of such complexity in this form did not pass us by. However, this self-conscious irony, not a common rhetorical strategy in the sciences, clarified our understanding of cognitive innovation as a recursive function that allowed us to express a continuity between the basic life processes of exploration, innovation and the construction of the self, and the social and cultural ramifications of these processes; creativity. It led us to conclude that cognitive innovation furnishes a view of the self as a dynamic entity, for whom reality and novelty are contingent on one’s current state, both of which can change and be changed, and offers a means for enhancing the rigor of the current debate on what counts as creative. It also reveals the value of irony in not disavowing the inevitability of multiple perspectives and prospectives on reality, and consequently offers a way to avoid unnecessary reductivism. In this paper, we will argue, as we take the insights of CogNovo forward, that irony offers a hitherto unappreciated strategy for collaborative research.
Źródło:
Avant; 2017, 8
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy prawnicy powinni być pragmatystami?
Should lawyers be pragmatists? Few words on legal education from the perspective of R. Rorty’s noepragmatism
Autorzy:
Rakoczy, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003062.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
edukacja prawnicza
pragmatyzm
Richard Rorty
legal education
pragmatism
Richard Rort
Opis:
W swojej pracy poruszam zagadnienie akademickiej edukacji prawniczej, korzystając w tym celu z narzędzi zapewnionych przez neopragmatyzm Richarda Rorty’ego oraz juryscentryzm Artura Kozaka. Rozważam możliwość opisu edukacji wyższej i kultury prawniczej za pomocą tych dwóch koncepcji, a także staram się formułować wnioski dotyczące przyszłego ukształtowania tego procesu. Próbuję wykazać, że współczesna edukacja prawnicza oparta jest głównie na mechanizmach socjalizacji i treningu zawodowego, które polegają raczej na przekazywaniu reguł rozumowania prawniczego i dyskusji wewnątrz wspólnoty prawniczej, niż na przekazywaniu konkretnych umiejętności. W związku z tym rozważam, w jakim stopniu proces ten powinien zostać uzupełniony o metody indywidualizujące kształconych, umożliwiające im autokreację, co, zdaniem Rorty’ego, powinno stanowić główne zadanie studiów wyższych. W dalszej części pracy zastanawiam się, w jaki sposób tego rodzaju mechanizmy wpłyną na ukształtowanie przyszłych prawników, a tym samym wspólnoty prawniczej oraz jakie ewentualne korzyści możemy w ten sposób osiągnąć.
In my paper I would like to analyze the topic o academic legal education, using for that purpose tool granted by Rochard Rorty’s neopragmatism and Artur Kozak’s juriscentrism. In this article I consider the possibility of describing higher education and legal culture using both of those concepts, and to form some proposals for future shaping of this proces. In my text I aim to prove, tha contemporary legal education is basem mostly on the mechanisms of socialisation and professional training, which base rather on transfer of rules of legal reasoning and discussion within legal community, than on transfer of actual skills. Therefore I consider to which extent this process should be suplemented by methods which individualise students, and which allow the autocreation, which is, according to Rorty, should be the mian task of higher education. In the further parts of my paper I consuder, how those mechanisms will impact shaping of future lawyers, and by that, the legal community itself, and what benefits could we achieve this way.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 3; 118-135
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leszek Kołakowski – nieznany konstruktywista
Leszek Kołakowski – An Unknown Constructivist
Autorzy:
Chałubiński, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343098.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Leszek Kołakowski
Richard Rorty
konstruktywizm
czynna rola podmiotu w poznaniu
Warszawska Szkoła Historii Idei
socjologia wiedzy
rewizjonizm
constructivism
active role of the cognitive subject
The Warsaw School of History of Ideas
anti-fundamentalist philosophy of science
sociology of knowledge
revisionism
Opis:
Artykuł prezentuje filozofię Leszka Kołakowskiego nie tylko na tle konstruktywistycznych nurtów w epistemologii (m.in. neopragmatyzmu Richarda Rorty’ego i metodologicznego anarchizmu), lecz również w kontekście rewizjonizmu marksistowskiego (m.in. Stanisława Brzozowskiego, Antonio Gramsciego i György Lukácsa). Wspólny teoretyczny mianownik stanowią dla nich te rodzaje teorii poznania, które akcentują czynną rolę podmiotu w poznaniu. Cechuje je też zazwyczaj sceptycyzm i agnostycyzm. Artykuł ten pokazuje także ideologiczno-polityczne implikacje filozoficznych badań Kołakowskiego w okresie istnienia Warszawskiej Szkoły Historii Idei w latach 1955–1968.
The paper presents Leszek Kołakowski’s philosophy by comparing it not only with different constructivist threads in epistemology (among others, Richard Rorty’s neopragmatism and methodological anarchism), but also with Marxist revisionism (Stanisław Brzozowski, Antonio Gramsci, György Lukács). The epistemologies emphasizing an active role of the subject in cognition are here taken into account. Their common attribute is frequently scepticism and agnosticism. The paper also shows some ideological-political implications of Kołakowski’s research in the period of the Warsaw School of History of Ideas in 1955–1968.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2016, 4; 231-240
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holizm, indywidualizm, personalizm: od dualizmu platońskiego do sporu o źródło i status ludzkiej jednostkowości (N. Elias, I. Berlin, R. Rorty)
Holism, individualism, personalism: from Platonic dualism to the dispute over a source and status of human individuality (N. Elias, I. Berlin, R. Rorty)
Autorzy:
Ambożewicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622255.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
individualism
personalism
dualism
holism
Immanuel Kant
Isaiah Berlin
Norbert Elias
Richard Rorty
indywidualizm, personalizm, dualizm, holizm, Immanuel Kant, Isaiah Berlin, Norbert Elias, Richard Rorty
Opis:
Individualism as a way of feeling and comprehension of reality has been a basic element of Western civilization for a long time. In 20th century individualism was criticized by personalism and similar currents. I shall point to the dualistic source (Platonic, Christian, Cartesian and Kantian) of the personalist criticism of individualism which also was, in my opinion, more or less apparent inspiration of later sociological and social-anthropological research on relationships between individual and society. I also try to answer what the social or ontological status of commonly accepted modern individualistic values is.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2015, 30; 89-108
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizm Charlesa Sandersa Peirce’a i antyrealizm Richarda Rorty’ego
Charles Sanders Peirce’s Realism and Richard Rorty’s Antirealism
Autorzy:
Koronkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342340.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Charles Sanders Peirce
Richard Rorty
realizm
antyrealizm
pragmatyzm
neopragmatyzm
realism
antirealism
pragmatism
neopragmatism
Opis:
W tekście analizuję elementy realizmu i antyrealizmu w tradycyjnym pragmatyzmie Charlesa Sandersa Peirce’a i w neopragmatyzmie Richarda Rorty’ego. Stanowiska realizmu i antyrealizmu są tu rozpatrywane głównie w odniesieniu do kwestii znaczenia, prawdziwości oraz obiektywności.
The paper analyses some elements of realism in Charles Sanders Peirce’s traditional pragmatism and of antirealism in Richard Rorty’s neopragmatism. Realism and antirealism are discussed here mainly in their relations to the problems of meaning, objectivity and truth.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2015, 3; 317-331
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyzwoity laicki świat – realna przyszłość ludzkich społeczności? Rozważania o racjach polityki i zasadach etyki
A Decent Secular World – the Real Future Human Community? Reflections About Rations of Policy and Rules of Ethics
Autorzy:
Grzybowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558406.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
sekularyzm
postmodernizm
religia
ateizm
etyka
Richard Rorty
Jürgen Habermas
Jacek Woroniecki
secularism
postmodernism
religion
atheism
ethics
Rychard Rorty
Opis:
Teoretycy kultury i cywilizacji głoszą koniec epoki, w której dominowała kultura oświeceniowa. W XX wieku dokonało się przekroczenie horyzontu tradycji rozumu, z którego kiedyś wyłoniła się samowiedza europejskiej nowoczesności. Erozji i dewaluacji uległy podstawowe pojęcia, na których wspierał się zachodni racjonalizm, a rozum został zdemaskowany jako władcza, choć zarazem ujarzmiona podmiotowość instrumentalnego panowania nad kulturą. Siła i władza racjonalizmu narzucającego swe dyskursywne rozumienia została osłabiona, a raczej – używając terminologii filozofii ponowoczesnej – zdekonstruowana. Także religia traci funkcję „świętej kosmizacji”, choć przez wiele wieków dla rzesz ludzi była podstawą socjalizacji, prawa, obyczaju. Współcześnie można wręcz dostrzec tęsknotę za dniem, kiedy to cała nasza kultura osiągnie stan, w którym nie będziemy już dłużej niczego ubóstwiać. Współcześni ateiści, pragmatycy i postmoderniści mają nadzieję, że jeśli publiczna i polityczna przestrzeń zostanie pozbawiona religijnej symboliki i pozostanie pusta, to tym samym, niejako z definicji, stanie się lepsza. Przestrzeń skrupulatnie oczyszczona z symboliki religijnej, uchodzi w tej wizji za bardziej demokratyczną i tym samym zdolną do wyprowadzenia, na bazie innej niż religijna, właściwych zachowań społecznych. Dzięki temu zaś owa „pusta przestrzeń” ujawni się jako miejsce debaty, w której mogą zostać wypracowywane lepsze niż konfesyjne rozwiązania problemów społecznych. Ateizm może być sposobem bycia dobrym i moralnym człowiekiem, który nie wspomaga swych etycznych działań inspiracją wiary. Ateiści i agnostycy zdają się dziś pokazywać, że choć w laickiej społeczności należy być świadomym nieobecności Boga, którego „śmierć” stwierdzono i ogłoszono, to przede wszystkim należy z nadzieją starać się stworzyć lepszy świat. Jednakże, choć wspólnoty demoliberalne współczesnych państw Zachodu szczycą się swymi osiągnięciami – wybór (demokracja), postęp, wolność, prawo, odwaga, wspaniałomyślność, łagodność, sprawiedliwość – to okazuje się, że dla obrony tych zdobyczy nie wypracowały skutecznego projektu uczenia odpowiedzialności, oddania i poświęcenia. Tym samym kosmopolityczno-wielokulturowe ideały nie stają się przestrzenią powściągliwości, tolerancji, cierpliwości, gotowości do kompromisów, zaufania, wspólnoty, wierności, tradycji, entuzjazmu, wyobraźni, pracy, lojalności czy społecznej dyscypliny. Rolę tę wciąż jeszcze dzierżą wspólnoty zdeterminowane, tożsame w sobie, z bardzo wyrazistym przesłaniem ideowym i konfesyjnym – rodzina, wspólnoty religijne, zespolone tradycją społeczności lokalne, naród.
In our times a liberal model of the social life is a space, in which democratic and liberation desires can be carried out in the full way. Still however inalienable questions about goods and purposes which society is putting, are included to most important. What significant political good should be today, in the days of diversity and multitude of lifestyles, - the prosperity, the affluence, or a firmly liberally defined freedom (if I am not violating other’s freedom, I am making what I want)? And perhaps it should be an aim of the policy action - how the Aristotle wanted - good and right life of citizens manifesting itself in the righteousness of character i.e. the virtue of bravery (aréte)? Liberal democracy is promoting freedom, pluralism, affluence, consumption and effective law today as achievmentsof contemporaneity, convincing that we will live in harmonious, multicultural and peacetime community. However in the realization of these ideals something is standing in the way, what can be named “paradox of the liberalism”: freedom from one side widely understood, on the other whereas simultaneous expectation of self-limitation, self-control, responsibility, or even asceticisms. Therefore contemporary political-social desire for building the global and diversified society, is based on the hasty and naive conviction that people of all sorts of nations, cultures, tongues and customs will be able to live without religion together in peace and prosperity, respecting and tolerating own inflectednesses.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 137-160
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypisy z ksiąg użytecznych jako wypowiedź programowa Czesława Miłosza
Wypisy z ksiąg użytecznych as a Program Declaration of Czesław Miłosz
Autorzy:
Partyka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951587.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Czesław Miłosz
Wallace Stevens
Richard Rorty
anthology of poetry
postmodernism
poetic language
Opis:
The purpose of this article is to reconsider Czesław Miłosz’s two anthologies of poetry, "Wypisy z ksiąg użytecznych" (1994) and its counterpart in the English language "A Book of Luminous Things" (1996), as metapoetic reflections on the obligations of contemporary poetry. In particular, it highlights the nature of Miłosz’s ideological contention with Wallace Stevens and Richard Rorty.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem dualistycznego podziału na naturę i kulturę. O postkonstruktywizmie i konstruktywizmie kulturowym
The Problem of the Dualistic Distinction of Nature and Culture. On Postcontructivism and Cultural Constructivism
Autorzy:
Markiewka, Tomasz Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636940.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
anti-dualism
Bruno Latour
dualism
cultural constructivism
postconstructivism
Richard Rorty
Opis:
The aim of the article is to present how postconstructivism tries to overcome the dualistic distinction between nature and culture (and why this is so important issue). In order to do this, the author of the text compares postconstructivism with cultural constructivism (and its way of dealing with above-mentioned dualism). The former is represented by Bruno Latour, the latter is represented by Richard Rorty. Cultural constructivists want to weaken the nature/culture distinction by persuade us that every object of our knowledge is a cultural object and one should never use nature as an argument. Postconstructivists say that we should stop using both the notion of nature and the notion of culture in our debates.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2013, 1(15); 100-110
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogień życia. Wiersz Adama Zagajewskiego O mojej matce
The Fire of Life. Adam Zagajewski’s poem “About My Mother”
Autorzy:
Czabanowska-Wróbel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1534201.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the poetry of Adam Zagajewski
remembrance in literature
elegy
the theme of the mother in Polish poetry
poetical self-portrait
the meaning of poetry according to Richard Rorty
Opis:
Any interpretation of one of the most personal poems written by Adam Zagajewski provides a good opportunity to reassess in the new light the elegiac, deeply personal body of his poetry, as well as the role of recollections and memory in the poet’s poetical and essayist writing. The work is interpreted not only within the parental context of the literary output of the author of the essay Lekka przesada [A slight exaggeration] (2011), but also against the background of the important theme in Polish poetry, including modern poetry, i.e. the motif of the mother. The title for the present sketch has been drawn from the essay The Fire of Life, the apology of poetry authored by Richard Rorty, and stresses its unique role in expressing human experience, indicated by the American philosopher.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 19; 241-253
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies