Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ricœur" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Les chrétiens et la politique, selon Paul Ricoeur
Christians and Politics According to Paul Ricoeur
Autorzy:
Amherdt, Francois-Xavier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566688.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Paul Ricoeur
Christians
Politics
Philosophy
Opis:
French philosopher Paul Ricoeur (1913-2005) is best known as the co-founder of modern hermeneutics. Under this framework, he developed a practical philosophy (theory of action). Its applications can be found in his attitude to public and civic issues (e.g. expressed in skepticism to the course of events in May 1968 or protests against the worsening social inequalities), where there was always a religious theme, resulting from a strong Christian faith rooted in the Protestant profile. Ricoeur differentiated politics as classically understood politics as a space for joint action within a framework of policies rather than more contemporary views, where it is associated with gaining and securing power. He pointed to the need for dialogue and negotiations between the government and the social partners, trade unions and political adversaries. Political activity becomes similar to practical wisdom.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2012, 14 - Politologia w chrześcijańskiej myśli społeczno-politycznej; 183-192
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Infanticide and the Symbolism of Evil in Joyce Carol Oates’s “Dear Husband”
Autorzy:
Barbara, Miceli,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888673.pdf
Data publikacji:
2020-09-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Joyce Carol Oates
the Yates Case
Paul Ricoeur
evil
infanticide
Opis:
In 2001, a Texan housewife, Andrea Yates, drowned her five children in a bathtub, claiming that she had killed them to save them from evil. Her life sentence for murder was later suspended, and Yates was transferred to a psychiatric facility. In 2009, Joyce Carol Oates published the short story “Dear Husband,” inspired by the Yates case. The author structured her story as a letter which Lauri Lynn writes to her husband to confess to the murder of their five children before she takes her life. The aim of this article is to analyze the story using the categories elaborated by Paul Ricoeur to define evil and its symbolism and to try to answer the question: is Andrea Yates/Lauri Lynn a villain or a victim?
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2020, 29/1; 75-85
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introduction to No. 1, Part two: Developing Moral Competence, Perfecting Selfhood, Practicing Forgiveness
Autorzy:
Bardziński, Filip
Dutka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781317.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
KMDD®
Paul Ricoeur
selfhood
moral and democratic competence
John Dewey
Opis:
The introductioń to Ethics in Progress Special Issue, Vol. 7(1), No. 2 isgiven, with brief exposes on the articles present in the section.
Źródło:
Ethics in Progress; 2016, 7, 1
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homo capax” – a romantic subject with a past: Adam Mickiewicz’s anthropology
„Homo capax” – podmiot romantyczny po przejściach. Antropologia Adama Mickiewicza
Autorzy:
Bednarek-Bohdziewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088325.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
19th-century Polish literature
Romanticism
philosophy of the self
duality of character
Adam Mickiewicz (1798–1855)
Paul Ricoeur (1913–2005)
homo capax (homme capable)
Adam Mickiewicz
romantyzm
homo capax
podmiot otwarty
Opis:
The article attempts to outline Adam Mickiewicz’s concept of subjectivity. He introduces it in his visionary poetic drama Dziady (Forefathers’ Eve) where a radically ambivalent situation is presented through the duality of the main character Gustaw/Konrad. The article describes this duality in terms of Paul Ricoeur’s distinction between cogito exalté and cogito brisé. In Dziady Mickiewicz dramatizes the transition from exaltation to dejection, the condition of cogito brisé (living with a wound). His romantic subject cannot throw away his past, but because he is acutely aware of his failings and his inadequacy he is able to free himself from delusions of grandeur and self-centered pride. The condition of uncertainty, inadequacy and chronic insatiability is like a gaping wound or a lack which may lead the ‘I’ to open up and seek the Other. It is a vision of man who knows he is deeply fl awed but capable of pursuing a noble desire; vulnerable and fallible, beset by ‘endless error’ and yet able to act and get his act together; self-centered and yet, because of the relational nature of the human identity, capable of redirecting his emancipatory energy to Others. It can be summed up the concept of homo capax (homme capable) which, as this article argues, provides the key to Mickiewicz’s anthropology.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 6; 667-682
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem niewolnej woli w ujęciu fenomenologii hermeneutycznej - stanowisko Paula Ricoeura
The Problem of the Servile Will in Hermeneutic Phenomenology: Paul Ricœur’s Thought
Autorzy:
Bembennek, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488527.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Paul Ricœur
servile will
fallible man
fault
symbolism of evil
niewolna wola
człowiek ułomny
wina
symbolika zła
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie wybranych wątków myśli Paula Ricœura, szczególnie jego rozważań dotyczących niewolnej woli. Po pierwsze, zaprezentowana zostaje Ricœurowska filozofia woli (w kontekście fenomenologii tego, co wolne, i tego, co mimowolne) oraz koncepcja ludzkiej ułomności. Następnie omówiona jest reinterpretacja (rozszerzenie) fenomenologii Husserla, której dokonuje Ricœur, co prowadzi go do wypracowania hermeneutycznej formuły, wskazującej, że symbol daje do myślenia. Ostatecznie twierdzę, że fenomenologia hermeneutyczna Ricœura tworzy określoną wizję antropologiczną i rozumienie ludzkiej kondycji, które później stanie się częścią „hermeneutyki siebie”.
The aim of the article is to present some aspects of Paul Ricœur’s thought, especially his reflection on the servile will. Firstly I present Ricœur’s philosophy of will (in the context of phenomenology of the voluntary and involuntary) and the concept of fallibility. Then I demonstrate the main aspects of Ricœurian rethinking and enlarging of Husserl’s phenomenology what leads to hermeneutic formula: the symbol gives rise to thought. Eventually, I argue that Ricœur’s hermeneutic phenomenology creates a specified anthropological view and understanding of the human condition. This understanding will later become a part of the ‘hermeneutics of the self.’
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 3; 173-189
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialektyka podmiotu. Tożsamość narracyjna w teorii Paula Ricoeura a psychoanalityczne koncepcje narcyzmu
Autorzy:
Bielińska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644306.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ricoeur
Subjektbezogenheit
Erzählidentität
Narzissmus
Psychoanalyse
subjectivity
narrative identity
narcissism
psychoanalysis
podmiotowość
tożsamość narracyjna
narcyzm
psychoanaliza
Opis:
Der Artikel setzt sich zum Ziel, die Ähnlichkeiten zwischen dem Modell der Subjektbezogenheit, das aus der Theorie der Erzählidentitäten von Paul Ricoeur entsteht und jenem Modell, das durch einige psychoanalytische Entwürfe des Narzissmus impliziert wird, nachzuweisen. Es werden zunächst Ricoeurs Anschauungen über den dialektischen Charakter der Beziehung zwischen der für das Individuum identitätsprägenden Erzählweise und der erlebten Wirklichkeit dargestellt. Im Rahmen des Entwurfs von Ricouer ist die Erzählung einerseits in ein vornarratives Leben verwickelt, andererseits verwandelt sie es sinngebend. Eine so verstandene Erzählung bildet einen Abwehrmechanismus, der das einmalige Individuum vor der überwältigenden Wirklichkeit schützt, was sie an den in der Psychoanalyse beschriebenen Narzissmus näherbringt. Es werden ebenfalls ausgewählte Entwürfe des Narzissmus (Freud, Klein, Winni-cott) dargelegt und es wird aufgezeigt, dass sich sowohl der Narzissmus als auch die Erzählung auf einem dialektischen Verhältnis zwischen der Widerspiegelung und Umwandlung, Verwicklung und Autonomie, Inkohärenz und Kohärenz stützt. Den Artikel schließt die Vorstellung von Ansichten Julia Kristevas ab, die dem Narzissmus einen inhärent erzählerischen Charakter zuerkennt.
The aim of this paper is to bear out the similarity between the model of subjectivity that emerges from Paul Ricoeur’s theory of narrative identity and the one implied in some of the  psychoanalytic  conceptions of narcissism. Presented are Ricoeur’s views  on a dialectic relation between the narrative forming an individual’s identity and lived reality. In Ricoeur’s theory stories  are entangled in pre-narrative life yet at the same time they do transform  it  by imbuing  it with  a meaning. The narrative so perceived turns into a defence mechanism pro-tecting singularity against  overwhelming  reality,  which  development draws it  to the psychoanalytical  notion  of narcissism. Selected  conceptions of narcissism  (Freud,  Klein,  Winnicott) are reviewed to indicate that narcissism, similarly as the narrative,  is based on a dialectical relation between reflection and transformation, dependence and autonomy, incoherence and coherence. Presented are also Julia Kristeva’s views attributing an inherently narrative character to narcissism.
Celem artykułu jest wykazanie podobieństwa między modelem podmiotowości wyłaniającym się z teorii tożsamości narracyjnej Paula Ricoeura, a tym implikowanym przez niektóre spośród psychoanalitycznych koncepcji narcyzmu. Przedstawione są poglądy Paula Ricoeura na temat dialektycznego charakteru relacji między kształtującą tożsamość jednostki narracją a przeżywaną rzeczywistością. W ramach koncepcji Ricoeura opowieść zarówno uwikłana jest w przednarracyjne życie, jak i je przekształca, nadając mu sens. Tak rozumiana opowieść stanowi mechanizm obronny chroniący jednostkowość przed obezwładniającą rzeczywistością, co zbliża ją do opisywanego przez psychoanalizę narcyzmu. Zaprezentowane zostają również wybrane koncepcje narcyzmu (Freud, Klein, Winnicott); zostaje wykazane, że narcyzm, podobnie jak narracja, opiera się na dialektycznej relacji między odzwierciedlaniem i przekształcaniem, uwikłaniem i autonomią, niespójnością i spójnością. Artykuł zamyka prezentacja poglądów Julii Kristevej, która przyznaje narcyzmowi inherentnie narracyjny charakter.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2019, 28
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’expressivité Dans Le Discours Philosophique – L’image Linguistique Des Interlocuteurs Sur L’exemple D’un Entretien Avec Paul Ricoeur
Autorzy:
Bobowska-Nastarzewska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076139.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
expressiveness
philosophical discourse
interview
linguistic image of interlocutors
Paul Ricœur
Opis:
The objective of this paper is to present the issue of expressiveness in a philosophical discourse and indicate the linguistic image of interlocutors based on an interview conducted in 2001 by a journalist Jean-Marc Gaté with an eminent French philosopher Paul Ricœur. Analisying the words of both the journalist and the philospoher, the author focuses primarily on the indicators of modality and grammatical construction of an utterance.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2015, 4; 649-656
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola powtórzeń w "Civilisation universelle et cultures nationales" Paula Ricœura
Autorzy:
Bobowska-Nastarzewska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089944.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
repetitions
figures of speech
Universal Civilization and National Cultures
Paul Ricoeur
Opis:
This paper concerns the role of repetitions in Paul Ricoeur’s text entitled Universal Civilization and National Cultures (1961). The analysis aims to prove that the repetitions are a characteristic element of the philosopher’s style. In the analysis the author focuses on the repetitions in the connected and disconnected word order and on repetitions as figures of speech. Ricoeur repeats in his text words, expressions and grammatical constructions. A distinctive element of Ricoeur’s style is also the text structure, e.g., the text division into three parts, the so-called triad system.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2021, 2, XXIII; 33-48
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Humanização em saúde:entre a virtude e o dever segundo Ricoeur
Autorzy:
Borges de Meneses, Ramiro Délio
Silveira De Brito, José Henrique
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131505.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Humanizing Health
Paul Ricoeur
justice
morals
ethics
and care
Opis:
Following the thought of Ricoeur, humanization of health lies between virtue and duty. The first observation is to emphasize the effort. Ricoeur focuses the articulation that the author makes the teleological tradition, embodied especially in Aristotle, with the deontological tradition, with attention mainly Kant. Noting that each tradition has its share of truth, since the moral life is looking good and obedience to rules, Paul Ricoeur seeks to articulate the two traditions: the search for the good life must pass the scrutiny of the rules, that the tradition cultural consecrated. In this articulation, the first set as a criterion of the moral demand of the good, the good life, the life fulfilled life. Meanwhile, Ricoeur gives primacy to the Aristotelian tradition
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2015, 3(18); 13-25
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Searching for Selfhood: Ricoeur’s Recognition and Cavellian Acknowledgment
Autorzy:
Chrzanowska, Klementyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781139.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paul Ricoeur
Stanley Cavell
acknowledgment
recognition
intersubjectivity
selfhood
Opis:
Ricoeur's theory of narrative identity is not his last word when it comes to philosophy of selfhood. This paper aims to outline how the findings of one of Ricoeur's final books, The Course of Recognition fit into Ricoeur’s philosophy of selfhood, and to do so by comparing Ricoeur’s analyses of the concept of recognition and Stanley Cavell’s explorations of the idea of acknowledgment. Cavell, much of whose philosophy investigates “the extent to which my relation to myself is figured in my relation to my words,” can show recognition to be not only the gaining of knowledge, but the outward affirmation, acceptance, agreement to that knowledge (in language). That requirement of outwardness, of intersubjectivity, is what makes acknowledgment crucial for theories of selfhood. 
Źródło:
Ethics in Progress; 2016, 7, 1; 199-213
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Я semper idem» и / или «времяобъемлющее единство личности»: личность и время у Вячеслава Иванова и Семена Франка
“Me, semper idem” and/or “vriemiaobiemlushcheje jedinstvo lichnosti”: Person and Time in the Works of Vyacheslav Ivanov and Semyon Frank
Autorzy:
Cymborska-Leboda, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031517.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
V. Ivanov
S. Frank
St. Augustine
N. Berdyaev
L. Karsavin
P. Ricoeur
G. Bachelard
person
time
idem identity
ipsem identity
transcending time
“moment-Eternity”
becoming
Being/Beauty
Źródło:
Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 4; 629-644
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrzoska koncepcja metafory historiograficznej
Wrzoseks conception of historiographical metaphor
Autorzy:
Dobosz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20312174.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Wojciech Wrzosek
Paul Ricoeur (1913–2005)
metaphor
philosophy of history
Annales
Paul Ricoeur
metafora
filozofia historii
Opis:
In the paper I try to demonstrate that interactive concept of metaphor, in particular, that proposed by Ricoeur – contrary to what Wrzosek preaches – has a very limited use in the study of thought processes leading to the formulation of the metaphors used by the science.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2022, 52; 29-60
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application: Between Hermeneutics and Education. Paul Ricoeur’s Perspective
Pomiędzy hermeneutyką a edukacją. Perspektywa Paula Ricoeura
Autorzy:
Domingo Moratalla, Tomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448580.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
hermeneutical ethics
application
narration
mimesis
Paul Ricoeur
etyka hermeneutyczna
zastosowanie
narracja
Opis:
In this article I would like to express the possibilities resulting of the application of hermeneutical ethics to the education field. Specifically I adopt the perspective of Paul Ricoeur’s hermeneutical ethics as it is presented mainly in Oneself as Another. I proceed as next: (1) first, I briefly describe the structure of Ricoeur’s hermeneutical ethics; (2) after that I explain the application to medical ethics drafted by Ricoeur which I develop and expand, and (3) finally, I present how this hermeneutical ethics can be applied to the education field. Then we will be ready to expose an applied ethics for education through Paul Ricoeur’s theory. It will be evident that the key question is what defines the idea of “application” (Anwendung) itself.
W powyższym artykule zostały przedstawione możliwości płynące z zastosowania etyki hermeneutycznej na polu edukacji. W szczególności pragnę wykorzystać etyczne podejście właściwe dla hermeneutyki Paula Ricoeura, jakie zaprezentował on w „O sobie samym jako innym”. Kolejno rozwijam następujące kwestie: (1) szkicowo opisuję strukturę hermeneutycznej etyki Ricoeura; (2) wyjaśniam – w sposób rozszerzony – jej zastosowanie opracowane przez Ricoeura do etyki medycznej; (3) przedstawiam, jak owa etyka hermeneutyczna może być wykorzystana w dziedzinie edukacji. W ten sposób poprzez teorię Paula Ricoeura ukaże się nam możliwość zastosowania etyki w edukacji. Naświetlona zostanie również kluczowa kwestia tego zagadnienia, czyli definicja samego pojęcia „zastosowanie” (Anwendung).
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 97-114
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fikcja etyczna jako narracja
Autorzy:
Donimirski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644047.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
John Mackie
Richard Joyce
Paul Ricoeur
Fiktionalismus
Erzählung
fictionalism
narrative
fikcjonalizm
narracja
Opis:
Der Artikel präsentiert Argumente für die These, dass das von Paul Ricoeur dargestellte Konzept der Erzählung der ontologischen und epistemologischen Fundierung der fiktionalistischen Theorien in der gegenwärtigen Ethik dienen kann. Im ersten Teil wird das Konzept der Erzählung bei Ricoeur unter besonderer Berücksichtigung der Theorie der dreifachen Mimesis analysiert. Dann wird kurz der ethische Fiktionalismus aufgrund der Schriften von John Mackie und Richard Joyce dargestellt. Es werden ontologische und epistemologische Fragen hervorgehoben, mit denen der Fiktionalismus anscheinend nicht zurecht kommt. Der letzte Teil ist dem Vorschlag gewidmet, ethische Fiktion als Erzählung im Verständnis von Ricoeur zu behandeln, was problematische Fragen, vor denen der Fiktionalismus steht, beantworten lässt.
In this paper the author argues that the concept of narrative, as Paul Ricoeur describes it, can be useful for providing ontological and epistemological grounds for theories of fictionalism in contemporary ethics. In the first section, Ricoeur's views on narrative are briefly described, special attention being given to the concept of triple mimesis. Later on, fictionalism as a theory is described, basing on the works of John L. Mackie and Richard Joyce. The author points out to several ontological and epistemological issues, which fictionalists do not seem to solve properly. The final part is devoted to a proposition of treating ethical fiction as a form of Ricoeurian narrative, which seems to answer some of the most problematic questions that fictionalism has to face.
Artykuł poświęcony jest argumentacji za tezą, że koncepcja narracji, jaką przedstawia Paul Ricoeur, może posłużyć za ontologiczne i epistemologiczne ugruntowanie teorii fikcjonalistycznych we współczesnej etyce. W pierwszej części analizie poddana zostaje koncepcja narracji Ricoeura, ze szczególnym uwzględnieniem teorii potrójnego mimesis. Następnie krótko opisany zostaje fikcjonalizm etyczny na podstawie prac Johna Mackiego i Richarda Joyce`a. Uwypuklone zostają kwestie ontologiczne i epistemologiczne, z którymi fikcjonalizm wydaje się sobie nie radzić. Ostatnia część poświęcona jest propozycji potraktowania fikcji etycznej jako narracji w Ricoeurowskim sensie, co pozwala odpowiedzieć na problematyczne pytania, przed którymi staje fikcjonalizm.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 24
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Haunting Time in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
Nawiedzony czas w Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward
Autorzy:
Eyrolles Suchet, Stéphanie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341681.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jesmyn Ward
czas
duchy
Paul Ricoeur
tożsamość narracyjna
literatura afroamerykańska
time
ghosts
narrative identity
African American literature
Opis:
Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing is a story about the past as well as about the present. It is peopled not only by characters living in the present South but also by ghosts representing past racial injustice. These ghosts are the manifestation of past racial brutality, the sign of the past haunting the present. But Sing, Unburied, Sing presents a temporal aporia: the past is separate from the present, hence the presence of ghosts as a link between the two temporalities but they are also merged through the present remains of the past: the Parchman prison or the present racial discrimination Jojo and his family have to cope with. The story thus seems to have a temporal dimension of its own. Following French philosopher Paul Ricoeur’s theory presented in his Time and Narrative, I will try to show that the different narrators are telling their story, not only to try to make sense of this temporality they exist in, but also to try to achieve a form of narrative identity that reinforces the African American community.
Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward jest historią zarówno o przeszłości jak i o teraźniejszości. Wypełniają ją bowiem postacie zamieszkujące współczesne amerykańskie Południe oraz duchy reprezentujące minioną rasową niesprawiedliwość. Duchy te są manifestacją dawnej przemocy na tle rasowym, znakiem przeszłości nawiedzającej teraźniejszość. Jednak Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie zawiera w sobie czasową aporię: z jednej strony obecność duchów jest łącznikiem pomiędzy dwoma odrębnymi przedziałami czasowymi, z drugiej strony przeszłość i teraźniejszość mieszają się ze sobą za sprawą pozostałości po czasie minionym, takich jak więzienie Parchman czy rasowa dyskryminacja, z którą Jojo i jego rodzina muszą sobie radzić na co dzień. W efekcie fabuła powieści wydaje się mieć swój własny wymiar czasowy. Wychodząc od teorii Paula Ricoeura z jego pracy Czas i opowieść, artykuł dowodzi, iż różni narratorzy opowiadają swoją historię nie tylko w celu zrozumienia wymiaru czasowego, w którym przyszło im żyć, lecz również po to, by osiągnąć formę narracyjnej tożsamości wzmacniającej afroamerykańską wspólnotę.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 81-90
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies