Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Republic of Bulgaria" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Kilka uwag o dysydenctwie oraz literaturze antytotalitarnej w Bułgarii
    A Few Remarks about the Dissident Movements and the Anti-Totalitarian Literature in Bulgaria
    Autorzy:
    Gołek-Sepetliewa, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635373.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    dissident movements
    anti-totalitarian literature
    People’s Republic of Bulgaria
    illegal literature
    alternative literature
    migration literature
    Opis:
    The aim of this article is to introduce a characteristic of the dissident movement and the anti-totalitarian literature in Bulgaria in the period 1944–1989. In the early‚ 90s a group of very important researchers began to focus on an accurate description of a Bulgarian dissident movement and migration literature. The results of researches in the field of history and literary studies do not give a coherent and explicit definition of dissent, dissident movement or migration dissident literature. In addiction recent works in literary studies, are not based on the various paradigms of dissent, but they create new terms and categories to describe the phenomena of cultural and literary period of the People’s Republic of Bulgaria from 1944 to 1989. The most popular are: alternative canon, anti-totalitarian literature, alternative literature, illegal literature – and in relation to dichotomies: literature of the PRB, socialist realism, socialist canon, official literature.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2014, 6
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategia energetyczna Republiki Bułgarii do 2020 roku
    Energy strategy of the Republic of Bulgaria until the year 2020
    Autorzy:
    Hebda, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/952513.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    Bułgaria
    strategia energetyczna
    odnawialne źródła energii
    zasoby surowców energetycznych
    Republic of Bulgaria
    energy strategy
    renewable energy
    energy raw materials resources
    Opis:
    Republika Bułgarii jest członkiem Unii Europejskiej od 2004 roku. Z tego wzglę- du od ponad dekady trwają intensywne prace na rzecz modernizacji bułgarskiej energetyki. W 2011 r. został zatwierdzony program o nazwie „Strategia energetyczna Republiki Bułgarii do 2020 roku dla niezawodnej, wydajnej i czystszej energii”. Jest ona podstawowym dokumentem normującym narodową politykę energetyczną, której założenia zostały dostosowane do polityki energetycznej Unii Europejskiej. Bułgarska polityka energetyczna jest w dużej mierze zdeterminowana wielkością własnych zasobów surowców energetycznych, niestety niewystarczających dla rosnących potrzeb. Duży wpływ na jej kształt mają również odnawialne źródła energii i projekty jej wykorzystania. Należy podkreślić, że geopolityczne położenie Buł- garii sprzyja dywersyfikacji źródeł strategicznych surowców, co potwierdzają planowane i realizowane inwestycje. W tym aspekcie warto odnotować wciąż znaczne uzależnienie od Rosji. Wzrasta również zainteresowanie Bułgarią ze strony zagranicznych inwestorów, zwłaszcza z punktu widzenia dystrybucji ropy i gazu ziemnego z Rosji czy Azji Środkowej do Europy. W artykule przedstawiono analizę sektora energetycznego Bułgarii wraz z strategią energetyczną tego państwa do 2020 roku. Opisano zasoby surowców energetycznych wyszczególniając źródła energii nieodnawialnej (ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel) oraz odnawialnej (energia wodna, geotermalna, słoneczna, wiatrowa, biomasa). Zarysowano kluczowe kwestie dla sektora energetycznego Bułgarii, tzn. poziom produkcji energii elektrycznej oraz zakres produkcji i importu ropy naftowej i gazu ziemnego. Przedstawiono najważniejsze cele strategii energetycznej Republiki Bułgarii do 2020 roku. Zaprezentowano także najważniejsze bułgarskie inwestycje w obszarze energetyki, zarówno już realizowane jak i planowane (Nabucco, South Stream, AMBO oil pipeline, TBP Burgas-Alexandroupoli oil pipeline). W podsumowaniu dokonano próby oceny strategii energetycznej Republiki Bułgarii.
    The Republic of Bulgaria has been a member of the European Union since 2004. Due to this fact, for more than a decade intensive work has been carried out to modernize Bulgarian energy sector. In 2011, the program called “Energy Strategy of the Republic of Bulgaria till 2020 for reliable, efficient and cleaner energy.” This strategy is a basic document regulating the national energy policy, whose principles have been adapted to the energy policy of the European Union. Bulgaria’s energy policy is largely determined by the volume of the country’s own energy resources, which, unfortunately, are insufficient for the growing needs. It is also significantly influenced by renewable energy sources and projects of its use. One should bear in mind that the geopolitical situation of Bulgaria promotes diversification of strategic raw material sources, which is confirmed by planned and ongoing investments. In this respect, it is worth noting a still significant dependence on Russia. Foreign investors’ interest in Bulgaria is also growing, especially from the point of view of the distribution of oil and natural gas from Russia or Central Asia to Europe. The article presents an analysis of the energy sector of Bulgaria together with the country’s energy strategy until 2020. Energy resources are described by specifying the non-renewable (like oil, natural gas, coal) and renewable energy sources (such as hydro, geothermal, solar and wind energy as well as biomass). Also, the article includes an outline of the issues which are key to the energy sector of Bulgaria, i.e. the level of electricity production and the scope of production and import of oil and natural gas. What is more, the most important objectives of the energy strategy of the Republic of Bulgaria for the period up to the year 2020 have been presented in this work. Another aspect that the paper describes are the most important Bulgarian investments in the energy sector, including those that are already being implemented and the ones that are planned to be introduced (Nabucco, South Stream, AMBO oil pipeline, the Burgas-Alexandroupoli TBP oil pipeline). The concluding part of the article constitutes an attempt to assess the energy strategy of the Republic of Bulgaria.
    Źródło:
    Polityka Energetyczna; 2015, 18, 2; 111-128
    1429-6675
    Pojawia się w:
    Polityka Energetyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation for armed forces deployments : processes and methods of financing of the Republic of Bulgaria
    Przygotowanie przerzutów sił zbrojnych : procesy i metody finansowania w Republice Bułgarii
    Autorzy:
    Petrova, E.
    Nichev, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/98592.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
    Tematy:
    crisis management
    security and defense policy
    Republic of Bulgaria
    armed forces
    international crisis-management operations
    expenses of Ministry of Defence
    zarządzanie kryzysowe
    polityka bezpieczeństwa i obronności
    Republika Bułgarii
    operacje międzynarodowego zarządzania kryzysowego
    wydatki Ministerstwa Obrony
    Opis:
    The Bulgarian strategy for international crisis management is not limited by national boundaries after Bulgaria’s accession to NATO and the European Union. It appears as part of the efforts of all allies. Risks and threats to the security of the Republic of Bulgaria and its citizens largely match or are similar to those that threaten other countries in the EU and NATO. The dynamics of the existing and emerging threats is expressed in the processes of improving international political and military security environment, in reducing the probability of military aggression against the Republic of Bulgaria, and in the appearance of new risks and threats to citizens and society such as transnational crime. It requires a new approach to international crisis management. The article analyzes the place of the army in the operations of international crisis management as part of the security and defense policy of the Republic of Bulgaria, characteristics of the participation of the armed forces in international crisis-management operations and financial resources and financing units within international crisis management operation.
    Po akcesji do NATO i UE bułgarska strategia zarządzania kryzysowego nie jest ograniczona narodowymi granicami. Przejawia się to jako część wysiłku całego sojuszu. Zagrożenia i ryzyko dla bezpieczeństwa Republiki Bułgarskiej są silnie dopasowane i podobne do tych, jakie dotykają pozostałe państwa UE i NATO. Dynamika istniejących i powstających zagrożeń wyraża się w procesie poprawy polityki międzynarodowej i międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa, w redukcji prawdopodobieństwa militarnej agresji przeciw Republice Bułgarii oraz pojawieniem się nowych rodzajów ryzyka i zagrożeń dla obywateli i społeczeństwa, takich jak przestępczość międzynarodowa. Niniejszy artykuł poddaje analizie miejsce wojska w międzynarodowych operacjach zarządzania kryzysowego jako elementu bezpieczeństwa i obronności Republiki Bułgarskiej, charakteryzuje udział armii, zasobów finansowych oraz jednostek finansowych w międzynarodowych operacjach zarządzania kryzysowego.
    Źródło:
    Przegląd Nauk o Obronności; 2016, 1, 1/2; 91-108
    2450-6869
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk o Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki działalności wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w krajach Bloku Wschodniego
    The Beginnings of Intelligence Activity by Department I of the Polish Ministry of Internal Affairs in the Eastern Bloc Countries
    Autorzy:
    Bagieński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180842.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    intelligence
    civil intelligence
    Department I of the Ministry of Internal Affairs
    Ministry of Internal Affairs (Poland)
    Security Service
    Albania
    Czechoslovakia
    Czech Republic
    Slovakia
    Bulgaria
    Hungary
    Soviet Union
    Yugoslavia
    China
    Cuba
    Mongolia
    Vietnam
    North Korea
    Romania
    counterintelligence
    espionage
    Cold War
    security
    wywiad
    wywiad cywilny
    Departament I MSW
    MSW
    Służba Bezpieczeństwa
    Czechosłowacja
    Czechy
    Słowacja
    Bułgaria
    Węgry
    Związek Sowiecki
    Jugosławia
    Chiny
    Kuba
    Wietnam
    Korea Północna
    Rumunia
    kontrwywiad
    szpiegostwo
    zimna wojna
    bezpieczeństwo
    Opis:
    Działalność Departamentu I MSW, czyli wywiadu cywilnego PRL, w krajach bloku wschodniego należy do najmniej znanych aspektów jego aktywności. Początkowo ograniczała się ona niemal wyłącznie do kontrwywiadowczej ochrony placówek. W latach sześćdziesiątych, na skutek zdystansowania się lub wręcz konfliktu części państw znajdujących się dotąd w orbicie wpływów Związku Sowieckiego, wywiad PRL przystąpił do zbierania informacji na ich temat. Odbywało się to jednak według innych zasad niż na pozostałych terenach. W myśl przyjętych założeń Departament I MSW nie miał prawa do werbowania w nich współpracowników spośród miejscowych obywateli i do zdobywania wiadomości musiał wykorzystywać tzw. wywiad bezagenturalny. Proces rozwijania działalności tego rodzaju był rozciągnięty w czasie, a jego dynamika zależała od sytuacji w danym państwie. W pierwszej kolejności zainteresowano się Chinami, Jugosławią, Rumunią i Albanią, a następnie Czechosłowacją. Wydarzenia Praskiej Wiosny sprawiły, że nastąpiło istotne przewartościowanie i podjęto decyzję o położeniu większego nacisku na pracę w krajach „demokracji ludowej”. W rezultacie jesienią 1969 r. Departament I MSW dysponował już infrastrukturą umożliwiającą mu zbieranie informacji ze wszystkich głównych państw bloku, z wyjątkiem Związku Sowieckiego. Na początku lat siedemdziesiątych część z nich stała się oficjalnymi przedstawicielstwami MSW PRL przy sojuszniczych organach bezpieczeństwa. Mimo tego kontynuowano ograniczoną pracę wywiadowczą. Ukształtowany w tym okresie system pracy utrzymał się w zasadniczym kształcie aż do upadku systemu w 1989 r.
    Intelligence activity performed in other Eastern Bloc countries is one of the least well-known aspects of the Department I of the Ministry of Internal Affairs (the civilian intelligence service in People’s Republic of Poland). At first, the Department’s activity was limited almost exclusively to counterintelligence protection for Polish diplomatic missions. When the relations with some of the countries in the Soviet orbit cooled off or broke down in the 1960s, Polish intelligence began to gather information on those countries as well. This activity, however, was handled under a different set of rules compared to other countries. Department I was not authorised to recruit informants among local citizens and relied instead on intelligence gathered from so-called “non-informant sources”. The gathering of intelligence would be built up gradually over time, and the dynamics of the process depended on the local situation. At first the focus was primarily on China, Yugoslavia, Romania and Albania, followed by Czechoslovakia. A shift in focus was caused by the Prague Spring, and a decision was made to place a greater emphasis on activities in other “people’s democracies”. As a result, by the fall of 1969 Department I already had in place an infrastructure for intelligence gathering in all of the bloc’s main countries, the USSR excepted. In the early 1970s some of those structures became official outposts representing the Polish Ministry of Internal Affairs to allied security services in other communist countries. Nonetheless, intelligence work continued, though with a limited scope. The system developed in that period persisted in roughly the same form until the system’s collapse in 1989.
    Źródło:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 13-55
    1733-6996
    Pojawia się w:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies