Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Religious art" wg kryterium: Temat


Tytuł:
“Tutti hanno bisogni spirituali”? Fede, religione e arte emergente in Polonia
‘Does everyone have spiritual needs?’. Faith, religion and new art in Poland
Autorzy:
Gawkowski, Jakub
Walaszkowski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409294.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Engaged art
Critical art
Religious art
Opis:
The article concerns artistic practices of the young generation of Polish artists, who in their works deal with the subjects of faith, religion and the relation with the institution of the Catholic Church. On the examples of Ada Karczmarczyk, Kle Mens and Daniel Rycharski, we analyse the new tendencies in approaching religiosity by interdisciplinary artists, who declare social sensitivity and openness for dialogue, and try to reach a wide audience beyond the field of contemporary art. The practices of these artists are contextualised in the frame of Polish culture, wars and art critics’ discussions. Finally, their approach to religion is juxtaposed and compared with that of artists from the generation of Polish Critical Art, active since the early 1990s.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2018, 9; 173-186
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca święte a współczesna sztuka sakralna. Problem właściwej organizacji przestrzeni kultu liturgicznego w ustawodawstwie kościelnym po Soborze Watykańskim II
Sacred Places and Modern Religious Art. Issues of Organisation of Sacred Space in the Context of Ecclesiastical Law after the Second Vatican Council
Autorzy:
Ćwikliński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512506.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
liturgy
canon law
religious art
Opis:
The understanding and organization of a place of religious cult in the Catholic Church has evolved over time. With respect for the centuries-old tradition of the Church, as well as considering local culture and local liturgical rites, existing law regarding sacred places has been constituted. The above analysis presents two areas in regard to the process of reforming sacred space – organization and legibility of ceremony, and emphasizing beauty which is a constitutive element of the liturgy. Regardless of official guidelines, buildings of low artistic value, and those that are inappropriate or unsuitable for celebrating liturgy and other holy rites are still being built. This phenomenon is influenced by a number of factors, primarily the lack of architects who have sufficient knowledge of canon law, inadequate supervision of persons responsible for religious art over determining best projects and their realisation, and the lack of funding available for building places of cult having impressive artistic value.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 2; 197-210
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Italian sources of Norwid’s sculptural imagination
Włoskie źródła rzeźbiarskiej wyobraźni Norwida
Autorzy:
Łapiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17853677.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
sculpture
religious art
Italy
rzeźba
sztuka religijna
Włochy
Opis:
The article deals with metaphors and sculptural themes in Norwid’s literary work against the background of 19th-century sculpture theory and practice. The analysed examples include fragments of three poetic works (Ziemia [Earth], Klaskaniem mając obrzękłe prawice… [With right hands swollen from clapping...], Polka) and one novel (“Ad leones!...”). It also outlines the main problem: why both the scholars studying Norwid’s works and poets define his style of writing as a sculptural style.
Artykuł zajmuje się metaforyką i tematyką rzeźbiarską w twórczości literackiej Norwida na tle dziewiętnastowiecznej teorii i praktyki tej sztuki. Jako przykłady służą fragmenty trzech utworów poetyckich (Ziemia, Klaskaniem mając obrzękłe prawice…, Polka) oraz jednej noweli („Ad leones!...”). Zarysowany też zostaje problem: dlaczego tak chętnie zarówno autorzy prac badawczych o Norwidzie, jak i poeci, piszą o jego stylu pisarskim jako o stylu rzeźbiarskim.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 5-22
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dostęp ikonografii do bóstwa według mitologii i filozofii greckiej oraz według Biblii
Access of Iconography to God according to the Greek Mythology and Philosophy on the One Hand and to the Bible on the Other
Autorzy:
Popowski, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955173.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka religijna
ikonografia Boga
religious art
iconography of God
Opis:
Accessibility of iconography to God, iconography understood as the act of painting or sculpturing, depends on the degree of his attribute ἀπάϑεια and on the conception of his nature. The attribute ἀπάϑεια was ascribed to God by Greek philosophers. According to philological analysis ἀπάϑεια in the dimension of existence denotes not being in relation to anything; in the dimension of action – being intangible by anybody else's action, which is a consequence of the dimension of existence; and finally in the dimension of grammar – impossibility to be defined by any sentence, even syntactically active, and especially by a passive one. By ascribing to God the attribute ἀπάϑεια Greek philosophers made it impossible to make his effigies. Moreover, their God is neither anthropomorphic nor zoomorphic or, indeed, personal. However, philosophers have generally accepted God's active and forming relation towards the visible world. According to them, nature is an epiphany of God's existence, acting and attributes. It follows then that iconography could try to show God but only in the form of an allegory, symbol, conventional sign or an artistic allusion. Homer's religion encouraged art, especially sculpture, to present gods' and goddesses' effigies anthropomorphically. However, these effigies should show gods as ideally beautiful, young and full of dignity. In the Bible God is a person and man is his visible image. Moreover, although the Bible contains the implicit notion of ἀπάϑεια as God's attribute, with its anthropomorphic pronouncements about God and with its whole contents it shows that God himself by his act of creation put himself in a relation to the world; that he removed the barrier of ἀπάϑεια, approaching man and treating him as his friend and ally. This gives iconography access to God. However, it was God's Son who validated it by becoming a real man with individual mental and bodily traits. Even though there are still very strict injunctions in the Bible not to make any effigies, from the time of the Son's incarnation they may be considered occasional, temporary, pedagogical-psychological, conditioned by the historical context. And the Church has been following this interpretation. But has it been doing so without any reservations? God is only a spirit; but he remains an inconceivable mystery, and Christ is not only a man but also God. God cannot be fully experienced with the senses, comprehended with the reason, defined with the language or closed in space and time with a picture or sculpture. From this it follows that although the Church has accepted the iconography of God, the angels, the Virgin Mary and other saints, it still expects that the iconography should be Platonic in its spirit. Any effigy of God, or of Christ as God and man as well as any effigy of a saint should not rivet the gaze and thoughts of the man looking at it but it should lead this thought beyond time and space, i.e. to eternity; it should direct it to what is divine and not physical; it should incline one to contemplate God. Identification of the image with the presented person would be idolatry that is forbidden by God, but it would also be a mistake if a cult effigy only satisfied the sense of beauty and did not take one's thought to God.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 3; 5-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włoskie źródła rzeźbiarskiej wyobraźni Norwida
Italian sources of Norwid’s sculptural imagination
Autorzy:
Łapiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
rzeźba
sztuka religijna
Włochy
sculpture
religious art
Italy
Opis:
Artykuł zajmuje się metaforyką i tematyką rzeźbiarską w twórczości literackiej Norwida na tle dziewiętnastowiecznej teorii i praktyki tej sztuki. Jako przykłady służą fragmenty trzech utworów poetyckich (Ziemia, Klaskaniem mając obrzękłe prawice…, Polka) oraz jednej noweli („Ad leones!...”). Zarysowany też zostaje problem: dlaczego tak chętnie zarówno autorzy prac badawczych o Norwidzie, jak i poeci, piszą o jego stylu pisarskim jako o stylu rzeźbiarskim.
The article deals with metaphors and sculptural themes in Norwid’s literary work against the background of 19th-century sculpture theory and practice. The analysed examples include fragments of three poetic works (Ziemia [Earth], Klaskaniem mając obrzękłe prawice… [With right hands swollen from clapping...], Polka) and one novel (“Ad leones!...”). It also outlines the main problem: why both the scholars studying Norwid’s works and poets define his style of writing as a sculptural style.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 5-21
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce i rola sztuki sakralnej w rozwoju wiary wspólnoty parafialnej : zarys problematyki
Autorzy:
Krwaczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047346.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
sztuka sakralna
teologia sztuki
estetyka
piękno
religious art
theology of art
aesthetics
beauty
Opis:
The paper presents the role of religious art in the parish community life and recognizes its significance in faith transmission. The beauty of art is to point to the eternal Beauty, emphasise the sacral dimension of the place of worship and be a culture forming factor. The need for formation through art, especially in an aesthetic sense, has also been shown.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 191-197
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Diecezjalne Sztuki Religijnej w Lublinie
Autorzy:
Kaproń, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043965.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sztuka religijna
muzeum kościelne
muzeum diecezjalne
religious art
church museum
diocesan museum
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1987, 54; 104-105
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół parafialny św. Mikołaja i św. Doroty w Kwiatkowicach
The church of St Nicolas and St Dorothy in Kwiatkowice
Autorzy:
Jarno-Cichosz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19064521.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
parafia św. Mikołaja
Kwiatkowice
sztuka sakralna
parish of St Nicolas
religious art
Opis:
Kościół parafialny w Kwiatkowicach to przykład świątyni pochodzącej z fundacji szlacheckiej i pełniącej funkcję mauzoleum rodowego fundatorów wzniesionej na początku XVII w. przez Kacpra Puczka i jego żonę Annę z Sarnowa. Walory kościoła stanowią dobrze zachowane nowożytne wyposażenie oraz niewielkie zmiany, jakim na przestrzeni lat podlegały jego formy. W kościele znajdują się trzy ołtarze: główny św. Mikołaja oraz dwa ołtarze boczne – Trójcy Świętej (południowy) i Serca Jezusa (północny) – usytuowane w części korpusu przylegającej do prezbiterium. Ołtarz główny powstał w pierwszej połowie lat 30. XVIII w., najprawdopodobniej z inicjatywy zmarłej w 1732 r. Konstancji Kossakowskiej. Ołtarz p.w. Świętej Trójcy powstał w latach 20.–30. XVII w., stanowi pierwotny element wyposażenia świątyni podobnie jak ołtarz Św. Trójcy. Z początku XVII w. pochodzą także dwie drewniane, polichromowane rzeźby: Madonna Immaculata oraz św. Jan Nepomucen. Omawiany obiekt świadczy o pozycji i zamożności fundatorów, którzy zdecydowali się na budowę świątyni murowanej, wyposażonej zgodnie z panującymi na tym obszarze w początku XVII w. trendami.
The church in Kwiatkowice, founded by Kacper Puczek and his wife Anna of Sarnów, was built in the early 17th century. It is an example of a temple founded by members of the nobility, with the intention to became the mausoleum of the Puczek family. The church has undergone only slight alterations over the three centuries of its existence, and has a well-preserved equipment from the17th and 18th centuries. In the church there are three altars: the main altar dedicated to St. Nicholas and two side altars devoted to the Holy Trinity (south) and the Heart of Jesus (north). The main altar was built in the 1830s, probably at the initiative of Konstancja Kossakowska. The altar dedicated to the Holy Trinity was built in the early 17th century. Two wooden polychrome statues of Madonna Immaculata and St. John of Nepomuk are from the beginning of the 17th century. The church building is testimony to the position and wealth of Kacper and Anna Puczek, who decided to build a brick temple, equipped according to trends prevailing in this area in the early 17th century.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2016, 16; 77-90
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dydaktyka uniwersytecka w przestrzeni muzeum religijnego. Zajęcia praktyczne Dokumentacja obiektów i Rzemiosło artystyczne dla studentów Muzeologii UKSW w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
Decorative arts and Documentation classes for museology students at the Warsaw Archdiocese Museum
Autorzy:
Wiśnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783817.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
muzealnictwo
rzemiosło artystyczne
sztuka dekoracyjna
dokumentacja obiektów
sztuka religijna
muzeum wyznaniowe
dydaktyka
museum studies
decorative arts
artefact documentation
religious art
religious museum
didactics
Opis:
The article presents the Decorative arts and Documentation classes for museology students of the Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw. The main focal point has been the aspects of the course which were taken at the Warsaw Archdiocese Museum. The theoretical background of decorative arts history, combined with the in-depth course on how to prepare proper artefact documentation, is an integral part of BA Museology studies. Due to the lack of a university museum, it was particularly important to provide students with the opportunity to put theory into practice in a real museum, using techniques and artefacts not available at the university. The text analyses particular questions which were beneficial for museum studies adepts as performed in the professional environment. 
Niniejszy tekst prezentuje zajęcia praktyczne z przedmiotów Rzemiosło artystyczne oraz Dokumentacja obiektów dla studentów UKSW, które odbywały się w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Wyszczególnione zostały szczególnie aspekty kursu, który odbywał się w muzeum, jako, że treści teoretyczne wykładane były w warunkach akademickich. Niezwykle ważne okazało się skonfrontowanie wiedzy nabytej podczas wykładów i ćwiczeń z praktycznym kursem dokumentacji obiektów, który w założeniu stanowi integralną część studiów licencjackich na kierunku Muzeologia. Z uwagi na brak muzeum uniwersyteckiego, było kwestią kluczową by zapewnić studentom środowisko, w którym wiedza teoretyczna zostałaby skonfrontowana z praktyką muzealniczą. Tekst analizuje najważniejsze aspekty zajęć w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, które pozwoliły studentom na pracę w profesjonalnym środowisku muzealnym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 439-452
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The insignia of ecclesiastical authority as a subject of the arts and social sciences
Insygnia władzy kościelnej jako przedmiot badań nauk humanistycznych i społecznych
Autorzy:
Bogacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432198.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
insignia
religious art
symbolism
social functioning of the artefacts
methodology
insygnia
sztuka religijna
symbolika
funkcjonowanie społeczne przedmiotu
metodologia
Opis:
Insygnia władzy kościelnej stanowią kategorię przedmiotów wyróżniających się pod wieloma względami spośród innych obiektów sztuki. Oddziaływanie na odbiorcę jest (przynajmniej potencjalnie) wielowarstwowe, a pełnione przez poszczególne insygnia funkcje społeczne, jak wykazały wcześniejsze badania, mogą się znacznie różnić. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o celowość odwołania się w badaniach nad insygniami do metodologii nauk społecznych, nie tylko zaś humanistycznych i liturgiki. Postawiona została teza, że przedmioty te w ostatnich dwóch stuleciach ulegają przemianom formalnym i znaczeniowym, eksponującym ich społeczne funkcjonowanie, co ujawnić mogą badania uwzględniające problemy z zakresu nauk o komunikowaniu, psychologii i socjologii sztuki.
Insignias of the ecclesiastical authority are a category of objects that in many respects stand out from other artefacts. Their impact on the viewer is (at least potentially) multi-layered, and the social functions performed by individual insignia, as previous research has shown, may vary significantly. This article attempts to answer the question about the appropriateness of drawing on the methodology used in social science, not only the humanities and liturgics, in research on insignias. The argument put forward is that these objects have been undergoing formal and semantic transformations in the last two centuries, thereby highlighting their social function, which can be demonstrated by research taking into account problems in the field of communication sciences, as well as the psychology and sociology of art.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 181-193
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iconotropy of images of St Barbara from the Upper Silesian coal mines: the case of “Graf Franz” / “Wawel” mine
Ikonotropia wizerunków św. Barbary z górnośląskich kopalń węgla kamiennego: przypadek kopalni „Graf Franz” / „Wawel”
Autorzy:
Piecha-van Schagen, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28891970.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:
religious image
St Barbara
iconotropy
religious art
lived religion
coal miners
Upper Silesia
obraz religijny
św. Barbara
ikonotropia
sztuka sakralna
żywa religia
górnicy
Górny Śląsk
Opis:
The article discusses the formal changes to the image of Saint Barbara from the “Graf Franz” / “Wawel” coal mine and the accompanying ontological changes to the object in the light of politically and economically motivated transformations. The images of Saint Barbara placed in the pit head buildings of the coal mines in Upper Silesia particularly intensively at the turn of the 19th and 20th centuries were objects of religious cult, and were mostly created by the professional artists. As objects of miners’ piety, based on devotion to the Blessed Sacrament, they represented the idea of an art object unified with theology. During the communist rule in Poland, the statue of Saint Barbara was removed from the pit head building and hidden by the miners, and given the status of a symbol of resistance against the state authorities. The returning of the image to the pithead building in 1980 and repainting it with technical paint made it a religious and political symbol, while also serving as an apotropaic object. After the liquidation of the “Wawel” mine, the sculpture, covered with a realistic polychrome, serves as a devotional object in the Church of Saint Pius X in Ruda Śląska.
Artykuł omawia zmiany formalne wizerunku świętej Barbary z kopalni „Graf Franz” / „Wawel” oraz towarzyszące jej zmiany ontologiczne obiektu w świetle przemian o podłożu politycznym i ekonomicznym. Wizerunki świętej Barbary, umieszczane w cechowniach kopalń węgla kamiennego na Górnym Śląsku szczególnie intensywnie na przełomie XIX i XX wieku, były obiektami o potencjale kultowym, wykonywanymi przeważnie przez zawodowych artystów. W połączeniu z górniczą pobożnością bazującą na nabożeństwie do Najświętszego Sakramentu, tworzyły jednorodny obraz sztuki i teologii. W okresie rządów komunistycznych w Polsce Ludowej doszło to usunięcia rzeźby świętej Barbary z cechowni i ukrycia jej przez pracowników kopalni, dzięki czemu zyskała ona status symbolu oporu przeciwko władzy. Powrót wizerunku do cechowni w 1980 roku i przemalowanie farbą techniczną sprawiły, że stał się on symbolem religijnym, politycznym, a jednocześnie pełnił funkcję obiektu apotropeicznego. Po likwidacji kopalni „Wawel”, rzeźba pokryta realistyczną polichromią, pełni rolę obiektu dewocyjnego w kościele pw. św. Piusa X w Rudzie Śląskiej.
Źródło:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2022, 10, 10; 111-137
2353-2734
Pojawia się w:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witolda Urbanowicza dwaj Papieże w Paryżu
Witold Urbanowicz’s Two Popes in Paris
Autorzy:
Sienkiewicz, Jan Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791409.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Witold Urbanowicz
fresk
sztuka religijna
malarstwo na emigracji we Francji w XXI wieku
fresco
religious art
art in exile in France in the 21st century
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem w procesie „odkrywania na nowo” twórczości Witolda Urbanowicza – polskiego artysty (malarza, rzeźbiarza, grafika) w Paryżu. Twórczość 75-letniego pallotyna wpisuje się w losy polskich artystów tworzących poza Polską, których dzieła pozostają nadal „w poczekalni sztuki”, oczekując na właściwe ich rozpoznanie i wprowadzenie do dziejów polskiej historii sztuki XX i XXI wieku. Tematem analizy jest wielkoformatowe przedstawienie wykonane po 2014 roku w technice fresku, znajdujące się w refektarzu pallotyńskiego domu w Paryżu. Przedstawia dwóch Papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII kierujących się ku Wieczernikowi. Głównym powodem powstania tego dzieła w budynku ojców pallotynów w Paryżu był fakt, iż zarówno Angelo Giuseppe Roncalli (przyszły Papież Jan XXIII) – jako nuncjusz apostolski w Paryżu od 1944 roku (mianowany przez papieża Pius XII) w początku lat 50. XX wieku – jak i kardynał Karol Wojtyła w 1978 roku byli gośćmi w paryskim domu ojców pallotynów, gdzie wraz z zakonnikami spożywali posiłki w refektarzu, który zdobi obecnie opisywana kompozycja autorstwa Urbanowicza. Scena ta nie tylko ilustruje fakt historyczny ważny dla paryskich pallotynów, lecz także niesie ze sobą szereg możliwości interpretacyjnych, które mogą być powodem dla niejednej rozprawy z zakresu historii kościoła.
This article is just a marginal part in discovering Witold Urbanowicz’s works. Discovering it once again, but from a different perspective. Urbanowicz was a Polish artist – painter, sculptor and graphic designer living in Paris. The works of the 75-year old Pallottine are a part of a large contribution of Polish artists creating abroad in the XXth and XXIst century which, over the years, have been vastly underappreciated. This analysis is focused on a large-scale representation (created in 2014 with a fresco technique) of two Popes – Pope John Paul II and John XXIII, heading towards the Upper Room. The main motivation behind creating this piece of art in the Pallottines’ bulding in Paris was the fact that both Angelo Giuseppe Roncalli (later to become John XXIII) and Karol Wojtyła visited the place at one point in their lives. The former paid a visit to the bulding in the early 50s of the XXth century while he was still an apostolic nuncio. Meanwhile, the Pole visited the place in 1978, in which he consumed his meals with the nuns at the refectory – the same refectory in which today we can enjoy the work of Urbanowicz. This scene not only represents a significant moment in the Parisian Pallottines’ history, but also brings with itself a number of interpretations that can provoke deep conteplation about the Church’s history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 97-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem recepcji na zachodzie nauki o obrazach Soboru Nicejskiego II
The teaching of the second vatican council on the images and its reception in the west
Autorzy:
Chełstowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179509.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sobory powszechne
kult obrazów
teologia ikony
sztuka religijna
komunikacja wizualna
Common councils
Worship of images
theology of icons
religious art
visual communication
Opis:
Nauka Soboru Nicejskiego II z 787 roku dotycząca kultu obrazów nigdy nie została w całości przyswojona przez Kościół Zachodni. Jednak spuścizna ta jest aktualna szczególnie dziś, w erze obrazu i komunikacji wizualnej, których wykorzystanie w ewangelizacji wydaje się być wymogiem naszych czasów. Dlatego też konieczne jest przeprowadzenie po raz wtóry głębszej refleksji nad miejscem i rolą świętego obrazu w Kościele, a także sięgnięcie do źródeł, wciąż aktualnej i nie do końca przyjętej, doktryny wypracowanej przez ten Sobór.
The teaching of the Second Vatican Council of 787 on the cult of images has never been fully absorbed by the Western Church. This legacy is particularly relevant today, in the era of image and visual communication, whose use in evangelism seems to be a requirement of our time. It is therefore necessary to conduct a second deeper reflection on the place and role of the sacred image in the Church, and to reach out to the sources, still valid and not fully accepted, the doctrine elaborated by this Council.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 2; 389-408
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pracach rzeźbiarskich Antoniego Popiela dla jasielskich franciszkanów
Antoni Popiel’s sculptures for the Franciscans from Jasło
Autorzy:
Laskowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023083.pdf
Data publikacji:
2015-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Franciszkanie
św. Antoni Padewski
JasłoLwów
rzeźba
sztuka sakralna
Antoni Popiel
Michał Łużecki
the Franciscans
St. Anthony of Padua
Jasło
Lviv
sculpture
religious art
Opis:
The article discusses several elements of decoration and equipment of the Franciscan church in Jasło, destroyed during the Second World War, which was designed by Michał Łużecki, an architect from Lviv. These elements were created by a known Lviv sculptor Antoni Popiel. They are stone elements of church facade decoration (the statue of Our Lady of the Immaculate Conception and the bas-relief emblem of the Franciscan order) and wooden sculptures adorning the altar of the church, depicting such saints as: St. Anthony of Padua, Alphonsus and St. Francis de Sales. All were created in 1904-1905. These decorations evoke the names of the above mentioned sculptor’s collaborators from Lviv: Albrycht, a stonemason (the emblem creator); Michał Łużecki, an architect (the designer of the altar) and Tadeusz Sokulski, a woodcarver (the altar creator). Only one of Anthony Popiel’s works made for the Franciscans in Jasło survived to the present day- the statue of St. Anthony. It was originally placed in the central place in the structure of the main altar of the destroyed church. Today it is in the side chapel of the new Franciscan church, built after the war at a new site. This figure, miraculously saved from destruction, has long been worshiped in Jasło, which in 1996 led to the recognition of  St. Anthony of Padua as the patron saint of the town by the Town Council in Jasło. December 27, 2014 marks exactly a century since bringing the figure to Jasło. The article draws attention to the artistic values of the preserved sculpture, comparing it with other representations of this saint of that time created in the area of influence of the artistic community of Lviv. It can be concluded that the sculpture from Jasło is the work of an artistic value, the work which is an individual interpretation of the theme proposed by the sculptor. It can also be noted that Anthony Popiel’s works from Jasło, hitherto unknown to historians of art, are an interesting complement to his artistic achievements and significant contribution to the relationships between the sculptor and other artists associated with Lviv. The article is supplemented with the copy of Anthony Popiel’s letter of January 15, 1906  to the Franciscan Provincial, Father Peregrine Haczela, containing the estimate of three figures for the main altar of the former Franciscan church in Jasło. The letter is stored in the Franciscan archive in Cracow.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 149-177
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art as a Message Realized Throught Various Means of Artistic Expression
Sztuka jako przekaz realizowany za pośrednictwem różnych środków wyrazu artystycznego
Autorzy:
Gryglewski, Piotr
Ivashko, Yuliа
Chernyshev, Denys
Chang, Peng
Dmytrenko, Andrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366126.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art
icon
narrative
national identity
religious and secular art
Ukraine
sztuka
ikona
narracja
tożsamość narodowa
sztuka religijna i świecka
Ukraina
Opis:
From the ancient times, art has performed not only aesthetic, but primarily informational and ritual functions, since people have used artistic means to honour the divinities. In Ukraine, the instances of art have been known since the times of Trypillia culture, from the 5th century BC. Hereafter, art has used various means to deliver information. During the years of Kyivan Rus, there were mostly religious mural paintings and mosaic pictures in churches. They were not considered by the contemporaries as artworks, but only as images for worship. However, it should be noted that in St. Sophia’s Cathedral there are also some secular paintings of those times. Religious and secular murals used different art forms and means to convey information. An icon, restricted by the canon, illustrated a particular Christian dogma, whereas a secular painting gave information about everyday human life and performed some political and ideological functions. These two genres are often combined in the so-called "Ukrainian folk painting". The Mother of God, the Lord and the saints are depicted against the Ukrainian landscape, and they have Ukrainian traits. The background of folk icons depicts scenes from the everyday life of the Ukrainians, and the icons are decorated with embroidered towels and dried flowers. In the Baroque era, secular events and real people are included in canonical Christian plots. Today, we see a revival of techniques combining secular and religious painting, when icons depict the sacred participants of contemporary political events. Such icons do not meet certain requirements of the church canon, but constitute the society’s reaction to what is happening in Ukraine now. On the other hand, it is a kind of an attempt to bring Heaven closer to humans, to modernize canonical subjects and, at the same time, to promote educating the people in the spirit of patriotism. Despite the canonicity of the icon and the immutability of information conveyed through the sacred image, the methods of informative communication differed. Thus, although both the Byzantine icon and the icon of the Baroque era reported the same plot, the volume of the message that they conveyed was different. The Byzantine icon is an ascetic message-symbol, while the baroque icon is more secular and not only gives you purely religious information, but also information about the traditions, life and appearance of the people living in this period, and the political system of the state. In canonical religious art, a pictorial image is the only means of narration, whereas modern secular art often turns into a performance, with the simultaneous involvement of painting, sculpture, music and lighting effects, and avant-garde short films.
Od najdawniejszych czasów obiekty artystyczne pełniły złożone funkcje społeczne, estetyczne i religijne. Na terenach dzisiejszej Ukrainy najwcześniejsze zabytki sztuki są związane z okresem kultury trypolskiej. W czasach Rusi Kijowskiej miał miejsce rozkwit sztuki sakralnej rozwijającej się pod wpływem tradycji bizantyjskiej. Funkcjonujące we wnętrzach sakralnych malowidła, a zwłaszcza ikony zajmowały ważną rolę w ramach rozwijającego się kultu. Należy przy tym zastrzec, że już wówczas tematyka czysto religijna przeplatała się z elementami świeckimi z wykorzystaniem zróżnicowanych środków przekazu. Centralne miejsce w tradycji wschodniochrześcijańskiej zajmowała ikona. Jej forma i kompozycja była ściśle określona obowiązującym kanonem. Podporządkowane potrzebom politycznym i ideowym motywy świeckie nie były poddawane tak ścisłej kodyfikacji. Oba wątki łączą się m.in. w tak zwanym „ukraińskim malarstwie ludowym”, w którym przedstawienia świętych poddawano aktualizacji poprzez wprowadzenie motywów rodzimych (np. krajobraz, szczegóły strojów). Przemianom tym sprzyjał też proces okcydentalizacji malarstwa religijnego zapoczątkowany w XVII i XVIII w. Współcześnie można obserwować zjawisko wykorzystywania tradycyjnych form i technik pisania ikon do tworzenia kompozycji służących bieżącym potrzebom, także politycznym. Realizowane w ten sposób malowidła wyłamują się z tradycyjnego kanonu ikony. Równocześnie jednak obiekty te są odpowiedzią na aktualne zapotrzebowania społeczne, będąc świadectwem przemian współcześnie zachodzących na Ukrainie. Popularność malarstwa ikonowego i ponowne odkrywanie związanych z tym technik, służy też jego upowszechnianiu. W realiach współczesnej Ukrainy łączenie elementów tradycyjnych, w tym religijnych, z bieżącymi wyzwaniami społecznymi i politycznymi jest atrakcyjne. Ikona pozostaje ważnym elementem składowym wschodniej tradycji religijnej o czytelnych, ujętych kanonem formach artystycznych. Można przy tym zauważyć odmienne cechy obrazów tworzonych w ścisłej tradycji bizantyjskiej i obiektów wywodzących się z okresu nowożytnego. Forma tych pierwszych jest ściśle skanonizowana, zamykając się w ascetycznej narracji symbolicznej. Poddające się wpływom sztuki Zachodu religijne obrazy epoki nowożytnej ulegały stopniowym przemianom formalnym. Ich przekaz ulegał elastycznej aktualizacji dostosowanej do współczesnych potrzeb.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 57-88
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies