Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rdz 9" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Akcenty ekologiczne w opisie potopu Rdz 6-9
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178180.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ekologia
potop
Rdz 6−9
ekology
flood
Gen 6−9
Opis:
Der aktuelle Wohlstand vieler Länder kennt keine Grenzen in der Eroberung der Natur. Die Theologie der Gegenwart steht diesen Problemen nicht gleichgültig gegenüber. In den bisherigen Erforschung des Themas wurde die riesige Katastrophe, von Gen 6-9 als Sintflut bezeichnet, verhältnismässig wenig beachtet. Selbst der Sinn des Regenbogens − oftmals ein Wappenzeichen der ökologischen Bewegung − ist nicht eindeutig : ob es ein Siegel bzw. Garantiezeichen der göttlichen Zuneigung ist oder eine Sinn-Vorgabe, die zum entscheideneden Kampf gegen die ökologische Verderbnis der Erde aufruft? Die biblische Fluterzahlung brachte diese Weltkatastrophe mit der Schöpfung in Verbindung und hat ihr somit einen neuen Sinn gegeben: die Bosheit des Menschen kann die Schöpfung als solche nicht in Frage stellen aber wohl gefährden. In Zukunft wird die böse Tat des Menschen auf ihn zurückfallen aber so, dass die Grundgegebenheiten des Lebens für die ganze Natur davon nicht nur unberührt bleiben, ja die Verantwortung des Menschen für die Welt wird nun noch eingeschärft. Die Wahrung der Untastbarkeit des menschlichen Lebens erstreckt sich auf Mensch und Tier. Auf keinen Fall ist die Herrschaftsstellung des Menschen in bezug auf die Tierwelt im Sinne einer Ausbeutung zu verstehen, sonst käme sie der vorsintflutlichen Gewalttätigkeit gleich. Das Flutgeschehen soll als ein Akt des göttlichen Schöpfungsgeschehens − namentlich des Baus eines neuen Lebenshauses für den Menschen verstanden werden. Diese Vorstellung macht für den Menschen eine Reihe von Aufgaben geltend. Die setzt die Teihabe des Menschen-Königs am universalen Hirtenamt des Schöpfers voraus. Nach der Sintflut darf in dem von Gott bestellten Lebenshause kein Lebewesen auf Kosten anderer leben, sonst wird die Erde durch Gewalttat und Blut wieder zu einem Hause des Todes und durch Verunreinigung und sinnlose Ausbeutung der Naturgüter − zur Öde und Verwüstung; dazu kommt noch die Verantwortung für das Schicksal der nachfolgenden Generationen. Die ganze Schöpfung liegt weiterhin in Seufzen und Wehen, harrt aber zugleich auf die Antwort der Kinder Gottes, auf die Antwort unserer Welt.
Źródło:
The Biblical Annals; 1991, 38, 1; 17-26
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chronology in the Flood Narrative (Gen 6-9)
Chronologia opowiadania o Potopie (Rdz 6-9)
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553599.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Rdz 6-9
opowiadanie o potopie
czas
chronologia
prehistoria biblijna
Opis:
Zagadnienie czasu stanowi jedną z największych zagadek opowiadania o Potopie (Rdz 6-9). Nie tylko zadziwiająca precyzja danych chronologicznych, ale również ich nagromadzenie – zupełnie wyjątkowe w kontekście Prehistorii biblijnej (Rdz 1-11) – wreszcie wyraźne rozbieżności pomiędzy poszczególnymi elementami systemu chronologicznego opowiadania od wieków stanowiła wyzwanie dla czytelników i badaczy pochylających się nad tą perykopą biblijną. Wypracowane rozwiązania nawiązywały do skomplikowanej historii redakcji tego tekstu lub odwoływały się do rozmaitych systemów liczenia czasu jakie występowały w starożytności. Wydaje się jednak, że rola danych chronologicznych wykracza poza ich podstawową funkcję w systemie miary czasu. Właściwie pojęte i zinterpretowane jawią się jako element strukturalnej organizacji kosmosu. Obok doskonale zorganizowanej, podzielonej i zhierarchizowana przestrzeni jaką jest arka Noego – mikrokosmos na falach chaosu i kapsuła ocalenia, w której zamknięte zostało ziarno życia – to właśnie czas jest bodaj jedynym element kosmosu, którego nie naruszyły wody potopu.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 1(30); 63-82
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bojaźń i lęk” (Rdz 9,2), czyli o zwierzętach, które wyszły z arki… Znaczenie regulacji dotyczących relacji między człowiekiem i zwierzętami w Rdz 9,1-7
“Fear and Dread” and the Animals which Go Out of Noah’s Ark. The Regulations Governing Human-Animal Relations in Gen 9:1-7
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603464.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rdz 9
1-7
Prehistoria biblijna
opowiadanie o potopie
przykazania noahickie
zwierzęta
ubój rytualny
Gen 9
Story of Primeval Events
Flood narrative
Noahide commandments
Noah
animals
ritual slaughtering
Opis:
Nawet pobieżna lektura Rdz 9,1-7 odsłania niezwykłą złożoność i ogromne bogactwo tekstu. Poprzez swoje błogosławieństwo płodności Bóg obdarza Noego i jego synów skuteczną mocą, która zapewnia nie tylko liczebny wzrost ludzkości, ale również jej dywersyfikację według kryterium szczepów, języków, krajów i narodów. Boże błogosławieństwo wyznacza jasną granicę między człowiekiem i światem zwierząt. Ze strony zwierząt granicę tę stanowi lęk i bojaźń, które zwierzęta mają odczuwać w stosunku do człowieka. Ze strony człowieka granicę tę wyznacza panowanie nad światem zwierząt, panowanie, które zakłada również możliwość zabijania zwierząt w celach spożywczych. W ten sposób potęga przemocy, która doprowadziła już ludzkość na skraj unicestwienia i wciąż zagraża człowiekowi, zostaje skanalizowana. Pozwolenie na ubój zwierząt nie jest jednak jednoznaczne z niekontrolowaną erupcją chaotycznych sił przemocy w sferę relacji między człowiekiem a zwierzętami. Przemoc ta zostaje ograniczona przez jasne reguły prawa o charakterze rytualnym. To prawo o charakterze, wydawałoby się, czysto rytualnym, które odnosi się do relacji między człowiekiem i zwierzętami (9,4) otwiera drogę w stronę złożonego systemu odniesień międzyludzkich. W rzeczywistości pomiędzy 9,4 i 9,5-6 dokonuje się przejście od zagadnień dotyczących traktowania zwierząt do problemów czysto ludzkich, od krwi zwierząt do krwi człowieka, od wartości życia zwierzęcia do wartości ludzkiego życia. Najistotniejsze jednak, jak się wydaje, jest przejście między sferą obrzędu i sferą etyki. Poprzez metaforę prawa rytualnego zostaje odsłonięta ukryta natura śmierci, a człowiek jest zaproszony do odkrywania prawdy dotyczącej ludzkiej społeczności. Społeczność ta może być budowana tylko w oparciu o strukturę etyczną zbudowaną na fundamencie prawdy, że „Bóg uczynił człowieka na swój własny obraz” (Rdz 9,6).
Even a cursory reading of Gen. 9:1-7 reveals a text of great richness and complexity. By his blessing, God favors Noah and his sons with a power that assures not only the numerical growth of the human population but also its diversification according to human families, languages, lands, nations, and genealogies. God’s blessing also delineates the separation between humans and animals. For the animals, this separation is ensured by the “fear and dread” they will experience when faced with human beings. On the human side, it is marked by dominion over the animal kingdom, extending even to the possibility of killing animals for food. In this way, the violence that was a cause of the cataclysm, and threatened human beings even after the Flood, finds a proper outlet for its destructive, chaotic power. This concession–the killing of animals for food—does not permit unrestricted violence in the sphere of human-animal relations, however. Rather, it is structured and controlled by ritual law, which clearly defines its limits. What seems like a body of purely ritual law concerning the relationship between humans and animals (Gen 9:4) actually becomes a passageway to the complexity of relationships between humans. In fact, proceeding from Gen. 9:4 to Gen. 9:5-6 a shift occurs from animal to human being, from animal blood to human blood, from the value of animals to the value of human lives. The most important transition occurs between the sphere of ritual and that of ethics. Through the metaphor of ritual law, the latent nature of death is revealed, and human beings are invited to discover truths about human society. This society can only be built according to the structure provided by ethics, based on the truth that “in his own image God created humankind” (Gen. 9:6). In a deep sense, this ritual law opens out into the sphere of human society and interpersonal relationships, pointing to the realm of ethics.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 32; 71-93
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Noah’s Ark and the Ark of the Covenant
Autorzy:
Adamczewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029750.pdf
Data publikacji:
2021-07-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
arka Noego
Arka Przymierza
opowiadanie o potopie (Rdz 6–9)
Księga Rodzaju
Księga Powtórzonego Prawa
hipertekstualizm
Noah’s ark
ark of the covenant
Genesis flood account (Genesis 6–9)
book of Genesis
book of Deuteronomy
hypertextuality
Opis:
The similarities between Noah’s ark and the saving boat in Mesopotamian flood accounts are widely known. Likewise known are the links between Noah’s ark and the chest of Moses (Exod 2:3). However, the connections between the “chest” of Noah and the “chest” of the testimony have not hitherto drawn adequate scholarly attention. The article explores these connections on both the linguistic and the conceptual level. Moreover, it investigates their function in hypertextual links of the Genesis flood account to earlier Israelite literary works, especially the book of Deuteronomy and the book of Joshua.
Podobieństwa pomiędzy arką Noego a ratującą łodzią w mezopotamskich opowiadaniach o potopie są szeroko znane. Podobnie znane są powiązania między arką Noego a szkatułą Mojżesza (Wj 2,3). Jednakże powiązania między „skrzynią” Noego a „skrzynią” Świadectwa nie przyciągnęły dotąd adekwatnej uwagi badaczy. Artykuł analizuje te powiązania na poziomach lingwistycznym i konceptualnym. Stara się ponadto prześledzić ich funkcję w hipertekstualnych powiązaniach opowiadania o potopie z Księgi Rodzaju z wcześniejszymi izraelskimi dziełami literackimi, szczególnie z Księgą Powtórzonego Prawa i Księgą Jozuego.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 2; 5-19
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies