Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Radziwiłłs" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Upamiętnienie Radziwiłłów: Bogusławpol i Januszpol
Memorialization of the Radziwills: Boguslavpol and Yanushpol
Autorzy:
Prudnikau, Aliaksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232722.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Radziwiłłowie
Wielkie Księstwo Litewskie
memorializacja
miasto
miasteczko
Grand Duchy of Lithuania
Radziwills
memorialization
city
town
Opis:
Pierwsza połowa XVII w. była czasem dominacji Radziwiłłów w Wielkim Księstwie Litewskim. W dobrach kuzynów Bogusława i Janusza na przełomie lat 30. i 40. osadzono miasteczka Bogusławpol w powiecie mińskim i Januszpol na Żmudzi, które miały stać się ważnymi ośrodkami rzemieślniczo-handlowymi. Powstawanie miasteczek przypadło na okres wojen i powstań, co doprowadziło je do upadku. Ze śmiercią Janusza (1655 r.) i Bogusława (1669 r.) przerwała się protestancka linia Radziwiłłów, Bogusławpol i Januszpol zaś straciły swoje nazwy.
The first half of the 17th century was the time of the Radziwiłł domination in the Grand Duchy of Lithuania. The towns of Bogusławpol and Januszpol, which were to become important craft and trade centers, were settled in the estates of their cousins Bogusław and Janusz on the border of the 1630s and 1640s. When the towns were founded, there was a period of wars and uprisings, which led to their collapse. With the deaths of Janusz (1655) and Bogusław (1669) the Protestant line of the Radziwiłłs broke, and Bogusławpol and Januszpol lost their names.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2022, 4(19); 87-98
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naliboki i Urzecze, czyli słów kilka o hutach Radziwiłłowskich
Naliboki and Urzecze, a few words about glassworks owned by the Radziwiłłs
Autorzy:
Wolska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168290.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
huta szkła
szkło
Radziwiłłowie
szkło szlifowane
szkło barwione
glassworks
glass
Radziwiłłs
cut glass
coloured glass
Opis:
Artykuł przedstawia historię i charakterystykę hut szkła w Urzeczu i Nalibokach, które założyła księżna Anna Katarzyna z Sanguszków Radziwiłłowa. Huta w Nalibokach działała w latach 1722-1864, w pobliskim Urzeczu – w latach 1737-1846. Tak długi okres działalności manufaktur świadczy o dobrym zarządzaniu, mimo trudnej sytuacji politycznej. Do organizacji huty sprowadzono wykwalifikowanych hutników z Drezna. Dbali oni o wysoką jakość wyrobów. Szkła z hut Radziwiłłowskich były znane i cenione za ich walory artystyczne i technologiczne. Produkcja w dużej mierze pokrywała potrzeby własne rodziny. Najpopularniejsze były szkła białe i tzw. kryształowe, ale produkowano też szkła barwione. Wyroby często wręczano jako prezenty lub sprzedawano z zyskiem. Szkła dekorowane były herbami Radziwiłłów i innych zaprzyjaźnionych rodzin. Powstała nawet seria z monogramem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Stosowano również zdobienia w postaci wici i motywów roślinnych, kwiatów, zwierząt, a nawet scen figuralnych. Cenione były również szkła szlifowane w różne wzory.
The article presents the history and characteristics of glassworks in Urzecze and Naliboki. Both glassworks were founded by Princess Anna Katarzyna Raddziwił (née Sanguszko). The Naliboki plant operated between 1722 and 1864, and the Urzecze one between 1737 and 1846. Such a long period of activity evidences a proper governance, despite the difficult political situation. The plants were well known from their skilled workers brought from Dresden. The owners paid attention to high quality of products. The glass items produced in the Radziwiłłs’ glassworks were known from their artistic values and modern technology. It is important to remember that the large amount of the production was used for owners’ own needs. White and crystal glass was the most popular but the stained glass items were also produced. Glass products were often handed out as gifts but they were also sold with a profit. Products were decorated with Radziwiłłs’ coats of arms and other friendly families symbols too. There were even a series with the monogram of Stanisław August Poniatowski, the last king of Poland. Various themes, such as plant motives, flowers, animals and even figural scenes were used as a decoration. Items where glass was cut into various patterns were the most appreciated ones.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2014, R. 65, nr 2, 2; 19-22
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radziwiłłowie jako oratorzy w XVI i XVII wieku – wprowadzenie do badań
The Radziwiłłs as orators in the 16th and 17th centuries – introduction
Autorzy:
Jarczykowa, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048491.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
the Radziwiłłs
Mikołaj “the Black”
Prince Krzysztof
Albrycht Stanisław
orations
Radziwiłłowie
Mikołaj Czarny
Krzysztof
oratorstwo
Opis:
The article focuses on the representatives of the Radziwiłł family whose speeches were published in print or recorded in diaries and copiers of the 16th, 17th and 18th centuries. Many, often emotional orations of Mikołaj “the Black”, who presented them at the Parliament meetings, have survived. In his speeches he made many references to proverbs, literature, and the Bible. Prince Krzysztof of the Birża line was the most famous orator of the 17th century. He not only delivered speeches about state affairs, but also spoke at funerals and weddings. His oratory skills were recognised and praised by many contemporaries. Prince Krzysztof educated his son Janusz and his nephew Bogusław in rhetoric. Both of them gave public speeches when they were still very young. Yet, their speeches – with some minor exceptions – were not popular. Chancellor Albrycht Stanisław of the Nieśwież line was another well-known speaker who, due to his position, delivered a number of public speeches and evaluated other orators’ skills in his diary. Many speeches by Michał Kazimierz Radziwiłł have survived, preserved in a manuscript and in print (they were published in the 18th century by Johann Christian Lünig). Another anthology featuring many speeches by the Radziwiłłs was collected and edited by Jan Ostrowski-Daneykowicz. At the end of the 17th century, the following members of the Radziwiłł family gave speeches at the parliament: Dominik Mikołaj and Karol Stanisław, who actively participated in the parliamentary sessions of the Warsaw Sejm in 1690. In their speeches they not only supported the policy of King Jan III Sobieski, but also defended the Radziwiłł family.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2021, 76; 237-255
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyznania protestanckie na obszarze dystryktu podlaskiego
Autorzy:
Mironczuk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Podlasie
Wielkie Księstwo Litewskie
reformacja
dystrykt
zbory
Radziwiłłowie
patronat
Grand Duchy of Lithuania
Reformation
district
Protestant churches
Radziwiłłs
patronage
Opis:
Praca składa się z wprowadzenia, trzech podrozdziałów i zakończenia. We wprowadzeniu ukazano cele pracy, wyjaśniono stosowaną terminologię oraz podano podstawę źródłową. W pierwszym podrozdziale przybliżono genezę reformacji na Podlasiu, w tym rolę Mikołaja Radziwiłła „Czarnego”. Kolejno przedstawiono wykaz zborów protestanckich na obszarze istniejącego w latach 1560–1796 dystryktu podlaskiego oraz ukazano „dole i niedole” wiernych protestanckich pozostających pod protekcją możnych Radziwiłłów. Całość wieńczy zakończenie, gdzie udzielono odpowiedzi na problemy badawcze postawione we wprowadzeniu.The article is divided into an introduction, three subchapters, and a conclusion. The introduction explains the purposes of the study, and the terminology used as well as presents the source basis. In the first subchapter, a genesis of the Reformation in Podlasie Region is outlined, with a role played by Mikołaj “The Black” Radziwiłł. Next, a list of Protestant churches is presented in the district of Podlasie existing in 1560–1796, together with the vicissitudes of the Protestants under the protection of the Radziwiłłs. The study closes with a conclusion containing the answers to the research questions posed in the introduction.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2018, 62
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku „jednej nieróżnej Rzeczypospolitej”. Król Zygmunt August wobec idei unii polsko-litewskiej
Towards “One Not-Different Republic” King Augustus’ Attitude to the Idea of the Polish-Lithuanian Union
Autorzy:
Januszek-Sieradzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929359.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
unia polsko-litewska
unia lubelska (1569)
Zygmunt II August (1520-1572)
Radziwiłłowie
korespondencja
Polish-Lithuanian Union
Union of Lublin (1569)
Sigismund II Augustus (1520-1572)
the Radziwiłłs
correspondence
Opis:
The issue of the Polish-Lithuanian Union that became one of the main executionist postulates put forward by the nobility at the sessions of the Sejm from the beginning of King Sigismund II Augustus' reign in Poland (1548-1572); it was also one of the main subjects of the monarch's correspondence with his most important Lithuanian political partners – Mikołaj Radziwiłł “Rudy” (the Red) (about 1515-1584) and Mikołaj Radziwiłł “Czarny” (the Black) (1515-1565). In the King's letters it is easy to observe the tactic that for nearly 20 years allowed to efficiently stop the plan of forming a Polish-Lithuanian real union that threatened the dynastic interests of the Jagiellons – a prohibition of pro-union propaganda and forming an anti-union Lithuanian party around the Radziwiłłs, obstruction, apparent concessions, winning deputies and senators against other ones, skilful temporization. Letters unambiguously show that the change in the attitude towards the question of the Union that took place at the beginning of the 1560s was for Sigismund II Augustus a derivative of the accepted solution to the issue of Livonia; the King took the position that it is only by way of forming a union of Poland and Lithuania that military security and territorial integrity of the Grand Duchy of Lithuania can be ensured. However, passing from a radically anti-union position to one of its main advocate and animator Sigismund Augustus did not change his basic postulate, namely, that Poland and Lithuania should remain separate countries and the union between them should be based on the principle of equality of both partners. It was exactly the last of the Jagiellons who decided about federation as the form of the union of the Crown (Poland) and Lithuania.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 2; 81-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Radziwiłł Cousins, Prophecies and False News in Mid-Seventeenth-Century Europe
Братья Радзивиллы, пророчества и фальшивые новости в Европе в середине XVII в.
Autorzy:
Mazheika, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969590.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Grand Duchy of Lithuania
Polish-Lithuanian Commonwealth
the Radziwills
Protestantism
Catholicism
prophecy
17th century
Radziwiłł
Великое Княжество Литовское
Речь Посполитая
Радзивилл
протестантизм
католицизм
XVII век
Opis:
W artykule mówiono o tym, jak proroctwa i dezinformacja pomogły umocować w opinii międzynarodowej wizerunek Wielkiego Księstwa Litewskiego jako państwa protestanckiego w odróżnieniu od Królestwa Polskiego, tożsamość konfesyjna którego pozostawała bez wątpienia katolickiej. Lata 50. XVII wieku były czasem, gdy „proroctwa” Mikuláša Drábika zostały szczególnie popularnymi. Co więcej nowiny fałszywe o niszczeniu wszystkich polskich i ltewskich kościołów protestanckich znalazły swoich odbiorców i, jak wydawało się, funkcjonowały jako pomyślny fortel propagandystyczny. Komunikaty o przyczynach niszczenia kościołów protestanckich w Rzeczypospolitej spowodowały wzrost ciekawości w Europie Zachodniej do Wielkiego Księstwa Litewskiego i udostępniły Januszowi i Bogusławowi Radziwiłłom możliwość otrzymać uznanie międzynarodowe jako obrońców wiary prawdziwej w czasie, gdy we własnym państwie ich uważano za zdrajców.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 137-154
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o diariuszu kancelaryjnym Janusza Radziwiłła
Comments on Janusz Radziwiłł’s Chancery Diary
Autorzy:
Łopatecki, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763529.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
diariusz kancelaryjny
archiwa hetmańskie
Janusz Radziwiłł
Radziwiłłowie birżańscy
biurokratyzacja w epoce wczesnonowożytnej
korespondencja w XVII w.
chancellery diary
hetman’s archives
Radziwiłłs of Birże
bureaucratisation in the early modern era
correspondence in the seventeenth century
Opis:
Celem artykułu jest ocena dwutomowej edycji źródłowej dotyczącej korespondencji wojskowej Janusza Radziwiłła. Szerzej scharakteryzowano typ dokumentacji nazwany „diariuszem kancelaryjnym”, ukazując wynikające z niego możliwości badawcze. Zaakcentowano, że hetman osobiście zaangażowany w działania wojenne zastosował wypracowany przez podróżujących magnatów sposób prowadzenia kancelarii. W tym celu spisywano diariusz, do którego dopisywano wszystkie listy wychodzące i przychodzące. Ukazano, że analogiczną formę ma dokumentacja powstała w otoczeniu jego ojca Krzysztof oraz brata stryjecznego Bogusława. Przedstawiono argumenty mówiące o bieżącym sporządzaniu diariusza i techniczno-organizacyjnych działaniach związanych z prowadzeniem tak działającej kancelarii.
The article evaluates a two-volume source edition of Janusz Radziwiłł’s military correspondence. The type of documentation called ‘chancellery diary’ has been characterised in more detail, presenting the research possibilities resulting from it. The hetman, personally involved in warfare, ran a chancellery in a way developed by travelling magnates. For this purpose, a diary was kept with all incoming and outgoing letters written down. It was shown that a similar method was used for the documentation created in the milieu of his father Krzysztof and his fraternal first cousin Bogusław. Arguments are presented for the ongoing writing up of the records and the technical and organisational activities related to running a chancellery in this way.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 3; 719-744
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies