Temat: Radomsko - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Historia Oddziału Kieleckiego SEP
History of the Kielce Branch SEP
Autorzy:: Ginał, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2097854.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:: Ruśkiewicz Tomasz
Stowarzyszenie Elektryków Polskich
SEP
historia
działalność
elektrotechnika
stowarzyszenie
zjazd
oddział
koło
Oddział Kielecki
Oddział Radomsko-Kielecki SEP
okupacja
odbudowa
Association of Polish Electrical Engineers
history
activity
electrical engineering
association
congress
branch
Radomsko-Kielce SEP Section
occupation
reconstruction
Opis:: W referacie przedstawiona została skrótowo historia i działalność Oddziału Kieleckiego SEP. Przedstawiono postać inż. Tomasza Ruśkiewicza. Opisano działalność elektryków i działaczy SEP w ramach Radomskiego Koła Elektrotechników, powołanego przez II Ogólnopolski Zjazd Elektrotechników i Radomskiego Oddziału SEP przekształconego z Koła na Oddział na Walnym Zjeździe Delegatów SEP w 1928 roku w Toruniu. Kolejna część artykułu obejmuje historię i działalność Oddziału Radomsko-Kieleckiego w latach 1935 do 1939, a także okres działalności SEP w czasie okupacji (lata 1939-1945). Przedstawiono też historię i działalność Oddziału RadomskoKieleckiego SEP po wyzwoleniu spod okupacji i dostosowanie jej do nowej rzeczywistości politycznej i gospodarczej. Artykuł zakończono działalnością Oddziału Kieleckiego SEP od roku 1950 do 2022 roku.
The paper briefly presents the history and activities of the Kielce Branch of SEP. The first part of the paper presents the figure of Eng. Tomasz Ruśkiewicz - Son of the Świętokrzyskie Region. His professional activity was related to electrical engineering. Regardless of his professional work Eng. Tomasz Ruśkiewicz was involved in social and association activities. In 1919, he was one of the initiators and organizers of the Founding Congress of the Association of Polish Electrical Engineers. He is the patron of the Kielce Branch of the SEP. The second part of the paper (1921-1935) presents the activities of electricians and SEP activists within the Radom Electrical Engineering Club established by the 2nd National Congress of Electrical Engineers (November 1, 1921) and the Radom Branch of SEP transformed from a Club to a Branch at the General Congress of SEP Delegates held in 1928 in Toruń. The third part of the paper covers the history and activities of the Radom-Kielce Branch from 1935 to 1939. During this period, a draft of new regulations of the Radom-Kielce Branch was prepared and approved by the Main Board. In June 1935, the Radom SEP Branch was transformed into the Radom-Kielce SEP Branch with its seat in Skarżysko-Kamienna. The fourth part of the paper concerns the SEP's activity during the occupation (1939-1945). The occupier destroyed Poland's property and most of the Association's achievements. The members and sympathizers of the SEP went into conspiratorial activities. The repressions greatly reduced the ranks of the Association, but did not completely destroy its activities. The fifth part of the paper covers the years 1945-1950. It presents the story and the activities of the Radom-Kielce Branch of the SEP after the liberation from occupation and its adaptation to the new political and economic reality. It is the time of a rebuilding of the country, in which SEP activists took an active part. The sixth part of the paper presents the efforts of SEP activists from Kielce, operating within the existing Radom-Kielce Branch, to create an independent Kielce Branch based in Kielce. The seventh part - the last part of the paper presents the story and the activity of the Kielce Branch of SEP from 1950 to 2022.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2022, 74; 229-236
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Historia Oddziału Radomskiego SEP (1921–2021)
History of the Radom Section of SEP (1921–2021)
Autorzy:: Michalski, Wiesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2097853.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:: Oddział Radomski SEP
Oddział Radomsko-Kielecki SEP
historia
elektryka
Radom SEP Section
Radomsko-Kielce SEP Section
history
electrics
Opis:: Artykuł ten prezentuje historię działania pierwszych założycieli Radomskiego Koła Stowarzyszenia Elektrotechników Polskich od chwili powstania na Zjeździe w Toruniu w 1921 r. (od 1928 r. jako Oddział Radomski Stowarzyszenia Elektryków Polskich), które to w okresie międzywojennym było elitarnym stowarzyszeniem dostojnych dżentelmenów o dużym poczuciu odpowiedzialności wobec zawodu, firmy, stowarzyszenia i kraju, którzy swoją misje zaczęli pełnić honorowo, przygotowując się do pracy dla niepodległej Polski. Oddział Radomski SEP to przede wszystkim ludzie, którzy go tworzą. Przedstawiony artykuł pokazuje nasze dotychczasowe dokonania oraz ludzi związanych z historią Oddziału. Upływ czasu zaciera ślady działań podejmowanych przez członków stowarzyszenia, dlatego opracowanie to, jak i jego wcześniejsze wydania mają chronić od zapomnienia naszą 100-letnią historię, z której powinniśmy czerpać wiele doświadczeń przydatnych do dalszych działań.
This article presents the history of the first founders of the Radom Branch of the Association of Polish Electrical Engineers. The branch was established at the Congress in the city of Torun in 1921. Since 1928, it has been operating as the Radom Section of the Association of Polish Electrical Engineers. In the interwar period, the Radom Section of SEP was an elite association of honorable gentlemen with a strong sense of responsibility towards the profession, company, SEP association, and the country. Members began to fulfill their missions honorably, preparing to work for independent Poland. The Radom Section of SEP is primarily the people who create it. The article presents our previous achievements and people related to the history of the Radom Section. The passage of time covers up the traces of activities undertaken by the association members. Therefore, this study and previous publications are to protect our 100-year history from oblivion, from which we should draw a lot of valuable experience in further activity.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2022, 74; 221-228
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Sub-Permian basement in the Radom-Lublin area – geological and reservoir implications based on seismic geophysical data
Podpermskie podłoże na obszarze radomsko-lubelskim – implikacje geologiczne i złożowe na podstawie sejsmicznych materiałów geofizycznych
Autorzy:: Dziewińska, Lidia
Tarkowski, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2173848.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:: Radom-Lublin area
seismic profile
effective reflection coefficients
ERC
hydrocarbon reservoirs
złoża węglowodorów
obszar radomsko-lubelski
EWO
profil sejsmiczny
Opis:: This paper presents the results of an analysis of selected seismic profiles (reflection and refraction data) from the Radom-Lublin area aimed at obtaining a better understanding of geological structure and the identification of hydrocarbon deposits. To accurately reproduce the seismic reflection covering the sub-Permian formations, seismic cross sections were interpreted based on effective reflection coefficients (ERC). In interpreting the results, reference was made to the results of studies of the area using other geophysical methods. The results of these studies made it possible to obtain new information on the geology and structure of the Paleozoic complex of the Radom-Lublin area and its relationships with the basement tectonics. The structural arrangement of Carboniferous and Devonian formations as well as older Silurian, Ordovician, and Cambrian series were recognized. Selected significant tectonic and lithological discontinuities and the nature and directions of their course were characterized. Special attention was given to regional tectonic zones: the Skrzynno Fault, the Ursynów-Kazimierz fault zone and the Kock zone. The use of ERC methodology made it possible to define the boundaries of lithostratigraphic units in Carboniferous, Devonian, and older formations. The obtained results can be used to assess hydrocarbon accumulation in the area under consideration.
Artykuł prezentuje wyniki analizy wybranych profili sejsmicznych (refleksyjnych i refrakcyjnych) z obszaru radomsko-lubelskiego w celu uszczegółowienia budowy geologicznej oraz rozpoznania występowania złóż węglowodorów. W celu precyzyjnego odwzorowania danych sejsmicznych refleksyjnych obejmujących utwory podpermskie wykorzystano interpretację przekrojów sejsmicznych w wersji efektywnych współczynników odbicia EWO. W interpretacji wyników odwołano się do rezultatów badań tego obszaru z wykorzystaniem innych metod geofizycznych. Wyniki badań pozwoliły na uzyskanie nowych informacji o budowie geologiczno-strukturalnej kompleksu paleozoicznego obszaru radomsko-lubelskiego i jego związkach z tektoniką podłoża. Rozpoznano układ strukturalny utworów karbonu i dewonu oraz starszych serii syluru, ordowiku i kambru. Scharakteryzowano wybrane, istotne nieciągłości tektoniczne i litologiczne oraz charakter i kierunki ich przebiegu. Szczególną uwagę poświęcono regionalnym strefom tektonicznym: uskok Skrzynna, strefa uskokowa Ursynów-Kazimierz oraz strefa Kocka. Wykorzystanie metodyki EWO pozwoliło na prześledzenie granic wydzieleń litostratygraficznych w utworach karbonu i dewonu oraz starszych, a uzyskane wyniki mogą być pomocne dla oceny akumulacji węglowodorów na rozważanym obszarze.
Źródło:: Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2022, 38, 2; 207--228
0860-0953
Pojawia się w:: Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Akowska biografia Tadeusza Różewicza „Satyra” (1921-2014)
Autorzy:: Solecki, Mariusz (1975- ).
Powiązania:: Biuletyn IPN 2021, nr 9, s. 82-94
Data publikacji:: 2021
Tematy:: Różewicz, Tadeusz (1921-2014)
Obwód Radomsko (Armia Krajowa)
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:: Tematem artykułu są wojenne losy kaprala podchorążego Tadeusza Różewicza, w tym jego przynależność do AK. Działał w Obwodzie Radomsko, ślad istnienia tej struktury można znaleźć w opowiadaniu Różewicza „Trucizna”, wydanego w 1960 roku. W momencie wyjścia z partyzantki, poeta służył w kompanii AK „Buk”, wcześniej między innymi w oddziale „Grunwald”, udzielał się także jako redaktor „Czynu Zbrojnego”, pisma obwodowego wydawanego dla partyzantów w nakładzie do 1000 egzemplarzy. Zachowane fotografie i dokumenty świadczą, iż Różewicz był żołnierzem liniowym leśnego oddziału AK, stąd jego teksty stanowią wiarygodne źródło wiedzy na temat partyzanckich realiów.
Fotografie.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Partyzant spod Góry Witosławskiej
Autorzy:: Kalwat, Wojciech.
Powiązania:: Mówią Wieki 2021, nr 7, s. 51-54
Data publikacji:: 2021
Tematy:: Piwnik, Jan (1912-1944)
Armia Krajowa (AK)
Okręg Radomsko-Kielecki (Armia Krajowa)
Zgrupowanie Partyzanckie „Ponury” (Armia Krajowa)
II wojna światowa (1939-1945)
Oficerowie (wojsko)
Partyzanci
Cichociemni
Biografia
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:: Tematem artykułu jest cichociemny, dowódca partyzancki na Kielecczyźnie major Jan Piwnik „Ponury”. Walczył w 1939 roku w Polsce, następnie przedarł się do Anglii, skąd już jako komandos wrócił w listopadzie 1941 roku do Polski. Skierowany na Kresy został aresztowany i trafił do więzienia w Zwiahlu, skąd uciekł. Po dwumiesięcznych przygotowaniach z grupą partyzantów 18 stycznia 1943 roku odbił z więzienia w centrum Pińska trzech członków konspiracji grupy „Wachlarz”. Drugiego stycznia 1944 roku Ponurego odwołano i skierowano na Nowogródczyznę. Tam zginął w walce i tam został pochowany. W czerwcu 1988 roku uroczyście w kombatanckiej defiladzie z udziałem ponad 30 tysięcy ludzi szczątki majora Jana Piwnika złożono w klasztorze cystersów w Wąchocku.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: I am therefore asking you to stop working on the museum. Stanisław Sankowski’s way to establishing a Museum in Radomsko
Autorzy:: Nowak, Andrzej Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1933511.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Stanisław Sankowski
Radomsko
regional museology
Silniczka
archaeological objects
Józef Simmler’s painting Susanna at Her Bath
muzealnictwo regionalne
obiekty archeologiczne
obraz Józefa Simmlera Zuzanna w kąpieli
Opis:: In 2020, we are celebrating 50 years of the Stanisław Sankowski Museum in Radomsko, officially established on 1 July 1970. However, it was already from 1946 that Stanisław Sankowski, a history teacher, had been collecting documents and exhibits related to the region among the students of the First Secondary School in Radomsko. He appealed for them to be collected in the school newsletter and in 1958 in the ‘Gazeta Radomszczańska’ paper. The appeal was successful, and the collections started to grow. At that point there was no mention of a seat for the Museum, so initially, as approved by the school Headmaster, the Museum was housed in the school building. It seemed that it would find a home there for longer, particularly as the school was given a new building. When it turned out there was no separate room available for the exhibition, the school hall was adapted for the Museum exhibits. This, however, was not to the liking of the school authorities; the Deputy Headmaster, who, interestingly, happened to be a historian himself, forbid the works to be continued. For some time the Museum’s activity was suspended, yet finally S. Sankowski decided to move the collected exhibits to his own flat. Excursions, even from around the country, were invited to visit it. Meanwhile, S. Sankowski continuously tried to be allocated some facility where the Museum could be housed. The efforts were accelerated by the mention of the Radomsko Museum in a private flat in a programme on Radio Free Europe. Soon afterwards, the home for the Museum was found: initially, they were 3 rooms in the building of the town authorities, later the whole ground floor, while in the mid-1970s it was allocated almost the whole building of the former 1859 Town Hall. The Museum had enjoyed first successes even before the formal establishment; these were undoubtedly the finds that brought archaeologists to Radomsko and their subsequent discoveries. What needs to be appreciated, though, i s f i rst a n d fo rem o st t h e ed u cat i o n a l effo r t o f S. Sankowski and his promoting activities. Many years later, in 2008, the Radomsko Regional Museum was named after its instigator and creator.
W 2020 r. przypada 50-lecie Muzeum im. Stanisława Sankowskiego w Radomsku, które zostało oficjalnie powołane 1 lipca 1970 roku. Jednak już od 1946 r. Stanisław Sankowski, nauczyciel historii, prowadził wśród uczniów I LO w Radomsku akcję zbierania związanych z regionem dokumentów i eksponatów. Apelował o nie na łamach szkolnej gazetki, a następnie w 1958 r. w „Gazecie Radomszczańskiej”. Apel odniósł skutek, zbiorów zaczęło przybywać. Wówczas nie było mowy o lokalu dla muzeum, więc początkowo, za zgodą dyrekcji szkoły, muzeum znalazło siedzibę w liceum. Wydawało się, że tam zagości na dłużej, tym bardziej że szkoła dostała nowy budynek. Gdy okazało się, że samodzielnej sali dla zbiorów nie będzie, zaczęto zagospodarowywać na potrzeby muzeum szkolny korytarz. Nie podobało się to władzom szkoły, wicedyrektor – co ciekawe, historyk – zabronił kontynuowania prac. Przez jakiś czas działalność muzeum była zawieszona. W końcu S. Sankowski postanowił przenieść zgromadzone zbiory do własnego mieszkania. Do tak stworzonego muzeum zaczęto zapraszać wycieczki, także z terenu całego kraju. S. Sankowski cały czas starał się u władz o uzyskanie lokalu na siedzibę muzeum. Sprawę przyspieszyła audycja Radia Wolna Europa, w której wspomniano o radomszczańskim muzeum w prywatnym mieszkaniu. Niedługo potem lokum dla muzeum się znalazło – początkowo były to 3 sale w siedzibie władz miasta, potem parter, a w połowie lat 70. XX w. prawie cały budynek dawnego ratusza z 1859 roku. Pierwsze sukcesy muzeum odnosiło jeszcze przed formalnym powstaniem – niewątpliwie były nimi znaleziska, które ściągnęły w okolice Radomska archeologów i ich kolejne odkrycia. Jednak przede wszystkim należy docenić trud edukacyjny S. Sankowskiego i jego działania popularyzatorskie. Po latach, w 2008 r., Muzeum Regionalnemu w Radomsku nadano imię jego inicjatora i twórcy.
Źródło:: Muzealnictwo; 2020, 61; 127-136
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kielecki Korpus Armii Krajowej
Autorzy:: Chmielarz, Andrzej.
Powiązania:: Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2020, nr 5, s. 46-53
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Okręg Radomsko-Kielecki (Armia Krajowa)
Kielecki Korpus Armii Krajowej
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Akcja "Burza"
Powstanie warszawskie (1944)
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:: Fotografie, mapka.
Artykuł przedstawia organizację i działania jednostki sformowanej latem 1944 roku w Okręgu Radomsko-Kieleckim Armii Krajowej. Depesza z 14 sierpnia 1944 roku generała Tadeusza Komorowskiego nakazywała wymarsz na pomoc powstańczej Warszawie. Autor artykułu omawia walki 7 Dywizji Piechoty Armii Krajowej z niemieckimi siłami w operacji „Hubertuseinsatz" w październiku 1944 roku.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Nie tylko „Visy” : o konspiracyjnej produkcji broni w Radomiu
Autorzy:: Piątkowski, Sebastian (1970- ).
Powiązania:: Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2020, nr 9, s. 14-19
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Okręg Radomsko-Kielecki (Armia Krajowa)
Fabryka Broni "Łucznik" (Radom)
II wojna światowa (1939-1945)
Uzbrojenie (wojsk.)
Broń
VIS (pistolet)
Przemysł zbrojeniowy
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:: Artykuł przybliża problemy uzbrojenia żołnierzy polskiej konspiracji. Fabryka Broni w Radomiu produkowała przed wojną pistolety „Vis”. Po ewakuacji zakładu pracownicy zabezpieczyli pozostawione części pistoletu, między innymi lufy. Wznowienie produkcji karabinów i pistoletów w Waffenfabrik Radom przez Niemców umożliwiło zaprzysiężonym w Armii Krajowej pracownikom uzupełnienie stanu posiadania broni. Autor artykułu opisuje także inicjatywy żołnierzy innych organizacji działających na terenie Radomia.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Proces siedemnastu w Radomsku
Autorzy:: Wąs, Paweł.
Powiązania:: Biuletyn IPN 2020, nr 3, s. 50-60
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Konspiracyjne Wojsko Polskie
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Procesy polityczne
Sądownictwo wojskowe
Służba bezpieczeństwa
Więźniowie polityczni
Żołnierze wyklęci
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:: Artykuł przedstawia śledztwo i proces żołnierzy Konspiracyjnego Wojska Poslkiego, aresztowanych w czasie odwotu z udanej akcji na areszt miejski w Radomsku. W pokazowy procesie, w trybie doraźnym skazano ich na karę śmierci.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Rodzice legalizujący dzieci w świetle akt Sądu Pokoju Okręgu Radomszczańskiego w latach 1845–1874
Autorzy:: Szkutnik, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1042489.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: legitimatisation of children
illegitimate children
military service
court of peace
Radomsko district
19th century
legalizacje dzieci
dzieci nieślubne
służba wojskowa
sąd pokoju
okręg radomszczański
XIX w.
Opis:: Protokoły legalizacji powstałe w Sądzie Pokoju Okręgu Radomszczańskiego w latach 1845–1874 pozwoliły na przeprowadzenie analiz dotyczących osób decydujących się na ten akt prawny. Na podstawie 43 dokumentów ustalono 49 osób legalizujących swoje dzieci. Stanowiło je 41 matek i ośmiu ojców. W sześciu przypadkach legalizowały pary, w dwóch tylko ojcowie, w 35 matki. Matki znajdowały się w różnym stanie cywilnym. Wśród nich 11 było pannami, 16 mężatkami, a 14 wdowami. Najczęściej były to zatem matki niebędące w związku małżeńskim. Ustalono jeden przypadek legalizacji dziecka poczętego z niemężem w czasie trwania związku małżeńskiego. Ustalono wiek 40 rodziców uznających dzieci. Legalizujący mieli od 20 do 61 lat. Spośród 41 matek wiek znany jest dla 37 z nich. Są to kobiety w wieku od 25 do 61 lat (przeciętnie liczyły 48,7 lat). Dominują matki w średnim wieku, liczące 37–59 lat, których było 33 (89,2%). Wynikało to z faktu, że decydowały się na legalizację dziecka dopiero, gdy osiągnęło ono dojrzałość. Na ogółem 49 legalizujących większość (47), tj. 95,9%, stanowią katolicy, ponadto wystąpiła jedna Żydówka i jedna ewangeliczka. Spośród legalizujących stan społeczny ustalono dla 25 matek i czterech ojców. W większości (20), tj. 80%, były to kobiety wywodzące się z niższych warstw społeczeństwa bądź je stanowiące. Kobiety pochodzenia chłopskiego (sześć) były określane jako pracowita, włościanka, córka rataja, rolnika, gospodarza. Wystąpiły ponadto kobiety pracujące jako wyrobnice (11) oraz służące (trzy). Legalizującymi byli w większości mieszkańcy wsi (47), tj. 95,9%, tylko dwie legalizujące pochodziły z miasta. Większość legalizujących dzieci stanowiły przede wszystkim matki w średnim wieku, pochodzące z niższych warstw społecznych mieszkających na wsi.
Protocols of legalisation created in the Peace Court of the Radomsko District in the years 1845–1874 allowed for analyses of persons deciding on this legal act. Based on 43 documents 49 persons legitimatising their children were established. They included 41 mothers and 8 fathers. Couples performed legitimatisation in 6 cases, only fathers in 2 cases, and mothers in 35 cases. The mothers had different marital status. Among them 11 were unmarried women, 16 were married and 14 were widows. Most often, therefore, they were mothers who were not married. The age of 40 parents recognising children was determined. The legitimatising parents were 20 to 61 years old. The age is known for 37 of the 41 mothers. They were women aged 25 to 61 (48.7 years old on average). Middle-aged mothers aged 37–59 dominated (33 cases, i.e. 89.2%). This was due to the fact that they decided to legalise their children only after they reached maturity. Out of the total of 49 legalising persons, the majority (47), i.e. 95.9%, were Catholics; there was also one Jewish woman and one member of the Evangelical Church. The social status of 25 mothers and 4 fathers was determined from amongst those who legalised their children. In most cases (20), i.e. 80%, they were women coming from or representing lower classes of society. Women of a peasant origin (6) were referred to as hard-working, peasants, daughters of a free peasant, farmer or landowner. There were also women working as charwomen (11) and as servants (3). The majority of the legitimatising persons were inhabitants of rural areas (47), i.e. 95.9%; only two legitimatising persons came from a town or city. Most of the people legitimatising children were middle-aged mothers representing lower social classes and living in rural areas.
Źródło:: Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 2; 281-296
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:: Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki