Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "RAK" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rak podstawnokomórkowy skóry twarzy penetrujący do oczodołu – opis przypadku
Autorzy:
Czesak, Małgorzata
Chęciński, Piotr
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Bruzgielewicz, Antoni
Sokołowski, Jacek
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400386.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak skóry
rak podstawnokomórkowy
oczodół
Opis:
Rak podstawnokomórkowy (BCC) jest najczęstszym nowotworem złośliwym skóry. W niniejszej pracy przedstawiamy przypadek 59-letniej kobiety z guzem skóry twarzy stopniowo powiększającym się od 5 lat. Badanie MR ujawniło nieprawidłowy naciek w lewym oczodole. Pacjentka została zakwalifikowana do częściowej resekcji nosa zewnętrznego, enukleacji oczodołu, maksylektomii przyśrodkowej wraz z rekonstrukcją ubytku tkanek płatem przedniobocznym uda. Autorzy przedstawiają problemy diagnostyczne oraz metody leczenia BCC.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 64-69
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość i wiedza na temat raka jelita grubego
Autorzy:
Lewandowski, Miłosz
Lipiński, Przemysław
Bednarski, Igor
Mik, Michał
Dziki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391793.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
kolonoskopia
rak jelita grubego
rak odbytnicy
rak okrężnicy
stomia
świadomość
Opis:
Wprowadzenie: Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u mężczyzn i drugim u kobiet. Choroba ta stanowi istotny problem cywilizacyjny i społeczny. Cel: Celem pracy jest ocena w grupie badanej świadomości i wiedzy o RJG, jego diagnostyce i leczeniu. Materiał i metody: W grupie badanej rozprowadzono internetowy formularz ankietowy dotyczący zagadnień związanych z RJG, następnie wykonano analizę statystyczną oraz interpretację uzyskanych wyników badania. Wyniki: Po przeprowadzeniu analiz stwierdzono, że znaczny odsetek badanej populacji posiada podstawową wiedzę i świadomość w zakresie RJG. Jednocześnie, około połowa ankietowanych nie uważa się za osoby dostatecznie poinformowane o tej chorobie. Wnioski: Z uwagi na skalę problemu, jaki stanowi RJG, konieczne jest przeprowadzenie szerzej zakrojonych działań, mających na celu propagowanie wiedzy na temat tej choroby. Celowe byłoby przeprowadzenie tego typu badania na większej i bardziej zróżnicowanej socjoekonomicznie populacji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 34-41
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metformina w leczeniu onkologicznym
Metformin in cancer treatment
Autorzy:
Markowska, Anna
Leracz-Jacczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029501.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
komórki macierzyste raka
metformina
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
Opis:
Diabetes and obesity are associated with an augmented manifestation of malignant tumors of various localizations. Metformin is commonly used in patients with diabetes type 2, particularly those classed as obese. It has been shown to reduce both incidence of malignant tumors and respective mortality. The action of metformin involves a pleiotropic mechanism: it activates the LKB1/AMP pathway (liver kinase B1/adenosine monophosphate) which inhibits the mTOR pathway and blocks cell division also by its effect on cyclins. Additionally, metformin promotes apoptosis and cellular autophagy, inhibits the activity of metalloproteinases and activates the immune system. Metformin reduces the incidence of lung, pancreas, liver and large intestine cancers. It also reduces the percentage of triple-negative breast cancers and improves response to neoadjuvant chemotherapy in this disease. In endometrial cancer, metformin increases the positive influence of gestagens, potentiates the effects of paclitaxel and improves survival. In cervical cancer, metformin extends time to relapse, and in ovarian cancer, it extends time to progression and improves overall survival. Studies indicate that a destructive effect on cancer stem cells may be its additional mechanism of action.
Cukrzyca i otyłość są związane ze zwiększonym występowaniem nowotworów złośliwych w różnych lokalizacjach. Metformina jest powszechnie stosowana u chorych z cukrzycą typu 2, zwłaszcza u osób otyłych. Wykazano, że obniża ona zarówno zachorowalność na nowotwory złośliwe, jak i umieralność z ich powodu. Mechanizm działania metforminy jest plejotropowy: aktywuje szlak LKB1/AMP (kinaza wątrobowa B1/adenozynomonofosforan), prowadząc do hamowania szlaku mTOR, hamuje podziały komórkowe również poprzez wpływ na cykliny, promuje apoptozę i autofagię komórek, hamuje aktywność metaloproteinaz i aktywuje układ immunologiczny. Metformina obniża zachorowalność na raka płuca, trzustki, wątroby i jelita grubego. Zmniejsza odsetek trójnegatywnych raków piersi oraz poprawia odpowiedź na neoadiuwantową chemioterapię w przypadku tego nowotworu. W raku endometrium potęguje działanie gestagenów, potencjalizuje wpływ paklitakselu i poprawia odsetek przeżyć. W przypadku raka szyjki macicy wydłuża czas do wznowy, a przy raku jajnika wydłuża czas do progresji oraz poprawia całkowity czas przeżycia. Badania wskazują, że jednym z dodatkowych mechanizmów działania metforminy może być jej destrukcyjny wpływ na komórki macierzyste raka.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 46-49
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie okołooperacyjne gruczolakoraka przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka: nowe standardy postępowania i kontrowersje
Perioperative treatment of oesophageal, oesophago-gastric and gastric adenocarcinoma: new standards of care and controversies
Autorzy:
Łasińska, Izabela
Kwinta, Łukasz
Litwiniuk, Maria
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066124.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
rak połączenia przełykowo-żołądkowego
rak przełyku
rak żołądka
terapia okołooperacyjna
Opis:
Oesophageal, gastroesophageal and gastric cancers represent important diagnostic and therapeutic challenge. Even after radical surgical procedure (R0) 5-year survival remains unsatisfactory. It is assumed that perioperative chemo/radiotherapy eliminates local and distant micrometastases. This year (2012) a consensus on the primary therapy of gastric, gastroesophageal and oesophageal cancer was published as a result of the first EORTC St. Gallen International Expert Consensus. Despite a significant progress in the perioperative treatment of locally advanced cancers of upper digestive tract, results of several ongoing clinical trials that may further optimize systemic treatment of these malignancies are eagerly awaited.
Rak przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka to duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Nawet po zabiegach chirurgicznych (R0) odsetek przeżyć 5-letnich jest niezadowalający. Chemioterapia okołooperacyjna czy chemioradioterapia uzupełniająca umożliwiają znamienną poprawę rokowania chorych, gdyż zmniejszają ryzyko nawrotu regionalnego oraz uogólnienia. W roku 2012 w St. Gallen odbyła się pierwsza konferencja uzgodnieniowa dotycząca leczenia okołooperacyjnego raka przełyku i żołądka. Pomimo znacznego postępu w tej dziedzinie z niecierpliwością oczekuje się na wyniki kolejnych badań klinicznych, które pozwolą na dalsze zoptymalizowanie dotychczasowych strategii terapeutycznych w tym rozpoznaniu.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 1; 11-17
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównawcza ocena wartości diagnostycznej biopsji wycinkowej i badania NBI u chorych z nowotworami gardła dolnego i krtani
Autorzy:
Wacławek, Magdalena
Miłoński, Jarosław
Olszewski, Jurek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397808.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
NBI
rak gardła dolnego
rak krtani
Opis:
Wstęp: Obiecującą metodą wczesnego wykrywania nowotworów głowy i szyi wydaje się być nowoczesna endoskopia z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła NBI (Narrow Band Imaging). W porównaniu do standardowej endoskopii z użyciem białego światła endoskopia z wykorzystaniem NBI daje nam wgląd w procesy neoangiogenezy błony śluzowej i podśluzowej obserwowanych patologii. Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej biopsji wycinkowej i badania NBI u chorych z nowotworami krtani i gardła dolnego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 100 osób hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi, u których planowano przeprowadzić zabieg operacyjnego usunięcia bądź biopsji chirurgicznej zmian przerostowych gardła dolnego lub krtani. Pacjentom wykonano badania: podmiotowe, przedmiotowe, laryngologiczne, endoskopowe z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła (NBI) oraz histopatologiczne podejrzanych zmian rozrostowych. Unaczynienie opisywanych zmian było oceniane według kryteriów skali Ni. W kolejnym etapie porównano wynik badania endoskopowego (typu unaczynienia według skali Ni) z wynikiem badania histopatologicznego. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki badań: Czułość endoskopii z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła NBI w wykrywaniu nowotworów o charakterze złośliwym u chorych ze zmianami przerostowymi w obrębie gardła dolnego i krtani wynosi 90,48%, swoistość – 91,14%, pozytywna wartość predykcyjna – 73,08%, negatywna wartość predykcyjna – 97,30%. Wnioski: Endoskopia z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła jest nowoczesną metodą obrazowania, zwiększającą potencjał diagnostyczny endoskopii we wczesnym wykrywaniu zmian nowotworowych w obrębie gardła dolnego i krtani.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 5; 12-17
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zmiany składu masy ciała przy pomocy impedancji bioelektrycznej u pacjentów operowanych z powodu raka trzustki, żołądka i jelita grubego
Autorzy:
Dzierżek, Przemysław
Kurnol, Krzysztof
Hap, Wojciech
Frejlich, Ewelina
Diakun, Agata
Karwowski, Adrian
Kotulski, Krzysztof
Rudno-Rudzińska, Julia
Kielan, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391799.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
impedancja bioelektryczna
rak jelita grubego
rak trzustki
rak żołądka
skład masy ciała
Opis:
Wstęp: Odpowiedni poziom odżywienia jest istotny w okresie rekonwalescencji u pacjentów poddawanych dużym zabiegom operacyjnym, w szczególności z powodu choroby nowotworowej. Impedancja bioelektryczna (BIA; Bioelectrical Impedance Analysis) to technika szeroko stosowana do oceny składu masy ciała. Pomiar BIA jest łatwy w wykonaniu, szybki, tani i powtarzalny. Materiał i metody: Oceniano skład masy ciała 56 pacjentów (25 kobiet i 31 mężczyzn) hospitalizowanych i operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu w latach 2017–2018, przy pomocy impedancji bioelektrycznej. Wyniki: Średnia utrata masy ciała w 4. dobie pooperacyjnej wynosi 1,32%, a w dniu wypisu – 4,23% w stosunku do masy ciała przy przyjęciu do oddziału. Zawartość procentowa tkanki tłuszczowej (FM – Fatt Mass) u pacjentów przyjmowanych do oddziału znajduje się powyżej zakresu normy. Zmiana w składzie masy ciała u pacjentów hospitalizowanych dotyczy głównie ilości tkanki tłuszczowej i wody zewnątrz- i wewnątrzkomórkowej (ECW – Extracellular Water; ICW – Intracellular Water). Wnioski: Impedancja bioelektryczna może być łatwą i skuteczną metodą oceniającą skład masy ciała i jego zmianę u osób poddawanych dużym zabiegom operacyjnym. Spośród analizowanych grup, pacjenci operowani z powodu raka trzustki tracą największy odsetek masy ciała do momentu wypisu z oddziału. Utrata masy ciała następuje głównie jako utrata tkanki tłuszczowej (FM).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 8-11
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salivary biomarkers for monitoring the course of cancer development – real perspectives
Wykorzystanie biomarkerów w ślinie w monitorowaniu przebiegu chorób nowotworowych – realne perspektywy
Autorzy:
Potempa-Jeziorowska, M.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056575.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
saliva
lung cancer
prostate cancer
breast cancer
pancreatic cancer
ślina
rak płuca
rak prostaty
rak piersi
rak trzustki
Opis:
Recently, the diagnostic use of saliva in medicine has become a major goal for many researchers. There are many advantages of using saliva diagnostics. Its drawing is non-invasive, painless, quickly repeated, and straightforward. Its diagnostic potential has been demonstrated, in particular for infectious diseases and diseases of the oral cavity. Because of the unabated frequency of occurrence of malignant neoplastic diseases, especially in seniors, this paper aims at presenting an overview of chosen studies that have used saliva in the diagnostic and monitoring of selected malignant diseases. The potential use of saliva in the diagnosis of early-stage lung cancer, by detecting genetic material in saliva and analysis of characteristic mutations of the EGFR gene, has been described. Additionally, prostate cancer can be detected by positive identification of microRNA markers in saliva. Evaluation of PSA concentrations in saliva has also been carried out and obtained results were correlated with blood concentrations. There are also reports concerning the Ca15-3 marker in the saliva in women with breast cancer. The evaluation of lung cancer resistance protein in the saliva of these patients has also been investigated. The results of the cited studies are promising and give hope for the potential use for salivary diagnosis of these cancers.
W ostatnich latach diagnostyczne wykorzystanie śliny w medycynie stało się celem naukowym dla wielu badaczy. Ślina jako biologiczny materiał diagnostyczny ma wiele zalet: jej pobranie jest małoinwazyjne, niebolesne, szybko powtarzalne i łatwe. Udowodniono jej potencjał diagnostyczny przede wszystkim w chorobach infekcyjnych i jamy ustnej. Ze względu na niesłabnącą częstość występowania nowotworów złośliwych wśród populacji osób w starszym wieku, niniejsza praca ma na celu przedstawić przegląd wybranych badań naukowych wykorzystujących ślinę w diagnostyce oraz monitorowaniu wybranych chorób nowotworowych. Opisano potencjalne wykorzystanie śliny w rozpoznaniu wczesnego stadium raka płuca dzięki detekcji w ślinie materiału genetycznego i analizie charakterystycznych mutacji genu kodującego białko EGFR. Realną perspektywą w raku prostaty jest wykrywanie w ślinie wybranych mikroRNA. Dokonuje się także oceny stężenia antygenu PSA w ślinie, a otrzymane wyniki analizuje się względem jego stężenia we krwi. Istnieje wiele doniesień na temat oznaczeń antygenu Ca15-3 w ślinie wśród kobiet z rakiem piersi. Dokonuje się także oceny białka oporności raka płuc w ślinie u tych chorych. Wyniki przytoczonych badań są obiecujące oraz dają nadzieję na możliwość zastosowania wczesnej diagnostyki tych nowotworów.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 4; 298-304
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzut raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi – problem wciąż aktualny
Autorzy:
Torchalla, Patrycja
Czesak, Małgorzata
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398998.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jasnokomórkowy nerki
rak nerkowokomórkowy
przerzuty
ślinianka podżuchwowa
Opis:
Rak nerkowokomórkowy stanowi ok. 2-3% wszystkich nowotworów złośliwych. Charakterystyczna jest dla niego wysoka częstotliwość przerzutów, które najczęściej obserwuje są w płucach, kościach, wątrobie, mózgu oraz regionalnych węzłach chłonnych. W piśmiennictwie podkreślane jest rzadkie występowanie ognisk przerzutowych raka nerki w obrębie głowy i szyi, jednakże jest on trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym przerzutującym do głowy i szyi. Poniżej prezentujemy opis przypadku przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi. Analizy dokonano retrospektywnie na podstawie dokumentacji pacjenta hospitalizowanego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2019. Opisujemy 81-letniego mężczyznę po nefrektomii lewostronnej z powodu raka jasnokomórkowego nerki, z licznymi przerzutami odległymi, u którego 8 lat po zabiegu operacyjnym wykryto przerzut do ślinianki podżuchwowej lewej, a następnie po 3 latach przerzut do ślinianki podżuchwowej prawej. Pacjenta poddano 2- krotnie radykalnemu zabiegowi chirurgicznemu usunięcia ślinianek podżuchwowych. Ze względu na obecność przerzutów w płucach wdrożono także leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 42-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak jelita czy rak jajnika? Niejednoznaczne rozpoznanie i niestandardowe leczenie z dobrym efektem. Studium przypadku
Bowel or ovarian cancer? Ambiguous diagnosis and non-standard treatment with good outcomes. A case report
Autorzy:
Cybulska-Stopa, Bożena
Koper, Krzysztof
Streb, Joanna
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HIPEC
leczenie interdyscyplinarne
rak jajnika
rak jelita cienkiego
Opis:
The treatment of patients with cancer has recently become more complex and challenging for oncologists. The paper presents a case of a 54-year-old woman treated due to small bowel adenocarcinoma, who underwent primary surgical procedure and adjuvant therapy, and who developed intra-abdominal cancer dissemination. Initially, XELOX regimen was administered, followed by multiorgan resection performed by an interdisciplinary team of gynecologists and surgeons as well as hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC). The therapy was complicated by impaired wound healing and an enterocutaneous fistula. Currently, the patient is under a follow-up and shows no evidence of recurrence. The wounds after the surgery and fistulas are healed, normal gastrointestinal function is preserved.
Leczenie pacjentów z chorobą nowotworową staje się w ostatnich latach coraz bardziej skomplikowane i jest dla onkologów dużym wyzwaniem. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek 54-letniej chorej leczonej z powodu raka gruczołowego jelita cienkiego – po pierwotnym zabiegu operacyjnym i chemioterapii uzupełniającej – u której stwierdzono rozsiew procesu nowotworowego w obrębie jamy brzusznej. Początkowo zastosowano chemioterapię według schematu XELOX, a następnie wykonano zabieg wielonarządowej resekcji w interdyscyplinarnym zespole chirurgiczno-ginekologicznym oraz wdrożono chemioterapię dootrzewnową w hipertermii (HIPEC). Leczenie było powikłane upośledzonym gojeniem rany i powstaniem przetoki skórno-jelitowej. Obecnie chora pozostaje w obserwacji, bez cech wznowy procesu nowotworowego. Rany po zabiegu i przetokach są zagojone, przewód pokarmowy funkcjonuje prawidłowo.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 178-182
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespoły paranowotworowe w nowotworach ginekologicznych
Paraneoplastic syndromes in gynecologic cancers
Autorzy:
Markowska, Anna
Rożnowski, Krzysztof
Grześkowiak-Fischbach, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031536.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zespół paranowotworowy
rak jajnika
rak endometrium
rak piersi
rak szyjki macicy
paraneoplastic syndromes
ovarian cancer
endometrial cancer
breast cancer
cervical cancer
Opis:
Paraneoplastic syndromes (PS) involve signs and symptoms from various organs, which accompany tumors at various stages of their development: they may precede the development of cancer by a few months or even years, may be detected during the diagnosis or treatment of a malignant tumor, or they may precede its relapse following treatment. The most frequent mechanism of their development is thought to involve disturbances in the endocrine or autoimmune system, due to the hormones secreted by the tumors, their precursors or cytokines (secretion of ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). Immune mechanisms result in the development of antibodies specific for antigens of own healthy tissues, e.g. in neurologic PS antibodies are detected which are specific for Yo, CV2 and Ri. Among many types of PS in tumors of female genital organs, the most frequent ones involve endocrine syndromes leading to hormonal dysregulation, neurologic ones which result in occasionally severe disturbances of the central nervous system, hematologic PS, the most common one being thromboembolic lesions, and dermatological PS. The other PS found in early and, more frequently, in more advanced cancer include the syndrome of neoplastic cachexia, sometimes encountered in ovarian and cervical cancer.
Zespoły paranowotworowe (ZP) są to objawy ze strony różnych tkanek i narządów, towarzyszące nowotworom na różnych etapach ich rozwoju. Mogą wyprzedzać o kilka miesięcy lub nawet lat rozwój raka, mogą być stwierdzane w czasie diagnostyki lub leczenia nowotworu złośliwego, a także wyprzedzać jego nawrót po leczeniu. Za najczęstszy mechanizm ich powstawania uważa się zaburzenia w układzie endokrynnym lub autoimmunologicznym. Mechanizm endokrynny polega na wydzielaniu przez guz hormonów, ich prekursorów lub cytokin (ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). W wyniku mechanizmów immunologicznych dochodzi do powstania przeciwciał przeciwko antygenom własnych zdrowych tkanek, na przykład w ZP neurologicznych stwierdza się przeciwciała anty-Yo, anty-CV2 i anty-Ri. Wśród wielu zespołów paranowotworowych występujących w przebiegu nowotworów narządów płciowych kobiet najczęściej obserwuje się zespoły endokrynologiczne, prowadzące do dysregulacji hormonalnej, neurologiczne, w wyniku których stwierdza się niekiedy ciężkie zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, hematologiczne, spośród których najczęstsze są zaburzenia zatorowo-zakrzepowe, oraz ZP dermatologiczne. Do innych ZP związanych między innymi z odżywianiem i metabolizmem zalicza się zespół wyniszczenia nowotworowego, stwierdzany w przebiegu zaawansowanego raka jajnika i szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 295-301
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies