Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Putin" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
Autorzy:
Zulyar, Yuriy
Zulyar, Raksana
Rybalko, Mikhail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
Irkutsk region
governor’s office
Russian model of federalism
Boris N. Yeltsin
Vladimir V. Putin
regional policy
Federacja Rosyjska
obwód irkucki
stanowisko gubernatora
rosyjski model federalizmu
Borys N. Jelcyn
Władimir W. Putin
polityka regionalna
Opis:
Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Россия в категориях «друг – враг». Чешская идеoлoгическая дискуссия о т. н. «украинском кризисе»
Autorzy:
Голцер, Ян
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687100.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
czech politics, Ukrainian crisis, authoritarian regime of V. V. Putin, traditional left-authoritarian, social left-liberal, liberal atlantic, traditional right-authoritarian ideological positions
чешская внутренная политика, украинский кризис, авторитарный режим Владимира Путина, традиционная лево-проавторитарная, современная лево-либеральная, либеральная атлантическая и традиционная право-консервативная идеoлoгические позиции
Opis:
The main purpose of this article is to comment on the discussions on the Czech political scene which emerged as a reaction to the current behavior of the authoritarian regime of Vladimir Putin in the „Ukrainian question“, chronologically limited solutions „Crimean issue“ in the spring of 2014. These discussions are strongly ideological, they increasingly used the concept of democracy and non-democracy (authoritarianism) than geopolitical terminology.
Artykuł zawiera abstrakt jedynie w jezyku polskim oraz angielskim.
Oсновной целью данной статьи является комментарий к дискуссиям на чешской внутриполитической сцене, которые возникли как реакция на нынешнее поведение авторитарного режима Владимира Путина в т. н. «украинском вопросе», хронологически ограниченном с начала решения т. н. «крымского вопроса» весной 2014-го. Эти дискуссии являются резко идеологическими, в них больше используются понятия демократии и не-демократии (авторитаризм), нежели геополитическая терминология.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Прагматический анализ избранных высказываний В. Путина
The pragmatic analysis of selected statements by Putin
Autorzy:
Gliwińska-Kotynia (Гливинска-Котыня), Julia (Юлия)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968105.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pragmatics
language of politics
Vladimir Putin
manipulation
Opis:
Wladimir Putin is one of the most well-known politicians in the present international arena. Many prominent writers devoted books to him, in which he is either the positive “spirit of Russia” or the complete opposite of “the father of nation”. Almost each of them sought an answer to the question about who Putin is. Constantly high popularity of Russian prime minister still remains a political puzzle for many analysts. Some even described this tendency as “the Putin's phenomenon”. However, it should be stressed that the analysis of Putin by those scholars concerned only his behaviour. His gestures, his clothing style and also his conduct during negotiations with foreign partners were interpreted. So his facial expression and gestures came first with them. The author tried to present a pragmatic interpretation of linguistic predispositions of this politician. The aim of this work is to answer the question: how Putin, using the meticulous selection of words influences his electorate and manipulates their consciousness. Therefore, the main task of this work is to explain the linguistic phenomenon of Putin, as well as to prove the proposed thesis that the ex-president of the Russian Federation personifies the phenomenon of the political activist not present on the Russian political scene until now.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2011, 07; 39-47
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Иосиф Сталин и Владимир Путин: практики конструирования образаполитического лидера в дискурсесоветских и российских медиа
Joseph Stalin & Vladimir Putin: practices of the image construction of a political leader in the discourse of Soviet and Russian media
Autorzy:
Kablukov, Evgenii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374181.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
image
discourse
discursive practice
media
Stalin
Putin
Opis:
The image of a political leader is considered as a discursive phenomenon, structured by a set of practices. Two practices bring together the images of Stalin and Putin: 1) use of specific nominations of a leader; 2) reproduction of laudatory slogans addressed to a leader. The gatekeeping practices and the content of leaders’ images in considered discourses are fundamentally different. The modern Russian media select the most spectacular breaking news with the participation of Putin and construct the star image, well sold to the Russian consumer. Soviet media refuse any sensationalism, covering only official and routine events with the participation of Stalin. So the contradiction is revealed between the ordinary actions of the leader and the endless praise for Stalin as a deified father.
Źródło:
Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 2; 73-84
2081-1128
Pojawia się w:
Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Військова і безпекова складові внутрішньої та зовнішньої політики Російської Федерації у 2007–2014 рр.
Składniki wojskowe i bezpieczeniowe wewnętrznej i zewnętrznej polityki Federacji Rosyjskiej w latach 2007–2014
Autorzy:
Демартино, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489524.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
internal politics
foreign policy
geopolitical space
political radicalism
Munich speech V. Putin
military reform
strategic decisions
international relations
Opis:
The radical actions of the Kremlin, which led to the annexation of the Crimea and the support of the separatists in the East of Ukraine, were conditioned by fundamental changes in Russia’s domestic and foreign policy, which began much earlier and were connected with the historically determined irrational aspirations of Russians to territorial expansion. The turning point of radical changes in Russia’s domestic and foreign policy can be considered the famous speech of Putin, which he spoke at the Munich Security Conference on February 10, 2007, and openly said that he «really thinks about the problems of international security.» The main points of this report are the following: the unacceptability and impossibility for a modern world of a unipolar model of international relations; the need to find a reasonable balance between the interests of all actors in international politics; the inadmissibility of the invasion of the United States of America in all spheres of world development and the imposition of rules of the game to other states; the admissibility of the use of military force as the last argument only on the basis of the UN Charter; termination of the provocative NATO expansion to the East as reducing the level of mutual trust in the world; the hopelessness of the West’s economic policy towards the Third World countries; stopping the process of transforming the OSCE into a tool for securing the foreign policy interests of one or a group of countries relative to other countries; the formation of a just, democratic world order capable of ensuring prosperity not only for the elected but for all. Putin’s speech served as an occasion for controversy in the Western political circles to restore the «cold» war. By the Russian side, the Munich speech of Putin was seen as a further program of foreign policy of Russia in the late 2000’s - early 2010’s. External causes of radical change in the course of the Russian Federation: 1) the enlargement of NATO and the EU to the east in 2004, which took place without taking into account the interests of the Russian Federation, and this is against the backdrop of the intensified declaration of Putin after the terrorist attacks of September 11, 2001 supporting the American strategy to combat terrorism; 2) «color revolutions» that took place in 2003-2005 in Georgia, Ukraine and Kyrgyzstan, and were actively supported by the United States and the leading European countries. The conservative part of the Russian elite perceived them as an offensive against Russia’s interests in the post-Soviet space. Internal reasons: 1) the rise in oil prices on the world market since the early 2000’s, accompanied by a surge of foreign direct investment and a cessation of capital outflow. In conjunction with the dependence of European countries on the supply of Russian energy resources, all this generated in the higher political elite a sense of Russia’s new status as an «energy superpower» and claims to restore its role in world politics; 2) the defeat of the big business (Berezovsky, Khodorkovsky) in the struggle for power in the Russian Federation and the growing influence of the federal bureaucracy and security forces, which led by Putin to gain mass support in the parliamentary and presidential elections of 2003-2004. After Munich in Russia, a whole series of conceptual, legislative, structural changes and organizational measures aimed at adapting state institutions and politics under new conditions was launched. The preparation and conduct of the presidential elections in Russia, which resulted in the «return» of Putin to a senior position in the state, finally severed the Kremlin, even with the possibility of establishing a pragmatic cooperation with the West, which attempts were made during the reign of D. Medvedev within the framework of the «reboot» from the United States and «Partnership for Modernization» programs with Germany and the EU. Thus, the evolution of the domestic and foreign policy of the Russian Federation in 2007-2014 is largely due to the imperial essence of the state and society of this country, due to all its historical historical development. In addition, the subjective factor associated with the activities of the President of the Russian Federation, Vladimir Putin and his oligarchic leadership headed by his desire for personal enrichment and indivisible domination in the post-Soviet geopolitical space, played a role in changing the country’s political course. Accordingly, Russian aggression against Ukraine, which began in February 2014, should be considered a natural result of the expansionist aspirations of the ruling class in Russia.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2018, 8; 28-34
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydowska karta Putina : „wojna pamięci” wymierzona w Polskę
Autorzy:
Rybczyński, Antoni.
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 3, s. 48-50
Data publikacji:
2020
Tematy:
Putin, Władimir (1952- )
Kantor, Wiaczesław Mosze (1953- )
Polityka zagraniczna
Żydzi
Polityka międzynarodowa
Antysemityzm
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Opis:
W artykule opisano rosyjską politykę międzynarodową w odniesieniu do Zachodu. Jest to strategiczna i dobrze przemyślana działalność filosemicka ujawniająca się poprzez m.in. politykę historyczną Kremla, tzw. „wojnę pamięci” i możliwość zarzucania antysemityzmu. Opisano rosyjskie wpływy w Izraelu i światowej społeczności żydowskiej, współpracę Putina z premierem Izraela Binjaminem Netanjahu oraz działalność Wiaczesława Kantora, rosyjskiego oligarchy żydowskiego pochodzenia i jednocześnie szefa Europejskiego Kongresu Żydowskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Żydowska karta Kremla : kim jest Mosze Kantor
Autorzy:
Rybczyński, Antoni.
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 4, s. 54-56
Data publikacji:
2020
Tematy:
Kantor, Wiaczesław Mosze (1953- )
Putin, Władimir (1952- )
Polityka
Polityka historyczna
Antysemityzm
Holokaust
Przedsiębiorcy
Zjazdy i konferencje
Żydzi
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Opis:
W artykule przedstawiono rozbudowane stosunki rosyjsko-żydowskie, w szczególności politykę filosemicką Władimira Putina, postać Wiaczesława Mosze Kantora i jego majątek pochodzenia rosyjskiego. Mosze Kantor jest m.in. prezesem Fundacji World Holokaust Forum oraz rosyjskim oligarchą realizującym plany Kremla. Opisano m.in. wydźwięk polityczny uroczystości planowanej na 23 stycznia w Jerozolimie związane z rocznicą wyzwolenia obozu Auschwitz, na których prezydent Andrzej Duda się nie pojawi.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zum deutschen Diskurs über den Krieg gegen die Ukraine
On the German discourse on the war against Ukraine
Autorzy:
Lapins, Wulf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17868847.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Russland
Ukraine
Krieg
Waffenstillstand
Waffenlieferung
Atomkrieg
Furcht
Strategie
Putin
Russia
war
cease fire
arms delivery
nuclear war
fear
strategy
Opis:
Die heftige kontroverse Auseinandersetzung über den Ukraine-Krieg fokussiert die deutsche Unterstützungsrolle. Soll Deutschland mit mehr politisch-diplomatischem Einsatz Unterstützung für ein potenzielles schnelles Kriegsende leisten oder die Ukraine mit einem permanenten Zulauf von Waffen so effizient verteidigungsfähig machen, um auf dieser Basis Russland in Abwägung des Kräfteverhältnisses zum Waffenstillstand zu bringen?
The fierce controversy about the Ukraine war focuses on the German support role. Should Germany provide more political-diplomatic support for a potentially accelerated end to the war, or should the Ukraine be able to defend itself efficiently with a permanent supply of weapons in order to bring Russia to a ceasefire after assessment the balance of power?
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, L, 1; 57-88
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ŹRÓDŁA POPULARNOŚCI WŁADIMIRA PUTINA
VLADIMIR PUTIN’S POPULARITY CONDITIONS
Autorzy:
Kuczyńska–Zonik, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441600.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
popularity
Vladimir Putin
Russia
popularność
Władimir Putin
Rosja
Opis:
Poziom popularności Władimira Putina od lat pozostaje bardzo wysoki. Analizując ten swoisty fenomen należy zwrócić uwagę na czynniki systemowe, polityczne i osobowościowe. O ile uwarunkowania systemowe (autorytaryzm i silna pozycja przywódcy) i polityczne (społeczna redystrybucja środków, idea antyzachodnia, kontrola mediów) są powszechnie rozpoznawalne, moim zdaniem istotne znaczenie mają czynniki związane z osobowością Putina. Istotne jest również określenie zagrożenia i umiejętna konsolidacja społeczeństwa wokół wspólnych wartości. Popularność i silna pozycja Putina w państwie nie wynika jedynie z postawy antyzachodniej. Ich źródłem jest tworzenie wizji wroga i ciągłego zagrożenia. Wizerunek ten kształtowany przez zmanipulowaną w dużej mierze telewizję i zafałszowane sondaże, jest konstrukcją odzwierciedlającą podstawowe wartości społeczne i zapotrzebowanie na silnego przywódcę. Powodzenie Putina wynika z efektywności jego przekazu, w którym odbiorcy otrzymują to, czego potrzebują.
High Vladimir Putin’s popularity over his presidency depends on some factors. They are connected with systemic and political factors and Putin’s personality. While systemic (authoritarianism and the strong position of the leader) and political conditions (social redistribution, the anti-Western idea, the media control) are widely recognized, there are other serious factors associated with the personality of Putin. It is also necessary to determine the risks and society consolidation because of the threat. Putin’s popularity and his strong position in the country do depend on the anti-Western attitude and the objective or imagined enemy in Russian society as well. This image created by largely manipulated and falsified satellite surveys, is a structure that reflects the basic social values and the need for a strong leader. Putin's popularity success is the result of the effectiveness of the message in which Russian society receive what they need.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2014, 6/II; 39-53
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie relacji rosyjsko-czeczeńskich dla współczesnego bezpieczeństwa międzynarodowego
The significance of Russian-Chechen relations for contemporary international security
Значение российско-чеченских отношений для современной международной безопасности
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568488.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Safety
Chechnya
Kadyrov
Putin
Russia
безопасность
Чечня
Кадыров
Путин
Россия
Opis:
The main purpose of my work is to present the determinants and dependencies that characterize the Russian-Chechen relations for international political and economic security in the former Soviet Union and the Middle East, especially the Russian Federation. At the beginning, I intend to trace the process of the Chechen war and consolidate the power of the current leader of the country, Ramzan Kadyrov with the help of the President Russia, Vladimir Putin. At the same time, I will present the geopolitical significance of Chechnya in the international security system. In the following, I would like to present the implications of Russian-Chechen relations for other countries of the former USSR area- Ukraine, where in all probability Chechen “volunteers” participated in the fighting in Donbas. Finally, an important element of this work will be signaling, that President Kadyrov, despite aware of the Kremlin’s dependence on many matters, especially in economic terms, is starting to pursue an increasingly independent policy, as exemplified by the growing islamization of Chechnya, the participation of Chechen the Syrian conflict, Kadyrov active participation in the persecution of the Russian opposition, and finally the defense by the Chechen policy of the Muslim population of Rohingya in Myanmar against Moscow abstemious position. I would like to present the possible consequences of the above actions for the Russian Federation. It is not a secret that President Putin, despite the declared support for Kadyrov, is increasingly disapproving of some of his actions. In addition, it will be reasonable to present the reception of Kadyrov’s activities in other post-Soviet areas. In summary, I intend to answer the question whether major changes in the relations of both countries should be expected – and whether and how any changes will affect the architecture of international security.
Главная цель моей работы – это представление обусловленности и зависимости, характеризующих российско-чеченские отношения для международной политической и экономической безопасности на территории бывшего Советского Союза, Ближнего Востока, а особенно Российской Федерации. Сначала я намереваюсь проследить процесс чеченской войны и укрепление власти нынешнего главы республики Рамзана Кадырова с помощью президента России Владимира Путина. Одновременно я представлю геополитическое значение Чечни в международной системе безопасности. Далее я хотел бы представить последствия российско-чеченских отношений для других стран постсоветского пространства, например, для Украины, где вероятнее всего чеченские «добровольцы» участвовали в боях в Донбассе. И, наконец, важным элементом данной работы будет постановка тезиса, что президент Кадыров, несмотря на осознаваемую зависимость от Кремля во многих сферах, особенно в экономическом плане, начинает вести все более самостоятельную политику, примером чего является возрастающая исламизация Чечни, участие чеченцев в конфликте в Сирии, активное участие Кадырова в преследовании российской оппозиции и, наконец, защита чеченским политиком мусульманского населения рохинджа в Бирме вопреки сдержанной позиции Москвы. Я хотел бы представить возможные последствия вышеупомянутых действий для Российской Федерации. Не секрет, что президент Путин, невзирая на декларируемую поддержку для Кадырова, все с меньшим одобрением смотрит на некоторые его начинания. Кроме того, сообразным будет представить восприятие действий Кадырова в других странах постсоветского пространства. Подводя итоги, я попытаюсь ответить на вопрос, следует ли ожидать существенных изменений в российско-чеченских взаимоотношениях, а также или и какие возможные изменения повлияют на структуру международной безопасности?
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2018, 4(19); 117-140
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w układzie sił na Kremlu w latach 2007-2016
Balance of power changes in the Kremlin in 2007-2016
Autorzy:
Olszanecka, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93202.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Federacja Rosyjska
elita władzy
Putin Władimir
Russian Federation
elite
Putin Vladimir
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: jak zmieniała się elita władzy w Rosji w latach 2007–2016 i kto podejmuje najważniejsze decyzje w państwie. Do udzielenia odpowiedzi na to pytanie zostanie wykorzystany model „Politbiuro 2.0”. Jest to schemat zaproponowany przez Minchenko Consulting, zgodnie z którym współcześnie najważniejsi decydenci w Rosji zasiadają w Radzie Bezpieczeństwa FR, stworzonej na wzór radzieckiego Biura Politycznego.
The purpose of this article is to answer the question as to how the Russian elite changed between 2007 and 2016 and who made the most important decisions in the state. To answer this question, I will use the “Politburo 2.0” model. This is a scheme proposed by Minchenko Consulting, according to which the most important decision makers in Russia today sit on the Security Council of the Russian Federation, modelled on the Soviet Political Bureau.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej; 2017, 4(109); 85-98
2543-6937
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies