Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Purbeckian" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Ostracods from the Purbeckian of Central Poland
Małżoraczki z purbeku Polski Środkowej
Autorzy:
Sztejn, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23135.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ostracod
Purbeckian
Central Poland
Polska
Ostracoda
paleontology
Opis:
The recent stratigraphical and paleontological research in the Jurassic/Cretaceous boundary sequence in central Poland confirmed a validity of the hitherto accepted local ostracod zonation. Six ostracod zones have been compared with the zones distinguished in England, France and Germany. From 51 ostracod species and subspecies recorded in the sequence of superposing marine-brackish and brackish-fresh-water sediments the author describes the following new species and subspecies: Limnocythere biverrucosa, Timiriasevia polonica, Cypridea aleksandrowiensis, C. wandae, C. binodosa polonica, C. dunkeri spinosa, C. granulosa polonica, C. lata polonica, C. obliqua polonica, C. prealta iuvencula and C. tumescens granulosa.
W pracy ukazano zróżnicowanie zespołów małżoraczkowych w purbeku Kujaw (figs. 1—4, tabele 1—2) oraz przedstawiono opisy i ilustracje (pls. 1—8) 4 nowych gatunków (Limnocythere biverrucosa, Timiriasevia polonica, Cypridea aleksandrowiensis, C. wandae) i 7 podgatunków (Cypridea binodosa polonica, C. dunkeri spinosa, C. granulosa polonica, C. lata polonica, C. obliqua polonica, C. prealta iuvencula, C. tumescens granulosa). Dotychczasowe badania zespołów małżoraczków purbeckich były oparte na stosunkowo niewielkiej liczbie gatunków. Znaczne powiększenie kolekcji, które się dokonało w ciągu ostatnich lat, umożliwiło przeprowadzenie rewizji uzyskanych dotąd wyników. Nowe obserwacje pozwoliły utrzymać dotychczasowy, lokalny podział stratygraficzny purbeku na 6 poziomów małżoraczkowych, określonych literami od F do A (por. Bielecka i Sztejn 1966). Na podstawie nowych danych można polskie poziomy małżoraczkowe wiązać z poziomami z Europy zachodniej. Osady purbeku w Polsce są w pełni wykształcone tylko na Kujawach i tylko tam można stwierdzić obecność wszystkich lokalnych poziomów małżoraczkowych. W poziomie F, osady facji purbeckiej tworzyły się w środowisku morskim o okresowo mniejszym lub większym zasoleniu. W poziomie E, w centralnej części zbiornika oberwuje się mikrofaunę środowiska morskiego, a wśród osadów ewaporatowych (we wkładce wapiennej) nieliczne małżoraczki, które najprawdopodobniej reprezentują środowisko hypersalinarne. Ubożenie taksonomiczne i masowy rozwój małżoraczków rodzaju Cypridea świadczą o okresowym wysładzaniu się zbiornika, które powiększało się następnie w poziomie D. W poziomach C i В środowisko stało się brakiczno-słodkowodne, a następnie w poziomie A, przez zwiększenie zasolenia, stało się środowiskiem morsko-brakicznym. Analogicznie do purbeku Anglii (por. Anderson 1985), w polskim purbeku wyróżniono zespoły małżoraczków charakterystyczne dla trzech faz ekologicznych: brakiczno-słodkowodnej fazy C, morsko-brakicznej fazy S oraz hypersalinarnej fazy E. Na Kujawach przeważają małżoraczki fazy S (fig. 2). W polskim purbeku obserwuje się zdecydowaną przewagę małżoraczków nad otwornicami. Stwierdzono tu obecność następujących nadrodzin małżoraczków. Cytheracea, Darwinulacea i Cypridacea. Szczególnie wiele rodzajów należy do Cytheracea. Niektóre małżoraczki, jak Klieana alata Martin, Rhinocypris jurassica (Martin), Cypridea prealta prealta Bielecka i C. lata polonica subsp. n. występują masowo i w kolekcji liczą od około tysiąca do kilku tysięcy skorupek. Inne są reprezentowane zaledwie przez kilka lub kilkanaście egzemplarzy, do nich należą M. (Macrodentina) maculata Malz, M. (Dictyocythere) aff. mediostricta transfuga Malz i Protocytheropteron brodiei (Jones). Otwornice, to nieliczne formy zlepieńcowate. Wśród nich najlepiej jest reprezentowany rodzaj Ammobaculites, wykazujący bardzo dużą tolerancję na zmiany zasolenia w środowisku.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1991, 36, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies