Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ptolemy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Symulacyjna weryfikacja algorytmów w środowisku Ptolemy II
Simulation verification of algorithms in Ptolemy II environment
Autorzy:
Szcześniak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/268198.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
systemy wbudowane
symulacja algorytmów
system Ptolemy
embedded systems
Ptolemy system
algorithmic simulation
Opis:
Praca prezentuje domeny systemu PTOLEMY II, a bardziej szczegółowo przedstawiono w niej wybrane możliwości domeny Synchronous Data Flow (SDF) do weryfikacji algorytmów metodą symulacyjną. Pozytywny wynik symulacji decyduje o implementacji symulowanego algorytmu na przykład w systemach wbudowanych. Zaprezentowne rozwiązanie pozwala na szybsze uzyskanie prototypu, a także prowadzi do obniżenia kosztów projektowania.
The paper presents Ptolemy II domain. Selected Synchronous Data Flow domain capabilities applicable to verification of algorithms using simulation methods are presented in detail. Positive simulation result can determine the implementation of the simulated algorithm, for example, in embedded systems. Presented solution allows to speed-up the process of creating the prototype, and leads to lowering development costs.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2013, 36; 157-160
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petempamentes, Petensetis, Petensenis – Their Portraits on Elephantine
Autorzy:
Laskowska-Kusztal, Ewa
Arnold, Felix
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484105.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
iconography
Petempamentes
Petensetis
Ptolemy VI
Elephantine
Ptolemaic Egypt
Opis:
The article is a publication of the decoration fragment coming from an unknown sacral building from Elephantine. The scene preserved in the lower register represents Ptolemy VI Philometor making and offering to Petempamentes, Petensetis and Petensenis. The three gods, known from I.Th.Sy. 303 stele, who have been the subject of scientific discussion for years, appear here all together in one scene – for the first time in the decoration programme of an Egyptian sacral edifice. The iconography of the characters and the accompanying texts suggest a definition of the gods’ personalities as divine warriors and protectors, subject also to a popular cult. The scene considered in the context of the preserved fragments of the upper register seems to imply the association of the building with the royal ideology and possibly the dynastic cult.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2014, 27; 217-231
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Un Ptolémée, mais lequel ?
A Ptolemy, but which one?
Autorzy:
Kiss, Zsolt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484171.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
iconography
royal statuary
Ptolemy VI
Ptolemy VII
Ptolemy VIII
Ptolemaic Egypt
Heracleion
Opis:
On the site of ancient Heracleion, today under water of the Bay of Abukir, the team of the Institut Européen d’Archéologie Sous-Marine (IEASM) found in 2011 the upper part of a masculine statue in black granite, featuring both pharaonic (overall attitude, head-dress nemes) and Hellenistic (fringe of curls) schemes. Such images of the Egyptian sovereign do not appear before Ptolemaic times and this ‘mixed’ royal iconography was clearly addressed to the mixed Graeco-Egyptian population, that has increased in importance only under Ptolemy IV, and after the battle of Raphia in particular. The wide and fleshy face of the Heracleion sculpture is far from the juvenile long face and narrow chin of Ptolemy VI (see the heads in Athens and Alexandria) and suits at the best the image of corpulent Ptolemy VIII Physkon (‘pot-belly’) – as testified in particular by the head, attributed to this king from Vienna, Kunsthistorisches Museum, and another granite sculpture from Copenhagen, Ny Carlsberg.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2015, 28; 67-73
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ein Volk im Schatten seiner Nachbarn - die Buren und die Przeworsk-Kultur A people in the shadow of their neighbours - Buri and the Przeworsk culture
A people in the shadow of their neighbours – Buri and the Przeworsk culture
Autorzy:
Nowakowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042502.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Buri
Lugiorum nomen
Barbaricum
Roman Period
Geography of Ptolemy
Germania of Tacitus
römische Kaiserzeit
Germania von Tacitus
Geographia von Ptolemäus
Opis:
In his Germania, Tacitus mentions the people of Buri, whose settlements were located near or in the Carpathian Mountains, which would indicate that they were neighbors with the Lugian federation (Lugiorum nomen), commonly identified with the Przeworsk culture population In turn, Ptolemy wrote about Lugioi Buroi, which would suggest that this tribe was a part of the Lugian federation. It can be assumed that the ethnonyms Buri and Lugioi Buroi referred to the same people, who were both a part of the Przeworsk culture population and a branch of the Lugian federation. The settlements of this tribe in the Early Roman Period were located in the southern part of the Przeworsk culture territory, in southeastern Poland, in an area that at that time was under strong Celtic and Dacian influences. The Buri, like the entire Lugian federation, were politically and militarily active in the lands south of the Carpathians, for example, during Trajan's Dacian Wars. In the second half of the 2nd century AD, they invaded the Carpathian Basin, settling its northern edge over the Upper Tisa. The border location of the Buri, on the southern outskirts of the Lugian territory, caused them to be perceived by the Romans as both a part of the Lugian federation (Lugioi Buroi) and as a "separate" people (Buri).
Tacitus erwähnte in seiner Germania das Volk der Buri, dessen Sitz sich in der Nähe der Karpaten oder genau genommen in diesen Bergen befinden sollte, was auf dessen Nachbarschaft mit der lugischen Föderation (Lugiorum nomen) hinweist, die allgemein als die Bevölkerung der Przeworsk-Kultur identifiziert wurde. Ptolemäus schrieb hingegen über die Lugioi Buroi, was eine Zugehörigkeit dieses Stammes zum Lugierbund andeutete. Man kann vermuten, dass die Volksnamen Buri und Lugioi Buroi denselben Stamm bezeichneten, der einen Teil der Bevölkerung sowohl der Przeworsk-Kultur, als auch des lugischen Völkerverbandes darstellte. Ihr Sitz lag in der älteren Kaiserzeit in der von keltischen und dakischen Einflüssen geprägten „Südzone“ der Przeworsk-Kultur in Südostpolen. Die Buren, wie auch die gesamte lugischen Föderation, waren südlich der Karpaten politisch und militärisch aktiv, unter anderen während der Dakerkriege Trajans, und drangen in der zweiten Hälfte des 2. Jh.s in das Karpatenbecken ein, um dessen Nordrand an der Obertheiß zu besiedeln. Die Grenzlage der Buren in Kleinpolen, am Südrand des lugischen Territoriums, hatte zur Folge, dass die Römer sie sowohl als Mitglied der Föderation (Lugioi Buroi), als auch als „separates“ Volk (Buri) wahrnahmen.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 191-206
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady akrostychu imienia Adam w literaturze greckiej okresu hellenistycznego i rzymskiego
Autorzy:
Kochanek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ἀνατολή, Δύσις, Ἄρκτος, Μεσημβρία, Septuagint, ‘Oracula Sibyllina’, Aristotle, Megasthenes, Agatharchides of Cnidus, Polybius, Apollodorus of Athens, Posidonius of Apamea, Diodorus of Sicily, Strabo, Arrian of Nicomedia, Claudius Ptolemy
Opis:
The acrostic of the name Adam (Greek: ΑΔΑΜ, Ἀδάμ) is formed from the first letters of the Greek names of the four sides of the world: Ἀ/νατολή (East), Δ/ύσις (West), Ἄ/ρκτος (North) and Μ/εσημβρία (South). It is commonly believed that the first traces of this acrostic in ancient sources meet in ‘Oracula Sibyllina’ (III 24–26), which most probably originated in the environment of the Egyptian Jewish Diaspora in the middle of the second century BC. The purpose of this article is to attempt to prove the hypothesis that the acrostic of the name Adam was known and used much earlier, because, based on the preserved sources, it can be shown that literary traces of this acrostic can be already found in earlier Greek texts dating back to the turn of the 4th and 3rd centuries BC. Philological analysis indicates that traces of this acrostic can be found already in Megasthenes (c. 350 – c. 290 BC). This source seem to prove a certain knowledge of Jewish culture in the circle of researchers associated with Aristotle (384–322 BC) and in the intellectual surroundings of Alexander of Macedon (356–323 BC). Traces of this acrostic can also be found in later authors, such as Agatharchides of Cnidus (c. 205 – c. 130 BC), Polybius (c. 200 – c. 118 BC), Apollodorus of Athens (c. 180 – c. 110 BC), Posidonius of Apamea (c. 135 – c. 50 BC), Diodorus of Sicily (c. 90 – 20 BC), Strabo (64/63 BC – c. 24 AD), Arrian of Nicomedia (c. 80 – c. 160 AD), Claudius Ptolemy (c. 100 – c. 170 AD), Dionysius Periegetes (fl. c. II century AD) and Marcian of Heraclea (fl. c. II century AD). However, in so far as I know, these sources have not been used in the analysis of the genesis of this acrostic. In the light of the above analyses, it seems reasonable to hypothesize that the origins of the acrostic of the name Adam should be sought not in the Egyptian Jewish Diaspora, but in the circle of Greek philosophical investigations in the field of cosmo- and anthropogenesis and the broadly understood ‘ethnography’ of barbarian peoples. In this context, it should be assumed that the acrostic is rather a ‘product’ of Greeks living in the second half of the 14th and at the beginning of the 3rd century BC, not the hellenized Jews from the middle of the second century BC. This, in turn, seems to suggest that his knowledge goes back to an earlier era, or more precisely to Greek-Jewish contacts in the territory of the Achaemenid Empire, where the official language, equal to the Persian language, was so-called.
Powszechnie uważa się, że pierwsze uchwytne w źródłach antycznych ślady akrostychu imienia Adam przekazują ‘Oracula Sibyllina’ (III 24–26), które powstały najprawdopodobniej w środowisku egipskiej diaspory żydowskiej w poł. II w. p.n.e. Tymczasem na podstawie zachowanych źródeł można wykazać, że literackie ślady rzeczonego akrostychu znajdują się już w znacznie wcześniejszych tekstach greckich sięgających przełomu IV i III w. p.n.e. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie tych właśnie źródeł. Teksty te zdają się dowodzić pewnej znajomości kultury żydowskiej w kręgu badaczy związanych z Arystotelesem oraz w intelektualnym otoczeniu Aleksandra Macedońskiego.
Źródło:
Res Historica; 2019, 47
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cum grano salis, or about the Anartophracti in the Słonne Mountains
Autorzy:
Bochnak, Tomasz
Twardo, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041001.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Anartophracti
Ptolemy’s Geography
the Carpathians
San-Dnester Route
Opis:
At the end of the 20th century, as the researchers became more convinced about the existence of the La Tène culture settlement zone in south-eastern Poland, there were more and more attempts at identifying the ethnicity of this population. Some of the researchers allowed for connecting the said settlement with the Anartophracti, known from Claudius Ptolemy’ writings (Geography, III, 5, 8). However, in order to identify the La Tène culture population from south-eastern Poland with Ptolemy’s Anartophracti, it is necessary to prove that Ptolemy’s account concerned the peoples inhabiting the area of the upper San basin in the 3rd and possibly 2nd century B.C. It is thus necessary to prove that the geographical and chronological data are consistent. One more argument in support of the claim would be a proof that the name Anartophracti refers to a Celtic tribe. It would have to be also assumed a priori that the ethnonym of Anartophracti is not a duplicate of the name Anarti. In author’s opinion, Ptolemy’s writings do not allow to prove that the Anartophracti he mentions lived at the areas on the upper San river: they could have rather lived to the east or north-east of the Carpathians. Ptolemy’s account is not clear enough to locate the Anartophractis’ settlements. The above list of the written sources seems to indicate that the chronology of all the information concerning the Anarti ranges between the end of the 1st half of the 1st c. B.C. and the late 240s A.D. There are no premises to link with the Anarti any settlement concentrations from the north-eastern La Tène culture from phase LT C or LT D1.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2021, 56; 309-334
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demetriusz z Faleronu a organizacja Musejonu w Aleksandrii
Demetrius of Phaleron and the organization of the Mouseion at Alexandria
Autorzy:
Charytoniuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108387.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Demetriusz z Faleronu
Ptolemajos I Soter
Ptolemajos II Filadelfos
Musejon aleksandryjski
Biblioteka aleksandryjska
Aleksandria
Demetrius of Phaleron
Ptolemy I Soter
Ptolemy II Philadelphus
The Alexandrian Mouseion
Library of Alexandria
Alexandria
Opis:
W artykule zaprezentowano stan badań na temat okoliczności powstania Musejonu aleksandryjskiego, a także skonfrontowano dotychczasowe opinie o powstaniu Musejonu i Biblioteki w Aleksandrii z zachowanymi źródłami starożytnymi. Krytycznej ocenie poddano w szczególności tezy o kluczowej roli Demetriusza z Faleronu w organizacji Musejonu i Biblioteki w Aleksandrii.
The article presents the state of research on the circumstances of the creation of the Alexandrian Mouseion, as well as confronts current opinions on the creation of the Mouseion and the Library of Alexandria with the preserved ancient sources. In particular, the theses about the key role of Demetrius of Phaleron in the organization of the Mouseion and the Library of Alexandria were critically assessed.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2021, 29; 7-27
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pyla-Vigla: A Case Study Assessing the Imperial Strategies of the Hellenistic Diadochoi in Cyprus
Autorzy:
Olson, Brandon R.
Moore, R. Scott
Landvatter, Thomas
Stephens, Justin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968680.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
Pyla-Vigla
Antigonus
Ptolemy
Diadochoi
Hellenistic Cyprus
imperialism
Pyla-Koutsopetria
Opis:
The aim of the present study is to examine the mechanisms the Diadochoi implemented to gain and maintain control over Cyprus using Pyla-Vigla, a recently discovered fortified garrison, as a case study. Alexander the Great’s successors faced a seemingly insurmountable problem: How does one govern, control, and maintain the largest territorial empire the world had ever seen? Alexander’s imperial strategy was predicated upon maintaining native governing institutions of newly subjugated lands and appointing new leaders. This system could not work for the Diadochoi because without a clear path to succession, a twenty-nine-year period of incessant conflict ensued throughout the Eastern Mediterranean. The surviving successors adopted various strategies to exercise imperial authority over their rivals, which ultimately led to the creation of three ruling Hellenistic dynasties: Ptolemies, Seleucids, and Antigonids. Pyla-Vigla represents one of many such strategies.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2021, 34; 287-306
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies