Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Przepuklina brzuszna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Bezpieczeństwo i skuteczność zastosowania wewnątrzbrzusznego implantu Ventralight SY w laparoskopowym zaopatrzeniu przepuklin brzusznych – badanie prospektywne z rocznym okresem obserwacji
Autorzy:
Stetsko, Taras
Bury, Kamil
Lubowiecka, Izabela
Szymczak, Czesław
Tomaszewska, Agnieszka
Śmietański, Maciej
Szymczak, Czewsław
Śmietaski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394106.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przepuklina brzuszna
siatka
nawrót
ból
Ventralight ST
Opis:
Celem badania była ocena bezpieczeństwa i skuteczności zastosowania implantu Ventralight ST z systemem pozycjonującym ECHO i dedykowanym urządzeniem mocującym – staplerem SorbaFix w prospektywnym badaniu kohortowym. Marteriał i metodyka. Badanie zaplanowano jako prospektywne jednoośrodkowe badanie kohorty chorych z jednorocznym okresem obserwacyjnym. Do badania włączono 52 chorych poddanych interwencji z powodu przepukliny brzusznej za pomocą laparoskopowego zaopatrzenia z implantem Ventralight ST ECHO PS. Wielkość siatki i sposób mocowania oparto na teoretycznych założeniach matematycznych. Głównym ocenianym parametrem było wystąpienie nawrotu w 12-miesięcznej obserwacji. Wyniki. Zanotowano dwa nawroty przepukliny, jeden u chorego z przepukliną okołostomijną i drugi w dużej przepuklinie pooperacyjnej. Ból obserwowano u 22 chorych (41%) po zabiegu. U większości chorych ból ustępował po okresie 3 miesięcy (7%). Obserwowano niskie natężenie bólu (VAS <2). Jednak silny ból występował u 2 chorych (VAS >6) w całym okresie obserwacji. Wnioski. Użycie implantu Ventralight ST Echo PS mocowanego stapleremSorbafix jest wartościową i bezpieczną opcją w laparoskopowym zaopatrzeniu przepukliny brzusznej. Rozwiązanie może być użyte do zaopatrzenia chorych zakwalifikowanych do laparoskopii z uwzględnieniem wielkości przepukliny. W odniesieniu do modeli matematycznych i przedstawionych danych klinicznych autorzy nie rekomendują używania opisanego implantu do przepuklin o pierścieniu większym niż 10 cm.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 11-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe techniki w chirurgii przepuklin brzusznych – ewolucja małoinwazyjnych metod leczenia
Autorzy:
Mitura, Kryspin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391766.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
component separation
eTEP
operacja naprawcza
przepuklina brzuszna
siatka
sublay
Opis:
Pooperacyjne przepukliny brzuszne powstają po niemal co czwartej laparotomii. Powszechnie stosowane metody leczenia, zarówno przez proste zeszycie, jak i z użyciem siatki syntetycznej wszczepianej z szerokiego dostępu przedniego charakteryzuje wysoki odsetek powikłań, m.in. zakażeń rany i nawrotów. W celu zmniejszenia liczby występujących powikłań w ostatnich latach obserwujemy dalszą ewolucję stosowanych technik operacyjnych. Poszukiwanie skutecznych metod naprawczych ma obecnie charakter dwukierunkowy – z jednej strony opracowuje i upowszechnia się techniki zmniejszające napięcie tkanek w linii szwów (m.in. modyfikacje tzw. techniki Ramireza), z drugiej natomiast strony wprowadza się techniki małoinwazyjne pozwalające na umieszczanie dużych siatek syntetycznych bez konieczności rozległego preparowania tkanek sposobem otwartym. W pierwszej grupie nowych technik omówiono założenia i dostęp w następujących metodach: oryginalna metoda Ramireza, zmodyfikowana metoda Ramireza, przednie uwolnienie z zachowaniem perforatorów okołopępkowych i endoskopowe oraz uwolnienie mięśnia poprzecznego brzucha. W drugiej grupie omawianych metod przedstawiono: eTEP, odwrócony TEP, MILOS/eMILOS, naprawę staplerową, TAPP, TARUP, TESLA, SCOLA, REPA, LIRA, IPOM, IPOM-plus. Dokonując wyboru optymalnej techniki należy przede wszystkim kierować się możliwościami technicznymi, dostępnością materiałów, doświadczeniem chirurga oraz charakterystyką pacjenta i występującymi obciążeniami ogólnymi. Chirurdzy podejmujący się rekonstrukcji powłok brzusznych w przypadku przepuklin powinni znać różne dostępy operacyjne oraz poszczególne przestrzenie powłok brzusznych, w których można umieścić materiał syntetyczny. Należy podkreślić, że słaba ergonomia nowych technik, złożona anatomia i skomplikowane preparowanie przestrzeni oraz konieczność szycia laparoskopowego w trudnym ułożeniu zaopatrywanych warstw w wąskiej przestrzeni bez pełnej triangulacji narzędzi powodują, że operacje te stanowią wyzwanie nawet dla doświadczonego w operacjach małoinwazyjnych chirurga.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 38-46
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne wyniki leczenia przepuklin pachwinowych metodą laparoskopową
Autorzy:
Górski, Bronisław.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [157]-159
Data publikacji:
1996
Tematy:
Przepuklina pachwinowa leczenie chirurgia materiały konferencyjne
Przepuklina brzuszna leczenie chirurgia materiały konferencyjne
Chirurgia
Materiały konferencyjne
Opis:
Tab.; Bibliogr.; Materiały IV Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7.10.1995 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Komputerowa symulacja membrany stosowanej w leczeniu przepuklin brzusznych
Numerical simulation of membrane structure used in the treatment of abdominal hernia
Autorzy:
Szepietowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99161.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
przepuklina brzuszna
membrana
implant syntetyczny
zszywki
abdominal hernia
membrane
synthetic implant
joint
Opis:
Z uwagi na częste nawroty choroby i chęć zminimalizowania bólu u pacjentów po operacjach przepukliny wykonanych metodą wideoskopową, lekarze poszukują optymalnej liczby zszywek łączących implant z tkanką ludzką. Celem pracy jest analiza wpływu warunków brzegowych na siłę ścinająca zszywki. Metodą Elementów Skończonych przeanalizowano dwa modele membran: z podporami sztywnymi i z podporami sprężystymi. Wywnioskowano, że przyjmowanie modelu z podporami sprężystymi jest bardziej wskazane, ponieważ model ten jest bezpieczniejszy i bardziej odpowiada rzeczywistości.
Due to frequent recurrences and desire to minimize pain after hernia repair operation, physicians are looking for the optimal number of joints which connect implant with human tissue. The main aim of this study is to analyze the influence of boundary conditions on the shear strength in joints. Two models of membrane have been analyzed using Finite Element Method: with stiff supports and with elastic supports. In conclusion, the solution with elastic supports seems to be more appropriate due to the boundary conditions closer to real tissue-implant system and also safer if considering the shear force value in the joints.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 159-164
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical behaviour of knit synthetic mesh used in hernia surgery
Autorzy:
Tomaszewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307377.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
experiment
ventral hernia
surgical mesh
stiffness function
stiffening effect
eksperyment
przepuklina brzuszna
chirurgia
biomechanika
Opis:
Purpose: There is a discussion in literature concerning mechanical properties and modelling of surgical meshes. An important feature of elastic modulus dependency on load history is taken into account in this paper, as implants are subjected to variable loading during human activity. The example of DynaMesh®-IPOM surgical implant is studied. Methods: The analysis is based on failure tension tests and cyclic loading and unloading tests performed for the material samples. Stiffness changes of the material samples within successive load cycles are noted. The values the elastic modulus of the material tend to during successive cycles determine the material stiffness in the preconditioned state. The analysis is performed for two axes of the mesh, as the material reveals orthotropic properties. Results: For the initial displacements state of the material bilinear stiffness functions are determined for the two considered material axes. The functions for the preconditioned state are specified basing in the observed stiffness changes in subsequent loading cycles in experiments with different load (and strain) ranges. The identified elastic modulus values for different strain levels in the preconditioned state are then a basis for the nonlinear stiffness function formulation. Conclusions: The author concludes that two states of the considered mesh should be considered in calculations, initial and preconditioned ones. As the material stiffness in its preconditioned state is higher than in the initial one, omitting of the preconditioned state in calculation, e.g., considering fixation of the mesh, may lead to underestimation of necessary fixation strength.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 1; 77-86
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies