Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pryncypat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    ‘EDICTUM DOMITIANI DE PRIVILEGIIS VETERANORUM’. EDYKT CESARZA DOMICJANA O PRZYWILEJACH WETERANÓW
    Autorzy:
    Świętoń, Adam
    Tadajczyk, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664394.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Domicjan
    przywileje wojskowe
    diploma militare
    obywatelstwo rzymskie
    pryncypat
    Opis:
    ‘Edictum Domitiani de Privilegiis Veteranorum’: The Emperor Domitian’s Edict on Veterans’ PrivilegesSummaryThis article contains the text and translation of the Edictum Domitiani on veterans’ privileges with a commentary. This edict is an interesting illustration of imperial military and social policy on the privileges of veterans and their families. Its text survives thanks to a private copy made by Marcus Valerius Quadratus, a discharged soldier of the legio X Fretensis. The privileges granted by the Emperor Domitian guaranteed benefits also found in other veterans’ concessions (as the diplomata militaria shows) – citizenship, tax exemption, conubium with a peregrine woman. But the personal scope of Domitian’s privileges is unusual – its beneficiaries were not only veterans and their children, but also their wives and parents (if they lived with the soldier after his discharge). The full range of privileges is unknown; unfortunately Valerius’ copy is partly damaged. The authors also discuss some of the doubts concerning the edict’s addressees and types of privileges granted under this edict.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współksiążęta czy konprincepsi? Kilka uwag o statusie prezydenta Francji i biskupa Urgell jako głowy państwa andorańskiego w kontekście formy ustrojowej Andory
    Autorzy:
    Wiszowaty, Marcin Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/525059.pdf
    Data publikacji:
    2014-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    monarchia
    pryncypat
    Andora
    Republika Francuska
    Watykan,
    Hiszpania
    książę
    princeps
    prawo konstytucyjne
    konstytucja
    prawo kanoniczne
    suwerenność
    monarchy
    principate
    Andorra
    French Republic
    Vatican City
    Spain
    prince
    constitutional law
    constitution
    canon law
    sovereignty
    Opis:
    Problematyka ustrojowa Andory nie stanowi wiodącego przedmiotu badawczego ani zagranicznej, ani tym bardziej polskiej doktryny konstytucyjnej. Opracowania na ten temat w polskiej literaturze naukowej, powstałe pod rządami obecnie obowiązującej konstytucji państwa andorskiego z 1993 r., tworzą skromną liczebnie listę kilku artykułów lub fragmentów rozleglejszych opracowań na ogólniejsze tematy. W rezultacie zdecydowana większość wymienionych opracowań dotyczących małych państw posiada głównie sprawozdawczy charakter. Pozwala to na pominięcie kwestii podstawowych i ogólnych dotyczących ustroju Andory i poruszenie wybranych zagadnień szczegółowych, które w dotychczasowych opracowaniach wspominano jedynie na marginesie czy w przypisach. Wśród nich: kwestia statusu ustrojowego specyficznej głowy państwa i w związku z tym właściwe określenie formy państwa andorańskiego. Andorscy copríncipes funkcjonują w języku polskim jako „współksiążęta”. W konsekwencji automatycznie Andorę określa się jako „księstwo”, a więc uchodzi ono powszechnie za państwo o ustroju monarchicznym, a wręcz monarchię konstytucyjną.Tę praktykę należy uznać co najmniej za dyskusyjną. Autor formułuje dwie hipotezy i poddaje je weryfikacji: po pierwsze – Andora jest pryncypatem, a nie księstwem, a więc mieszaną formą ustrojową łączącą elementy monarchiczne i republikańskie, w których przeważają te drugie, obok reliktowych śladów tych pierwszych. Głowa państwa w pryncypacie powinna być określana mianem „princepsa”, a w przypadku Andory dokładniej: koprincepsów, aby uniknąć mylącego porównania z księciem, jako monarchiczną, dziedziczną głową państwa. Po drugie – pomimo przyjęcia nowoczesnej konstytucji w ustroju Andory pozostały relikty feudalne wynikające z jej dawnego statusu kondominium. Widać to szczególnie w kształcie ustrojowym instytucji głowy państwa oraz pozostawieniu częściowej możliwości wpływania państw macierzystych koprincepsów na ich decyzje.
    The constitutional system of Andorra is not a popular subject of study of science either in Poland or abroad. In Poland, after 1993 (the year the adoption of the current constitution) were published only a few articles or fragments of larger studies on this topic. As a result, the vast majority of these studies have mainly reporting character. Many interesting issues have been mentioned only in footnotes. Among them: the question of the status of specific, Andorran head of state and (resulting) the correct indication of the form of Andorran state. Co-principes are translated into Polish as „co-princes”. It consequently, automatically determined Andorra as a „principality”, ie the state of monarchical system, and even a constitutional monarchy . This should be considered , at least as controversial. The author formulates two hypotheses and subjected them to verify. Firstly – Andorra is a principate (not a principality) – a mixed form of political system combines elements of monarchy and republic, outweigh the latter, in addition to the relics of the former. Head of State in principate should be referred to as „princeps”, and in the case of Andorra, specifically: co-princeps. In this way we will avoid misleading comparisons with „a prince”, as monarchical, hereditary head of state. Secondly – despite the adoption of a modern constitution, there are remaining relics of feudal times in the political system of Andorra, resulting from the former status of „condominium”. This is particularly evident in the form of the Andorran heads of state institution. It also gives a partial capacity to influence decisions of the co-principes by their home country’s authorities.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 327-345
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The funerary monuments of Campanian Augustales: a preliminary study
    Pomniki nagrobne kampańskich Augustales: badania wstępne
    Autorzy:
    Pietruszka, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26917519.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
    Tematy:
    Italy
    Campania
    Augustales
    Principate
    funerary monuments
    sepulchral inscriptions
    Italia
    Kampania
    pryncypat
    pomniki nagrobne
    inskrypcje nagrobne
    Opis:
    The article presents the results of a preliminary study on funerary monuments of Campanian Augustales. The author focused on the material objects (meaning objects upon which the text was inscribed and preserved tombs) – their typology, the material from which they were made, their size and accompanying iconographic representations – as well as on information left in inscriptions by their commissioners (regarding, i.a., social status, euergetic activity and the familial ties of Augustales). As a result, a catalogue of funerary monuments of Campanian Augustales was created and a preliminary analysis (from a geographical and chronological perspective) was conducted. The author intends this article to be a preliminary study for further research on the specificity of funerary monuments of Campanian Augustales. These monuments will be discussed against the background of funerary monuments of inhabitants of other Campanian cities and, in a broader geographical context, against the background of funerary monuments of Italian Augustales.
    W artykule prezentowane są wyniki wstępnych badań dotyczących pomników nagrobnych kampańskich Augustales. Autor skupił się zarówno na ich materialnym komponencie (nośniki inskrypcji, a także zachowane w nielicznych przypadkach grobowce; omówiona została typologia pomników, materiał, z którego je wykonano, ich rozmiar i towarzyszące im przedstawienia ikonograficzne) jak i na informacjach zawartych w tekstach inskrypcji nagrobnych, które dotyczą m.in. pozycji społecznej, aktywności euergetycznej i więzi rodzinnych Augustales. Rezultatem badań jest katalog pomników nagrobnych Augustales, które poddano wstępnej analizie (w ujęciu geograficznym i chronologicznym). W zamyśle autora artykuł ten ma być przyczynkiem do dalszych studiów na temat specyfiki pomników nagrobnych kampańskich Augustales – czy to na tle wznoszonych przez innych mieszkańców kampańskich miast, czy, w szerszym kontekście geograficznym, na tle pomników nagrobnych italskich Augustales.
    Źródło:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2021, 6; 58-83
    2544-4379
    Pojawia się w:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działania Tyberiusza w wybranych regionach jako narzędzie polityki dyplomatycznej w latach 20 p.n.e.–37 n.e.
    Tiberius’ Actions in Selected Regions as Instruments of Diplomatic Policy from 20 BCE to 37 CE
    Autorzy:
    Haba, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26731681.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
    Tematy:
    Tiberius
    Augustus
    Principate
    Imperium Romanum
    Parthian Empire
    diplomacy in antiquity
    August
    Pryncypat
    Królestwo Partów
    Tyberiusz
    dyplomacja w starożytności
    Opis:
    This article is devoted to the diplomatic activities of Tiberius which can be divided into two main phases. The first period concerns the time before Tiberius became emperor (20 BCE–14 CE), whilst the second relates to his time as ruler of the Empire (14–37). The composition of the work is geographical, because in some regions Tiberius acted as a diplomatic envoy of Augustus and later as the emperor. The paper discusses his role and how effective his actions were with regards to the following regions: (I) Armenia and Parthia; (II) Pannonia; (III) Germania; (IV) Thrace; (V) Cappadocia, Commagene, Amanus and Pontus; (VI) Greek cities; (VII) Palestine and Syria.
    Źródło:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2023, 8; 42-54
    2544-4379
    Pojawia się w:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies