Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prussian Lithuania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Polemics as a Symbolic Capital Defence Way in the 18th Century in Prussia: the Case of Christian Gottlieb Mielcke and Gottfried Ostermeyer
Polemika jako droga obrony kapitału symbolicznego w XVIII wieku w Prusach na przykładzie Christiana Gottlieba Mielckego i Gottfrieda Ostermeyera
Autorzy:
Sidabraitė, Žavinta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365635.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
literatura litewska
język litewski
pole kulturowe
kapitał kulturowy
kapitał symboliczny
polemika
Lithuanian Literature
Lithuanian Language
Prussian Lithuania
Cultural Field
Cultural Capital
Symbolic Capital
Polemic
Opis:
The research was based on the methodological premises of the cultural capitalism theory, formed by French sociologist Pierre Bourdieu, where a cultural field was perceived as a battle-field of interested actors (agents) seeking to accumulate as large as possible cultural and symbolic capital. The interests of Mielcke and Ostermeyer clashed in the second half of the 18th century, when both of them started working on the same cultural project: the preparation of an updated Lithuanian hymnal, based on the principles of rationalism and the Enlightenment theology. As Ostermeyer was the first to prepare the hymnal and to publish it on governmental funds, Mielcke could not accept the fact that he was circumvented by an ambitious newcomer in the field of Lithuanian culture where his own family had been among the predominating ones for a number of years. In the criticism of Ostermeyer’s hymnal, Mielcke sought to present him as an impudent intruder who, despite significant symbolic capital accumulated in other areas, did not have sufficient cultural capitalisation in the field of Lituanistic Prussian culture and who had a too poor command of Lithuanian. Mielcke succeeded in stopping Ostermeyer’s decisive engagement in the field of Lituanistic activity. Nonetheless, in the fight with the opponent, Mielcke also lost a significant part of his accumulated symbolic capital.
Badania oparto na założeniach metodologicznych teorii kapitalizmu kulturowego, sformułowanej przez francuskiego socjologa Pierre’a Bourdieu, gdzie pole kulturowe było postrzegane jako pole walki zainteresowanych aktorów (agentów) dążących do akumulacji jak największe-go kapitału kulturowego i symbolicznego. Zainteresowania Mielckego i Ostermeyera zderzyły się w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy obaj rozpoczęli pracę nad tym samym projektem kulturalnym: przygotowaniem zaktualizowanego śpiewnika litewskiego, opartego na zasadach racjonalizmu i teologii oświeceniowej. Ponieważ Ostermeyer jako pierwszy przygotował hymn i wydał go z funduszy rządowych, Mielcke nie mógł pogodzić się z tym, że został ominięty przez ambitnego nowicjusza w dziedzinie kultury litewskiej, gdzie jego własna rodzina dominowała przez szereg lat. W krytyce hymnu Ostermeyera Mielcke starał się przedstawić go jako bez-czelnego intruza, który mimo znacznego kapitału symbolicznego nagromadzonego w innych dziedzinach, nie miał wystarczającej kapitalizacji kulturowej w zakresie lituanistycznej kultury pruskiej i zbyt słabo władał litewskim. Mielckemu udało się powstrzymać zdecydowane zaangażowanie Ostermeyera na polu działalności lituanistycznej. Jednak w walce z przeciwnikiem Mielcke stracił także znaczną część zgromadzonego kapitału symbolicznego
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 312, 2; 223-240
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kristijonas Donelaitis – a Lithuanian Homer?
Christian Donelaitis – litewski Homer?
Autorzy:
Sidabraitė, Žavinta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Lithuanian literature
Lithuanian language
XVIII th Century
Prussian
Lithuania
creator
Literatura litewska
język litewski
XVIII wiek
Mała Litwa
twórca
Opis:
Decyzja Donelaitisa o tym by pisać w języku litewskim była dobrze przemyślana. Dojrzewająca już od XVIII wieku idea, jakoby język litewski miał swoje źródła w starożytnej Grecji, mogła ośmielić go do zadania sobie trudu podjęcia eksperymentu tworzenia poezji w języku litewskim, dorównującej szlachetnym, antycznym dziełom Hellenów i biorąc za wzór twórczość Homera inspirowała ku temu, by spisać pierwsze, litewskie narodowe poematy. Podejmując się tworzenia literackiego języka litewskiego, Donelaitis zwracał uwagę nie tylko na jego konstrukcję, ale także na sposób wypowiedzi – w taki sposób, by narracja odzwierciedlała język litewskich chłopów, potoczny i niewyszukany. Decyzja ta, oryginalna w kontekście literatury europejskiej, mogła być podyktowana specyfiką ówczesnego języka litewskiego. Podział na język pisany i mówiony jeszcze nie był zbyt wyraźny, co implikowało konieczność tworzenia literatury w oparciu o dobrany odpowiednio materiał leksykalny bazujący na mowie litewskich wieśniaków. Stawiało to Donelaitisa, jako twórcę, w ekskluzywnej sytuacji. Nie miał on równego sobie w owym czasie, który sam byłby w stanie poświęcić życie dla twórczości w języku litewskim. Podążając za przykładem najznamienitszych autorów starożytności, Donelaitis podjął się zadania utrwalenia prostego języka litewskich chłopów poprzez sprowadzenie go do formy klasycznej literatury. Jak się okazuje – z sukcesem.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 298, 4; 693-706
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy „Truska” równa się Druska? Jeszcze raz o toponimie „Truso”
Does “Truska” mean the same as “Druska”? Once again on the Trusotoponym in the light of the preserved relics of the Old Prussian language
Autorzy:
Panfil, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365802.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
zabytki języka staropruskiego
języki bałtyjskie
toponim Truso
toponimy
staropruskie
rekonstrukcje językowe
Mała Litwa
sól
Relics of the Old Prussian language
Baltic languages
Trusotoponym
Old
Prussian placenames
linguistic reconstructions
Lithuania Minor
salt
Opis:
The toponym “Truso” is the oldest known place name from the area of the ancient tribal Prussians preserved in historical sources. In recent decades, several theories have been proposed trying to explain the origin of this name. One of these hypotheses sought to explain the origin of this toponym from the Lithuanian definition of salt – “druska” or its alleged counterpart in Old Prussian – “* truska”. However, the authors of this theory have not taken into account many of the factors which are discussed in this paper. The extinct Old Prussian language differs significantly from modern Lithuanian in terms of phonetics, grammar and basic vocabulary, as shown in this paper through the analysis of the vocabulary contained in the most important source on the Old Prussian language - the Elbląg Dictionary. Therefore, any transfer of words from Lithuanian to Old Prussian with the aim of “reconstructing” a word should be considered unacceptable. This is confirmed by the opinions of linguists concerned with linguistic reconstructions. The thesis that the equivalent of the Lithuanian term druska – salt was the Old Prussian word “*truska” is essentially incorrect. From the 16th century historical source (the so-called Dictionary of Grunau) we know that the Prussians used the word Sali (*sólis) for salt. This is also confirmed by another word from the 13th century Elbląg Dictionary (OP – E 376 Saltan) *saltań or “salted meat”. The etymological formula for the salt word in Old Prussian is therefore (IE) *sal- (1), (BALT-SL) *sālis – sól, (PBALT) *sālis – salt, (OP) *sólis (Sali) – salt. The word druska in Lithuanian literally means “crumb, scrap” (as in the related Latvian language) and was adopted into Lithuanian probably only in the Middle Ages - before the Lithuanians also used the word *sólis for salt. In this respect, the thesis claiming that the toponym of Truso originated from the neverpresent Old Prussian term for salt – * truska, is not supportable. This name cannot, in any case, be translated as Solec or “salt port”. The toponymTruso derives from a much older hydronim*Drusō or the Old Prussian name of the present lake Druzno near Elbląg.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 292, 2; 189-201
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies