Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prophetism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-17 z 17
Tytuł:
Kwestia profetyzmu w Torze
Autorzy:
Baraniak, Marek I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44765355.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
prophet
prophetism
Torah
Moses
Opis:
Already the early rabbinic tradition confirms the presence of the archetype of the prophets in the biblical image of Moses. In the collection of 'laws' for public offices (Dt 16:18−18:22) in the Deuteronomic Code (Dt 12−26), the central place is occupied by the 'Laws' of the King (Dt 17:14−20) and the Prophet (Dt 18:9−22). This legal recognition of the Office of the Prophet among other public offices, unprecedented in ancient Near Eastern legislation, expresses the uniqueness of Israelite prophecy. The importance of this phenomenon is noted in relation to the contemporary political structures and the Code of Canon Law.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 3/289; 117-126
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przewidywanie przyszłości w religii germańskiej
Autorzy:
Kowalski, Andrzej Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44764388.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
prophetism
divination
germanic mythology and rituals
Opis:
The article discusses Germanic ideas and terminology about fate and predicting the future. The problem of prophetism in the history of the Germans is defined by two stages. The first is the “axial age” according to K. Jaspers. This is the time when the prophets known from the Old Testament begin their activity, when philosophy is born in Greece, and the question of fate and destiny matures among the “barbarian” peoples. The Germanic tribes used the achievements of the Celts in this regard. The ancient texts concerning the Germans speak mainly of divination, divinatory techniques. They are a typical interpretatio romana. The Germans did not know the beliefs related to the prophetic message or Providence. The second stage is Christian inspiration. Medieval records contain data on the relics of old epochs in the beliefs of the Germans. They talk about the gradual orientation of their divination interests towards the recognition of the judgments of Providence. This information is initially steeped in pagan heritage. Separating aspects of spirituality that knows prophetic institutions from pre-literate faith that trusts in divination is very complicated. In order to avoid the error of interpretatio christiana, one must carefully analyze the messages from the period of pagan conversion. Medieval information can then be useful to develop a model of providia specific to the ancient Germans.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 3/289; 97-105
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja ¡ proroctwo w Liber ostensor Jana z Roquetaìllade (+1365)
Vision and Prophecy in Liber ostensor by John of Roquetaillade (+1365)
Autorzy:
Grzeszczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607151.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Middle Ages
prophetism
John of Roquetaillade
millenarism
Opis:
The issue touched in the article is vision and prophecy on the basis of Liber ostensor by John of Roquetaillade, a Franciscan visionary and long-term prisoner of Franciscan and Roman Inquisition. This extensive work was written in 1356 in Avignon and was dedicated to the cardinal Elie Talleyrand de Périgord, who, as a nuncio, had to carry into effect the conclusion of peace between England and France. Liber ostensor is a Franciscan and eschatological work. It conveys an apocalyptic augury of events which will take place in the latter part of the XIV century. One of the main plots of the work is a medieval dispute about evangelical poverty. It resulted in the radicalization of views of John of Roquetaillade. The Franciscan experienced many visions of angels, Mother of God, St Francis of Assisi, and also the Antichrist, which strengthened his conviction about the rightness of his views. John of Roquetaillade prophesies a punishment that will affect the Avignonese papacy and Europe. After sins of people of church have been punished, there will appear a pope-reformer, who will lead mankind into a new era, directly preluding the end of the world. The author of Liber ostensor is an interesting example of the resurgence of millenarism in the Middle Ages.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2009, 23; 169-190
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Did Sirach See Himself as a Prophet? Jolanta Judyta Pudełko PDDM, Profetyzm w Księdze Syracha (Studia Biblica Lublinensia 21; Lublin: Wydawnictwo KUL 2020). Pp. 424. 35 PLN. ISBN 978-83-8061-854-1
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089519.pdf
Data publikacji:
2022-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prophetism
prophet
the Book of Sirach
sage-prophet
Opis:
The article reviews J.J. Pudełko’s book-length study titled Profetyzm w Księdze Syracha [Prophetism in the Book of Sirach]. Following an initial presentation of the book, the author focuses on its methodological aspect and offers an assessment of its merit before discussing the main thesis of Pudełko in the context of other scholarly opinions on the issue. Based on her meticulous analysis of prophetism in the works of the Jerusalem sage, Pudełko concludes that Sirach saw himself as an heir to the Old Testament prophets, as his role of a sage corresponded to the tasks fulfilled earlier by prophets. Although this argument is questioned by most contemporary analysts of the Book of Sirach, still Pudełko’s book constitutes an important intervention in the debate on Sirach’s prophetic self-awareness.
Źródło:
The Biblical Annals; 2022, 12, 1; 135-152
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr Jaworski, Tożsamość proroka w świetle Jr 23,9-40. Studium egzegetyczno-teologiczne (Studia Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2016)
Autorzy:
Popko, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053325.pdf
Data publikacji:
2017-04-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jeremiasz
prorok
profetyzm
Jeremiah
prophet
prophetism
Jer 23
9-40
Opis:
Book Review: Ks. Piotr Jaworski, Tożsamość proroka w świetle Jr 23,9-40. Studium egzegetyczno-teologiczne (Studia Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2016). Ss. 266. PLN 27,90. ISBN 978-83-8061-225-9.
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 2; 287-290
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profetyzm w Listach św. Piotra Apostoła
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44767555.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
The First Epistle of Peter
The Second Epistle of Peter
prophetism
prophec
Opis:
The passages of the First and Second Epistles of Peter are the subject of analysis in this article: those in which the terms prophētēs and prophēteia appear; those that can be considered prophetic oracles; and those that contain quotations from prophetic books. When read in the key of content related to the phenomenon of prophetism, these writings demonstrate the existence of at least three aspects of this phenomenon. Firstly, the author points to the fact that the prophecies of the Old Testament were fulfilled in the life of Jesus and fulfilled in the mission of the young Church. Secondly, both writings contain numerous direct quotations taken from the prophetic books. Thirdly, and finally, the author of the letters himself proves to be a New Testament prophet, foretelling and interpreting the events of salvation history.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 3/289; 179-189
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Słowacki „pisał Mickiewiczem”? O genezyjskim przesłaniu fragmentu epickiego [„Konrad Wallenrod”]
Why Was Słowacki “Writing after Mickiewicz”? About a Genesian Message of the Epic Fragment [“Konrad Wallenrod”] [“Konrad Wallenrod”]
Autorzy:
Krysowski, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014032.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
profetyzm
wizja
duch
wajdelota
rycerz
Wallenrod
Litwa
prophetism
vision
spirit
bard
knight
Lithuania
Opis:
Słowacki, parafrazując Konrada Wallenroda, nie polemizował z tym utworem, lecz odkrywał i tłumaczył genezyjski sens zawartego w nim przekazu. Trudno to nazwać „pisaniem Mickiewicza”, jak określiła osobliwą praktykę twórczą poety Alina Witkowska. Można mówić raczej o „pisaniu Mickiewiczem” − tworzeniu narracji genezyjskiej treścią i stylem jego dzieł. W drugiej połowie lat czterdziestych autor Dziadów, Konrada Wallenroda i Pana Tadeusza przestał interesować Słowackiego jako jednostka wyróżniająca się określonym światopoglądem, wyobraźnią, talentem. Stał się dla niego jednym z głosów − doniosłych, homeryckich − za pośrednictwem których przemawia „duch świata”, duch dziejów. Nie tylko jednak „Mickiewiczem” pisał poeta opowieść genezyjską, lecz także utworami własnymi. Pisał ją również dziełami innych mistrzów: Homera, Dantego, Ariosta, Szekspira, Calderona i in., w których dostrzegał oznaki profetyzmu. W epickim urywku [Konrad Wallenrod] wspólna, zbiorowa wizja wajdelotów, tj. obraz napowietrznych rycerzy − zwiastunów przełomowych zdarzeń mających w przyszłości rozegrać się na Litwie − dowodzi, że pieśń jako objawienie tajników działania Boga czy duchów w historii nie jest własnością jednego śpiewaka, że odczytywanie i tłumaczenie prawd objawionych jest zadaniem kolektywnym.
In his epic paraphrase of Konrad Wallenrod [Konrad Wallenrod], Słowacki did not polemise with Mickiewicz’s poem. He rather discovered and explained the genesian sense of its content. It’s hard to call this “rewriting Mickiewicz”, as it has been described by Alina Witkowska. One can rather interpret it as creating a genesian narrative using the content and style of Mickiewicz’s works. In the second half of the 1840s, the author of Dziady [Forefathers’ Eve], Konrad Wallenrod [Konrad Wallenrod], and Pan Tadeusz [Sir Thaddeus] stopped interesting Słowacki as an individual of extraordinary worldview, imagination, and talent. He became instead one of many significant, homeric voices of the “spirit of the world”, spirit of the history. However, in his genesian narrative Słowacki used not only Mickiewicz’s texts, but also those of his own. Moreover, he used works of other masters in whom he recognised signs of prophetism: Homer, Dante, Ariosto, Shakespeare, Calderon, etc. In the epic fragment [Konrad Wallenrod] [Konrad Wallenrod], he presented a collective vision of Lithuanian bards – midair knights, who foretell ground-breaking events that were to happen in Lithuania. This vision is an evidence that the prophetic song, as a revelation of secrets of God or the spirit of history, does not belong to only one singer. On the contrary, reading and explaining the revealed truths is a collective task.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 123-136
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorocki autorytet Papieża Franciszka
The Prophetic Authority of Pope Francis
Autorzy:
Mrozek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448614.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
profetyzm
prorok
świat
papież Franciszek
kościół
authority
prophetism
prophet
world
Pope Francis
church
Opis:
Autorytet papieski to zagadnienie znane od blisko dwóch tysiącleci. Ile jednak w tym autorytecie jest elementu określanego jako prorocki? Zagadnienie profetyzmu w Kościele – ekklesii – zostało podjęte w dość znaczący sposób podczas Soboru Watykańskiego II. Była to przede wszystkim odpowiedź na problemy, jakie pojawiły się w relacjach mię- dzy ekklesią a światem. Te relacje zaczęły podlegać zasadniczym zmia- nom przynajmniej od końca wieków średnich, a zostały niemal zerwane w okresie oświecenia. Papieski autorytet o charakterze prorockim należy interpretować właśnie w takim kontekście eklezjologicznym, bowiem profetyczność chrześcijaństwa leży u podstaw wspólnoty, jaką jest Kościół. Autorytet prorocki papieża Franciszka opiera się właśnie na tej profetyczności Kościoła. Terminologia opisu autorytetu prorockiego papieża ma swoje źródła w profetyzmie biblijnym. Jej podstawy tkwią w Chrystusowej potrójnej misji, z której jedna jest określana jako prorocka. Ten prorocki aspekt misji jest ściśle związany z nauczaniem, z Nauczycielskim Urzę- dem, który ma swoją bazę w misji prorockiej. Zatem nauczycielski autorytet papieża wynika również z jego uczestnictwa w misji proroc- kiej Chrystusa. Prorocki autorytet papieża to element realizacji zadań ekklesii posłanej w świat z misją. Oznacza odkrywanie problemów tego świata, a przede wszystkim wskazywanie propozycji ich rozwiązań. Wobec świata, który jest równocześnie dany i tworzony, postać papieża, a dzisiaj papieża Franciszka, wyraża autorytet na wzór biblijnego pro- roka odkrywającego wyzwania, upominającego, ale równocześnie dają- cego nadzieję wynikającą z realizacji basilei czyli Królestwa.
The topic of the Pope’s authority has been known for nearly two millennia. To what extent, however, does this authority rely on a prophetic element? The question of prophecy in the Church – ekklesia – was tackled at the Second Vatican Council. This was primarily a response to the problems that had arisen in the relations between ekklesia and the world. These relations began to change from at least the end of the Middle Ages, and were almost lost during the Enlightenment. Papal authority of a prophetic character can be interpreted precisely in such ecclesiological context because the prophetic nature of Christianity is at the foundation of the community as the Church. The prophetic authority of Pope Francis is based precisely on this prophetism of the Church. The terminology of the description of the prophetic authority of the Pope has its origins in biblical prophecy. Its basis is in a tripartite Christian mission, one of which is referred to as prophetic. This prophetic aspect of the mission is closely related to teaching and the Teacher Office which bases in the prophetic mission discussed. Thus the teaching authority of the Pope is also apparent from his participation in the prophetic mission of Christ. The papal authority of the Pope is an element of the fulfillment of the tasks of the ekklesia sent to the world with a mission. It means discovering the problems of this world and, above all, providing their solutions. In view of a world which is simultaneously given and created, the figure of the Pope, and today Pope Francis, expresses the authority of the biblical prophet, discovering the challenges, expressing admonitions, but at the same time giving hope resulting from the realization of the basilea or the Kingdom.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 33-49
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Duch Pana JHWH nade mną”. Tożsamość proroka w Iz 61,1-3
“The Spirit of the Lord JHWH is upon me”. The Identity of the Prophet in Is 61:1-3
Autorzy:
Pudełko, Jolanta Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142953.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
teologia biblijna
Księga Izajasza
profetyzm
Sługa Pański
Biblical Theology
The Book of Isaiah
Prophetism
The Servant of the Lord
Opis:
The historical-literary analysis of the Book of Isaiah suggests that Isaiah 61 is the oldest chapter of the last part of the Book of Isaiah, known as Trito-Isaiah (56-66). There are messages from the Babylonian exile that portray the post-exile Jewish community. There is disappointment and at the same time anticipation of the realization of earlier prophecies of restoration. In Isa 61: 1-3 there is a confession of a mysterious figure sent by God. The hero, anointed with the Spirit of the Lord, heralds a radical renewal of Israel. The exegetical analysis of the prophet’s individual tasks allows him to be identified with various heroes of the biblical story (David, the Messiah, the Servant of the Lord). At the same time, these activities were most often attributed to God Himself. The eschatological renewal of Israel, which God will accomplish, will also extend to other nations.  
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 20-35
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Philosophical Meaning of the Author’s Myth: Evolution of the Archetypal Image of a Religious Visionary in the Dramatic Works of Lesya Ukrainka
Autorzy:
Bodyk, Ostap
Horodniuk, Nataliia
Yuliya, Yuliya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231496.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
author’s myth
phenomenon of prophetism
religious prophecy
archetypal and mythological structure
dramatic sketches and poems
existential dilemma in national issue
Opis:
The article traces and analyses the movement of the author’s consciousness of Lesya Ukrainka with regard to the research topic of the evolution of the archetypal image of a religious visionary in the dramatic works of the Ukrainian poetess through the prism of mythopoetic archetypal categories on different “sections” of her dramatic works Vavylons’kyj polon (Babylonian Captivity), Na rujina.h (On the Ruins) and poems “Kassandra” (Cassandra) and “Orhija” (The Orgy). The author explains that, by referring the ancient subjects, Lesia Ukrainka realizes the need to breathe new life into the mythology of the ancients, look at the history of humankind as a tragic process of the struggle between good and evil, and connect the movement of history with manifestations of spiritual stability, with its tendency to the ideals of good. According to her aesthetic views in the artistic perception of antiquity, the poetess does not seek to aestheticize it, but to reveal in the ancient myth the eternal, timeless psychological state of human inner life and in this way explore the “catastrophes” of the modern soul.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2022, 15; 73-94
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zaiste przyjdę niebawem” (Ap 22,20). Kilka refleksji nad eschatologią Apokalipsy św. Jana
“I will come soon”(Rev 22:20). Some reflections on the eschatology of the Apocalypse of St. John
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040895.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apocalypse of St. John
Eschatology of Rev.
Prophetism of Rev
Theology of Rev
Apokalipsa św. Jana
Eschatologia Ap
Profetyzm Ap
Teolgoia Ap
Opis:
Apokalipsa św. Jana zachwyca bogactwem i głębią treści eschatologicznych. Jednak aktualnie, w przestrzeni teologiczno-biblijnej refleksji naukowej tematy eschatologiczne nie są podejmowane zbyt często.  Refleksje zawarte w tym artykule stanowią formę wskazówek o charakterze metodologicznym. Dotyczą one procesu odczytywania eschatologii Ap. Nie można jej interpretować w oderwaniu od badań o charakterze historyczno-literackim czy badań nad etyką ksiegi. Należy uwzględnić także specyficzny charakter profetyzmu Ap. Jednak centralne miejsce zajmują w Ap treści eschatologiczne. Aby interpretować je właściwie  warto uwzględnić niektóre postulaty. Należą do nich: zwrócenie uwagi na  dynamikę eschatologiczną Ap, uwzględnienie wieloznaczności niektórych symboli oraz odczytanie eschatologii księgi w relacji do jej oryginalnej chrystologii i eklezjologii.
The Apocalypse of St. Jana delights with the richness of eschatological content. However, the eschatological themes of the Apocalypse are not a frequent subject of scientific study. The reflections contained in this article take the form of methodological guidelines. They concern the process of interpreting the eschatology of Apocalypse. The Apocalypse should not be interpreted in isolation from historical and literary research. It should also not be interpreted in isolation from ethical research. It should also take into account the specific nature of prophetism of Apocalypse. Eschatological contents contain an important place in this book. In order to interpret them properly, it is necessary note i.a.: eschatological dynamics of the Apocalypse; the ambiguity of some symbols;  the relation of eschatology to christology and ecclesiology.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 215-232
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głos Kasandry. Prognostyczne wizje wojny ("Przyszła wojna" Władysława Sikorskiego i "Dwa końce świata" Antoniego Słonimskiego)
Cassandra’s voice. A prognostic vision of the war between journalism and literature ("The Future War" by Władysław Sikorski and "Two Ends of the World" by Antoni Słonimski in the context of forecasts of the 1930s)
Autorzy:
Grigorova, Margreta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40615053.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
prognostyka
profetyzm
motyw niewysłuchanej Kasandry
futurologia
Władysław Sikorski
Antoni Słonimski
Jerzy Stempowski
Czesław Miłosz
prognostics
prophetism
motif of the unheard Cassandra
futurology
Opis:
The article formulates predictions as a rational variant of prophetism in the literature and journalism of the interwar period. The motif of the unheard Cassandra is a metaphor for the impossibility of warnings and predictions of impending war to intervene in the course of history to avert future catastrophe. This motif was derived from the essays of Czeslaw Milosz and Jerzy Stempowski and applied to the understanding of prognostication in the 1930s. The projected visions of the war in the historical‑political books of Bocheński, Studnicki, Cat Mackiewicz were discussed. A parallel reading of The Future War by Sikorski and The Two Ends of the World by Słonimski was made in the context of his anti‑fascist and anti‑totalitarian journalism.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 183-201
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profetyczna funkcja Kościoła w społeczeństwie pluralistycznym
The prophetic role of the Church in a pluralistic society
Autorzy:
Demski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148036.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
profetyzm
katolicka nauka społeczna
pluralizm
człowiek
życie społeczne
zbawienie
prawda
antropologia chrześcijańska
prophetism
catholic social studies
pluralism
human
social life
salvation
the truth
Christian anthropology
Opis:
Kościół na przestrzeni dziejów koegzystował z wieloma formami organizacji życia gospodarczego oraz społecznego. Dokonywał on oceny każdego z tych systemów według zasad moralnych i etycznych. W ten sposób spełniał swoją profetyczną funkcję w świecie współczesnym, w której ramach poczytuje on sobie za obowiązek krytyczne spojrzenie na istniejące i proponowane modele życia społecznego. Taka krytyka nie może być spostrzegana jako mieszanie się Kościoła w sprawy społeczne. Ukazanie błędów istniejących w danym systemie życia społecznego ma przede wszystkim na celu jeszcze mocniejsze podkreślenie fundamentalnych zasad, na jakich powinno opierać się życie społeczne. Zapewne zawsze będą istniały pewne braki i błędy w konkretnych systemach społecznych, co wiąże się z prawdą o tym, że te systemy i struktury tworzy człowiek naznaczony rozdarciem, a więc zdolny do grzechu. W tym świetle profetyczna i krytyczna funkcja Kościoła będzie zawsze potrzebna.
Over the centuries the Church has co-existed with numerous forms of organisation of economic and social life. The Church has made the assessment of each of the systems in accordance with the moral and ethical rules. In this way it performed its prophetic function in the modern world, within the range of which it assumes its responsibility for critical look at the existing and proposed models of social life. Such criticism cannot be treated as interference of the Church into social matters. Pointing at mistakes occurring in a given system of social life aims at putting stronger emphasis on the principal rules which the social life should be based on. Certainly, there will always be some deficiencies and mistakes in particular social systems, which is connected with the fact that the systems and structures are created by a human affected by inner conflicts and, as a result, able to commit a sin. Thus, in view of the above, the prophetic role of the Church will always be necessary.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 417-433
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura mitologicznej Kasandry w filmach science fiction
The mythical figure of Cassandra in science fiction films
Autorzy:
Rojek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047291.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek mythology
science fiction
myth in film
Cassandra
prophetism
Terminator 2: Judgment Day
James Cameron
12 Monkeys
Terry Gilliam
Minority Report
Steven Spielberg
Arrival
Denis Villeneuve
Opis:
The article reflects on how characters with the features of the mythological Cassandra function in science fiction films. Such references are part of the rich tradition of building fictional depictions of the near or distant future on the foundation of mythical stories. The study aimed to examine the considerable and complex meaning which Cassandra conveys through the ages and to determine its usefulness in constructing pop culture ideas about the current condition of humanity. In contemporary fiction, Cassandra is brought to the fore more often than in ancient sources, and her fullest portrait is drawn in those films that both consider her a figure of the powerlessness of the prophets and take into account her personal drama. In Terminator 2: Judgment Day (1991) by James Cameron, 12 Monkeys (1995) by Terry Gilliam, Minority Report (2002) by Steven Spielberg, and Arrival (2016) by Denis Villeneuve, the figure of Cassandra is examined through her prophetic gift, the alleged madness of the seer and the fearfulness of the prophetism itself.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 28, 37; 234-246
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgy and Morality. Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium in the Context of Moral Theology
Liturgia i moralność. Próba teologiczno-moralnej lektury Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Mielec, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671925.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Sobór Watykanski II
Sacrosantum Concilium
Gaudium et spes
korelacja liturgii i moralności
dramat
przymierze
profetyzm
napięcie eschatologiczne
czynne uczestnictwo
ofiara
naśladowanie
nawrócenie
uświęcenie
cnoty teologalne i moralne
katabasis
Second Vatican Council
co-relation between liturgy and morality
drama
covenant
prophetism
eschatological tension
active participation
sacrifice
imitation
conversion
moral and theological virtues
Opis:
50. rocznica uchwalenia Konstytucji o liturgii świętej zachęca do teologiczno-moralnej interpretacji tego dokumentu Vaticanum II. Jej owocem jest stwierdzenie istniejącej w historii zbawienia korelacji pomiędzy liturgią i moralnością. Objawienie Starego Testamentu odsłania koniunkcję kultu i moralności, a próby jej rozerwania w historii Narodu Wybranego spotykają się z ostrym sprzeciwem proroków. Krytyka ta zawiera jednak zapowiedź nowej przyszłości, w której Bóg usunie podział między kultem a moralnością. Nowy Testament przedstawia realizację tej obietnicy w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Jego zbawcze dzieło ustanawia chrześcijańską liturgię, w której człowiek uczestniczy jako istota duchowo-cielesna. Zbawienie aktualizowane w liturgii uświęca przez łaskę, która może być przyjęta jako miłość Boga respektująca wolne działanie człowieka. Zbawienie uobecniane w liturgii Kościoła jest bowiem relacją, współdziałaniem Boga i człowieka, łaski i wolności. Sacrosantum Concilium wyraża tę objawioną prawdę, podkreślając obiektywny i subiektywny wymiar liturgii jako dzieła Chrystusa, w którym chrześcijanin czynnie, świadomie i owocnie uczestniczy (participatio actuosa). Jest to przede wszystkim udział duchowy, zatem również moralny. Tylko wtedy możliwy jest zewnętrzny wymiar liturgii, w którym zawierają się szczegółowe formy, postawy, gesty i różnego rodzaju działania uczestnika świętej liturgii. Oznacza to, że liturgiczna participatio actuosa wymaga moralnego działania poprzez konkretne naśladowanie Chrystusa, prowadzące do nawrócenia. Wówczas „wiara działa przez miłość” (por. Ga 5, 6). W ten sposób dochodzimy do pojęcia ofiary, która w przypadku człowieka polega na jego całościowej przemianie. Grzeszny człowiek obdarowany miłością Trójjedynego Boga może na nią odpowiedzieć własną, stopniowo dojrzewającą miłością. Proces ten konstytuuje dramat Boga i człowieka, czyli napięcie pomiędzy łaską i wolnością, któremu odpowiada właśnie korelacja liturgii i moralności. Co więcej, zależność ta pozwala na autentyczne doświadczenie liturgii i moralności, chroniąc je przed redukcją do rytualizmu i moralizmu.
The fiftieth anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy of Vaticanum II encourages attempts of its interpretation in the context of moral theology. It leads to the conclusion that there is a co-relation between liturgy and morality in the history of salvation. The Revelation of the Old Testament reveals the conjunction between worship and morality. Attempts to separate the two in the history of the Chosen People raise objections of prophets. Their criticism, however, comes together with the announcement of the future in which God will reveal the divisions between worship and morality. The New Testament shows the fulfilment of this promise in Jesus Christ. His salvific work establishes the Christian liturgy, in which man participates as a physical, as well as a spiritual being. The salvation, made present in the liturgy of the Church, is a relation, the co-operation of God and man, grace and freedom. Sacrosantum Concilium presents this revealed truth, emphasising the objective and subjective dimensions of liturgy as the work of Christ, in which a Christian participates actively, freely and consciously (participatio actuosa). The participation is mostly spiritual, therefore moral at the same time. Only than can the external elements of liturgy take place, including its detailed forms, gestures, attitudes and behaviours of the sacred liturgy participants. It means that the liturgical participatio actuosa requires moral works through imitation of Christ leading to conversion. That is when “faith works through love” (cf. Gal 5 : 6). It leads us to the notion of sacrifice, which, as far as man is concerned, requires a total change. Sinful man presented with the love of the Triune God may respond to it with his own, gradually maturing love. The process constitutes the drama of God and man, which is the tension between grace and freedom, which is then represented by the co-relation between liturgy and morality. What is more, this particular co-relation makes an authentic experience of liturgy possible, protecting it from being reduced to sheer moralism and ritualism.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieszczowie i czyny prorocze. Zygmunta Krasińskiego rozważania o poezji i poetach w kontekście genezy proroctwa Przedświtu
On Seers and Prophetic Acts: Zygmunt Krasiński’s Reflections on Poetry and Poets in the Context of the Origins of the Prophecy of Przedświt
Autorzy:
SOKULSKI, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046911.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Zbigniew Krasiński, Przedświt, polski mesjanizm narodowy, profetyzm, Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz, August Cieszkowski, literatura jako wyraz samoświadomości narodowej, charakter narodowy, historiozofia, romantyzm polski
Zbigniew Krasiński, Przedświt, Polish Romantic messianim, prophetism, Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz, August Cieszkowski, literature as an expression of the consciousness of the nation, national character, philosophy of history, Polish Romanticism
Opis:
Zygmunt Krasiński w Przedświcie wystąpił jako prorok zwiastujący królestwo Boże, „nowe niebo i nową ziemię”. Poemat nie wyrósł jednak wyłącznie na glebie adwentystycznych marzeń emigracji polskiej, jest bowiem również dziełem artystycznym realizującym założenia nowej formy profetyczno-idealistycznej „poezji trzeciej epoki”. Przedświt to słowo „trzeciego wieszcza” zwieńczające „rozeznawanie się w jestestwie swoim” „duszy narodowej” pozbawionej „ciała politycznego”, tłumaczące najpełniej sens przeszłości i przyszłości narodu oraz charakter jego posłannictwa. To także poemat miłosny, w którym Krasiński uwiecznił swoją Beatricze, przynosząc zarazem objawienie prawd ostatecznych.
In his epic poem Przedświt [„Predawn”] Zygmunt Krasiński appears as a prophet announcing the Kingdom of God, „a new heaven and a new earth.” However, the poem does not merely express the ‘Adventist dreams’ of the Polish diaspora, since it is also a literary work advancing the ideas of the new prophetic and idealist “poetry of the third epoch.” Przedświt, the voice of the third Polish Romantic “seer,” is simultaneously the conclusion of the “discernment of its own being” by the “nation’s soul” deprived of a political body: the poem explains, in a possibly fullest manner, the meaning of the past and of the future of the Polish nation, pointing to the core of the nation’s mission in the world. Last but not least, Przedświt is also a love poem: while conveying the revelation of the final things, Krasiński also immortalized his Beatrice. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 213-233
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The messianic idea and an (a)religious millenarism in Karl Marx’s philosophy
Idea mesjańska i (a)religijny chiliazm w filozofii Karola Marksa
Autorzy:
Kornacka-Sareło, Katarzyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096957.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Karl Marx as a Jewish philosopher
the Kabbalistic concept of ‘tikkun ha--olam’
the Kabbalistic concepts of ‘olam ha-klipot’ and ‘olam ha-bah’
Jewish mystical thought
ethical radicalism
anthropodicy
Biblical prophetism
Jewish millenarianism
Jewish Messianism
Jewish proto-socialist ideas
K. Marks jako filozof żydowski
kabalistyczna koncepcja „tikkunha-olam”
kabalistyczne koncepcje „ha-olam ha-klipot” oraz„ha-olam ha-ba”
żydowska myśl mistyczna
radykalizm etyczny
antropodycea
profetyzm biblijny
żydowski millenaryzm
mesjanizm żydowski
żydowskie idee protosocjalistyczne
Opis:
Celem autorki jest próba ukazania idei mesjańskich i profetycznych obecnych w doktrynie Karola Marksa, a zarazem wyrażanych w żydowskiej myśli mistycznej oraz przesłaniu starotestamentalnych proroków. Chociaż Marks nie otrzymał klasycznie żydowskiego wykształcenia, nie był w stanie zanegować ani własnego bycia-Żydem, ani swojej natywnej duchowości, implikowanej w zasadach aksjonormatywnych judaizmu. W filozofii Marksa dominuje postulat tworzenia świata lepszego i sprawiedliwego, a także etyczny nakaz kreacji nowej rzeczywistości, z której zostałaby wyeliminowana nędza oraz społeczna marginalizacja. Filozof nie wydaje się jednak w tego typu poglądach odosobniony, o ile postrzegalibyśmy jego idee z perspektywy myśli żydowskiej. Przecież o mozolnej powinności budowy przez każdego człowieka lepszego świata wspomina autor biblijnej Księgi Powtórzonego Prawa (Dewarim), mówią o tym biblijni profeci, krytykujący władców i religię, a także mistycy żydowscy, niezmiennie głoszący radykalny etycznie nakaz odnowy świata (tikkun ha-olam).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 4; 85-98
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-17 z 17

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies