Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Property Management Act" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Fair compensation for the expropriation of real estate for the purposes of the implementation of the Central Transportation Hub
    Autorzy:
    Karasińska, Iga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48899588.pdf
    Data publikacji:
    2024-02-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    expropriation
    fair compensation
    property rights
    private property
    appraisal report
    Property Management Act
    Central Transportation Hub Act
    Opis:
    The article delves into the matter of fair compensation rendered for the expropriation of private property in the context of the Central Transportation Hub (CPK). It discusses the legal framework for expropriation in Poland by taking up a comparative approach towards the institution as defined in the Constitution, the Property Management Act, as well as in the Central Transportation Hub Special Act. It also delves into the historical background of expropriation. Consequently, by providing the definition of fair compensation, statutory regulations concerning it, as well as judgments that are of paramount importance, it ponders on the current situation regarding compensation for landowners whose property will be affected by the Central Transportation Hub investment. The ultimate objective of this article is to present an array of legal possibilities and doubts concerning the guidelines and circumstances that will serve as the basis for determining compensation for private owners. The article advances several courses of action and suggestions to improve the compensation process. Those, in turn, could potentially be a way of assuring that landowners acquire fair and just compensation for their rights to the expropriated properties.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2023, 99; 444-459
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal Bases of Decisions Subdividing Real Property – Case Study
    Podstawy prawne decyzji o podziale nieruchomości – studium przypadku
    Autorzy:
    Bieda, A.
    Ruchel, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/385632.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    decyzja administracyjna
    podstawa prawna
    podział nieruchomości
    ustawa o gospodarce nieruchomościami
    administrative decision
    legal basis
    subdivision of real property
    Act on real property management
    Opis:
    Podział nieruchomości realizowany jest na podstawie ściśle wyznaczonych norm prawnych. Jedną z nich jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, która nakłada obowiązek prowadzenia postępowań podziałowych m.in. na organy wykonawcze gmin. Zgodnie z zapisami tej ustawy w przypadku gdy podział nieruchomości wykonywany jest przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), postępowanie podziałowe musi zostać zakończone wydaniem decyzji administracyjnej. Dopiero po jej uprawomocnieniu podział może zostać ujawniony w katastrze nieruchomości oraz w księgach wieczystych. W niniejszej ustawie wskazanych jest kilka możliwości podziału nieruchomości. Zawarte są one w art. 92–95 i stanowią podstawę wydania decyzji zatwierdzającej podział. Poza nimi w dokumentach podziałowych odnaleźć można także inne odesłania do ustawy (art. 96–99). Zamiarem autorów było sprawdzenie, jak kształtują się zapisy podstaw prawnych w wydawanych decyzjach o podziale nieruchomości. W tym celu przeanalizowano wszystkie sprawy dotyczące podziałów nieruchomości przeprowadzone na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami w latach 1998–2014 w dwóch gminach.
    The subdivision of real property is performed according to defined laws. One of the them is the Act of 21 August 1997 on real property management which imposes on the executive branch of municipalities an obligation to perform subdivision procedures. According to this Act, if the division of real property is performed by a municipality commune head (mayor or president of a city), such a procedure must end in an administrative decision. The subdivision can be shown in the cadastre and in land register only when this decision comes into force. The Act indicates a few methods to subdivide real property. They are included in art. 92–95 and are the basis of a decision approving the subdivision. There are also other references to the Act in the subdivision documents (art. 96–99). The authors intended to check the legal basis of decisions subdividing real property based on the Act on real property management in 1998–2014, in two municipalities.
    Źródło:
    Geomatics and Environmental Engineering; 2015, 9, 4; 25-32
    1898-1135
    Pojawia się w:
    Geomatics and Environmental Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie miejsca zamieszkania w ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego i ustawie o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2018 r., II CSK 240/17
    A term of domicile in the act on shaping of agricultural system and the act on management of the Treasury Agricultural Property. A commentary to the Supreme Court’s ruling of 2nd February 2018, II CSK 240/17
    Autorzy:
    Komarowska-Horosz, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123302.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Temida 2
    Tematy:
    agricultural property
    place of residence
    domicile registration
    Act on Shaping of Agricultural System
    Act on Management of the Treasury Agricultural Property
    tender
    Opis:
    The concept of place of residence is a significant term of legal language, which is used in many acts. In each of them, however, it may have a slightly separate meaning, taking into account the purpose and function of a given regulation. The provisions of the Act on Agricultural Property Management and the Act on Shaping the Agricultural System refer to the place of residence as a condition for qualifying as an individual farmer and admission to a restricted tender to the purchase of an agricultural property. As proof of this circumstance, however, the Act sets out a document confirming the permanent residence registration. In the opinion of the Supreme Court, the comparison of these regulations leads to the interpretation that the place of residence within the meaning of the aforementioned acts should be identified with the place of permanent residence, in accordance with the Act on the Population Registry. This view can be questioned on theoretical grounds, however, it is of great importance in the practice of applying the law.
    Źródło:
    Studia Iuridica Agraria; 2018, 16; 81-90
    1642-0438
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Agraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie prawo autorskie po dwudziestu latach obowiązywania ustawy z 4 lutego 1994 r.
    Polish copyright 20 years after the adoption of the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
    Autorzy:
    Błeszyński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693618.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
    Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926
    author’s moral rights
    protection following the author’s death
    property rights
    collective management of copyright
    collecting societies
    ustawa o prawie autorskim z 1926
    ustawa o prawie autorski z 4 lutego 1994
    autorskie prawa osobiste
    ochrona post mortem auctoris
    autorskie prawa majątkowe
    zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi
    organizacja zbiorowego zarządzania
    Opis:
    The Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994 had been drafted in a new regime, shortly after the first steps in the political and economic transformation and the day before Poland joined the European Union. All this determined the necessity to adjust the law on copyright to the requirements of the new regime and to the EU standards. The characteristic feature of this Act is a frequent and ample reference to Polish rich tradition of wide interpretation of authors’ protection present in the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926. This reference was made first and foremost to the interpretation of the subject of copyright protection and the essence of copyright law which includes authors’ moral rights, unlimited in time, universal, non-transferable and executed by author’s heirs after his death. Authors’ rights also encompass property rights originating from the fact of a creation of a work. The Act regards copyright economic rights as a reflection of ownership, while at the same time the author may enjoy these rights within all known as well as future fields of exploitation, erga omnes, taking into account the consequences of the intangible character of the work. These rights include the exclusivity regarding the use and disposal of a work by any means, unless the Act provides for a limitation with regard to the allowed use. The protection is also limited in time: originally it used to be 50 years following the author’s death, being extended to 70 years nowadays. An important feature of this new regulation is exclusion of the unlimited disposal of a copyright economic right. In specified cases, the author is vested with a non-transferable right to remuneration andcompulsory intermediation of society for collective management of copyright or related rights. Regulating collective management of copyright is a novum of the Act, especially in creating a system of approval with regard to the tariffs used by collective management societies for collection of remunerations and for appointment of the Copyright Commission – a body approving tariffs presented by collective management societies. A characteristic feature of the Act is provision of widely understood liability for an infringement of a copyright, both moral and economic, by civil and criminal means. The Act has been amended many times. And yet, notwithstanding the merit of the extensive works on the first original text as well as the major works on the act during the first period of its existence, as of 2003 the legislative process has brought up subsequent novelties to the existing law, including the last one made in 2010, which in consequence raises objections as to the proportionality, legislative correctness and social justice, in particular with regard to proper protection of the rights of authors and artists, being a weaker party to a market contract. Recent drafts of amendments also raise major objections with regard to maintaining the necessary balance, as well as with regard to legislative correctness. Its reflection can be seen in a defective regulation of audiovisual works, defects and gaps in regulations on the Copyright Commission, in the system of approval of tariffs and, in particular, the specific rules on levies compensating consequences of copying for own private use. Major objections also arise with regard to the recently published draft proposal of changes, covering in particular orphan works. Particularly severe is avoidance, in the course of the legislative works, of controversial issues between organisations of users and authors or artists, within the fields requiring regulations for some time now, such as issues related to the audiovisual remunerations and reemission.
    Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. powstała w nowych warunkach ustrojowych, krótko po pierwszym okresie transformacji gospodarczo-politycznej oraz w przeddzień przystąpienia przez Polskę do Unii Europejskiej. Przesądzało to konieczność jej dostosowania do nowych założeń ustrojowych oraz do standardów unijnych Cechą charakterystyczną tej ustawy jest nawiązanie do bogatej polskiej tradycji szeroko ujętej ochrony autorskiej przyjętej na gruncie międzywojennej ustawy o prawie autorskim z 1926 r. Nawiązanie to odnosiło się przede wszystkim do ujęcia przedmiotu ochrony autorskiej oraz treści prawa autorskiego. Obejmuje ono autorskie prawa osobiste, nieograniczone w czasie, ujęte jako uniwersalne i niezbywalne oraz realizowane, po śmierci twórcy, przez jego bliskich. Na prawo autorskie składają się również autorskie prawa majątkowe, powstające w następstwie faktu stworzenia utworu. Prawa majątkowe ujęte zostały w nawiązaniu do treści prawa własności i służą twórcy na wszystkich znanych i powstałych w przyszłości polach eksploatacji, ujęte erga omnes, z uwzględnieniem konsekwencji niematerialnego charakteru utworu. Obejmują one wyłączność korzystania i rozporządzania utworem wszelkimi sposobami, o ile ustawa nie wprowadziła ograniczeń na rzecz dozwolonego użytku. Ochrona ta ma charakter czasowy; początkowo trwała 50 lat post mortem auctoris, obecnie – 70 lat. Cechą nowej regulacji jest wyłączenie pełnej rozporządzalności autorskimi prawami majątkowymi. W określonych przypadkach twórcy służy niezbywalne prawo do wynagrodzenia oraz przymusowe pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. Novum jest uregulowanie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, w tym przyjęcie systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń dochodzonych przez organizację zbiorowego zarządzania (OZZ) w ramach zbiorowego zarządzania, a także powołanie Komisji Prawa Autorskiego z zadaniem zatwierdzania tabel wynagrodzeń przedkładanych przez OZZ. Znamienną cechą ustawy jest wprowadzenie szeroko ujętej odpowiedzialności za naruszenie praw autorskich, zarówno osobistych, jak i majątkowych, środkami cywilnymi i karnymi. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana. W odróżnieniu jednak od gruntownych prac nad tekstem pierwotnym i szeroko zakrojonymi pracami nad ustawą w pierwszym okresie jej obowiązywania, poczynając od roku 2003, proces legislacyjny, którego efektem były kolejne nowelizacje, w tym ostatnia z 2010, nasuwa szereg zastrzeżeń co do zachowania proporcjonalności, legislacyjnej poprawności i społecznej sprawiedliwości, zwłaszcza w należytym zabezpieczeniu praw twórców i artystów, jako strony słabszej na rynku autorskim. Również ostatnie projekty zmian uzasadniają poważne zastrzeżenia, co do zachowania niezbędnej równowagi, jak również co do legislacyjnej poprawności. Znajduje to wyraz w wadliwej regulacji problematyki audiowizualnej, błędów i luk w regulacji dotyczącej działania Komisji Prawa Autorskiego, systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń, a w szczególności zasad szczególnych dotyczących opłat rekompensujących skutki kopiowania utworów w ramach własnego użytku osobistego. Istotne zastrzeżenia budzą ostatnio opublikowane propozycje zmian, w szczególności dotyczące dzieł tzw. osieroconych. Szczególnie dotkliwe jest niepodejmowania w pracach legislacyjnych zagadnień spornych pomiędzy organizacjami użytkowników i twórców oraz artystów z obszarów od wielu lat wymagających regulacji, takich jak problematyka tantiem audiowizualnych oraz reemisji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 5-25
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies