Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Proklos" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Hymny Proklosa: filozofia i kult
Proclus’ hymns: philosophy and cults
Autorzy:
Osek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613163.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Proklos
hymny
system neoplatoniczny
Proclus
hymns
neoplatonic system
Opis:
The present paper consists of the introduction to the Neoplatonic and Chaldean systems, the first Polish translation of seven extant Hymns by Proclus (AD 412- 485), and the commentaries on each of them. This essay is a polemic against the well-known book by R.M. Van den Berg entitled Proclus’ Hymns (Leiden 2001, Brill), which shows, above all, the Chaldean influences (cf. The Chaldean Oracles, ed. R. Majercik, Leiden 1989, Brill). I has argued that the philosopher used much more literary patterns than the Chaldean Oracles to illustrate the Neoplatonic „oecumenism” (an expression of P. Athanassiadi), i.e. syncretism of all the late-pagan religions. I has argued, further, that the philosopher’s cult-songs had been used in purifications and mystery rites of all the religions, but there is no evidence for the theurgy alone. I disagree with M. Van den Berg in the main thesis of his book that the gods to whom the hymns were adressed should be identified with the leader-gods of Proclus’ system. My argumentation leads to the conclusion that the gods of Proclus’ Hymns can be identified with the Great Demiurges (Hymns 2, 6, 7) and the Lesser Demiurges (Hymns 1, 3, 4, 5). The elaborate theological system constructed by Proclus and the location of gods from the Hymns in it are shown in the special diagram (table 1).
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 487-530
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja Przemienienia Jezusa. Część 2: Złota epoka literatury patrystycznej
Autorzy:
Mejzner, Miroslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158103.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Przemienienie Jezusa
jedność Pisma świętego
zmartwychwstanie ciała
bóstwo Chrystusa
Trójca Święta
Jan Chryzostom
Proklos z Konstantynopola
Augustyn
Hieronim
Transfiguration of Jesus
unity of the Holy Scriptures
the resurrection of the flesh
Christ’s Divinity
Holy Trinity
John Chrysostom
Proclus of Constantinople
Augustine
Jerome
Opis:
Celem artykułu jest porównanie interpretacji przemienienia Jezusa w tekstach czterech ojców Kościoła z przełomu IV i V w. (Jana Chryzostoma, Proklosa z Konstantynopola, Augustyna i Hieronima). Zasadnicza uwaga jest zwrócona na poszczególne elementy treściowe, zawarte w opisach ewangelicznych. Analiza interpretacji dokonanej przez poszczególnych autorów ukazuje ścisłą zależność pomiędzy problemami teologicznymi epoki (np. zagadnienia trynitarne, chrystologiczne, eschatologiczne) a sposobami i metodami egzegetycznymi.
The aim of the article is to compare the interpretation of the transfiguration of Jesus in the texts of four Church Fathers from the turn of the fourth and fifth centuries (John Chrysostom, Proclus of Constantinople, Augustine and Jerome). Crucial attention is paid to detailed content elements, contained in the Gospel accounts. The analysis of the interpretation made by selected authors reveals the close connection between the theological problems of the age (e.g. Trinitarian, Christological, Eschatological issues) and exegetical methods and approaches.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 163-178
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja Jedno–wiele jako filozoficzny fundament metafizyki Proklosa
The Relation: One/Many as the Philosophical Foundation of Proclus’s Metaphysics
Autorzy:
Dembiński, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013140.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
relacja Jedno–Wiele
Platon
Plotyn
Porfiriusz
Jamblich
Proklos
the relation: the One/Multiplicity
Plotinus
Porphyry
Iamblichus
Proclus
Opis:
The analysis inherent in this text is basic for the construction of Proclus’s system, namely the problem of the relation: the One/Multiplicity. This question is central and constitutes the most meaningful systems of Greek philosophy. The relation: the One/Multiplicity is the starting point in constructing metaphysical systems, it makes that all that is its consequence must have and has a relational nature. This eliminates thinking about the world in terms of isolated, autonomic, and unrelated objects. The considerations in question have shown the most important stages in the problems: the One/Multiplicity, starting from Plato, through Plotinus Porphyry, Iamblichus, down to Proclus.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2008, 56, 2; 33-42
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komentarz Tomasza z Akwinu do Liber de causis – odyseja tekstów i koncepcji przez kultury, epoki i szkoły filozoficzne
Le commentaire de Thomas d’Aquin à Liber de causis – odyssée de textes et de conceptions à travers les cultures, les époques et les écoles philosophiques
Autorzy:
Andrzejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057886.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomasz z Akwinu
Arystoteles
Proklos
neoplatonizm
tomizm
Thomas d'Aquin
Aristote
Proclus
néoplatonisme
thomisme
Opis:
Liber de causis, à savoir Le Livre des Causes c’est une suite d’extraits d’Éléments de théologie de Proclos commentés par un auteur arabe anonyme. Traduit du latin par Gérard de Crémone avant l’an 1187 ce texte était jusqu'à la parution en 1272 de son commentaire effectué par Thomas d’Aquin, attribué à Aristote. Le texte en version arabe a paru probablement à Toledo au début du XIIe siècle ou peut-être encore plus tôt à « l’époque des traductions » initiée par le calife abbasside al-Mamun, fondateur de la « Maison de la sagesse » à Bagdad (vers 830). Pourtant ce n’est pas ça ce qui est le plus important – la grande « carrière » de ce texte résultait du fait que l’on avait attribué à Aristote même. Dans ce fait il n’y aurait rien de spécial si on ne savait pas que le véritable auteur des idées contenues dans Liber de causis – Proclos (412–485) était l’un des plus éminents philosophes néoplatoniciens, disciple de Plutarque, réformateur de l’Académie de Platon, bref quelqu’un se situant presque aux antipodes du Lycée d’Aristote. La genèse de Liber de causis et de son commentaire Thomasien influence le texte. En effet, la philosophie que nous découvrons dans ce texte est extraordinaire. Dans la première couche, celle de Proclos, nous retrouvons le classique néoplatonisme grec, polythéiste et radicalement païen, mais considérablement émoussé par le choix approprié de thèses de Stoichéosis theologiké et le commentaire arabe écrit dans un ésprit monothéiste et créationniste. C’est ce texte néoplatonicien que commente par le suite Thomas d’Aquin – le plus célèbre partisan de l’école d’Aristote au Moyen Age, à qui la doctrine contenue dans Liber de causis devrait être extrêmement étrangère. Thomas ne le dissimule pas en exposant dans l’introduction ses constatations concernant l’attribution de Liber de causis. Néanmoins, il trouve dans le Livre des questions qui l’intéressent. L’une des questions qui intéressent Aquinate est sûrement la problématique d’esse – de l’existence. Aquinate interprète esse du Livre des causes dans l’esprit de sa propre métaphysique ce qui nous apporte la couche suivante du texte – philosophique. Il est pourtant très rare que l’on puisse en un seul texte passer par plusieurs sphères de la pensée et de la langue ainsi que quelques frontières qui les séparent. Nous pouvons aussi examiner comment la problématique qui nous intéresse se transformait depuis la classique version grecque dans Stoichéiosis theologiké de Proclos, à travers les transformations d’un auteur arabe anonyme dans Liber de causis, jusqu'à la version de Thomas d’Aquin dans son commentaire latin. Nous avons aussi « chemin faisant » deux, peut-être trois traductions de l’œuvre de Proclos : du grec à l’arabe (il n’est pas exclu que « entre » elles il existait aussi une version syrienne) et ensuite une traduction de l’arabe au latin (et une version polonaise du latin).
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 115-126
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem istnienia w "Komentarzu" Tomasza z Akwinu do "Liber de causis"
The Problem of Being in Thomas Aquinas Commentary on "Liber de causis"
Autorzy:
Andrzejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452389.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
neoplatonizm klasyczny
neoplatonizm chrześcijański
Liber de causis
Proklos
Tomasz z Akwinu
Komentarz do Liber de causis
esse
essentia
Ipsum esse subsistens
stwarzanie
classical neoplatonism
christian neoplatonism
Proclus
Thomas Aquinas
Commentary on Liber de causis esse
creation
Opis:
The first of these ‘layers’ is hellenistic Neoplatonism of Proclus which is specifically deepened in Aquinas expositio by referring to ‘Stoichéiosis Theologiké’. The second ‘layer’ is monotheistic and creationist neoplatonism of the author of The Book which is sometimes corrected by Thomas Aquinas through depictions of Pseudo-Dionysius. The third and clearly separated doctrinal ‘layer’ of lecture is veritas rerum in which should be seek Aquinas’ views. In this perspective it is easier to unravel terminological difficulties which are in Thomas Aquinas’ text. It seems that many technical terms, such as esse, essentia, existentia, even substantia and ens should be ‘read’ in the ‘layer’ perspective which they located in. The article analyze first of the issue of esse. If we consider this ‘layered’ construction Commentary of Thomas Aquinas recognizing that in veritatis rerum there are the Aquinas own views, without difficulty we will find in it the most important thesis of his own metaphysics: about being as an arrangement from esse, about the esse and essentia, about essentia as an arrangement form and some type of potency, about God as a Ipsum Esse Subsistens, about creation as a giving esse.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2015, 4; 39-61
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies