Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Procedure Code" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 138
Tytuł:
Kształtowanie się instytucji wyroku łącznego w perspektywie historycznej
Development of the Institution of Aggregate Sentencing from a Historical Perspective
Autorzy:
Andrzejewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180954.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kara łączna
wyrok łączny
nowelizacje kodeksu postępowania karnego
legislacja COVID-19
aggregate penalty
aggregate sentence
amendments to the Code of Criminal Procedure
COVID-19 legislation
Opis:
Założeniem niniejszego opracowania jest ukazanie jak kształtowała się problematyka wyroku łącznego w polskich kodyfikacjach karnych, począwszy od pierwszego Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., poprzez nową kodyfikację ustawy karnoprocesowej z 1969 r. na kodyfikacji Kodeksu postępowania karnego z 1997 r. oraz kolejnych jej nowelizacjach skończywszy. Celem prowadzonej analizy nie jest odtworzenie treści norm prawnych obowiązujących we wskazanych kodyfikacjach w kontekście przepisów regulujących postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, ale ukazanie ewolucji poglądów doktryny i judykatury na pojawiające się problemy interpretacyjne o wymiarze nie tylko teoretycznym, ale przede wszystkim praktycznym. Prezentacja zmian jakie dokonywały się na przestrzeni dziesięcioleci pozwoli lepiej zrozumieć genezę przepisów obecnie istniejącej instytucji wyroku łącznego w kontekście jej prawie stuletniego istnienia w polskich kodyfikacjach karnych.
The objective of the study is to present how the institution of aggregate sentencing evolved in Polish criminal codifications – starting from the first 1928 Code of Criminal Procedure through the new codification of the 1969 Criminal Procedure Act and ending up with the codification of the 1997 Code of Criminal Procedure and its subsequent amendments. The aim of the analysis is not to reproduce the content of the legal standards applicable in the above-mentioned codifications in the context of the provisions regulating the procedure for passing an aggregate sentence but to show how the views of the doctrine and judicature evolved with respect to the interpretation problems that arose at the theoretical and practical level. The presentation of the changes that took place over the decades will enable a better understanding of the genesis of the provisions regarding aggregate sentencing in the context of its almost 100-year existence in the Polish penal codifications.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (2); 7-41
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontakt zatrzymanego z pełnomocnikiem (art. 245 § 1 Kodeksu postępowania karnego)
Contact of a detainee with an advocate or a legal advisor (Article 245 § 1 of the Code of Criminal Procedure)
Autorzy:
Bachmat, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215630.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Criminal Code
Code of Criminal Procedure
petition
Opis:
The subject of the assessment is a petition requesting the change of Article 245 § 1 of CCP by indicating a method of contact of a detainee with an advocate or a legal advisor. The petitioner suggests that the code should state that the contact can also be made by means of remote communication, including telephone or electronic means of communication. In the opinion of the author, the submitted proposal to supplement the article will not change the current normative scope of this regulation. Consequently, it will not improve the legal situation of the detainee.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2017, 4(56); 99-114
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO POSTANOWIENIA SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 3 WRZEŚNIA 2020 R., V KO 57/20
A Gloss to Decision V KO 57/20 of the Polish Supreme Court of 3 September 2020
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096732.pdf
Data publikacji:
2021-12-26
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
postępowanie karne; bezstronność; sędzia; aplikant; art. 40 kodeksu postępowania karnego.
criminal proceedings; impartiality; judge; trainee; Art. 40 of the Polish Code of Criminal Procedure.
Opis:
W komentowanym postanowieniu Sąd Najwyższy sformułował tezę, że pojęcie udziału sędziego w sprawie, w rozumieniu przesłanek wyłączenia z art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., oznacza wystąpienie sędziego w sprawie, której rozpoznanie nastąpiło w całości albo choćby w części z udziałem osób wskazanych w art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., tzn. co najmniej rozpoczęło się albo rozpoczęte trwało, ewentualnie nastąpiło podjęcie przez te osoby innych czynności równoznacznych z zajęciem stanowiska w sprawie. Tezy tej nie można zaaprobować. Podzielić natomiast można stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym aplikant adwokacki (radcowski) działający z upoważnienia obrońcy lub pełnomocnika jest także uczestnikiem postępowania, w związku z udziałem którego może mieć zastosowanie wyłączenie sędziego w trybie art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k., chociaż występuje on na podstawie instrukcji udzielającego upoważnienia i w granicach jego pierwotnego umocowania.
  In the decision commented on in this article, the Supreme Court of the Republic of Poland ruled that the concept of a judge’s “participation” in a case, within the meaning of the grounds for exclusion given in Art. 40 § 1 point 3 of the Polish Code of Criminal Procedure, means that the judge sat on the bench hearing a case which was considered, in whole or at least in part with the participation of persons specified in Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, i.e. a case in which proceedings at least commenced or were in progress, or in which these persons undertook actions tantamount to taking a position on the case. I fnd this statement inadmissible. However, I concur with the Supreme Court’s ruling that a trainee legal adviser (aplikant adwokacki, aplikant radcowski) acting under the authority of a defence lawyer or representative is also a participant in the proceedings, and hence the exemption of a judge may apply pursuant to Article 40 § 1 point 3 of the Code of Criminal Procedure, even though the trainee appeared on the grounds of the authorisation issued by the defence lawyer and within the bounds of the authorisation.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 347-359
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROLEGOMENA TO A NEW CRIMINAL TRIAL PROCEDURE IN POLAND FOLLOWING THE AMENDMENT OF THE CODE OF CRIMINAL PROCEDURE OF 27.09.2013: FROM INQUISITORIAL TOWARDS ADVERSARIAL PROCEDURE OF WITNESS EXAMINATION IN CRIMINAL TRIALS
PROLEGOMENA DO NOWEJ PROCEDURY DOTYCZĄCEJ PRZEPROWADZENIA PROCESU KARNEGO W POLSCE W KONSEKWENCJI ZMIANY KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO Z DNIA 27.09.2013: OD INKWIZYCYJNEJ DO KONTRADYKTORYJNEJ PROCEDURY PRZESŁUCHIWANIA ŚWIADKÓW W PROCESACH KARNYCH.
Autorzy:
BEDNAREK, Grażyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920653.pdf
Data publikacji:
2015-12-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
polski dyskurs sądowy
rozprawa karna
reforma Kodeksu Postępowania Karnego z dnia 27.09.2013
transformacja inkwizycyjnego procesu karnego na kontradyktoryjny proces karny
konsekwencje historycznej zmiany prawa karnego w Polsce na dyskurs sądowy
Polish courtroom discourse
criminal trial
amendment of the Code of Criminal Procedure of 27.09.2013 in Poland
transformation of the inquisitorial criminal trial in Poland into adversarial criminal trial
Opis:
The purpose of this paper is twofold. Firstly, it introduces the transformations, which the criminal trial procedure in Poland will undergo following the amendment of the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013. Secondly, it explains the consequences that the altered criminal law will have on Polish courtroom discourse. The paper comprises three major parts. It commences with the demonstration of the inquisitorial procedure of witness examination in criminal trials as investigated, described, and expounded by Bednarek (2014), prior to the amendment of criminal law in Poland. Subsequently, it presents the criticism of the inquisitorial criminal trial by the representatives of academia and legal practitioners in Poland, and explains the reasons for the transformation of the inquisitorial criminal trial into an adversarial one. Finally, it demonstrates the new regulations of the Code of Criminal Procedure pertaining to the criminal trial and establishes what effects they will have on Polish courtroom discourse. The paper ends with concluding remarks emphasizing the pressing need for novel and thorough investigations of the language used by judges, attorneys for the prosecution and attorneys for the defense in criminal trials in Poland following the amendment of the criminal law. At the time when this paper is being written the study of courtroom discourse conducted by Bednarek (2014) is the only investigation of talk in interaction in the milieu of Polish courts that focuses on the modus operandi of witness examination from the point of view of linguistics.
Głównym celem artykułu jest przedstawienie transformacji, jakiej ulega procedowanie rozpraw karnych w Polsce w konsekwencji modernizacji k.p.k. z dnia 27 września 2013, a także wyjaśnienie skutków zmian prawa karnego na polski dyskurs sądowy. Artykuł składa się z trzech części. Rozpoczyna się prezentacją inkwizycyjnej procedury przesłuchania świadków w sprawach karnych, które zbadała, opisała i objaśniła Bednarek (2014). Następnie demonstruje uwagi krytyczne polskich przedstawicieli nauki oraz praktyków pod adresem inkwizycyjnej rozprawy karnej, a także wyjaśnia przyczyny transformacji rozprawy karnej z inkwizycyjnej na kontradyktoryjną. Ostatnia część artykułu demonstruje nowe przepisy k.p.k. odnoszące się do rozprawy karnej oraz omawia skutki, jakie one spowodują w polskim dyskursie sądowym.  Artykuł kończą uwagi podkreślające pilną potrzebę przeprowadzenia nowych, kompleksowych badań dotyczących języka używanego przez sędziów, prokuratorów i obrońców w rozprawach karnych w Polsce w świetle zmiany prawa karnego.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 24, 1; 47-80
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Institution of Coercion of Debtors in Civil Matters in the Kingdom of Poland in the Years 1815–1875
Autorzy:
Bieda, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618301.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of law
Polish Kingdom
Napoleonic Code
civil procedure
foreclosure
historia prawa
Królestwo Polskie
Kodeks Napoleona
postępowanie cywilne
egzekucja
Opis:
The Napoleonic Code, which was in force since 1808 first in the Duchy of Warsaw and then in the Kingdom of Poland, provided for the institution of personal coercion in civil matters in Title XVIII (Book III – On Different Modes of Acquiring Property). It was an enforcement measure consisting of sending the debtor to prison in order to force him to fulfil his obligations. Initially, the detention did not result in cancelling the  existing debt or did not exclude the possibility of carrying out a further enforcement procedure towards the debtor. Debtors were initially kept in detention centres or taken into police custody. Separate penitentiary bodies were appointed by decision of Administrative Council in 1832. The prison service as well as provisions of the Civil Procedure Code including detailed procedures for the use of coercive measures against debtors, have been defined both in the decision of the Administrative Council of 13/25 September 1832 and in subsequent administrative regulations issued by the Government Commission of Internal and Spiritual Affairs in 1848 and 1859. The 1848 regulations referred to civil jail located in Warsaw at Leszno, but there were no specific instructions for jails in remote regions, which resulted in numerous abuses. It was not until 1859 that the Leszno regulations covered the whole area of the Kingdom of Poland. Coercive measures against debtors could be an effective means of enforcement, although the obligation to provide funding necessary to ensure the livelihood of the debtor constitutes some limitation in applying such a measure. Such a situation meant that at first the debtor tried to enforce the debt using other means. A drawback of the abovementioned institution were problems with the internal organization of the civil detention, particularly in terms of real detention of these debtors, who – according to the source material – were often at large.
Kodeks Napoleona, obowiązujący od 1808 r. w Księstwie Warszawskim, a następnie w Królestwie Polskim, przewidywał w Księdze III (o różnego rodzaju sposobach nabycia własności) w tytule XVIII instytucję „przymusu osobistego w materyi cywilnej”. Był to środek egzekucyjny polegający na osadzeniu dłużnika w areszcie w celu zmuszenia go do wykonania ciążącego na nim zobowiązania, przy czym początkowo pozbawienie wolności nie powodowało umorzenia istniejącego długu ani nie wyłączało możliwości prowadzenia dalszej egzekucji z majątku dłużnika. Najpierw dłużników przetrzymywano w aresztach publicznych i aresztach policyjnych. Dopiero decyzją Rady Administracyjnej z 1832 r. utworzono odrębne organy penitencjarne. Organizacja aresztów cywilnych i przepisy kodeksu postępowania cywilnego, rozwijające szczegółowe procedury stosowania przymusu osobistego wobec dłużników, zostały określone w postanowieniu Rady Administracyjnej z dnia 13/25 września 1832 r. i w późniejszych przepisach administracyjnych wydawanych przez Komisję Rządową Spraw Wewnętrznych i Duchownych w 1848 i 1859 r. Regulacje z 1848 r. odnosiły się do aresztu cywilnego znajdującego się w Warszawie na Lesznie, natomiast nie było szczegółowej instrukcji dla aresztów mieszczących się na prowincji, co rodziło wątpliwości co do zasad ich organizacji i dawało możliwość licznych nadużyć. Ostatecznie dopiero instrukcja więzienna z 1859 r. rozszerzała obowiązywanie przepisów dla Leszna z 1848 r. na całe Królestwo Polskie. Instytucja przymusu osobistego dłużników w okresie obowiązywania francuskiej procedury cywilnej mogła być skutecznym środkiem egzekucyjnym, choć pewnym ograniczeniem w jego stosowaniu był obowiązek złożenia przez wierzyciela funduszy niezbędnych na utrzymanie dłużnika, co na pewno powodowało, że najpierw próbował on wyegzekwować dług za pomocą innych rodzajów egzekucji. Mankamentem omawianej instytucji były problemy z wewnętrzną organizacją aresztów cywilnych, w szczególności w zakresie rzeczywistego przetrzymywania w nich dłużników, którzy – jak wynika z materiału źródłowego – w praktyce często przebywali na wolności.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie „podejrzany” w ramach czynności wyjaśniających w trybie art. 54 §1 w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia
The Notion of „Suspect” in Explanatory Proceedings Based on art. 54 Par. 1. In Petty Offences Procedure Code
Autorzy:
Bień-Węgłowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807338.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba podejrzana w k.p.w.
zarzuty
podejrzany w k.p.w.
suspect in Petty Offences Procedure Code
charges
suspect in POPC
Opis:
The aim of the article is to clarify several terminological issues concerning the person who is suspected of a petty offence against whom explanatory proceedings have been instituted by virtue of Art. 54, par. 1, of the Petty Offences Procedure Code. The Code does not define precisely the notion of a person suspected of committing a minor offence, leaving some room for individual interpretations to theoreticians and the doctrine of the procedure law of petty offences. The Code calls the suspected person either “a person suspected of commission of a petty offence” or “a person against whom there are reasonable grounds to draw up an application for punishment”. The article points out some differences between both institutions, although the inconsistency in using these terms by the legislator causes that the distinction becomes blurred, and in practice the trial status of the suspect becomes ambiguous. The above situation may lead to certain factual doubts and misunderstanding relating to the rights of the person suspected of an offence. The article proposes some terminological regime to be imposed as it would order the adopted terminology and introduce the notion of a suspect for a person suspected of committing a petty offence at every stage of explanatory proceedings. Adopting such a solution would involve a proposal to determine the legal status of a person suspected of a minor offence in such a way that he or she can have the rights of a litigant party.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 149-156
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychological Disorders in the Perpetrator of a Prohibited Acta as the Object of Judicial Consideration in the Procedure for Petty Offences After 1 July 2015
Autorzy:
Bień-Węgłowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804781.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
insanity and diminished sanity in the Petty Offences Code
judicial and psychiatric diagnosis in petty offences procedure
mandatory defence in petty offences procedure
Opis:
The subjective capacity of an offender to be assigned guilt is determined by such circumstances as the attainment of the age required by the law and a suitable mental state. Psychological disorders, which are the source of insanity or diminished sanity as regulated by the Petty Offences Code, lead to a considerable reduction of the capacity to recognise the significance of an act or direct one’s conduct, and this in turn leads to the exclusion of guilt or restricts responsibility under the Petty Offences Code. The existence of doubt regarding the mental state of an offender implies the appointment of expert psychiatrists by a competent judicial body in order to conduct a psychiatric examination. The doubt must be reasonable and objective, though, supported by evidence or observations of the judicial body. The opinion of an expert psychiatrist is pivotal to the proceedings as it explains the offender’s conduct during and after the perpetration of a prohibited act, which permits an assessment whether the offender’s mental condition allow him to take part in the proceedings, including self-defence. The judicial and psychiatric diagnosis also has adverse consequences for the examined person so it must not be regarded as a mere formality in every petty offence case. The act of September 27, 2013 amended the provisions for procedure for petty offences in terms of, among others, regarding provisions concerning the content of psychiatric assessment furnished by experts and the formal mandatory defence. The article aims to determine the scope of this revision and its impact on the exercise of procedural guarantees of the offender.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 7-24
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia psychiczne sprawcy czynu zabronionego jako przedmiot rozpoznania w procedurze wykroczeniowej po 1 lipca 2015 roku
Mental Disorders of a Perpetrator of an Illegal Act as Subject to Examination in the Petty Offences Procedure after 1 July 2015
Autorzy:
Bień-Węgłowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804824.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niepoczytalnosc oraz poczytalnosc ograniczona w Kodeksie wykroczen
obrona obligatoryjna w postepowaniu w sprawach o wykroczenia
diagnoza sadowo-psychiatryczna w postepowaniu w sprawach o wykroczenia
insanity and partial sanity in the Code of Petty Offences
obligatory defence in petty offences procedure
court’s and psychiatric diagnosis in petty offences procedure
Opis:
Zdolność podmiotową sprawcy wykroczenia do przypisania mu winy determinują takie okoliczności jak osiągnięcie wymaganego ustawą wieku oraz odpowiedni stan psychiczny. Zaburzenia psychiczne będące źródłem niepoczytalności lub poczytalności ograniczonej normowanej przez Kodeks wykroczeń, prowadzą do ograniczenia w stopniu znacznym zdolności rozpoznawania czynu lub kierowania postępowaniem, co w konsekwencji wyłącza winę lub ogranicza odpowiedzialność wykroczeniową. Istnienie wątpliwości co do stanu psychicznego sprawcy wykroczenia implikuje powołanie przez uprawniony organ procesowy biegłych lekarzy psychiatrów do przeprowadzenia badania psychiatrycznego. Wątpliwości te muszą być jednak uzasadnione i obiektywne, uprawdopodobnione przez dowody lub spostrzeżenia organu procesowego. Opinia biegłego psychiatry ma istotne znaczenie procesowe, wskazuje bowiem na zachowanie sprawcy w czasie popełnienia czynu zabronionego, a także przed i po jego dokonaniu, co umożliwia ocenę czy jego stan psychiczny pozwala mu na udział w postępowaniu, w tym na podjęcie samodzielnej obrony. Diagnoza sądowo-psychiatryczna niesie również negatywne konsekwencje dla osoby badanej, z tego względu nie może stać się formalnością w każdej sprawie o wykroczenie. Ustawa z dnia 27 września 2013 r. znowelizowała przepisy proceduralne stosowane w sprawach o wykroczenia m.in. w zakresie regulacji dotyczących treści opinii psychiatrycznej wydawanej przez biegłych, a także formalnej obrony obligatoryjnej. Artykuł podejmuje próbę ustalenia zakresu tych zmian oraz ich wpływu na realizację gwarancji procesowych sprawcy wykroczenia.
The imputability of guilt to a perpetrator of a petty offence is determined by such circumstances as the legally required age and mental condition. Mental disorders that entail insanity or partial sanity, as provided in the Code of Petty Offences, result in major limitations as to the acknowledgment of an act as illegal or the instituted course of proceedings, which, consequently, excludes guilt or restricts liability. Doubts regarding the offender’s mental fitness lead to the appointment by the authorised judicial body of expert psychiatrists to perform a psychiatric examination. Yet, such doubts must be justified, objective, and supported by evidence or observations of the authority in charge of the proceedings. The opinion of an expert psychiatrist is pivotal to the proceedings as it explains the offender’s conduct during and after the committed illegal act, which helps determine whether their mental condition allow their participation in the proceedings, including self-defence. The court’s and psychiatric diagnosis also leads to adverse consequences for the examined individual and, therefore, must not be regarded as a mere formality in any petty offence case. The Act of 27 September 2013 amending the Code of Petty Offences and some other acts revised the procedures applicable in petty offence cases, e.g. regarding the provisions on the content of psychiatric opinion issued by the appointed experts and the formal obligatory defence. The article aims to look into the scope of this revision and the impact of changes on the exercise of procedural guarantees of the offender.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 7-26
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna do komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego (druk nr 1090)
Legal opinion on the committee’s Bill to Amending the Act – Code of Administrative Procedure (Sejm’s paper no. 1090)
Autorzy:
Bińkowska-Artowicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196900.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Code of Administrative Procedure
administrative decision
bill
Opis:
The author provides an opinion on the original bill (before the adoption of amendments). The bill is aimed at implementing the judgment of the Constitutional Tribunal concerning the admissibility of declaration of invalidity of an administrative decision issued with a gross infringement of law, when a significant period of time has passed since the decision was issued and the decision was the basis for acquiring a right or an expectancy. The thirty-year period for the declaration of invalidity of such a decision may lead to the limitation of the principle of durability of an administrative decision. According to the author, the refusal to initiate administrative proceedings would exclude the possibility of the so-called prejudication.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2021, 4(72); 161-173
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MOŻLIWOŚĆ PODJĘCIA Z URZĘDU PRZEZ ORGAN RENTOWY POSTĘPOWANIA O PRZYZNANIE RENTY Z TYTUŁU NIEZDOLNOŚCI DO PRACY W WYNIKU ZŁOŻENIA WNIOSKU O ŚWIADCZENIE REHABILITACYJNE W OPARCIU O WPŁYW PRZEPISÓW KODEKSU POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO
THE ABILITY BY THE BUREAU OF BENEFITS TO UNDERTAKE PROCEEDINGS EX OFFICIO REGARDING AWARDING BENEFITS ON THE TITLE OF INABILITY TO UNDERTAKE LABOR DUE TO SUBMITTING OF THE REHABILITATIVE BENEFITS APPLICATION BASED ON THE INFLUENCE OF THE CODE OF ADMINISTRATIVE PROCEDURE
Autorzy:
Bisikiewicz, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443547.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
renta z tytułu niezdolności do pracy
świadczenie rehabilitacyjne
kodeks postępowania administracyjnego
zasiłek chorobowy
choroba
ubezpieczony
niezdolność do pracy
wniosek
benefits on the title of inability to undertake labor
rehabilitative benefits
code of administrative procedure
illness benefits
illness
insured
inability to undertake labor
motion
Opis:
Celem opracowania jest omówienie możliwości podjęcia z urzędu przez organ rentowy postępowania o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w wyniku złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne w oparciu o wpływ przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Problematyka powyższego zagadnienia zwykle sprowadzana jest do ukazania tezy odnośnie do braku zasadności podjęcia określonych czynności z urzędu przez organ rentowy, a już w szczególności odnośnie do czynności wszczynających postępowanie w sprawach o przyznanie konkretnych świadczeń społecznych, przy jednoczesnym, całkowitym pominięciu wpływu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego na samo postępowanie organu rentowego. W artykule omówiony został przykład uzasadniający podjęcie postępowania z urzędu przez organ rentowy odnośnie do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w wyniku złożenia wniosku o świadczenie rehabilitacyjne, z jednoczesnym dokonaniem aspektu porównawczego istoty powyższych świadczeń społecznych.
The goal of this report is to discuss the possibility by the Bureau of Benefits to undertake the proceeding on awarding disability benefits on the title of inability to undertake labor due to submitting of the rehabilitative benefits application based on the influence of the Code of Administrative Procedure (C.A.P.). Problematic aspects of the issue above usually are brought down to presenting the thesis concerning the lack of validity of undertaking determined actions ex officio by the bureau, in particular regarding actions initiating proceedings concerning awarding specific social benefits while simultaneously completely omitting the C.A.P. on the bureau’s proceedings.The article discussed a justifying example of undertaking a proceeding ex officio by the Bureau of Benefits regarding awarding benefits on the title of inability to undertake labor due to submitting of the rehabilitative benefits application while simultaneously comparing the essence of the above social benefits.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 2, XVIII; 159-171
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja zarzutów w postępowaniu karnym
Autorzy:
Błotnicki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609459.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
modification of charges
supplementing the charges
change of charges
Article 314 of the Code of Criminal Procedure
modyfikacja zarzutów
uzupełnienie zarzutów
zmiana zarzutów
art. 314 k.p.k.
Opis:
The key assumption of this text is to present, as clearly as possible, the phenomenon of modification of charges in criminal proceedings. The author briefly examines the premise of Article 314 of the Code of Criminal Procedure and problems related to them.
Kluczowym założeniem niniejszego tekstu jest przedstawienie w sposób możliwie najbardziej klarowny fenomenu modyfikacji zarzutów w procesie karnym. Autor pokrótce analizuje przesłanki aplikacji art. 314 k.p.k. i problemy z nimi związane.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protective Proceedings against a Person Committing Domestic Violence
Postępowanie zabezpieczające wobec osoby stosującej przemoc w rodzinie
Autorzy:
Bodio, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31344042.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
protective proceedings
domestic violence
temporary legal protection
Civil Procedure Code
postępowanie zabezpieczające
przemoc w rodzinie
tymczasowa ochrona prawna
Kodeks postępowania cywilnego
Opis:
The article has a scientific and research character. Its purpose is to discuss the protective proceedings against the perpetrator of domestic violence in the area of Polish civil procedure and to answer questions about the method of such security, its subject, purpose, course of the proceedings and the provision of security. The answers to these questions may have not only doctrinal but also practical value, especially since there are no scientific studies on this topic. Although the basic research method used in the article is a formal and dogmatic analysis, the practice of applying the law was also taken into account, using the analysis of the jurisprudence of common courts and the scientific discussion conducted on the basis of these judgments. This new method of securing non-monetary claims of a novation nature serves to protect people affected by domestic violence and to provide temporary legal protection by isolating the victim from the violence offender in situations where he poses a threat to the life or health of household members. Securing is subject to the prior issuing of an order or prohibition by the competent authority (Police, Military Police or court). If such an order or prohibition has been issued, the court may grant security on the terms set out in Articles 7552 to 7554 of the Civil Procedure Code; if there is no prior order, the security is granted on general terms (Article 755 of the Code).
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy. Celem jest omówienie postępowania zabezpieczającego wobec sprawcy przemocy w rodzinie w obszarze polskiego postępowania cywilnego oraz udzielenie odpowiedzi na pytania o sposób tego zabezpieczenia, jego przedmiot, cel, przebieg postępowania i udzielenie zabezpieczenia. Odpowiedzi na te pytania mogą mieć nie tylko wartość dogmatyczną, lecz także praktyczną, zwłaszcza że brak jest naukowych opracowań dotyczących stricte tego tematu. Chociaż podstawową metodą badawczą zastosowaną w artykule jest analiza formalno-dogmatyczna, to uwzględniono również praktykę stosowania prawa, posługując się analizą orzecznictwa sądów powszechnych i dyskusji naukowej prowadzonej na podstawie tych judykatów. Ten nowy sposób zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych o charakterze nowacyjnym służy ochronie osób dotkniętych przemocą w rodzinie i zapewnieniu tymczasowej ochrony prawnej poprzez odizolowanie ofiary od podmiotu stosującego przemoc w sytuacjach, gdy stwarza on zagrożenie dla życia lub zdrowia domowników. Zabezpieczenie jest uwarunkowane uprzednim wydaniem nakazu lub zakazu przez właściwy organ (Policję, Żandarmerię Wojskową lub sąd). Jeżeli taki nakaz lub zakaz został wydany, sąd może udzielić zabezpieczenia na zasadach określonych w art. 7552–7554 Kodeksu postępowania cywilnego; jeżeli brak jest wcześniejszego nakazu, wówczas udzielenie zabezpieczenia następuje na zasadach ogólnych (art. 755 Kodeksu).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2024, 33, 1; 45-60
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Ruling of the District Court in Jelenia Góra Dated November 10, 2016, File Ref. No. VI Ka 431/16 (Approving)
Autorzy:
Buczek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798619.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
gloss
search
investigative operations
performing the examination of premises
Code of Criminal Procedure
Opis:
The subject of the study is a commentary to the judgement of the appeal court, in which the court expressly denied the possibility of performing the examination of a premises as part of investigative operations, even if such activity was performed with the voluntary provision of premises by a person authorised to dispose of it.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 141(1); 331-336
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parlamentarne propozycje wprowadzenia bezpośrednich wyborów starostów i marszałków województw
Parliamentary proposals for the implementation of direct starosts and province marshals elections
Autorzy:
Buczkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929703.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wybory samorządowe
proces legislacyjny
Kodeks wyborczy
starosta
marszałek województwa
local government elections
legislative procedure
Electoral Code
starost
(head of district)
province marshal
Opis:
Spośród organów wykonawczych samorządu terytorialnego jedynie wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) wyłaniani są w wyborach bezpośrednich, podczas gdy na szczeblu powiatu i województwa mamy do czynienia z kolegialnymi zarządami, których skład obsadzany jest w sposób pośredni, przez radę powiatu i sejmik województwa. Jakkolwiek nie jest to zagadnienie podejmowane szczególnie często, w praktyce parlamentarnej pojawiały się próby wprowadzenia bezpośrednich wyborów starostów oraz marszałków województw, argumentowane potrzebą wzmocnienia stopnia społecznej legitymacji dla tych urzędów oraz zharmonizowania regulacji obowiązujących na wszystkich szczeblach samorządu. Celem artykułu uczyniono krytyczną analizę wnoszonych w tym zakresie projektów oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, jakie warunki powinny zostać spełnione, aby wprowadzenie zasadniczej zmiany w trybie wyłaniania starostów oraz marszałków województw mogło zostać ocenione pozytywnie.
Out of the executive bodies of a local self-government, only the voits (mayors, presidents of cities) are elected in direct elections, whereas on the poviat and voivodeship level, we are dealing with collective management boards, the members of which are chosen indirectly by the council of the poviat, and by the voivodeship sejmik (a regional assembly). However, this issue is not discussedparticularly frequently, in parliamentary practice there have been attempts at introducing direct elections of starosts andvoivodeship marshals, which are justified by the need of strengthening the degree of social legitimization for such offices, as well as forharmonizing the regulations which are applicable on all local government levels. The goal of this article was to proceed with a critical analysis of the projects which have been submitted within this scope, as well as to answer the question: which conditions should be met so that the introduction of a fundamental change in the starost and voivodeship martial election procedure could be assessed positively.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 4 (62); 259-272
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 138

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies