Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prisoners of war" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Проведение репатриации польских военнопленных в Минусинском уезде Енисейской губернии в 1921 г.
Carrying out the repatriation of Polish prisoners of war in the Minusinsk`s County of the Yeniseijsk`s province in 1921
Autorzy:
OPŁAKANSKA, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953071.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Minusinsk`s County
prisoners of war
Repatriation
Siberia
Opis:
The article deals with the issue of repatriation of prisoners of war of the 5-th Polish rifle Division in the Minusinsk's County of the Yenisejsk`s province in the early 1920 's. After the conclusion of the of Riga peace treaty between Poland and Soviet Russia the repatriation procedure was started. At that time in the Minusinsk's County was 418 prisoners of war. There were prisoners of the Austro-Hungarian and German armies and the former lieges of the Russian Empire. Natives of the Russian Empire accounted for one third group of Polish prisoners of war, but among them were many representatives of the nobility, as well as persons who have received education before the war. The Prisoners of war were part of labour brigades in the Yeniseijsk`s province which were sent to the logging and working industrial enterprises. All of the prisoners of war were to be registered. Special Commission including the Soviet leaders of Polish origin, dedicated to setting of Polish nationality to persons who had no documents. During the registration, some of the prisoners of war were persecuted by the Cheka. The arrested prisoners were charged with voluntary service for Kolchak, counter-revolutionary propaganda. It was a violation of the Agreement of the repatriation between Poland and Soviet Russia. After the repatriation a small group of Polish prisoners of war remained to Minusinsk`s County.
Źródło:
Historia i Świat; 2015, 4; 337-344
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ПОЛЯКИ В ПРИЕНИСЕЙСКОЙ СИБИРИ В ПЕРВЫЕ ГОДЫ ПОСЛЕ РЕВОЛЮЦИИ 1917 Г.
POLES IN THE YENISEI SIBERIA REGION DURING THE FIRST YEARS AFTER THE REVOLUTION OF 1917
Autorzy:
Дацышен, Владимир Григорьевич
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911690.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polacy
Syberia Środkowa
Gubernia Jenisejska
Krasnojarsk
V Dywizja Strzelców Polskich
jeńcy wojenni
repatriacja
Poles
Central Siberia
Yenisei Province
Krasnoyarsk
5th Polish Division
prisoners of war
repatriation
Opis:
Artykuł poświęcony został historii Polaków w Syberii Środkowej w trudnym i burzliwym okresie pierwszych lat po Rewolucji w Rosji w 1917 roku. Już na początku XX wieku Gubernię Jenisejską zamieszkiwało dużo Polaków – zesłańcy i ich potomkowie, przesiedleńcy, urzędnicy państwowi. Podczas I wojny światowej w tym regionie osiedlono tysiące uciekinierów i polskich jeńców wojennych, którzy aktywnie uczestniczyli w wojnie domowej po obu zwalczających się stronach. Legion polski, jak też rosyjscy Polacy, w dużej mierze określili miejsce i rolę Krasnojarska w wydarzeniach związanych z kapitulacją Armii Kołczakowskiej. Syberia Nadjenisejska znalazła się w centrum „polskiej kwestii” w Syberii w 1920 roku, kiedy właśnie tam nie tylko skapitulował, ale i na długi czas był rozmieszczony skład piątej polskiej dywizji. Bolszewicy w Krasnojarsku próbowali polegać na Polakach w osiąganiu swych celów politycznych. Jednak większość Polaków w Syberii wiązała swoją przyszłość z narodowym państwem polskim i wydarzenia wiązane z repatriacją stały się trudną i tragiczną stroną historii polskiej diaspory. W końcu zaledwie jednej trzeciej mieszkających na Syberii Środkowej Polaków udało się wyjechać do Polski w latach 1921-1922, podczas gdy ponad 10 000 osób zostało w tym regionie.
The article is devoted to the history of Poles in Central Siberia. At the beginning of the 20th century there were exiles and their descendants, as well as migrants and civil servants in the Yenisey province. During the First World War thousands of refugees and Polish prisoners of war were housed in this region. They took part in the events of the civil war on both sides. Krasnoyarsk was at the center of the „Polish question” in Siberia in 1920 as the 5th Polish division capitulated there. The Bolsheviks tried to rely on foreigners, but most Poles linked their future with their national state. The repatriation events have become a complex and tragic page of the history of the Polish diaspora as more than 10 thousand Poles lived in the Yenisei Siberia Region.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 327-341
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Из истории еврейского национального движения в лагере военнопленных царской армии Фрайштадт, Австро-Венгрия (1916-1917 гг.)
From the History of the Jewish National Movement in the POW camp in Freistadt, Austria-Hungary (1916-1917)
Autorzy:
Срибняк, Игорь
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116598.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jewish prisoners of war
Imperial Rastatt Army
captivity
Ukraine
Jewish Educational Circle
jeńcy żydowscy
Armia Cesarska Rastatt
niewola
Ukraina
Żydowskie Koło Oświatowe
Opis:
Artykuł dotyczy narodowo-politycznej działalności jeńców żydowskich z armii rosyjskiej we Freistadt (Austria-Węgry) w latach 1916 – początek 1918, których rozmieszczenie było możliwe dzięki pomocy ukraińskiej organizacji tego obozu. Staraniem członków Żydowskiego Koła Oświatowego, założonego we Freistadt, było przeprowadzenie szeregu przedstawień teatralnych, koncertów oraz różnego rodzaju promocji ogólnopolskich treści edukacyjnych. Organizacja żydowska we Freistadt od początku starała się rozszerzyć swoje wpływy na inne obozy jenieckie, a także na ziemie ukraińskie. W tym celu w obozie dla jeńców ukraińskich żołnierzy Armii Cesarskiej Rastatt (Niemcy) utworzono koło żydowskie, a we Freistadt „Wojewódzkie Centralne Biuro Związku Żydów na Ziemiach Okupowanych Ukrainy”. Żydowsko-ukraińska polityczno-narodowa i kulturalno-edukacyjna interakcja w obozie we Freistadt stała się udanym przykładem porozumienia międzyetnicznego w trudnych warunkach obozowego życia codziennego między żydami i Ukraińcami w niewoli.
The article deals with the national and political activities of the captive Jews from the Russian army in Freistadt (Austria-Hungary) in 1916 – early 1918, the deployment of which was made possible by the assistance of the Ukrainian organization of this camp. The efforts of the members of the Jewish Educational Circle, founded in Freistadt, were to conduct a series of theatrical performances, concerts and various promotions of national educational content. From the outset, a Jewish organization in Freistadt made efforts to extend its influence to other prisoner-of-war camps as well as to Ukrainian lands. To this end, a Jewish circle was established in the camp of captive Ukrainian soldiers from the Imperial Army of Rastatt (Germany), and “Provincial Central Bureau of the Union of Jews in the Occupied Territories of Ukraine” was established in Freistadt. Jewish-Ukrainian political-national and cultural-educational interaction at the Freistadt camp has become a successful example of cross-ethnic understanding in the difficult conditions of camp everyday life between captive Jews and Ukrainians.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 35-42
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie jeńców polskich we włoskim obozie Santa Maria Capue Vetere w czasie I wojny światowej
The life of Polish prisoners at Italian camp of Santa Maria Capue Vetere during the First World War
Autorzy:
Zakrzewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688291.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
armia polska we Włoszech
Polacy w niewoli włoskiej
misja KNP w Rzymie
polityka Włoch wobec jeńców wojennych
Polish army in Italy
Poles in Italian captivity
Mission of the KNP in Rome
Italy’s policy towards prisoners of war
Opis:
The accession of Italy to the Entente’s site of the war in 1915, created a new front of military activities. The taken actions made a large inflow of Slav captives, also Poles, who served in Austro-Hungarian army. Heavy camp conditions and the severity of Austrian officers against common soldiers arouse a willing to help at Polish activists living in Italy. The treatments concerned in the question of improvement of conditions, made the consent of the Italian authorities for the separation of Polish prisoners from other prisoners. The main aim of this article is to show what was the everyday life of Polish prisoners from the arrival to the camp till the reversion to the new created Polish army in France.
Przystąpienie w 1915 r. Włoch po stronie Ententy do wojny utworzyło nowy front działań militarnych. Podejmowane na nim boje spowodowały duży napływ jeńców narodowości słowiańskiej w tym Polaków, którzy służyli w armii austro-węgierskiej. Ciężkie warunki obozowe oraz rygor narzucony przez oficerów austriackich wobec szeregowych wzbudziły wśród działaczy polonijnych mieszkających we Włoszech chęć pomocy. Podejmowane wówczas zabiegi w kwestii poprawy warunków spowodowały zgodę władz włoskich na oddzielenie jeńców narodowości polskiej od innych. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, jak wyglądało życie codzienne jeńców-Polaków, od przybycia do obozu, aż po ponowne wstąpienie w szeregi tworzonej we Francji armii polskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 101; 103-114
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierskie perypetie polskiego księdza Władysława Łęgi w dobie pierwszej wojny światowej
The military vicissitudes of Polish priest Władysław Łęga during WW I
Autorzy:
Wierzchosławski, Szczepan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193845.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
1914–1918
sanitary service
military chaplains
the Prussian army
the military front
captivity
camps of prisoners of war
the army of General Józef Haller
Opis:
The article presents the vicissitudes of a Polish priest, a citizen of Prussia and Germany, who was called up in 1915 as a private – a paramedic despite the fact that he was entitled to hold the rank of an officer; he later held the position of chaplain-sanitary. Through the perspective of his narrative, the atmosphere among the soldiers, the relations between the Poles and the Germans, the situation in the territories where Władysław Łęga was stationed (Lithuania, France), and the attitude of the local civilian population to the German army are described. However, the major element is the depiction of the personal vicissitudes of a Polish soldier in the German army. The reader learns about the poverty the soldier experienced under American and French captivity as a German soldier; next, the reader discovers that American soldiers exhibited a friendly attitude to the Germans, but were quite reserved towards the French; the author also reveals the fact that the Americans could not distinguish the Polish nationality. The account also discloses the hostile attitude of German soldiers towards Polish aspirations to regain independence and, in general, towards their companions of Polish origin who were trying to sign up for the Polish army of Gen. Józef Haller created in cooperation with the Triple Entente. A similar attitude towards this issue was exhibited by the Americans who hindered the actions of the Poles.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2015, 80, 3; 243-256
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Ziemi włoskiej do Polski. Cmentarz Żołnierzy Włoskich we Wrocławiu z okresu pierwszej wojny światowej i jego dalsze losy
From the Italian Land to Poland . the Italian Military Cemetery of World War I in Wrocław
Autorzy:
Trzaskowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446496.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italian prisoners of war
First World War
war cemetery
exhumation
Lower Silesia
Opis:
The article deals with a little-known subject of the Italian Military Cemetery in Wrocław with the graves of soldiers from World War I. It is the only preserved Italian necropolis from that period in Poland. It was established in the 1920s in the District of Grabiszyn at the Italian Government’s suggestion. The cemetery includes the collective graves of Italian POWs who had died in German captivity in 1917–1919. The opening ceremony of this necropolis, together with its consecration, took place on November 2nd, 1928. The soldiers’ graves are situated in four sections located around a central point. They are also commemorated in the form of an obelisk. Between 1943 and 1945 another 48 victims of World War II were buried, among them some Italian POWs and a number of civilians. In 1957 their remains were exhumed and transferred to the Italian Military Cemetery in Warsaw. The only graves which remain in Wrocław were the graves of the World War I soldiers, among others of those who fought at Caporetto, the battle which started their prisoners’ way, finally ending in Polish Wroclaw.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2014, 5; 207-219
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Writing at the Emperor’s Behest: A Remark on Theodore Daphnopates’ Correspondence to Bulgarian Tsar Symeon I the Great (893–927)
Pisząc na rozkaz cesarza. Uwagi na temat korespondencji Teodora Dafnopata do bułgarskiego cara Symeona I Wielkiego (893–927)
Autorzy:
Hristov, Yanko M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050701.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Europa Południowo-Wschodnia
dyplomacja
niewola
jeńcy wojenni
wymiana jeńców
Southeastern Europe
peace treaty
diplomacy
captivity
prisoners of war
exchange of captives
Opis:
The letters written by Theodore Daphnopates, a high Byzantine dignitary, and sent to Bulgarian Tsar Symeon (r. 893–927; d. May 27, 927) on behalf of the Byzantine Emperor Romanos I Lekapenos (r. 920–944; d. June 29, 948) in the final phase of the prolonged Byzantine-Bulgarian war of 913–927, are well known. Daphnopates’ correspondence has encouraged, and will probably continue to encourage, research activity due to its focus on both the aspects of Byzantine political ideology and concepts, and on the Bulgarian claims in the early 10th century. This text focuses on information concerning Byzantine civilians and their fate under the pressure of advancing enemy troops. Attention is paid to their capture and abduction. The main focus of this article is on the often overlooked or overtly neglected statements that Daphnopathes offers on enslavement, slave trafficking, and the efforts of the Byzantine authorities to bring at least some of their subjects back to the Empire through the familiar practice of exchanging prisoners of war.
Listy wysokiego dygnitarza bizantyńskiego Teodora Dafnopata, wysłane do bułgarskiego cara Symeona (893–927; zm. 27 V 927) w imieniu cesarza bizantyńskiego Romana I Lekapena (920–944; zm. 29 VI 948), są dobrze znane. Zostały napisane w końcowej fazie długiej wojny bizantyńsko-bułgarskiej w latach 913–927. Korespondencja Daphnopatesa wywołała i prawdopodobnie nadal będzie inspirować poważną działalność badawczą. Trudno się temu dziwić biorąc pod uwagę fakt, że listy dotyczyły niektórych aspektów bizantyńskiej ideologii i koncepcji politycznych, a także roszczeń bułgarskich z początku X w. Niniejszy artykuł koncentruje się na informacjach dotyczących bizantyńskiej ludności cywilnej i jej losów pod presją nacierających wojsk wroga. Zwrócono uwagę na ich schwytanie i porwanie. Główny nacisk kładziony jest na często pomijane lub jawnie zaniedbywane informacje, które Daphnopathes przekazuje w kwestii zniewolenia, handlu niewolnikami oraz wysiłków władz bizantyńskich, by sprowadzić przynajmniej część poddanych z powrotem do Cesarstwa poprzez znaną praktykę wymiany jeńców wojennych.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 1; 233-250
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek jeńców rosyjskich z czasów wielkiej wojny w wybranych pamiętnikach żołnierzy Legionów Polskich
Image of Russian prisoner’s of war from the Great War times in selected diaries of Polish Legions soldiers
Образ русских военнопленных времен Первой мировой войны в некоторых мемуарах солдат Польских Легионов
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1923909.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Legiony Polskie
Armia Rosyjska
I wojna światowa
polscy legioniści
jeńcy rosyjscy
ranni żołnierze armii carskiej
pamiętnikarstwo legionowe
Polish Legions
Russian Army
World War I
Polish legionaries
Russian prisoners of war
injured soldiers of the tsarist army
legionary memoir writing
Польские Легионы
русская армия
Первая мировая война
польские легионисты
раненые солдаты царской армии
мемуары Легионов
Opis:
W dotychczasowym dorobku polskiej literatury historycznej nie ma zbyt wielu opracowań dotyczących obrazu przeciwników żołnierzy polskich formacji wojskowych, z którymi przyszło im walczyć podczas wielkiej wojny z lat 1914–1918. Dlatego też na podstawie wybranych dzienników, pamiętników i wspomnień żołnierzy Legionów Polskich autor postanowił pokazać, jak przedstawiano w nich jeńców, w tym rannych, pochodzących z Armii Rosyjskiej, którzy w trakcie walk dostawali się w ręce polskich legionistów. Starał się też pokazać uczucia i emocje, które towarzyszyły im podczas kontaktów tego typu z niedawnym jeszcze wrogiem, a także sposób ich traktowania, gdy stawali się już jedynie bezbronnymi jeńcami. Poza tym autor wskazał też na pewne specyficzne cechy w sposobie traktowania jeńców, w tym również dezerterów, Polaków służących w armii carskiej, w których widziano przede wszystkim rodaków przemocą wcielonych do zaborczych sił zbrojnych i zmuszonych walczyć z polskimi legionistami.
In existing Polish historical literature there are not too many papers concerning the image of the enemies of the Polish soldiers fighting in Polish military units during the Great War of 1914–1918. Thus, basing on selected journals, diaries and memories of the soldiers of the Polish Legions, the author has decided to show how they presented the Russian Army prisoners of war, including the injured, who fell into Polish legionaries’ hands during the fights. He has also tried to show their feelings and emotions when in contact with the POWs – until recently their enemies – as well as the way Polish soldiers treated their former enemies when they were but defenseless prisoners. Moreover, the author has pointed out some specific qualities in the way they treated the POWs, including deserters, Poles serving in the tsarist army, perceived above all as compatriots conscripted to the partitioner’s army by force and forced to fight with Polish legionaries.
На текущий момент в польской исторической литературе нет достаточного количества трудов, посвященных образу противников польских солдат, с которыми им пришлось воевать во время Первой мировой войны в 1914–1918 гг. Поэтому на базе избранных дневников и мемуаров солдат Польских Легионов автор решил показать, как в них представлены военнопленные, в том числе раненые, солдаты русской армии, которые во время сражений получали в свои руки польских легионистов. Автор статьи также старался показать чувства и эмоции, сопутствующие им во время такого рода контактов с еще недавним врагом, а также отношение к солдатам, которые были для своих противников уже только лишь беззащитными пленными. Кроме того, автор указал на некоторые специфические черты, проявленные в отношении к пленным, в том числе дезертирам, полякам, служащим в царской армии, в которых видели прежде всего соотечественников, насильно включенных в состав военных сил противника и принужденных к борьбе с польскими легионистами.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 3 (261); 9-20
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka wojna kobiet. Zaangażowanie sióstr Szwedzkiego Czerwonego Krzyża w niesienie pomocy jeńcom wojennym z armii państw centralnych w przedrewolucyjnej Rosji (1914–1917)
THE GREAT WAR OF WOMEN. INVOLVEMENT OF THE SWEDISH RED CROSS SISTERS IN HELPING PRISONERS OF WAR FROM THE ARMIES OF CENTRAL EUROPEAN COUNTRIES IN PRE-REVOLUTIONARY RUSSIA (1914–1917)
Autorzy:
Miodowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/561613.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
Wielka Wojna
jeńcy wojenni w Rosji
siostry Czerwonego Krzyża
pomoc humanitarna
opieka pielęgniarska
the Great War
prisoners of war in Russia
sisters of the Red Cross
humanitarian aid
nursing care
Opis:
Kobiety już od starożytności angażowały się w opiekę nad chorymi i rannymi żołnierzami. Do połowy XIX w. pielęgnacja na zapleczu pola walki poszkodowanych wojskowych była dla markietanek jedynie dodatkowym zajęciem. Humanitarny aspekt ich służby zyskał na znaczeniu na przełomie XVIII i XIX w. wraz z intensyfikacją wojen napoleońskich. W okresie Wojny Krymskiej zachodnioeuropejska opinia publiczna wymusiła na elitach politycznych i wojskowych zgodę na włączenie do obsad szpitali polowych personelu kobiecego. Siostry miłosierdzia, jak i wspomagające je świeckie wolontariuszki współdziałając z lekarzami wojskowymi wspólnie zapoczątkowali w latach 1854-1855 proces rozwoju nowoczesnej medycyny pola walki. Wielka Wojna z racji swej powszechności i wykorzystywania nowoczesnego uzbrojenia przyniosła z sobą nie tylko więcej niż dotąd ofiar śmiertelnych, ale i niespotykaną wcześniej liczbę rannych i chorych żołnierzy. Globalny konflikt zbrojny lat 1914-1918 wymagał, więc zaangażowania kobiet już nie tylko przy ratowaniu rannych z pola walki i przy ich pielęgnacji w przyfrontowych szpitalach polowych, ale też wyznaczył im nową rolę, jaką stała się opieka nad będącymi w złej kondycji milionami jeńców wojennych.
Women have been involved in the care of sick and wounded soldiers since antiquity. Until the mid-nineteenth century, the care in the back of the battlefield of injured servicemen was only an additional occupation for the marquetes. The humanitarian aspect of their service gained importance at the turn of the XVIII and XIX centuries, along with the intensification of the Napoleonic wars. During the Crimean War, the Western European public opinion forced the political and military elites to agree to include the female staff in field hospitals. The Sisters of Mercy, as well as secular volunteers assisting them in cooperation with military doctors together initiated the process of development of modern martial arts medicine in the years 1854-1855. The Great War, due to its universality and use of modern arms, brought not only more deaths than ever, but also an unprecedented number of wounded and sick soldiers. The global armed conflict in the years 1914-1918 therefore required the involvement of women not only in rescuing the wounded from the battlefield and taking care of them in the front-line field hospitals, but also set a new role for them, which was taking care of the millions of prisoners of war in bad condition.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2018, 1(4); 47-74
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 4
Współwytwórcy:
Rozwadowski, Piotr. Repolemika
Wiśniewska Maria. Recenzja
Kunert, Andrzej Krzysztof (1952- ). Opracowanie
Walkowski, Zygmunt (1936- ). Opracowanie
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Warszawa : ARS Print Production
Tematy:
Order Wojenny Virtuti Militari odznaczeni biografie spis encyklopedia
Żołnierze ranni i chorzy Warszawa 1944 r. spis encyklopedia
Jeńcy wojenni polscy Niemcy 1944-1945 r. encyklopedia
Uprising
Prisoners of war
Casualties and sick soldier's
Orders and awards military distinetions
Powstanie warszawskie (1944)
Encyklopedia
Recenzja
Opis:
Kilka uwag o encyklopedii Powstania Warszawskiego
Nowa metodologia? : polemika w sprawie Wielkiej Ilustrowanej Encyklopedii Powstania Warszawskiego
List do dr. Andrzeja Kunerta
W odpowiedzi na polemikę w sprawie Wielkiej Ilustrowanej Encyklopedii Powstania Warszawskiego
[W odpowiedzi na polemikę w sprawie Wielkiej Ilustrowanej Encyklopedii Powstania Warszawskiego]
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
W cieniu zbrodni katyńskiej. Polscy jeńcy wojenni ocalali z obozów specjalnych NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie
Autorzy:
Jaczyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811307.pdf
Data publikacji:
2019-12-11
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
polscy jeńcy wojenni
zbrodnia katyńska
obozy specjalne NKWD dla jeńców wojennych
kryteria selekcji jeńców wojennych
sowiecki wywiad i kontrwywiad
Polish war prisoners
the Katyń crime
NKVD special camps for
war prisoners
selection criteria of war prisoners
Soviet intelligence and counterintelligence
Opis:
Nasza wiedza o zbrodni katyńskiej jest już spora, to jednak jeszcze wiele spraw budzi wątpliwości i wymaga wyjaśnienia. Jedną z takich kwestii jest wyselekcjonowanie nielicznej grupy jeńców z trzech obozów specjalnych z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa, którzy ocaleli z zagłady katyńskiej. Badacze problematyki katyńskiej, którzy ze zrozumiałych względów wiele miejsca i uwagi w swych dociekaniach poświęcali genezie zbrodni, rekonstrukcji przebiegu wydarzeń i losom zamordowanych, na marginesie pozostawiali kwestię ocalałych. Nie trzeba było tym samym szukać odpowiedzi na nader kłopotliwe i trudne pytanie: dlaczego nieliczni polscy jeńcy wojenni uratowali się od zagłady. Jakie były kryteria, wedle których trzyosobowe gremium, tzw. „centralna trójka” NKWD, zdecydowało o zachowaniu przy życiu niespełna 400 jeńców z obozów specjalnych. Do połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku była to zapewne jedna z największych tajemnic zbrodni katyńskiej. Udostępnione wówczas dokumenty sowieckie dotyczące niespełna czterystu osób, które nie znalazły się listach śmierci, przynajmniej częściowo wyjaśniają one zagadkę ich ocalenia. Wśród badaczy problematyki katyńskiej przeważa pogląd, że jednym z głównych kryterium tej selekcji stanowiła, przydatność uratowanych dla realizacji wojskowych i politycznych celów państwa radzieckiego.
Although we have already gained a great deal of information about the Katyń crime, still many issues raise doubts and require further explanation. One of such matters is the selection of a small group of prisoners from three special camps, i.e. Kozielsk, Starobielsk and Ostaszkow, and their survival from the Katyń massacre. For obvious reasons, the historians researching the Katyń crime have devoted most of their attention to the genesis of the crime, reconstruction of the course of events and life stories of the executed, while the issue of the saved has been treated rather marginally. By adopting such an approach the researchers have avoided a rather difficult and troublesome question of why a small number of Polish prisoners of war (i.e. around 400) was salvaged and what the criteria of such a selection made by the so called “the central three” of NKVD were. Undoubtedly, until the 1990s this issue remained as one of the greatest mysteries of the Katyń massacre. At that time the soviet documents pertaining to the plight of those 400 prisoners who had not found themselves on the death list were revealed and at least partially they shed some light on this historical riddle. Among the Katyń crime researchers there prevails an opinion that one of the main criteria of the selection was usefulness of some of the prisoners for fulfilment of the Soviet state’s military and political goals.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2017, 14, 14; 129-146
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińska Wojskowo-Sanitarna Misja w Austrii i na Węgrzech w latach 1918–1919 (na podstawie materiałów Centralnego Państwowego Archiwum Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy)
Ukrainian Military and Sanitary Mission in Austria and Hungary in 1918–1919 (Based on the Materials from the Central State Archives of Supreme Bodies of Power and Government of Ukraine)
Autorzy:
Sribniak, Milana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46446162.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jeńcy ukraińscy
misja wojskowo-sanitarna
punkt tranzytowy
Ukraińska Republika Ludowa
Austria
Węgry
Ukrainian prisoners of war
miliary and sanitary mission
midpoint
Ukrainian People's Republic
Hungary
Opis:
Repatriacja jeńców żołnierzy ukraińskich z terenów Austrii i Węgier po I wojnie światowej do dziś przyciąga uwagę badaczy historii Europy Środkowo-Wschodniej i rzuca dodatkowe światło na ówczesną geopolitykę, koleje wojenne i losy setek tysięcy ludzi. Ukraińskie organizacje państwowe, dyplomatyczne i humanitarne – w szczególności misje wojskowe i sanitarne Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL) w Austrii, na Węgrzech i w innych krajach – odegrały kluczową rolę w ustaleniu przebiegu procesu repatriacji Ukraińców z obozów państw centralnych. Artykuł ukazuje specyfikę działalności i znaczenie misji wojskowo- -sanitarnych URL na terenach byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, które pełniły szereg funkcji dyplomatycznych i humanitarnych. W szczególności przez pryzmat cennych dokumentów archiwalnych Centralnego Archiwum Państwowego Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy autorce udało się uwypuklić rolę misji w wyznaczaniu tras ewakuacyjnych, prowadzeniu negocjacji dyplomatycznych z rządami innych państw w sprawie tranzytu repatriantów, tworzeniu punktów tranzytowych (stacji) oraz organizowaniu udzielania pomocy medycznej i materialnej. Ważnym aspektem opracowania była analiza specyfiki działalności misji w Austrii i na Węgrzech (kierowanej przez Andrija Okopenko), zakresu obowiązków ich członków, charakteru współpracy z innymi instytucjami (w szczególności misje dyplomatyczne Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej). Autorka skupiła się na badaniu wyzwań, jakie pojawiły się w procesie repatriacji jeńców Ukraińców, a także wpływu na ten proces wydarzeń geopolitycznych, które uniemożliwiły skuteczną realizację masowej repatriacji. W pracy przeanalizowano specyfikę opieki nad repatriantami (zaopatrzenie w żywność, zapewnienie im pomocy medycznej i materialnej, a także prowadzenie działalności kulturalnej i oświatowej) w punktach tranzytowych na terenie Austrii i Węgier (zwłaszcza na przykładzie Wiednia – głównego punktu tranzytowego repatriacji jeńców Ukraińców). Działalność misji wojskowo-sanitarnych w czasach Państwa Ukraińskiego i URL umożliwiła zorganizowanie zakrojonej na szeroką skalę pomocy humanitarnej dla jeńców Ukraińców po zakończeniu I wojny światowej w warunkach trudnej sytuacji geopolitycznej i braku zasobów.
Repatriation of Ukrainian prisoners of war from the territories of Austria and Hungary after World War I is a unique phenomenon of Central-Eastern European history that sheds new light on the geopolitics, military vicissitude, and destinies of hundreds of thousands of people at that time. Ukrainian state, diplomatic, and humanitarian institutions – particularly Ukrainian military and sanitary missions of the Ukrainian People’s Republic (UPR) in Austria, Hungary, and other countries played a key role in implementing the repatriation process of Ukrainians from Central Powers camps. The article describes the specifics of activity and importance of UPR military and sanitary missions on the territory of the former Austro-Hungarian Empire which performed various functions in diplomatic and humanitarian fields. In particular, the author highlights the missions’ role in determining evacuation routes, diplomatic negotiations with foreign governments for repatriates’ transit, establishing the midpoints (stanytsia), and organizing medical and humanitarian aid. This was done based on invaluable archival documents of the Central State Archives of Supreme Authorities and Government of Ukraine. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People’s Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of repatriation of the Ukrainian prisoners of war, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In this research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly based on the example of Vienna, the main transit point for repatriation of the Ukrainian prisoners of war). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the UPR allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the difficult geopolitical situation and shortage of resources. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People's Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of Ukrainian prisoners-of-war repatriation, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In the research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly on the example of Vienna, the main transit point for Ukrainian prisoners-of-war repatriation). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the Ukrainian People’s Republic allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the jdifficult geopolitical situation and shortage of resources.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2024, 115; 49-66
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies