Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prehistoria biblijna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Chronology in the Flood Narrative (Gen 6-9)
    Chronologia opowiadania o Potopie (Rdz 6-9)
    Autorzy:
    Napora, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553599.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Rdz 6-9
    opowiadanie o potopie
    czas
    chronologia
    prehistoria biblijna
    Opis:
    Zagadnienie czasu stanowi jedną z największych zagadek opowiadania o Potopie (Rdz 6-9). Nie tylko zadziwiająca precyzja danych chronologicznych, ale również ich nagromadzenie – zupełnie wyjątkowe w kontekście Prehistorii biblijnej (Rdz 1-11) – wreszcie wyraźne rozbieżności pomiędzy poszczególnymi elementami systemu chronologicznego opowiadania od wieków stanowiła wyzwanie dla czytelników i badaczy pochylających się nad tą perykopą biblijną. Wypracowane rozwiązania nawiązywały do skomplikowanej historii redakcji tego tekstu lub odwoływały się do rozmaitych systemów liczenia czasu jakie występowały w starożytności. Wydaje się jednak, że rola danych chronologicznych wykracza poza ich podstawową funkcję w systemie miary czasu. Właściwie pojęte i zinterpretowane jawią się jako element strukturalnej organizacji kosmosu. Obok doskonale zorganizowanej, podzielonej i zhierarchizowana przestrzeni jaką jest arka Noego – mikrokosmos na falach chaosu i kapsuła ocalenia, w której zamknięte zostało ziarno życia – to właśnie czas jest bodaj jedynym element kosmosu, którego nie naruszyły wody potopu.
    Źródło:
    Sympozjum; 2016, 1(30); 63-82
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wtedy zaczęto wzywać imienia JHWH” (Rdz 4,26). Imię Boga jedyną nadzieją dla ludzkości – znaczenie imienia Bożego w tekstach Rdz 4, 26 i Wj 3,14-15
    „Then began man to call on the name of the YHWH” (Gen 4,26). The name of the God as a only hope for the mankind – the significance of the name of the God in Gen 4,26 and Exod 3,14-15
    Autorzy:
    Gorlewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009456.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-18
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    wzywać imienia JHWH
    Enosz
    imię Boże
    Jestem który Jestem
    powołanie Mojżesza
    prehistoria biblijna
    kult
    to call on the name of the YHWH
    worship
    Enosh
    the name of the God
    I Am who I Am
    the call of Moses
    Primeval history
    Opis:
    The syntagma „began to call on the name of the Lord” is an important excerpt in the Primeval history. This expression is connected to Enosh, who developes worship and brings hope that mankind which is constantly distancing from God, will be salvaged. However, most frequently we connect the acquaintance of the God’s name with telling about the call of Moses and God self-presentation in a burning bush, translated usually as a: „I Am who I Am” (Exod 3,14-15). Although these above fragments seem to be in a contrary, consist their reciprocal theological coherence. Basing on historical-critical methods of working on biblical text Gen 4,26 and Exod 3,14-15 the article collates the results of analysis of excerpts. It allows to understand the God’s identity and significance of His name more profoundly. Enosh didn’t need to know the name YHWH in order to praise the Lord. „Later on”, God reveals His name to Moses bringing also salvage for sons of Israel. God gives the possibility to be saved, to be salvaged in Him, in a relationship with Him through human worship .
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 2; 100-125
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Odpowiednia dla niego pomoc”? Kobieta w Rdz 1-2
    „Help suitable for him”? Woman in Gen 1-2
    Autorzy:
    Napora, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553923.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-25
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    prehistoria biblijna
    Rdz 1-11
    Rdz 1-2
    stworzenie kobiety
    antropologia biblijna
    narrative of Primeval Events
    Gen 1-11
    Gen 1-2
    creation of woman
    biblical anthropology
    Opis:
    Dwie tradycje dotyczące aktu stworzenia zawarte w Rdz 1-2 przynoszą dwa wyraźnie różniące się od siebie obrazy stworzenia kobiety. O ile obraz zawarty w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu wydaje się w sposób jednoznaczny podkreślać równość kobiety i mężczyzny, stworzonych „na obraz i podobieństwo Boże”, o tyle portret kobiety odmalowany przez Jahwistę w Rdz 2 przedstawiany bywa, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, jako reprezentujący raczej „męski punkt widzenia”, w którym kobiecie przypada rola podrzędna w stosunku do mężczyzny. Jak pokazuje nieco bardziej uważna lektura Rdz 2, taka interpretacja nie znajduje solidnego oparcia w tekście biblijnym. Tekst ten wydaje się bowiem jednoznacznie wskazywać na kluczową rolę aktu stworzenia kobiety, uczynionej jako „pomoc odpowiednia” dla mężczyzny.
    Two traditions depicting God’s creation act described in Gen 1-2, contain also two varying pictures of the creation of woman. Whereas the priestly creation narrative underlines the equality between man and woman both created „in the image of God”, the picture of woman in Gen 2 is presented sometime as representing „male point of view”, in which woman is subdued and inferior in relation to man. However, the close reading of the Bible, such an interpretation finds scarcely any support in the biblical text. Gen 1-2 seem to explicitly indicate the key-role of the woman, „suitable help for man” in the creation narrative.
    Źródło:
    Sympozjum; 2017, 1(32); 33-48
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Bojaźń i lęk” (Rdz 9,2), czyli o zwierzętach, które wyszły z arki… Znaczenie regulacji dotyczących relacji między człowiekiem i zwierzętami w Rdz 9,1-7
    “Fear and Dread” and the Animals which Go Out of Noah’s Ark. The Regulations Governing Human-Animal Relations in Gen 9:1-7
    Autorzy:
    Napora, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1603464.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Rdz 9
    1-7
    Prehistoria biblijna
    opowiadanie o potopie
    przykazania noahickie
    zwierzęta
    ubój rytualny
    Gen 9
    Story of Primeval Events
    Flood narrative
    Noahide commandments
    Noah
    animals
    ritual slaughtering
    Opis:
    Nawet pobieżna lektura Rdz 9,1-7 odsłania niezwykłą złożoność i ogromne bogactwo tekstu. Poprzez swoje błogosławieństwo płodności Bóg obdarza Noego i jego synów skuteczną mocą, która zapewnia nie tylko liczebny wzrost ludzkości, ale również jej dywersyfikację według kryterium szczepów, języków, krajów i narodów. Boże błogosławieństwo wyznacza jasną granicę między człowiekiem i światem zwierząt. Ze strony zwierząt granicę tę stanowi lęk i bojaźń, które zwierzęta mają odczuwać w stosunku do człowieka. Ze strony człowieka granicę tę wyznacza panowanie nad światem zwierząt, panowanie, które zakłada również możliwość zabijania zwierząt w celach spożywczych. W ten sposób potęga przemocy, która doprowadziła już ludzkość na skraj unicestwienia i wciąż zagraża człowiekowi, zostaje skanalizowana. Pozwolenie na ubój zwierząt nie jest jednak jednoznaczne z niekontrolowaną erupcją chaotycznych sił przemocy w sferę relacji między człowiekiem a zwierzętami. Przemoc ta zostaje ograniczona przez jasne reguły prawa o charakterze rytualnym. To prawo o charakterze, wydawałoby się, czysto rytualnym, które odnosi się do relacji między człowiekiem i zwierzętami (9,4) otwiera drogę w stronę złożonego systemu odniesień międzyludzkich. W rzeczywistości pomiędzy 9,4 i 9,5-6 dokonuje się przejście od zagadnień dotyczących traktowania zwierząt do problemów czysto ludzkich, od krwi zwierząt do krwi człowieka, od wartości życia zwierzęcia do wartości ludzkiego życia. Najistotniejsze jednak, jak się wydaje, jest przejście między sferą obrzędu i sferą etyki. Poprzez metaforę prawa rytualnego zostaje odsłonięta ukryta natura śmierci, a człowiek jest zaproszony do odkrywania prawdy dotyczącej ludzkiej społeczności. Społeczność ta może być budowana tylko w oparciu o strukturę etyczną zbudowaną na fundamencie prawdy, że „Bóg uczynił człowieka na swój własny obraz” (Rdz 9,6).
    Even a cursory reading of Gen. 9:1-7 reveals a text of great richness and complexity. By his blessing, God favors Noah and his sons with a power that assures not only the numerical growth of the human population but also its diversification according to human families, languages, lands, nations, and genealogies. God’s blessing also delineates the separation between humans and animals. For the animals, this separation is ensured by the “fear and dread” they will experience when faced with human beings. On the human side, it is marked by dominion over the animal kingdom, extending even to the possibility of killing animals for food. In this way, the violence that was a cause of the cataclysm, and threatened human beings even after the Flood, finds a proper outlet for its destructive, chaotic power. This concession–the killing of animals for food—does not permit unrestricted violence in the sphere of human-animal relations, however. Rather, it is structured and controlled by ritual law, which clearly defines its limits. What seems like a body of purely ritual law concerning the relationship between humans and animals (Gen 9:4) actually becomes a passageway to the complexity of relationships between humans. In fact, proceeding from Gen. 9:4 to Gen. 9:5-6 a shift occurs from animal to human being, from animal blood to human blood, from the value of animals to the value of human lives. The most important transition occurs between the sphere of ritual and that of ethics. Through the metaphor of ritual law, the latent nature of death is revealed, and human beings are invited to discover truths about human society. This society can only be built according to the structure provided by ethics, based on the truth that “in his own image God created humankind” (Gen. 9:6). In a deep sense, this ritual law opens out into the sphere of human society and interpersonal relationships, pointing to the realm of ethics.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 32; 71-93
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies