Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Popovič" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Последние времена этого мира в богословской мысли преподобного Иустина Поповича
The Last Times of This World in Theological Thought Venerable Justin Popovich
Czasy ostateczne w refleksji teologicznej czcigodnego Justina Popovicia
Autorzy:
Sashko, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727474.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eschatologia
Paruzja
Sąd Ostateczny
Antychryst
rekapitulacja
św. Justyn Popović
eschatology
Parusia
the Last Judgment
Antichrist
anakefalaiosis
Venerable Justin Popovich
Opis:
Учение о последних временах этого мира преподобного Иустина Поповича концентрируется прежде всего вокруг знаков, возвещающих конец света, к которым относится проповедь Евангелия всем народам, обращение Израиля ко Христу, появление Антихриста, космическая катастрофа, а также небесное знамение креста накануне Второго Пришествия Спасителя. По мнению преподобного Иустина, наиболее трагическим моментом в конце этого мира будет появление Антихриста, в котором все зло достигнет своего апогею. Исходя от Священного Писания, а также трудов Отцов Церкви, архимандрит Иустин рассуждает о воскрешении человеческого тела, а также об анакефалаиосисе всего тварного под главою Христом, кода лишь Бог «будет все во всем» (1 Кор. 15,28). Для архимандрита Иустина самым большим даром Воскресшего Богочеловка естеству человеческому является бессмертие тела и материи.
Nauczanie św. Justyna Popovicia o czasach ostatecznych jest skoncentrowane przede wszystkim wokół znaków zapowiadających koniec świata, do których należy głoszenie Ewangelii wszystkim narodom, nawrócenie Izraela do Chrystusa, pojawienie się Antychrysta, katastrofa kosmiczna, a także niebiański znak krzyża w przeddzień powtórnego przyjścia Zbawiciela. Zdaniem św. Justyna Popovicia najtragiczniejszym momentem na końcu tego świata będzie pojawienie się Antychrysta, w którym wszelkie zło osiągnie swój punkt kulminacyjny. W oparciu o Pismo Święte oraz nauczanie Ojców Kościoła, archimandryta Justyn rozmyśla o zmartwychwstaniu ludzkiego ciała, a także rekapitulacji całego stworzenia pod panowaniem Chrystusa, gdy Bóg „będzie wszystkim we wszystkich” (1 Kor 15,28). Według archimandryty Justyna największym darem Zmartwychwstałego Bogoczłowieka dla ludzkości jest nieśmiertelność ciała oraz materii.
The doctrine of the last times of this world of the Monk Justin Popovich concentrates primarily around the signs announcing the end of the world, which include the preaching of the Gospel to all nations, the conversion of Israel to Christ, the appearance of the Antichrist, a cosmic catastrophe, and also the heavenly sign of the cross on the eve of the Second Coming of the Savior.  According to the Monk Justin, the most tragic moment at the end of this world will be the appearance of the Antichrist, in which all evil will reach its apogee.  Proceeding from the Holy Scriptures, as well as the works of the Church Fathers, Archimandrite Justin discusses the resurrection of the human body, as well as the anakefalaiosis of everything created under the head of Christ, when only God “will be all in all” (1 Cor. 15:28).  For Archimandrite Justin, the greatest gift of the Risen God-Man to human nature is the immortality of body and matter.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 79-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Welebit i perypatetyczny transgatunek – od Petara Zoranicia do Edo Popovicia
Velebit And The Peripatetic Trans-Genre – From Petar Zoranić To Edo Popović
Autorzy:
Marjanić, Suzana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954115.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
engaged literature
Šime Balen
ecocriticism
peripatetic trans-genre
mountaineering literature
Edo Popović
Ante Rukavina
Petar Zoranić
literatura zaangażowana
ekokrytyka
perypatetyczny transgatunek
literatura górska
Opis:
W artykule pasmo górskie Welebit interpretowane jest jako przestrzeń literatury perypatetycznej. Autorka na początku skupia się na powieści pasterskiej Petara Zoranicia Planine (napisanej w 1536 roku, wydanej w 1569), w której autor oprócz osobistych opisów o konwencjonalnej miłosnej „bolączce” problematyzuje też ogólną sytuację o „rozproszonym dziedzictwie” (niebezpieczeństwo ze strony Turków i Wenecjan). W odróżnieniu od wyimaginowanej podróży Zoranicia, wykoncypowanej jako alegoryczna podróż poznawcza na welebickich szlakach, Edo Popović w transgatunkowym utworze Priručnik za hodače (2009) – swoimi wędrówkami zen po Welebicie oraz z życiową zasadą „dobrowolnego ubóstwa” – w ślad za matrycą ekologiczną zaproponowaną przez Henry’ego Davida Thoreau, 440 lat po powieści Zoranicia (by wprowadzić nieco symboliki) ujawnia socjogramy nie tylko „rozproszonego dziedzictwa”, ale także globalnego porządku świata. Trylogię relacji z podróży, literaturę górską Edo Popovicia można określić jako literaturę perypatetyczną o Welebicie, ze wskazaniem, że jest to opis podróży, literatura górska o zaangażowanym stosunku do rzeczywistości.
The article interprets Velebit as a space of peripatetic literature beginning, naturally, with Petar Zoranić’s Planine (written in 1536 and published in 1569) wherein, in addition to a personal psychogram on conventional lovesickness (“beteg”), the author problematizes the general situation in his “scattered heritage” (“rasuta bašćina”) (under Ottoman and Venetian threat). As opposed to Zoranić’s imaginary voyage formulated as an allegorical voyage of enlightenment along the paths of Velebit, Edo Popović, in his trans-genre Priručnik za hodače (The Walkers’ Manual) (2009), 440 years after Zoranić (to introduce some symbolism), with his zen-roamings in Velebit and his principle of “voluntary poverty,” as mirrored in Henry David Thoreau’s ecological matrix, equally discloses sociograms of not only “scattered heritage”, but of the global world order, as well. The trilogy of travel writings, of this hiking literature by Edo Popović, can be defined as peripatetic literature about Velebit. Yet it has to be stressed that these are travel writings, namely hiking literature with an engaged attitude toward reality.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 24; 106-121
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze książki kucharskie. Idea modernizacji i europeizacji serbskiej kultury kulinarnej w XIX wieku i na początku XX wieku
First Serbian cookbooks: the idea of modernisation and europeisation of Serbian culture in the 19th and early 20th century
Autorzy:
Czekalski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32330791.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Balkan history
History of Serbia
Katarina Popovich Midzinaa
19th century
cookbook
culinary culture
national identity
everyday life
historia Bałkanów
historia Serbii
Katarina Popović Midžina
XIX wiek
książka kucharska
kultura kulinarna
tożsamość narodowa
życie codzienne
Opis:
Artykuł omawia powstanie i specyficzny charakter pierwszych książek kucharskich wydanych w XIX w. i na początku XX wieku w języku serbskim i ich rolę w procesie kształtowania serbskiej kultury kulinarnej. Pierwsze próby kodyfikacji serbskiej kultury kulinarnej zostały ukazane na tle rozwoju książek kucharskich na Półwyspie Bałkańskim w XIX i w początkach XX wieku. Dzieła Jeroteja Draganovicia, Katariny Popović Midžiny, jak również publikowane w prasie belgradzkiej porady kulinarne Spasenii Paty Marković wpisywały się w realizowany od końca XIX w. projekt modernizacji i westernizacji społeczeństwa serbskiego, obejmujący także codzienną dietę i organizację życia towarzyskiego.
The article discusses the emergence and specific character of the first cookbooks published in the 19th century and early 20th century in the Serbian language and their role in the process of establishing Serbian culinary culture. The first attempts to codify Serbian culinary culture are shown against the background of the development of cookbooks on the Balkan Peninsula in the 19th and early 20th centuries. The works of Jerotej Draganović, Katarina Popović Midžina, as well as Spasenija Pata Marković’s culinary instructions published in the Belgrade press were part of the project of modernisation and westernization of Serbian society, which had been implemented since the end of the 19th century and which also included daily diet and organization of social life.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 183-198
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CHALLENGING THE EXISTENCE OF LEGAL TRANSLATION: A COMPREHENSIVE TRANSLATION THEORY
KWESTIONUJĄC ISTNIENIE PRZEKŁADU PRAWNICZEGO: KU UNIWERSALNEJ TEORII PRZEKŁADU
Autorzy:
MANNONI, Michele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920686.pdf
Data publikacji:
2016-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tekst prawny
tekst prawniczy
teorie przekładu prawniczego
tłumaczenie literalne
wierność przekładu
semiotyka
Popovič
legal translation theories
literal translation
faithfulness
semiotics
legal texts
Opis:
This paper focuses on the lack of recognition of comprehensive and text-genre unrelated translation theories, a condition that keeps translators imprisoned in the old and sterile debate on free Vs. literal translation. By challenging two of the most common opinions, that is, the presumed existence of legal texts and legal-translation theories and that of the presumed utility of the notion of free and literal translation, this paper underlines the importance of the adoption of a comprehensive theory absolutely independent from the classification of the texts to be translated. More specifically, Popovič’s semiotics approach to translation gives great space to personal interpretation and anisomorphism, hence discarding once and for all the concept of faithfulness and equivalence in translation. As I attempt to prove in this paper, faithful and objective translations cannot exist, as translation is proved to be a subjective act: it is a creative process for which the interpreter is called to give his own interpretation on the signs created within the text.
Praca dotyczy nieuwzględniania globalnych i nieskoncentrowanych na gatunku tekstu teorii przekładu, co prowadzi do uwięzienia tłumacza w niekończącej się debacie, jaki rodzaj przekładu stosować tj. przekład wolny czy dosłowny. Autor neguje dwie najczęściej wyrażane opinie dotyczące istnienia tekstów prawniczych i teorii przekładu prawniczego, wskazując konieczność stosowania globalnej teorii przekładu niezależnej od klasyfikacji tekstu do jakiegoś konkretnego gatunku. Autor zwraca uwagę, że podejście semiotyczne Popoviča do przekładu pozwala tłumaczowi na dokonywanie indywidualnych interpretacji tekstu i rozwiązywania problemu anizomorfizmu. W ten sposób raz na zawsze można porzucić dywagacje na temat wierności przekładu i ekwiwalencji. W pracy autor stara się udowodnić, że przekład wierny i obiektywny nie istnieje, ponieważ proces przekładu jest zawsze aktem subiektywnej kreatywności tłumacza-interpretatora.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2016, 26, 1; 99-123
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies