Temat: Pope Jan Paweł II - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ks. Franciszek Blachnicki i przyszłość Kościoła, czyli młodzi chrześcijanie według Jana Pawła II
Father Franciszek Blachnicki and the Future of the Church, or Young Christians according to John Paul II
Autorzy:: Tyrała, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/37203724.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: ks. Franciszek Blachnicki
kard. Karol Wojtyła – papież Jan Paweł II
Ruch Światło-Życie i wakacyjne rekolekcje oazowe
odnowa duchowa i wyzwolenie
nawrócenie i dar łaski
Światowy Dzień Młodzieży
Fr. Franciszek Blachnicki
Cardinal Karol Wojtyła – Pope John Paul II
the World-Life Movement and Oasis summer retreats
spiritual renewal and liberation
conversion and the gift of grace
World Youth Day
Opis:: Wielki wpływ na odczuwanie młodych i stosunek do nich kard. Karola Wojtyły (Jana Pawła II) miał Czcigodny Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Można też mówić o drodze odwrotnej. Karol Wojtyła i Franciszek Blachnicki żyli w jedności ideałów i stali się „śladem” przechodzącego przez swój Kościół Boga. Oni przyjęli łaskę Boga, a ona już wszystko poprowadziła właściwie w ich życiu. Zostali przeniknięci Duchem Bożym i On ewidentnie przez nich działał. By zobaczyć wpływ ks. Blachnickiego na postrzeganie młodych przez Jana Pawła II, a także i drogę odwrotną, trzeba sięgnąć do historii nawrócenia i życia łaski Franciszka Blachnickiego, by na takim tle ukazać niektóre ślady ich rozumienia Kościoła, szczególnie tego Kościoła młodych ludzi. Jasne też jest, że kard. Karol Wojtyła, a później Jan Paweł II miał także wyraźny wpływ na to, co działo się w rozwoju myśli duszpasterskiej i troski o młodych chrześcijan przez ks. Franciszka Blachnickiego. To ks. Blachnicki przyczynił się do zrozumienia posoborowej teologii Kościoła jako wspólnoty. On budował żywy Kościół, dbał i wprowadził w życie odnowę liturgiczną i sam żył misterium liturgii. A to samo można z całą pewnością powiedzieć o papieżu Janie Pawle II. Oni tym żyli i do tego prowadzili innych chrześcijan, w tym zwłaszcza młodych.
The Venerable Servant of God Fr. Franciszek Blachnicki had a great influence on Cardinal Karol Wojtyła’s (John Paul II) feelings about and attitude toward the young. One can also claim the reverse. Karol Wojtyła and Franciszek Blachnicki lived in unity of ideals and became a “footprint” of God passing through His Church. They accepted the grace of God, and it had already guided everything properly in their lives. They were permeated by the Spirit of God and He evidently worked through them. In order to see Fr. Blachnicki’s influence on John Paul II’s perception of the young, as well as the other way round, it is necessary to go back to the story of Franciszek Blachnicki’s conversion and life of grace, to show against such a background some traces of their understanding of the Church, especially the Church of young people. But it is also clear, I think, that Cardinal Karol Wojtyła and later John Paul II also had a clear influence on what was happening in the development of pastoral thought and concern for young Christians by Fr. Franciszek Blachnicki. It was Fr. Blachnicki who contributed to the post-Council understanding of the theology of the Church as a community. He built a living Church, cared for and implemented liturgical renewal and lived the mystery of the liturgy. And the same can certainly be said of Pope John Paul II. They both lived this and led other Christians, including especially young people, to this.
Źródło:: Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 393-410
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:: Perspektywy Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Seminarium duchowne – miejsce i cel formacji kleryków do posługi kapłańskiej w diecezji. Studium analityczne treści przemówienia Jana Pawła II wygłoszonego podczas poświęcenia Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie w 1991 roku
Theological seminary – the place and purpose of the formation of clerical students for priestly service in the diocese. Analytical study of the content of Pope John Paul II’s speech delivered during the consecration of Higher Theological Seminary in Koszalin in 1991
Autorzy:: Wejman, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2148253.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: pilgrimage
Pope John Paul II
seminary
formation
pastoral service
pielgrzymka
papież Jan Paweł II
seminarium
formacja
służba pastoralna
Opis:: Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie natury i wartości seminarium duchownego w procesie formacji kleryków do kapłaństwa. Bazę źródłową dla tak określonego celu badawczego stanowiło przemówienie Jana Pawła II, jakie wygłosił podczas poświęcenia budynku seminarium w Koszalinie oraz opublikowana rok później po tym wydarzeniu, tj. w 1992 roku, jego adhortacja Pastores dabo vobis. Osiągnięcie celu badawczego realizowano w trzech etapach. Pierwszy z nich dotyczył odsłonięcia struktury seminarium duchownego jako instytucji. Jego istotę Jan Paweł II zawarł w pojęciu dom. W przemówieniu wygłoszonym w Koszalinie jednoznacznie określił, jaki miałby być dom: studiów, pracy nad sobą, modlitwy i wzrastania w braterskiej wspólnocie. W tym określeniu zawarł naturę seminarium duchownego. W drugim etapie analityczne badania były skierowane na zaprezentowanie celów formacji kleryków do posługi kapłańskiej. W owym przemówieniu Jan Paweł II wskazał na cztery cele tejże formacji, które są pochodną ujęcia seminarium duchownego jako domu studiów, pracy nad sobą, modlitwy i wzrastania w braterskiej wspólnocie. W rozumieniu Jana Pawła II określeniu seminarium jako domu studiów nie może nie odpowiadać zasadniczy cel jego formacyjnej działalności, a mianowicie ukształtowanie umysłów kleryków w duchu Chrystusowej Prawdy, który On zawarł w pojęciu, aby byli mocni umysłem. Określenie seminarium jako domu pracy nad sobą jest odpowiednikiem w aspekcie celowości formacji seminarium (duchowe ukształtowanie kleryków), którego istotę Jan Paweł II ujął w stwierdzeniu, aby byli mocni duchem. Następnie, gdy seminarium jest postrzegane jako dom modlitwy, to w tej przestrzeni jego celem działania ma być modlitewne uformowanie kleryków, co Jan Paweł II w owym przemówieniu zawarł w pojęciu mocni modlitwą. I w końcu, gdy postrzegamy seminarium jako dom wzrastania kleryków w braterskiej wspólnocie, to celem jego działania w tym względzie ma być ukształtowanie w nich postawy wrażliwości na bliźnich, co Jan Paweł II wyraził w pojęciu kochający bliźnich. Trzeci etap analiz umożliwił zaprezentowanie aktualności przemówienia Jana Pawła II, jakie wygłosił podczas poświęcenia Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie dla działania seminariów duchownych i prowadzenia przez nie formacji kleryków w obecnej rzeczywistości. Analizy potwierdziły, że istnienie seminariów duchownych jest niezbędne, choć nieodzowna jest w aktualnej rzeczywistości korekta ich funkcjonowania w odniesieniu do współczesnych wyzwań.
This paper aims to present the nature and value of a theological seminary in the process of educating clerical students for the priesthood. The source base for this research objective was the speech of Pope John Paul II, which he gave during the consecration of the seminary building in Koszalin and his exhortation Pastores dabo vobis published a year later, i.e. in 1992. The achievement of the research objective was carried out in three stages. The first one concerned the unveiling of the structure of the theological seminary as an institution. Its essence was included in the concept of home by Pope John Paul II. In his speech in Koszalin, he clearly defined what this home would be like, namely the home of study, work on oneself, prayer and growth in a fraternal community. In this expression he included the nature of the theological seminary. In the second stage, the analytical research was aimed at presenting the purposes of the formation of clerical students for priestly service. In this speech, Pope John Paul II indicated four purposed of this formation, which derive from the concept of the theological seminary as a home of study, work on oneself, prayer and growth in a fraternal community. In the understanding of Pope John Paul II, the definition of seminary as a home of study cannot fail to correspond to the main purpose of its formative activity, namely to shape the minds of clerical students in the spirit of Christ’s Truth, which he included in the concept that they should be strong in mind. The definition of seminary as a home of work on oneself in terms of the pur posefulness of seminary formation is supposed to be the spiritual formation of clerical students, the essence of which was expressed by Pope John Paul II in the statement that they should be strong in spirit. Next, when the seminary is perceived as the home of prayer, its purpose in this space is to form the clerical students in prayer, which Pope John Paul II in his speech expressed in the concept of being strong in prayer. Finally, when we perceive the seminary as a home of growth for the clerical students in a fraternal community, its purpose in this respect is to shape them in an attitude of sensitivity towards their neighbours, which Pope John Paul II expressed in the concept of loving others. The third stage of analyses made it possible to present the topicality of the speech of Pope John Paul II, which he delivered during the dedication of the Higher Theological Seminary in Koszalin for the operation of theological seminaries and their formation of clerical students in the present reality. The analyses confirmed that the existence of theological seminaries is necessary, although in the current reality it is necessary to correct their functioning in relation to contemporary challenges.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 163-189
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: A Few Observations on Pope John Paul II’s Relationship to the Ancient World
Kilka uwag o odniesieniach papieża Jana Pawła II do świata starożytnego
Autorzy:: Zinkow, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1597284.pdf
Data publikacji:: 2021-05-17
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: papież Jan Paweł II
Karol Wojtyła
świat starożytny
świat biblijny
Egipt
Ziemia Święta
Grecja
pielgrzymki
Pope John Paul II
Ancient World
the Biblical World
Egypt
Holy Land
Greece
Pilgrimages
Opis:: The article points out a few selected threads of interest related to Karol Wojtyła’s – Pope John Paul II’s – relationship with the ancient world, with the focus on the Biblical lands. Some of his statements on this subject are discussed. Above all, the focus is on John Paul II’s pilgrimages in 2000 and 2001. These two endeavors were connected with the Jubilee Year, in which the Pope visited, among other countries, Egypt, Syria, Jordan and Greece, referring to the ancient history of these locations.
Artykuł wskazuje kilka wybranych, interesujących wątków związanych z relacjami Karola Wojtyły – papieża Jana Pawła II ze światem starożytnym, zwłaszcza ziemiami biblijnymi. Omówiono kilka jego wypowiedzi dotyczących tego tematu oraz – przede wszystkim – pielgrzymki, które odbył w roku 2000 i 2001. Miało to związek z Rokiem Jubileuszowym; papież odwiedził wówczas m.in. Egipt, Syrię, Jordanię i Grecję, nawiązując do antycznych dziejów tych miejsc.
Źródło:: Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 69-78
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:: Perspektywy Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ojciec Święty Jan Paweł II oraz hierarchowie Kościoła rzymskokatolickiego i greckokatolickiego w procesie pojednania polsko-ukraińskiego
Holy Father John Paul II and the hierarchs of the Roman Catholic and Greek Catholic Church in the process of Polish-Ukrainian reconciliation
Autorzy:: Drozd, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2106653.pdf
Data publikacji:: 2021-12-09
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: papież Jan Paweł II
Kościół rzymskokatolicki
Kościół greckokatolicki
dialog
pojednanie
Polska
Ukraina
Pope John Paul II
Roman Catholic Church
Greek Catholic Church
dialogue
reconciliation
Polska
Ukraine
Opis:: Poczucie wzajemnie wyrządzonej sobie krzywdy utrudnia proces pojednania między Polakami i Ukraińcami. Potrzebę zmiany tego stanu rzeczy dostrzegł papież Jan Paweł II, z którego inicjatywy doszło do dialogu między hierarchami Kościoła rzymskokatolickiego i greckokatolickiego. Wykonano gest i wydano dokumenty pojednawcze. Wzorując się na liście biskupów polskich do niemieckich z 1965 r., przyjęto w nich formułę „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. W ślad za hierarchami poszli polscy i ukraińscy mężowie stanu, niektórzy politycy, duchowieństwo i wierni. Zrobiono wiele, ale proces pojednania jeszcze się nie zakończył. Na przeszkodzie stoi niechęć części społeczeństwa polskiego i ukraińskiego, które dostrzega tylko własną krzywdę a nie widzi bólu zadanego drugiej stronie.
The process of reconciliation between Poles and Ukrainians is hindered by the sense of mutual harm. The need to change this situation was recognised by Pope John Paul II, on whose initiative a dialogue took place between the hierarchs of the Roman Catholic and Greek Catholic Churches. A gesture was made, and conciliatory documents were issued. Following the letter of the Polish bishops to the German bishops of 1965, they adopted the formula “we forgive and ask for forgiveness.” The hierarchs were followed by Polish and Ukrainian statesmen, some politicians, the clergy and the faithful. Much has been done, but the process of reconciliation is not yet complete. One obstacle is the habit of parts of Polish and Ukrainian society to see only their own suffering, and not the pain inflicted on the other side.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 2; 246-258
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Trynitarne podstawy dialogu międzyreligijnego
Trinitarian Foundations of Interreligious Dialogue
Autorzy:: Fic, Leonard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034926.pdf
Data publikacji:: 2021-11-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog
dialog międzyreligijny
objawienie
trynitarne podstawy dialogu
Sobór Watykański II
Jan Paweł II
owoce dialogu
dialogue
interreligious dialogue
Revelation
trinitarian foundations of dialogue
Second Vatican Council
Pope John Paul II
the fruits of dialogue
Opis:: Artykuł omawia w zarysie trynitarne podstawy dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Wynikają one z Bożego objawienia: w akcie stworzenia (podstawa patrylogiczna), Wcielenia Syna Bożego (podstawa chrystologiczna) oraz obecności i działania Ducha Świętego w Kościele i świecie (podstawa pneumatologiczna). Przedstawia ponadto wkład Soboru Watykańskiego II i zaangażowanie św. Jana Pawła II w dzieło dialogu międzyreligijnego.
The article discusses the outline of theological foundations of dialogue between christianity and other religions. It originates from God’s revelation: the act of creation (patrilogical foundations), the incarnation of the Son of God (christological foundations) as well as the presence and actions of the Holy Spirit in the Church and the world (pneumatological foundations). Furthermore, the article presents the contribution of the Second Vatican Council and the involvement of St. John Paul II into the work of interreligious dialogue.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 35-49
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Dom przy via Cassia – mała Polska w Rzymie
The Home at via Cassia – Little Poland in Rome
Autorzy:: Urbanowicz, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595470.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Rzym
Dom Polski
papież Jan Paweł II
Polacy
Polonia
kultura
chrześcijaństwo
Rome
Polish Home
Pope John Paul II
Polish people
culture
Christianity
Opis:: Poland and Italy are connected through a religious and cultural commonwealth, which has been enhanced through the ages by pilgrims, which have brougt income to Rome. Due to this there appeared an urgent need to create a center for Polonia in Rome. Therefore the house at Via Casia in the Roman district of Giustiniana was bought in 1980. This house was commemorated to Pope John Paul II in 1981. Results from the research of the Polish Home in Rome constitutes a certain sense of an oasis of Polishness, a patch of Polish ground outside of Poland and a place of cultural, religious and scientific dialogue, where Polish heritage is popularized and enriched by humanistic and Christian values.
Polskę i Włochy łączy szczególna wspólnota religijna i kulturowa, którą przez wieki wzmacniali polscy pielgrzymi przybywający do Wiecznego Miasta. Dlatego też powstała pilna potrzeba utworzenia w Rzymie ośrodka dla przebywających tam Polaków i Polonii. W 1980 r. zakupiono dom przy via Cassia w rzymskiej dzielnicy Giustiniana, który rok później ofiarowano papieżowi Janowi Pawłowi II. Jak wynika z badań, Dom Polski w Rzymie stanowił i stanowi w pewnym sensie oazę polskości, skrawek polskiej ziemi poza Polską, miejsce dialogu naukowego, religijnego i kulturowego, gdzie popularyzuje się polskie dziedzictwo i ubogaca je o wartości humanistyczne i chrześcijańskie.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 2; 203-221
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ferula świętego papieża Pawła VI – innowacja i symbol tradycji
Ferule of St. Pope Paul VI – an Innovation and a Symbol of Tradition
Autorzy:: Rolska, Irena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791404.pdf
Data publikacji:: 2020-12-22
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: papież św. Paweł VI
papież św. Jan Paweł II
ferula
krzyż boleściwy
Drzewo Życia
St. Pope Paul VI
St. Pope Johan Paul II
ferule
painful crosses
Tree of Life
Opis:: Wśród tematów Soboru Watykańskiego II były rozpatrywane zagadnienia dotyczące sztuki. Papież Paweł VI pragnął, by współczesna sztuka otworzyła się na nową, posoborową epokę w dziejach Kościoła. Wydarzenia artystyczne, i same dzieła sztuki nowoczesnej, którym patronował papież, w konserwatywnych środowiskach wywołały dyskusje nad współczesną sztuką religijną, a nawet brak zgody na odejście artystów od przyjętych kanonów sztuki. Największy bodaj sprzeciw konserwatystów wywołała papieska ferula, wielowiekowy znak władzy religijnej papieża nadanej przez Boga. Paweł VI zamówił nową ferulę u rzeźbiarza Lello Scorzelliego. Ferula Pawła VI jest przykładem dzieła sztuki nowoczesnej, ale zawarta w niej symbolika nawiązuje do starej tradycji. Układ umęczonego, wydłużonego ciała Chrystusa nawiązuje do średniowiecznych dolorystycznych ukrzyżowań – krzyży bolesnych. Chrystus na feruli został ukrzyżowany na Drzewie Życia, które symbolicznie daje pokarm życia dla chrześcijan. Z okresu sztuki średniowiecznej zaczerpnięto również formę wygiętej, a nie prostej belki krzyża. Było to symboliczne zerwanie z orzeczeniem, że władza papieża pochodzi od Boga. Jednocześnie symbolicznie stwierdzało posłuszeństwo papieża wobec tajemnicy krzyża i jego apostolską misję. Ferulę św. papieża Pawła VI w swojej apostolskiej misji używali papieże: Jan Paweł I, a najdłużej Jan Paweł II.
Among the topics of the Second Vatican Council were issues related to art. Pope Paul VI wanted contemporary art to open up to a new post-Conciliar era in the history of the Church. Artistic events and the works of modern art themselves, under the patronage of the Pope, in conservative environments, provoked discussions on contemporary religious art, and even the lack of consent for artists to depart from accepted canons of art. Perhaps the greatest opposition of conservatives was caused by the papal ferula, a centuries-old sign of the pope’s religious authority given by God. Paul VI ordered a new ferule from the sculptor Lello Scorzelli. Paul’s VI ferule is an example of a work of modern art, but the symbolism contained in it refers to the old tradition. The arrangement of the tormented, elongated body of Christ refers to medieval doloristic crucifixions – painful crosses. Christ on the ferule was crucified on the Tree of Life, which symbolically gives food to life for Christians. The form of a bent, not straight cross beam was also taken from the period of medieval art. It was a symbolic break with the statement that the pope’s authority came from God. At the same time, he symbolically stated the pope’s obedience to the mystery of the cross and his apostolic mission. Ferule St. Pope Paul VI in his apostolic mission used Popes: John Paul I, and the longest St. John Paul II.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 73-80
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Incontro – il vero spazio dell’evangelizzazione
Encounter – the True Space of Evangelization
Spotkanie – prawdziwa przestrzeń ewangelizacji
Autorzy:: Madziar, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480565.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: African context
encounter
social contact
evangelization
Pope Francis
Pope John Paul II
kontekst afrykański
spotkanie
styczność społeczna
ewangelizacja
Papież Franciszek
Papież Jan Paweł II
Opis:: A man immersed in an anthropological crisis, which is loneliness is assisted by a Christian. Referring to interpersonal relations in the African context the author expresses his conviction of the fundamental value of the encounter in the process of evangelization. This encounter is the first and most basic step in an authentic transfer of faith. The meeting is encouraging for both sides, and the time spent with each other is invaluable. The dynamics of an authentic evangelization always leads to meeting with the person of Jesus Christ. This encounter leads to proper perceiving herself or himself and establishing appropriate relationship with neighbour. When we enter into a relationship with another person, we enrich ourselves. Referring to the biblical concept of meeting, the author indicates the dynamics of faith that prompts us to act for the benefit of others. In this way, the Gospel ceases to be a beautiful discourse and becomes the Good News that changes human life. Where people live the Gospel, the focus is on the human person realizing himself in God’s perspective.
Chrześcijanin przychodzi z pomocą człowiekowi pogrążonemu w kryzysie antropologicznym, jakim jest samotność. Nawiązując do relacji międzyosobowych w kontekście afrykańskim, autor wyraża przekonanie o istotnej wartości spotkania w procesie ewangelizacji. Spotkanie do pierwszy i podstawowy krok w autentycznym przekazywaniu wiary. Spotkanie ma budujące znaczenie dla obu stron, a spędzony ze sobą czas ma wartość bezcenną. Dynamika autentycznej ewangelizacji prowadzi do spotkania z osobą Jezusa Chrystusa. Owocem tego spotkania jest właściwie postrzeganie siebie i nawiązanie odpowiedniej relacji z bliźnim. Kiedy wchodzimy w relację z drugą osobą, ubogacamy samych siebie. Przywołując biblijną koncepcję spotkania, autor wskazuje na dynamikę wiary, która skłania do działania na rzecz z innych. W ten sposób Ewangelia przestaje być pięknym dyskursem, a staje się Dobrą Nowiną, która przemienia ludzkie życie. Tam, gdzie ludzie żyją Ewangelią, w centrum zainteresowania jest osoba ludzka realizująca się w perspektywie Boga.
Źródło:: Nurt SVD; 2020, 1; 147-163
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Jan Paweł II i szachy
Иоанн Павел II и шахматы
Autorzy:: Cybulski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/969652.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:: Jan Paweł II
Karol Wojtyła
papież-Polak
szachy
John Paul II
Polish pope
chess
Иоанн Павел II
Кароль Войтыла
польский папа римский
шахматы
Opis:: Эссе посвящено интересу Иоанна Павла II к шахматам. Как отмечается, во многих общедоступных источниках, шахматы, кроме других спортов, были одним из увлечений молодого Кароля Войтылы, а затем - Папы Иоанна Павла II. Ему приписывают участие в известном международном шахматном турнире довоенного Кракова, а также авторство ряда шахматных композиций (так называемых двух- и трехходов), которые затем были опубликованы в профессиональных периодических изданиях, посвященных «64 полям», издававшихся в Польше и за рубежом. Автор эскиза пытается систематизировать информацию о якобы (?) увлечениях Папы-Поляка, которыми были «королевская игра» и работа как шахматный проблемник.
Źródło:: Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 225-229
1731-982X
Pojawia się w:: Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Jana Pawła II dorobek zamknięty, dzieło otwarte
John Paul II the Closed Achievements and the Open Work
Autorzy:: Gach, Piotr Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1848988.pdf
Data publikacji:: 2020-05-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Jan Paweł II
papież
pedagogika ewangeliczna
wymiary solidarności
diagnozy i współpraca w wychowaniu
John Paul II
pope
evangelical pedagogy
dimensions of solidarity
diagnoses and co-operation in education
Opis:: The author begins with a question: who was John Paul II? First he makes a review of various terms used to describe the Pope-Pole. They are found in his many biographies, studies, albums, learned journals, press publications, radio and television broadcasts, and characterisation delivered at learned symposiums in Poland. The author closes this review with a statement that the personality and activity of John Paul II transcends the unambiguous terms used by contemporary journalists, politicians, biographers, and historians. He cannot be enclosed in one field of meaning, or even reduced to several terms. John Paul II spoke on the formation of teachers and educators, the necessity to prepare them for their job from many points of view and to equip them with educational and didactic skills. He spoke about the serious and subtle question of their vocation and even their apostleship, the necessity to fulfil essential tasks and the need to co-operate with their pupils' parents. These sentences, often quoted in the press, suffice to define the Pope as a good pedagogue, educator, and teacher both in theory and practice. Starting from the personalistic vision of man, supplemented by the axiological, normative, social and cultural, and religious approaches, John Paul II arrives the overall vision of Christian pedagogy. According to him, education is a continual process that encompasses the formation of personality and serves to build the civilisation of life, truth, and love. That process leads to a full mental development and to engagement in everyday matters. It takes places in various milieus: in the family, social groups, the nation, the state, and the Church. The figure of John Paul II can be seen here as: a teacher, theorist of education, visionary who shows the Church's stance on education, a pedagogue well-aware of the didactic methods and means by which to reach the listener, an author of the educational programme for a definite group of people, for families, and the whole nations. In his addresses, John Paul II presented many accurate social and pedagogical diagnoses. This his figure appears to be a foreseeing pedagogue, caring educator, lover of people, the one who sees their errors and weaknesses, but at the same time encourages them to positive actions, to demand of themselves, and to reach the long-term goals. The exceptional character of his life consists not only in the diverse form of his teaching. He also set on apostolic journeys and was an exemplary figure when he showed us how to suffer illnesses, and how he coped with the assault on his life. Journalists and biographers admired him for his words about God, man, societies, history, and the contemporary times. He regularly met with the suffering and the sick, talked with them, consoled brought, and administered the Holy Communion to them. Following the Pope's order, a “Gift of Mary” hostel for the poor was built in the Vatican. The Pope showed pedagogical and educational values. His addresses on pedagogical and social issues often encouraged people to action and released creative opportunities. He did not only appeal, instruct, and summon, but also provided funds for those societies who had suffered disasters, for the poor in Latin America, for the countries in Sahara struggling against drought. The teaching of John Paul II was the key element of his pontificate and an important chain in governing the Church. While responding to the questions whether John Paul II's teaching was accepted, the author points to various manifestations of how people approved of his pedagogy. These are, among other things, letters written to him, gratitude for counsels and guidelines, many books and albums with dedications, precious arts of work, artistic and useful products, liturgical garments and vessels, medals and numismatists. A large part of them is stored in Rome, in the Centre of the Documentation of John Paul II's Pontificate at via Cassia 1200, in the Vatican Museum and Library, and in other museum collections. All these gifts may be treated as a token of social approval and acceptance of his teaching, recognition of his views, attitude, or addresses. They were also given to show gratitude that he had visited a particular place in his Homeland, or hosted a delegation during the audiences. John Paul II influenced the masses of people and small groups, families, and the lonely. He encouraged them to creativity, to various activities, to show mutual help, and to kindness. Thereby he encouraged people to seek a more satisfactory model of life, in which activity, creativity, and solidarity would be basic elements.
Źródło:: Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 109-121
0137-4176
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Karol Wojtyła’s "Poetry And Dramas" on the 40 th anniversary of his election as Pope John Paul II
„Poezje i dramaty” Karola Wojtyły – Jana Pawła II (w czterdziestolecie)
Autorzy:: Okoń, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2087972.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Pope John Paul II
Karol Wojtyła’s literary work
publication history
juvenilia
Znak Publishing House
Jan Paweł II
Karol Wojtyła
"Poezje i dramaty"
"Dzieła poetyckie i teatralne"
Juwenilia
Wydawnictwo Znak
Opis:: This article was prompted by a joint declaration made on 28 September 2015 by the Archbishops of Cracow and Warsaw and the state authorities of the two cities that they would provide means for publishing project ‘A Critical Edition of the Literary Works of Karol Wojtyła – John Paul II’. This decision, marking the 100th anniversary of the birth of Karol Wojtyła in May 2020, signalizes the importance of the project which goes beyond a standard publication of an author’s complete works. The series was inaugurated by the publication in 2018 of Volume One (Juvenilia, 1938–1946), whose editors are expected to continue working on the following volumes. The author of this article takes a look at the first collected works edition of The Poetry and Dramas of Karol Wojtyła – John Paul II, published in 1979 (it actually went to press in 1980) under the directorship of Jacek Woźniakowski and authorized by John Paul II himself. It was in fact a complete edition as its editors succeeded in collecting all of Karol Wojtyła literary works from the moment he enrolled at the Seminary until his election as Pope in 1978. All the texts used for that edition were collected at source and in that respect can hardly be surpassed. For over forty years it offered a reliable store of Karol Wojtyła’s poems and plays to ordinary readers, translators, producers of plays and public ceremonies. In this article we can find a first-hand account of the story of that first edition from its inception, the role of the editors of the weekly Tygodnik Powszechny, the decisions taken at the Znak head office and the author’s own contribution as editor. It is at this point that he explains the decision to exclude from their edition Karol Wojtyła’s juvenila from his student years.
Źródło:: Ruch Literacki; 2020, 1; 69-90
0035-9602
Pojawia się w:: Ruch Literacki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Mecenat i religia – fundacja „Dzieło Nowego tysiąclecia” jak forma mecenatu kultury kościoła katolickiego w Polsce
Patronage and Religion: The “Work of the New Millennium” Foundation as a Form of Catholic Church Patronage in Poland
Autorzy:: Griffante, Andrea
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807227.pdf
Data publikacji:: 2020-01-03
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Jan Paweł II
Dzień Papieski
pamięć zbiorowa
Kościół katolicki
John Paul II
Pope’s Day
collective memory
Catholic Church
Opis:: W warunkach demokracji liberalnej, w której państwo przeważnie nie przestaje odgrywać dominującej roli w kształtowaniu świata kultury i wartości, mecenat może być formą alternatywnych podstaw cywilizacyjnych, czyli szeroko zrozumianej opozycji kulturowej. Po 1989 r. transformacje polityczne i ekonomiczne „zmusiły” Kościół do refleksji nad swoją rolą w nowej Polsce. Kościół katolicki jako działacz sfery publicznej musiał obmyślić nową strategię działania, która umożliwiłaby mu dalszy wpływ na społeczeństwo polskie i jego wartości oraz nie powodowałaby utraty zainteresowania ze strony odbiorców. Założenie Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” z pewnością jest symbolem takiej strategicznej transformacji Kościoła w ramach demokratycznej Polski i najlepiej wyjaśnia sens i praktyki jego mecenatu w społeczeństwie masowym.
In liberal democracies, where the state still plays a fundamental role as the main organizer of culture and values, patronage is not always reduced to mere sponsoring. In some cases, patronage may represent a form of opposition to the dominant cultural canon. After 1989 the transformations in the fields of politics and economics compelled the Catholic Church to re-think its own role in the new state. As a public actor, the Catholic Church was stimulated to find out new work strategies enabling a wider influence in the public sphere. By creating the “Work of the New Millennium” Foundation the Catholic Church aimed to gain a new role in the formation post-communist Poland’s culture and values.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 83-91
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Teologia czułości papieża Franciszka i jej dwudziestowieczne filozoficzno-teologiczne antecedensy
Autorzy:: Surmiak, Wojciech Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040917.pdf
Data publikacji:: 2020-09-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: moral theology
John Paul II
Pope Francis
tenderness
teologia moralna
czułość
teologia czułości
Jan Paweł II
Papież Franciszek
Opis:: Teologia moralna nie poświęciła jak dotąd w swojej historii wiele miejsca zagadnieniu czułości. Wystarczy rzucić okiem do najpopularniejszych słowników teologii moralnej, aby stwierdzić albo całkowitą nieobecność, albo jedynie marginalną obecność tej problematyki, czy to w nauczaniu doktrynalnym, czy chociażby w katalogu cnót. W niniejszym artykule zostaną ukazane niektóre dwudziestowieczne próby filozoficznego i teologicznego zmagania się z zagadnieniem czułości, które stanowiły niejako wprowadzenie do zaproponowanej przez papieża Franciszka teologii czułości. Zostaną także ukazane sposoby rozumienia czułości w teologii Franciszka oraz jej egzystencjalne przykłady. Papież Franciszek, wydaje się rozumieć czułość jako sposób egzystencji i relacji z drugim człowiekiem, który współgra ze sposobem bycia chrześcijaninem w świecie, ponieważ jest to sposób ukazania Boga światu. Ten sposób życia charakteryzuje się empatyczną bliskością, egzystencją na sposób daru z siebie, realnym uczestnictwem w życiu drugiego człowieka w jego radościach i cierpieniach, i w końcu, w ojcowskim i macierzyńskim zatroskaniu. Wedle miary, w której teologia moralna ma jako swój przedmiot ukazanie autentycznej egzystencji ludzkiej w konkretnych miejscach życia człowieka, trzeba powiedzieć, że po nauczaniu Franciszka nie jest możliwym uprawianie teologii moralnej, która abstrahuje od czułości jako centralnej cnoty w realizacji chrześcijańskiego powołania.
The issue of tenderness has never been the major topic of moral theology. It is enough to have a quick look at the most popular dictionaries of moral theology to see a total absence, or only a marginal presence, of this issue, either in the doctrinal teaching or the catalogue of virtues. This article will present certain 20th-century philosophical and theological attempts to tackle the issue of tenderness that were introductory to the theology of tenderness suggested by Pope Francis. The article presents different approaches to tenderness in the pope’s theology and its existential examples. Pope Francis seems to understand tenderness as the mode of existence and relations with other people that correlates with the mode of being a Christian in the world, because this is the way of showing God to the world. This way of life is characterised by empathic closeness, life focused on the gift of self, a real participation in the life of the other person with his joys and sufferings, and, last but not least, paternal and maternal care. If we assume that the goal of moral theology is to show authentic human existence in specific places of man’s life, it has to be said that, after Pope Francis’ teaching, it is impossible to contribute to moral theology and ignore tenderness as the central virtue vital for living the Christian calling.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 79-98
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The Attitude towards John Paul II and References Made to His Person by the Polish Parliamentary Parties from 2005 till 2019 – with Particular Emphasis on the Polish People’s Party, the Law and Justice, the Democratic Left Alliance, and the Civic Platform
Stosunek i odwoływanie się do osoby papieża Jana Pawła II polskich partii parlamentarnych w latach 2005–2019 ze szczególnym zwróceniem uwagi na Polskie Stronnictwo Ludowe, Prawo i Sprawiedliwość, Sojusz Lewicy Demokratycznej i Platformę Obywatelską
Autorzy:: Kubicki, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1860922.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Polish parliamentary parties
21st century
Pope St. John Paul II
papież św. Jan Paweł II
polskie partie parlamentarne
XXI wiek
Opis:: The purpose of the article is to determine what is the contemporary attitude of the most important Polish parliamentary parties to John Paul II, which was done by examining the frequency of referring to and commemorating the person of the pope by individual political parties. In order to achieve the established objective, the activity of individual clubs, circles, MPs and senators in the Polish parliament was analyzed. Furthermore, the analysis of program documents and press organs of Polish political parties was carried out. Studies have shown that the greatest contribution to the commemoration and promotion of a deceased pope in Poland is made by the Law and Justice. The Polish People’s Party also refers to John Paul II in public, but rarely does it in official program documents. Occasionally, and more rarely recently, the pope is also referred to by the Civic Platform. In contrast, politicians from the Democratic Left Alliance usually do not refer to John Paul II, but they respect him as a great Pole and spiritual leader.
Celem artykułu jest określenie współczesnego stosunku najważniejszych polskich partii parlamentarnych do Jana Pawła II, co zostało dokonane poprzez zbadanie częstotliwości odwoływania się do osoby papieża i upamiętniania go przez poszczególne ugrupowania polityczne. W celu realizacji założonego celu dokonano analizy aktywności poszczególnych klubów, kół, posłów i senatorów w polskim parlamencie oraz analizy dokumentów programowych i organów prasowych polskich partii politycznych. Badania wykazały, że największy wkład w upamiętnianie i propagowanie w Polsce osoby zmarłego papieża wnosi Prawo i Sprawiedliwość. Do Jana Pawła II odwołuje się na forum publicznym również Polskie Stronnictwo Ludowe, ale rzadko robi to w oficjalnych dokumentach programowych. Okazjonalnie, a ostatnio coraz rzadziej, papieża przywołuje też Platforma Obywatelska. Natomiast politycy Sojuszu Lewicy Demokratycznej zazwyczaj nie odwołują się do Jana Pawła II, ale szanują go jako wielkiego Polaka i przywódcę duchowego.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 68; 99-120
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
Autorzy:: Przebinda, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:: dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
święci bracia Cyryl i Metody
św. Benedykt
dawne dzieje i religia Białorusi
Ukrainy i Rosji
święci dawnej Rusi
Jan Paweł II
prawosławie
katolicyzm
ukraiński grekokatolicyzm
ekumenizm
wiara i kultura
heritage of medieval Orthodox Rus
the Saints Cyril and Methodius
St. Benedict
early
history of Belarus
Ukraine and Russia
the saints of early Russia
John Paul II
Orthodox
Christianity
Catholicism
Ukrainian Greek Catholics
ecumenism
faith and culture
“the
two lungs of Christianity”
Vyacheslav Ivanov
meeting between Pope Francis I and the Patriarch
of Moscow Cyril I in Cuba
наследие средневековой
православной Руси
святые братья Кирилл и Мефодий
св. Ве-
недикт
средневековая история и религия Беларуси
России и Украины
святые древней
Руси
Иоанн Павел II
православие
католичество
украинскиое грекокатоличество
экуменизм
вера и культура
«два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
встреча
папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
Opis:: Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
Źródło:: Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
2657-3261
Pojawia się w:: Studia Pigoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Pope Jan Paweł II" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język