- Tytuł:
-
The flower morphology in three Convallariaceae species with various attractive traits
Morfologia kwiatu u trzech gatunków Convallariaceae o różnych cechach powabni - Autorzy:
-
Odintsova, Anastasia
Fishchuk, Oksana - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1630678.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Tematy:
-
Polygonatum multiflorum
Maianthemum bifolium
Convallaria majalis
flower adaptations
gynoecium structure
vertical zonality
septal nectary - Opis:
-
The general morphology and micromorphology of the flower in Polygonatum multiflorum, Maianthemum bifolium, and Convallaria majalis were studied using light microscopy methods. Among the studied species, P. multiflorum and C. majalis have syntepalous and trimerous flowers, and in M. bifolium flowers are the most reduced: they are dimerous, pentacyclic, and with free tepals. Only in P. multiflorum stamens are considerably adnate to the floral tube. The gynoecium of P. multiflorum consists of synascidiate, hemisymplicate, and asymplicate zones. In the gynoecium of M. bifolium and C. majalis, synascidiate, symplicate, and asymplicate vertical zones were revealed. In P. multiflorum and M. bifolium, the style is composed of postgenitally connated carpels, while in C. majalis the style is formed by congenitally fused carpels (symplicate gynoecium zone). A common pattern of the venation of the floral parts was revealed in all the species. The external flower morphology and the gynoecium inner structure are different in all three species, providing adaptations for the pollination mode. Attractive elements observed in the flower of P. multiflorum are the long septal nectary in the ovary and epidermal trichomes on the inner perigonium surface and on the filaments. In M. bifolium, a rudimentary external septal nectary was observed for the first time. No nectaries or other morphologically distinct secretory structures were found in the C. majalis flower, allowing considering the C. majalis flowers as pollen flowers.
W pracy opisano morfologię i mikromorfologię kwiatów Polygonatum multiflorum, Maianthemum bifolium i Convallaria majalis. W badaniach stosowano metody mikroskopii świetlnej. Wśród badanych gatunków M. bifolium posiada najbardziej zredukowane kwiaty o pięciookółkowym okwiecie 4-krotnym, z wolnymi członami okwiatu. Kwiaty P. multiflorum i C. majalis są zrosłoczłonowe i trzykrotne. Tylko u P. multiflorum pręciki są zrośnięte z rurkowatym okwiatem. Słupkowie u P. multiflorum składa się z trzech stref (ang. synascidiate, hemisymplicate, asymplicate). W słupkowiu M. bifolium i C. majalis wyróżniono w pionie także trzy strefy, jednak o odmiennych cechach (ang. synascidiate, symplicate, asymplicate). W kwiatach P. multiflorum i M. bifolium zalążnia jest złożona z owocolistków zrastających się po zapyleniu, natomiast w zalążni C. majalis owocolistki są połączone przed zapyleniem (symplicate strefa zalążni). U wszystkich badanych gatunków stwierdzono występowanie takiego samego wzoru nerwacji w poszczególnych częściach kwiatu. W pracy wykazano, że zewnętrzna morfologia kwiatu oraz struktura wewnętrzna słupka różni się u wszystkich trzech gatunków, zapewniając adaptacje dla zapylania. W zalążni P. multiflorum występuje jeden nektarnik przegrodowy z trzema podłużnymi szczelinami i trichomy epidermalne na wewnętrznej powierzchni perigonium i na nitkach pręcików. W przypadku M. bifolium po raz pierwszy opisano zewnętrzny nektarnik przegrodowy, mający szczątkową formę. Nektarniki nie występują w kwiecie C. majalis. Ogólna budowa kwiatu i struktura wewnętrzna zalążni potwierdzają pogląd, że kwiat P. multiflorum funkcjonuje jako obcopylny kwiat nektarowy i pyłkowy, podczas gdy u M. bifolium i C. majalis kwiaty są pyłkowe. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2017, 70, 1
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł