Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska poezja współczesna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Barokowe koncepty w najnowszej prozie polskiej
Baroque concepts in contemporary Polish prose
Autorzy:
Regiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520398.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
baroque
postmodernism
Polish contemporary prose
concept
poetics
koncept
barok
postmodernizm
współczesna polska proza i poezja
Opis:
Baroque concepts in contemporary Polish prose One of the most identifiable features of baroque poetics is the concept. It can be understood as a set of tricks or as a stylistic and creative idea that defines the way authors think. Due to its use of paradox, the concept has attracted the interest of contemporary literature created under the auspices of postmodernism. This article attempts to show some solutions of Polish contemporary and recent literature that refers to the tradition of the concept. The operation of the concept takes place both on the external literary level (polymedia genres) and on the internal literary level (narrative figures derived from baroque poetics).
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 223-238
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm out of the blue. Kilka uwag o poezji Julii Hartwig na marginesie wiersza Reprymenda
Autothematism out of the blue. Remarks on the poetry of Julia Hartwig on the margins of her poem Reprimand
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32060257.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Julia Hartwig
Polish contemporary poetry
autothematic writing
metapoeticity
metareflection
women’s poetry
polska poezja współczesna
pisanie autotematyczne
metapoetyckość
metarefleksja
poezja kobieca
Opis:
The article discusses different variants of metareflection in Julia Hartwig’s poetry, situating them against the background of a comprehensive concept of the poet’s work. The analysis of her poem Reprymenda [Reprimand] gives rise to a proposal of authotematism specific to Hartwig’s poetry, here called ‘out of the blue’ autothematism and contrasted with the concept of avant-garde poetry. This metapoetic formula is then extended to other texts in the volume Jasne niejasne [Bright Unclear], in which the mimetic aspect of literature in particular is problematised and the ethical dimension of Hartwig’s oeuvre is highlighted.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 38; 219-232
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosna dokładność: czytając wiersze Marcina Świetlickiego (zapis eseju mówionego)
Loving accuracy: reading the poems of Marcin Świetlicki (transcript of an oral essay)
Autorzy:
Próchniak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763114.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Marcin Świetlicki
contemporary Polish poetry
interpretation
polska poezja współczesna
interpretacja
Opis:
Autor przedstawia całościowe odczytanie poezji Marcina Świetlickiego – kładąc akcent na modelującej roli gestu otwarcia twórczej drogi poety oraz wydobywając kluczowe wątki i figury wyobraźni organizujące jego dzieło. Jednocześnie prezentuje taką strategię lektury, która – performatywnie, za sprawą interpretacyjnych pasaży – wchodzi w rezonans z praktyką poetycką Świetlickiego i pozwala wybrzmieć zwłaszcza tym modalnościom jego wierszy, które ufundowane zostały na egzystencjalnie zakorzenionych formach „obecności” i na związanych z nimi uobecnieniach „głosu”. Uchwyceniu tych rejestrów poezji autora Schizmy służy również wykorzystana przez Próchniaka forma eseju mówionego.
The author presents a comprehensive interpretation of Marcin Świetlicki’s poetry, emphasizing the modeling role of the gesture of opening the poet’s creative path and highlighting the key threads and figures of imagination that organize his work. At the same time, he presents a strategy of reading that – performatively, thanks to interpretive passages – resonates with Świetlicki›s poetic practice and allows the modalities of his poems to resound, which are founded on the existentially rooted forms of “presence” and related presentations of the “voice” with them. The form of the spoken essay used by Próchniak also serves to capture these registers of the poetry of the author of Schizma.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2022, 16; 129-142
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawierzyć Bogu całkowicie - twórczość Stanisława Kazimierza Leszczyńskiego (1944-2020)
To trust God completely. The work of Stanisław Kazimierz Leszczyński (1944 - 2020)
Autorzy:
Ciechalski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234812.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Stanisław K. Leszczyński
poets from Kujawy
contemporary Polish poetry
reflective-religious poetry
wood carving
Stanisław K. Leszczyński,
poeci z Kujaw
polska poezja współczesna
liryka refleksyjno-religijna
rzeźba w drewnie
Opis:
S.K. Leszczyński to poeta, który studiował fizykę i matematykę na UMK i filozofię na UW, a związany był z Nauczycielskim Klubem Literackim we Włocławku. Wiersze publikował w prasie lokalnej i ogólnopolskiej, wydał cztery tomiki poetyckie. W jego twórczości zauważyć się daje wrażliwość na urodę świata i powaby natury oraz zachwyt nad bujnością życia. Poeta wyrażał fascynację wsią jako krainą arkadyjską. Wybór życia z dala od wielkich skupisk ludzkich, pośpiechu, blichtru i sztucznych wartości pogłębił w nim postawę refleksyjną. Jego wiersze mają wymiar metafizyczny, obecna jest w nich wrażliwość religijna i etyczna. Autor nawiązuje do problematyki biblijnej oraz twórczości M. Sępa Szarzyńskiego, F. Karpińskiego, A. Mickiewicza, B. Leśmiana, K.I. Gałczyńskiego, S. Grochowiaka czy W. Broniewskiego. Jego język poetycki jest bogaty, gęsto ozdobiony nietuzinkowymi metaforami, porównaniami, epitetami, a także konstrukcjami o wydźwięku paradoksalnym. Występuje w nim swoista drapieżność obrazowania, a także sielankowa łagodność. Poeta nie stronił też od dosadności i wyrażeń nacechowanych silnie ekspresją, które zderzał z rzeczywistością uniwersalną, transcendentną. Z tradycją łączy go częste stosowanie układu stroficznego, przestrzeganie zasad rytmiki, przywiązanie do rymów, przeważnie niedokładnych, bywa, że o charakterze asocjacyjnym. Ze współczesnością – zmetaforyzowanie i eliptyczność wypowiedzi, tworzenie wierszy stychicznych, w których segmentacja tekstu zależy od indywidualnych akcentów logicznych i emocjonalnych, rezygnacja ze znaków przestankowych, porzucenie tradycyjnych schematów wersyfikacyjnych. S.K. Leszczyński zajmował się też rzeźbą w drewnie. Wykonywał amfory, kielichy, patery i inne przedmioty, które wystawiane były w galeriach krajowych i zagranicznych. Twórczość artysty rozpięta jest między tymi dwoma żywiołami, gdzie w jednym królują słowa, a w drugim formy wydobywane z drewna; w jednym jest abstrakcyjna ulotność, a w drugim namacalny konkret; wreszcie w jednym szukanie mądrości, filozofowanie, w drugim zaś uroda tego, co fizyczne. Artysta, obracając się w tych skrajnie odległych od siebie światach, próbował osiągnąć swoistą pełnię.
S.K. Leszczyński was a poet who studied physics and mathematics at the Nicolaus Copernicus University and philosophy at the University of Warsaw. He was associated with the Teachers’ Literary Club in Włocławek. He published poems in the local and national press, and published 4 volumes of poetry. His work shows sensitivity to the beauty of the world and the charms of nature, as well as admiration for the lushness of life. The poet expressed his fascination with the countryside perceiving it as an Arcadian land. His choice to live away from great clusters of people, haste, glitz and artificial values deepened his reflective attitude. His poems have a metaphysical dimension; some religious and ethical sensitivity is present in them. The author refers to biblical issues and the works of Polish writers: M. Sęp Szarzyński, F. Karpiński, A. Mickiewicz, B. Leśmian, K.I. Gałczyński, S. Grochowiak and W. Broniewski. His poetic language is rich, densely adorned with extraordinary metaphors, comparisons, epithets, and paradoxical constructions. One can observe some specific predatory imaging in it, as well as an idyllic gentleness can also be perceived. The poet did not shy away from bluntness and expressions that were strongly expressive, which he clashed with the universal, transcendent reality. By the frequent use of a strophic pattern, adherence to the rules of rhythm, adherence to rhymes, mostly inaccurate, and sometimes associative, he connects his works with tradition. On the other hand, he encounters contemporary – metaphorical and elliptical expression, creating stychic poems in which the segmentation of the text depends on individual logical and emotional accents, giving up punctuation marks, abandoning traditional versification schemes. S.K. Leszczyński also dealt with wood carving. He created amphoras, goblets, platters and other items that were displayed in domestic and foreign galleries. The work of this artist is stretched between these two elements, where words reign in one, and forms extracted from wood- in the other; in one there is an abstract elusiveness, and in the other- a tangible concrete; and finally, in one, seeking wisdom, philosophizing, and in the other, the beauty of what is physical. The artist, rotating in these extremely distant worlds, tried to achieve a kind of fullness and completeness.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 640-662
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Język to sznur pod dzwon”. Krytycznoliteracka próba (re)konstrukcji tożsamości pokoleniowej polskiej poezji najmłodszej
„Tongue’s a Bell Rope to Ring”. Critical Literary Attempt to (Re)construct a Generational Identity in the Polish Contemporary Poetry
Autorzy:
Poręba, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15601154.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary polish poetry
engaged poetry
generational identity
literary generations
poezja zaangażowana
pokolenia literackie
tożsamość pokoleniowa
współczesna poezja polska
Opis:
W artykule krótko zaprezentowano kilka najszerzej dyskutowanych inicjatyw formacyjnych w poezji polskiej po roku 1989, ze szczególnym uwzględnieniem najnowszej poezji zaangażowanej. Autor wiąże pojęcie „pokolenie” z problematyką tożsamości, ale w przeciwieństwie do tradycyjnego ujęcia Kazimierza Wyki rozumie ją nie tyle jako efekt doświadczenia generacyjnego, ale przede wszystkim jako element projektu tożsamościowego. Stawia tezę, że pokoleniowość poetek i poetów współczesnych należy rozumieć w kategoriach konwencji, mającej na celu wpisanie biografii jednostek w szerszy kontekst biografii wspólnotowej, a także będącej programem kolektywnego zaangażowania w życie społeczne i polityczne. Tak rozumiane pojęcie „pokolenie” przestaje być wyłącznie historycznoliteracką etykietą i stanowić może istotną kategorię analityczną.
The article presents a selected formative projects of polish poetry after 1989—especially contemporary engaged poetry—that have been frequently discussed so far. The author connects the term ‘generation’ with identity issues, however—contrary to Kazimierz Wyka—he does not understand it as an effect of generational experience, but rather as a part of an identity project. The author claims that the contemporary poets’ generations should be considered in the terms of conventionality, therefore the aim is to link an individual biography up to a broader context of a community’s biography. Moreover it stems from an idea of collective socio-political engagement. The ‘generation’ understood this way is no longer just a term of literary history, but on the contrary—a relevant interpretative tool.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 40, 2; 229-249
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Thou who hast sewn together this canvas.” Adam Zagajewski’s Search for the Absolute
„Ty, który zszyłeś to płótno…”. Adama Zagajewskiego poszukiwanie Absolutu
Autorzy:
Bodzioch-Bryła, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597282.pdf
Data publikacji:
2021-05-17
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Adam Zagajewski
współczesna poezja polska
sacrum w literaturze
interpretacja
krytyka literacka
contemporary Polish poetry
sacred in literature
interpretation
literary criticism
Opis:
Adam Zagajewski’s poetry proves how complex man’s relationship with the sacred can be. Despite the poet’s testimony of complete independence from established formations, including denominational ones, in his early work, when he described himself as “an atheist of both churches, non-partisan among party members, an unbeliever among believers, uncertain among the convinced” (Mogę mówić tylko za siebie [I can only speak for myself]; Oda do wielości [Ode to multiplicity], Zagajewski 1983), literary criticism has long emphasized the presence of a broadly conceived sphere of the sacred in his poetry. When reading Zagajewski’s poems, one has the impression that the sacred is permanently present, and that the poet is constantly brushing against the figure of the Absolute, while not being able (or sometimes not wanting) to fully see it. The reader even gets the impression that perhaps this may be a purposeful impossibility. For Zagajewski, an extremely important theme is circular movement, constant circling around the same issue, and a need for constant questioning. This article discusses these complex relations, proving that Zagajewski consistently reflects in on the figure of the Absolute, that the subject of his poems seeks the sacred, and that the question of the Absolute seems to be more than a poetic strategy for the author, but also a very personal dilemma. The poet died on March 21, 2021.
Poezja Adama Zagajewskiego dowodzi, jak wysoce skomplikowana bywa relacja człowieka z sacrum. Mimo świadectwa całkowitej niezależności od ustanowionych formacji, także wyznaniowych, jakie poeta dał w początkowej fazie twórczości, kiedy to określił się mianem „ateisty obydwu kościołów, / bezpartyjnego wśród partyjnych, / niewierzącego wśród wiernych, / niepewnego pośród przekonanych” (Mogę mówić tylko za siebie; List. Oda do wielości, Zagajewski 1983), w krytyce literackiej od dawna podkreślana bywa obecność w jego poezji szeroko pojmowanej sfery sacrum. Podczas lektury wierszy Zagajewskiego odbiorca ma wrażenie, że sacrum jest w nich permanentnie obecne, że poeta co rusz ociera się o figurę Absolutu, jednocześnie nie mogąc (nie potrafiąc, czasem nie chcąc) jej w pełni dojrzeć. Czytelnik odnosi nawet wrażenie, że być może jest to niemożność programowa, bowiem dla Zagajewskiego nadzwyczaj istotne znaczenie ma ruch kolisty, nieustanne krążenie wokół tej samej kwestii, konieczność ciągłego podawania w wątpliwość. Niniejszy artykuł przybliża te złożone relacje, dowodząc, że Zagajewski konsekwentnie prowadzi w swych wierszach refleksję nad figurą Absolutu, że podmiot jego wierszy poszukuje sacrum, a pytanie o Absolut zdaje się mieć dla twórcy charakter nie tylko strategii poezjotwórczej, lecz także dylematu bardzo osobistego. Poeta zmarł 21 marca 2021 r.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 99-134
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetic Reflection by Kazimierz Wójtowicz on the Biblical Pericope Lk (24:13–55): On the Series Emaus — werset po wersecie (Emmaus — Verse by Verse)
Poetycka medytacja Kazimierza Wójtowicza nad biblijną perykopą Łk (24,13–55). O cyklu Emaus — werset po wersecie
Autorzy:
Wzorek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038452.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kazimierz Wójtowicz
Emmaus motif in literature
contemporary Polish poetry
Emaus — werset po wersecie (Emmaus — verse by verse)
motyw Emaus w literaturze
polska poezja współczesna
Emaus — werset po wersecie
Opis:
This article deals with Kazimierz Wójtowicz's series Emaus – werset po wersecie (Emmaus - verse by verse), unique in Polish poetry and included in the volume Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Just Emaus. A selection of poems from 1978–2016) (Kraków 2016). The discussed reflection is divided into four segments. The first is an introduction. It shows the priest-poet's fascination with the biblical theme of Emmaus, as evidenced by his numerous ekphrastic and non- ekphrastic poems, classified by the author as Emaus w słowie (Emmaus in the word) and Emaus w obrazie (Emmaus in the image). The second part is an attempt to systematize biblical commentaries on the pericope of St. Luke (24, 13–35). Three main directions of interpretation are discussed, namely, liturgical, symbolic, and the contrapuntal nature of the pericope on Emmaus in relation to the passage about the meeting of the Risen Jesus with Mary Magdalene. The third most extensive segment includes the analysis of 15 poems within the series of our interest that paraphrases most of the verses from the pericope of St. Luke. The description of the following poems is not extensive due to the modest size of this article. In the last segment, it is emphasized that Wójtowicz's poetic reflection on the pericope of St. Luke has artistic values and is also kerygmatic in nature. Commenting on biblical verses using the language of poetry, we primarily refer to the symbolism of the pericope. We use liturgical interpretation to a lesser extent. In the end, our attempt is made to juxtapose the series with other poems by Wójtowicz about Emmaus.
Artykuł traktuje o bezprecedensowym w polskiej poezji cyklu Kazimierza Wójtowicza Emaus — werset po wersecie włączonym do tomu Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Kraków 2016). Prezentowana refleksja jest podzielona na cztery segmenty. Pierwszy ma charakter wprowadzenia. Pokazuje fascynację kapłana-poety biblijnym motywem Emaus, o czym świadczą rozliczne jego liryki ekfrastyczne oraz nieekfrastyczne, przez autora klasyfikowane jako Emaus w słowie oraz Emaus w obrazie. Druga część jest próbą usystematyzowania komentarzy biblistów na temat perykopy św. Łukasza (24,13–35). Omówione zostały trzy główne kierunki interpretacyjne: liturgiczny, symboliczny oraz uwzględniający kontrapunktowość perykopy o Emaus wobec fragmentu opowiadającego o spotkaniu Zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną. Trzeci segment — najobszerniejszy — przynosi analizę 15 liryków składających się na analizowany cykl, parafrazujących większość wersetów z perykopy św. Łukasza. Opis kolejnych utworów nie jest rozbudowany ze względu na skromne rozmiary tego artykułu. W części ostatniej podkreślono, że poetycka medytacja Wójtowicza nad perykopą św. Łukasza posiada walory artystyczne, ma też charakter kerygmatyczny. Komentując wersety biblijne za pomocą języka poezji, autor nawiązuje przede wszystkim do symboliki perykopy. W mniejszym stopniu sięga do interpretacji liturgicznej. W zakończeniu podjęto próbę zestawienia cyklu z innymi lirykami Wójtowicza o Emaus.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 273-298
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne oblicza elegii w poezji Adama Zagajewskiego
Different Faces of Elegy in the Poetry of Adam Zagajewski
Autorzy:
Fałtynowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1997111.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
elegia
polska poezja współczesna
pamięć
przeszłość
Adam Zagajewski
elegy
contemporary Polish poetry
memory
past
Opis:
W artykule poddano analizie wiersze Adama Zagajewskiego wpisujące się w konwencję elegijną. Rekapitulując wcześniejsze ustalenia badaczy dotyczące funkcji elegii w poezji Zagajewskiego, autor przedstawia własne interpretacje wybranych utworów. Dowodzi, że forma elegijna, realizująca się w twórczości Zagajewskiego na wiele różnych sposobów, nie jest wyłącznie wyrazem nostalgii poety za przeszłością. Przywołując minione zdarzenia, wspominając zmarłych znajomych, a także podtrzymując pamięć o o ofiarach Holocaustu, Zagajewski czyni bohatera lirycznego swoich wierszy strażnikiem pamięci o przeszłości, której trzeba umożliwić oddziaływanie na przyszłość.
The article analyses Adam Zagajewski's poems that observe the elegiac convention. While summarizing the existing critical thought on the function of elegia in Zagajewski's poetry, the author presents his own interpretations of selected works. He proves that the elegiac form, realised in Zagajewski's work in many different ways, is not just an expression of the poet's nostalgia for the past. By recalling past events, by remembering his deceased friends, and by maintaining the memory of the victims of the Holocaust, Zagajewski makes the lyrical hero of his poems the guardian of the past. This remembrance must be allowed to influence the future.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 19; 265-280
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeci i ich zwierzęta
Poets and Their Animals
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203102.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish contemporary poetry
animal studies
eco-activism
naturocentrism
violence against animals
polska poezja współczesna
studia nad zwierzętami
ekoaktywizm
naturocentryzm
przemoc wobec zwierząt
Opis:
Studia Anity Jarzyny zebrane w książce Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) lokują się w polu „przeżywających” obecnie rozkwit studiów nad zwierzętami i wypracowują spójną koncepcję czytania poezji z zastosowaniem najnowszych metodologii. Pomysł Jarzyny, która poddała mikrologicznej analizie wiersze kilkudziesięciu poetek i poetów, oparty jest na śledzeniu intencjonalnych rekonfiguracji utartych wyrażeń i dowartościowaniu tropów, ponieważ, jak przekonuje Donna Haraway, to one powodują, że język „odchyla się od właściwego kursu i skręca”. Uwaga ta odnosi się nie tylko do twórczości Joanny Mueller i Justyny Bargielskiej, które przechwytują i unieważniają inwektywy łowieckie (pomiot, pokot), lecz również poetów dekonstruujących funkcjonujące w polszczyźnie oksymorony (casus Ryszarda Krynickiego), a także aluzyjnie nawiązujących do kanonicznych formuł (np. Adorna), których znaczenie ulega rozszerzeniu (casus wiersza Życie ptaków i ssaków po Kronholda). Nie jest to jedyna strategia, na jaką decyduje się Jarzyna. Zarysowuje też komplementarną narrację o zwierzęcych biografiach (np. Łajki), których nagłaśnianie wpisuje się w projekt poszerzania ludzkiej historii o nieludzkich aktorów, autorstwa Érica Barataya. Francuski historyk postuluje, że zwierzę nie może być nadal białą plamą historii, dlatego należy wypracować koncepcję czytania dokumentów i świadectw, która pozwoliłaby na zrekonstruowanie losu zwierząt. Ich sprawczość jest w świetle nowych badań niepodważalna, co podkreśla również Jarzyna. Jej projekt poddaje krytyce wiele stereotypów i zapowiada wypracowywanie nowego sposobu mówienia i myślenia o zwierzętach. Pierwszym etapem rewizji starego porządku ma być rewolucja języka i oczyszczenie go z inwektyw o podłożu animalnym i porównań, które zawsze pozostają krzywdzące dla zwierząt. W ocenie autora tekstu monografia Jarzyny wyróżnia się na tle innych publikacji sposobem prowadzenia wywodu i narracją, która wykracza poza kostyczny styl książek akademickich.
Anita Jarzyna’s essays, collected in the book Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) (Post-Koiné. Studies on Non-Anthropocentric (Poetic) Languages), contribute to the flourishing field of animal studies. Her work develops a coherent theory of the reading of poetry using the latest methodologies. Jarzyna’s main argument, developed through a microscopic analysis of the the poems of several dozen poets, is for the necessity of the intentional reconfiguration of well-worn expressions and the re-evaluation of tropes. The reason for this is, as Donna Haraway argues, that such linguistic constructions and tropes are the reason the language “deviates from the correct path and takes a turn”. This remark applies not only to the works of Joanna Mueller and Justyna Bargielska, which intercept and neutralise derogatory language related to hunting (pomiot, pokot), but also to poets deconstructing oxymorons functioning in the Polish language (as in the case of Ryszard Krynicki), as well as allusively referring to canonical formulas (Adorno) which are of importance in the period (for example, in the poems of The Lives of Birds and Mammals, Kronhold). This is not the only strategy Jarzyna decides to pursue. She also outlines a complementary account of the animal biography (for example, Laika the dog, one of the first animals in space), the publicizing of which is part of Éric Baratay’s project of extending human history to non-human actors. The French historian postulates that the animal cannot remain a blank spot in history; a methodology for reading documents and testimonies must be developed in order to allow the reconstruction of the life path of animals. In the light of new research, the agency of animals is unquestionable, a narrative that Jarzyna also builds upon. This project criticizes many stereotypes and announces the development of a new way of speaking and thinking about writing. The first step in revising the old order is to revolutionize language by purifying it of animal-related curse words and other linguistic constructions that harm animals. In the eyes of this reviewer, Jarzyna’s monograph stands out from other publications in terms of the construction of the argument and its centralpremises, which go beyond the cautious style of many academic books.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-27
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka w poezji, poezja w polityce – kilka uwag o upolitycznieniu polskiej poezji współczesnej
Politics in Poetry, Poetry in Politics: A Few Remarks about Politicization of the Contemporary Polish Poetry
Autorzy:
Dwojnych, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833004.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nagrody literackie
poezja
poezja współczesna
polska poezja
przemiany ustrojowe
rynek wydawniczy
upolitycznienie poezji
wolny rynek
literary awards
poetry
contemporary poetry
polish poetry
political changes
publishing market
politicization of poetry
free enterprise
Opis:
Przedmiotem artykułu jest polityczność i zaangażowanie polskiej poezji współczesnej po 1989 r. Choć przytaczane w tekście utwory powstały po 2000 r., to przemiany ustrojowe, które zaczęły się w 1989 r., ukształtowały – zdaniem autorki – obecny rynek poetycki w sposób, który determinuje powstającą w jego ramach twórczość. Celem tekstu jest analiza polityczności współczesnej poezji polskiej na trzech płaszczyznach, które są wyznaczane przez następujące pytania: (1) jak przemiany ustrojowe i upowszechnienie w Polsce wolnego rynku wpłynęły na styl uprawiania poezji? (2) jakie wątki społeczno-polityczne pojawiają się w poezji współczesnej? (3) jak upolityczniony jest rynek wydawniczy w Polsce oraz przyznawanie nagród literackich? Autorka stara się odpowiedzieć na te pytania, dokonując analizy treści wybranych utworów poetyckich, a także dyskursu toczącego się w środowisku literackim.
The subject of the article is the politicalness and involvement of Polish contemporary poetry after 1989. Although the works quoted in this text were created after 2000, the systemic transformations that began in 1989 shaped — according to the author — the current poetic market in a way that determines the creativity arising within its framework. The aim of the text is to analyze the politicization of the contemporary Polish poetry on three levels, which are determined by the following questions: (1) how have political changes and the expansion of the free market in Poland influenced the style of poetry? (2) what socio-political threads appear in contemporary poetry? (3) what is the impact of politics on the publishing market in Poland and the awarding of literary prizes? The author tries to answer these questions by analyzing the content of selected poetic works, as well as the discourse taking place in the literary milieu.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 45, 4; 133-144
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Kubiak i Anna Kamieńska: poetyckie spotkania z bratem Albertem
Tadeusz Kubiak and Anna Kamieńska: the poetic meetings with brother Albert Chmielowski
Autorzy:
Kozaczewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046373.pdf
Data publikacji:
2020-10-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Polska poezja współczesna
Anna Kamieńska
Tadeusz Kubiak
Brat Albert w literaturze
Polish Contemporary Poetry
Father Albert in Polish Literature.
Opis:
W artykule dokonano porównawczej analizy i interpretacji dwóch wierszy poświęconych Bratu Albertowi. Są to kolejno: Tadeusza Kubiaka Klasztor Brata Alberta oraz Anny Kamieńskiej Spotkanie z Bratem Albertem. W konkluzji autor doszedł do wniosku, że dla obojga poetów – choć w różny sposób i w różnym stopniu - postać Brata Alberta nie stanowi jednak autonomicznego tematu i problemu twórczości, ale jest raczej traktowana jako pretekst dla ich własnych przemyśleń i poszukiwań artystycznych.
The core of the article is the comparative analysis and interpretation of two poems dedicated to St. Brother Albert: „Brother Albert’s Monastery” by Tadeusz Kubiak and „Meeting with Brother Albert” by Anna Kamieńska. Author’s thesis leads to the conclusion that Brother Albert as a person is not autonomous theme in Kamieńska and Kubiak work - on a different level of understanding poets treat Brother Albert’s figure more like a pretext to unveil their own reflections and artistic thoughts.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 2; 49-61
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyłaniam kraje kory pękate. (Współ)drzewna poetyka Krystyny Miłobędzkiej
Autorzy:
Lekowska, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080481.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Krystyna Miłobędzka
polska poezja współczesna
drzewa
ekopoetyka
metafora otwarta
contemporary Polish poetry
ecopoetics
open metaphor
trees
Opis:
Szkic stanowi próbę ulokowania poezji Krystyny Miłobędzkiej w kontekście ekopoetyki i sprawdzenia, czy tak ukierunkowane odczytanie otworzy liryczną twórczość poetki na nowe praktyki interpretacyjne, cieszące się coraz większym zainteresowaniem badawczym. W omówieniach dorobku autorki Anaglifów motywy i tematy przyrodnicze pojawiają się stosunkowo często, jednak do tej pory rzadko traktowane były jako główny, samodzielny przedmiot analizy. Szkic poprzez interpretację poszczególnych utworów pokazuje, w jaki sposób natura, w tym wypadku zwłaszcza pojawiające się pod różną postacią drzewa, na przestrzeni publikowanych kolejno tomów kształtują wyobraźnię pisarską Miłobędzkiej i wpisują się w wypracowany przez nią projekt poetycki, wykraczający poza ramy strategii literackiej, którego założenia pozwalają umieścić go w obszarze ekopoetyki.
The article is an attempt to place Krystyna Miłobędzka’s poetry in the context of ecopoetics and to see whether such a targeted reading will open the poet’s lyrical works to new interpretative practices, which are becoming increasingly popular among researchers. In the discussion about the output of the author of Anaglify [Anaglyphs], natural motifs and themes appear relatively often, but so far they have rarely been treated as the main, independent subject of analysis. This sketch, through the interpretation of individual works, shows how nature, in this case especially that appearing in different forms of trees, in the volumes published in turn shape Miłobędzka’s writer’s imagination and inscribe themselves in the poetic project she has developed, which goes beyond the framework of literary strategy and whose assumptions allow it to be placed in the area of ecopoetics.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 262-271
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiograficzne, metapoetyckie, eseistyczne w twórczości Bogusławy Latawiec
Autobiographical, metapoetic, essayistic in the poetic oeuvre of Bogusława Latawiec
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386003.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bogusława Latawiec
metapoetry
essay
autobiography
Polish modern poetry
metapoetyckość
esej
autobiografia
polska poezja współczesna
Opis:
Bogusława Latawiec jest autorką krótkich form prozatorskich na pograniczu eseju, które ujawniają stosunek poetki do sztuki słowa i opowiadają jednocześnie osobistą historię kobiety piszącej. Utwory te stanowią próbę dialogicznego określenia „ja” w konfrontacji z tekstami kultury, zyskują wartość autoprezentacyjną i prowadzą do wypracowania własnego projektu poetyckiego. Latawiec sięga po formę eseistycznej próby, wykorzystując jej cząstkowość, dyskursywność, intelektualizm i autobiograficzność, co pozwala jej poprzez metakrytyczną refleksję rozpoznawać i konstruować własną tożsamość.
Bogusława Latawiec is the author of – among others – short prose verging on essay. These works reveal her attitude towards the art of words and at the same time they tell the private history of the woman writer. It is a dialogic attempt to define herself in confrontation with the texts of culture. Short prose by Latawiec has the potential of self-presentation and leads to working out of an individual poetic project. Bogusława Latawiec values this literary form for its fragmentarity, discursiveness, intellectuality and autobiographicalness; paired with metacritical reflexion it allows her to recognize and to construct her own identity.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 10, 1; 63-76
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota nagiego życia i postawa bioetyczna w Requiem dla Saddama Husajna i innych wierszach dla ubogich duchem Konrada Góry
Community of Bare Life and bioethical attitude in “Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem” by Konrad Góra
Autorzy:
Sęczyk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142677.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
animal studies
bioethics
involvement
Polish contemporary poetry
bioetyka
zaangażowanie
współczesna poezja polska
Opis:
This article explores book of poems entitled Requiem for Saddam Hussein and Other Poems for the Poor in Spirit by Konrad Góra in the light of animal studies. Looking at the poetic and beyond poetic activity of its author, this work reffers to Joanna Żylińska's question about ethical living founded on understandig of life both as zoe and bios. Think of the special opposition of village and city is trying to read this book in connection with mentioned vision of life. These both areas shows presentifications and redefinings of persona in poems from Requiem and beyond poetic activity. By concentrating on poems specific for „nature” and „civilization this research will show how the mechanism of subordinating bare life (la nuda vita) works and how it concerns to both sides of the opposition of village and city. This article ask also for non-victims community, position and power of modern literature and involvment.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/2; 82-97
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znikomek wśród innobytów. Przyczynek do anatomii Leśmianowskiej wyobraźni
Znikomek among other-beings. Analysis of the anatomy of Leśmian’s imagination
Autorzy:
Michałowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682680.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zoologia fantastyczna
Leśmian Bolesław
Polish poetry in the 21st century
bestiary
mythology
fantastic zoology
science fiction
contemporary literature
tradition of culture
poezja polska XX wieku
bestiariusz
mitologia
fantastyka naukowa
literatura współczesna
tradycja kultury
Opis:
The article is an attempt to situate the world of peculiar creatures created in the ballads of Bolesław Leśmian with other bestiaries drawn from mythology and literary creations in the field of science fiction, fairy tales and grotesque, creativity for children and popular culture, by, for instance, Jorge Luis Borges, Stanisław Lem, Konstanty Ildefons Gałczyński, Maciej Wojtyszko. Against this background, the distinctiveness of Leśmian’s imagination makes us call it a fantastic ontology and references to the category of “other-beings”. Leśmian creates his characters in an anti-anthropocentric perspective as an alternative existence. Their appearance remains undetermined as the residual characteristics dispersed in the narrative focus primarily on their existence marginalized with regard to the real world. An overviewof the most important Leśmian creatures closes with a detailed interpretation of the ballad Znikomek from the collection Napój cienisty (Shadowy Drink).
Artykuł jest próbą usytuowania świata osobliwych stworów kreowanych w balladach Bolesława Leśmiana wobec innych bestiariuszy wywiedzionych z mitologii oraz literackich kreacji w zakresie: science fiction, baśni i groteski, twórczości dla dzieci i kultury popularnej, m.in. Jorge Luisa Borgesa, Stanisława Lema, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Macieja Wojtyszki. Na tym tle odrębność wyobraźni Leśmiana skłania do nazwania jej ontologią fantastyczną i odniesienia do kategorii „innobytu”. Leśmian kreuje swe postaci w perspektywie anty-antropocentrycznej – jako istnienia alternatywne. Ich wyglądy pozostają niedookreślone, gdyż szczątkowe charakterystyki rozpraszone w narracji skupiają się przede wszystkim na ich marginalizowanej wobec świata realnego egzystencji. Przegląd ważniejszych Leśmianowskich stworów zamyka szczegółowa interpretacja ballady Znikomek ze zbioru Napój cienisty.  
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 177-193
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies