- Tytuł:
-
Этнічная карціна радзімы ў творчасці Артура Бартэльса
The Ethnic Picture of the Homeland in the Works of Arthur Bartels
Etniczny obraz ojczyzny w twórczości Artura Bartelsa - Autorzy:
- Trafimchyk, Anatol
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31341091.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
- Tematy:
-
motherland
ethnic
national
Lithuania
Polska
regions
works
Ojczyzna
etniczny
narodowy
Litwa
Polska
regiony
dzieła
Радзіма
этнічны
нацыянальны
Літва
Польшча
рэгіёны
творы - Opis:
-
The writer and artist Arthur Bartels (1818–1885) left enough reflections in his works to recreate a picture of his ethnic views on his homeland. He recognized Poland as his native state, but from the context it follows that the Polish-Lithuanian Commonwealth was meant. Despite this, A. Bartels considered Lithuania (in the historical sense of this concept) his homeland. He had not yet come to a national understanding of the European peoples and, above all, of his motherland. However, it is noteworthy that he was approaching it: the combination of Lithuania, White Russia and Paliessie in unity is evidence of this. This can be traced in his literary works. But at the same time there is no homogeneity in A. Bartels' perception of ethno-national processes. Great Litvinism is manifested by him in works written more for himself (primarily poems), and in his homeland. Explicit Polishness is expressed in poems (which were made public), especially in the final, already Krakow, period of life.
Arthur Bartels (1818–1885), pisarz i artysta, pozostawił w swojej twórczości wystarczająco dużo przemyśleń, by można było naszkicować złożony obraz jego poglądów na etniczność i ojczyznę. Za swoje państwo ojczyste uznawał Polskę, lecz z kontekstów wynika, że chodziło mu o wielokulturową Rzeczpospolitą. Dlatego też A. Bartels uważał Litwę za swoją ojczyznę (również w historycznym znaczeniu tego terminu). Poeta nie wykształcił jeszcze narodowego rozumienia państw europejskich, a przynajmniej swojej ojczyzny. Warto jednak zauważyć, że zbliżał się do niego. Świadczy o tym, zawarte w jego dziełach literackich, postrzeganie Litwy, Białorusi i Polesia jako całości. To jest widoczne w jego pracach, choć jednocześnie nie ma w nich przedstawionej jednoznacznej recepcji autora procesów etniczno-narodowych. W utworach pisanych w swojej ojczyźnie i głównie dla siebie (przede wszystkim w poematach), w większym stopniu przejawia się tożsamość litwińska. Natomiast tożsamość polska wyróżnia się w wierszach (które były prezentowane publicznie), zwłaszcza w ostatnim już, krakowskim, okresie życia.
Пісьменнік і мастак Артур Бартэльс (1818–1885) у сваёй творчасці пакінуў дастаткова разважанняў для стварэння карціны яго этнічных поглядаў на радзіму. У якасці роднай дзяржавы ён прызнаваў Польшчу. Але з кантэкстаў вынікае, што мелася на ўвазе Рэч Паспалітая. Нягледзячы на гэта, радзімай А. Бартэльс лічыў Літву (таксама ў гістарычным сэнсе гэтага паняцця). Паэт не меў нацыянальнае свядомасці, аднак адметна, што набліжаўся да яе. Сведчаннем таму – успрыманне як адзінага цэлага Літвы, Белай Русі і Палесся. Гэта прасочваецца ў літаратурнай творчасці. У той жа час у ёй няма аднароднасці ў справе рэцэпцыі А. Бартэльсам этнічна-нацыянальных працэсаў. Большая ступень ліцвінскасці ім выяўляецца ў творах, напісаных хутчэй для сябе (найперш, у паэмах), да таго ж, на радзіме. Выразная польскасць выяўляецца ў вершах (якія выносіліся на публіку), асабліва ў заключны, кракаўскі, перыяд жыцця. - Źródło:
-
Acta Albaruthenica; 2022, 22; 303-318
1898-8091 - Pojawia się w:
- Acta Albaruthenica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł