Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polityka językowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 77
Tytuł:
„The spirit of AVNOJ in language policy“: language policy from the end of World War II to mid-1950s in Yugoslavia and Croatia
“Duch AVNOJ-u w polityce językowej“: Polityka językowa od końca II wojny światowej do połowy lat 50. XX wieku w Jugosławii i Chorwacji
Autorzy:
Mićanović, Krešimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475595.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Jugosławia
Chorwacja
polityka językowa
języki standardowe
ortografia
Yugoslavia
Croatia
language policy
standard languages
orthography
Opis:
Kwestia językowa w wielonarodowej i wielojęzycznej federacji jugosłowiańskiej była nierzadko traktowana jako ważki problem polityczny. Niniejszy artykuł analizuje politykę językową w okresie powojennym, kiedy ukształtowała się polityka językowa nie dająca żadnemu z języków oficjalnego statusu, a praktyka parlamentarna potwierdzała rozróżnienie między czterema językami ludności jugosłowiańskiej – chorwackim, serbskim, słoweńskim i macedońskim. Szczególną uwagę poświęcono przepisom dotyczącym języka w zapisach konstytucyjnych i dyskusjach filologicznych. Podnoszono w nich pytanie, czy powinny istnieć dwa podręczniki ortograficzne – chorwacki i serbski – lub, czy językoznawcy chorwaccy i serbscy powinni stworzyć wspólny podręcznik, który służyłby jako normatywny standard obowiązujący na terytorium czterech jednostek federacji.
The language issue in the multi-national and multi-language Yugoslav federation was oftentimes valued as a vital and political problem. This article analyses language policy in the post-war period, when such a language-politics system was formed that assigned no language de iure official status, and parliamentary practice confirmed the differentiation between the four languages of the Yugoslav peoples – Croatian, Serbian, Slovenian and Macedonian. Particular attention is given to language-related provisions in constitutional texts and philological discussions problematizing the question of whether there should exist two orthographic handbooks – Croatian and Serbian – or Croatian and Serbian linguists should create a unitary common handbook which would serve as a normative standard in the territory of the four federal units.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2018, 32; 23-37
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ACHIEVEMENTS OF THE PLAIN SWEDISH MOVEMENT FROM THE POLISH PERSPECTIVE
SZWEDZKIE OSIĄGNIĘCIA NA POLU KULTURY JĘZYKA URZĘDOWEGO (KLARSPRÅK) Z POLSKIEJ PERSPEKTYWY
Autorzy:
HADRYAN, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919956.pdf
Data publikacji:
2009-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
"jasny" język szwedzki
Klarspråk
polityka językowa
Plain Swedish
speech and language planning
language policy
Opis:
The paper deals with the plain language movement in Sweden from the Polish perspective. Plain Swedish is endorsed by law as an objective of state policy and there is a state body responsible for the quality of public language. The concept of plain language belongs to speech and language planning and is considered to be a central part of Swedish language policy. Polish law only provides protection for the Polish language. As a result, there is neither Polish speech and language planning to promote simple and comprehensible use of official language nor any state body dealing with these issues.
Artykuł jest poświęcony działalności na rzecz kultury języka urzędowego w Szwecji na tle sytuacji językowej w Polsce. W Szwecji już od ponad 30 lat dąży się w usystematyzowany sposób do stworzenia prostszego i bardziej zrozumiałego języka urzędowego. Podstawowym pojęciem w tym zakresie jest klarspråk, w dosłownym tłumaczeniu „jasny język”. Dążenie do stworzenie zrozumiałego języka organów administracji wynika z głęboko w społeczeństwie szwedzkim zakorzenionych zasad demokracji. Uznaje się, że zarówno akty prawne wyższego rzędu jak i dokumenty urzędowe niższej rangi powinny być zrozumiałe i dostępne dla możliwie szerokiej grupy odbiorców, co prowadzi do usprawnienia współpracy między urzędami a obywatelami i przyczynia się do lepszego korzystania obywateli z ich praw.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2009, 1, 1; 20-33
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AKCJA I REAKCJA. ZMIANY W IMIENNICTWIE POLAKÓW W CZASIE DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ
ACTION AND REACTION. CHANGES IN THE CHOICE OF FIRST NAMES AMONG POLES IN THE TIME OF WORLD WAR II
Autorzy:
Swoboda, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/598079.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
antroponimia
imiona
druga wojna światowa
polityka językowa
anthroponymy
first names
World War II
language policy
Opis:
The present paper describes changes that occurred in personal naming practices of Poles during World War II as a result of the German language policy enforced in pre-war Polish territories that was incorporated into the Third Reich. Based on the analysis of the turnover rate of the most frequent first names it is demonstrated that significant changes took place in the areas of pre-war Poland that were joined to the three provinces of the Third Reich — Reichsgau Danzig-West Prussia, the Province of Upper Silesia, and Reichsgau Wartheland. The paper discusses the nature of changes that occurred in particular regions as well as the way they were reversed in 1945.
Źródło:
Onomastica; 2017, 61/2; 219-237
0078-4648
Pojawia się w:
Onomastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Białoruś pod niemiecką okupacją w czasie I wojny światowej (Polityka językowa i kulturalna na terenie „Ober Ost” w latach 1915˗1918)
Autorzy:
Bieder, Hermann
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624993.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarus
First World War
okkupation zone „Ober Ost”
lingual and cultural policy
Białoruś
I wojna światowa
strefa okupacyjna „Ober Ost”
polityka językowa i kulturalna
Weißrussland
Ersten Weltkrieg
deutscher Militärverwaltung
Sprach- und Kulturpolitik
Opis:
In this article we analyze the linguistic and cultural policy of the German military authorities in the Belarusian district of the multiethnic and multilingual German occupation zone called „Ober Ost“ („Upper East“) during First World War (1915-1918). At that time the German military administration decided on equal treatment of all nationalities and languages of the occupied area, allowed and supported the public use of the local languages (Belarusian, Polish, Yiddish, Lithuanian) in civil administration,  education system, print media and cultural events. In this way the Belarusian language gained official recognition by a foreign power for the first time.
Artykuł jest poświęcony polityce językowej i kulturalnej niemieckich władz wojskowych na terenie zróżnicowanej etnicznie i językowo strefy okupacyjnej „Ober-Ost” („Upper East”) w czasie I wojny światowej (1915˗1918). W owym okresie niemiecka administracja wojskowa podjęła decyzję, że wszystkie narodowości na obszarze „Ober-Ost” będą traktowane jednakowo, także w zakresie polityki językowej. Języki ojczyste (białoruski, polski, jidysz, litewski) były wówczas używane zarówno w administracji publicznej, jak i edukacji, mediach drukowanych, a także podczas imprez kulturalnych. W ten sposób język białoruski został po raz pierwszy oficjalnie uznany przez siły obce.
In diesem Artikel analysieren wir die Sprach- und Kulturpolitik der deutschen Militärbehörden im weißrussischen Teil der multiethnischen und mehrsprachigen deutschen Besatzungszone „Ober Ost“ während des Ersten Weltkriegs (1915–1918). Damals entschloss sich die deutsche Militärverwaltung zu einer Gleichbehandlung aller Nationalitäten und Sprachen in dem besetzten Gebiet, erlaubte und förderte sie den öffentlichen Gebrauch der lokalen Sprachen (Weißrussisch, Polnisch, Jiddisch, Litauisch) in der Zivilverwaltung, im Bildungssystem, in der Presse und bei kulturellen Veranstaltungen. Auf diese Weise erfuhr die weißrussische Sprache erstmals eine öffentliche Anerkennung durch eine fremde Macht.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2015, 9
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book Review: Tomasz Kamusella, "Words in Space and Time: A Historical Atlas of Language Politics in Modern Central Europe". Budapest: Central European University Press, 2022, 289 pp. ISBN: 978-963-386-417-3
Tomasz Kamusella, „Words in Space and Time: A Historical Atlas of Language Politics in Modern Central Europe”. Budapest: Central European University Press, 2022.
Autorzy:
Olszewska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339674.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
polityka językowa
Europa środkowa
kontinuum dialektalne
systemy pisma
language policy
Central Europe
dialect continuum
writing systems
Opis:
The paper is a presentation of Tomasz Kamusella’s latest book on language policy in Central Europe. The volume in question provides the reader with substantial information on the mechanisms of the creation and use of Central European languages for political action.
Artykuł jest prezentacją najnowszej książki Tomasza Kamuselli na temat polityki językowej w Europie Środkowej. Na kartach atlasu odnajdujemy informacje dotyczące mechanizmów tworzenia i wykorzystywania języków Europy Środkowej do działań politycznych.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Orientations of the Politics of Education in Ukraine (2010–2013): Ideology Strikes Back
Kierunki kulturowe w polityce oświatowej w Ukrainie (2010–2013): ideologia kontratakuje
Autorzy:
Drozdovskyi, Dmytro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341457.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ukraina
polityka językowa
kolonializm
polityka oświatowa
języki miejscowe
tożsamość
narracja oporu
Ukraine
language policy
colonialism
educational policy
regional languages
identity
narrative of resistance
Opis:
In this article, the author has analysed educational reforms and educational policy in general, which was implemented in Ukraine during the presidency of Viktor Yanukovych. A few political cases were analysed, in particular the opposition of the National University of “Kyiv-Mohyla Academy” to the educational trends implemented by the Ministry of Education and Science of Ukraine under the leadership of Dmytro Tabachnyk. The manifestations of colonial policy in Ukrainian education, which were aimed at the rapprochement of Ukraine and Russia and the positioning of Ukraine as a colonial part of the imperial body, have been outlined. It has been discussed in what implicit way the colonial strategy was implemented in the educational reforms in Ukraine, in particular in the aspect of teaching humanitarian disciplines, e.g. Ukrainian literature. Forms of possible resistance to colonial strategies in the educational field, the principles of overcoming imperial pressure and intensifying the narrative of resistance, which made it possible to avoid further splitting of the Ukrainian identity in the imperial body, have been analysed. The legislative activity, which was focused on strengthening the status of the Russian language as a regional language, has been outlined. Linguistic colonial approaches at the level of legislative initiatives in language policy have been spotlighted, in particular in the Kivalov-Kolesnichenko Law.
W artykule autor poddał analizie reformy edukacyjne oraz całokształt polityki oświatowej, realizowane w Ukrainie w okresie prezydentury Wiktora Janukowycza. Zbadano kilka konkretnych kwestii politycznych, w szczególności sprzeciw Uniwersytetu Narodowego „Akademia Kijowsko-Mohylańska” wobec trendów oświatowych wprowadzanych przez Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy zarządzane przez Dmytro Tabacznyka. Przedstawiono przejawy polityki kolonialnej w ukraińskiej oświacie, które miały na celu odnowienie więzi między Ukrainą i Rosją oraz uczynienie z Ukrainy części imperium kolonialnego. Omówiono niejawne sposoby realizacji strategii kolonialnej w reformach oświatowych w Ukrainie, w szczególności w aspekcie nauczania przedmiotów humanistycznych, takich jak literatura ukraińska. Przedmiotem analizy były dostępne formy oporu wobec strategii kolonialnych w oświacie, metody przezwyciężania nacisków imperialnych i umacniania narracji oporu, pozwalające uniknąć dalszego rozszczepienia ukraińskiej tożsamości w łonie imperium. Omówiono działania legislacyjne, zogniskowane wokół utrwalenia statusu języka rosyjskiego jako języka miejscowego. Zwrócono uwagę na kolonializm w inicjatywach legislacyjnych w zakresie polityki językowej, obecny w szczególności w ustawie Kiwałowa-Kolesniczenki.
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2022, 29, 1; 9-25
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die diskursiven strategien der habsburgischen sprachpolitik in der spätaufklärung - am beispiel der Galizischen volksschulen
Discursive strategies in habsburg language policies in the late enlightenment – based on the example of folk schools in Galicia
Autorzy:
Maria Harbig, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897306.pdf
Data publikacji:
2019-03-05
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
habsburska polityka językowa
status j. niemieckiego w Oświeceniu
the status of German language in the Enlightenment
Habsburg language policies
the status of German language in the Enlightenmen
German language teaching
Opis:
At the end of the 18th century, in the Habsburg monarchy there was a fundamental change in the language profile of elementary education. The “Allgemeine Schulordnung” Act of 1774 brought compulsory German language education to schools in all provinces. This was contradictory to the established practice of teaching focused on the mother tongue and the language of religion. The introduction of German language required means of propaganda which would help to explain why linguistic conventions in the formof trans-regional languages of communication and Latin as a universal language, verified over the centuries in the Habsburg monarchy, were to be abandoned. The high status of Romance languages and widespread Slavic languages in the Habsburg monarchy led to expected resistance to the imposition of obligatory German language education. The article presents discursive strategies in the Habsburg language and educational policies that were in use after the enactment of the “Allgemeine Schulordnung” Act (1774) until its replacement by “Politische Verfassung” (1806).
Pod koniec XVIII wieku w monarchii habsburskiej doszło do zasadniczej zmiany w polityce językowej wobec szkolnictwa. Ustawa „Allgemeine Schulordnung” z 1774 roku wprowadziła obowiązkową naukę niemieckiego, co w wielojęzycznej monarchii wymagało środków propagandowych, które mogłyby uzasadnić zaniechanie sprawdzonych przez stulecia konwencji językowych, tj. rezygnację z ponadregionalnych języków komunikacji oraz łaciny jako języka uniwersalnego. W związku z rozpowszechnieniem języków słowiańskich w monarchii habsburskiej oraz wysokim statusem języków romańskich Wiedeń spodziewał się sprzeciwu wobec obowiązku nauki niemieckiego. W artykule przedstawiono strategie dyskursywne w habsburskiej polityce językowej, które były w użyciu od uchwalenia ustawy „Allgemeine Schulordnung” aż po jej zastąpienie przez „Politische Verfassung” (1806).
Źródło:
Linguodidactica; 2019, 23; 63-74
1731-6332
Pojawia się w:
Linguodidactica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja jako główny element planowania języka na przykładzie baczkich Bunjewców
Language Education as a Main Element of Language Planning — Example of Bunjevci from Bačka
Autorzy:
Dudek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475593.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Bunjewcy
standaryzacja języka
polityka językowa
Bunjevci
language standardization
language policy
Opis:
Bunjewcy są południowosłowiańską grupą etniczną zamieszkującą terytorium czterech krajów: Serbii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz Węgier. Od zawsze byli uważani za część narodu chorwackiego, jednak ze względu na specyficzną sytuację polityczną w Serbii niedługo po rozpadzie Jugosławii w 1991 roku w spisie powszechnym otrzymali możliwość zadeklarowania odrębnej narodowości. Po uzyskaniu statusu mniejszości zaczęli dążyć do standaryzacji własnego języka. W 2014 roku, po długich latach prac, ukazały się podręczniki do nauki bunjewskiego etnolektu. Celem artykułu jest pokazanie skomplikowanej sytuacji socjolingwistycznej Bunjewców oraz analiza treści podręczników pod kątem gramatyki, zasad pisowni, a także metajęzyka użytego do opisu zjawisk językowych.
The Bunjevci are an South Slavic ethnic minority living on the territory of four countries: Serbia, Croatia, Bosnia and Hercegovina and Hungary. Originally they were recognized as a part of the Croatian nation, however because of a specific political situation in Serbia shortly after the breakup of Yugoslavia they were given an opportunity to declare themselves as a separate minority group in the 1991 census. After gaining a minority status, they have started to standardize their own language. In 2014, after a long years of work, the textbooks for teaching Bunjevian ethnolect were published. The aim of the article is to present the complex sociolinguistic situation of Bunjevci and analyze grammatical and orthographical content of textbooks as well as the metalanguage used to describe the language processes.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 39-51
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ESOKJ 2020: nowy, zmodernizowany europejski system opisu kształcenia językowego
CEFR 2020: the new, updated Common European Framework of Reference for Languages
Autorzy:
Martyniuk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041601.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
edukacja językowa
sprawność językowa
polityka językowa
language education
language proficiency
language policy
Opis:
Wspólny europejski system opisu kształcenia językowego – ESOKJ – służy społeczności językowej w Europie i poza nią już od ponad dwudziestu lat. Dokument opublikowany przez Wydział Polityki Językowej Rady Europy w wersji roboczej w 1998 r., a w wersji końcowej, angielskiej i francuskiej w 2001 r., szybko uzyskał status standardowego europejskiego punktu odniesienia w zakresie uczenia się, nauczania i oceniania znajomości języków obcych. Przetłumaczony do tej pory (maj 2021 r.) na ponad 40 języków ESOKJ spotkał się z dużym zainteresowaniem i jest obecnie używany na całym świecie przy kształtowaniu polityki językowej, tworzeniu programów nauczania i projektowaniu materiałów dydaktycznych, a najczęściej jako standardowe odniesienie w testowaniu i certyfikacji znajomości języków obcych. W roku 2014 Rada Europy zleciła grupie ekspertów dokonanie przeglądu i uzupełnienie oryginalnej publikacji z 2001 roku, w oparciu o doświadczenia zebrane w ciągu kilkunastu lat jej użytkowania. W niniejszym artykule pokrótce przedstawiam i komentuję wyniki ich pracy, z zamiarem wskazania i podkreślenia tych aspektów nowego „oblicza” ESOKJ, które ujawniają szerszy potencjał edukacyjny jego podejścia, sięgający moim zdaniem poza oryginalnie założony zakres uczenia się, nauczania i oceniania znajomości języków obcych.
The Common European Framework of Reference for Languages (CEFR) has been serving the linguistic community in Europe and beyond for over twenty years now. The document, published by the Language Policy Division of the Council of Europe in a draft version in 1998, and in the final English and French versions in 2001, quickly achieved the status of a standard European point of reference for foreign language learning, teaching, and proficiency assessment. Translated so far into over 40 languages (as of May 2021), the CEFR has attracted substantial interest and is now used worldwide in language policy development as well as curriculum preparation and design of teaching materials, and most often as a standard reference in foreign language proficiency testing and certification.In 2014, the Council of Europe commissioned a group of experts to review and supplement the original 2001 publication on the basis of experiences gained over more a dozen years of use. The paper briefly presents and comments on the results of their work, with the intention to indicate and highlight the aspects of the revised CEFR that reveal the wider educational potential of its approach, which in my opinion reach beyond the originally assumed scope related to foreign language learning, teaching, and proficiency assessment.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 28, 2
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esperanto: A Language Policy Assessment
Esperanto: Ocena polityki językowej
Autorzy:
Tonkin, Humphrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910307.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Esperanto
language policy
polityka językowa
Opis:
Unlike most projectors of planned international languages, the creator of Esperanto, L.L. Zamenhof, was as interested in status planning as in corpus planning. Zamenhof’s project was complete enough to be used as a means of communication, but incomplete enough to allow the community of Esperanto speakers to do much of the work of turning his project into a full-fledged language. Zamenhof himself saw the language as a means to an end, and, quite early on, entrusted the development of the language to its speakers while he pursued more lofty ideological goals. Recently scholars have turned their attention to the ideological side of the Esperanto community in general, including the strong commitment of Esperanto speakers to linguistic justice and to a greater awareness of the value of multilingualism and linguistic diversity.
W przeciwieństwie do większości projektantów planowych języków międzynarodowych twórca Esperanto L.L. Zamenhof był tak samo zainteresowany planowaniem statusu jak planowaniem korpusu. Projekt Zamenhofa był na tyle kompletny, by można go było wykorzystać jako środek komunikacji, ale na tyle niepełny, aby umożliwić społeczności esperantystów wykonanie dużej części pracy nad przekształceniem projektu we w pełni rozwinięty język. Sam Zamenhof postrzegał ten język jako środek do celu i dość wcześnie powierzył rozwój języka jego użytkownikom, podczas gdy on sam dążył do wyższych celów ideologicznych. Niedawno badacze zwrócili uwagę na ideologiczną stronę społeczności esperanckiej w ogóle, w tym na silne zaangażowanie esperantystów w językową sprawiedliwość i większą świadomość wartości wielojęzyczności i różnorodności językowej.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2017, 12; 136-145
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja ombudsmana języka państwowego na Ukrainie: uwarunkowania, podstawy prawne, działalność
Autorzy:
Gergało-Dąbek, Nadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053913.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
language ombudsman
Ukrainian as the state language
language policy of Ukraine
językowy ombudsman
język ukraiński jako państwowy
polityka językowa Ukrainy
языковой омбудсмен
украинский язык как государственный
языковая политика Украины
Opis:
Po trzydziestu latach od odzyskania przez Ukrainę niepodległości w wielu dziedzinach życia społecznego język ukraiński jako język państwowy nadal jest ignorowany, eliminowany lub marginalizowany. Umocowanie w Konstytucji Ukrainy z 1996 roku państwowego statusu dla tego języka nie zapewniło mu de facto takiej funkcji z uwagi na postkolonialną dominację języka rosyjskiego, poradziecką spuściznę w postaci nieprzestrzegania prawa i bezkarność w łamaniu przepisów. Aneksja Krymu i agresja rosyjska na wschodzie Ukrainy pod pretekstem obrony rosyjskojęzycznej ludności uświadomiły elitom władzy i obywatelom Ukrainy znaczenie kwestii językowej dla bezpieczeństwa państwa i uwarunkowały potrzebę instytucjonalno-prawnej ochrony języka ukraińskiego jako państwowego. Powołanie instytucji ombudsmana języka państwowego stało się nowym elementem w systemie prawnym Ukrainy. Działalność ombudsmana w zakresie kontroli używania języka państwowego, jego ochrony, funkcjonowania i rozwoju jest skutecznym instrumentem realizacji polityki językowej państwa. Ochrona prawna języka ukraińskiego jako państwowego i powołanie instytucji ombudsmana językowego jest pozytywnie odbierana przez większość społeczeństwa ukraińskiego. Krytyka ze strony środowisk prorosyjskich i władz Rosji pokazuje, jak ważną rolę odgrywa kwestia językowa w wojnie hybrydowej z Rosją.
Thirty years after Ukraine regained independence, in many areas of social life, Ukrainian as the state language is still ignored, eliminated or marginalized. The state status for this language in the Ukrainian Constitution of 1996 did not grant it such a function due to the post-colonial domination of the Russian language, the post-Soviet legacy of non-compliance with the law and impunity in breaking the law. The annexation of Crimea and Russian aggression in eastern Ukraine, under the pretext of defending the Russian-speaking population, made the ruling elite and Ukrainian citizens aware of the importance of the language issue for state security and conditioned the need for institutional and legal protection of the Ukrainian language as a state language. The establishment of the institution of the ombudsman of the state language has become a new element in the legal system of Ukraine. The ombudsman's activity in the field of controlling the use of the state language, its protection, functioning and development is an effective instrument for the implementation of the state's language policy. The legal protection of the Ukrainian language as a state language and the establishment of the institution of the linguistic ombudsman is received positively by the majority of Ukrainian society. Criticism from pro-Russian circles and the Russian government shows how important role the language issue plays in the hybrid war with Russia.
Спустя 30 лет после восстановления независимости Украины во многих сферах общественной жизни украинский как государственный язык по-прежнему игнорируется, искореняется или маргинализируется. Тот факт, что этому языку был присвоен статус государственного в Конституции Украины 1996 года, не наделил его defactoтакой функцией из-за постколониального господства русского языка, постсоветского наследия несоблюдения законов и безнаказанности за правонарушения. Аннексия Крыма и российская агрессия на востоке Украины под предлогом защиты русскоязычного населения вынудили правящую элиту и граждан Украины осознать важность языковой проблемы для государственной безопасности и обусловили необходимость институциональной и правовой защиты украинского языка как государственного. Создание института омбудсмена государственного языка стало новым элементом правовой системы Украины. Деятельность омбудсмена в области контроля использования государственного языка, его защиты, функционирования и развития является эффективным инструментом реализации языковой политики государства. Правовая защита украинского языка как государственного и создание института языкового омбудсмена положительно воспринимается большинством украинского общества. Критика со стороны пророссийских кругов и российских властей показывает важность языкового вопроса в гибридной войне с Россией.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 119-140
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integration policy towards the contemporary challenges of migration: an example of Frankfurt (Oder)
Polityka integracyjna wobec współczesnych wyzwań migracyjnych na przykładzie Frankfurtu nad Odrą
Autorzy:
JAŃCZAK, BARBARA ALICJA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556322.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
Tematy:
Integration policy
immigrants
dimensions of integration
language policy
polityka integracyjna
imigranci
płaszczyzny integracji
polityka językowa
Opis:
One of the most important tasks ahead of contemporary Europe is the introduction of an effective integration policy towards the newly arrived immigrants. Germany is one of the main receiving countries of refugees up to now. In the context of social integration Esser (2006) analyzes four types of possible interactions between the host society and immigrants (multiple inclusion, assimilation, segmentation and marginalization), assuming that assimilation (in the structural, cultural, social and emotional dimension of integration) is the most probable and effective way to social inclusion. The paper aims to analyze the emigrational policy towards the newly arrived migrants in Frankfurt (Oder). Due to its eastern border location Frankfurt (Oder) seems to be a town of a dual nature, where different attitudes towards foreigners clash more intensely than in the interior. On the one hand, it is a town of a highly outlying location (from the Western German’s point of view), where some of its inhabitants still resent foreigners and Nazi-movements are still an element of its social and political landscape. On the other hand, through its direct location on the German-Polish border and the proximity of Berlin, it is a multicultural metropolis, where many of the inhabitants seem to recognize the advantages of living in a multiethnic society built on the respect for cultural, linguistic and religious differences.
Jednym z istotniejszych wyzwań, przed którymi stoi współczesna Europa jest wdrożenie efektywnej polityki integracyjnej wobec nowo przybyłych imigrantów. Republika Federalna Niemiec jest jednym z głównych państw docelowych dla obecnej fali uchodźców wędrujących przez Europę. Esser (2006) analizuje w kontekście integracji społecznej cztery możliwe typy interakcji zachodzących między społeczeństwem migracyjnym a społeczeństwem przyjmującym (wielokrotną inkluzję, asymilację, segmentację oraz marginalizację), uważając za najbardziej efektywną drogę – asymilację (obejmującą cztery obszary: integrację strukturalną, kulturową, społeczną oraz identyfikacyjną). Niniejszy referat stawia sobie za cel analizę polityki integracyjnej realizowanej wobec nowo przybyłych imigrantów we Frankfurcie nad Odrą. Frankfurt zdaje się być miastem o dualnej naturze, w którym ścierają się różne postawy wobec obcokrajowców. Z jednej strony jest to miasto peryferyjne (z punktu widzenia Niemiec zachodnich), w którym wielu mieszkańców posiada nadal resentymenty względem obcych, a ruchy nacjonalistyczne są wciąż widocznym elementem politycznego i społecznego krajobrazu. Z drugiej strony, z uwagi na, bliskość położenia tak dużej i multikulturowej metropolii, jaką jest Berlin, Frankfurt zdaje dostrzegać zalety otwartości na kulturową, religijną oraz językową inność. W niniejszym referacie omówiona zostanie zarówno koncepcja integracji, jak również kompleksowy program działań, w zakresie integracji strukturalnej oraz kulturowej (ze szczególnym uwzględnieniem polityki językowej), wdrażany wobec imigrantów oraz uchodźców przez frankfurcką administrację publiczną.
Źródło:
Multicultural Studies; 2017, 1; 73-86
2451-2877
Pojawia się w:
Multicultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JĘZYK I TOŻSAMOŚĆ W RODZINIE TRANSNARODOWEJ: STUDIUM PRZYPADKU
Language and identity in a transnational family: a case study
Autorzy:
Wąsikiewicz-Firlej, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036517.pdf
Data publikacji:
2018-09-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
Tematy:
multilingualism
family language policy
wielojęzyczność
rodzinna polityka językowa
Opis:
The following paper analyses child language socialization in a multilingual transnational family from the perspective of the emerging concept of family language policy (FLP). The central assumption of FLP is the crucial role of parents’ language ideologies in their children’s language socialization and construction of their widely-understood identity. The participants of the undertaken case study were three members of a Polish-Japanese family residing in the UK. The inquiry was based on a series of semi-structured interviews with individual family members and cyclical observation of the whole family over the period of 13 months. The results showed certain discrepancies between the language ideologies and practices of the parents, as well as difficulties in managing the family’s language policy that was to a large extent shaped by the child’s individual preferences and educational needs, often irrespective of the parents’ plans or intentions. Generally, the study reported essential difficulties in maintaining the child’s multilingualism due to a limited use of the minority languages (Japanese and Polish) at the cost of the majority language (English). 
Źródło:
Neofilolog; 2016, 47/2; 155-169
1429-2173
Pojawia się w:
Neofilolog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język jako element podstawowy narodowej tożsamości na przykładzie serbsko-chorwackiego obszaru językowego
Language as a fundamental element of national identity - an example of the serbo-croatian language area
Autorzy:
Marta Maria, Matusik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459612.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
państwa bałkańskie
polityka językowa
tożsamość narodowa
języki południowosłowiańskie
language policy
Balkan countries
national identity
South Slavic languages
Opis:
Rozpad Jugosławii w latach dziewięćdziesiątych XX w. ujawnił siłę antagonizmów narodowych, które wyraziły się także w odrzuceniu wspólnego języka (jakim był utworzony w połowie XIX w. w wyniku standaryzacji spokrewnionych dialektów język serbsko-chorwacki), jako formy serbskiej dominacji i konstytuowania odrębnych języków – chorwackiego, bośniackiego i czarnogórskiego. Tematem artykułu jest zagadnienie odrębności językowej Serbów, Chorwatów, Bośniaków i Czarnogórców, traktowanej jako element budowania ich narodowej tożsamości oraz wynikająca z tych dążeń polityka językowa poszczególnych państw.
The present paper is concerned with the issue of the linguistic distinctiveness of Serbs, Croats, Bosnians and Montenegrins, treated as part of development their national identity and aspirations resulting from these language policies of individual countries. The paper reveals the historical and social background of the pro blem, in order to show how important it is for every nation to have its own language.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 490-496
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Języki publikacji w polskiej humanistyce i w naukach społecznych
Languages of Publication in the Polish Humanities and Social Sciences
Autorzy:
Zakrajewski, Paweł
Warchał, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968983.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
language of publication
humanities
social sciences
language policy
język publikacji
nauki humanistyczne
nauki społeczne
polityka językowa
Opis:
Transformacje społeczno-gospodarcze, przynależność do międzynarodowych wspólnot oraz aspiracje do osiągnięcia wysokiego poziomu badań naukowych i rozpoznawalności w świecie często wiążą się z publikowaniem w językach obcych. Celem artykułu jest omówienie wyników badania dotyczącego praktyk językowych stosowanych przez polskich badaczy reprezentujących dyscypliny nauk społecznych i humanistycznych. Badanie przeprowadzono przy pomocy kwestionariusza internetowego wśród naukowców z dwudziestu ośrodków akademickich w Polsce. Wyniki pozwoliły ustalić główne języki publikacji, określić udział publikacji w językach obcych w ich dorobku naukowym oraz poznać zamiary dotyczące dalszych wyborów językowych wraz z określeniem powodów jakimi kierują się przy podejmowaniu decyzji.  
Various social and economic transformations, membership in international organisations, and aspirations to achieve a high level of scientific research and international recognition often involve publishing in more than one language, which enables the dissemination of research results worldwide. By sharing research results in different languages, scholars have the opportunity to establish dialogue and cooperation with colleagues who represent various scientific institutions abroad. These practices are becoming part of modern scholarship, enhance the exchange of ideas, and foster academic mobility. On the other hand, however, there are voices within the academic community which express concern that publishing in languages other than Polish may lead to impoverishment of academic Polish and limit the potential recipients to members of the academic community. This article aims to discuss the results of a study on language practices of Polish scholars representing various disciplines of social sciences and humanities. The data were collected in an online survey among researchers affiliated with twenty Polish universities. The results helped establish the languages in which the scholars publish, the main languages of publication across disciplines, the languages of publication preferred by authors of various academic ranks, and the share of foreign-language publications in scholars’ total output. Another aspect of the research involved scholars’ choices and plans concerning future publication. The results indicate in what languages scholars intend to publish and what factors they consider when choosing the language of publication.    
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 125-143
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 77

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies