Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish-Soviet non-aggression pact" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Niemiecko-sowieckie konsultacje w sprawie polsko-sowieckiego paktu o nieagresji na przełomie 1931 i 1932 roku
German-Soviet Consultations on a Polish-Soviet Non-aggression Pact in 1931-1932
Autorzy:
Rak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34105428.pdf
Data publikacji:
2024-06-05
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
stosunki polsko-sowieckie
stosunki niemiecko-sowieckie
układ z Rapallo
Józef Piłsudski
Józef Stalin
Ulrich Brockdorff-Rantzau
polsko-sowiecki pakt o nieagresji
Soviet-German relations
Polish-Soviet relations
Polish-Soviet non-aggression pact
Treaty of Rapallo
Treaty of Berlin
Gustav Stresemann
Joseph Stalin
Herbert von Dirksen
Maxim Litvinov
Stanisław Patek
Opis:
One of the key problems of German-Soviet relations in 1925-1932 was the treaty agreement between Warsaw and Moscow. For Germany, the conclusion of a political treaty between Poland and the USSR posed a threat to the realisation of its main foreign policy priority, namely the revision of the eastern border. Berlin was therefore very suspicious of any attempt at Polish-Soviet rapprochement. When the Soviets and Poles began final negotiations for a Polish-Soviet non-aggression pact in November 1931, this issue became a problem in Soviet-German relations. The problem was so significant that the Soviets consulted the Germans about the content of this agreement. German diplomacy tried to torpedo it, but as this article shows, it did not have very strong arguments. As a result, Berlin had to accept that Moscow and Warsaw concluded a political compromise in 1932.
Jednym z zasadniczych problemów w stosunkach niemiecko – sowieckich w latach 1925-1932 była kwestia traktatowego porozumienia pomiędzy Warszawą a Moskwą. Niestety poza jednym wyjątkiem nie znalazła ona szczególnego zainteresowania wśród badaczy. A szkoda, bo bardzo dobrze ukazuje ona prawdziwą naturę relacji Berlina i Moskwy w latach 1922-1933, które należałoby nazwać okresem rapallskim. Trudno się zatem dziwić, że nie zbadano również wpływu, jakie negocjacje tego porozumienia wywarły na stan stosunków sowiecko-niemieckich. Artykuł niniejszy ma na celu przynajmniej częściowe zmniejszenie tego rodzaju deficytów. Dotyczy on przełomu roku 1931 i 1932, kiedy to miała miejsce ostatnia, decydująca faza negocjacji polsko-sowieckiego paktu o nieagresji. Autor skupił się w nim na przedstawieniu równolegle trwających negocjacji pomiędzy Berlinem a Moskwą dotyczących zasadniczych zapisów polsko-sowieckiego traktatu.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 297-323
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska dyplomacja wobec Związku Radzieckiego po przewrocie majowym
Polish diplomacy towards the Soviet Union after the May Coup
Autorzy:
Życki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343676.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sanation
diplomacy
Polish-Soviet relations
non-aggression pact
sanacja
dyplomacja
relacje polsko-sowieckie
pakt o nieagresji
Opis:
Przewrót majowy nie przyniósł początkowo poważniejszych zmian w polskiej polityce zagranicznej, choć pomajowe kręgi rządowe silniej akcentowały ideą prometejską i  koncepcję międzymorza. W stosunkach wzajemnych Warszawy i Moskwy cały czas, tak jak przed 1926 rokiem, prowadzony był dialog na temat polsko-sowieckiego układu o  nieagresji. Głównym punktem spornym było stanowisko Warszawy co do konieczności jednoczesnego zawarcia polsko-sowieckiego paktu o  nieagresji z  analogicznymi porozumieniami Moskwy z: Łotwą, Estonią, Finlandią i  Rumunią. Artykuł przedstawia drogę do porozumienia z  perspektywy Warszawy, przy uwzględnieniu zmieniającej się sytuacji międzynarodowej, w tym wzrostu tendencji faszystowskich w Europie, groźby wojny oraz zmian w polityce wewnętrznej ZSRR. Porozumienie z 25 stycznia 1932 roku i pakt o nieagresji z 25 lipca tegoż roku pomiędzy Polską a ZSRR były szczytowym punktem wzajemnych poprawnych relacji. Późniejsze lata, pakt Ribbentrop – Mołotow, 17 września ukazały, że dyplomacja sanacyjna, nie była wstanie zapobiec utracie przez Polskę niepodległości. Kwestią sporną pozostaje to, czy można było tej katastrofie zapobiec.
The May Coup did not initially bring about any major changes in Polish foreign policy, although the post-May governmental circles put a stronger emphasis on the Promethean idea and the concept of the Intermarium. In mutual relations between Warsaw and Moscow, a dialogue on the Polish-Soviet non-aggression treaty continued, as before 1926. The main point of contention was Warsaw's position on the necessity of concluding a Polish-Soviet non-aggression pact simultaneously with Moscow's analogous agreements with: Latvia, Estonia, Finland and Romania. The article presents the path to the agreement from the perspective  of Warsaw, taking into account the changing international situation, including the rise of fascist tendencies in Europe, the threat of war and changes in the USSR's domestic policy. The agreement of 25 January 1932 and the non-agreement pact of 25 July that year between Poland and the USSR were the high points of mutually correct relations. Later years, the Molotov-Ribbentrop Pact and 17 September showed that Sanation diplomacy was unable to prevent Poland from losing its independence. Whether this catastrophe could have been prevented remains a matter of dispute.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 47-64
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska a sprawa rumuńsko-sowieckiego paktu o nieagresji w latach 1931–1932
Autorzy:
Walczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653719.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polska
Romania
Soviet Union
Romania–Soviet pact of non–aggression 1931–1932
Nicolae Titulescu
Polish–Romania relations in interwar period
Polska
Rumunia
Związek Sowiecki
rumuńsko–sowiecki pakt o nieagresji 1931– 1932
stosunki polsko–rumuńskie przed II wojną światową
Opis:
Ever since the emergence in 1931 of the idea of signing a non-aggression pact with the USSR, the Romanians, bound since 1921 by an alliance with Poland, remained sceptical about their own benefits from such an agreement. The politicians in Bucharest feared that the negotiations would evoke the question of Bessarabia, a region which underwent a controversial unification process with Romania that remained unapproved by the international community and unrecognised by the USSR. They also worried that the pact would result in the establishment of diplomatic relations between the two countries, thus opening the Kingdom of Romania to communist influence, which, in the light of the acute social troubles it raises, could strongly destabilise the internal situation in the country. Polish diplomacy attempted to bring both sides closer, yet the uncompromised demands made by the influential Romanian diplomat Nicolae Titulescu, as well as the critical attitude of French Prime Minister André Tardieu towards the whole initiative resulted in a total standstill.
Pozostająca od 1921 r. w aliansie z Polską Rumunia od pojawienia się w 1931 r. inicjatywy zawarcia paktu o nieagresji z ZSRR nie widziała dla siebie w związku z nim większych korzyści. Politycy bukareszteńscy niepokoili się, iż rozmowy o pakcie wyciągną na światło dzienne sprawę Besarabii, której przynależność do Rumunii nie miała sankcji międzynarodowej ani uznania Związku Sowieckiego. Obawiali się również, iż podpisanie paktu w konsekwencji przyniesie nawiązanie dyplomatycznych stosunków rumuńsko–sowieckich i otworzy tym samym Królestwo Rumunii na wpływy komunistyczne, co przy ostrych problemach społecznych, będących jego udziałem, mogło poważnie zdestabilizować sytuację wewnętrzną. Dyplomacja polska usiłowała doprowadzić do zbliżenia stanowisk obu państw. Jednak bezkompromisowe wymagania stawiane paktowi przez wpływowego dyplomatę rumuńskiego Nicolae Titulescu oraz krytyczne nastawienie do tego układu premiera Francji André Tardieu, spowodowały całkowity zastój w tej sprawie.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska a sprawa rumuńsko sowieckiego paktu o nieagresji w latach 1931-1932 (2)
Autorzy:
Walczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654030.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polska
Romania
Soviet Union
Romania Soviet pact of non aggression
Romania 1931 1932
Polish Romania relations in interwar period
Polska
Rumunia
Związek Sowiecki
rumuńsko sowiecki pakt o nieagresji
Rumunia 1931 1932
Nicolae Titulescu
stosunki polsko rumuńskie w okresie międzywojennym
Opis:
In April 1932, Marshal Józef Piłsudski attempted to solve the impasse, which marked the Romania‑Soviet Union talks following the negotiations in Riga for the benefit of Poland. However, he never managed to alter the attitude of Romanian politicians, whose reluctance towards the talks was strongly supported by French Prime Minister André Tardieu. Despite the efforts of Polish and French diplomacy, no solution enabling the resumption of negotiations could be found. The appointment of Titulescu as head of the Romanian Ministry of Foreign Affairs eventually blighted the prospect of a pact between Moscow and Bucharest coming into life. In these circumstances, in order to avoid being treated instrumentally by the Romanian Foreign Minister in his pretended efforts towards the conclusion of a pact, the Polish diplomacy distanced itself from further mediation between Romania and the Soviet Union.
Widoczny po rokowaniach w Rydze impas w rozmowach rumuńsko‑sowieckich usiłował przezwyciężyć na rzecz Polski w kwietniu 1932 r. marszałek Józef Piłsudski. Nie zdołał jednak doprowadzić do zmiany nastawienia niechętnych rozmowom polityków rumuńskich, wspieranych w swym nastawieniu przez premiera Francji André Tardieu. Mimo zabiegów dyplomacji polskiej i francuskiej nie udało się wypracować formuły umożliwiającej wznowienie negocjacji. Objęcie przez Titulescu stanowiska szefa rumuńskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych ostatecznie przekreśliło perspektywy dojścia do skutku paktu Moskwa‑Bukareszt. W tych okolicznościach dyplomacja polska, nie chcąc być traktowana instrumentalnie, w pozorowanych przez rumuńskiego ministra działaniach na rzecz zawarcia paktu zdystansowała się od dalszego pośredniczenia między Rumunią a Związkiem Sowieckim.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2015, 50, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies