Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish-Russian War 1831" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Boje korpusu gen. Jana Nepomucena Umińskiego pod Ostrołęką w marcu 1831 roku
    General Jan Nepomucen Umiński's corps' battles of Ostrołęka in march 1831
    Autorzy:
    Strzeżek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164634.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    powstanie listopadowe
    wojna polsko-rosyjska 1831 roku
    Ostrołęka
    generał Umiński
    the November Uprising
    the Polish-Russian War of 1831
    General Umiński
    Opis:
    Artykuł omawia walki toczone w rejonie Ostrołęki w dobie powstania listopadowego. Skupia się na wydarzeniach z marca 1831 roku, gdy w województwie płockim działał polski korpus generała Jana N. Umińskiego. Ostrołęka zajmowała w powstaniu ważne miejsce w planach wojennych strony polskiej i rosyjskiej. Zadecydowało o tym położenie miasta na szosie kowieńskiej przy przeprawie przez Narew. Po utracie Ostrołęki w lutym 1831 roku armia polska podjęła próbę odzyskania nad nią kontroli. Wykonawcą zamierzenia był gen. Umiński dysponujący kilkoma tysiącami żołnierzy. Przedsięwzięcie nie było łatwe do zrealizowania z racji obecności w Ostrołęce i na lewym brzegu Narwi znacznie liczniejszych sił rosyjskich.
    The article discusses the battles fought in the region of Ostrołęka in the era of the November Uprising. It focuses on the events of March 1831 when General Jan N. Umiński’s Polish corps acted in the Płock province. Ostrołęka played an important role in the wartime plans of the Polish and Russian side. What decided about it was the location of the town on the Kovno road while crossing the Narew river. After losing Ostrołęka in February 1831 the Polish army made an attempt at regaining control over it. General Umiński having several thousand soldiers at his disposal was the executor of the undertaking. The enterprise was not easy to realize by virtue of the presence of the considerably more numerous Russian forces in Ostrołęka itself as well as on the left bank of the Narew.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2012, Zeszyt, XXVI; 127-142
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między domanickim triumfem a ostrołęcką tragedią. Generał Ludwik Kicki i „biali ułani” w powstaniu listopadowym
    Between the domanice triumph and the Ostrołęka tragedy. General Ludwik Kicki and the "white uhlans" in the November uprising
    Autorzy:
    Strzeżek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167488.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    the November Uprising
    the Polish-Russian War of 1831
    General
    Kicki
    2nd Uhlans Regiment
    Ostroleka
    powstanie listopadowe
    wojna polsko-rosyjska 1831 roku
    generał
    Pułk 2. Ułanów
    Ostrołęka
    Opis:
    The article presents the events from the period of the Polish-Russian war of 1831 (the November Uprising). It focuses on those comprising April and May. The main heroes are general Ludwik Kicki and the 2nd Uhlans Regiment, which frequently appears in sources under the name ‘’white uhlans”. Kicki fell within the group of the best commanders of the Polish cavalry, and the 2nd Uhlans Regiment placed itself in the forefront of the formation of the insurgent cavalry. These opinions confirmed the military events connected with the above mentioned two months of the war, in particular those of the battle of Domanice, Iganie and Ostrołęka.
    Artykuł przedstawia wydarzenia z okresu wojny polsko-rosyjskiej 1831 roku (powstanie listopadowe). Skupia się na wydarzeniach z kwietnia i maja. Głównymi bohaterami są generał Ludwik Kicki i Pułk 2. Ułanów, który często występuje w źródłach pod nazwą „biali ułani”. Kicki zaliczał się do grona najlepszych dowódców polskiej kawalerii, a Pułk 2. Ułanów plasował się w czołówce formacji powstańczej jazdy. Te opinie potwierdzały wydarzenia militarne z dwóch wspomnianych wyżej miesięcy wojny, a zwłaszcza bitwy pod Domanicami, Iganiami i Ostrołęką.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2018, Zeszyt, XXXII; 69-84
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie listopadowe w świetle wspomnień Erazma Rozwadowskiego
    The November Uprising in Light of the recollections of Erazm Rozwadowski
    Ноябрьское восстание в свете воспоминаний Эразма Розвадовского
    Autorzy:
    Trąbski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925414.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    noc listopadowa
    wojna polsko-rosyjska 1831
    korpus gen. Dwernickiego
    bitwa pod Boremlem
    bitwa pod Raciążem
    November Night
    Polish-Russian War 1831
    General Dwernicki’s corps
    Battle of Boremel
    Battle of Raciąż
    ноябрьская ночь
    польско-русская война 1831 г.
    корпус генерала Дверницкого
    битва под Боремелем
    битва под Рачёнжем
    Opis:
    Erazm Rozwadowski, oficer 5 Pułku Strzelców Konnych, a przed nocą listopadową podchorąży Pułku Strzelców Konnych Gwardii Królewsko-Polskiej, jak wielu jemu współczesnych pozostawił po sobie wspomnienia dotyczące służby w Wojsku Polskim. Najwięcej miejsca poświęcił oczywiście ostatnim dziesięciu miesiącom, w czasie których doszło do wybuchu powstania i toczyła się wojna polsko-rosyjska. Co istotne, Rozwadowski przedstawił jedynie to, czego sam był świadkiem, w sposób, w jaki dane wydarzenie zapamiętał. Można odnieść wrażenie, że wręcz unikał czytania relacji innych uczestników powstania, które publikowane były już od 1832 r., co niestety odbiło się jednak na chronologii prezentowanych wydarzeń. W pamiętniku możemy więc przeczytać o nocy listopadowej widzianej oczami ucznia Szkoły Podchorążych Jazdy, o pobycie w obozie wielkiego księcia Konstantego pod Wierzbnem, kłopotach związanych z brakiem funduszy na wyekwipowanie się po otrzymaniu nominacji oficerskiej, o działaniach korpusu gen. Dwernickiego czy wyprawie gen. Milberga pod Płock i starciu pod Raciążem.
    Like many of his contemporaries, Erazm Rozwadowski, who served as both a cadet and an officer in the 5th Mounted Riflemen Regiment of the Royal Polish Guard, left behind an account of his service career. Of course, he devoted most of his writing to events surrounding the November Uprising and the Polish-Russian war. Importantly, Rozwadowski only presented what he witnessed himself, in the way he remembered the event. In fact, one gets the impression that he even avoided reading the previously published accounts of other participants of the uprising, which unfortunately impacted upon the chronology of the events he presented. Rozwadowski’s account includes personal details, such as his view of the uprising as seen through the eyes of a student at the Riding Cadet School, his stay at the camp of Grand Duke Konstantin near Wierzbno, and the financial difficulties he faced in order to properly equip himself upon becoming an officer. More general references are made with regards to aspects such as the activities of General Dwernicki’s corps, General Milberg’s expedition to Płock and the clash at Raciąż.
    Эразм Розвадовский, офицер 5-го полка конных стрелков и перед «ноябрьской ночью» подхорунжий конного стрелкового полка Королевско-польской гвардии, как и многие его современники, оставил после себя воспоминания о своей службе в Войске Польском. Большую часть места он, конечно же, посвятил последним десяти месяцам, в течение которых вспыхнуло восстание и шла польско-русская война. Важно отметить, что Розвадовский представил только то, что видел сам, и так, как он сам запомнил это событие. Складывается впечатление, что он даже избегал читать отчеты и воспоминания других участников восстания, которые публиковались уже начиная с 1832 г., что, к сожалению, повлияло на хронологию представленных событий. В дневнике мы можем прочитать о «ноябрьской ночи», увиденной глазами ученика школы верховой езды для подхорунжих, о пребывании в лагере великого князя Константина под Вежбно, проблемах, связанных с нехваткой средств для экипировки после получения офицерского звания, о деятельности корпуса генерала Дверницкого или об экспедиции генерала Мильберга на Плоцк и бое под Рачёнжем.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 81-110
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Remembering the Finnish Sharp-Shooter Battalion’s Involvement in the 1831 Polish-Russian War. The controversial Legacy of Finland’s first military Campaign in the Service of Russia
    Wspomnienie o udziale fińskiego batalionu strzelców wyborowych w wojnie polsko-rosyjskiej 1831 roku. Kontrowersyjna spuścizna pierwszej kampanii wojskowej Finlandii w służbie Rosji
    Вспоминая участие финского стрелкового батальона в польско-русской войне 1831 года. Спорное наследие первой военной кампании Финляндии на службе России
    Autorzy:
    Jalonen, Jussi
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925430.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Grand Duchy of Finland
    Finnish Guard Sharp-Shooter Battalion
    Polish-Russian War of 1831
    historical memory
    Wielkie Księstwo Finlandii
    3 Strzelecki Fiński Batalion Gwardii
    wojna polsko-rosyjska 1831 r.
    pamięć historyczna
    Великое княжество Финляндское
    3-й стрелковый финский гвардейский батальон
    польско-русская война 1831 года
    историческая память
    Opis:
    As an autonomous borderland of the Russian Empire, the Grand-Duchy of Finland engaged in the suppression of the Polish November Uprising in 1831. Conscious of the vulnerable position of the Grand-Duchy, Finnish bureaucrats approved of the tough measures taken by Russia towards Poland. The Finnish Sharp-Shooter Battalion of the Imperial Guard was mobilized, and served with distinction in Poland. Their service was hailed by the elites of the Grand-Duchy as an example of militarized state-patriotism, in which there was no contradiction between loyalty to the Finnish Fatherland and loyalty to the Russian Empire. The war left behind a complicated legacy. With the liberalization of politics and society during the 19th century, the idea that the Grand-Duchy had preserved its autonomy by participating in the suppression of the Polish uprising was not an easy thing to remember. Sympathy for Poland was already visible among the Finnish intelligentsia in 1831, and by the 1860s a re-assessment of the Polish-Russian war was underway. Subsequently, when relations between Finland and Russia soured as a result of the latter’s reaction to Finnish autonomy in 1899, recollections of the war in Poland were signed into oblivion. By the early 20th century, features which had formed the old Finnish order such as aristocratic rule and loyalty to the Russian Empire had been replaced by an independent modernized society with new national ideals, and its involvement in the Polish-Russian war was considered to be best left forgotten.
    Wielkie Księstwo Finlandii, stanowiące autonomiczne pogranicze Imperium Rosyjskiego, zaangażowało się w stłumienie polskiego powstania listopadowego w 1831 r. Fińscy biurokraci, świadomi słabej pozycji Wielkiego Księstwa, zaaprobowali twarde środki zastosowane wobec Polski. 3 Strzelecki Fiński Batalion Gwardii Cesarskiej został zmobilizowany i wyróżnił się w trakcie działań w Polsce. Jego służba została okrzyknięta przez elity Wielkiego Księstwa przykładem patriotyzmu państwowego, w którym nie było sprzeczności między lojalnością wobec fińskiej ojczyzny a lojalnością wobec Imperium Rosyjskiego. Wojna ta pozostawiła po sobie skomplikowaną spuściznę. Wraz z liberalizacją polityki w Imperium Rosyjskim i postępującą za tym liberalizacją społeczeństwa w XIX w. idea, że Wielkie Księstwo zachowało swoją autonomię poprzez udział w tłumieniu powstania polskiego, nie była rzeczą łatwą do pamiętania. Sympatie do Polski wśród inteligencji fińskiej były widoczne już w 1831 r., a w latach sześćdziesiątych XIX w. rewidowano poglądy dotyczące wojny polsko-rosyjskiej 1831 r. Gdy stosunki między Finlandią a Rosją pogorszyły się w wyniku imperialnej reakcji przeciwko fińskiej autonomii z 1899 r., pamięć o wojnie w Polsce została zatarta. Na początku XX w. wszystkie cechy, które uformowały stary porządek, zanikły; panowanie arystokratów, lojalność wobec Cesarstwa, a w konsekwencji także została zatarta pamięć o wojnie w Polsce. Wraz z modernizacją społeczeństwa i nowymi ideałami narodowymi tę ofiarę dla narodu najlepiej było pozostawić w większości zapomnianą.
    Великое княжество Финляндское, будучи автономной пограничной территорией Российской империи, приняло участие в подавлении польского Ноябрьского восстания в 1831 году. Финские бюрократы, осознавая слабую позицию Великого княжества, одобрили жесткие меры против Польши. Был мобилизован 3-й стрелковый батальон финской имперской гвардии, который отличился во время своих операций в Польше. Его служба была воспринята элитой Великого княжества как образец государственного патриотизма, в котором нет противоречия между лояльностью в отношении как к финской родине, так и к Российской Империи. Война оставила после себя сложное наследие. Вместе с либерализацией политики в Российской Империи и последующей либерализацией общества в XIX веке идею о том, что Великое княжество сохранило свою автономию, участвуя в подавлении польского восстания, было идеей, которую было не так уж и легко помнить. Симпатия финской интеллигенции к Польше была заметна уже в 1831 году, а в 1860-х годах взгляды на польско-русскую войну 1831 года были пересмотрены. Когда отношения между Финляндией и Россией ухудшились в результате реакции Империи на финскую автономию в 1899 г., память о войне в Польше была утрачена. В начале ХХ века все черты, которые формировали старый порядок, исчезли; правление аристократов, верность Империи и, как следствие, утраченная память о войне в Польше. С модернизацией общества и появлением новых национальных идеалов об этой жертве для народа лучше всего было забыть.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 111-133
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bój o Olszynkę Grochowską – 25 lutego 1831 roku
    The battle of Olszynka Grochowska - 25 February 1831
    Autorzy:
    Kucharski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084966.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
    Tematy:
    powstanie listopadowe
    wojna polsko-rosyjska 1830-1831
    bitwa o Olszynkę Grochowską
    Królestwo Polskie
    Królestwo Kongresowe
    Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego
    Rosja
    November Uprising
    Polish–Russian War 1830-1831
    the battle of Olszynka Grochowska
    Kingdom of Poland
    Congress Poland
    Army of Congress Poland
    Russia
    Opis:
    The battle of Olszynka Grochowska was the bloodiest and biggest battle during the November Uprising also known as Polish–Russian War 1830-1831. The article presents the circumstances and the course of the battle, losses in people and armament, as well as the consequences of the unresolved battle for both sides of the conflict.
    Bitwa o Olszynkę Grochowską była najkrwawszym i największym starciem podczas powstania listopadowego, zwanego również wojną polsko-rosyjską 1830-1831. W artykule przedstawiono okoliczności bitwy, przebieg bitwy oraz straty w ludziach i uzbrojeniu, a także konsekwencje nierozstrzygniętej bitwy dla obu stron konfliktu.
    Źródło:
    Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2018, 1 (2018); 141-178
    2354-0435
    2719-8618
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831
    Ostatnia kampania Carla von Clausewitza: Rola Clausewitza jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej w trakcie wojny polsko-rosyjskiej 1831 r.
    Последняя кампания Карла фон Клаузевица: роль Клаузевица в качестве начальника штаба прусской наблюдательной армии во время польско-русской войны 1831 года
    Autorzy:
    Bellinger, Vanya Eftimova
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925406.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Carl von Clausewitz
    November Uprising
    Polish-Russian War of 1830–1831
    European Crisis of 1830–1831
    August Neidhardt von Gneisenau
    Grand Duchy of Posen
    On War
    Prussia
    Napoleonic Warfare
    Jan Skrzynecki
    Hans von Diebitsch
    Ivan Paskievich
    powstanie listopadowe
    wojna polsko-rosyjska 1830–31
    kryzys europejski 1830–1831
    Wielkie Księstwo Poznańskie
    O wojnie
    Prusy
    napoleoński styl wojny
    Iwan Dybicz
    Iwan Paskiewicz
    Карл фон Клаузевиц
    Ноябрьское восстание
    Польско-русская война 1830–1831 годов
    Европейский кризис 1830–1831 годов
    Август Нейдхардт фон Гнейзенау
    Великое княжество Позенское
    Война
    Пруссия
    Наполеоновские войны
    Ян Скшинецкий
    Ганс фон Дибич
    Иван Паскевич
    Opis:
    Despite Carl von Clausewitz’s fame as one of the most influential military theorists in modern history, relatively little is known about his involvement in the November Uprising as the Chief of Staff for the Prussian Army of Observation. In 1831, Prussia opposed the Polish independence, but also wished to retain a veneer of no direct participation in the war. In this strategy, Clausewitz played an integral role as he oversaw the tightened control over Prussia’s eastern borders that prevented supplies and volunteers from reaching the Kingdom of Poland. Additionally, Clausewitz planned the interception and detainment of Polish troops crossing the border. Therefore, Clausewitz’s formidable skills as a military planner deprived the Polish army of critical manpower and resources and effectively shortened the war’s course, but without giving Great Powers sympathetic to the Polish independence like France a clear cause for intervention. This article argues that Clausewitz’s visceral opposition to the November Uprising stemmed from his fears due to Europe’s growing political polarization coupled with concerns about Prussia’s strategic vulnerabilities. This indirect approach diverged from Clausewitz’s modern perception as a strategic thinker always advocating massive actions. Nonetheless it remained in accord with his mature thought embracing limited forms of warfare as well. In addition to shedding light on Clausewitz’s legacy, this article explores the events of 1830–1831 from a Prussian point of view.
    Pomimo sławy Carla von Clausewitza jako jednego z najbardziej wpływowych teoretyków wojskowości we współczesnej historii stosunkowo niewiele wiadomo o jego działalności w trakcie powstania listopadowego jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej. W 1831 r. Prusy sprzeciwiały się niepodległości Polski, ale chciały też zachować pozory neutralności w stosunku do tego konfliktu. W strategii tej Clausewitz odegrał istotną rolę, nadzorując zaostrzenie kontroli na wschodniej granicy Prus, uniemożliwiając dotarcie do Królestwa Polskiego zaopatrzenia i ochotników. Dodatkowo Clausewitz planował przechwycenie i internowanie polskich wojsk przekraczających granicę. W związku z tym niezwykłe umiejętności Clausewitza jako planisty wojskowego pozbawiły polską armię nieocenionych zasobów materiałowych i ludzkich, a tym samym skutecznie skróciły przebieg wojny, nie dając jednak mocarstwom sympatyzującym z polską niepodległością, takim jak Francja, wyraźnego powodu do interwencji. Artykuł ten pokazuje, że zaciekła wrogość Clausewitza wobec powstania listopadowego wynikała z jego obaw związanych z rosnącą polaryzacją polityczną w Europie i była połączona z jego niepokojem o strategiczną słabość Prus. To pośrednie podejście odbiegało od nowoczesnego postrzegania Clausewitza jako myśliciela strategicznego, który zawsze opowiadał się za masowymi działaniami, niemniej jednak pozostawało w zgodzie z jego dojrzałą myślą, obejmującą również ograniczone formy wojny. Oprócz rzucenia światła na spuściznę Clausewitza artykuł ten bada wydarzenia z lat 1830–1831 z pruskiego punktu widzenia.
    Несмотря на известность Карла фон Клаузевица в качестве одного из самых влиятельных военных теоретиков в современной истории, относительно мало известно о его деятельности во время Ноябрьского восстания, где он был начальником штаба Прусской наблюдательной армии. В 1831 г. Пруссия выступила против независимости Польши, а вместе с тем хотела сохранить видимость нейтралитета в отношении этой войны. Клаузевиц играл важную роль в этой стратегии, поскольку он выполнял надзор за ужесточением контроля над восточными границами Пруссии, не позволяя поставщикам и добровольцам добираться до Польского Королевства. Кроме того, Клаузевиц планировал перехват и интернирование польских войск, пересекающих границу. В связи с этим экстраординарные умения Клаузевица как военного планировщика лишили польскую армию бесценных материальных и человеческих ресурсов и, таким образом, фактически сократили ход войны, но не дали державам, симпатизирующим польской независимости (таким как Франция), явной причины для интервенции. В данной статье приводятся аргументы того, что яростная враждебность Клаузевица к Ноябрьскому восстанию проистекала из его опасений по поводу усиления политической поляризации в Европе и, кроме того, была связана с его опасениями по поводу стратегической слабости Пруссии. Этот подход расходился с современным взглядом на Клаузевица как на стратегического мыслителя, который всегда выступал за массовые действия, но, тем не менее, совпадал с его зрелой мыслью, охватывающей также ограниченные формы войны. Эта статья не только проливает свет на наследие Клаузевица, но и исследует события 1830–1831 гг. с прусской точки зрения.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 52-80
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies