Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish philosophy of education" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
O polskiej filozofii wychowania i terminologii pedagogicznej w dziełach Sebastiana Petrycego
On the Polish philosophy of education and the pedagogical terminology in the works of Sebastian Petrycy
Autorzy:
Wasilewski, Marcin
Gałkowski, Stanisław
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/969648.pdf
Data publikacji:
2020-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Sebastian Petrycy
polska filozofia wychowania
polska terminologia pedagogiczna
Polish philosophy of education
Polish pedagogical terminology
Opis:
Przedmiotem artykułu jest ukazanie elementów filozofii wychowania w dziełach filozoficznych Sebastiana Petrycego z Pilzna (1554–1626). Dokonano przeglądu najważniejszej i pionierskiej historiografii pedagogicznej ostatniego stulecia (Jan Leniek, Wiktor Wąsik), a następnie interpretacji pedagogicznej „małego traktatu pedagogicznego” Petrycego. Wskazano także na rolę filozofa z Pilzna w kształtowaniu polskiej terminologii pedagogicznej.
The article presents elements of the philosophy of education in the philosophical works by Sebastian Petrycy of Pilzno (1554–1626). The most important and pioneering pedagogical historiography of the last century has been reviewed (Jan Leniek, Wiktor Wąsik), and then the pedagogical interpretation of Petrycy’s “small pedagogical treatise.” The role of the philosopher from Pilzno in the shaping of Polish pedagogical terminology has also been mentioned.
Źródło:
Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 64-79
9788323542544
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POLSKA I CZESKA FILOZOFIA WYCHOWANIA. PRÓBA ANALIZY Z PERSPEKTYWY INSTYTUCJONALNEJ I HISTORYCZNEJ
POLISH AND CZECH PHILOSOPHY OF EDUCATION. ATTEMPT TO ANALYSIS FROM THE INSTITUTIONAL AND HISTORICAL PERSPECTIVE
Autorzy:
Taboł, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550406.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
filozofia wychowania, pedagogika, pedagogika filozoficzna, polska filozofia wychowania, wychowanie, czeska myśl filozoficzna
philosophy of education, pedagogy, philosophical pedagogy, Polish philosophy of education, education, Czech philosophical thought
Opis:
W artykule naszkicowany został obraz filozofii wychowania w Czechach i Polsce. Czeską filozofię wychowania scharakteryzowano od końca XIX wieku do chwili obecnej. Opisane zostały jej główne ośrodki i kierunki badawcze oraz czołowi przedstawiciele. W podobny sposób ustalano kapitał polskiej myśli wychowawczo-filozoficznej, wykorzystując przede wszystkim internetową bazę danych „Nauka polska”. Na tej podstawie porównano stan rozwoju filozofii wychowania w Polsce i Czechach.
The article contains an image of philosophy of education in the Czech Republic and Poland. Philosophy of education in the Czech Republic is discussed from the late nineteenth century to the present. The main directions of research in philosophy of education and the most important Czech representatives are described. Special attention was paid to Radim Palouse, which is one of the main representative of contemporary philosophy of education. Moreover, in the Czech Republic there are three main centres where research is carried out in the field of philosophy of education. It was decided to focus on the Polish academic staff as well. The achievements of Polish philosophical thought are analyzed (based on nauka-polska.pl). Names of researchers and academic centres are pointed out. Comparative analysis of the Czech and Polish philosophy of education shows that in Poland much more people conduct research in this field as well as there is much more publications.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2013, 1; 59-83
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phenomenon-Based Learning, Filozofia i Design-Thinking, czyli pomysł na kształcenie myślenia i metodę łączenia treści nauczania w polskim systemie edukacji
Phenomenon-based learning, philosophy and design thinking, i.e. an idea to teach thinking and to integrate curriculum contents in Polish system of education
Autorzy:
Czujko-Moszyk, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950179.pdf
Data publikacji:
2015-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
phenomenon-based learning
philosophy
design thinking
finnish system of education
polish system of education
interdisciplinary teaching
Opis:
This article offers an authorial idea of curriculum contents integration thanks to implementation of phenomenon-based learning method, philosophy as a school subject, and design thinking. Author believes that teaching contents and school subjects need to be integrated in order to comprehensively discuss modern phenomena in lessons. The manuscript presents briefly each component: Finnish phenomenon-based learning method and its circumstances of implementation, design thinking and an example of its application to education, as well as philosophy as a school subject to teach thinking and as a supplement for phenomenonbased learning method. The article attempts to prove that these components have certain objectives and characteristics in common and they complete one another providing new quality of teaching. This proposal is specifically designed for Polish education system having in consideration its obstacles and opportunities. Nevertheless, this idea might act also as an inspiration for other countries because it is meant to be universal.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2015, 4, 2; 163-184
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negatywna seksualność jako bierna postawa społeczna
Autorzy:
Płonecka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645401.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
positive sexuality
negative sexuality
social attitude
Polish culture
sexual education
philosophy of politics
psychology
sexology
Opis:
Negative sexuality as a passive social attitude Negative sexuality is a sexuality that isn’t a part of feeling of identity and self-acceptance. It is burdened with feelings of shame, guilt and threat. In Polish society there is an atmosphere of negative sexuality. There is a lack of tolerance towards diversity and sexual freedom, understood as free expression of the self. It is a situation which threatens the psychological well-being. The deprecation and normativization of human sexuality is ensnarled in relations of power which petrify the social status quo. That leads to totalitarian management of our sexuality and maintenance of that status due to psychological mechanisms of submitting to totalitarian powers. To show these processes I refer to such thinkers as Michel Foucault, Erich Fromm, Theodor Adorno, Wilhelm Reich and Karen Horney.Such reality is also a result of social processes which shaped it. Influential here were the processes related to power and culture. Negative templates have been present in our culture for long time, a fact which I exemplify by analyzing Polish culture through the Polish cinema of the People’s Republic period. Today, passive social attitudes have resulted in continued cultivating of these negative social norms.I show alternatives to the atmosphere of negative sexuality, describing the movement for positive sexuality and its benefits for psychological health of individuals and society. While I throw doubt on the possibility of a popularization of queer theory in Poland, I also show some universal strategies of resistance against those exercising power over human sexuality. I describe the phenomenon of bioresistance and freeing physicality drawing on the example of works by Krzysztof Pacewicz about the theories of Michel Foucault and Giorgio Agamben. In more practical terms, I analyze the present condition of sexual education anti-discrimination movements in Poland.In my work I want to show that a sexually positive life attitude, which means a life of acceptance of oneself and others and creation of a nonviolent space, enables universal self-acceptance and self-development. It is also a proactive social attitude because it requires intellectual and political involvement in regard to emerging reality. I believe that positive sexuality supported by positive sex-ed and social involvement is a very important element of resistance against power relations.  Negatywna seksualność jako bierna postawa społecznaNegatywna seksualność to seksualność, która nie składa się na poczucie tożsamości i samoakceptacji. Jest obarczona wstydem, poczuciem winy i zagrożenia. W polskim społeczeństwie panuje atmosfera negatywnej seksualności. Brak jest tolerancji dla różnorodności i wolności seksualnej rozumianej jako swobodna ekspresja siebie. Jest to sytuacja, która zagraża dobrostanowi psychicznemu. Deprecjonowanie i normatywizowanie ludzkiej seksualności jest uwikłane w relacje władzy, które petryfikują dany stan społeczny. Prowadzi to do totalitarnego zagospodarowania naszej seksualności i utrzymywania tego stanu dzięki psychicznym mechanizmom ulegania władzy totalitarnej. By pokazać te procesy, przywołuję myślicieli i myślicielki takie jak Michel Foucault, Erich Fromm, Theodor Adorno, Wilhelm Reich i Karen Horney.Taka rzeczywistość jest też rezultatem procesów społecznych, które ją ukształtowały. Miały na to wpływ procesy związane z władzą i kulturą. Negatywne wzorce są obecne w naszej kulturze od dawna. Polską kulturę analizuję przez pryzmat kina polskiego epoki PRL-u. Kultywowanie tych negatywnych norm społecznych to bierna postawa społeczna.Pokazuję alternatywy dla atmosfery negatywnej seksualności. Opisuję ruch pozytywnej seksualności i jego zalety dla zdrowia psychicznego jednostki i społeczeństwa.Poddaję w wątpliwość możliwość popularyzowania teorii queer w Polsce. Pokazuję pewne uniwersalne strategie oporu wobec władzy nad ludzką seksualnością. Opisuję zjawisko biooporu i uwalniania cielesności na przykładzie pracy Krzysztofa Pacewicza o teoriach Michela Foucaulta i Giorgio Agambena. Analizuję kondycję edukacji seksualnej i ruchów antydyskryminacyjnych w Polsce w czasie teraźniejszym.Moja praca ma pokazać, że sekspozytywna postawa życiowa, czyli akceptacja siebie i innych oraz tworzenie bezprzemocowej przestrzeni umożliwia powszechną samoakceptację i samorozwój. Jest jednocześnie aktywną postawą społeczną, ponieważ wymaga zaangażowania intelektualnego i politycznego we wpływaniu na zastaną rzeczywistość. Uważam, że pozytywna seksualność, wspierana pozytywną edukacją seksualną i zaangażowaniem społecznym, to bardzo istotny element oporu wobec relacji władzy.
Źródło:
Adeptus; 2017, 9
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea dobra wspólnego w oświacie. Zarys problematyki
The concept of common good in education. Outline of problems
Autorzy:
Gajdecka-Majka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147006.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
dobro wspólne
filozofia
polskie konstytucje
nauczanie Kościoła
edukacja
common good
philosophy
Polish constitutions
teaching of the Church
education
Opis:
Sytuacja systemu edukacji w Polsce jest na dzień dzisiejszy bardzo trudna. Częste reformy i programy naprawcze nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być wiele. Jedną z nich mogą być nieprawidłowe relacje pomiędzy podmiotami zaangażowanymi w tworzenie systemu edukacji, wynikające z odrzucenia czy rezygnacji realizacji idei dobra wspólnego, które buduje hierarchię wartości oraz prawidłową kolejność podejmowanych zadań.
The situation of the education system is very difficult at present. Frequent reforms and corrective programmes do not bring the expected results. There may be many reasons for this. One of them may be incorrect relations between entities involved in the creation of the education system, resulting from the rejection or resignation to the idea of the common good, which builds the hierarchy of values and the correct order of tasks to be undertaken
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 551-563
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filozoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (Cz. 1)
Learned Culture in the Enlightenment in the Philosophical Context. On the History of the Commission of National Education (Part One)
Autorzy:
Janeczek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488429.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Komisja Edukacji Narodowej
Rzeczpospolita Obojga Narodów
wiek oświecenia
historia oświaty
historia filozofii
historia nauk
Commission of National Education
Polish–Lithuanian Commonwealth
Age of Enlightenment
History of Education
History of Philosophy
History of Science
Opis:
Artykuł przestawia dydaktykę KEN, koncentrując się na ukazaniu reform oświatowych charakterystycznych dla epoki oświecenia. W szczególności ukazuje specyfikę styku ówczesnej filozofii i nowożytnej nauki, stopniowo wyzwalającej się z hegemonii filozofii. Wskazuje na dominujący podówczas duch utylitaryzmu, a w warstwie metodologicznej – programowy eklektyzm. Postawa ta ujawniła się w całym szkolnictwie europejskim, a więc nie tylko we Francji, przodującej przynajmniej w zakresie deklaracji programowych, ale zwłaszcza w centralistycznie reformowanej oświacie w monarchii habsburskiej. Jest ona także właściwa tak reprezentacyjnemu świadectwu ówczesnej kultury naukowej, jakim była Wielka Encyklopedia Francuska, do której nawiąże wprost KEN. W szkole europejskiej wzbogacano studium językowo-humanistyczne o kształcenie matematyczno-przyrodnicze, zachowując kurs filozofii w duchu philosophia recentiorum, przynajmniej na poziomie uniwersyteckim. Filozofia ta krytycznie asymilowała elementy nowożytnej epistemologii, a zwłaszcza osiągnięcia nowożytnego przyrodoznawstwa. Podejście to było typowe dla szkolnictwa reformowanego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów przez środowiska wyznaniowe, zwłaszcza zakon pijarów i jezuitów. Z czasem coraz bardziej upowszechni się empirystyczna epistemologia, owocująca fenomenalizmem kwestionującym możliwość uprawiania maksymalistycznie pojętej filozofii w formie nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego funkcjonującego w szkole tradycyjnej. Mimo krytyki tego modelu kształcenia, presja tzw. długiego trwania (longue durée) tłumaczy zachowanie w szkole oświeceniowej elementów filozoficznych nawet w przyrodoznawstwie, w formie interpretacji korzystającej z kategorii substancji i jej właściwości, a nawet koncepcji duszy zwierzęcej.
This paper depicts the didactic approach of the Commission of National Education (Pol. KEN). It focuses on the educational reforms characteristic of the Age of the Enlightenment. In particular, it shows the specific character of the then philosophy and modern science that gradually liberated itself from the hegemony of philosophy. It pinpoints the spirit of utilitarianism that dominated at that time, and in its methodological aspect policy eclecticism. This attitude was manifested throughout European education, therefore not only in France, which was leading at least in her policy declarations, but especially in the Habsburg monarchy whose education was under centralistic reformation. It was also proper to the then learned culture of the Encyclopaedia, or a Systematic Dictionary of the Sciences, Arts, and Crafts, on which the KEN would draw. The European school of linguistic and humanistic studies was enriched by mathematics and natural sciences, whereas a course in philosophy in the spirit of philosophia recentiorum was maintained, at least at the university level. This philosophy assimilated some elements of modern epistemology in a critical manner, especially the accomplishments of modern natural science. Such approach was typical of reformed education in the Polish–Lithuanian Commonwealth by religious milieus, especially the Piarists and Jesuits. In the course of time empiristic epistemology became more and more popular and bore fruit in the form of phenomenalism which questioned the pursuit of philosophy maximalistically understood in the form of modern Christian Aristotelianism in the traditional school. Despite criticism of this model of education, the pressure of the so-called long duration (longue durée) accounts for the maintenance of philosophical elements in Enlightenment school, even in natural science, in the form of interpretation that takes advantage of the category of substance and its properties, and even of the conception of animal soul.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 4; 35-65
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filozoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (cz. 2)
Learned Culture in the Enlightenment in the Philosophical Context. On the History of the Commission of National Education (Part Two)
Autorzy:
Janeczek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488600.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Komisja Edukacji Narodowej
Rzeczpospolita Obojga Narodów
wiek oświecenia
historia oświaty
historia filozofii
historia nauki
Commission of National Education
Polish–Lithuanian Commonwealth
Age of Enlightenment
History of Education
History of Philosophy
History of Science
Opis:
Artykuł przestawia dydaktykę KEN w zakresie sformułowań programowych, podręczników i praktyki dydaktycznej, ukazanych na tle reform charakterystycznych dla ówczesnej szkoły europejskiej. W ukazaniu realiów kultury naukowej funkcjonującej w szkolnictwie zarządzanym przez Komisję skupiono się na oddaniu specyfiki styku filozofii i nowożytnej nauki, nieraz znacznie odbiegającego od realiów współczesnych. Nauczanie w szkołach KEN należy niewątpliwie do programowo eklektycznej kultury intelektualnej oświecenia, godzącej szkołę tradycyjną z postulatami nowożytnymi. Postawa ta ujawniła się w całym szkolnictwie europejskim, a więc nie tylko we Francji, przodującej przynajmniej w zakresie deklaracji programowych, ale zwłaszcza w centralistycznie reformowanej oświacie w monarchii habsburskiej. Jest ona także właściwa tak reprezentacyjnemu świadectwu ówczesnej kultury naukowej, jakim była Wielka Encyklopedia Francuska, do której KEN wprost nawiązywała. Szkoły KEN odchodzą od utożsamiania kształcenia realnego z kursem filozofii, co nasili się wraz z upowszechnianiem się empirystycznej epistemologii, owocującego fenomenalizmem rugującym podejście ufundowane na filozofii, w szkole tradycyjnej właściwe nowożytnemu arystotelizmowi chrześcijańskiemu. W szkole europejskiej wzbogacano studium językowo-humanistyczne o kształcenie matematyczno-przyrodnicze, zachowując kurs filozofii w duchu philosophia recentiorum, przynajmniej na poziomie uniwersyteckim. Filozofia ta krytycznie asymilowała elementy nowożytnej epistemologii, a zwłaszcza osiągnięcia nowożytnego przyrodoznawstwa. Postawa ta była charakterystyczna także dla szkoły zreformowanej w połowie wieku XVIII na teranie Rzeczypospolitej Obojga Narodów, zwłaszcza przez zakon pijarów i jezuitów. KEN wprowadziła natomiast samoistne przedmioty matematyczno-przyrodnicze, co zaowocowało ograniczeniem wykładu filozofii, którą w szkołach średnich sprowadzono do kursu logiki i ukierunkowanej praktycznie etyki, a na uniwersytetach do prawa naturalnego z odniesieniami społecznymi, politycznymi i ekonomicznymi. Zaowocowało to nawet odejściem od tradycyjnej struktury uniwersytetu, z propedeutycznym wydziałem filozoficznym, gdy w duchu fizjokratycznego porządku fizycznego i moralnego ukonstytuowano dwuczłonową strukturę szkół wyższych. Tym niemniej presja tzw. długiego trwania (longue durée) tłumaczy zachowanie elementów filozoficznych nawet w przyrodoznawstwie, dzielone z ówczesną szkołą europejską, a więc w formie interpretacji korzystającej z kategorii substancji i jej właściwości, a nawet koncepcji duszy zwierzęcej.
The paper depicts the didactic approach of the Commission of National Education (Pol. KEN). It shows curricula policy, textbooks, and didactic practice against the backdrop of reforms characteristic of the then European school. In presenting the reality of learned culture in education managed by the Commission attention is focused on the specific borderline between philosophy and modern science, the areas that many a time diverged from contemporary circumstances. Teaching in the KEN schools undoubtedly belongs to the policy of eclectic intellectual culture of the Enlightenment that seeks to reconciliate the traditional school with modern postulates. This attitude was manifested throughout European education, therefore not only in France, which was leading at least in her policy declarations, but especially in the Habsburg monarchy whose education was under centralistic reformation. It was also proper to the then learned culture of the Encyclopaedia, or a Systematic Dictionary of the Sciences, Arts, and Crafts, on which the KEN would directly draw. The KEN schools diverge from the identification real education with a course of philosophy, a fact became more prominent together with the popularisation of empiristic epistemology that resulted in phenomenalism; the latter eliminated the approach founded on philosophy in the traditional school, the approach proper to modern Christian Aristotelianism. The European school of linguistic and humanistic studies was enriched by mathematics and natural sciences, whereas a course in philosophy in the spirit of philosophia recentiorum was maintained, at least at the university level. This philosophy assimilated some elements of modern epistemology in a critical manner, especially the accomplishments of modern natural science. Such attitude was also characteristic of the school reformed in the mid-eighteenth century in the Polish-Lithuanian Commonwealth, especially by the Piarists and Jesuits. The KEN introduced independent mathematical and natural science subjects, a fact that resulted in limitation of the course of philosophy which in secondary education was reduced to a course in logic and practical ethics, and at universities to natural law with some social, political, and economic references. This resulted in departure from the traditional structure of university, with a propaedeutic faculty of philosophy, where a two-part structure of higher education was constituted in the spirit of physiocratic physical order and moral order. Nevertheless the pressure of the socalled long duration (longue durée) accounts for the maintenance of philosophical elements in Enlightenment school, even in natural science, in the form of interpretation that takes advantage of the category of substance and its properties, and even of the conception of animal soul.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 4; 67-114
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komisja edukacji narodowej a encyklopedia, albo słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł (cz. 2. Wymiar dydaktyczny)
The commission of national education versus the encyclopaedia, or a systematic dictionary of the sciences, arts, and crafts (part two. The didactic dimension)
Autorzy:
Janeczek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181279.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Enlightenment
history of science
history of philosophy
the Commission of National Education
the Polish-Lithuanian Commonwealth
encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences
des arts et des métiers
Opis:
This paper combines on the one hand the educational ideals and didactics in the schools of the Polish–Lithuanian Commonwealth reformed by the Commission of National Education (1773), and on the other hand one of the most representative testimonies of the then intellectual culture, i.e. Encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences, des arts et des métiers, published in the years 1751–1780. It shows continuity with regard to learned culture and the place of philosophy in modern school. In accord with the standards of the Encyclopédie the European school preserved the course of philosophy in the spirit of philosophia recentiorum, at least at the university level. This philosophy took a critical approach in its assimilation of the elements of modern epistemology, especially the accomplishments of modern natural sciences. Such attitude was also typical of the school reformed in the mid-eighteenth century in the Commonwealth, especially by the orders of Piarists and Jesuits. The Commission had introduced independent mathematical and natural subjects, a fact that limited philosophy. In secondary schools philosophy was reduced to logic and practical ethics, and at universities to natural law with social, political, and economic elements. For this reason they even departed from a traditional structure of university, with a propedeuctic faculty of philosophy, when in the spirit of the physiocratic physical and moral orders a two-element structure of universities was established. Despite these changes, philosophical elements can be found even in the didactics of natural sciences in the schools of the Commission. The same tendencies are apparent in the then European school, therefore in the form of interpretations drawing on the category of substance and its properties, or even the conception of the animal soul.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 2; 3-22
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies