Temat: Polish ministry - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „Duszpasterstwo Polskie we Francji” w zbiorach Archiwum Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu
“Pastoral Care for Polish Citizens in France” in the Collections of the Archive of Polish Catholic Mission in Paris
Autorzy:: Zych, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1956465.pdf
Data publikacji:: 2019-07-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Polska Misja Katolicka we Francji
„Duszpasterstwo Polskie we Francji”
schematyzm
duszpasterstwo polonijne
Polonia francuska
Polish Catholic Mission in France
“Pastoral Care for Polish Citizens in France”
schema
Polish pastoral ministry
Polish diaspora in France
Opis:: Artykuł opisuje zespół publikacji, tzw. schematyzmów poświęconych polskiemu duszpasterstwu we Francji wydawanych jako „Duszpasterstwo Polskie we Francji” w latach 1939-1992 i przechowywanych we francuskim Archiwum Polskiej Misji Katolickiej. Ich celem było ukazanie ogólnego stanu życia religijnego Polonii we Francji: liczebności, danych i adresów polskich duchownych na terenie całego kraju, wraz z podziałem na dekanaty. Schematyzmy te zawierały ponadto opisy działalności organizacji polskich wchodzących w skład Polskiej Misji Katolickiej we Francji, jak również seminariów duchownych, zgromadzeń zakonnych oraz informacje o wydawanych przez Polonię katolickich czasopismach. W artykule przedstawiono 19 schematyzmów ze zbiorów francuskiego APMK, ich charakterystykę, streszczenie zawartości, jak również najważniejsze informacje w nich zamieszczone. Publikacja ta w przekrojowy sposób ukazuje historię „Duszpasterstwa Polskiego we Francji”, a także zmiany, jakie zachodziły na przestrzeni dziesięcioleci wśród duszpasterstwa polskiego w tym kraju.
The article describes a collection of writings, the so-called schemas devoted to the pastoral care for Polish citizens in France published as “Pastoral Care for Polish Citizens in France” in 1939-1992 and stored in the Archive of the Polish Catholic Mission in France. Their aim was to show the general condition of religious life of the Polish community in France: the numbers, data and addresses of Polish clergy throughout the country, along with the division into deaneries. These schemas also contained descriptions of the activities of Polish organizations included in the Polish Catholic Mission in France, as well as seminaries, religious congregations and information about Catholic magazines published by the Polish diaspora. The article presents 19 schemas from the collections of the French Archive of the Polish Catholic Mission, their characteristics, summary of content, and the most important information in them. This publication in a cross-sectional way shows the history of “Pastoral Care for Polish Citizens in France” and the changes that have taken place over the decades among Polish pastoral ministers in this country.
Źródło:: Studia Polonijne; 2018, 39; 245-263
0137-5210
Pojawia się w:: Studia Polonijne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Kwestia żydowska w Armii Polskiej w ZSRR i biskup polowy Józef Gawlina
The Jewish question in the Polish Army in the USSR and Field Bishop Józef Gawlina
Autorzy:: Żurek, Jacek
Ryger, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2082912.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:: Jews
Soviet occupation of Poland
Gawlina
Roman Catholic ministry
field bishop
Polish Army in the USSR
anti-Semitism
antysemityzm
Armia Polska w ZSRR
biskup polowy
duszpasterstwo rzymskokatolickie
Żydzi
okupacja radziecka
Opis:: Oparty na wspomnieniach oraz wybranych archiwaliach (Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie) artykuł o położeniu obywateli polskich pochodzenia żydowskiego w ZSRR w latach 1939-1943. Opisano uwarunkowania prawne oraz społeczno-polityczne egzystencji ludności żydowskiej, deportowanej do Związku Radzieckiego z województw wschodnich Polski po roku 1939. Utworzenie Armii Polskiej w ZSRR w roku 1941 umożliwiło w roku następnym ewakuację części polskich obywateli, którzy zostali zwolnieni z więzień, obozów koncentracyjnych i zesłania, do Iranu. Sytuacja ówczesna przedstawicieli mniejszości narodowych państwa polskiego, w tym mniejszości żydowskiej, które znalazły się w ZSRR, związana była ze sprawą przedwojennej granicy polsko-radzieckiej, zakwestionowanej przez Rosjan, uznających za nadal wiążące postanowienia paktu Ribbentrop–Mołotow z roku 1939. Mniejszości te stały się swoistym zakładnikiem władz radzieckich, które odmówiły im prawa do zachowania obywatelstwa polskiego, a tym samym uniemożliwiły opuszczenie ZSRR, podobnie jak znacznej części cywilnej ludności polskiej, nie związanej bezpośrednio z Armią Polską w ZSRR. Jedną z osób, które drogą nacisków oraz starań osobistych usiłowały dopomóc w ewakuacji żydów do Iranu, był biskup polowy Wojska Polskiego Józef Gawlina (1933-1947), który od kwietnia do września 1942 roku przebywał w ZSRR, zajmując się opieką nad ludnością cywilną oraz duszpasterstwem wojskowym
The article, based on memories and selected archives from Polish Institute and General Sikorski Museum in London, presents the position of Polish citizens of Jewish origin in the USSR in the years of 1939-1943. Especialy the legal and socio-political conditions of the Jewish population deported to the Soviet Union from the eastern provinces of Poland after 1939 are described.Establishing the Polish Army in the USSR in 1941 enabled the evacuation to Iran the following year some of Polish citizens who were previously released from prisons, concentration camps and exile. However the conditions of representatives of the national minorities from the pre-war Polish State, including Jewish minority, were strictly related to the fact that Soviet authorities recognized the Molotov–Ribbentrop Pact from 1939 as a still valid and they were questioning pre-war boundary beetwen Republic of Poland and USSR. These minorities became a kind of hostage of the Soviets, which refused them the right to preserve Polish citizenship, and thus prevented them from leaving the USSR, as did towards a significant part of the Polish civilian population not directly related to the Polish Army in the USSR. One of the people who through mounting pressure and personal efforts tried to help in the evacuation of Jews to Iran, was a Field Bishop of the Polish Army Józef Gawlina (1933-1947), who staying in the USSR from April to September 1942 was taking care of civilians and military pastoral care
Źródło:: Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2019, 1(10); 121-198
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:: Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Rozbiórka byłego soboru Aleksandra Newskiego na placu Saskim w Warszawie. Studium przypadku z dziedziny polityki i administracji władz centralnych i samorządowych odrodzonej Rzeczypospolitej
Demolition of the Former Alexander Nevsky Cathedral in the Saski Square in Warsaw. Case Study in the Field of Politics and Administration of Central and Local Government Authorities of the Reborn Polish Republic
Autorzy:: Zarychta, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/478080.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: II Rzeczpospolita
Imperium Rosyjskie
magistrat warszawski
Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
polityka symboliczna
sobór Aleksandra Newskiego w Warszawie
urbanistyka
Second Polish Republic
Russian Empire
Warsaw City Hall
Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment
symbolic politics
Alexander Nevsky Cathedral in Warsaw
urban planning
Opis:: Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w ramach oczyszczenia przestrzeni publicznej Warszawy z pozostałości zaborczej polityki symbolicznej podjęto decyzję o rozbiórce soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego. Sprawa ta była szeroko komentowana zarówno pośród elit politycznych II RP, jak i mieszkańców Warszawy, a informowani o niej byli mieszkańcy całej Polski. Pierwsze kwestię zburzenia soboru podjęły organizacje społeczne oraz magistrat Warszawy. Informacje na ten temat pojawiły się w prasie, a także dotarły do rządu RP. Stanowisko w tej sprawie zajęło Prezydium Rady Ministrów na wniosek swego prezesa Ignacego Jana Paderewskiego. Było ono jednoznaczne – sobór należało zburzyć, a dokonać tego miało Ministerstwo Robót Publicznych. Ze względu na interwencje Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Ministerstwa Spraw Wojskowych rozbiórkę wstrzymano. Jej temat został ponownie podjęty przez Sejm Ustawodawczy, który, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych i żywej dyskusji na posiedzeniu plenarnym, przesunął rozbiórkę na okres późniejszy (co ciekawe, wnioski o zburzenie i o zachowanie soboru przedstawiali sejmowi przedstawiciele jednej partii). Następnie sprawę rozbiórki podjął rząd gen. Władysława Sikorskiego (co spotkało się z nieudaną kontrakcją posłów mniejszości narodowych) i zlecił ją Ministerstwu Robót Publicznych. Podwykonawca wybrany przez ministerstwo zawiódł i dopiero magistrat Warszawy zakończył prace rozbiórkowe, a następnie oddał plac Saski na potrzeby reprezentacyjne władz RP w lipcu 1926 r. Pracami tymi kierował przyszły prezydent Warszawy Zygmunt Słomiński. Artykuł jest case study rozbiórki byłego soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego jako działania wymagającego współpracy wielu instytucji rządowych i samorządowych odrodzonego państwa polskiego, działania, które spowodowało polaryzację poglądów, często niepokrywających się z sympatiami politycznymi.
When Poland regained its independence, a decision was made to pull down the Orthodox St. Alexander Nevsky Cathedral as part of clearing Warsaw’s public space from the remains of the symbolic politics of partition. This matter was widely commented on both among the political elites of the Second Polish Republic and the residents of Warsaw, and the inhabitants of whole Poland were informed about it. Social organisations and the Town Hall of Warsaw were the first to take the issue of demolition of the Cathedral. Information on this subject appeared in the press and reached the Government of the Polish Republic. The Presidium of the Council of Ministers took a stand on this matter at the request of its Chairman, Ignacy Jan Paderewski. It was unambiguous – the Cathedral had to be demolished, and the Ministry of Public Works was to do it. Due to the interventions of the Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment and the Ministry of Military Affairs, demolition was ceased. This subject was again taken up by the Legislative Sejm which, after conducting public consultations and lively discussions at the plenary session, postponed the demolition for a later period (interestingly, requests for demolition and maintaining the Cathedral were presented to the Sejm by representatives of one party). Then, the issue of demolition was taken up by the government of Gen. Władysław Sikorski (which met with a failed counteraction of members of national minorities) and commissioned to the Ministry of Public Works. The subcontractor chosen by the Ministry failed and only the City Hall of Warsaw completed the demolition works, and then gave the Saski Square for the representative needs of the Polish authorities in July 1926. These works were managed by the future Mayor of Warsaw, Zygmunt Słomiński. The article is a case study of demolition of the former Alexander Nevsky Cathedral as an action requiring the cooperation of many state and local government institutions of the reborn Polish State, an action which resulted in the polarisation of views, often not coinciding with the political affinity.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 416-439
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Listy ks. Wincentego Danka do abp. Józefa Bilczewskiego z lat 1900-1919 (część III)
Letters of Father Wincenty Danek to Abp. Józef Bilczewski from 1900-1919 (Part 3)
Autorzy:: Wołczański, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339189.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: abp Józef Bilczewski
ks. Wincenty Danek
archidiecezja lwowska obrządku łacińskiego
kościół pw. Wspomożenia Wiernych w Budapeszcie
duszpasterstwo polonijne na Węgrzech
budowa świątyni dla Polaków
Abp. Józef Bilczewski
Fr Wincenty Danek
Roman Catholic Archdiocese of Lviv
Church of the Help of the Faithful in Budapest
Polish pastoral ministry in Hungary
building a church for Poles
Opis:: Niniejsza edycja źródeł historycznych dotyczy listów duchownego archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego ks. Wincentego Danka (1870-1945) do metropolity lwowskiego abp. Józefa Bilczewskiego (1860-1923). Dokumenty te odnoszą się do lat 1900-1919, a więc niemal całego pontyfikatu lwowskiego hierarchy. Przechowywane są w spuściźnie po metropolicie w Archiwum Archidiecezji Lwowskiej ob. łac. w Krakowie. Nie zachowały się jednak listy abp. Bilczewskiego do ks. Danka. Tym bardziej cenne są te, które stanowią przedmiot niniejszej edycji choćby z tej racji, że nigdy dotąd nie były wykorzystywane w badaniach naukowych. Dodatkowym ich atutem jest zawarta w nich problematyka zabiegów polonijnego duszpasterza w Budapeszcie ks. Danka o zorganizowanie systematycznego duszpasterstwa dla rodaków, a nade wszystko starania o budowę kościoła. Inicjator tej akcji, za aprobatą tak kościelnych i państwowych czynników węgierskich, jak również abp. Bilczewskiego podjął szeroko zakrojoną akcję gromadzenia funduszy i poparcia w środowisku węgierskim, amerykańskim i galicyjskim. Nawiązał kontakty z rodami arystokracji węgierskiej spokrewnionej ze sferami polskiego ziemiaństwa, pozyskał względy osób powiązanych z dworem cesarskim w Wiedniu, zdobył zaufanie niektórych członków rządu i parlamentu Austro-Węgier, co miało zaowocować zabezpieczeniem bazy materialnej planowanej inwestycji. Realizacji tak szczytnej idei przeszkodził wybuch I wojny światowej, wskutek czego finalizacja budowy kościoła pw. Wspomożenia Wiernych doszła do skutku dopiero w 1926 r. Dokonano wówczas poświęcenia świątyni, a jej konsekracja miała miejsce cztery lata później.
This edition of historical sources contains letters written by a priest of the Roman Catholic Archdiocese of Lviv, Fr Wincenty Danek (1870-1945), to Metropolitan of Lviv Archbishop Józef Bilczewski (1860-1923). The documents are from the years 1900-1919, covering almost the whole pontificate of the Lviv hierarch. As the legacy of the metropolitan, they are held in the Archives of the Roman Catholic Archdiocese of Lviv in Kraków. Unfortunately, Abp. Bilczewski’s letters to Fr Danek have not been preserved, so the letters presented in this edition are all the more valuable; it also because they have never been used in scholarly research before. The letters talk about the efforts of Father Danek, a priest of the Polish diaspora in Budapest, to organise a systematic pastoral ministry for his compatriots and, most of all, to build a church. With the approval of the Hungarian church and state authorities, as well as Abp. Bilczewski, Danek launched an extensive campaign to raise funds and support in Hungarian and Galician circles. He established contacts with Hungarian aristocratic families having blood ties with Polish landowners, won the favours of people connected with the imperial court in Vienna, and gained the trust of some members of the Austro-Hungarian government and parliament, which was intended to secure the financial basis for the planned investment. The noble project of erecting a church was hampered by the outbreak of the World War I, so it did not come to fruition until 1926, when the Church of the Help of the Faithful was completed. The church was blessed, but its consecration took place four years later.
Źródło:: Studia Polonijne; 2023, 44; 331-369
0137-5210
Pojawia się w:: Studia Polonijne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Piśmiennictwo rektorów kolegium jezuickiego w Mińsku w epoce saskiej jako przejaw strategii duszpasterskiej i komunikacyjnej Kościoła rzymsko-katolickiego w Wielkim Księstwie Litewskim
Writings of the Rectors of the Jesuit College in Minsk in the Saxon Era as a Manifestation of the Catholic Ministry and Communication Strategy of the Roman Catholic Church in the Grand Duchy of Lithuania
Autorzy:: Wolański, Filip
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2185192.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:: Jesuits
schooling
Catholic ministry
Old Polish literature
Opis:: The article presents analysis of writings of the rectors of the Jesuit college in Minsk and elaborates the history and activities of this institution. The achievements of four rectors of Minsk are described: Romuald Wojniłłowicz, author of the collection “Holiday sermons for the whole year”, Józef Stanisław Rudomina, Teodat Ramułt, who wrote plays and short rhetorical works, and Franciszek Ksawery Ogiński, who described the history of St. Michael’s Church in Vilnius. The studied literature was considered a manifestation of the communication and pastoral strategy of the Roman Catholic Church in the Grand Duchy of Lithuania during the Saxon era.
Źródło:: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2018, 73, 4; 27-42
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przedszkola i ochronki zakonne w świetle polskiego prawa oświatowego w latach 1945-1961
Kindergartens and nurseries in the light of education law in Poland between 1945 and 1961
Autorzy:: Wiśniewska, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043880.pdf
Data publikacji:: 2015-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: przedszkola
ochronki
wychowanie przedszkolne
polska rzeczpospolita ludowa
żeńskie zgromadzenia zakonne
prawo oświatowe
reżim komunistyczny
ograniczenia wolności religijne w PRL
zgromadzenia zakonne w PRL
Ministerstwo Oświaty
kindergartens
nurseries
pre-school education
female religious congregations
education law
anti-religious activities
communist regime
repression against religious orders
Polish People's Rebuplic
the Ministry of Education
Opis:: Władze komunistyczne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dążyły do laicyzacji systemu oświaty i wychowania, począwszy od najniższego poziomu edukacyjnego, jakim były przedszkola. W ramach antykościelnej i antyzakonnej polityki wyznaniowej państwa, placówki wychowania przedszkolnego prowadzone przez żeńskie zgromadzenia zakonne poddane zostały procesowi stopniowej likwidacji w pierwszych dwóch powojennych dekadach. Ograniczanie niezależnych od panującej ideologii podmiotów, biorących dotąd udział w tworzeniu sieci placówek wychowania przedszkolnego, skutkowało w warunkach niedemokratycznego, totalitarnego systemu politycznego, narzuceniem monopolu państwa na organizowanie, prowadzenie i nadzór nad placówkami wychowania przedszkolnego, co sprzyjać miało skuteczniejszej indoktrynacji wychowanków. Jednym z instrumentów realizacji wytyczonego celu stało się prawo oświatowe. Choć do 1961 r. oficjalnie obowiązywały przedwojenne ustawy oświatowe z 1932 r., w praktyce już w latach czterdziestych rozpoczęło się eliminowanie zgromadzeń zakonnych z obszaru wychowania dziecka w wieku przedszkolnym. Zjawiska tego nie powstrzymały protesty przełożonych zakonnych i hierarchii Kościoła, powołujące się na ratyfikowaną przez rząd PRL międzynarodową konwencję w sprawie zwalczania dyskryminacji w dziedzinie oświaty, w myśl której, oprócz państwowych przedszkoli działać mogły również „inne”, niepaństwowe placówki oświatowo-wychowawcze. Pomimo braku przeszkód prawnych, zgromadzenia zakonne nie mogły reaktywować działalności w zakresie prowadzenia placówek wychowania przedszkolnego.
Polish communist authorities of the People's Republic sought to secularization of education system, starting from the lowest level of education, namely kindergartens. As part of the anti-Church state religious policy, kindergartens run by female religious congregations were gradually eliminated in the first two postwar decades. Restricting independent of the ruling ideology entities that had been contributing up to that moment to preschool education institutions, resulted, in an undemocratic, totalitarian political system, in the monopoly of the state on organizing, conducting and supervising the institutions of preschool education, which would encourage more effective indoctrination of pupils. The education law became one of the instruments to implement the objective. Although until 1961 a pre-war educational Act of 1932 officially was still in force, in practice since the forties the state began to move religious congregations away from responsibility of raising a child of a preschool age. This phenomenon was not stopped by protests of superiors from religious congregation and hierarchy of the Church who claimed that the Polish government ratified international convention against discrimination in education, according to which, apart from state-run kindergartens there could also be “other” non-state educational institutions. Despite the absence of legal obstacles, religious congregations could not revive the business of conducting pre-school education.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 311-333
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: A Personal View On “Studia Polonijne”
„Studia Polonijne” w mojej optyce
Autorzy:: Walewander, Edward
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339151.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Studia Polonijne
badania nad Polonią
Ośrodek Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL
rocznik naukowy
research on the Polish diaspora
Research Centre on the Polish Diaspora and Polish Ministry at the Catholic University of Lublin
scientific journal
Opis:: This article presents the recollections of Rev. Edward Walewander, an employee and director of the Institute of Research on the Polish Diaspora and Polish Ministry at the Catholic University of Lublin in the years 1990-2005, as well as a long-time editor of the journal “Studia Polonijne”. The author presents a brief history of the journal and characterises the development of its scientific profile over the years. The text offers a special summary of almost 50 years of publishing activity of the Institute, and now the Research Centre on the Polish Diaspora and the Polish Ministry at the Catholic University of Lublin.
Artykuł prezentuje wspomnienia ks. Edwarda Walewandra, pracownika i dyrektora Instytutu Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1990-2005 oraz wieloletniego redaktora rocznika „Studia Polonijne”. Przedstawiona została tu krótka historia czasopisma i charakterystyka jego naukowego profilu na przestrzeni lat. Tekst stanowi swoiste podsumowanie prawie 50 lat działalności wydawniczej Instytutu, a obecnie Ośrodka Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL.
Źródło:: Studia Polonijne; 2022, 43, Specjalny; 5-10
0137-5210
Pojawia się w:: Studia Polonijne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Planowanie duszpasterskie Kościoła w Polsce na przykładzie programu Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa (2013–2017)
Pastoral planning of the Church in Poland on the basis of the plan:Through Christ, With Christ, In Christ. Through Faith and Baptism Towards Testimony (2013–2017)
Autorzy:: Tutak, Mateusz
Wielebski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1019432.pdf
Data publikacji:: 2018-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: pastoral theology
pastoral planning in Poland
ministry
an internet survey among the Polish parish priests
planowanie duszpasterskie w Polskie
program duszpasterski Przez Chrystusa
z Chrystusem
w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa (2013–2107)
teologia pastoralna
duszpasterstwo
badania polskich proboszczów ankietą internetową
Opis:: Jan Paweł II w liście Novo millenio ineunte (2001) zachęcał Kościół, aby „program zawarty w Ewangelii i w żywej Tradycji […] znalazł wyraz we wskazaniach duszpasterskich dosto sowanych do sytuacji każdej wspólnoty” (29). Z kolei Dyrektorium o pasterskiej posłudze biskupów Apostolorum Succesores (2004) apeluje, aby działalność apostolska w diecezji była odpowiednio zorganizowana, zgodnie „z programem czy planem duszpasterskim, którego opracowanie domaga się uprzedniej analizy warunków socjalnych w których żyją wierni, tak aby działalność duszpasterska była coraz bardziej skuteczna” (AS 165). Dokument zauważa także konieczność opracowania na poziomie parafi alnym programu inicjatyw związanych z opieką duszpasterską, który określi sposoby ich realizacji (AS 212). Celem artykułu jest pokazanie tego, jak wygląda planowanie duszpasterskie Kościoła w Polsce, na przykładzie realizowanego w latach 2013–2017 ogólnopolskiego programu duszpasterskiego Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa (2013–2107). Autorzy artykułu, wykorzystując ankietę internetową (online survey), przeprowadzili we wrześniu 2017 roku badania wśród polskich proboszczów, prosząc ich o ocenę istoty, sposobu przygotowania, treści, propagowania oraz realizacji wspomnianego programu duszpasterskiego. W swoim artykule przedstawiają oni wybrane wyniki badań, poprzedzając je ukazaniem teologicznychpodstaw planowania duszpasterskiego, a kończąc sformułowaniem wniosków i postulatów pastoralnych.
In his letter Novo millenio ineunte (2001) Pope John Paul II encouraged the Church to act in such a way that “the plan [...] found in the Gospel and in the living Tradition was refl ected in the pastoral instructions adjusted to every community”(29). On the other hand, the Directory for the pastoral ministry of bishops, Apostolorum Succesores (2004) calls for proper organization of the pastoral activity in the diocese, according to the „pastoral plan or plan which must be prepared on the formerly made analysis of the living conditions of the people so that the pastoral activity could be increasingly more eff ective” (AS 165). This document includes also the neccesity of establishing the plans of initiatives connected with the pastoral care on the level of parishes along with ways of implementing them (AS 212). The purpose of this article is to present the pastoral planning of the Church in Poland on the basis of the Polish national pastoral plan implemented in 2013–2017 and entitled Through Christ, With Christ, In Christ. Through Faith And Baptism To-wards Testimony. In September 2017 the authors made an internet survey among the Polish parish priests, asking them to evaluate the essence of this plan, along with the way it has been prepared and implemented. The article presents selected results of this research, preceded by setting out the theological basis of pastoral planning, and closing with formulated conclusions and theological postulates.
Źródło:: Teologia Praktyczna; 2018, 19; 51-73
1642-6738
Pojawia się w:: Teologia Praktyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Zmierzch galicyjskiego austrofilizmu i idei austro-polskiej. Michał Bobrzyński jako minister dla Galicji i kwestia wyodrębnienia Galicji (1916–1917)
Autorzy:: Szymczak, Damian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/442045.pdf
Data publikacji:: 2015-12-20
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: Austro-Węgry
Galicja
idea austro-polska
wyodrębnienie Galicji
Ministerstwo dla Galicji
Koło Polskie
I wojna światowa
Austria-Hungary
Galicia
Austrian-Polish idea
separation of Galicia
Ministry for Galicia
Polish Circle
World War I
Opis:: The fall of the January rising and political changes in the Habsburg monarchy in the 60s of the 19th century led to revaluations in Polish politics. They were the basis for the birth of Austrian-Polish orientation predicting building the future of Polish nation with the Habsburgs. Galicia was to become the Polish Piedmont. Simultaneously with that Poles made the attempt to gain a special status for Galicia within the Habsburg monarchy – its separation. Despite the effort made those plans were not realized. They were revived during World War I in a completely different form. The announced by Franz Josef separation of Galicia was a reaction to the act from the 5th November 1916. The establishment of the Kingdom of Poland by de facto Germany shattered the idea of the Austrian-Polish solution for which the Poles in Austria greatly hoped in the future. Separation, which meant giving wide autonomy, was to soften their disappointment and to prevent possible irredentism. Initially the Poles accepted this project with enthusiasm. The leadership in the separation movement was taken by an eminent and widely respected politician Michal Bobrzynski. For this purpose he accepted the post in the cabinet as the minister for Galicia. Objective difficulties and increasing disintegration of the monarchy caused that the project turned out to be unreal. What is more, problems with its implementation additionally made Poles disheartened towards the Habsburg state. Their future they began to see in the emancipation from Austria and aiming at connection with the Polish state being constructed under the German protection. Bobrzynski’s resignation in June 1917 had a symbolic dimension in these circumstances. The politician acting not only towards the separation of Galicia but also being the main pillar and authority of the so-called Austrian-Polish idea stepped down.
Upadek powstania styczniowego oraz zmiany polityczne w monarchii habsburskiej w latach 60. XIX w. doprowadziły do przewartościowań w polskiej polityce. Stanęły one u podstaw narodzin orientacji austro-polskiej, przewidującej budowanie przyszłości narodu polskiego z Habsburgami. Galicja natomiast miała stać się polskim Piemontem. Równolegle Polacy podjęli próbę uzyskania w ramach monarchii habsburskiej specjalnego statusu dla Galicji – jej wyodrębnienia. Mimo podjętych wysiłków planów tych nie udało się zrealizować. Odżyły one dopiero w okresie I wojny światowej, w zupełnie innej konstelacji. Zapowiedziane przez Franciszka Józefa wyodrębnienie Galicji było reakcją na akt 5 listopada 1916 r. Powołanie przez de facto Niemcy Królestwa Polskiego przekreślało ideę rozwiązania austro-polskiego, z którym Polacy w Austrii wiązali nadzieje na przyszłość. Wyodrębnienie, czyli nadanie szerokiej autonomii, miało złagodzić ich rozczarowanie i zapobiec ewentualnej irredencie. Polacy początkowo przyjęli projekt z zadowoleniem. Kierownictwo nad przeprowadzeniem wyodrębnienia ujął w swe ręce wybitny, cieszący się powszechnym szacunkiem polityk Michał Bobrzyński. W tym celu przyjął tekę ministra dla Galicji. Obiektywne trudności oraz postępująca dezintegracja monarchii sprawiły, że projekt okazał się nierealny. Co więcej, problemy z jego realizacją dodatkowo zniechęciły Polaków do państwa Habsburgów. Swą przyszłość zaczęli dostrzegać w emancypacji względem Austrii i dążeniu do połączenia z budującą się pod protektoratem niemieckim państwowością polską. Dymisja Bobrzyńskiego w czerwcu 1917 r. miała w tych okolicznościach wymiar symboliczny. Ustępował polityk nie tylko działający na rzecz wyodrębnienia Galicji, ale także będący głównym filarem i autorytetem tzw. idei austro-polskiej.
Źródło:: Galicja. Studia i materiały; 2015, 1; 21-47
2450-5854
Pojawia się w:: Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Sprawozdanie ks. dr. Henryka Hilchena z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku
Autorzy:: Szymański ks., Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088361.pdf
Data publikacji:: 2022-06-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Rev. Henryk Hilchen
Polish pastoral ministry in France
Polish emigration in France
ks. Henryk Hilchen
duszpasterstwo polonijne we Francji
emigracja polska we Francji
Opis:: Ksiądz dr Henryk Hilchen – kapłan archidiecezji warszawskiej. Urodził się 30 lipca 1881 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej i na Politechnice Lwowskiej, gdzie ukończył kształcenie po dwóch latach. W 1905 roku wyjechał do szwajcarskiego Fryburga, gdzie kontynuował studia na Wydziale Prawa i Ekonomii, uwieńczone stopniem doktora nauk politycznych. We Fryburgu studiował także teologię i filozofię. W 1910 roku wrócił do kraju i wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. W dniu 21 grudnia 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem we wsi Dobre k. Stanisławowa, w Łowiczu, w Łodzi, a od lipca 1915 roku w parafii pw. Wszystkich Świętych w Warszawie. Od 1915 roku był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, redaktorem organu stowarzyszeń chrześcijańskich „Pracownik Polski" (1916-1917). W 1919 roku został radnym miasta stołecznego Warszawy, redaktorem miesięcznika „Przewodnik Społeczny”, kapelanem Szkoły Podchorążych Artylerii oraz jednostki wojskowej stacjonującej na Sołaczu. W 1920 roku wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do nowicjatu zakonu dominikańskiego i podjął studia teologiczne w Collegium Angelicum. Od lipca 1922 roku, na polecenie papieża Piusa XI, służył pomocą dwóm kolejnym nuncjuszom apostolskim w Polsce. Był stałym korespondentem „L’Osservatore Romano" i „L’Avvenire d'Italia". W 1929 roku został proboszczem parafii w Lesznie k. Błonia, a w 1931 roku parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Warszawie, gdzie dokończył budowę kościoła. W 1937 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi RP, zaś w następnym roku został odznaczony orderem Polonia Restituta. W tym samym roku został wybrany do Rady Miejskiej Warszawy. Przed kapitulacją stolicy był zakładnikiem gwarantującym przestrzeganie pertraktacji prezydenta Stefana Starzyńskiego z Niemcami. Aresztowany przez Niemców 3 października 1939 roku, do końca listopada był więziony na Pawiaku. Mimo zniszczenia 12 września 1944 roku kościoła i plebani podczas niemieckiego bombardowania, funkcję proboszcza formalnie pełnił do lipca 1945 roku. Jakkolwiek od czerwca tego roku został proboszczem w Międzyrzeczu. W dniu 15 października 1947 roku przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku podjął się organizacji nowej parafii pw. św. Ottona. Dnia 29 listopada 1952 roku został proboszczem w Tarczynie k. Grójca. W drodze na nową placówkę, 29 stycznia 1953 roku, dostał udaru. Zmarł 20 sierpnia 1956 roku. Spoczął na Powązkach. Na bieżąco prowadził dokumentację swego życia i działalności w postaci dzienników, korespondencji, różnych notatek czy oficjalnych dokumentów. Niniejsze opracowanie egzemplifikuje jego sprawozdanie z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku. Dokument oryginalny w formie maszynopisu przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, Archiwum Prymasa Polski, Akta Protektora Wychodźstwa Polskiego, Francja – PMK Varia, Dział III/15a.
Rev. Henryk Hilchen, PhD, priest of the Archdiocese of Warsaw, was born on 30 July 1881 in Warsaw. Hilchen studied at the Faculty of Chemistry of the Warsaw University of Technology and at the Lviv Polytechnic, where he completed his education after two years. In 1905, he went to Freiburg, Switzerland, where he continued his studies at the Faculty of Law and Economics, culminating in the degree of Doctor of Political Science. In Freiburg he also studied theology and philosophy. In 1910, he returned to Poland and joined the theological seminary in Warsaw. Ordained a priest on 21 December 1912, he was vicar in the village of Dobre near Stanisławów, and then in Łowicz, in Łódź and – starting in July 1915 – in the parish of All Saints in Warsaw. In 1915 he became secretary general of the Association of Christian Workers and editor at the Christian association known as ‘Pracownik Polski’ (1916-1917). In 1919 he became a city councillor of Warsaw, editor of the monthly magazine Przewodnik Społeczny’ and chaplain of the School of Artillery Cadets and of the military unit stationed in Sołacz. In 1920 he went to Rome, where he entered the novitiate of the Dominican order and took up theological studies at Collegium Angelicum. Beginning in July 1922, by order of Pope Pius XI, he provided assistance to two successive apostolic nuncios in Poland. He was a regular correspondent for L’Osservatore Romano and L’Avvenire d’Italia. In 1929 he became the pastor of a parish in Leszno near Błonie and in 1931 of Our Lady of Częstochowa in Warsaw, where he completed the construction of a church. In 1937, he received the Gold Cross of Merit of the Republic of Poland, and in the following year was awarded the Order of Polonia Restituta. In the same year he was elected to the Warsaw City Council. Before the city’s capitulation, he was a hostage who guaranteed that President Stefan Starzyński’s negotiations with the Germans would be respected. He was arrested by the Germans on 3 October 1939 and was imprisoned in Pawiak prison until the end of November. Despite the destruction of the church and rectory during a German bombing on 12 September 1944, he formally served as pastor until July 1945. In June of that year, he became the parish priest in Miedzyrzecz. On 15 October 1947, at the Church of the Sacred Heart of Jesus in Słupsk, he undertook to organise a new parish dedicated to St Otto. On 29 November 1952 he became the parish priest in Tarczyn near Grójec. On his way to the new facility, on 29 January 1953, he suffered a stroke. He died on 20 August 1956 and was buried in Powązki cemetery. Hilchen kept an ongoing record of his life and activities in the form of diaries, correspondence, various notes and official documents. This article showcases his work among Polish workers in France during the summer of 1924. The original document in typescript form is kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno, Archive of the Primate of Poland, Files of the Protector of Polish Emigration, France – PMK Varia, Section III/15a.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 457-480
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Opieka duszpasterska nad Polakami w Danii (1892-1939)
Pastoral Care for Poles in Denmark (1892-1939)
Autorzy:: Szymański, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1956417.pdf
Data publikacji:: 2020-04-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Polacy w Danii
duszpasterstwo polskojęzyczne-polonijne
organizacje polskie
szkolnictwo polskie
Poles in Denmark
Polish-language pastoral ministry
Polish organizations
Polish education
Opis:: Do Danii emigranci polscy zaczęli przybywać od 1892 r. Początkowo emigracja była sezonowa i miała charakter rolniczy. Na ogólną liczbę 25 tys. katolików w Danii Polaków było 13 tys. W 1927 r. posługę duszpasterską wśród nich spełniało czternastu narodowościowo obcych duszpasterzy, którzy władali językiem polskim. Opieka duszpasterska kapłanów polskich zależnych od prymasa Polski napotykała niezwykły opór szowinistycznie usposobionych misjonarzy, z pochodzenia przeważnie Holendrów i Niemców. Kościół w Danii był przeciwny narodowej odrębności Polaków, dążył do ich asymilacji. Polscy kapłani nie mieli żadnych uprawnień duszpasterskich i byli całkowicie uzależnieni od miejscowych duszpasterzy. Zabiegi kardynała A. Hlonda kierowane do wikariusza apostolskiego w Kopenhadze, biskupa J. Bremsa, o dopuszczenie polskich księży do posługi duszpasterskiej nad emigracją polską w Danii pozostały bezskuteczne.
Poles began to emigrate to Holland in 1892. At first, these emigrantions were seasonal and of a farm-work nature. Among the 25 thousand Catholics in Holland, about 13 thousand were Poles. In 1927, there were 14 ethnic and national pastoral ministers for these people, and they spoke Polish. The pastoral care of these priests from Poland sent by the Primate was met by great opposition by the chauvinist missionaries who mostly came from Holland and Germany. The Church in Holland opposed Pole’s national rites and tried to assimilate them. Polish priests did not have any pastoral privileges and were completely dependent on local pastors. Cardinal A. Hlond turned to Bishop J. Brems, the apostolic nuntio in Kopenhaggen, to allow Polish priests to serve in pastoral care for the Polish emigrants in Holland, but attempts were unsuccessful.
Źródło:: Studia Polonijne; 2019, 40; 165-193
0137-5210
Pojawia się w:: Studia Polonijne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Opieka duszpasterska nad Polakami we Francji do 1926 roku. w ocenie ambasadora Alfreda Chłapowskiego
Pastoral Care of Poles in France before 1926 as Judged by Ambassador Alfred Chłapowski
Autorzy:: Szymański, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1023675.pdf
Data publikacji:: 2013-12-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Francja
Polonia
duszpasterstwo
duchowieństwo
France
Polish diaspora
ministry
clergy
Opis:: Polish emigration in France was almost exclusively represented by the Polish workers who were Roman Catholic most of the cases, and in vast majority attached to the Church – which was highlighted in a personal letter written by the Ambassador of Poland in Paris. Recognizing political influences and communities in which fellow countrymen worked, the Ambassador tried to remedy the status quo by the letter addressed to Cardinal A. Hlond. According to the letter, the work performed reasonably and sensibly by the Polish clergymen had a crucial impact upon the Polish emigration. Transmitting the related compiled dossier to the Primate, he judged the performance of the Polish pastoral care in France to the extent of opportunities and negligence in respect of the Church and Homeland before 1926.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 100; 387-401
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Opieka duszpasterska wśród Polaków we Francji w świetle protokołu ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego w Clamart w 1938 roku
Pastoral Care among Poles in France in the Light of the Protocol of the Congress of the Polish Clergy Held in Clamart in 1938
Autorzy:: Szymański, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1956509.pdf
Data publikacji:: 2019-07-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Polacy we Francji
duszpasterstwo polskojęzyczne
duszpasterze polonijni
Poles in France
Polish language ministry
Polish priests
Opis:: W okresie międzywojennym zarówno Kościół w Polsce, jak i władze rządowe zabiegały o zapewnienie rodzimej opieki religijnej wielomilionowej rzeszy wychodźstwa polskiego. Stwarzało to szeroką płaszczyznę współpracy. Motywacja miała różny charakter, od czysto pragmatycznej i politycznej na poziomie Ministerstwa Spraw Zagranicznych – ambasady, konsulatów, do religijno-humanitarnej na poziomie miejscowych duszpasterzy polskich, którzy na co dzień stykali się z rozproszoną i najbardziej opuszczoną pod względem opieki konsularnej i religijnej częścią emigracji. Dla łatwiejszej administracji posługi duszpasterskiej rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji w 1923 roku w ramach rekolekcji kapłańskich rozpoczął duszpasterskie spotkania, „zjazdy duchowieństwa polskiego” – wszystkich kapłanów Misji, które służyły wymianie doświadczeń duszpasterskich i dyskusji nad pojawiającymi się problemami emigracji polskiej. Polska Misja Katolicka we Francji jurysdykcyjnie podlegała episkopatowi Francji, który ustanowił swojego delegata do duszpasterstwa migrantów. W 1938 roku rekolekcje dla duszpasterzy polskich pracujących wśród wychodźstwa polskiego we Francji przeprowadził ks. Tomasz Mącior SAC. Odbywały się one w Clamart pod Paryżem. W ćwiczeniach tych uczestniczyło 50 duszpasterzy z ówczesnym rektorem PMK we Francji ks. F. Cegiełką. Po rekolekcjach tradycyjnie odbyły się obrady księży polskich, w których udział wzięli również: ambasador Polski Juliusz Łukasiewicz, konsul generalny w Paryżu Aleksander Kawałkowski, dyrektor Katolickiej Agencji Prasowej ks. Zygmunt Kaczyński i biskup sufragan Paryża Emanuel Anatol Chaptal. Zakres podejmowanych wyzwań przez duszpasterzy polskich egzemplifikuje zamieszczony Protokół ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego po zakończeniu rekolekcji w Clamart pod Paryżem w dniu 25 listopada 1938 roku. Kopia dokumentu znajduje się w Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji, dokument oryginalny przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie.
In the interwar period, both the Church and the Polish authorities sought to provide native religious care for a multi-million group of Poles in exile, which was a great area for cooperation. Their motivation was of a diverse nature: from purely pragmatic and political at the level of the Ministry of Foreign Affairs – embassies, consulates, to religious and humanitarian at the level of local Polish priests, who had to deal with a group of people scattered and abandoned in terms of consular and religious care. For the easier administration of the pastoral ministry, the Rector of the Polish Catholic Mission in France, in 1923, as part of the priesthood retreat, began pastoral meetings, “congresses of the Polish clergy” – all priests of the Mission, aimed at the exchange of pastoral experiences and discussion of emerging problems related to Polish emigrants. The Polish Catholic Mission in France was under the jurisdiction of the episcopate of France, which appointed its delegate to the pastoral care of migrants. In 1938, a retreat for Polish priests working for Poles in France was conducted by Fr. Tomasz Mącior SAC. It took place in Clamart near Paris. It was attended by 50 priests with the then rector of the Polish Catholic Mission in France, Fr. F. Cegiełka. After the retreat, the Polish priests’ sessions were traditionally held, in which Polish ambassador Juliusz Łukasiewicz, consul general in Paris, Aleksander Kawałkowski, director of the Catholic Press Agency, Fr. Zygmunt Kaczyński and Paris suffragan bishop, Emanuel Anatol Chaptal participated. The scope of the challenges undertaken by Polish priests is exemplified by the attached Protocol from the Polish Clergy Convention held after the retreat at Clamart on November 25, 1938. A copy of the document is stored in the Archives of the Polish Catholic Mission in France, and the original document is stored in the Archdiocesan Archives in Gniezno.
Źródło:: Studia Polonijne; 2018, 39; 339-372
0137-5210
Pojawia się w:: Studia Polonijne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Portret zbiorowy funkcjonariuszy komunistycznej Służby Bezpieczeństwa w Polsce odpowiedzialnych za porwanie i zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki (do 1984 roku)
Collective Portrait of the Officers of the Communist Security Service in Poland Responsible for the Kidnapping and Murder of Father Jerzy Popiełuszko (until 1984)
Autorzy:: Sztama, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20258066.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: repression apparatus
Waldemar Chmielewski
Department IV of the Ministry of the Interior
Catholic Church
Leszek Pękala
Adam Pietruszka
Grzegorz Piotrowski
Jerzy Popiełuszko, 1985 Toruń trial
Security Service of the Polish People’s Republic
crime of the Polish People’s Republic
aparat represji
Departament IV MSW
Kościół katolicki
Jerzy Popiełuszko
proces toruński 1985
Służba Bezpieczeństwa PRL
zbrodnia PRL
Opis:: Opracowanie ma przybliżyć czytelnikowi zbiorowy zarys biograficzny czterech funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa PRL, którzy w 1985 r. zostali skazani przez sąd na kary pozbawienia wolności za zamordowanie kapelana warszawskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” ks. Jerzego Popiełuszki. Morderstwo to stało się jedną z najgłośniejszych zbrodni, dokonanych przez oficerów komunistycznej policji politycznej w Polsce w okresie istnienia PRL. Choć na temat samego mordu powstało bardzo wiele opracowań, zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych czy publicystycznych, to w polskiej historiografii brakuje publikacji pokazujących, kim byli ludzie odpowiedzialni za dokonanie tego czynu. Artykuł przedstawia drogę życiową Waldemara Chmielewskiego, Leszka Pękali, Adama Pietruszki i Grzegorza Piotrowskiego od momentu ich narodzin do października 1984 r., kiedy to dopuścili się mordu na ks. Popiełuszce bądź byli jego inspiratorami. W tekście poddano analizie wiele elementów życia funkcjonariuszy.
The study aims to introduce the reader to a collective biographical outline of the life of four officers of the Security Service of the Polish People’s Republic who were sentenced to imprisonment by the court in 1985 for the murder of the chaplain of the Warsaw-based Independent Self-Governing Trade Union “Solidarity”, Father Jerzy Popiełuszko. The murder became one of the most notorious crimes committed by officers of the communist political police in Poland during the Polish People’s Republic. Although a great number of studies have been written about the murder itself, both academic and popular science or journalistic, Polish historiography lacks publications showing who the people responsible for the offence were. The article presents the life paths of Waldemar Chmielewski, Leszek Pękala, Adam Pietruszka and Grzegorz Piotrowski from their birth until October 1984, when they either committed or inspired the murder of Father Popiełuszko. The text analyses many elements of these officers’ lives.
Źródło:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2022, 20; 295-328
1733-6996
Pojawia się w:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Koncepcja ulokowania Wojsk Obrony terytorialnej w systemie bezpieczeństwa RP (wg stanu na dzień 22 maja 2017 r.)
Autorzy:: Stempień, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/121498.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:: Wojska Obrony Terytorialnej
Siły Zbrojne RP
Koncepcja OT
Piąty Rodzaj Sił Zbrojnych RP
struktura
wyposażenie
bezpieczeństwo narodowe
Territorial Defence Forces
Ministry of National Defence Republic of Poland
fifth component of Polish Armed Forces
Ministry of National Defence concept
Polish Army
structure
equipment
national defence
Opis:: W artykule przedstawiono zarys koncepcji Wojsk Obrony Terytorialnej jako piątego komponentu Sił Zbrojnych RP oraz ich miejsce w systemie bezpieczeństwa państwa. Zgodnie z koncepcją Ministerstwa Obrony Narodowej, Wojska Obrony Terytorialnej mają prowadzić ochronę i obronę miejscową w stałych rejonach odpowiedzialności we współdziałaniu z wojskami operacyjnymi oraz z miejscowymi organami władzy, służbami i organizacjami pozarządowymi (także paramilitarnymi), a także całym lokalnym społeczeństwem. Autor poddaje analizie strukturę, zadania oraz wyposażenie tego rodzaju sił zbrojnych. W pracy przytoczono także opinie ekspertów zajmujących się tematyką z obszaru bezpieczeństwa narodowego.
The article presents the concept of the Territorial Defense Force (TDF) as the fifth component of the Armed Forces of the Republic of Poland. Author elaborates the place of that formation in the national security system. According to the concept of the Ministry of National Defense, the Territorial Defense Forces are going to provide protection and defend areas of permanent responsibility in the close co-operation with the operational army units and local authorities. Very important role for the TDF is tight liaison with non-governmental organizations (incl. paramilitary) and with the entire local community. The author analyzes the structure, tasks and equipment of the new formation. The article also contains the opinions of experts, who are concerned with security and national defense issues.
Źródło:: Wiedza Obronna; 2017, 3-4; 188-206
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:: Wiedza Obronna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Polish ministry" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język