Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish kings" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Czy Kazimierz Wielki był wysoki? Wielkość historyczna władcy jako wyznacznik jego szacowanego wzrostu
    Was Kazimierz Wielki tall? HIstorical signiÞ cance of the sovereign as a determinant of his estimated stature
    Autorzy:
    Sorokowski, Piotr
    Sabiniewicz, Agnieszka
    Rusicka, Irmina
    Niemczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460152.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    wzrost
    polscy królowie
    status społeczny
    height
    Polish kings
    social status
    Opis:
    W prezentowanych badaniach sprawdzono, czy na ocenę wzrostu władcy może wpływać informacja o jego „historycznej wielkości”. W eksperymencie I manipulowano sukcesami, które osiągnął Baure (panujący w Egipcie około 2500 lat p.n.e.), i uzyskano 10 cm różnicy w ocenie wzrostu „sprawnego” i „nieudolnego” władcy. W eksperymencie II porównano szacowany wzrost najbardziej cenionych i najgorszych polskich królów: „wielkich” badani uważali za istotnie wyższych od przedstawianych jako nieudolni. Wyniki te sugerują, że osoby sprawujące władzę są spostrzegane jako wyższe, ale tylko gdy rządzą dobrze.
    In presented study it was shown that the estimated height of the rulers might be infl uenced by their ‘historical greatness’. In Study I (N=63) the successes achieved by Baure (Egyptian ruler about 4500 years ago) were manipulated and difference of 10 cm was obtained between the assessments of ‘skilful’ and ‘incompetent’ ruler. In Study II (N=153) the estimated height of the most respectful and the worst Polish kings were compared. In the raters’ assessment, ‘great’ Polish kings were taller than the worst. Results suggest, that powerful people are perceived as taller than in reality, but only when their rules are assessed positively.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 306-314
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ecclesiastical and theological aspects of the coronation acts of the Polish kings in the Middle Ages. An outline
    Kościelne i teologiczne aspekty aktów koronacyjnych królów polskich w średniowieczu
    Autorzy:
    Bielak, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022872.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    królowie Polski
    koronacja
    państwo i Kościół
    średniowieczna doktryna panowania
    Polish kings
    coronation
    state and Church
    medieval doctrine of lordship
    Opis:
    The coronation ceremonial of the Polish kings reflects the medieval union of the Church and state. The coronation was, therefore, not only a state ceremony but also an ecclesiastical one. It was performed by the archbishop in the cathedral in the presence of the assembled Church and through the coronation the new ruler was involved in the mission of the Church. It should also be noted that the formulary used during the coronation was built on theological foundations. Thanks to the coronation, which made the king God’s anointed, the ruler gained a special position in the state and the Church.
    Ceremoniał koronacji królów polskich wpisuje się w średniowieczny związek Kościoła i państwa. Koronacja miała więc wydźwięk nie tylko państwowy, lecz także kościelny – była udzielana przez arcybiskupa w katedrze, wobec zgromadzonego Kościoła. W pewien sposób koronacja włączała nowego władcę w misję Kościoła. Używany podczas koronacji formularz zawierał podbudowę teologiczną dokonywanego aktu. Koronacja, czyniąca z króla pomazańca Bożego, dawała władcy szczególną pozycję w państwie i w Kościele.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 47-53
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podwójna obsada urzędów ziemskich, urzędy „tytularne”/„nielegalne” w Rzeczypospolitej w XVII–XVIII w. – kilka uwag wstępnych
    Double Manning of Landed Offices, “Titular” / “Illegal” Offices in Poland in the 17th–18th Centuries – a Few Introductory Remarks
    Autorzy:
    Mikulski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194229.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    landed offices
    noblemen
    the political system of Poland in the 16th–18th centuries
    the policy of appointing Polish kings,
    dietines
    Opis:
    In the literature of the subject matter the king was presented as the only administrator of landed offices in Poland. Thanks to it, he could win the support of people, conciliate enemies and truly rule the country. Noblemen strove to get the titles since they raised the prestige and somehow substituted aristocratic titles, reserved for the small group of princes of the blood (descendants of the Rurik dynasty and Gediminas dynasty) and the Radziwiłłs [Radvilas] family. From the 16th century onwards more and more often there took place cases of double appointments for the same office. Usually such appointments occurred when the former bearer of the office had been sentenced to infamy or when noblemen at the dietine had recognized him not to be indigenous. The latter case shows the scrutinizing role of dietines in relation to landed offices. It was usually dietines that resolved the issue which appointee held the office “legally,” and which “illegally.” The collapse of the significance of dietines in the second half of the 17th century and the first half of the 18th century entailed numerous “illegal” and “titular” appointments. The latter were granted from the lands which permanently (Livonia, Chernihiv, Smolensk) or temporarily (Bratslav) had ceased to be part of Poland. However, it must be underlined once again that dietines were in a position to control the legality of holding the offices. In the second half of the 18th century official registers of people holding landed offices were published; they emphasized the “legitimizing” role of dietines.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2017, 82, 2; 71-83
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz o działających w tym czasie muzykach królewskich
    Information from Augustinian Sources Concerning 17th-Century Musical Life in Warsaw’s Church of St Martin as well as Royal Musicians from That Period
    Autorzy:
    Przybyszewska-Jarmińska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28327953.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia muzyki w XVII wieku
    Warszawa
    Augustianie
    organiści
    kantorzy
    kapela królów Polski
    17th-century music history
    Warsaw
    Augustinians
    organists
    cantors
    the Polish kings’ ensemble
    Opis:
    Kościół św. Marcina oo. augustianów w Warszawie od XVII w., kiedy warszawski Zamek Królewski stał się główną siedzibą kolejnych królów Polski, stanowił nie tylko miejsce dość intensywnego uprawiania muzyki przez samych zakonników i muzyków przez nich wynajmowanych, ale i występów kapeli królewskiej. W samym klasztorze zaś znajdowali mieszkanie muzycy królewscy, którzy należeli do zakonu św. Augustyna. Zachowane, pomimo ogromnych strat związanych z kasatą klasztoru po powstaniu styczniowym, rozproszone rękopisy dokumentujące jego dzieje, jak również akta prowincji polskiej oo. Augustianów stanowią niewykorzystywane przez muzykologów cenne źródła wiedzy na ten temat. Pierwszy paragraf  artykułu poświęcony jest muzyce i muzykom w kościele św. Marcina. Zawiera informacje o organach i ich remontach oraz o zapoznanych organistach (wśród których był Izajasz z Bochni, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski), a także kantorach (jak  znani z nazwiska Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski, który w klasztorze w Krakowie pełnił funkcję organisty, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, Esaias Pawlikowicz (?)) i muzykach innych specjalności należących do klasztornej społeczności (tu ponownie Bonawentura Krawarski oraz Andrzej Chrzanowski), jak również o zatrudnianych przez zakonników muzykach świeckich. Na podstawie zachowanych rachunków z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVII w. podane są okazje, z jakich w kościele wielokrotnie występowała kapela króla Jana III Sobieskiego, a jednorazowo kardynała Michała Stefana Radziejowskiego. Kolejne paragrafy przynoszą nieznane informacje, zaczerpnięte z rękopisów augustiańskich i różnej proweniencji źródeł uzupełniających, do biografii  muzyków królewskich. Dotyczą one nieznanych i niezrealizowanych planów Asprilia Pacellego wyjazdu w 1623 r. do Rzymu, lokalizacji kamienicy, którą w 1648 r. nabył Marcin Mielczewski wraz z małżonką Jadwigą Kołaczkówną, związków Bartłomieja Pękiela z klasztorem św. Marcina i rocznej daty jego śmierci (muzyk zmarł w 1666, a nie ok. 1670  r., jak się dotąd przyjmowało), czasu działalności w Warszawie augustianina, królewskiego śpiewaka-basa Adeodata Barochiusa, jego pochodzenia (z Perugii) oraz udziału, wraz z franciszkaninem konwentualnym Vincenzo Scapittą da Valenza  i augustaninem  Alfonso Selvaticim w założeniu w kościele św. Marcina bractwa św. Cecylii, wreszcie biografii tego ostatniego, w tym jego związków z kapelą królewską w charakterze śpiewaka-alta sięgających czasów Władysława IV, a kontynuowanych, po przerwie w latach pięćdziesiątych i być może początkach lat sześćdziesiątych, za panowania Jana II Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego, augustianina-muzyka zmarłego, według źródła wytworzonego w warszawskim klasztorze augustianów w 1678 r., jako królewski kapelmistrz.
    From the 17th-century onward, when Warsaw’s Royal Castle became the main seat of successive Polish kings, the Augustinian Church of St Martin was not only the venue for the relatively intensive music activity of the Austin Friars themselves and of musicians whom they hired, but also for performances by the royal ensemble. The royal musicians who belonged to the Order of Saint Augustine were lodged in the monastery itself. Despite enormous losses related to the 1864 dissolution of the monastery following the January Uprising, some of the handwritten materials concerning its history, as well as the documents of the Polish Augustinian province, have been preserved (though dispersed) and may provide musicologists with hitherto unresearched, precious sources of knowledge on this subject. The first section of the paper is dedicated to music and musicians at St Martin’s Church, the organ and its renovations, as well as that church’s organists known by name (who included: Izajasz of Bochnia, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski and Hieronim Bobowski), cantors (Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski – who held the post of organist in the Kraków monastery, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, and Esaias Pawlikowicz (?)), as well as musicians-members of the monastic community who performed other functions (in their numbers, again Bonawentura Krawarski, as well as Andrzej Chrzanowski), and lay musicians employed by the friars. The surviving bills from the 1680s and 90s allow us to reconstruct the occasions on which King John III Sobieski’s ensemble frequently performed in this church, which also once hosted the ensemble of Cardinal Michał Stefan Radziejowski. In later sections I quote hitherto entirely unknown information from Augustinian manuscripts and other supplementary sources of various provenance, concerning the biographies of royal musicians. From these documents we learn of: Asprilio Pacelli’s aborted plan of journey to Rome in 1623; the whereabouts of a tenement house purchased by Marcin Mielczewski and his wife Jadwiga née Kołaczek; Bartłomiej Pękiel’s links to the monastery of St Martin, and the year of his death (he died in 1666, and not around 1670, as it has been accepted so far); the period of the royal bass-singer Adeodat Barochius’ (OESA) work in Warsaw and his origins (he came from Perugia), as well as of his founding, along with the Conventual Franciscan Vincenzo Scapitta da Valenza, and another Augustinian, Alfonso Selvatici, of the Fraternity of St Cecilia at St Martin’s Church. Finally, we obtain information concerning the biography of that last musician, including his connection to the royal ensemble (where he sang alto), from the times of King Ladislaus IV Vasa, and subsequently after a break in the 1650s (possibly also the early 1660s) during the reigns of John II Casimir Vasa, Michael Korybut Wiśniowiecki, and John III Sobieski. According to a source from Warsaw’s Augustinian monastery, Selvatici died in 1678 as the royal Kapellmeister.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 2; 25-61
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwentarz skarbca koronnego z 1515 roku
    The inventory of the Crown Treasury of 1515
    Autorzy:
    Nalewajek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891955.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    skarbiec Królestwa Polskiego
    inwentarz
    regalia polskie
    insygnia koronacyjne
    królów polskich
    relikwie
    klejnoty
    ród Szydłowieckich
    treasury of the Kingdom of Poland
    inventory
    Polish regalia
    crown insignia of Polish kings
    relics
    jewels
    Szydłowiecki family
    Opis:
    The paper presents the inventory of the Crown Treasury of 1515 whose original has been preserved in the Central Public Archives (AGAD, parchment nr 4460). The inventory was written down on 5 November 1515, after the office of the Treasurer of the Kingdom of Poland was taken by Mikołaj Szydłowiecki. It contains a detailed description of three Polish royal crowns: the Crown which was used for the coronation of Polish kings (Corona Aurea Regni Poloniae), the Queen’s Crown (Corona Reginalis Maiestatis), and the Homagial Crown (Corona Homagialis), as well as the other insignia of the king’s power, also a list of the objects kept in the Crown Treasury: objects of religious cult with their description, objects that contained Christological relics, things with protective properties and objects having historical value as well as other precious objects collected there. The review of the Crown Treasury was done on King Sigismund I’s order and was carried out by his closest associates, Deputy Chancellor of the Treasury Piotr Tomicki, Chancellor Krzysztof Szydłowiecki and Jan Boner.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 63-81
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    References to Scripture in the Old Polish History of the Three Kings. Quotations, Allusions, Echoes
    Autorzy:
    Bryłka-Baranowska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50136256.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Old Polish apocrypha
    History of the Three Kings
    three kings
    biblical references
    typology
    quotations
    allusions
    echoes
    Opis:
    The article analyzes the references to Scripture in Historyja trzech kroli (History of the Three Kings), an Old Polish apocryphal work preserved in a copy from 1544. The references to the Bible are divided into quotations, allusions and echoes. Quotations were introduced either by reference to a particular location or author of the biblical text, or to an unspecified “prophet” or “evangelist.” Sometimes they were not signaled in any way. Then the quotation could only be identified by recognizing the passage to which it refers. Allusions to the Old and New Testaments mostly consisted of references to characters, places, and events, without quoting the text of Scripture itself. The featured echoes most often consisted of narrative parallelisms between the story of the Wise Men from the East and the first Church. References to Scripture in the apocryphal work served to emphasize typology and create parallelisms between biblical history and the story of the three kings. The text emphasizes the role of the Gentiles in salvation history while belittling the role of Israelites.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2024, 42, 2; 303-323
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish and Hungarian lords in the entourage of Władysław, King of Poland and Hungary 1440–1442
    Autorzy:
    Novák, Ádám
    Bacsa, Balázs Antal
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938113.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    kingdom of poland
    kingdom of hungary
    king władysław iii
    king’s entourage
    seals
    polish lords
    Opis:
    Based on the analysis of sources it can be stated that Polish presence near the king was constant and significant. The most significant officials temporarily supported the king, but did not accompany the ruler on his military campaigns. The king held Polish–Hungarian joint councils from as early as 1440. It is most probable that a significant part of the Poles took the Hungarian efforts of Władysław seriously, and many noble families saw great potential in a Hungarian service. In this paper we endeavored to call attention to the fact that a vast amount of Polish‑related genealogical data (seals, itinerary supplements) can be found from this era in the Hungarian and Austrian archives. We hope that this collection will provide assistance to many in their research.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Średniowiecza; 2019, 23; 183-198
    2544-2562
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Średniowiecza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ polityki monarchów polskich na ustrój Gdańska w latach 1454–1793
    Impact of the policy of Polish monarchs on the political system of Gdańsk in 1454–1793
    Autorzy:
    Maciejewski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533107.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Gdańsk
    Royal Prussia
    Polska
    Baltic sea
    Polish Kings (Casimir the Jagiellonian/ Kazimierz Jagiellończyk, Sigismund the old/Zygmunt Stary, Steven Bathory/Stefan Batory, Jan/ John III Sobieski, August III)
    burgrave
    council
    town council (bench)
    Third Order
    maritime policy
    Prusy Królewskie
    Polska
    Bałtyk
    monarchowie polscy (Kazimierz Jagiellończyk, Zygmunt Stary, Stefan Batory, Jan III Sobieski, August III)
    burgrabia
    rada
    ława
    Trzeci Ordynek
    polityka morska
    Opis:
    The Polish–Pomeranian sovereignty over Gdańsk continued for 338 years (970–1308) and purely Polish for 339 years (1454–1793), which corresponds to the total of 677 years, while that of the Teutonic Order and Prussia (1308–1454; 1793–1807; 1813–1918) – only to 265 years. The thirteen-years’ war continued from 1454 to 1466. Its result on the one hand was the establishment of Royal Prussia, dependent on Poland, and on the other – the granting of four great privileges (in 1454–1457) by King Casimir the Jagiellon (Kazimierz Jagiellończyk) to Gdańsk. They awarded the city with broad territorial, court and legal, trade and customs, maritime, and minting autonomy, with only limited duties towards the sovereign kings of Poland. In the 16th century, controversies between the governing patriciate and the commons started in Gdańsk around 1517. An end was put to them in 1526 by King Sigismund the Old (Zygmunt Stary), who issued Constitutiones Sigismundi that generally brought back the old political system of Gdańsk, albeit altered by the setting up of the Third Order being a representation of the commons. In the 17th century, King John (Jan) III Sobieski interfered with the political system of Gdańsk, issuing two decrees in 1678. They reinforced the rights of the monarch in the city and the position of the Third Order. The political system of Gdańsk was reformed again in mid-18th century, by King August III who in 1750 issued a declaration and a statute expanding the rights of the king in the city, and reinforcing the position of the Third Order and changing the principles of its nomination. Finally, plenty of administrative, organisational, economic, and financial questions were revised.
    Podległość polsko-pomorska Gdańska trwałą 338 lat (970–1308), a całkowicie polska 339 lat (1454–1793), łącznie więc 677 lat, gdy tymczasem krzyżacko-pruska (1308–1454; 1793–1807; 1813–1918), zaledwie 265 lat. W latach 1454–1466 toczyła się wojna trzynastoletnia, której efektem było z jednej strony utworzenie zależnych od Polski Prus Królewskich, zaś z drugiej obdarzenie Gdańska przez króla Kazimierza Jagiellończyka czterema wielkimi przywilejami z lat 1454–1457, dających miastu szeroką autonomię: terytorialną, prawno-sądową, handlowo-celną, morską oraz menniczą, przy niewielkich tylko powinnościach zwierzchnich królów polskich. W XVI w., począwszy od 1517 r., zaczęły się w Gdańsku spory między rządzącym patrycjatem a pospólstwem. Zakończył je w 1526 r. Zygmunt Stary wydając Constitutiones Sigismundi, przywracające generalnie stary ustrój Gdańska, jakkolwiek zmieniony przez utworzenie Trzeciego Ordynku, będącego reprezentacja pospólstwa. W XVII w. w sprawy ustroju Gdańska zaingerował Jan III Sobieski, wydając w 1678 r. dwa dekrety wzmacniające prawa monarsze w mieście oraz pozycję Trzeciego Ordynku. Natomiast w połowie XVIII w. ustrój Gdańska zreformował August III, wydając w 1750 r. deklarację i ordynację rozszerzające prawa króla w mieście, a nadto wzmacniające pozycję Trzeciego Ordynku oraz zmieniające zasady jego osobowej obsady. Wreszcie też dokonano rewizji wielu kwestii administracyjno-organizacyjnych, gospodarczych czy też finansowych.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 49-60
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies