Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish independence movement" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Konspiracyjna działalność Ireny Wirszyłło (1903–1944) – strażniczki więziennej z Pawiaka i Aresztu Centralnego w Warszawie
The conspiratorial activities of Irena Wirszyłło (1903–1944) – prison guard in the Pawiak and the Warsaw Central Detention Centre
Autorzy:
Kułan, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546980.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
German occupation
Prison guards
Second Republic of Poland
Pawiak
Auschwitz
Polish Independence Movement
okupacja
straż więzienna
II Rzeczpospolita
al. Szucha
Armia Krajowa
Związek Walki Zbrojnej
Opis:
This article describes the fate of Irena Wirszyłło, a prison guard working in the Pawiak and in the detention centre at Daniłowiczowska street in Warsaw. Irena Wirszyłło started her prison work career in 1925. However, we do not have much interesting material from this period of her life. We have more information regarding the period of occupation. Certainly, this was a particularly difficult time in Irena Wirszyłło's life, but it was also the best, showing the heroism of her attitudes. From the beginning of the occupation Irena Wirszyłło was engaged in underground activities. Initially in the Union of Armed Struggle (Związek Walki Zbrojnej) and later in the Home Army (Armia Krajowa). As part of her duties she was carrying help to the imprisoned and assisted the Home Army to obtain information on the functioning of the prison in the Pawiak during the occupation. In addition, Irena Wirszyłło recruited officers among the prison guards for conspiratorial work. One of the most important actions taken by Irena Wirszyłło and prison staff from Pawiak was the attempt to free Stefan Starzyński. Ultimately, this action failed as a result of the refusal of the President of Warsaw to endorse the escape plan. Irena Wirszyłło's conspiratorial activity ended tragically for her. She was first detained in Pawiak, and later moved to the camp in Auschwitz, where she died. The fate of Irene Wirszyłło’s family is tragical too, her husband was murdered in Katyn, her two brothers also did not survive Soviet captivity. This article is intended to remember this forgotten character.
Losy pracowników przedwojennej Straży Więziennej niezbyt często stają się tematem szerszych opracowań. Można to zaobserwować zarówno w odniesieniu do lat 1918– 1939, jak i 1939–1945. Lepiej opracowany jest okres okupacyjny, gorzej natomiast czasy przedwojenne. Prezentowany artykuł opisuje losy Ireny Wirszyłło, strażniczki więziennej pracującej na Pawiaku i w areszcie przy ul. Daniłowiczowskiej w Warszawie. Swoją karierę w więziennictwie Irena Wirszyłło rozpoczęła w 1925 r., jednak z tego okresu jej życia nie zachowało się zbyt wiele interesujących materiałów. Więcej informacji posiadamy z czasów okupacji. Z pewnością był to okres szczególnie trudny w życiu Ireny Wirszyłło, ale też najlepiej ukazujący bohaterskość jej postawy. Od początku okupacji Irena Wirszyłło zaangażowała się w działalność konspiracyjną, początkowo w Związku Walki Zbrojnej, a później w Armii Krajowej. W ramach swoich obowiązków niosła pomoc uwięzionym oraz ułatwiała wywiadowi Armii Krajowej pozyskanie informacji na temat funkcjonowania więzienia na Pawiaku w czasie okupacji. Dodatkowo Irena Wirszyłło werbowała funkcjonariuszki Straży Więziennej do pracy konspiracyjnej. Jednym z istotniejszych działań podjętych przez Irenę Wirszyłło i pracowników więziennych z Pawiaka była próba uwolnienia Stefana Starzyńskiego. Ostatecznie akcja ta nie powiodła się w wyniku odmowy ucieczki przez prezydenta Warszawy. Działalność konspiracyjna Ireny Wirszyłło zakończyła się dla niej tragicznie. Najpierw trafiła na Pawiak, a później do obozu w Auschwitz, gdzie zmarła. Nie mniej tragiczne są losy najbliższych Ireny Wirszyłło, jej mąż został zamordowany w Katyniu, jej dwóch braci również nie przeżyło sowieckiej niewoli.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 5, 4; 77-95
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tymona Terleckiego profil polityczny
Tymon Terlecki – a political profile
Autorzy:
Taylor-Terlecka, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1939497.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Tymon Terlecki
Polish diaspora
Polish émigré politics
Polish émigré ideals
Polski Ruch Wolnościowy „Niepodległość i Demokracja” (Polish Freedom Movement „Independence and Democracy”)
Opis:
Based in London from 1940, Tymon Terlecki (1905–2000) is seen as the architect or codifier of the Polish émigré ethos, and his writings were duly banned in communist Poland. „Emigracja” for Terlecki was essentially an act of faith, rebellious and aspiring to a dizerent reality. Its duty was to engage in the struggle for Poland’s political and cultural independence, and a literature unshackled by Marxist ideology. He also stressed the need to work together with the oppressed nations of central and East Europe, to ensure the integration of central-east Europe with Europe and its Christian heritage. Terlecki had formulated the main points of his political „brief ” before the rst issue of „Kultura” appeared in Rome in 1947. Highlighting the relevance of Adam Mickiewicz’s political journalism to the post-1945 situation, Terlecki was critical of émigré government-in-exile, and what he perceived as their delusional notions, lack of political acumen, and failure to invest in culture. Not wishing to be a passive observer, he joined the new émigré Polish Freedom Movement „Niepodległość i Demokracja” („Independence and Democracy”). Neither doctrinaire nor dogmatic, capitalist nor Marxist, their „Karta Wolnego Polaka” or „Little Grey Book”, sets out basic principles for a democratic post-war Poland. Following the Thaw, Terlecki distanced himself from émigré politics, which he felt had degenerated into ambition-driven politicizing. Collected and published posthumously as Emigracja naszego czasu (Lublin, 2003), his political essays amount to some 40 in all, a small fraction of his literary output.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2019; 225-243
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola militarna i polityczna Polskiej Organizacji Wojskowej w odzyskaniu niepodległości. Próba bilansu
The military and political role of Polish Military Organization in regaining independence. A tentative summary
Политическая и милитарная роль Польской военной организации в возвращении независимости. Попытка подведения итогов
Autorzy:
Olstowski, Przemysław
Wołos, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925830.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Polska Organizacja Wojskowa
I wojna światowa
polski ruch niepodległościowy
obóz piłsudczykowski
Polish Military Organization
World War I
Polish independence movement
Piłsudski’s political camp
Польская военная организация
Первая мировая война
польское движение за независимость
лагерь Пилсудского
Opis:
Polska Organizacja Wojskowa powstała jesienią 1914 r. z inicjatywy Józefa Piłsudskiego. Od początku swego istnienia stanowiła atut w jego ręku w stosunku do czynników politycznych i wojskowych Austro-Węgier i Niemiec. Do czasu zajęcia Królestwa Polskiego przez wojska państw centralnych latem 1915 r. odnosiło się to do wywiadu i dywersji na zapleczu frontu. W latach 1915–1918 rola POW ewoluowała od funkcji zaplecza kadrowego dla przyszłej armii polskiej tworzonej u boku państw centralnych, do tajnej organizacji wojskowej obozu niepodległościowego. W październiku i listopadzie 1918 r. odegrała istotną rolę w likwidacji okupacji austriackiej i niemieckiej w Królestwie Polskim i ochronie tworzących się ośrodków władzy polskiej, zwłaszcza na szczeblu lokalnym. Dostarczyła też kadr ochotniczych dla formującego się wówczas Wojska Polskiego. Tworzone zaś w oparciu o jej struktury na wschodzie siatki wywiadowcze na Ukrainie i w Rosji odegrały ważną rolę w czasie wojny polsko-sowieckiej 1919–1921 r.
Polish Military Organization came into being in autumn 1914 on the initiative of Józef Piłsudski. Since the beginning it was his asset against the political and military entities of Austria-Hungary and Germany. Until the Kingdom of Poland was occupied by the armies of the Central Powers in summer 1915, it concerned the intelligence and sabotage units at the rear. In 1915–1918 the role of PMO evolved from a personnel base for future Polish army created close to the Central Powers towards a secret military organization of the independence camp. In October and November 1918 it played an important role in ending the Austrian and German occupation of the Kingdom of Poland and in the protection of the centers of Polish authorities that were subsequently created, especially at local level. It also provided volunteers for the Polish Army forming at that time. The intelligence networks created in Ukraine and Russia on the basis of PMO’s structures in the East played an important role during the Polish-Soviet war of 1919–1921.
Польская военная организация (ПВО) была образована осенью 1914 г. по инициативе Юзефа Пилсудского. С самого начала своего существования она была его большим преимуществом по отношению к политическим и военным факторам Австро-Венгрии и Германии. До того момента, когда Польское Королевство стало занято войсками центральных держав летом 1915 г., это относилось к разведке и диверсии на периферии фронта. Если ранее ПВО лишь готовила будущие кадры для польской армии, создававшейся по соседству с центральными державами, то в 1915–1918 гг. роль Польской военной организации выросла – ПВО стала тайной военной организацией лагеря борцов за независимость. В октябре и ноябре 1918 г. она играла существенную роль в ликвидации австрийской и немецкой оккупации в Польском Королевстве и защите создаваемых центров польской власти, особенно на местном уровне. Она также предоставляла волонтерские кадры для формирующегося на тот момент Войска Польского. Создаваемые на основе ее структуры на востоке разведывательные сети в Украине и России сыграли важную роль во время советско-польской войны 1919–1921 г.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 159-192
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Ciołkosz i Radio Wolna Europa w świetle jego korespondencji z Janem Nowakiem-Jeziorańskim
Adam Ciołkosz and Radio Free Europe in the light of correspondence with Jan Nowak-Jeziorański
Autorzy:
Kamińska-Chełminiak, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1287944.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Adam Ciołkosz
Radio Wolna Europa
Jan Nowak-Jeziorański
Polska Partia Socjalistyczna
Polski Ruch Wolnościowy „Niepodległość i Demokracja”
Radio Free Europe
Polish Socialist Party
Polish Freedom Movement “Independence and Democracy”
Opis:
Istotnym elementem dorobku publicystycznego Adama Ciołkosza jest jego spuścizna epistolograficzna, która liczy kilka tysięcy listów. Szczególne miejsce zajmuje w niej korespondencja z Janem Nowakiem-Jeziorańskim prowadzona w latach 1946–1975, licząca 269 listów. Ciołkosz był jednym z najważniejszych publicystów politycznych Rozgłośni Polskiej RWE, szczególnie cenionym przez Nowaka. Korespondencja daje wiele dowodów na to, jak ważne miejsce zajmował na mapie sojuszników i przyjaciół Nowaka.
A significant element of Ciołkosz’s journalistic achievement is his epistolographic legacy, which comprises of several thousand letters. This includes correspondence – 269 letters – with Jan Nowak-Jeziorański, from the years 1946–1975. Ciołkosz was one of the most prominent political publicists of the Polish service of RFE, particularly valued by NowakJeziorański. The correspondence provides significant evidence that Ciołkosz was one of the biggest friends and allies of Nowak-Jeziorański.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2018, 3 (74); 151-159
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczne oraz ideologiczne motywacje działalności Romana Kisiela pseudonim „Sęp”, „Dźwignia”. Studium przypadku
Autorzy:
Machniak, Ąrkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050225.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Roman Kisiel
Polish Uprising Armed Forces
communist repression apparatus
crackdown
independence underground
underground movement
dem
Opis:
Roman Kisiel urodził się w 1916 r. w niewielkiej wsi Bystrowice położonej blisko Jarosławia. Przed wybuchem II wojny światowej pracował, jako kupiec. Pełnił także służbę w Wojsku Polskim. R. Kisiel podczas wojny aktywnie działał w podziemiu zbrojnym przeciwko Niemcom okupującym Polskę. Był dowódcą oddziału zbrojnego, który bronił również polskiej ludności przed atakami oddziałów UPA. Swoją działalność polityczną i konspiracyjną kontynuował po zakończeniu II wojny światowej. Przez wiele lat był aktywnym działaczem Polskiego Stronnictwa Ludowego. Po 1945 r., jako działacz niepodległościowy znalazł się w zainteresowaniu komunistycznego aparatu represji. Polska w tym czasie znalazła się w strefie wpływu ZSRR, który siłą narzucił nowy ustrój polityczno - społeczno - gospodarczy. Kisiel po zakończeniu II wojny był wielokrotnie aresztowany i prześladowany przez władzę komunistyczną. Będąc przekonanym o zbliżającym się kolejnym konflikcie międzynarodowym założył niepodległościową organizację zbrojną o nazwie Polskie Powstańcze Siły Zbrojne. Jej celem był walka o wolną i niepodległą Polskę. Organizacja ta została rozpracowana przez komunistyczny aparat represji a Kisiel oraz jego współpracownicy zostali pozbawieni wolności. Po wyjściu na wolność Kisiel w dalszym ciągu był represjonowany przez władze polityczne i znajdował się w zainteresowaniu aparatu represji. Przeciwnicy zarzucali mu zdradę i realizacje prywatnych celów. Jego bliscy współpracownicy cenili go za wierność swoim ideałom oraz za to, że poświęcił swoje życie w walce za demokratyczną Polskę. Postać Roman Kisiela wzbudza uznanie wśród wielu badaczy, ma również zdecydowanych przeciwników.
Roman Kisiel was born in 1916 in the small village of Bystrowice near Jarosław. Before the outbreak of World War II, he worked as a merchant. He also served in the Polish Army. During the war, Kisiel was active in the armed underground against the Germans who occupied Poland. He was the commander of an armed detachment that also defended the Polish population against attacks by UPA units. He continued his political and underground activities after the end of World War II. For many years he was an active activist of the Polish People's Party. After 1945, as an independence activist, he found himself in the interest of the communist repression apparatus. At that time, Poland found itself in the sphere of influence of the USSR, which forcibly imposed a new political, social and economic system. After the end of World War II, Kisiel was arrested and persecuted many times by the communist authorities. Being convinced of the upcoming international conflict, he founded an armed independence organization called the Polish Insurgent Armed Forces. Its goal was to fight for a free and independent Poland. This organization was worked out by the communist repression apparatus and Kisiel and his associates were deprived of their liberty. After his release, Kisiel continued to be repressed by the political authorities and was of interest to the repressive apparatus. His opponents accused him of treason and pursuing private goals. His close associates valued him for being faithful to his ideals and for devoting his life to fighting for a democratic Poland. The figure of Roman Kisiel is appreciated by many researchers, he also has strong opponents.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2021, 19, 1; 54-69
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność Polskiego Ruchu Wolnościowego „Niepodległość i Demokracja” (PRW„NiD”) oraz publicystyka na łamach „Trybuny” w aspekcie upamiętniania wydarzeń historycznych i pielęgnacji polskości na obczyźnie
Activity of the Polish Freedom Movement “Independence and Democracy” and Political Commentary Journalism in the Trybuna Monthly in the Context of Commemorating Historical Anniversaries and Cherishing a Sense of Polishness in Exile
Autorzy:
Trudzik, Artur Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951033.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish Freedom Movement “Independence and Democracy”
London monthly Tribune
social and political life of the Second Great Emigration
Polski Ruch Wolnościowy „Niepodległość i Demokracja” (PRW „NiD”)
londyńska „Trybuna”
życie społeczno-polityczne Drugiej Wielkiej Emigracji
Opis:
Artykuł ukazuje mechanizmy oraz praktyczne działania realizowane przez Polski Ruch Wolnościowy „NiD” i jego członków, zmierzające do utrzymania polskości w warunkach uchodźczych, w szczególności związane z pielęgnacją jubileuszów (3 Maja, 15 sierpnia, 11 listopada, choć nie tylko). Istotną rolę w tym aspekcie wyznaczono organowi prasowemu – „Trybunie” oraz innym wydawnictwom związanym z Ruchem. Wypada zaznaczyć, iż tytułowa tematyka była uwypuklana głównie w latach 1945–1956, zaś później jej rola malała.
The article presents the main mechanisms and practical projects implemented by the Polish Freedom Movement “Independence and Democracy” (PRW NiD) (in general and members individually), aiming at maintaining Polish identity in exile. Special emphasis was put on the importance of the anniversaries (3 May, 15 August, 11 November, though not only) in the activity of the Movement, but also on the role played in this aspect by its press organ Trybuna, as well as other publications related to the NiD. Considering the entire history of the group, it should be noted that the theme of the title was emphasized mainly in the years 1945–1956 (this was also the first period of the Trybuna publication), and later its role was gradually decreasing. The analysis showed that the activity in the presented matter was based on three main pillars, the approximation of which was the subject of this publication.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 2; 211-228
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy KPP była patriotyczna? Dyskusja w Wydziale Historii Partii wokół referatu Tadeusza Daniszewskiego na temat „sprawy niepodległości w ruchu robotniczym”
Autorzy:
Losson, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608694.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Komunistyczna Partia Polski
Polska Partia Robotnicza
ruch robotniczy
niepodległość
legitymizacja
historiografia
Communist Party of Poland
Polish Workers’ Party
workers’ movement
independence
legitimisation
historiography
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza referatu Tadeusza Daniszewskiego „Sprawa niepodległości w ruchu robotniczym” oraz dyskusji, którą wywołał na forum Wydziału Historii Partii jesienią 1946 r. Tekst ukazuje znaczenie ideologii w początkach władzy komunistycznej w Polsce po zakończeniu II wojny światowej oraz ciągłość dawnych sporów wewnątrz szeroko pojętego ruchu robotniczego, dotyczących stosunku do niepodległości. Dotyka problemu ewolucji ideowej przedwojennych komunistów w obliczu konieczności legitymizacji systemu.The article presents an analysis of Tadeusz Daniszewski’s report entitled “The question of independence in the workers’ movement” and the discussion at the Department of the History of the Party that followed it in the autumn of 1946. The text pays attention to the importance of ideology in the early period of communist rule in Poland after the end of World War Two, and the continuity of old controversies within the broad workers’ movement concerning the attitude towards independence. It also brings up the problem of ideological evolution of pre-war communists faced with the need to legitimise the new political system.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ rewolucji październikowej na przemiany rewolucyjne na ziemiach polskich w latach 1917–1920
The influence of the October Revolution on the revolutionary changes in Poland at 1917–1920
Bлияние Октябрьской революции на революционные перемены на польских землях в годы 1917–1920
Autorzy:
Wiktor, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993263.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
October Revolution
labor movement in Poland
class struggle
opportunism
revisionism
Polish independence
strikes
demonstrations
revolutionary situation
proletariat
bourgeoisie
territory
contradictions
Polish-Soviet war
Temporary Revolutionary Committee of Poland
counterrevolution
Октябрьская революция
рабочее движение в Польше
классовая борьба
оппортунизм
ревизионизм
независимость Польши
забастовки
демонстрации
революционная обстановка
пролетариат
буржуазия
поместье
противоречия
польско-советская война
Временный революционный комитет Польши или Польревком
контрреволюция
Opis:
The main thesis of article is the influence of the Oktober Revolution on the revolutionary changes in Poland at 1917–1920. It’s described causes and results of war world 1 and the fall of 2.I nternationale. In next time were organizing the revolutionary parties of Socialdemocracy and established communist parties, which 1919 united and established in the 3th Internationale – Communist The great ideological-political role in this process played revolutionary part od Russian Socialdemocracy – bolsheviki with W.I.Lenin as leader. The polish state was fall at the end 18th century and on the war world one since 1915 the territory was occupied by Germany and Austria. There at 19th century developed capitalizm and were estblishing worker parties especialy Great Proletariat, Polish Socialist Party (PPS), Socialdemocracy of Polish Kingsdom and Litauen (SDKPi), in next time from PPS was established PPS-Left. Workers were also under ideological influence of Polish katholic church, of national and solidarity movements. At 1917–1920 were many strikes and demonstrations, the class struggle developed in cities and in the country. There were also the struggle for the independent polish state in form of 2 main class forces: 1. bourgeoisie and landlords and 2. socialist proletariat. The workers (also partialy peasants) were organizing in the councils of worker delegates (like in Russia), there were about 100 councils in main industrial centres of Poland, but they were to weak in victorious struggle against capitalist forces at 1918–1920, especialy when the Poland-Soviet Russia war breake out. In Juli 1920 in Białystok was established The Contemporary Revolutionary Committee of Poland as a Revolutionary Government of Polish Soviet Republic, but it was collapsed together with Polish revolutionists and Soviet Red Army in battle by Warsaw August 1920. In result Polish revolution defeated and won the Polish bourgeoisie and landlords with the support of international capital. There is established the liberal-democratic state, which persisted to 1926, to coup d’ etat of Marshall J. Piłsudski.
Главный тезис статьи зааключается во влиянии Октябрьской револю- ции на революционные перемены на польских землях в годы 1917–1920. В статье были назвны главные причины начала 1. мировой войны и падения 2. Интернационала. Со временем возникли фракции социалдемократических партий, которые организовались в комунистические партии и в 1919 году учредили новый 3. ИнтернационалКомунистический. Большую идейно-теоретическую и организаторскую роль сыграли революционные русские социалдемократы – большевики во главе с В.И. Лениным. Польские земли находились под разделом и были территорией борьбы чужих армий. Капитализм быстрее всех развивался под русским раздлом. Действовали многие рабочие партии, в том числе революционная СДКПиЛ, ППС-Левая и оппортунистско-реформистская ППС. Большое влияние на рабочих оказывал тоже Костёл католический, националистические группировки и группировки солидарности. В годы 1917–1920 проходили многие забастовки и рабочие демонстрации, тоже бедных крестьян и деревенского пролетариата. В 1918 году развилась борьба за создание возраждённого, нового независимого польского государства. Сталкивались две концепции: буржуазно-помещичья и пролетарско-социалистическая. Рабочие, крестьяне создавали советы делегатов рабочих, которых было около 100, однако были они слишком слабые, чтобы стать ведущим субъектом борьбы за власть. Важную роль в росте революционного влияния сыграла польско-советская война в годы 1919–1920 и создание Временного Революционного Комитета Польши в Белостоке. Окончательно в ходе классовой борьбы, многих восстаний, воен, а особенно польско-советской, сформировалось буржуазно-помещичье государство в форме демократической парламентарно-кабинетной республики. Оно существовало до мая 1926 года, когда наступил военный переворот маршала Й. Пилсудского, который ввёл авторитарную форму правления.
Źródło:
Studia Orientalne; 2019, 1(15); 93-107
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies