Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish empire" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
„Jego Świątobliwość uznaje, że lepiej będzie kontynuować wojnę, tym bardziej kiedy jest nadzieja na zwycięstwo”. Aktywność dyplomacji papieskiej podczas konfliktu polsko-tureckiego z lat 1633–1634
«Его Святейшество признает, что будет лучше продолжать войну, особенно когда есть надежда на победу». Деятельность папской дипломатии во время польско-турецкого конфликта 1633–1634 гг
Autorzy:
Duda, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969516.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Stolica Apostolska
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Imperium Osmańskie
Holy See
Polish-Lithuanian Commonwealth
Ottoman Empire
Святейший Престол
Речь Посполитая
Османская империя
дипломатия
Opis:
В статье рассматривается деятельность папской дипломатии в период польско-турецкой войны 1633–1634 гг. Особое внимание было уделено папской концепции убеждения Владислава IV Ваза начать наступательную войну против Османской империи – обещанием передачи субсидии и созданием флота христианских государств. Основой работы является рукописная переписка папского нунция в Варшаве Онората Висконти с Государственным секретариатом, собранная в Archivio Segreto Vaticano и в Biblioteca Apostlica Vaticana.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 75-97
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tatarski czyn” Norwida między hierarchią a erupcją (semantyka, konteksty, konsekwencje)
Norwids "tatarski czyn". Between hierarchy and eruption (semantics, contexts, and consequences)
Autorzy:
Zehnder, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117452.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Mickiewicz
Cieszkowski
polski romantyzm
Promethidion
aktywizm romantyczny
filozofia czynu
Imperium Rosyjskie
orientalizm
Polish Romanticism
Romantic activism
philosophy of action
Russian Empire
Orientalism
Opis:
Opierając się na polemice między Stanisławem Cywińskim a Ignacym Fikiem z lat 30. XX w. artykuł rozróżnia dwa sposoby rozumienia norwidowskiego wyrażenia „tatarski czyn”: jako ‘akcja’ lub jako ranga (z rosyjskiego czin według carskiej Tabeli rang). Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób erupcyjne i hierarchiczne odczytania „tatarskiego czynu” wpłynęły na opinie na temat Promethidiona (1851) i, szerzej, na norwidowską krytykę utopijnej myśli polskiego romantyzmu i rosyjskiej polityki. Adam Mickiewicz w latach dwudziestych i trzydziestych XIX w. wskazywał na homonimię między wyrazami czyn a czin oraz na jej potencjał w tworzeniu ambiwalencji między pozornie nieprzystającymi wyobrażeniami erupcji i hierarchii. Ponadto Mickiewicz powiązał oba rozumienia słowa czyn ze stereotypową tatarską lub mongolską „azjatyckością”. Pod tym względem sformułowanie Norwida jest konwencjonalne. Oryginalne jest jednak to, jak Norwid obraca wcześniejsze idee Mickiewicza przeciwko późniejszym poglądom autora Dziadów, który w swoich prelekcjach paryskich zdaje się gloryfikować „czyn tatarski”. W przeciwieństwie do „krwawej drabiny” rosyjskiej biurokracji i irracjonalnej tendencji w aktywizmie Mickiewicza, Norwid proponuje „stopniową pracę”, której kulminacją, a nie erupcją, jest czyn. Ten aspekt wyobraźni Norwida ukazany jest w równoległej lekturze z myślą filozofa Augusta Cieszkowskiego, który w swoich Prolegomenach do historiozofii określił historię jako „tkaninę czynów” prowadzącą do instytucji. W podobny sposób pozytywne wyobrażenie Norwida o czynie, czyli jego rewizja romantycznego akty-wizmu, powinno sytuować się poza alternatywami erupcji i hierarchii.
Drawing on a scholarly polemic of the 1930s, this paper differentiates between two ways of understanding and translating Cyprian Norwid’s formula “tatarski czyn,” as ‘Tatar deed’ (from the Polish czyn) or as ‘Tatar rank’ (from the Russian chin according to the Tsarist Table of Ranks). The aim is to show how the eruptive versus the hierarchical readings of “tatarski czyn” have influenced the opinions on Norwid’s dialogic treatise Promethidion (1851) and, more generally, on his criticism of the utopian thought of Polish Romanticism and of Russian po-litics. It was Adam Mickiewicz who in the 1820s and 1830s pointed to the homonymy between czyn and chin and its potential in enacting ambivalences between the seemingly incommensurable imaginaries of eruption and hierarchy. Moreover, Mickiewicz already linked both understandings of czyn with a stereotypical Tatar, or Mongolian, “Asianness.” In this respect, Norwid’s formula is fairly conventional. What is genuinely original, however, is how Norwid turns Mickiewicz’s earlier ideas against those of the later Mickiewicz who, in his Paris Lectures on the Slavs (1840–1844), seems to glorify the “Tatar deed.” In contrast to the “bloody ladder” of Russian bureaucracy and the irrational tendency in Mickiewicz’s activism, Norwid suggests a “gradual labor” culminating in, not erupting with, the deed (Promethidion). This aspect of Norwid’s metaphorical thought is shown in a parallel reading with the philosopher August Cieszkowski who, in his Prolegomena to Historiosophy (1838), conceptualized history as a “texture of deeds” leading to institutions. Similarly, Norwid’s positive notion of the deed, i.e. his revision of Romantic activism, should be situated beyond the alternatives of eruption and hierarchy.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2019, 37; 17-42
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Usque in Vurta fluvium”. Nad trybutem Mieszkowym
Autorzy:
Jurek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602384.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Cesarstwo Ottonów
Mieszko I
monarchia pierwszych Piastów
trybut
stosunki polsko-niemieckie
Ottonian Empire
Early Piast monarchy
tribute
Polish-German relations
Opis:
Artykuł dotyczy zagadnienia stosunków najstarszego władztwa piastowskiego w X w. do cesarstwa Ottonów. Saski kronikarz Thietmar z Merseburga w swej relacji o bitwie stoczonej w 972 r. przez polskiego księcia Mieszka I z saskim margrabią Hodonem napisał (lib. II, cap. 29), że Mieszko był „wierny cesarzowi i płacił mu trybut aż do rzeki Warty” („inperatori fidelis tributumque usque in Vurta fluvium solvens”). Zdanie to było od dawna przedmiotem sprzecznych interpretacji. Historycy niemieccy przyjmują przeważnie, że chodzi o całą zachodnią część władztwa piastowskiego (patrząc od zachodu). Historycy polscy natomiast próbowali zawsze zminimalizować znaczenie trybutu i wykazywali w związku z tym, że chodziło o jakieś cząstkowe terytorium, przy czym przeważnie wskazywano Pomorze (które leżało jednak już za Wartą) lub niewielki obszar domniemanego plemienia Lubuszan (u ujścia Warty do Odry). Autor artykułu, nawiązując do pomysłów niektórych historyków niemieckich, stara się dowieść, że dla właściwego zrozumienia rozważanego zdania trzeba je interpretować z punktu widzenia Mieszka. Chodziło zatem o całość jego władztwa, patrząc od jego centrum do Warty, i.e. rzeki pełniącej tu rolę granicy zewnętrznej. Na rzecz takiej wykładni świadczy fakt, że trybuty nakładano wówczas z zasady na całe państwa lub ludy, nie zaś na ich sztucznie wyodrębnione części. Warta rzeczywiście stanowiła orientacyjną granicę dzielącą władztwo Piastów od Pomorza. Proponowana interpretacja znakomicie pasuje do kontekstu relacji Thietmara. Tło starcia Mieszka z Hodonem stanowiła ekspansja polska na Pomorze. Komentarz, że Mieszko płacił trybut z terytorium do granicznej Warty, służył wyjaśnieniu, że Hodo miał prawo zaatakować wiernego cesarzowi księcia, skoro ten wykroczył poza wskazaną granicę. Stosunek trybutarny nawiązany został zapewne w 963 r., kiedy to (zgodnie z relacją Thietmara, którą historycy polscy często kwestionują) margrabia Gero narzucił Mieszkowi cesarskie zwierzchnictwo. Można to sobie wyobrazić w ten sposób, że gdy Gero po zwycięstwach nad Łużyczanami zbliżał się do Odry, zaniepokojony Mieszko sam mu się poddał i zaoferował trybut.
The article is about relations between the oldest Piast rulers (tenth century) and the Ottonian Empire. In his account of the battle waged in 972 by the Polish Duke Mieszko I and the Saxon Margrave Hodo, the Saxon chronicler Thietmar of Merseburg wrote (II, 29) that Mieszko was “loyal to the emperor and paid him a tribute all the way to the river Warta” (inperatori fidelis tributumque usque in Vurta fluvium solvens). This sentence has been for long the object of contradictory interpretations. As a rule, German historians maintain that it refers to the entire Western part of the Piast dominion (looking from the West). On the other hand, Polish historians always attempted to minimalize the significance of the tribute and consequently indicated that the chronicler had in mind a certain fragmentary territory; as a rule, they pointed to Pomerania (which, however, was located already beyond the Warta) or a small region of the supposed Lubuszanie tribe (at the mouth of the Warta flowing into the Odra). By referring to conceptions launched by certain German historians the author of the article tries to prove that a proper comprehension of the examined sentence calls for its interpretation from the viewpoint of Mieszko. In other words, it pertains to his whole dominion, seen from its centre towards the Warta, i.e. a river playing the part of an outer frontier. Such an interpretation is supported by the fact that at the time tributes were, as a rule, imposed on a whole state or a people and not their artificially distinguished parts. True, the Warta did constitute a rough boundary separating the Piast state from Pomerania. The proposed approach matches the context of the Thietmar account. The background of the clash between Mieszko and Hodo was Polish expansion in Pomerania. The commentary claiming that Mieszko paid a tribute from a territory up to Warta, a frontier river, was used to explain that Hodo was entitled to attack a duke loyal to the emperor since the former had crossed the boundary. The tribute-based relation was established probably in 963 when (according to Thietmar’s account, often questioned by Polish historians), margrave Gero imposed imperial supremacy over Mieszko I. Presumably, when after a victory over the Lusatians Gero moved towards the Odra, alarmed Mieszko voluntarily surrendered and offered a tribute.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 3
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American‑Russian relations in the times of the American Civil War (1861‑1865)
Autorzy:
Marczewska‑Zagdańska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653882.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
President Lincoln
Tsar Aleksander II
US Civil War
Russian Empire
Polish Insurrection of 1863
Russian Fleet
United States – Foreign Relations – Russia
Russia – Foreign Relations – United States
19th Century Diplomatic History
Opis:
The 1860s were marked by an exceptional affection and friendship in the bilateral relations between the United States, a young American republic, and the long‑established tsarist Russia. This phenomenon, which had never occurred with such intensity before or since, inspired Russian and American researchers and politicians to organize The Tsar and the President: Alexander II and Abraham Lincoln, Liberator and Emancipator exhibition which was displayed, inter alia, in Moscow in 2011. The following article analyses (on the basis of numerous source materials from the period) the reasons of this mutual amity and trust, as well as their military and economic cooperation–both internal (the Civil War in the U.S., the January Uprising in the Russian Empire), and external (the rivalry with Great Britain and France, and political calculations in the search for suitable alliances)–in the period of world power rivalry for global spheres of influence.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arthur E. Gurney – brytyjski architekt czynny w Warszawie i na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej od 1899 do 1915 roku
Arthur E. Gurney – a British architect active in Warsaw and on the former territories of the Polish Republic from 1899 to 1915
Autorzy:
Kilanowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927060.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Arthur Edward Gurney
Arthur E. Gurney
Artur Gurney
architekt
budowniczy
brytyjski architekt
projektant
sylwetka
Warszawa
Polska
Rosja
Cesarstwo Rosyjskie
Rzeczpospolita
Bronisław Brochwicz-Rogóyski
Bronisław Rogóyski
Rogóyski
bracia Horn i Rupiewicz
L.R.I.B.A.
F.R.I.B.A.
architect
constructor
British architect
designer
profile
Warsaw
Polska
Russia
Russian Empire
Polish Republic
Horn brothers and Rupiewicz
Opis:
Artykuł prezentuje sylwetkę i twórczość Arthura Edwarda Gurneya (1875-1947), brytyjskiego architekta i budowniczego czynnego w Warszawie na początku XX w., którego dokonania nie doczekały się do tej pory pogłębionych badań. Przedstawiono pochodzenie i wykształcenie architekta, jego działalność społeczną i publicystyczną, a przede wszystkim zawodową. Gurney miał udział w powstaniu ważnych obiektów w Warszawie i na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej pod zaborem rosyjskim. Wśród najważniejszych inwestycji można wymienić wieżowiec firmy „Cedergren” w Warszawie, Bibliotekę Publiczną w Warszawie czy kolonię domków dla służby folwarcznej w Fabiankach. Gurney był zaprzyjaźniony i związany zawodowo z Bronisławem Brochwicz-Rogóyskim; charakterystyczne dla jego twórczości było wykorzystanie motywów zaczerpniętych ze średniowiecznej architektury warowno-obronnej, znajdował się też pod wpływem ruchu Arts and Crafts. Działalność publicystyczna Gurneya przyczyniła się do popularyzacji wiedzy o polskiej historii i kulturze za granicą.
The article presents the profile and work of Arthur Edward Gurney (1875-1947), a British architect and constructor active in Warsaw in the beginning of the 20th century whose achievements have not been subject to any deepened research so far. The article presents the origin and educational background of this architect, his social and journalistic activity, and most of all, the professional one. Gurney contributed to creation of many important buildings in Warsaw and on the former territory of the Polish Republic under Russian rule. Among the most im¬portant investments, we can name the skyscraper of “Cedergren” company in Warsaw, the Public Library in Warsaw or the colony of houses for farm servants in Fabianki. Gurney was befriended with and professionally associated with Bronisław Brochwicz-Rogóyski; a distinctive feature of his work was the use of motifs inspired by medieval stronghold and defence architecture, he was also under influence of Arts and Crafts movement. The journalistic activity of Gurney contributed to popularisation of knowledge on Polish history and culture abroad.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2019, 2; 147-188
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brunon Schulz’s ‘Spring’: History and myth
„Wiosna” Brunona Schulza: historia i mit
Autorzy:
Bill, Stanley
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087211.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 20th century
literature, history and myth
the Austro-Hungarian Empire
Bruno Schulz (1892–1942)
Joseph Roth (1894–1939)
Bruno Schulz
historia
polityka
imperium Habsburgów
mit
Joseph Roth
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
The most prevalent popular and critical images of Bruno Schulz present a Polish-Jewish writer and artist who turned away from politics and history in his creative work only to be devoured by the most violent political and historical forces in his life. This article attempts to reinsert Schulz’s writings into the social and political history of his day and age, focusing on an interpretation of his novella Spring (Wiosna). It argues that Schulz viewed the meaning and progression of history and politics in mythical terms. Accordingly, his stories contain ironic mythologizations of social, political and historical events. In Spring, Schulz captures, or rather constructs, the mythological essence of the disintegration of the Habsburg Empire, producing his own imaginative and contradictory commentary on the history of his native region during his own lifetime.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 6; 619-633
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarze polskie na Syberii. XIX–XXI w.
Polish cemeteries in Siberia in the 19th–20th centuries
Autorzy:
Leończyk, Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502605.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Polska
Rosja
Imperium Rosyjskie
Syberia
diaspora polska
cmentarze katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Polska
Russia
Russian Empire
Siberia
Polish diaspora
Polish cemetery
Catholic Church
Opis:
The scientific purpose of the article “Polish cemeteries in Siberia in the 19th–20th centuries” is to present the history of Polish necropolises in this region. The main reason of the emergence of such necropolises is moving of Poles to the Asian part of the Russian Empire. The first separate cemeteries were founded at the initiative of the Catholic Church which was active in large centers of Siberia such as Irkutsk, Yekaterinburg and Tomsk at the beginning of the 19th century. At those Catholic cemeteries were buried the representatives of German, Lithuanian and other European nationalities, but the number of Polish burials averaged about 90%. The towns which had no separate Catholic cemeteries allocated special parts of common cemeteries to bury Catholics. The first research on this topic was done by Agaton Giller. It was entitled “Polish tombs in Irkutsk” and published in Cracow in 1864. Periodically this topic was mentioned in different articles published in magazines of interwar Poland. In the Russian Empire representatives of other nationalities and denominations were allowed to make burials in separate cemeteries. But during the Soviet period such cemeteries were systematically destroyed, especially the ones which were situated in the city boundary. The exceptions were the burials considered to be worthwhile by the Soviet authorities, for example the tombs of revolutionists and Decembrists. Such burials were transferred to city squares and walkways. With the destruction of Catholic necropolises there was a simultaneous closure of Catholic churches and other cultural institutions. For example the Catholic necropolises of Tomsk and Irkutsk were destroyed irretrievably. Nowadays Polish burial sectors are saved in cemeteries of Perm, Tobolsk and Krasnoyarsk. Individual tombs are also situated in cemeteries of Ufa, Minusinsk and Novosibirsk. The burials made during the Second World War are to be classified as a separate group. Basically, these are the tombs of deported citizens from the eastern regions of Poland. In the southern Ural and the Volga region there are military cemeteries of soldiers and officers of General Vladislav Anders’ Army. Polish rural cemeteries also form a separate group. A well-preserved cemetery of the Despotzinovka village in the Omsk region is especially noteworthy because it represents a typical Polish cemetery. Nowadays representatives of the Polish Diaspora and Funds united in the Congress of Poles in Russia, take care of the majority of those necropolises.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 4; 9-31
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowy Mińsk (1915–1918) – polskie doświadczenie podczas Wielkiej Wojny
Cinematic Minsk (1915–1918) – Polish experience during the Great War
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923310.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film
Great War
film in the Russian Empire
silent cinema
Opis:
Polish film life in the Eastern Borderlands of the former Republic of Poland is replete with numerous white spots. During World War One, however, activity was quite intense, as evidenced by book-length studies on Vilnius, Lviv and even Kiev. Minsk, the future capital of Belarus, also had its own film-related Polish culture. The article focuses on the functioning of Minsk cinemas and their repertoire, as well as the Polish accents associated with them, which repeatedly had a mobilizing and identitarian character around which the national community of this provincial city was organized. Minsk’s border status means its cinematographic ancestry can be claimed by various national cinematographies, including Russian and Belarusian, but the source query and resulting findings clearly indicate that in the years of the Great War, this center was most strongly associated with Polish culture
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 147-158
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hacer Topaktaş o poselstwie Franciszka Piotra Potockiego do Stambułu (1788–1793)
Hacer Topaktaş on Franciszek Piotr Potockis mission to Istanbul (1788–1793)
Autorzy:
Czarnecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32402920.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Hacer Topaktaş
Franciszek Piotr Potocki
diplomatic relations
Polish-Ottoman relations
Polish-Turkish relations
First Republic
Ottoman Empire
18th century
stosunki dyplomatyczne
stosunki polsko-osmańskie
relacje polsko-tureckie
I Rzeczpospolita
Imperium Osmańskie
XVIII w.
Opis:
Reading Ottoman-Polish diplomatic relations leads to a clear conclusion that in the late 18th century, the Polish-Lithuanian Commonwealth had an opportunity to enter into an international alliance as a partner alongside the Ottoman Empire. Topaktaş has not attempted to create hypothetical scenarios regarding the survival or otherwise of the First Republic, but has reconstructed the idea of an Ottoman-Polish alliance in a scholarly manner, drawing on a rich body of historical sources. The publication contains innovative insights from the fields of history, political science and international relations. It takes into account the latest state of research and the results of searches personally conducted by the author. Topaktaş has almost managed to avoid factual mistakes and errors. The scale of the research apparatus used and the high specialisation of the technique of the historian of Polish-Turkish relations makes this monograph a work complementary to the diplomatic relations between the Republic of Poland and the Ottoman Empire. The reader is presented with a convincing argument alternating with a narrative that gives the impression of a reportage on the journey and stay of Franciszek Piotr Potocki - all wrapped up in academic terminology. The author has accomplished the research goals declared in the introduction. I personally believe that Topaktaşs book is a groundbreaking and inspiring treatise on the late 18th century. It is worth recommending to enthusiasts of Ottoman studies, but also to students of history interested in the subject.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2024, 2(41); 235-249
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janusz Makarczyk’s “Jafar of Baghdad” – an important source of information about the history and literature of the Abbasid Golden Age
„Dżafar z Bagdadu” Janusza Makarczyka jako cenne źródło wiedzy o historii i literaturze arabskiej epoki Abbasydów
Autorzy:
Olkusz, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089441.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 20th century
historical romance
the Orient and Islam in popular fiction
Abbasid Empire
Harun al-Rashid
Jafar ibn Yahya
intertextuality
Janusz Makarczyk (1901–1960)
Opis:
This article deals with Janusz Makarczyk’s bestselling historical romance Jafar of Baghdad, fi rst published in 1950. Makarczyk had a varied career as a journalist, travel writer of the ‘globtrotter school’, military offi cer, diplomat and academic; his deep involvement with the Middle East and Arab history began in the 1926 when he was sent to the Polish consulate in Jerusalem. The life of Jafar ibn Yahya provided him not only with enough material for a gripping story of love and romance but also a pretext for painting a broad canvas of historical events and personages. Addressed to younger readers, the book is didactic in the sense that it offers them basic information about Islam (e.g. the division between the sunni and the shia) as well as lots of facts about the Arab world at the peak of the Abbasid Age (e.g. Harun al-Rashid and the struggle for his succession; rise and fall of the powerful Barmakid family, Harun al-Rashid’s half-sister Abassa; the great Islamic jurists Malik ibn Anas, Muhammad al-Shaybani and Al-Shafi ‘i; an assortment of poets and scholars, including the translator Ibn al-Muqaffa). In addition to countless allusions to the Book of the Thousand Nights and One Night, the narrative is encrusted with explicit and covert quotes from the Qur’an, Arabic adages and proverbs (32), the poems of Abu-l-’Atahiya and Abu Nuwas. The writer is aware that the allusions and learned references need to be contextualized in a way that is functional and that their incorporation into the main text must be handled with maximum fl exibility. The great popularity of Jafar of Baghdad in its time can be taken as proof that Makarczyk did succeed in bringing the two functions of his novel, the cognitive and the aesthetic – to instruct and to please – into a harmonious whole.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 5; 545-569
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat zobowiązań finansowych Mołdawii wobec Rzeczypospolitej i Imperium Osmańskiego w latach 1595–1606 (1611)
Remarks on Moldavia’s financial obligations towards the Commonwealth and the Ottoman Empire in 1595–1606 [1611]
Autorzy:
Bobicescu, Cristian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519704.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Moldavia
Polish-Lithuanian Commonwealth
Jeremy Mohyla
contribution
tribute
Ottoman Empire
Mołdawia
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Jeremi Mohyła
kontrybucja
trybut
Imperium Osmańskie
Opis:
Artykuł poświęcono relacjom finansowym Mołdawii z Imperium Osmańskim i Rzecząpospolitą Obojga Narodów za panowania Jeremiego Mohyły (1595–1606). Na wstępie zaprezentowano tezy polskiej i rumuńskiej historiografii na temat wielkości i sposobu opłacania trybutu, który Mołdawia musiała ponosić na rzecz Korony od 1600 r. Biorąc pod uwagę, że Mołdawia znajdowała się w sytuacji podwójnej zwierzchności (polskiej i osmańsko-tureckiej), konieczne było przedstawienie relacji finansowych, które państwo to utrzymywało z Imperium Osmańskim zarówno podczas panowania Jeremiego Mohyły, jak i w okresie wcześniejszym. W tej sytuacji polska dyplomacja próbowała całkowicie przejąć Mołdawię w swoją strefę albo przez zyskanie dla siebie całego trybutu, który Mołdawia miała wypłacić Porcie przez 30–40 lat, albo przynajmniej przez zmniejszenie jego wysokości (co byłoby równoznaczne z przyjęciem Mołdawii pod swoją ochronę w relacjach z Imperium Osmańskim). Te wszystkie działania pozostały jednak bezskuteczne na płaszczyźnie formalnej. Artykuł prezentuje fiskalne poczynania Korony wobec Mołdawii w latach 1595–1606, poddaje krytyce hipotezę polskiej historiografii co do rzekomego zmniejszenia kwoty 40 tys. czerwonych zł ustalonej w Conditie w 1600 r. do 15 tys. zł (obrachunkowych), a także dostarcza informacji zarówno na temat handlu orientalnego prowadzonego przez niektórych magnatów, jak również próby narzucenia stacji wojskowych w Mołdawii.
The article deals with the fiscal obligations of Moldavia towards the Ottoman Empire and the Polish-Lithuanian Commonwealth during the reign of Jeremy Mohyla (1595–1606). First, the text presents the theses of Polish and Romanian historiography on the size and manner of the financial contribution that Moldavia had to pay to the Crown since 1600. Given that Moldavia was under a double suzerainty (Polish and Ottoman), it was necessary to present Moldavia’s fiscal relations with the Ottoman Empire under Jeremy Mohyla and during the previous period. As a consequence of these relations, the Polish diplomacy tried either to get Moldavia for itself or to reduce the tribute it owed to the Ottomans (which would be tantamount to taking Moldavia under its protection in the relations with the Ottoman Empire), or to obtain for itself the tribute which Moldavia was paying to the Ottomans for 30–40 years. All those steps remained formally unsuccessful. The article presents Poland’s fiscal actions towards Moldavia in 1595–1606, criticises the hypothesis of Polish historiography about the alleged reduction of 40,000 red złotys set in Conditie in 1600 to 15,000 złotys, provides information on the Oriental trade of some magnates, and also on the imposition of military obligations (stacja wojskowa) in Moldavia.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2022, 83, Spec.; 201-221
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ład pokojowy w Europie Środkowej według Frontu Odrodzenia Polski po zakończeniu drugiej wojny światowej
Peace order in Central Europe after the World War II, as perceived by the Polish Revival Front
Autorzy:
Miszewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929187.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uniwersalizm katolicki
katolickie zasady moralne
polskie imperium
polski unionizm
związki państw
Europa Środkowa
Catholic universalism
Catholic moral principles
Polish empire
Polish unionism
federation states
Central Europe
Opis:
The Polish Revival Front construed its conception of the peace order on the grounds of universalism and the moral principles approved by the Catholic Church. In order to ensure future prosperity of Central Europe, Poland would initiate an empire (a bloc of Baltic and Balkan states), which would rely on the Polish tradition of peaceful unionism, Catholic morality and culture. In the east, Poland would have its border as proclaimed by the Treaty of Riga before the war. In the west, Germany would resign the land of the Oder estuary – with the isles of Rugia, Uznam and Wolin, along with the lands west of the Oder and Neiss, as well as East Prussia and Gdańsk. The German lands stretching between the Elbe, the Baltic, the Czech Republic and the western borderland of Poland would stay under long-term Polish, Czech and British occupation – supervised by Polish authorities, though. The objective of this occupation action would be to deprive Germany of the West Slavic territories stretching up to the Elbe, through the incorporation of the Lubus land, granting autonomy or creating a protectorate of Lower and Upper Lusatia within the structure of the Polish state; and concluding federations with the lands of Brandenburg and Mecklenburg. Germany would thus be isolated from the Baltic (optimally, by a Danish-Polish border) in the north, while in the south, they would have no access to the Danube region. Finally, the Kiel Canal would stay under international control. In order to prevent Soviet imperialism in the Balkans, Poland and Romania would wield control over Moldova, while Finland and Estonia would cooperate to isolate the USSR from the Baltic.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 2; 137-159
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernizacja poprzez kolonizację i wynarodowienie. Uwagi o pracy Malte Rolfa pt. Rządy imperialne w Kraju Nadwiślańskim. Królestwo Polskie i cesarstwo rosyjskie, przekł. Wojciech Włoskowicz, Warszawa 2016, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, ss. 505
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632208.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire, Polish Kingdom, russification, colonization, depolonization, Warsaw, Malte Rolf
Imperium Rosyjskie, Królestwo Polskie, rusyfikacja, kolonizacja, depolonizacja, Warszawa, Malte Rolf
Opis:
The article describes and analyses the Polish language edition of the book Rządy imperialne w Kraju Nadwiślańskim. Królestwo Polskie i cesarstwo rosyjskie by the German historian Malte Rolf. The article confronts the factual layer of the book with the state of research and comments on the presented interpretations. The author draws attention to the cursory treatment of the presence of civil servants, soldiers and Russian priests in the Kingdom and the similarly perfunctory presentation of the educational policy, as well as the complete omission of the liquidation of the Greek Catholic Church and its consequences.
W artykule opisano i zanalizowano polskojęzyczne wydanie pracy niemieckiego historyka Malte Rolfa pt. Rządy imperialne w Kraju Nadwiślańskim. Królestwo Polskie i cesarstwo rosyjskie. Autor konfrontuje warstwę faktograficzną książki ze stanem badań i odnosi się do przedstawionych interpretacji. Zwraca uwagę na zdawkowe potraktowanie obecności urzędników, żołnierzy i duchownych rosyjskich w Królestwie oraz polityki oświatowej, a także na całkowite pominięcie likwidacji Kościoła greckokatolickiego i jej następstw.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwids "tatarski czyn". Between hierarchy and eruption (semantics, contexts, and consequences)
Autorzy:
Zehnder, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17889236.pdf
Data publikacji:
2021-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Mickiewicz
Cieszkowski
polski romantyzm
Promethidion
aktywizm romantyczny
filozofia czynu
Imperium Rosyjskie
orientalizm
Polish Romanticism
Romantic activism
philosophy of action
Russian Empire
Orientalism
Opis:
Drawing on a scholarly polemic of the 1930s, this paper differentiates between two ways of understanding and translating Cyprian Norwid’s formula “tatarski czyn,” as ‘Tatar deed’ (from the Polish czyn) or as ‘Tatar rank’ (from the Russian chin according to the Tsarist Table of Ranks). The aim is to show how the eruptive versus the hierarchical readings of “tatarski czyn” have influenced the opinions on Norwid’s dialogic treatise Promethidion (1851) and, more generally, on his criticism of the utopian thought of Polish Romanticism and of Russian po-litics. It was Adam Mickiewicz who in the 1820s and 1830s pointed to the homonymy between czyn and chin and its potential in enacting ambivalences between the seemingly incommensurable imaginaries of eruption and hierarchy. Moreover, Mickiewicz already linked both understandings of czyn with a stereotypical Tatar, or Mongolian, “Asianness.” In this respect, Norwid’s formula is fairly conventional. What is genuinely original, however, is how Norwid turns Mickiewicz’s earlier ideas against those of the later Mickiewicz who, in his Paris Lectures on the Slavs (1840–1844), seems to glorify the “Tatar deed.” In contrast to the “bloody ladder” of Russian bureaucracy and the irrational tendency in Mickiewicz’s activism, Norwid suggests a “gradual labor” culminating in, not erupting with, the deed (Promethidion). This aspect of Norwid’s metaphorical thought is shown in a parallel reading with the philosopher August Cieszkowski who, in his Prolegomena to Historiosophy (1838), conceptualized history as a “texture of deeds” leading to institutions. Similarly, Norwid’s positive notion of the deed, i.e. his revision of Romantic activism, should be situated beyond the alternatives of eruption and hierarchy.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 17-42
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz relacji polsko-rosyjskich w podręcznikach szkolnych Mojżesza Ostrogorskiego
Autorzy:
Boridczenko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916824.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Moisey Ostrogorsky
textbook narrative
Polish-Russian relations
Russian Empire
Polska
Mojżesz Ostrogorski
narracja podręcznikowa
relacje polsko-rosyjskie
Imperium Rosyjskie
Polska
Opis:
The goal of this article is to show how the history of Polish-Russian relations was presented in textbooks on the national history of the Russian Empire written by Moisey Ostrogorsky (1854-1921). To this end, a textual analysis was carried out.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2021, 4 (31); 68-88
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies