Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish emigration in France" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sprawozdanie ks. dr. Henryka Hilchena z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku
Autorzy:
Szymański ks., Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088361.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rev. Henryk Hilchen
Polish pastoral ministry in France
Polish emigration in France
ks. Henryk Hilchen
duszpasterstwo polonijne we Francji
emigracja polska we Francji
Opis:
Ksiądz dr Henryk Hilchen – kapłan archidiecezji warszawskiej. Urodził się 30 lipca 1881 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej i na Politechnice Lwowskiej, gdzie ukończył kształcenie po dwóch latach. W 1905 roku wyjechał do szwajcarskiego Fryburga, gdzie kontynuował studia na Wydziale Prawa i Ekonomii, uwieńczone stopniem doktora nauk politycznych. We Fryburgu studiował także teologię i filozofię. W 1910 roku wrócił do kraju i wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. W dniu 21 grudnia 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem we wsi Dobre k. Stanisławowa, w Łowiczu, w Łodzi, a od lipca 1915 roku w parafii pw. Wszystkich Świętych w Warszawie. Od 1915 roku był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, redaktorem organu stowarzyszeń chrześcijańskich „Pracownik Polski" (1916-1917). W 1919 roku został radnym miasta stołecznego Warszawy, redaktorem miesięcznika „Przewodnik Społeczny”, kapelanem Szkoły Podchorążych Artylerii oraz jednostki wojskowej stacjonującej na Sołaczu. W 1920 roku wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do nowicjatu zakonu dominikańskiego i podjął studia teologiczne w Collegium Angelicum. Od lipca 1922 roku, na polecenie papieża Piusa XI, służył pomocą dwóm kolejnym nuncjuszom apostolskim w Polsce. Był stałym korespondentem „L’Osservatore Romano" i „L’Avvenire d'Italia". W 1929 roku został proboszczem parafii w Lesznie k. Błonia, a w 1931 roku parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Warszawie, gdzie dokończył budowę kościoła. W 1937 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi RP, zaś w następnym roku został odznaczony orderem Polonia Restituta. W tym samym roku został wybrany do Rady Miejskiej Warszawy. Przed kapitulacją stolicy był zakładnikiem gwarantującym przestrzeganie pertraktacji prezydenta Stefana Starzyńskiego z Niemcami. Aresztowany przez Niemców 3 października 1939 roku, do końca listopada był więziony na Pawiaku. Mimo zniszczenia 12 września 1944 roku kościoła i plebani podczas niemieckiego bombardowania, funkcję proboszcza formalnie pełnił do lipca 1945 roku. Jakkolwiek od czerwca tego roku został proboszczem w Międzyrzeczu. W dniu 15 października 1947 roku przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku podjął się organizacji nowej parafii pw. św. Ottona. Dnia 29 listopada 1952 roku został proboszczem w Tarczynie k. Grójca. W drodze na nową placówkę, 29 stycznia 1953 roku, dostał udaru. Zmarł 20 sierpnia 1956 roku. Spoczął na Powązkach. Na bieżąco prowadził dokumentację swego życia i działalności w postaci dzienników, korespondencji, różnych notatek czy oficjalnych dokumentów. Niniejsze opracowanie egzemplifikuje jego sprawozdanie z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku. Dokument oryginalny w formie maszynopisu przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, Archiwum Prymasa Polski, Akta Protektora Wychodźstwa Polskiego, Francja – PMK Varia, Dział III/15a.
Rev. Henryk Hilchen, PhD, priest of the Archdiocese of Warsaw, was born on 30 July 1881 in Warsaw. Hilchen studied at the Faculty of Chemistry of the Warsaw University of Technology and at the Lviv Polytechnic, where he completed his education after two years. In 1905, he went to Freiburg, Switzerland, where he continued his studies at the Faculty of Law and Economics, culminating in the degree of Doctor of Political Science. In Freiburg he also studied theology and philosophy. In 1910, he returned to Poland and joined the theological seminary in Warsaw. Ordained a priest on 21 December 1912, he was vicar in the village of Dobre near Stanisławów, and then in Łowicz, in Łódź and – starting in July 1915 – in the parish of All Saints in Warsaw. In 1915 he became secretary general of the Association of Christian Workers and editor at the Christian association known as ‘Pracownik Polski’ (1916-1917). In 1919 he became a city councillor of Warsaw, editor of the monthly magazine  Przewodnik Społeczny’ and chaplain of the School of Artillery Cadets and of the military unit stationed in Sołacz. In 1920 he went to Rome, where he entered the novitiate of the Dominican order and took up theological studies at Collegium Angelicum. Beginning in July 1922, by order of Pope Pius XI, he provided assistance to two successive apostolic nuncios in Poland. He was a regular correspondent for L’Osservatore Romano and L’Avvenire d’Italia. In 1929 he became the pastor of a parish in Leszno near Błonie and in 1931 of Our Lady of Częstochowa in Warsaw, where he completed the construction of a church. In 1937, he received the Gold Cross of Merit of the Republic of Poland, and in the following year was awarded the Order of Polonia Restituta. In the same year he was elected to the Warsaw City Council. Before the city’s capitulation, he was a hostage who guaranteed that President Stefan Starzyński’s negotiations with the Germans would be respected. He was arrested by the Germans on 3 October 1939 and was imprisoned in Pawiak prison until the end of November. Despite the destruction of the church and rectory during a German bombing on 12 September 1944, he formally served as pastor until July 1945. In June of that year, he became the parish priest in Miedzyrzecz. On 15 October 1947, at the Church of the Sacred Heart of Jesus in Słupsk, he undertook to organise a new parish dedicated to St Otto. On 29 November 1952 he became the parish priest in Tarczyn near Grójec. On his way to the new facility, on 29 January 1953, he suffered a stroke. He died on 20 August 1956 and was buried in Powązki cemetery. Hilchen kept an ongoing record of his life and activities in the form of diaries, correspondence, various notes and official documents. This article showcases his work among Polish workers in France during the summer of 1924. The original document in typescript form is kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno, Archive of the Primate of Poland, Files of the Protector of Polish Emigration, France – PMK Varia, Section III/15a.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 457-480
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System i formy polonistycznej edukacji dzieci polskich uchodźców we Francji w latach 1919-1945 (wybrane zagadnienia)
System and Forms of Polish Language Education of Children of Polish Refugees in France between 1919 and 1945 (Selected Issues)
Autorzy:
Pachowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13141254.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
emigracja polska we Francji w XX wieku
nauczanie języka polskiego we Francji
szkoły polskie we Francji
Polish emigration in France in the 20th century
teaching the Polish language in France
Polish schools in France
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka systemu i form nauczania języka polskiego dzieci polskich emigrantów we Francji w latach 1919–1945. Cezury czasowe nie są przypadkowe – wyznaczają je dwie istotne daty. Rok 1919 to początek emigracji zarobkowej Polaków do Francji trwającej do wybuchu II wojny światowej, a rok 1945 to zakończenie tej wojny. Podstawę materiałową przedstawianych rozważań stanowią źródła archiwalne zgromadzone przede wszystkim w Bibliotece Polskiej w Paryżu oraz publikacje polsko- i francuskojęzyczne odnoszące się do omawianego zagadnienia. Nauka języka polskiego dzieci i młodzieży, bądź kontynuacja rozpoczętej w Polsce edukacji polonistycznej, stanowiła niezwykle ważny aspekt zachowania polskiej tożsamości i pozwalała przetrwać trudny okres emigracji. Polska zbiorowość emigracyjna dążyła do tego, aby nauczanie języka ojczystego było prowadzone systematycznie, intensywnie i skutecznie.
The aim of this article is to characterise the system and forms of teaching the Polish language to children of Polish emigrants in France between 1919 and 1945. The time frames are not accidental as they are marked by two important dates. 1919 marks the beginning of economic emigration of Poles to France, which lasted until the outbreak of the Second World War, while 1945 marks the end of the war. The basis for the considerations presented are archival sources collected primarily at the Polish Library in Paris and Polish and French-language publications related to the subject in question. Teaching of the Polish language to children and young people or the continuation of the Polish language education once begun in Poland was an extremely important aspect of maintaining Polish identity and allowed the Polish community to survive the difficult period of emigration. The Polish émigré community strived to ensure that teaching of the mother tongue was conducted systematically, intensively and effectively.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2022, 30, 2; 1-12
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy polskiej emigracji zarobkowej we Francji w latach kryzysu gospodarczego – nowe spojrzenie badawcze
The History of Polish Emigration in France during the Economic Crisis – a New Research Perspective
Autorzy:
Ambrochowicz-Gajownik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233771.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish emigration in France
Second Republic of Poland
Third French Republic
Polish-French economic relations
emigracja polska we Francji
II Rzeczpospolita
III Republika Francuska
polsko-francuskie stosunki gospodarcze
Opis:
Celem tekstu jest opisanie losów polskiej emigracji zarobkowej we Francji w latach kryzysu ekonomicznego. Tekst koncentruje się wokół niełatwej egzystencji Polaków, uzależnionej od wewnętrznej polityki Francji, związanej z zastosowaniem licznych obostrzeń, a także od ogólnych relacji polsko-francuskich. Emigracja polska stała się narzędziem w rozgrywkach między oboma krajami i dla obu stron była niejako obciążeniem.
The text analyses the fate of Polish economic emigration in France during the economic crisis. The article focuses on the difficult existence of Poles, dependent on the internal politics of France, related to the application of numerous restrictions, and on general Polish-French relations. Polish emigration became an instrument in the political games between the two countries and was, in a way, a burden for both sides.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 3; 27-45
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje archiwum księcia Ksawerego Saskiego – historycznego dziedzictwa Francji, Polski i Niemiec
Autorzy:
Bajer, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052822.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ksawery Saski
archiwoznawstwo
polska emigracja we Francji w XIX w.
Biblioteka Polska w Paryżu
Xavier of Saxony
archival studies
Polish emigration in France in the 19th century
Polish Library in Paris
Opis:
W artykule omówiono historię rozproszenia archiwum ks. Ksawerego Saskiego na trzy części – francuską (Archiwum Departamentalne w Troyes), polską (Biblioteka Polska w Paryżu) oraz niemiecką (Saskie Główne Archiwum Państwowe w Dreźnie). Przedstawiono kolejne etapy procesu rozproszenia w XIX w. oraz pokazano na przykładach konkretnych prac z francuskiej i polskiej historiografii, jak rozbicie zbioru wpłynęło na stan badań prowadzonych nad życiem saskiego księcia.
The article discusses the history of the split of Prince Xavier of Saxony’s archive into three parts: a French (the Departmental Archives in Troyes), Polish (the Polish Library in Paris), and German one (the Saxon Main State Archive in Dresden). The article presents the successive stages of the scattering process throughout the 19th century and on the selected examples taken from the French and Polish historiography shows how the split of the collection affected the state of research on the life of the Saxon Prince.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 171-184
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La comtesse Laura Czosnowska, ou le malheureux destin d’une Lionne
Countess Laura Czosnowska, or the unhappy fate of a certain Lioness
Hrabina Laura Czosnowska, czyli nieszczęśliwe losy pewnej lwicy
Autorzy:
Desurvire, Emmanuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729557.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Laura Czosnowska
Edmund Chojecki
Cyprian Norwid
biografia
polska emigracja we Francji
związki polsko-francuskie w XIX wieku
biography
Polish emigration in France
Polish-French relations in the 19th century
Opis:
1. The aim of the article is to reconstruct the biography of Countess Laura Czosnowska, the daughter of Colonel Franciszek Górski, who was generally considered one of the Warsaw socialites at the beginning of the 1830s (calling Laura a “Lioness” the author makes an allusion to Stanisław Bogusławski’s play Lions and Lionesses of 1846). 2. Countess Czosnowska’s history is a streak of painful and unhappy events. Her first marriage to Captain Janusz Czosnowski, an officer of the Polish Army, that was concluded on 16 December 1830, ends in dramatic circumstances with the husband’s suicide (he suspected his wife of a romance with her step-brother, Józef Poniatowski – a natural son of Józef Antoni Poniatowski and Zofia Oborska). After this event Laura takes refuge in the palace of her mother, the wife of General Dziekoński, in Hieronimowo, where she brings up Michalina Dziekońska (later to be Zaleska). There, by accident, she contributes to the death of Michalina’s father, Michał Dziekoński, Mrs Dziekońska’s brother-in-law. A series of traumatic events results in Laura moving to Paris – and this is the beginning of the second stage of her life. 3. In the capital of France the woman makes Karol Edmund Chojecki’s acquaintance – in the circle of their mutual acquaintances the author mentions Maria Kalergis, Fryderyk Chopin and Cyprian Norwid. From Laura and Karol Chojecki’s relationship Maria was born in 1847 – and Karol admitted his fatherhood at once, however, Laura (influenced by Mrs. Dziekońska) tried to hide the fact of the birth, as she was afraid of a scandal. Czosnowska also did not even think about marrying Chojecki, as it would be seen as a misalliance. As a result of Mrs. Dziekońska’s intrigues Karol lost contact with his daughter; to make things worse he was forced to leave France for political reasons (he was involved in the activities of Pierre-Joseph Proudhon’s “Voix du Peuple” and of Adam Mickiewicz’s “Trybuna Ludów”). After a year’s stay in Egypt Chojecki comes to Nice; soon he also obtains a residence permit and he regains his child. The little Maria is placed in a boarding house in Neuilly, then she continues her education in Switzerland, and when she is seventeen she returns to Paris and on 12 September 1856 marries a young captain, Edmond Bureau. So the relation between Laura Czosnowska and Karol Edmund Chojecki – like her first marriage – ends in dramatic circumstances. Czosnowska’s third love affair does not look better; in 1854 she married in England Viscount Jean-Alexandre de Labarthe-Giscaro. The new husband soon turned out to be a fraudster and a bankrupt – after many problems with the law (and after some court sentences) in 1872 the viscount is finally sentenced to 20 years of hard labor in Caledonia and a fine of 3,000 francs (the reason being a forgery of a letter of credit signed on behalf of Ernest Courtot de Cissey, the then minister of war). Laura allots all her meager savings for supporting her exiled husband and for maintaining the two children from that marriage (the daughter placed in a boarding house ran by nuns and the gravely ill son). Jean-Alexandre dies in 1875. In 1881 Cyprian Norwid informs Konstancja Górska about the hurtful fate of the late Laura’s children. However, it is difficult to establish the date of Laura’s death – we may only be sure (owing to the genealogical note written by the son of Maria – Laura Czosnowska and Karol Edmund Chojecki’s natural daughter – saying that she died – like many Polish emigrants – in the Paris St Casimir’s Institute. We may also suppose that Chojecki tried to aid her in the last years of her life, although we do not have documents that could unambiguously confirm these intuitions.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 207-231
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys działalności Stanisława Kary w służbie dyplomatyczno-konsularnej we Francji w latach 1932–1938
An outline of Stanisław Kara’s activities in his diplomatic and consular service in France (1932–1938)
Autorzy:
Ambrochowicz-Gajownik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159478.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej
Trzecia Republika Francuska
emigracja polska we Francji
polsko-francuskie stosunki gospodarcze
consular service of the Second Republic of Poland
French Third Republic
Polish emigration in France
Polish-French economic relations
Opis:
The following article aims at providing an outline of the multifaceted activities of Stanisław Kara, the consul in Lille and Paris in the 1930s and the émigré counsellor at the Embassy of the Republic of Poland in Paris.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2022, 3 (34); 164-183
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of the Polish People’s Party in France – short monograph
Działalność Polskiego Stronnictwa Ludowego we Francji – krótka monografia
Autorzy:
Indraszczyk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446652.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Polskie Stronnictwo Ludowe we Francji
Polonia we Francji
zimna wojna
polska emigracja polityczna
The Polish People's Party in France
Polish community in France
Cold War
polish political emigration
Opis:
The article presents an outline of history of the Polish People’s Party in F rance, active in years 1947-1999, which was a part of the Polish People’s Party in Exile. The Party belonged to the so-called Polish independence emigration. The PSL in France developed dynamically from the late 1940s until the early 1960s. In the following years, its activity diminished gradually and a great number of local party clubs were liquidated. The main reasons behind such decrease in activity of the PSL included, first of all, ageing of its members, lack of inflow of young people into the party and lack of financial resources. Only the most persistent and idealistic activists remained until regaining of independence and overthrowing of communism in Poland. Upon rebirth of the independent PSL in Poland, these activists considered themselves to be the foreign part of the domestic PSL.
W artykule naszkicowano historię Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) we Francji działającego w latach 1947-1990, które było częścią Polskiego Stronnictwa Ludowego na Uchodźstwie, kierowanego przez Stanisława Mikołajczyka. Partia ta należała do tzw. polskiej emigracji niepodległościowej, której celem było działanie na rzecz wyzwolenia Polski spod jarzma komunistycznego. PSL we Francji dynamicznie się rozwijało od końca lat 40. do początku lat 60. XX wieku. W kolejnych latach działalność coraz bardziej zamierała, likwidacji uległa znaczna część kół stronnictwa. Przyczyną zmniejszenia aktywności PSL było przede wszystkim starzenie się jego członków, brak napływu młodych osób do partii, brak środków finansowych na prowadzenie działalności. Do czasu odzyskania samodzielności i odrzucenia komunizmu w Polsce dotrwali tylko najwytrwalsi, ideowi działacze. Działacze ci, po odrodzeniu się niezależnego PSL w Polsce, uznali się za zagraniczną część PSL w kraju.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2023, 22, 3; 81-107
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografie polonijne jako historyczne dziedzictwo archiwalne Polskiej Misji Katolickiej we Francji
Autorzy:
Czarnowski ks., Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088366.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Polish diaspora in France
the Polish Catholic Mission in France
Polish Paris
Polish Church in France
Polish Seminary in Paris
photographs of the Polish diaspora
associations of the Polish diaspora
Polish emigration
Polonia we Francji
Polska Misja Katolicka we Francji
polski Paryż
Kościół Polski we Francji
Seminarium Polskie w Paryżu
fotografie polonijne
stowarzyszenia polonijne
emigracja polska
Opis:
Artykuł został poświęcony wybranym zespołom zasobu archiwalnego Polskiej Misji Katolickiej, w którym omówiono znalezione tam fotografie w kontekście historycznym. Zachowany materiał przedstawia uroczystości religijne oraz patronalne poszczególnych stowarzyszeń polonijnych. Zaprezentowano także zdjęcia obiektów sakralnych, fotografie dokumentujące pomoc Polsce w okresie stanu wojennego, a także te znajdujace się w organach prasowych Polskiej Misji Katolickiej: „Polak we Francji”, „Polska Wierna”, „Glos Katolicki”. W dalszej kolejnosci przedstawiono fotografie w zbiorach luźnych. Najstarsze z nich dotyczą wydarzeń po 1919 r., kiedy Polacy przybyli do Francji w celach zarobkowych. Po I wojnie światowej Francja potrzebowała rąk do pracy, głównie w kopalniach, toteż szukała ich w wielu miejscach, również w niedawno odrodzonej Polsce. Zaprezentowano także zdjęcia obozowe, przekazane Archiwum PMK przez Barbarę Kujawską-Biernat, córkę bratanicy zmarłego ks. prałata Wiktora Miedzińskiego, który w latach 1945-1958 był polskim duszpasterzem w Metzu.
This article focuses on the photographs included in selected record groups in the Archives of the Polish Catholic Mission and discusses them in their historical context. The preserved material presents religious celebrations and patronal feasts of individual associations of the Polish diaspora. The paper also describes the photographs of religious buildings, those documenting support given to Poland when martial law was in force, and those found in the press organs of the Polish Catholic Mission: “Polak we Francji”, “Polska Wierna” and “Glos Katolicki”. The further part contains photographs in loose collections. The oldest ones relate to the events after 1919, when Poles arrived in France for economic reasons. After World War I, France needed workers, particularly in mines, and looked for them in numerous places, including Poland. The article also presents camp photographs, given to the Archives of the Polish Catholic Mission by Barbara Kujawska-Biernat, the daughter of the niece of Prelate Wiktor Miedziński, who worked as a Polish priest in Metz from 1945 to 1958.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 29-48
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comment garder la foi et l’unité avec l’Église en Pologne en dehors du pays d’origine ? – à la lumière de la correspondance du Cardinal Wyszyński avec le Recteur de la Mission catholique polonaise en France
Keeping the faith outside the home country in the light of the correspondence of Cardinal Wyszyński with the Rector of the Polish Catholic Mission in France
Jak zachować wiarę poza granicami kraju ojczystego ? – w świetle korespondencji kard. Stefana Wyszyńskiego z Rektorem Polskiej Misji Katolickiej we Francji
Autorzy:
Klakus, Michał Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022926.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wyszyński
émigration
Gawlina
tradition
Eglise en Pologne
emigracja
tradycja
Polska Misja Katolicka
Polacy we Francji
Stefan Wyszyński
emigration
Bishop Gawlina
Polish Catholic Mission
Poles in France
Opis:
Après la Seconde Guerre mondiale, plus de 400 000 personnes d’origine polonaise vivaient en France. La plupart d’entre eux y est venue dans l’entre-deux-guerres à la recherche de travail. Ils considéraient leur séjour sur cette terre comme temporaire, par conséquent, en vue de retourner dans leur pays d’origine, ils cultivaient également les coutumes et les rituels polonais dans le domaine religieux. Leur présence était favorisée par l’existence de prêtres polonais dans les colonies ouvrières. Avec le temps, le lien de l’émigration polonaise en France avec le pays d’origine s’est affaibli. Les travailleurs polonais venant en France étaient en voie de disparition, le nombre d’associations polonaises a donc diminué. Dans les années 60 et 70 du XXe siècle, les troisième et quatrième générations d’émigrants polonais ne connaissaient leur pays d’origine que grâce aux histoires racontées par leurs parents et grands-parents. Comment préserver dans cette situation la tradition nationale et religieuse polonaise? Le Cardinal Wyszyński a tenté de répondre à cette question. Il voit un moyen de préserver l’identité religieuse des Polonais en France en maintenant la langue maternelle, l’adhésion au culte marial et la promotion du mouvement de pèlerinage. Afin de maintenir l’unité avec l’Eglise en Pologne, il a encouragé ses compatriotes à l’étranger à connaitre l’enseignement des évêques polonais et à participer à l’aide matérielle pour la Pologne.
Po II wojnie światowej we Francji mieszkało ponad 400 tys. osób polskiego pochodzenia. W większości przybyli oni do Francji w okresie międzywojennym w poszukiwaniu pracy. Pobyt na tej ziemi traktowali jako tymczasowy, dlatego z myślą o powrocie do kraju ojczystego kultywowali polskie zwyczaje i obrzędy również w sferze religijnej. Ich utrzymaniu sprzyjała obecność polskich księży w koloniach robotniczych. Wraz z upływem czasu słabła więź polskiej emigracji we Francji z krajem pochodzenia. Liczba polskich robotników przybyłych do Francji wymierała, tym samym zmniejszyła się liczebność stowarzyszeń polskich. W latach 60. i 70. XX w. trzecie i czwarte pokolenie polskich wychodźców znało kraj ojczysty jedynie z opowieści rodziców i dziadków. Jak zachować w takiej sytuacji polską tradycję narodową i religijną? Na to pytanie próbował odpowiedzieć kard. Stefan Wyszyński. W zachowaniu języka ojczystego, przywiązaniu do kultu maryjnego i propagowaniu ruchu pielgrzymkowego widział sposób na zachowanie tożsamości religijnej Polaków we Francji. Celem zachowania jedności z Kościołem w Polsce zachęcał rodaków na obczyźnie do zapoznawania się z nauczaniem polskich biskupów oraz włączeniem się w dzieło pomocy materialnej na rzecz Polski.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 165-180
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emilia Fiszer (1885–1949) – polska filozofka i kustoszka nad Sekwaną
Emilia Fiszer (1885–1949) – Polish Philosopher and Curator on the Seine River
Autorzy:
Seroka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580448.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
EMILIA FISZER
BIBLIOTEKA POLSKA W PARYŻU
MUZEUM ADAMA MICKIEWICZA W PARYŻU
FILOZOFIA POLSKA
KSIĘGARSTWO
EMIGRACJA
FRANCJA
POLISH LIBRARY IN PARIS
ADAM MICKIEWICZ MUSEUM IN PARIS
POLISH PHILOSOPHY
BOOKSELLING
EMIGRATION
FRANCE
Opis:
Emilia Fiszer (1885–1949) pochodziła z rodziny łódzkich księgarzy. Choć początkowo jej kariera naukowa skupiona była przede wszystkim wokół nauk matematyczno-przyrodniczych i filozofii (uzyskała doktorat na paryskiej Sorbonie), to jednak Fiszerówna powróciła do rodzinnych tradycji. W latach 30. XX wieku związała się na stałe z Towarzystwem Historyczno-Literackim i Biblioteką Polską w Paryżu, gdzie przez wiele lat pełniła funkcję kustoszki tejże instytucji. Celem artykułu jest zaprezentowanie sylwetki tej nieznanej szerzej filozofki i kustoszki.
Emilia Fiszer (1885–1949) came from a family of booksellers from Łodź. At first, her scientific career was focused primarily on mathematics, natural sciences and philosophy (she obtained a PhD at the Paris-Sorbonne University). However, with time Emilia Fiszer returned to her family book traditions. In the 1930s, she became permanently associated with The Historical and Literary Society and The Polish Library in Paris, where for many years she was the curator of that institution. The purpose of the article is to present the profile of this unknown philosopher and curator.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2020, 46, 2 (176); 309-324
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polsko-francuskie umowy w sprawie ubezpieczeń społecznych w okresie międzywojennym
Polish-French agreements regarding social security in the inter-war period
Autorzy:
Jarosz-Nojszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
emigration
Polish emigrants in France Polish-French relations
disability
pensions
retirement pensions
miners
miners pensions
emigracja
reemigracja
emigracja polska we Francji
stosunki polsko--francuskie
renty
emerytury
górnicy
emerytury górnicze
Opis:
In the years 1918–1939 over 600 thousand persons emigrated from Poland to France. Large numbers of Poles, who had previously lived in Westphalia and the Rhineland province, also came over to France. Amongst the Polish emigrants there was a predominance of workers and miners, and there were considerably fewer farmers. This article aims to demonstrate the steps taken by the Polish authorities to secure social security benefits, (in particular retirement pensions and disability pensions) for Poles who decided to take up paid employment in France. The source database which this article draws on is archived materials, legal acts and specialist press relating to the period being researched. The Polish authorities undertook the first attempts to guarantee social security benefits for Poles in France directly after the end of the First World War, signing a emigration agreement with France, which included the first social security records. However, it did not resolve the key issues of retirement pension and disability pension. In subsequent years further activities were conducted in this area, the greatest achievement being the signing of the agreement relating to miners benefits in 1929. Negotiations in the matter of the Polish- French insurance convention covering all types of social benefits were interrupted on the outbreak of the Second World War. It was signed after the war, in 1948.
W latach 1918–1939 z Polski do Francji wyemigrowało ponad 600 tys. osób. Do Francji przybyła także duża grupa Polaków, którzy wcześniej zamieszkiwali na terenie Westfalii i Nadrenii. Wśród polskiej emigracji dominowali robotnicy i górnicy, zdecydowanie mniej było pracowników rolnych. Celem artykułu jest pokazanie działań władz polskich podejmowanych w celu zabezpieczenia świadczeń z ubezpieczeń społecznych (w szczególności emerytalnych i rentowych) Polakom, którzy zdecydowali się na podjęcie pracy zarobkowej we Francji. Bazę źródłową artykułu stanowią materiały archiwalne, akty prawne oraz prasa specjalistyczna badanego okresu. Pierwsze próby zagwarantowania świadczeń ubezpieczeniowych dla Polaków we Francji władze polskie podjęły bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej, podpisując z Francją umowę emigracyjną, w której znalazły się zapisy dotyczące ubezpieczeń społecznych. Nie rozwiązywała ona jednak kluczowych spraw ubezpieczenia emerytalnego i rentowego. W kolejnych latach prowadzono dalsze działania w tym zakresie, których największym osiągnięciem było podpisanie w 1929 r. umowy dotyczącej ubezpieczenia górników. Rokowania w sprawie polsko-francuskiej konwencji ubezpieczeniowej obejmującej wszystkie rodzaje ubezpieczeń społecznych przerwał wybuch II wojny światowej. Została ona podpisana po wojnie, w 1948 r.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 34-52
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawa emigracji polskiej we Francji wobec działań dyplomatycznych Drugiej Rzeczypospolitej w przededniu II wojny światowej. Zarys problematyki
The attitude of Polish emigrants in France towards the diplomatic activities of the Second Polish Republic on the eve of World War II. A brief review of the issue
Autorzy:
Ambrochowicz-Gajownik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109040.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Druga Rzeczpospolita
Trzecia Republika Francuska
emigracja polska we Francji
polskie organizacje we Francji
II wojna światowa
the Second Republic of Poland
the Third French Republic
Polish emigration of France
Polish organizations in France
World War II
Opis:
Wydarzenia, które rozgrywały się w przestrzeni międzynarodowej, spowodowały, iż zaniepokojone środowiska polskiej emigracji we Francji deklarowały gotowość rozpoczęcia działań zmierzających do organizacji przygotowań mobilizacyjnych na wypadek wojny. Nie oglądając się na niezdecydowane działania władz polskich i francuskich, utworzyły dwa ośrodki czuwające nad werbunkiem ochotniczym. Pierwszy Związek Oficerów Rezerwy (ZOR) powstał w Paryżu, drugi – Centralny Komitet Obywatelski (CKO) w Lille. Większe zaangażowanie widoczne było po stronie ZOR. To właśnie on podkreślał opieszałość władz polskich w stosunku do mobilizacji emigrantów polskich na wypadek wojny. CKO zaś był pod wpływem konsulatu polskiego w Lille. Akcja werbunku ochotniczego zorganizowana przez ZOR w przeddzień wybuchu II wojny światowej przyczyniła się do powstania licznych biur werbunkowych tworzących sieć organizacyjną, która trwała nieprzerwanie do pierwszej połowy września 1939 r.
The events that took place on the international arena were of great concern to the circles of Polish emigration in France. Consequently, they proclaimed their readiness to initiate activities aimed at organizing mobilization in case of war. Due to the lack of decisive action by the Polish and French authorities, two centers overseeing the process of voluntary recruitment were established. The first one, Związek Oficerów Rezerwy (ZOR), was founded in Paris, whereas the second one, Centralny Komitet Obywatelski (CKO), in Lille. Greater involvement was clearly evident in case of the former organization. Indeed, it was this organization that indicated unusual tardiness of the Polish authorities in the context of mobilizing Polish emigrants in the event of war. CKO was noticeably influenced by the Polish consulate in Lille. Organized by ZOR immediately prior to the outbreak of World War II, the volunteer recruitment campaign contributed to the creation of numerous recruitment offices that subsequently formed a larger organizational network. It existed continuously until the first half of September 1939.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 101-113
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kursy wojskowe, kształcenie zawodowe oraz praktyka rzemieślnicza uczestników emigracji polistopadowej we Francji w latach 1831–1834
Military courses, vocational training and craftsmen’s apprenticeship of the post-November emigrants in France in 1831–1834
Autorzy:
Kuzicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519698.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
emigracja polska po powstaniu listopadowym
Francja
edukacja pozaszkolna
kursy wojskowe
praca zawodowa Polaków we Francji
Polish emigration after the November Uprising
France
extracurricular education
military courses
professional career of Poles in France
Opis:
Artykuł ukazuje problematykę związaną z przygotowaniem zawodowym, edukacją pozaszkolną oraz praktyką w przedsiębiorstwach francuskich uczestników Wielkiej Emigracji we Francji. Opisano kursy wojskowe, naukę języka francuskiego oraz praktykę w zakładach zbrojeniowych i rzemieślniczych. W artykule podjęto analizę indywidualnych przypadków byłych żołnierzy, podoficerów i oficerów powstańczych. Na podstawie kwerendy źródłowej stwierdzono, że wybierano profesje, które dawały nadzieję długoletniego zatrudnienia, jak zegarmistrzostwo, szewstwo, krawiectwo, farbiarstwo, cukrownictwo, drukarstwo i zecerstwo.
The article is devoted to the issues of professional preparation, extracurricular education and apprenticeship in French enterprises of the Poles members of the Great Emigration to France. It describes military courses, French language lessons and internships in armaments and craft enterprises. The article analyses individual cases of veterans, non-commissioned officers and officers of the November Uprising. Source research made it possible to establish that emigrants chose professions offering the hope of long-term employment, such as watchmaking, shoemaking, tailoring, dyeing, sugar-making, printing and typesetting.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2023, 84; 109-144
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzystwo Historyczno-Literackie i Biblioteka Polska w Paryżu: doświadczenie wymiany międzybibliotecznej w roku 2008/2009
Towarzystwo Historyczno-Literackie and Polish Library in Paris: Experience in Terms of Interlibrary Exchange in 2008/2009
Autorzy:
Okarma, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956451.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wyspa Świętego Ludwika
Wielka Emigracja
Towarzystwo Historyczno-Literackie
Biblioteka Polska w Paryżu
Hôtel Lambert
emigracja polska
biblioteka polska na Zachodzie
muzealnictwo
Muzeum Adama Mickiewicza
Salon Fryderyka Chopina
Muzeum Bolesława Biegasa
biblioteki polonijne
bibliotekarstwo
zbiory biblioteczne
gromadzenie zbiorów
wymiana międzybiblioteczna
Polonia we Francji
Island of St. Ludwik
Great Emigration
Historical and Literary Society
Polish Library in Paris
Polish emigration
Polish library in the West
museology
the Adam Mickiewicz Museum
the Fryderyk Chopin Salon
the Bolesław Biegas Museum
Polish library
librarianry
library collections
collection of collections
interlibrary exchange
Polonia in France
Opis:
W artykule przedstawiono historię Towarzystwa Historyczno-Literackiego / Biblioteki Polskiej w Paryżu znajdujących się na Wyspie Świętego Ludwika od momentu powołania przez Wielką Emigrację do czasów współczesnych. Opisowi poddano strukturę wewnętrzną Towarzystwa Historyczno-Literackiego i Biblioteki Polskiej oraz udostępniane zbiory: archiwa i rękopisy w Pracowni Zbiorów Specjalnych (jedynie naukowcom i badaczom), książki i czasopisma w Czytelni, zbiory artystyczne w Pracowni Kolekcji Artystycznych. Krótko omówiono mało znane wśród Polaków trzy muzea: Muzeum Adama Mickiewicza, Salon Fryderyka Chopina, Muzeum Bolesława Biegasa, stanowiące ekspozycje stałe integralnie wkomponowane w gmach Biblioteki Polskiej w Paryżu. Uwagę skupiono na własnych zawodowych doświadczeniach bibliotekarskich w Bibliotece Polskiej pod kątem dubletów i wymiany międzybibliotecznej w roku 2008/2009 i życiu codziennym, jakie w niej się toczyło. Równolegle do opisu THL/BPP sygnalizowano ówczesne losy pobliskiej rezydencji historycznej Hôtel Lambert, niegdyś należącej do rodu książąt Czartoryskich i stanowiącej polskie centrum kulturalno-polityczne. Zwrócono uwagę na przebieg debaty publicznej oraz sprzeciw francuskich środowisk konserwatorskich i Polonii francuskiej, która miała miejsce od grudnia 2008 do marca 2009 r. wobec planu przebudowy i modernizacji oryginalnej zabudowy Hotelu Lambert przez nowego właściciela.
The article presents the history of Towarzystwo Historyczno-Literackie / Polish Library in Paris located on St. Ludwik from the moment of establishing by the Great Emigration to modern times. The internal structure of the Historical-Literary Society and the Polish Library in Paris is described, as well as collections: books and magazines in the Reading Room, archives and manuscripts in the Special Collections Laboratory (only scientists and researchers), artistic collections in the Artistic Collections Laboratory. A brief description of the three unknown museums in Poland: the Adam Mickiewicz Museum, the Fryderyk Chopin Salon, the Bolesław Biegas Museum, constituting permanent exhibitions integrally incorporated into the building of the Polish Library in Paris. Attention was focused on their own professional library experience in the Polish Library in terms of interlibrary exchange in 2008/2009 and everyday life in it. Parallel to the description of THL / BPP, the then fate of the nearby historic residence, Hôtel Lambert, was once mentioned to the Czartoryski family and was a Polish cultural and political center. The article draws attention to the public debate and opposition of the French conservationist and French Polonia, which took place from December 2008 to March 2009, in view of the plan to reconstruct and modernize the original development of Hôtel Lambert by the new owner.
Źródło:
Studia Polonijne; 2019, 40; 301-353
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juliusz Daniel Jedliński (1811–1882) – powstaniec listopadowy, działacz polonijny we Francji i kawaler Orderu Virtuti Militari
Juliusz Daniel Jedliński (1811–1882) – member of the november uprising, activist of polish immigrant community in France, knight of the Order of Virtuti Militari
Autorzy:
Stulczewski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18823593.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Juliusz Daniel Jedliński
powstanie listopadowe
Wielka Emigracja
kawaler Orderu Virtuti Militari
działacz polonijny w Paryżu
kartografia i geologia Francji
November Uprising
Great Emigration
Knight of the Order of Virtuti Militari
activist of Polish immigrant community in Paris
cartography and geology of France
Opis:
Urodzony w Szadku Juliusz Daniel Jedliński podczas studiów na Uniwersytecie Warszawskim uczestniczył jako oficer w powstaniu listopadowym (1830–1831), za co został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Po upadku powstania wyemigrował na stałe do Francji. Został wykładowcą w polskiej szkole w Batignolles, której był dyrektorem w latach 1855–1860. Pod kierunkiem prof. Pierre-Armand Dufrénoy i prof. Léonce Élie de Beaumont pracował nad szczegółową mapą geologiczną Francji. Wykładał w Paryskiej Szkole Górniczej i prowadził kursy geologiczne. Poświęcił się także twórczości publicystycznej i poetyckiej na rzecz Polonii we Francji. Był zwolennikiem polityki Hotelu Lambert. Zmarł na emigracji w Paryżu.
Juliusz Daniel Jedliński, born in Szadek, during his studies at Warsaw University took part as ficer in the November Uprising (1830-1831), for which he was awarded the Order of Virtuti Militari. After the defeat oh the uprising he emigrated to France. He became a teacher in a Polish school in Batignolles, and in the years 1855-1860 was its director. Under the supervision of French professors he elaborated a detailed geological map of France. He also lectured in Paris School of Mining and ran courses in geology. Another field of his activity was journalism and poetry oriented to the Polish immigrant community in France. Hotel Lambert was his political option. He died in Paris.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2022, 22; 199-212
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies