Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish documentary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 41
Tytuł:
"The Family of Man" po latach. Wokół krytyki i recepcji wystawy
The Family of Man a few decades later
Autorzy:
Leśniak, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887883.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Edward Steichen
fotografia artystyczna
fotografia polska po 1945 roku
fotografia obca po 1945 roku
krytyka artystyczna
recepcja
reportaż
socrealizm
wystawy fotograficzne
zimna wojna
artistic photography
Polish photography after 1945
foreign photography after 1945
criticism of art
reception
documentary
socialist realism
photography exhibitions
cold war
Opis:
The photographic exhibition The Family of Man created by Edward Steichen was for the first time opened in the halls of the Museum of Modern Art in New York in 1955. It was a great commercial success and in the next less than ten years it was shown in 68 countries the world over. In the years 1959-1960 it also came to Poland and owing to its favorable reception became one of the most important turning points in the history of the Polish post-war photography, both artistic and documentary. During the next years the exhibition The Family of Man was also subjected to harsh criticism. The starting point for the present paper is the image of the exhibition that emerges from the Polish writing. The literature of the subject is modest, it consists mainly of small contributions; moreover, there are several works, in which thoughts taken from a few famous critical texts devoted to the exhibition, among others from the texts by Roland Barthes, Susan Sontag, Allan Sekula, are cited without any reflections. Only some Polish researchers interpret these important critical opinions with respect to the specific political and artistic situation that existed in Poland of the 1950s and 1960s (among others socialist realism, Gomuła’s thaw). The present article aims at indicating the profits from a reinterpretation of the exhibition on the ground of the history of Polish photography, and also of Polish culture of the post-war decades. The author tries to indicate the basis for studying Polish reception of the Steichen project. The reflections contained in the present paper are mainly focused on several subjects that are important for the exhibition, like the war, the American politics in the era of the cold war, the family. Moreover, the discussion also points to some aspects of the origin of the exhibition and to the conception of photography that is contained in it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 205-240
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1500 stron o 120 latach polskiego dokumentu
1500 Pages on 120 Years of Polish Documentary Film
Autorzy:
Szczepański, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341390.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Małgorzata Hendrykowska
film dokumentalny
kino polskie
documentary film
Polish cinema
Opis:
Recenzja dwóch powiązanych tematycznie publikacji poświęconych polskiemu filmowi dokumentalnemu: monografii Historia polskiego filmu dokumentalnego (1896-1944) autorstwa Małgorzaty Hendrykowskiej (2015) oraz tomu zbiorowego Historia polskiego filmu dokumentalnego (1945-2014) pod redakcją Małgorzaty Hendrykowskiej (2015). Recenzent dokonuje przeglądu treści obu książek, zwraca uwagę na tytaniczną pracę, jaką Małgorzata Hendrykowska włożyła w przygotowanie tych tomów jako autorka i redaktorka. W podsumowaniu Szczepański zauważa, że to dwutomowe wydanie jest projektem o trudnej do przecenienia encyklopedycznej wartości poznawczej – imponuje rozmachem koncepcji i starannością wykonania, a zarazem przywraca dokumentalistyce filmowej należną jej rangę w powojennej kulturze narodowej.
Review of two thematically related publications devoted to the Polish documentary film: Małgorzata Hendrykowska’s monograph Historia polskiego filmu dokumentalnego (1896-1944) [The History of Polish Documentary Film (1896-1944)] published in 2015 and the collected volume Historia polskiego filmu dokumentalnego (1945-2014) [The History of Polish Documentary Film (1945-2014)] also edited and published by Małgorzata Hendrykowska in 2015. Szczepański reviews the content of both books, points out the titanic work that Małgorzata Hendrykowska has put into the preparation of these volumes as an author and editor. In his summary, the reviewer notes that this two-volume edition is a project of a difficult-to-overestimate encyclopaedic value - it impresses with the concept and workmanship, while restoring documentary filmmaking to its rank in post-war national culture.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 321-325
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Verba volant, scripta manent. Spuścizna dokumentacyjna powstania styczniowego
Verba Volant, Scripta Manent: Documentary Legacy of the January Uprising
Autorzy:
Krochmal, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232829.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powstanie styczniowe
archiwa państwowe
spuścizna dokumentacyjna
duchowieństwo w powstaniu styczniowym
tajemne państwo polskie
January Uprising
state archives
documentary heritage
clergy in the January Uprising
secret Polish state
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie skomplikowanych losów spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego oraz ocena jej obecnego potencjału badawczego. Szczególną uwagę poświęcono materiałom źródłowym dotyczącym roli w powstaniu styczniowym Kościołów różnych wyznań, postawy hierarchii kościelnej wobec toczących się wydarzeń oraz udziału duchowieństwa w działaniach powstańczych. Przedmiotem zainteresowania były zarówno materiały archiwalne zgromadzone przez archiwa i instytucje pamięci w Polsce, jak i poza jej obecnymi granicami. Twórcami spuścizny dokumentacyjnej powstania styczniowego były zarówno organy władzy utworzonego państwa podziemnego i osoby zaangażowane w ruch powstańczy, jak i władze zaborcze. Najważniejsza dla odtworzenia dziejów ruchu narodowego część dokumentacji powstała w toku bieżącej działalności centralnych oraz terenowych władz powstańczych. Główna jej część jest przechowywana w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i w 2014 r. została wpisana na prestiżową listę krajową w programie UNESCO „Pamięć Świata”. Ważne źródła gromadzą archiwa państwowe w 13 miastach: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok i Suwałki. Materiały dotyczące reakcji Galicji na wybuch powstania 1863 r. są przechowywane w Archiwum Państwowym w Przemyślu, Archiwum Państwowym w Rzeszowie oraz Archiwum Narodowym w Krakowie. Fragmenty spuścizny dokumentacyjnej powstania zachowały się w archiwach instytucji polonijnych poza krajem oraz w zasobach archiwów państw sąsiadujących obecnie z Polską. Są to materiały przechowywane w archiwach państwowych w Ukrainie (głównie we Lwowie i w Kijowie), Białorusi (archiwa w Mińsku), Litwie (w archiwach i bibliotekach w Wilnie) oraz Rosji (w archiwach w Moskwie i Petersburgu oraz państwowych archiwach obwodowych w Irkucku, Omsku i Tobolsku).
The aim of this article is to recall the complicated fate of the legacy documentation of the January Uprising and to assess its current research potential. Special attention was paid to source materials concerning the role of churches of various denominations in the Uprising, the attitude of the church hierarchy towards the events and the participation of the clergy in the Uprising. The subject of interest were both archival materials collected by archives and rememberance institutions in Poland and beyond its current borders. The documentation was created by both the authorities of the newly created Underground State and people involved in the insurgent movement, as well as the partitioning authorities. The documents that were essential for reconstructing the history of the national movement were created as part of the current activities of the central and local insurgent authorities. Its principal part is stored in the Central Archives of Historical Records in Warsaw and in 2014 it was entered on the prestigious national list in UNESCO’s “Memory of the World” program. Important resources are held by state archives in 13 cities: Kalisz, Płock, Lublin, Łódź, Częstochowa, Kielce, Radom, Piotrków Trybunalski, Warszawa, Siedlce, Zamość, Białystok and Suwałki. Materials concerning Galicia’s reaction to the 1863 Uprising are stored in the State Archives inPrzemyśl, the State Archives in Rzeszów and the National Archives in Kraków. Fragments of the documentary legacy of the uprising have been preserved in the archives of Polish diaspora institutions outside the country and in the archives of the countries currently neighboring Poland. These are materials stored in state archives in Ukraine (mainly in Lviv and Kiev), Belarus (archives in Minsk), Lithuania (in archives and libraries in Vilnius) and Russia (in the archives in Moscow and St. Petersburg and the state regional archives in Irkutsk, Omsk, Tobolsk).
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 27-74
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Affirmation, Acceptance and Rejection: Polish Contemporary Documentary Filmmakers and their Relation to Poland’s Documentary Film Tradition
Autorzy:
Mąka-Malatytńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/918060.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary Polish documentary film
Tomasz Wolski
Marcin Koszałka
Wojciech Staroń
Krzysztof Kieślowski
dramaturgy
film tradition
Opis:
This paper attempts to define the complex attitude to the tradition in Poland of fact-driven cinema shared by members of the young generation of Polish documentary filmmakers. The examples of films by Marcin Koszałka and Wojciech Staroń, and Tomasz Wolski’s The Lucky Ones, discussed in greater detail, illustrate various shades of this complex attitude, oscillating between affirmation and opposition. The article argues against criticism that demands contemporary cinema take up certain issues and discard others. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 155-164
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audiovisual Tactics of Resistance of the Polish Anti-Communist Opposition in the 1980s as Illustrated by Tomasz Łabędź’s Kalendarz Wojny (War Calendar)
Audiowizualne taktyki oporu polskiej opozycji antykomunistycznej w latach 80. Na przykładzie produkcji Kalendarz Wojny w reżyserii Tomasza Łabędzia
Autorzy:
Więch, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339113.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Video Kontakt
taktyka oporu
film dokumentalny
opozycja antykomunistyczna
Polska Republika Ludowa
tactics of resistance
documentary film
anti-communist opposition
Polish People’s Republic
Opis:
This study is an interdisciplinary presentation of the changing media paradigm of the Polish anti-communists opposition in the 1980s. The article, in particular, emphasizes the first production of the Polish émigré media institution Video Kontakt, titled War Calendar, directed by Tomasz Łabędź. Interpreted as an example of audiovisual tactics of resistance, his work employed subversion and counterpoint to expose the discursive hypocrisy of the communist regime in Poland. The article also discusses the support that Polish dissident groups received from the Western trade unions and government agencies leading to the ‘paralel society’ with its own communication potential.
Niniejsze opracowanie przedstawia w sposób interdyscyplinarny zmieniający się paradygmat medialny obecny w polskiej opozycji antykomunistycznej lat 80. XX w. Skupiono się na pierwszej produkcji polskiej emigracyjnej instytucji medialnej Video Kontakt pt. Kalendarz Wojny w reżyserii Tomasza Łabędzia. Dzieło to, będące przykładem audiowizualnej taktyki oporu, wykorzystuje dywersję i kontrapunkt w celu ujawnienia hipokryzji reżimu komunistycznego w Polsce. W artykule omówiono także wsparcie dla ugrupowań polskich dysydentów, jakie zostało udzielone przez związki zawodowe i organy rządowe krajów zachodnich, co doprowadziło do powstania „społeczeństwa równoległego” posiadającego swój własny potencjał komunikacyjny.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 427-453
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biuro, natura, wyobraźnia, wiejska chata, fabryczna hala. Wizerunki artystycznej pracowni w dokumentalnym filmie o sztuce czasów PRL-u
Autorzy:
Juszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909469.pdf
Data publikacji:
2018-09-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film on art
documentary film
representation of artists
medium of film
Polish People's Republic
Opis:
Artists’ studios turned into museums are always specific representations of thepast – spatial images reflecting some idea of art and the artist, as well as his or herworks, and even the position of the spectator imagined as a visitor, admirer, insider,outsider or pilgrim.When a studio is shown through a film, its status of representation comes to theforeground very distinctly just because of the properties of the medium. A filmic representationof the studio is a result of combining images into a sequence, while individualimages attract the spectator’s attention to particular places, areas or aspectsof the space of creation, thus making him or her follow a certain trajectory of meaning.What is more, such a sequence does not have to be limited to the studio’s interiorsince the cinematic montage allows the director to expand it freely by adding somehistoricizing or contextualizing frames. Finally, film allows one to meet the artist inhis or her space through an interview, representation of the creative process or anactor-impersonator.In the first I discuss briefly three issues: the general idea of the present paperand its historical and theoretical contexts.First, my objective is to provide information on my research on Polish documentaryfilm on art in 1948–1989, which was financially supported by the Ministry ofScience and Higher Education. I was doing this research with help of a small team ofyoung scholars – phd students and a younger collegue from Institute of Art History atAdam Mickiewicz University in Poznań. In this article I will not address generalproblems related to the filmic representation of artists’ studios, but discuss severalindividual cases.Second, the historical context is connected with the hopes of totalitarian statesto use mass culture, and particularly film, to manipulate the masses. Even though inparticular decades of the 20th century, and in different countries, those hopes wereput into practice in different ways, their ideological and practical implementation hada common basis. That basis can perhaps be best described by Walter Benjamin’s ideathat a modern wish to regenerate the world requires the destruction of the auratic artand influencing the masses with some other kind of artistic creation that could organizethem according to a fixed political purpose. Benjamin believed that the most usefulin that respect would be film, which in his opinion was both technical and massoriented.The masses could receive film with little effort so that it would imperceptiblyform their mental and imaginative habits, and therefore also a political bias.My point is that the filmic representations of artists’ studios must be approachedin the general context of the role assigned to film in the communist Poland, eventhough one should also remember that artists had various attitudes and censors keptchanging their criteria of appropriateness. Still, the research focused on the representationof the artist, his or her studio, and the ideas of art will reveal an officially acceptedpicture to be transmitted into the public space. One the other hand, oneshould remember that within precisely defined political limits Polish documentary(and other) filmmakers could ignore commercial aspects and refer to the acknowledgedhigh position of art, experimenting in different ways with a relationship betweenfilm and the visual arts.Third, my theoretical context is related to the status of the documentary or, thatof reality represented in documentary films. In my view, shared also by a number ofscholars, documentaries have an element of creation and their reality is alwaysprocessed in one way or another. My examples will include studio as office, nature,space of imagination, village hut or cottage, and engine room.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2015, 26; 149-169
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyrk ze złamanym sercem, czyli dokumentalny zapis entropicznego rozpadu
The Circus with a Broken Heart – a documentary record of entropic decay
Autorzy:
Smoleń, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636921.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
documentary film
Marek Tomasz Pawłowski
The Circus with a Broken Heart
Polish contemporary circus
Opis:
Author of the article discusses in details the documentary film directed by Marek Tomasz Pawłowski The Circus with a Broken Heart (2009), in the context of the condition of Polish contemporary circus after 1989. This documentary film presents a picture of a modern circus, infected with entropy, decline and chaos. These forces destroy all constitutive elements of a circus: artists, arena, technical background, and the audience as well. Through presentation of specific people, events and phenomena the director creates the image of slow decline of a small circus “Bojaro”. Based on this picture, the author of the article draws conclusions about the causes of the crisis of Polish circus, and tries to analyze the image of the Polish province under capitalism. Reffering to the artistic values of the documentary, the author indicates its main assets, namely the use of metaphors and complex aesthetic figures, and the well organized dramatic structure. The analysis emphasis the figure of clown, which despite a documentary nature of the movie, goes beyond the reality and becomes the main metaphor of this film. According to the author’s the ethnographic fi m category is useful to discover a hidden meaning of this documentary film.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2011, 2(10); 76-91
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czerwiec 1956 wiosną 1981. Poznań 1956 (1981) Tadeusza Litowczenki i Mirosława Kwiecińskiego
June 1956 in spring of 1981. Poznań 1956 (1981) by Tadeusz Litowczenko and Mirosław Kwieciński
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poznań June 1956
Polish documentary film
history of television
archive photographs
censorship
Solidarity movement
Stalinism
Opis:
The article presents the making of the first documentary film depicting the traumatic events of the anticommunist uprising in Poznań in June 1956 as well as the difficult fate of the documentary after it had been completed. Its authors, Tadeusz Litowczenko and Mirosław Kwieciński, composed their Poznań 1956  (1981) of two interwoven narrative lines. Archive photographs with off screen commentary make the first narrative line while cinema-verite-like interviews with the participants of historical events make the other. The film analysis is aimed to underline the formal means employed in the film to present the opposing sites of the conflict. It also focuses on the historical context from the times when film was being made in the so called ‘festival of Solidarity movement’ in the early 1980s.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 29; 129-146
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy możliwe jest dzisiaj w Polsce kino kolonialne? Przypadek Pani z Ukrainy Pawła Łozińskiego
Is Colonial Cinema Possible in Poland These Days? The Case of Pani Z Ukrainy by Paweł Łoziński
Autorzy:
Dabert, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182027.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paweł Łoziński
the Polish documentary film
Ukraine
colonialism
postcolonialism
polski film dokumentalny
Ukraina
kolonializm
postkolonializm
Opis:
Tekst stanowi krytyczną analizę filmu Pawła Łozińskiego pt. Pani z Ukrainy (2002), dokonaną z perspektywy krytyki postkolonialnej. Łoziński, który chciał stworzyć ciepły portret psychologiczny gastarbeiterki z Ukrainy, bezrefleksyjnie uruchomił zachowania językowe i obyczajowe, przy pomocy których podkreśla dysproporcje między statusem własnym i bohaterki filmu. Specyficzna metoda twórcza, którą zastosował dokumentalista, polegająca na wprowadzeniu siebie jako drugiego bohatera filmu, wytworzyły dojmujące poczucie nierówności dwojga bohaterów – niewidocznego na ekranie reżysera (pana domu i pracodawcy) i Ukrainki pozostającej pod uważną obserwacją kamery. Tylko pozornie struktura filmu została oparta na rozmowie. To raczej „odsłuchiwanie” gosposi, które ujawnia w całej okazałości nierówność pozycji, w jakiej znaleźli się interlokutorzy. Obraz cenionego dokumentalisty można potraktować jako dowód na istnienie w rodzimej kulturze pokusy do deprecjonowania, wykluczania i wywyższania, stanowiącej konsekwencje kolonialnej i jednocześnie kolonizującej przeszłości.
The text provides a critical analysis of Paweł Łoziński’s film Pani z Ukrainy (2002) carried out from the perspective of postcolonial criticism. Łoziński, who wanted to create a warm psychological portrait of a Gastarbeiterin from Ukraine, thoughtlessly uses linguistic and customary behaviour by means of which he emphasises the diffrences instatus between him and the protagonist. The particular creative metod used by the documentarian which consists in introducing the film maker himself as the second character in the film, brought about a sharp image of inequality between the film maker (the owner of the house and the employer) who is invisible to the viewer and the Ukrainian who remains closely watched through the camera. The structure of the film is only seemingly based on a conversation. In fact, it is rather a „hearing” of the housekeeper which contributes to expressing the inequality of the positions of the two interlocutors. This image from the renowned documentarian can be treated as evidence that there exists the temptation to have a depreciative, exclusive and patronising attitude which is the result of a colonial but also colonising past.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 157-166
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentarzyści i krytyk. Zygmunt Kałużyński a dokumentaliści „nowej zmiany”
The Documentarians and The Critic, Zygmunt Kałużyński and Documentary Filmmakers of „The New Change”
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921330.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Kałużyński
Krzysztof Kieślowski
Tadeusz Różewicz
Tomasz Zygadło
Polityka weekly magazine
censorship
film criticism
documentary film
Polish School of Documentary Film
film festival
‘Cracow Circle’ of documentary filmmaking
Opis:
The article offers the analysis of how Zygmunt Kałużyński, the film critic of Polityka weekly magazine, described and stigmatized documentary films by Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło, Grzegorz Królikiewicz and Krzysztof Gradowski presented at the Cracow short film festival in 1971. Kałużyński criticized and mocked the aesthetics of the Polish “new wave” documentary cinema in a series of articles published in Spring and Summer of 1971. He presented films by brave and talented directors, contradicting the current social and political situation, as the unreflective imitation of the banal television documentary style based on in-front-of-the-camera interviews. The author compares Kałużyński’s proceedings to actions of a British journalist Robert Pitmann described by Tadeusz Różewicz in his essay A Journalist and the Poet. Pitmann conducted a sneering interview with T.S. Eliot for Sunday Express in 1958 and Różewicz comments on the possible effects of his text for its readers.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 15-46
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe Tbilisi, Moskwa i Warszawa we wspomnieniach Heleny Amiradżibi-Stawińskiej
Tbilisi, Moscow and Warsaw in films as preserved in Helena Ami-radżibi-Stawińska’s memories
Autorzy:
Kalita, Liliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481451.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Amiradżibi
Polish-Russian cultural relations Polish documentary film
genre of memories
Opis:
Amiradżibi-Stawińska (1932–2017), a director born in Tbilisi, was educated in Moscow Film Institute. She came to Poland with her first husband, Jerzy Ziarnik, where she made a dozen or so documentaries and feature films. However, she reached the peak of her career when she was married to her second husband – a screenwriter and director, Jerzy Stefan Stawiński. In Poland, Amiradżi-bi-Stawińska published three memoirs: Słodkie życie księżniczki (1996), Książka antykucharska(2007) and Moja filmowa Moskwa. Białym pociągiem dookoła wódki... i nie tylko (2011), where we can find many interesting comments on life in Georgia, Russia and Poland in the 30s–70s in the 20thcentury. The text concentrates on the subject of film that is present in all her books, which shows cultural relationships and habits of the artistic circles in those years and in each of the three coun-tries. In the memoirs we can see the director’s artistic path against the background of the turbulent events of the 20th century; they are also a source of information about important figures in the film industry in Georgia, Russia and Poland.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2019, 4, XXIV; 129-140
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmy do czytania
Films for Reading
Autorzy:
Jaskulski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311697.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Barański
nowy kanon kina polskiego
film oświatowy
animacja
film dokumentalny
kino eksperymentalne
new canon of Polish cinema
educational film
animation
documentary film
experimental cinema
Opis:
W rozmowie Filmy do czytania Andrzej Barański opowiada o mniej rozpoznanej stronie swojej twórczości. Tematem wywiadu są trzy filmy krótkometrażowe. Ich unikatowość polega nie tylko na łączeniu różnych technik – dokumentalnych, animowanych, oświatowych – lecz także na koncepcji zawartej w tytule. Potok (1985), Edukacja sentymentalna (1986) i Pobyt czasowy (2004) są filmami, w których pomimo zastosowanej ikonografii dominantę kompozycyjną stanowią słowa, hasła z leksykonu, instruktaże, dokumenty (podania, meldunki etc.). Widz otrzymuje możliwość „przeczytania” tych filmów, a w trakcie lektury może poszukiwać różnych tropów interpretacyjnych. Wywiad oprócz tradycyjnej warstwy informacyjnej charakteryzuje – zgodna z ideą i duchem dzieł – próba eksperymentu polegająca na „przeczytaniu” filmów wspólnie z reżyserem przez prowadzącego rozmowę. Pozwala to na wyeksponowanie znaczenia filmowych środków wyrazu, zwłaszcza sztuki montażu. Całość wpisuje się w badania nad mało dotychczas rozpoznanymi zjawiskami historii kina polskiego.
In the interview Films for Reading, the director Andrzej Barański tells us about a lesser-known part of his work, namely three short films. Their uniqueness consists in the combination of different techniques – documentary, animation, educational – but also in the concept mentioned in the interview title. In The Stream (Potok, 1985), Sentimental Education (Edukacja sentymentalna,1986), and Temporary Residence (Pobyt czasowy, 2004), the stylistic modes – besides the iconography used – are contained in words, such as lexicon entries, guidelines, documents (applications, registrations etc.). The spectators have an opportunity to actually “read” these films. Such reading might lead them to various interpretations. The interview is informative, but even more so – in line with the idea and the spirit of the film works – it is an attempt to “read” the films together with the author/director. In the course of discussion, various means of expression are exposed, in particular the art of film editing. The entire interview can be seen as part of research on previously understudied areas in the Polish cinematic history.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 178-201
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie jest nasz dom? Historia pewnego filmu
Where is our home? The story of a film
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921226.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
World War II
Polish cinema
documentary
children
Warsaw Uprising
Irena Byrska
Tadeusz Byrski
Antoni Bohdziewicz
Stanisław Rodowicz
Opis:
The article tells the story of the making of a little-known Polish documentary shot in 1944 and 1945. The film depicts the fate of a group of children from Warsaw who were at a summer camp in Stoczek Lukowski when the Warsaw Uprising began.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 314-322
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza brytyjskiej docusoap i polskiej telenoweli dokumentalnej w kontekście produkcyjno-nadawczym
The Genesis of the British Docusoap and the Polish Documentary Soap Opera in a Production and Broadcast Context
Autorzy:
Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340684.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
docusoap
telenowela dokumentalna
Telewizja Polska
BBC
ramówka telewizyjna
documentary soap opera
Polish Television
TV schedule
Opis:
Pod koniec XX w. europejskie publiczne stacje telewizyjne musiały zawalczyć o publiczność z coraz liczniejszymi stacjami komercyjnymi. Rozwiązaniem miały być prawdziwe historie z życia ludzi, które zapożyczały styl i środki dramaturgiczne od seriali fikcyjnych, jak np. docusoap – telewizyjny gatunek hybrydowy łączący właściwości dokumentalizmu obserwacyjnego z cechami opery mydlanej. Realizatorzy docusoap wykorzystali warunki, jakie pojawiły się w produkcji i strukturę ramówki tak, by nowy gatunek dostarczał stacjom jak największej liczby widzów, czyli odpowiednich wskaźników oglądalności i wysokich ocen, od których zależało zainteresowanie reklamodawców kupowaniem czasu antenowego. W europejskich stacjach telewizyjnych nastąpiła moda na docusoap, która nie ominęła także Polski. Autorka opisuje okoliczności powstania, rozkwit oraz kres docusoap w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz telenoweli dokumentalnej w Polsce. Porównuje sytuację produkcyjno-nadawczą, znaczenie i rolę tych gatunków oraz wskazuje narodowe różnice w tym zakresie.
At the end of the 20th century, European public television stations had to fight for an audience with a growing number of commercial stations. The solution was to be found in true stories from the lives of people, which borrow style and dramaturgy from fictional series, such as docusoap – a hybrid television genre that combines the properties of observational documentalism with the features of the soap opera. The makers of docusoap took advantage of the conditions that appeared in television production and the structure of the TV schedule, so that the new genre would provide stations with the largest number of viewers, i.e. appropriate viewership rates and high ratings, which determined advertisers’ interest in buying airtime. In European television stations there was a fashion for docusoap, which did not bypass Poland. The author describes the circumstances of the creation, the flourishing and the end of docusoap in Great Britain and Germany and documentary soap opera in Poland. She compares the production and broadcasting situation, as well as the significance and role of docusoap and docu-drama, pointing to national differences in this area.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 293-314
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jarmo Jääskeläinen – „imigrant z polską duszą”
Jarmo Jääskeläinen – „immigrant with Polish soul”
Autorzy:
Hučková, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921324.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jarmo Jääskeläinen
documentary
Polish contemporary history
the Church in Poland
Famine Disease
Death of a Student
The Coronation
Bulwark of Christianity
Mass for the Homeland
Monument
The Limits of Democracy
Prison-Wallet Freedom
Perspective
Heroes and Martyrs
Opis:
Polish topics occupy an important place in the work of the Finnish filmmaker Jarmo Jääskeläinen. Since the 70s he made his films outside censorship, and his penetrating gaze on the Polish reality allowed glimpse its dimensions closely invisible or ignored. While maintaining fidelity to the facts, he talks about the most important problems, stages the phenomena of contemporary Polish history, society, culture.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 47-58
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 41

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies