Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish comedy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
(U)śmiechy kobiet. Komizm a emancypacja w piosenkach Agnieszki Osieckiej
(Smiling) Laughter of a Woman. Comedy and Emancipation in the Songs of Agnieszka Osiecka
Autorzy:
Trybek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52926487.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Agnieszka Osiecka
historia polskiej piosenki
song studies
literatura i emancypacja
komizm
modele kobiecości
kultura w PRL
history of Polish music
literature and emancipation
comedy
models of womanhood
culture in Polish People’s Republic
Opis:
Artykuł interpretuje twórczość Agnieszki Osieckiej w kontekście estetyki komizmu i teorii feministycznej. Analizie zostały poddane utwory Damą być, Nie ma jak pompa oraz Sztuczny miód. Autor rozpoznaje je jako piosenki mające charakter emancypacyjny. Wprowadza do tekstu narzędzia badawcze skonstruowane przez Bohdana Dziemidoka, łącząc je z tezami wypracowanymi przez Henriego Bergsona, a skoncentrowanymi na wspólnotowym wymiarze śmiechu. Wśród teoretyczek feministycznych szczególnie inspirująca okazała się Hélène Cixous. Z ich pomocą scharakteryzowano techniki użyte podczas budowania tekstu przez poetkę, które wspierają emancypacyjne dążenia kobiet walczących o swoją decyzyjność i niezależność w dobie PRL-u. Uzupełnieniem wywodu jest interpretacja wykonań piosenek Osieckiej i sięgnięcie do teorii z zakresu song studies.
The article interprets the oeuvre of Agnieszka Osiecka in the context of communist aesthetics and the feminist theory. Analyzed were the songs Damą być (To Be a Lady), Nie ma jak pompa (There Is Nothing Like Splendour) oraz Sztuczny miód (Artificial Honey). The author recognises them as songs of emancipatory character. Research tools constructed by Bohdan Dziemidok were introduced and combined with the theses developed by Henri Bergson, while being focused on the communal dimension of laughter. Amongst all the feminist theoreticians, Hélène Cixous proved to be most inspiring. With their help the constructing methods used by the poet that support the emancipatory efforts of women fighting for their decision-making rights and independence during communist times were characterised. The analysis is supplemented by interpreting the performances of Osiecka’s songs as well as alluding to the theory from the area of song studies. 
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 2; 159-173
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradurre Dante in polacco. Alcune riflessioni sulla resa dell’allotropia dantesca nelle traduzioni polacche del XIX secolo
Autorzy:
De Carlo, Andrea F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084509.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Julian Korsak
Antoni Stanisławski
Józef Ignacy Kraszewski
Edward Porębowicz
Polish nineteenth‑century translations of The Divine Comedy
polskie XIX‑wieczne przekłady Boskiej komedii
Opis:
The greatest difficulty in translating Dante Alighieri’s Divine Comedy into another language certainly consists in rendering as much as possible the richness of diatopic, diastratic and diaphasic registers and linguistic variants present in the poem. The language used by Dante expresses the various tones of the vernacular, also making use of various idioms, styles and literary genres that are also very different from each other. The different components brought to light both on a phonomorphological and lexical level often settle into linguistic allotropes, voices which, while going back to the same origin and retaining the same meaning, are formally differentiated. The abundance of allotropes is in fact a very important prerogative of the language of the Comedy. The article, focusing in particular on the phenomenon of allotropy in the original Italian, analyzes and compares the solutions provided by nineteenth‑century translators: in particular, Julian Korsak, Antoni Stanisławski, Edward Porębowicz, and the unpublished translation by Józef Ignacy Kraszewski.
Największa trudność w tłumaczeniu Boskiej Komedii Dantego na inny język polega z pewnością na tym, by jak najlepiej oddać bogactwo rejestrów i wariantów diatopicznych, diastratycznych i diafazowych obecnych w poemacie. Język, którym posługuje się Dante, wyraża różne tony języka potocznego, wykorzystując również różne języki, style i gatunki literackie, które również bardzo się od siebie różnią. Odmienne składowe wyeksponowane zarówno na poziomie fonomorfologicznym, jak i leksykalnym często osadzają się w alotropach, głosach, które choć mają to samo pochodzenie i zachowują to samo znaczenie, są jednak formalnie zróżnicowane. Obfitość alotropów jest bowiem bardzo ważnym przywilejem języka Komedii. Artykuł, skupiając się w szczególności na zjawisku alotropii w oryginale włoskim, analizuje i porównuje rozwiązania oferowane przez XIX‑wiecznych tłumaczy: w szczególności Juliana Korsaka, Antoniego Stanisławskiego, Edwarda Porębowicza oraz Józefa Ignacego Kraszewskiego i jego niepublikowanego przekładu.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 2; 246-264
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ten chudy Schlechter
That Thin Schlechter
Autorzy:
Maleszyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533388.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pre-war Polish song
cabaret
comedy
Polish pre-war film
popular culture
Lviv ghetto
Holocaust
Polish-Jewish artist identity
Opis:
The article relates the life and work of a pre-war author who is almost unknown by name, but very popular because of his work, an author of songs, cabaret sketches, and film scrips. He was born in a family of assimilated Jews from Lviv. He made a great contribution to Polish language, both literary and colloquial, by writing song lyrics with phrasings that have become fixed expressions used in communication of the simplest and most universal feelings. Schlechter became a victim of the Holocaust, and his artistic work, which focused on joy and the bright side of life, did not protect him physically and mentally from the Nazi death machine. He was killed in Lviv ghetto, probably in 1943.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 22; 55-70
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pourceaugnac – Dreynar – Niedole obcego
Pourceaugnac and Dreynar: Tribulations of a Newcomer
Autorzy:
Kencki, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147333.pdf
Data publikacji:
2017-10-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Franciszek Bohomolec
Molière
komedia
historia teatru polskiego 1765–1880
comedy
history of the Polish theatre 1765–1880
Opis:
Artykuł stanowi wstęp do edycji komedii Dziedzic chytry Franciszka Bohomolca, która jest spolszczeniem utworu Moliera. Bohomolec tworzył komedie najpierw na potrzeby teatrów organizowanych przez szkoły jezuickie, a następnie dla założonej przez Stanisława Augusta sceny narodowej. W pierwszym z przywołanych okresów jezuicki poeta częstokroć adaptował dzieła twórców uznawanych dziś za klasyków. Szczególnie chętnie sięgał po komedie Molierowskie. Jako że przepisy zakonne nie pozwalały na wprowadzanie postaci kobiecych (aktorami w tych przedstawieniach byli chłopcy studiujący w jezuickich szkołach), Bohomolec zmuszony był do przekształcania wątków, postaci i motywów ich działań. W komedii Molière’a Monsieur de Pourceaugnac zmienił cel przybycia tytułowej postaci do stolicy. O ile Pourceaugnac przybywał z Limoges do Paryża po to, aby poślubić pannę kochającą kogo innego, o tyle jego polski odpowiednik Dreynar przyjeżdża z Wrocławia do Warszawy, aby przyjąć spadek ofiarowany mu przez wuja. U Molière’a za nieszczęściami, które spadną na poczciwego przybysza, stoi para słusznie broniąca swej miłości. U Bohomolca – zaniepokojony utratą schedy krewniak. Dziedzic chytry, bo taki tytuł nosi spolszczenie, zyskał więc przesłanie inne niż to, które znamy z Molierowskiego oryginału. Polska wersja ukazuje niechęć do obcego, ludzką chciwość i niemałą dawkę cynizmu. Niezasłużone upokorzenia i krzywdy, które spadają na przybysza, wpisują dzieło w nurt utworów ukazujących nadmiar ludzkiego nieszczęścia, spośród których najbardziej emblematycznym jest Justyna Markiza de Sade.
An introduction to edition of Franciszek Bohomolec comedy Dziedzic chytry [A Wily Heir], Polish version of Molière’s Monsieur de Pourceaugnac. Bohomolec wrote his comedies first for theater shows put on by Jesuit schools and then for the national stage founded by King Stanislaw August Poniatowski. In the first of these phases, the Jesuit poet often adapted works by playwrights who are now classics. One of the authors particularly favoured by him was Molière. Since the Society of Jesus did not allow female characters on stage (the actors performing in the shows were the boys studying in the Jesuit schools), Bohomolec was forced to remodel some motifs, characters and their motivations. Taking Molière’s Monsieur de Pourceaugnac for adaptation, he decided to replace the reason why the title character arrived in the capital. Pourceaugnac travelled from Limoges to Paris to marry a woman who was in love with another man, whereas his Polish counterpart, Dreynar, comes from Wrocław to Warsaw to accept an inheritance from his uncle. In Molière’s play, the misfortunes that befell the good-natured newcomer were concocted by the couple rightfully defending their love. In Bohomolec’s case, the culprit is a relative who is anxious not to lose claim to the inheritance. Dziedzic chytry [A Wily Heir] is thus provided with a message quite different from Molière’s original. The Polish version conveys avarice, hostility towards the stranger, and not a small dose of cynicism. The undeserved indignities and grievances visited upon the newcomer situate the play among the literary works which present an overabundance of human misery, the most emblematic of them being Justine by Marquis de Sade. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 3; 43-83
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piosenka jako element dzieła kinematograficznego
Autorzy:
Łęcicki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147016.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
piosenka filmowa
film polski
film komediowy
dramatyczny
religijny
movie song
Polish film
comedy
dramatic and religious film
Opis:
Syntetyczne przedstawienie roli i znaczenia piosenki jako detalu w polskichfilmach fabularnych: komediowych, dramatycznych i religijnych. Zaakcentowanieznaczenia piosenki jako elementu ubarwiającego filmową fabułę oraz nośnikatreści ideowych.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 2; 72-128
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opium nieszkodliwe teatru, czyli o «Tragedii Eumenesa» Tadeusza Rittnera
Theater’s Harmless Opium: «The Tragedy of Eumenes» by Tadeusz Rittner
Autorzy:
Brzozowska, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146731.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tadeusz Rittner
comedy
Polish drama
Polish theater 1918–1939
Zbigniew Raszewski
komedia
dramat polski
teatr polski 1918–1939
Opis:
Zbigniew Raszewski uznał Tragedię Eumenesa za jedną z najgorszych sztuk Tadeusza Rittnera. W artykule podjęto próbę polemiki z opinią Raszewskiego. Uwzględniono życzliwe recenzje po premierze w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w 1920 i pozytywną opinię Lesława Eustachiewicza z 1961, a także recenzje po niepowodzeniu sztuki na deskach Reduty w 1922 roku, które paradoksalnie odsłoniły potencjał tekstu Tragedii Eumenesa, czyli możliwość wystawiania go w różnych konwencjach. Podstawą polemiki jest uważna lektura rękopisu. Komedia Rittnera posługuje się poetyką groteski, farsy, ironii, przede wszystkim jednak operuje jawną teatralnością oraz kategorią snu jako niby-rzeczywistości. Autorka znajduje podstawy teoretyczne tego późnego dramatu Rittnera w jego programowym artykule O snach i bajkach (1909), w którym pisarz nie odżegnuje się od kiczu i baśniowej rekwizytorni. Analiza utworu prowadzi do wniosku, że w Tragedii Eumenesa Rittner świadomie dialoguje z estetyką schyłku monarchii habsburskiej, z jej fascynacją maskaradą i teatrem hiszpańskim oraz poetyką snu i awanturniczej baśniowości, a zarazem otwiera tekst na liczne możliwości inscenizacyjne.
According to Zbigniew Raszewski, Tragedia Eumenesa (The Tragedy of Eumenes) was one of Tadeusz Rittner’s worst plays. The present article engages polemically with this opinion. It evokes favourable reviews that followed the play’s 1920 premiere at the Juliusz Słowacki Theater in Kraków, as well as Lesław Eustachiewicz’s positive assessment from 1961. It also revisits the reviews of the 1922 flop at the Reduta Theater, which, paradoxically, reveal the text’s potential, namely the possibility of reading of the manuscript. Rittner’s comedy employs a poetics of the grotesque, farce, and irony, and, above all, uses overt theatricality and the category of dream as quasi reality. The author of the article identifies the theoretical foundations of this late drama in Rittner’s programmatic essay O snach i bajkach (On Dreams and Fairy Tales, 1909), where he does not renounce kitsch or fairy-tale props. The analysis leads to the conclusion that in The Tragedy of Eumenes, Rittner consciously engages in a dialogue with the aesthetics characteristic of the decline of the Habsburg monarchy—with its fascination with masquerade and Spanish theatre, as well as the poetics of dream and adventurous fairy-tale—and at the same time opens his text to multiple staging possibilities.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 57-82
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznana komedia Emila Zegadłowicza i Stefana Essmanowskiego "Gra w zielone" (1933)
"Green game". Unknown comedy by Emil Zegadłowicz and Stefan Essmanowski
Autorzy:
Wójcik, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37507565.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Stefan Essmanowski
Polish theater of the twentieth century
comedy
drama of the interwar period
editing
Emil Zegadłowicz
polski teatr w latach 30. XX w.
teatr w międzywojniu
Opis:
The content of the article presents the genesis of the creation and publication of an unknown comedy written by Emil Zegadłowicz and Stefan Essmanowski, The Game of Green, or Conscious Fatherhood. Lark in three acts with prologue and epilogue. The detailed information contained in the article indicates the place of this work in the artistic output of both authors, presents the subject matter of the comedy in the context of the plays of the time, and explains the time and circumstances of its creation reconstructed on the basis of biographical sources, the surviving correspondence of the two co-authors and other testimonies. A separate place is given to the characterization of the process of formation of the final editing of the work, a discussion of the surviving transmissions, their linguistic features, the extent of variants and the participation of each co-author in the final redaction of the comedy’s text.
Treść artykułu przedstawia genezę powstania i publikacji nieznanej komedii autorstwa Emila Zegadłowicza i Stefana Essmanowskiego pt. "Gra w zieleń, czyli Świadome ojcostwo. Heca w trzech aktach z prologiem i epilogiem". Szczegółowe informacje zawarte w artykule wskazują miejsce tego dzieła w twórczości obu autorów, przedstawiają tematykę komedii w kontekście ówczesnych sztuk teatralnych oraz wyjaśniają czas i okoliczności jej powstania, zrekonstruowane na podstawie źródeł biograficznych, zachowanej korespondencji obu współautorów i wspomnień. Osobne miejsce zajmuje charakterystyka procesu powstawania ostatecznej redakcji dzieła, omówienie zachowanych przekazów, ich cech językowych, zakresu wariantów oraz udziału każdego współautora w ostatecznej redakcji dzieła.
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2023, 26; 185-213
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najkrótszy kurs tragikomedii PRL: Rejs Marka Piwowskiego
The shortest course of the PRL tragicomedy: The Cruise by Marek Piwowski
Autorzy:
Obremski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039410.pdf
Data publikacji:
2019-12-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Cruise
tragicomedy
Polish People’s Republic
comedy
Opis:
The tragicomic finale to a costume ball on a ship sailing into night-time darkness was already ‚conceived’ when passengers first stepped onto the gangway. The Cruise is a mix of genres (as was known from the ancient geneological theory of genus mixtum), because situational comedy and sociodrama co-create a genre as broken as tragicomedy, hence „If Rejs is considered a comedy, do not forget that it is a mocking comedy, streaked with despair, as bitter as gall” (Marek Hendrykowski).
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 31; 345-356
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le lezioni sulla Divina Commedia di Józef Ignacy Kraszewski e gli inizi della dantistica polacca (1820-1870) 1.
Studies on The Divine Comedy by Józef Ignacy Kraszewski and the Beginnings of Polish Dante Studies (1820–1870)
Autorzy:
De Carlo, Andrea F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040474.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish Dante studies
Józef Ignacy Kraszewski
Dante Alighieri
Studies on The Divine Comedy
Opis:
The article analyses Józef Ignacy Kraszewski’s contribution to the development of Polish Dante studies – thanks to his lectures on Dante held in Krakow and Lviv in 1867 and later published under the title Studies on The Divine Comedy, 1869. The article presents other opinions of Dante scholars of the time and more or less critical reviews of the results of Kraszewski’s research.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2020, 39; 139-166
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karcer kultury i stan schizofreniczny. O Szczęściu Frania Włodzimierza Perzyńskiego
A Punishment Cell of Culture and the Schizophrenic Condition Notes on Włodzimierz Perzyński’s Franio and His Happiness
Autorzy:
Kostek, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648880.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
modern polish literature
comedy
interpretation
psychoanalysis
Opis:
The article is an attempt of analysis and interpretation of the “Young Poland“ comedy written by Włodzimierz Perzyński in psychopathological or psychoanalytical perspective. The author draws reader’s attention to artistic achievements of Włodzimierz Perzyński who was a Polish novelist, comedy writer, columnist and poet, satirist and ironist and he died eighty years ago. The article is informally built out of two parts: Michel Foucault’s cultural criticism is a context of the first part, in the second one the author uses � � � � � � �general psychoanalytical theories of � � Sigmund Freud and Karen Horney. A neurotic personality, neurotic disturbances in the relations between people and activities of individuals in the different social situations are an object of analysis and interpretation. The author discussing one of the most famous Perzyński’s comedies tries to show that the Polish writer’s plays are interesting and opening a lot of perspectives of interpretation.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 18, 4; 85-98
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il regno dei cieli in terra: ispirazioni e motivi del Paradiso dantesco nelle opere dei romantici polacchi
Autorzy:
de Carlo, Andrea F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120346.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Dante Alighieri
The Divine Comedy
Polish Romanticism
apocalyptic and millenarian motifs
Paradise
Boska komedia
polski romantyzm
apokaliptyczne i millenarystyczne motywy
Raj
Opis:
Despite the tormented national reality, the faith in the future redemption of Poland and the idea of change and purification gave birth in the works of the Polish romantics to the hope of salvation, of the advent of the divine kingdom on Earth. Undoubtedly an idea contributed to the birth of this optimistic vision, that was the conception of a Poland like the “Christ of the nations”, which took hold in the new mystical atmosphere of the early nineteenth century and which was combined with Christian eschatologism, revolutionary aspirations and hopes for the future redemption of history. The apocalyptic and millenarian motifs present in the Divine Comedy undeniably played a part in strengthening the messianic ideas of the romantics: the present from a fertile ground for evil and chaos, through suffering and destruction, became the privileged moment of expiation that prepared the advent of the city of God. The paper aims to analyze some motifs from Dante’s Paradise which inspired some of the most stunning pages of Polish romantic literature.
Mimo udręczonej rzeczywistości narodowej, wiara w przyszłe odkupienie Polski oraz idea przemiany i oczyszczenia zrodziła w dziełach polskich romantyków nadzieję zbawienia, nadejścia Bożego królestwa na ziemię. Niewątpliwie przyczyniła się do narodzin tej optymistycznej wizji, która zadomowiła się w nowej, mistycznej atmosferze początku XIX wieku, Polski jak „Chrystus narodów”, która łączyła się z chrześcijańskim eschatologizmem, rewolucyjnymi dążeniami i nadziejami na przyszłe odkupienie historii. Apokaliptyczne i millenarystyczne motywy obecne w Boskiej Komedii niewątpliwie przyczyniły się do umocnienia mesjańskich idei romantyków: teraźniejszość jako teren zła i chaosu, poprzez cierpienie i zniszczenie, stała się uprzywilejowanym momentem ekspiacji, przygotowującym nadejście miasta Boga. Artykuł ten ma na celu analizę niektórych motywów z Raju Dantego, które zainspirowały niektóre z piękniejszych stron polskiej literatury romantycznej.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2022, 1; 33-44
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice romantyzmu w dziejach polskiej komedii według dziewiętnastowiecznej krytyki krajowej
The Time Frames of Romanticism in the History of Polish Comedy According to the 19th-century Polish Criticism
Autorzy:
Dybizbański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193930.pdf
Data publikacji:
2021-06-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
romantyzm
polska komedia
cezury
Romanticism
Polish comedy
time frames
Opis:
W polskiej krajowej krytyce literackiej i teatralnej XIX w., dokonującej już pewnych bilansów dorobku romantyzmu, pojęcia „komedii romantycznej” i „romantyzmu w komedii” służyły za środek do porównawczych analiz i historycznoliterackich periodyzacji, choć jednocześnie takie kwestie, jak semantyczna zawartość tych terminów czy granice czasowe określanego nimi zjawiska, nie były precyzowane ani nawet problematyzowane. Podjęta w niniejszym artykule próba rekonstrukcji ówczesnych niewypowiedzianych wyobrażeń o tych znaczeniach i granicach wiedzie w kierunku formuły chronologicznie rozpiętej między „kosmopolityzmem”, przypisywanym wtedy klasycystycznej komedii XVIII w. i zwalczonym rzekomo dopiero w utworach Aleksandra Fredry z początku lat trzydziestych następnego stulecia, a tendencyjnością, uznaną w drugiej połowie XIX w. za atrybut komedii nowoczesnej i odnajdywaną przez krytyków już w komediach Józefa Korzeniowskiego z pierwszej połowy lat czterdziestych.
The notions of both a ‘romantic comedy’ and ‘Romanticism in comedy’ were used in the 19th-century Polish literary and theatre criticism, which at that point had already outlined some accomplishments of Romanticism, as a means of comparative analysis as well as historical and literary periodisation. Curiously enough, such issues as semantic contents and the time frames defining the phenomenon, were not specified or better still problematized at that time. This article attempts to reconstruct the unexpressed insights into the meanings and time frames and as a result leads towards a model stretching chronologically from ‘cosmopolitanism’, which was at that time attributed to the 18th-century classicistic comedy, allegedly eradicated by Aleksander Fredro as late as at the beginning of the 1930s, and tendentiousness, considered to be one of the traits of modern comedy of the second half of the 19th century, and detected by critics as early as in the first half of the 1940s in Józef Korzeniowski’s comedies.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2021, 11 (14); 182-202
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gentlemen, What is it that you did not want to see? „A Literary Prize”, a forgotten comedy by Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Czego to oglądać nie chcieliście, panowie? O „Nagrodzie literackiej”, komedii Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej
Autorzy:
Warońska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090061.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish drama of the 20th century
comedy of manners of the interwar period
strong female characters
reception and critical discourse
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska(1891–1945)
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
komedia obyczajowa dwudziestolecia międzywojennego
kobieta wyzwolona
koncepcja życia świadomego
recepcja teatralna
teatralny dyskurs krytyczny międzywojnia
Opis:
This article confronts the text of A Literary Prize, a comedy by Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, with its contemporary reviews. Staged by the experimental theatre Reduta (directed by Zofi a Modrzewska) in April 1937 at Teatr Nowy in Warsaw (under the directorship of Jerzy Leszczyński), it fell into complete oblivion which lasted until the recent discovery of the director’s copy buried at the Academy of Theatre Library in Warsaw. While contemporary reviewers found A Literary Prize to be one of the weaker works of an outstanding poet, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska in her letters contrasted the ‘violent attacks’ of the critics with a fairly warm reception of the general audience. The play was performed to capacity audiences until 19 May, and revived for a single occasion a year later in Poznań. A Literary Prize juxtaposes two plots. One, with elements of comedy of manners, follows the fortunes of a young girl, Taida Serebrzycka, who tries to navigate between two men with literary ambitions, Klemens Niedzicki and Albin Niekawski, while the other explores the challenges faced by prospective writers, especially the role of prize-winning competitions in the discovery of talent and the building of reputation. This article is focused primarily on the character of Taida, who makes the impression of being somewhat scatterbrained and snobbish, but is in fact a strong-minded, independent young woman conscious of her sexuality. She wants an honest, equal relationship, and is ready to fi ght hard for her happiness, which does include sexual satisfaction. The analysis of the reception of Maria Pawlikowska-Jasnorzewska’s play, and especially the characterization of Taida, the female protagonist, is complemented with an examination of the mechanisms of the critical discourse.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 3; 241-260
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functions of film images of Warsaw in the Polish cinema of the 1960s
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923183.pdf
Data publikacji:
2019-01-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish cinema
1960s.
Warsaw
film images
comedy
Opis:
Polish cinema of the 1960s presented a specific vision of Warsaw, different from earlier and later ones, although it contained some solid motifs for the entire PRL era. These include emphasizing the uniqueness of Warsaw, the war past as an inseparable part of the city’s identity (though in the 1960s with a slightly different meaning) or the problem of getting a flat. The separateness and specificity of the then created images of the capital was related to the political specificity of the decade, the cultural and social moment of Warsaw development, the domination of realism that made the message authentic and genological issues – the main role in creating the image of the city was played by comedy. These images, however, were sometimes surprisingly subversive, breaking the dominant image.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 22, 31; 65-78
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy wernakularności. Folklor muzyczny w polskiej komedii filmowej (1953-1980)
Forms of the Vernacular: Traditional Folk Music in Polish Film Comedies (1953-1980)
Autorzy:
Siwoń, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342085.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka ludowa
kino polskie
komedia
ideologia
folk music
Polish cinema
comedy
ideology
Opis:
Wernakularność – rozumiana jako rodzimość, potoczność – to pojęcie, które pozwala ujrzeć polską komedię filmową jako zjawisko lokalne, na wielu poziomach związane z aktualnymi przemianami kultury. Rolą komedii od zawsze było komentowanie bieżących zdarzeń z życia politycznego oraz społecznego, jednak w okresie Polski Ludowej związek ten stał się wyraźnie ambiwalentny. W sytuacji państwowego mecenatu gatunek komedii nie tylko był nośnikiem funkcji ludycznych, lecz także został uwikłany w bieżący dyskurs ideologiczny. Problem ten dotyczy szczególnie obecności muzyki ludowej i folkowego idiomu na ścieżkach dźwiękowych. Od Przygody na Mariensztacie (1953) aż po Misia (1980) występy zespołów takich jak „Mazowsze” były kojarzone z oficjalnymi uroczystościami. Jednocześnie można interpretować powracanie muzyki ludowej w filmach z tego okresu jako wyraz tęsknoty za autentycznością, być może bezpowrotnie utraconą w wyniku umasowienia, modernizacji  i przeobrażeń kultury narodowej.
The vernacular, understood as something native and colloquial, is a concept which permits to see Polish comedies as a local phenomenon, on many levels associated with current cultural changes. The role of a comedy has always been to comment on current political and social affairs, however during the socialist era this role became distinctly ambivalent. In the context of a state patronage the comedy not only had the ludic function but was also involved in the current ideological discourse. This problem in particular applies to the presence of folk music and the folk idiom on film soundtracks. Starting with the Adventure in Marienstadt (1953) up to the Teddy Bear (1980) performances of folk groups such as “Mazowsze” was associated with official ceremonies. At the same time, one can interpret the appearance of folk music in films from this period as an expression of longing for authenticity, perhaps irretrievably lost as a result of massification, modernisation and transformation of national culture.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 80-92
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies