Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish architecture of 20th century" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Palace and church in Smolice in Greater Poland – a Neo-Baroque work of Wrocław architecture company "Gaze & Böttcher"
    Pałac i kościół w Smolicach w Wielkopolsce – neobarokowe dzieło wrocławskiej firmy architektonicznej „Gaze & Böttcher”
    Autorzy:
    Grochowska, Ewa
    Stefański, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028504.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Polish architecture of 20th century
    German architecture of 20th century
    Smolice
    architectural company Gaze & Böttcher
    architektura polska XX w.
    architektura niemiecka XX w.
    firma architektoniczna Gaze & Böttcher
    Opis:
    The article deals with the former palace of the von Zieten family and the Sacred Heart of Jesus Church in Smolice, both located in southern Greater Poland, which are the most interesting neo-baroque architectural complexes in the early $20^{th}$ century in Poland. Both are the work of Wrocław-based company "Gaze & Böttcher", which has not yet been noticed by researchers. The buildings were founded by Helena von Zietzen née Woller, who financed these using the legacy of her father Samson Woller, a Lower Silesian industrialist. The palace was built in 1908-1911 in two or three phases as an extension of the previously existing small residence of Woller. The palace was built in 1908-1911 in several phases as an extension of the previously existing small Woller residence. At the same time, in the years 1907-1909, a large neo-baroque church with an axial composition on a cross plan was erected. Artists and craftsmen from Wrocław and Berlin took part in the decoration of the temple. The palace in Smolice was mentioned in the publications of such researchers as T.S. Jaroszewski and J. Skuratowicz, however it was mainly considered the work of unrecognized artists. The archival research carried out by the authors made it possible to find the original designs of the palace by renowned architectural firm "Gaze & Böttcher" from Wrocław, which changed this situation. The authors of the article, based on archival and bibliographic research as well as examination of autopsy objects, determined the authorship of the palace and the stages of its expansion, and in the case of the church, the authorship of individual elements of the interior. The architectural forms of the complex in Smolice were analyzed in the context of the achievements of "Gaze & Böttcher" company, which allowed us both to find common style features with other works of the Wrocław architectural office, and the distinctiveness determining the value of the buildings erected in Smolice.
    Tematem artykułu jest dawny pałac rodziny von Zietenów i kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Smolicach na terenie południowej Wielkopolski. Należą one do najciekawszych zespołów architektonicznych utrzymanych w stylistyce neobarokowej na ziemiach polskich początku XX w. Budowle te powstały jako fundacja Heleny von Tietzen z domu Woller, która sfinansowała je, wykorzystując spadek po ojcu – dolnośląskim przemysłowcu Samsonie Wollerze. Pałac powstał w latach w 1908-1911 w kilku fazach jako rozbudowa wcześniej istniejącej niewielkiej rezydencji Wollera. Jednocześnie w latach 1907-1909 wzniesiony został duży neobarokowy kościół o osiowej kompozycji na planie krzyża. W wystroju świątyni brali udział artyści wrocławscy i berlińscy. O ile autorstwo kościoła było znane (wrocławska spółka „Gaze & Böttcher”), o tyle pałac w Smolicach, mimo że odnotowywany w publikacjach takich badaczy, jak S.T. Jaroszewski i J. Skuratowicz, uchodził za dzieło nierozpoznanych twórców. Jednym z celów artykułu było określenie autorstwa pałacu, kolejnym – przedstawienie dziejów budowli. Przeprowadzone przez autorów artykułu badania archiwalne pozwoliły na odnalezienie oryginalnych projektów pałacu przygotowanych we wrocławskiej firmie architektonicznej „Gaze & Böttcher”. Tym samym, a także na podstawie kwerendy bibliograficznej oraz badań obiektów z autopsji autorzy artykułu ustalili twórców pałacu oraz fazy jego rozbudowy, a w przypadku kościoła autorstwo poszczególnych elementów wystroju. Dokonano analizy form architektonicznych zespołu w Smolicach w kontekście dorobku firmy „Gaze & Böttcher”, co pozwoliło na odnalezienie zarówno wspólnych cech stylowych z innymi dziełami wrocławskiego biura architektonicznego, jak i odrębności decydujących o wartości budowli powstałych w Smolicach.
    Źródło:
    Architectus; 2021, 3 (67); 13-24
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka i wiara w poglądach i twórczości Antoniego Wiwulskiego
    Art and faith in the views and works of Antoni Wiwulski
    Autorzy:
    Stefański, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408006.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Antoni Wiwulski
    sztuka polska XX wieku
    polska architektura sakralna XX wieku
    rzeźba polska XX wieku
    sztuka Wilna XX wieku
    Polish art of the 20th century
    Polish sacred architecture of the 20th century
    Polish sculpture of the 20th century
    art of Vilnius of the 20th century
    Opis:
    Antoni Wiwulski (1877-1919) był artystą, który łączył w swojej twórczości pasję architekta i rzeźbiarza. Znany jest głównie dzięki swoim dwóm pomnikowym dziełom: krakowskiemu Pomnikowi Grunwaldzkiemu (1910) i wileńskim Trzem Krzyżom (1916). Jednak jego dorobek jest znacznie obszerniejszy i obok dzieł architektonicznych obejmuje dziesiątki mniejszych prac rzeźbiarskich. Jego twórczości nie można rozpatrywać bez bliższego spojrzenia na życie artysty i jego poglądy. Sztuka Wiwulskiego jest bowiem wyrazem złożonej osobowości ukształtowanej w toku zmiennych kolei życia, pod dużym wpływem matki i zaszczepionej mu przez nią religijności. Jego sztuka podporządkowana była podstawowym wartościom: religii i obowiązkom narodowym, czego poświadczenie można odnaleźć w bogatej pozostawionej przez niego korespondencji.
    Antoni Wiwulski (1877-1919) was an artist who in his work combined the passion of an architect and sculptor. He is mainly known for his two monumental works: the Grunwald Monument of Cracow (1910) and Three Crosses of Vilnius (1916). However, his oeuvre is much more extensive and in addition to architectural works includes dozens of smaller sculptural artworks. His creative activity cannot be assessed without a closer look at the artist’s life and convictions. Wiwulski’s art is an expression of a complex personality shaped in the course of the vicissitudes of life, heavily influenced by his mother and the religiosity she instilled in him. His art was subordinated to basic values: religion and national duties, which we find evidence in the rich correspondence he left behind.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 213-226
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W obszarze Formy Otwartej. Echa idei Oskara Hansena w strategiach artystycznych na pograniczu dyscyplin
    Within the Open Form. Echoes of Oskar Hansen’s idea in artistic strategies on the borderline of disciplines
    Autorzy:
    Jagiełło, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409276.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Associazione Italiana Polonisti (AIP)
    Tematy:
    Oskar Hansen
    Open Form
    20th-century Polish Architecture
    Warsaw Academy of Fine Arts
    20th-century Polish sculpture
    Opis:
    In 1959, a visionary architect, painter, sculptor and professor of the Warsaw Academy of Fine Arts, Oskar Hansen, formulated the Open Form theory. The piece of work in its convention was an integral part of the accompanying events and contexts. He, thus, opposed the art of the dominant object in space. During his didactic work at the Sculpture Department, Hansen shared his theory with many generations of students, encouraging them to artistic practice going beyond traditional disciplines, to use context as an integral part of the piece of work, to establish new, non-artistic relations and get rid of the fear of undefinition of the work. In the text, I will look at the idea of Open Form and its evolution based on the example of artistic creativity and attitude of the artists where the echoes of Oskar Hansen’s ideas are clearly seen: Grzegorz Kowalski, Paweł Althamer, Artur Żmijewski, Łukasz Surowiec and Krzysztof M. Bednarski.
    Źródło:
    pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2018, 9; 104-126
    2384-9266
    Pojawia się w:
    pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka ochrony dziedzictwa architektury polskiej 2 połowy XX wieku na wybranych przykładach
    Protecting the heritage of Polish architecture from the 2nd half of the 20th century on selected examples
    Autorzy:
    Kuśnierz, K.
    Kuśnierz-Krupa, D.
    Krupa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217376.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    dziedzictwo architektury
    architektura polska XX w.
    heritage of architecture
    Polish architecture from the 2nd half of the 20th century
    Opis:
    Problem ochrony obiektów architektonicznych zrealizowanych po 1945 roku jest coraz częściej spotykany w bieżącej praktyce konserwatorskiej oraz w całym procesie inwestycyjno-budowlanym. Jest on niezwykle złożony, gdyż dotyczy szeregu aspektów: m.in. rozbudowy tych obiektów, przebudowy, zmiany funkcji, termomodernizacji oraz zmiany innych parametrów technicznych. Wiąże się to także, a może przede wszystkim, z ogromną presją inwestycyjną, której towarzyszą niejednoznaczne zasady ochrony tych obiektów, ponieważ ich zasób nie został jeszcze do końca rozpoznany i zwaloryzowany. Są one zatem często przedmiotem opinii konserwatorskich dotyczących ich wartości, zasad ochrony i możliwości ewentualnej ingerencji w bryłę, układ funkcjonalny itp. W niniejszym artykule złożoność podjętej problematyki postanowiono przedstawić na dwóch przykładach budynków zlokalizowanych w Krakowie: hotelu Cracovia oraz obiektu Os. Teatralne nr 19.
    The issue of protecting architectonic objects realised after 1945 is more and more frequently encountered in current conservation practice and during the whole investment-construction process. It is extremely complex since it involves several aspects: e.g. expanding those objects, rebuilding, changing functions, thermo-modernisation and alteration of other technical parameters. It is also, or perhaps primarily, connected with immense investment pressure accompanied by ambiguous regulations for protecting such objects since their number has not yet been fully determined or evaluated. Therefore, they are often a subject of conservation opinions regarding their value, protection rules and the possibility of interference in the bulk, functional layout etc. This article presents the complexity of the discussed issue on the examples of two objects: the Cracovia Hotel and the object at 19 Osiedle Teatralne housing estate.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 48; 40-48
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ brutalizmu na polską architekturę sakralną
    Impact of brutalism on the Polish sacral architecture
    Autorzy:
    Niebrzydowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398221.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    historia architektury
    teoria architektury
    architektura XX w.
    architektura brutalistyczna
    architektura sakralna
    architektura polska
    history of architecture
    theory of architecture
    20th century architecture
    brutalist architecture
    Polish sacral architecture
    Opis:
    Celem badań przedstawionych w artykule było określenie wpływu brutalizmu na architekturę kościołów w Polsce. Przeanalizowano osiem budynków świątyń wznoszonych w latach 1960-1988, porównując je z tendencjami światowymi. Na tej podstawie wskazano najbardziej wyraziste cechy i elementy brutalistyczne charakterystyczne dla polskiej architektury sakralnej.
    The aim of the research presented in the article was to determine the impact of brutalism on the architecture of churches in Poland. The author analyzed eight buildings built in the years 1960-1988, comparing them with global tendencies. On this basis, he identified the most distinctive brutalist features and elements characteristic of Polish sacral architecture.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2016, 8, 3; 137-150
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podziwiać i chronić. Wysiłki konserwatorów, publicystów i artystów na rzecz zachowania architektury wernakularnej Krzemieńca
    Admire and protect. The efforts of monument protection officers, publicists and artists to preserve the vernacular architecture of Krzemieniec
    Autorzy:
    Cyniak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927112.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Krzemieniec
    budownictwo drewniane
    ochrona zabytków
    sztuka polska XX wieku
    sztetl
    wooden architecture
    protection of historical monuments, Polish art of the 20th century
    shtetl
    Opis:
    W okresie dwudziestolecia międzywojennego można zaobserwować wzrost zainteresowania architekturą drewnianą Krzemieńca. Stanowiła ona wówczas nie tylko istotny temat poruszany w tekstach wspomnie¬niowych i publicystycznych, ale równocześnie jeden z kluczowych mo¬tywów pojawiających się w malarskich i graficznych przedstawieniach wołyńskiego miasteczka. Zachwytom literatów, publicystów i plastyków towarzyszyła także coraz bardziej pogłębiona refleksja nad kierunkami ochrony drewnianego dziedzictwa. Historyczne centrum Krzemieńca uznano za rezerwat konserwatorski. Na łamach „Życia Krzemienieckie¬go” rozgorzała dyskusja nad postulowanymi metodami i skalą profesjo¬nalnej ochrony konserwatorskiej zabytkowego centrum miejscowości, czego wyrazem są teksty publicystyczne analizowane w niniejszym arty¬kule. Lokalni społecznicy, dostrzegając świadectwa degradacji krzemie¬nieckiego pejzażu architektonicznego, podejmowali próby uwrażliwienia mieszkańców na estetyczne walory tradycyjnej zabudowy. W 1937 r. Krzemieniec odwiedził Generalny Konserwator Zabytków – Wilhelm Ka¬rol Henneberg. Wizyta ta zaowocowała podpisaniem czteropunktowego programu konserwatorskiego zabytkowej dzielnicy miasteczka. Nie po¬przestano jedynie na sformułowaniu urzędowych wytycznych. W okresie międzywojennym – dzięki funduszom publicznym – w miasteczku pro¬wadzono prace konserwatorskie, obejmujące zarówno zabytki architek¬tury monumentalnej, jak i wybrane domy mieszczańskie. Krzemieniecka akcja konserwatorska została w brutalny sposób przerwana we wrześniu 1939 r. W czasie II wojny światowej omawiany zespół architektury drew¬nianej zniknął z powierzchni ziemi. Świadectwem jego istnienia są już tylko międzywojenne fotografie, teksty publicystyczne i prace plastyczne.
    During the interwar period there was a growing interest in the wooden architecture of Krzemieniec. At that time, it was not only an important issue discussed in memoirs and journalistic texts, but also one of the key motifs appearing in the paintings and graphic representations of the Volhynia town. The admiration of writers, publicists and artists was also accompanied by a deeper reflection on the directions of protec¬tion of the wooden heritage. The historical centre of Krzemieniec was declared a conservation reserve. In “Życie Krzemienieckie” magazine there was a discussion on the postulated methods and scale of profes¬sional conservation protection of the historic centre of the town, which is reflected in the journalistic texts analysed in this article. Recogniz¬ing the evidence of the degradation of the architectural landscape of Krzemieniec, local community activists made attempts to sensitize the residents to the aesthetic values of traditional architecture. In 1937 Krzemieniec was visited by Wilhelm Karol Henneberg, the General Monuments Inspector. This visit resulted in the signing of a four-point conservation programme for the historic district of the town. It was not confined to the formulation of official guidelines. In the interwar period, on the basis of public funds, monument protection works were carried out in the town, including both monumental architecture and selected burgher houses. The monument protection action in Krzemieniec was brutally interrupted in September 1939. During World War II, the dis¬cussed wooden architecture complex disappeared from the surface of the earth. The only evidence of its existence are interwar photographs, journalistic texts and art works.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2019, 1; 9-34
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół parafialny w Kasince Małej – zapomniane dzieło Jana Sasa-Zubrzyckiego
    Parish church in Kasinka Mała – forgotten work of Jan Sas-Zubrzycki
    Autorzy:
    Stożek, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218313.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    historia architektury polskiej
    neogotyk
    architektura polska XIX-XX w.
    historyzm w architekturze
    Sas-Zubrzycki Jan
    Kasinka Mała
    history of Polish architecture
    neo-gothic
    architecture at the turn of the 19th and 20th century
    historicism in architecture
    Opis:
    Praca jest kontynuacją badań prowadzonych nad mniej znanymi dziełami krakowskiego architekta Jana Sasa-Zubrzyckiego zlokalizowanymi w Małopolsce. Opracowanie omawia wzniesiony przez Sasa-Zubrzyckiego w Kasince Małej kościół, którego konsekracja nastąpiła w roku 1913. To jedno z mniej znanych dzieł tego architekta, wzniesione w charakterystycznym dla jego projektów stylu, osadzonym mocno w propagowanym przez autora nurcie architektury neogotyckiej. Obiekt, choć niewielki, jest usytuowany na zamknięciu perspektywy przebiegającej obok ważnej drogi Lubień – Mszana Dolna. Stąd też szczególną rolę odgrywa w bryle kościoła pojedyncza wieża akcentująca wejście do świątyni. Układ przestrzenny obiektu, jak i bryła kościoła czerpią pełną garścią z historycznych przykładów architektury gotyckiej, ale także romańskiej i renesansowej.
    The work is a continuation of research on less known works of the Krakow architect Jan Sas-Zubrzycki located in Lesser Poland. The study discusses the church erected by Sas-Zubrzycki in Kasinka Mała, which was consecrated in 1913. It is one of the less well known works by that architect, built in the style set within the trend of neo-Gothic architecture propagated by the author and characteristic for his projects. Though small, the object is situated so as to close the perspective of the important road Lubień – Mszana Dolna running nearby. Hence a particular role in the bulk of the church is played by the single tower highlighting the entrance to the shrine. The spatial layout of the object and the bulk of the church itself draw extensively on historic examples of the Gothic, as well as Romanesque and Renaissance architecture.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 47; 80-86
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślady przeszłości w starych wnętrzach – architektura mazowieckich wnętrz z drugiej połowy XX wieku
    Vestiges of the past in old interiors – architecture of Mazovian interiors from the second half of the 20th century
    Autorzy:
    Plewka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460909.pdf
    Data publikacji:
    2018-12
    Wydawca:
    Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
    Tematy:
    residential interiors
    old interiors
    20th-century architecture
    Polish home
    interiors of the PRL
    recession
    post-war architecture
    past
    rural farm
    wnętrze mieszkalne
    stare wnętrza
    architektura XX w.
    polski dom
    wnętrza PRL
    destrukt
    architektura powojenna
    przeszłość
    gospodarstwo wiejskie
    Opis:
    Selected residential interiors and remnants of the architecture of the Mazovia region are special features in the surroundings. They were developed in the second half of the 20th century in the reality of the Polish People’s Republic. A photographic report is more an aesthetic impression than a realistic document, it is a cycle of exploration and reflection, a journey through selected residential buildings in Mazovia from the turn of the 19th and the 20th. The common features of the photographed houses are the interior design of the past decades, lack of innovation, devastation, desolation or execution without a design. As a result of various twists of fate, some dwellings are subject to gradual deterioration. The photographic project has been carried out for several years with breaks, it is a collection of photographs of the interiors of selected objects. Photographic recording is the provision of images of disappearing Polish homes. The project took into consideration freestanding buildings belonging to rural households and facilities located in small towns.
    Elementem szczególnym w otoczeniu są wybrane wnętrza mieszkalne i pozostałości architektury okolic Mazowsza. Zostały one zagospodarowane w drugiej połowie XX w., w realiach czasów PRL. Reportaż fotograficzny jest bardziej estetyczną impresją niż realistycznym dokumentem, stanowi cykl poszukiwań i rozważań, wędrówkę po wybranych obiektach mieszkalnych z przełomu XIX/XX w., położonych na terenie Mazowsza. „Cykl Fotografii” opatrzony jest komentarzem odnoszącym się do każdego ogniska domowego. Wnętrza powiązane są z historią ludzi, którzy je urządzali latami. Jako cechę wspólną fotografowanych domostw możemy uznać zagospodarowanie wnętrz w przeszłości, brak innowacji, dewastację, czasem opustoszenie lub realizację bez projektu. W wyniku kolei losu niektóre obiekty mieszkalne ulegają stopniowemu destruktowi. Niszczenie wnętrz widoczne jest w każdym przypadku, choć w różnym stopniu. Projekt fotograficzny, realizowany jest od kilku lat z przerwami i ma formę fotografii wnętrz, w wybranych obiektach. Zapis fotograficzny jest realizacją obrazów znikających mazowieckich domostw. W projekcie brane były pod uwagę wnętrza budynków wolnostojących, należące do gospodarstw wiejskich i obiekty zlokalizowane w małych miasteczkach. Przedmiotem badań były wnętrza wybranych obiektów, ale nie ich zewnętrzna bryła.
    Źródło:
    MAZOWSZE Studia Regionalne; 2018, 27; 123-137
    1689-4774
    Pojawia się w:
    MAZOWSZE Studia Regionalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies