Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish Communist Party" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
„Tacy byli”. Pracownicy polityczni KW PZPR w Gdańsku w latach 1978–1979
Political workers of Provincial Committee of PUWP in Gdansk in the years 1978-1979
Autorzy:
Żukowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488021.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
aparat partyjny
Polish United Workers' Party
communist party apparatus
Źródło:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2014, 3; 207-219
2299-890X
Pojawia się w:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja finansowa Komitetów Wojewódzkich PZPR na przykładzie gdańskiej organizacji partyjnej – Instrukcja do preliminarza budżetowego na 1950 r.
Financial records of Voivodeship Committees PUWP. The example of Gdansk party organization - Instructions for budget estimate at 1950.
Autorzy:
Żukowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488049.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Polish United Workers' Party
communist party apparatus
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
aparat partyjny
Źródło:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2012, 1; 229-241
2299-890X
Pojawia się w:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty dotyczące PZPR w latach 1948-1990 (liczebność, skład społeczny, dewizowe składki członkowskie i nomenklatura kadr)
Certain aspects of the Polish United Workers Party (PUWP) in the period 1948-1990 (members, social composition, membership fees in foreign currency and staff.
Autorzy:
Żukowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488007.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
nomenklatura kadr
Polish United Workers’ Party
Communist nomenklatura
Opis:
The article describes the selected issues relating to the functioning of the PUWP. The author focuses on the issue of the number of members, the social composition, and nomenklatura. The analysis enables to establish that the PUWP was the massive, highly centralized party. Although the PUWP appealed to workers and peasants, they represented a minority in the party. It was a shy and fixed problem of party of power. This allows to show that PUWP party was entangling Poland with network of connections and analyse the founds of the party.
Źródło:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2013, 2; 123-140
2299-890X
Pojawia się w:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunistyczna Partia Robotnicza Polski wobec państwa polskiego (grudzień 1918 – czerwiec 1919)
the Communist Workers’ Party of Poland in Relation to the Polish State (December 1918 – June 1919)
Autorzy:
Zaporowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436435.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Second Polish Republic, labor movement, the Communist Workers’ Party of Poland
Druga Rzeczpospolita, ruch robotniczy, Komunistyczna Partia Robotnicza Polski
Opis:
The Communist Workers’ Party of Poland (Komunistyczna Partia Robotnicza Polski) was formed on December 16, 1918 and operated legally during the first half a year of its activity. The resurgent Polish state guaranteed its citizens an extensive range of democratic freedoms, which were also enjoyed by the communists. The main area of their activity was the Councils of Workers Delegates (CWD, Rady Delegatów Robotniczych), which they wanted to transform into alternatives for administrative and governmental institutions. The communists wished to establish a soviet republic. For this reason, they carried out activities in the CWD and at rallies. They also organized strikes and became involved in anti-government activities. State authorities reacted vigorously by declaring a state of emergency in the area of the former Kingdom of Poland on April 1, 1919 and by making numerous arrests of communist activists for anti-state activities. However, the split of the CWD in June/July 1919 was a decisive factor that made the communists go into hiding. Nevertheless, an outright act of outlawing them was never passed. The Communist Workers’ Party of Poland and communists in general continued, although no longer on such a scale, to use existing democratic institutions for their own purposes.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 10; 154-164
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teofil Głowacki. Socjalista, komunista, sekretarz Centralnego Komitetu Ludowego
Teofil Głowacki. Socialist, communist, secretary of the Central People’s Committee
Autorzy:
Woroncow, Jakub
Grudka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343148.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish Socialist Party
Teofil Głowacki
Central People’s Committee
Worker’s Party of Polish Socialists
Communist Party of Poland
Centralny Komitet Ludowy
Robotnicza Partia Polskich Socjalistów
Komunistyczna Partia Polski
Polska Partia Socjalistyczna
Opis:
The article presents a biographical portrait of Teofil Głowacki (1906–1971), in the interwar period, an activist of the PPS and KPP, a trade unionist and publicist, during the Second World War a member of the editorial office of „Sztandar Wolności” in Minsk, and then a participant in the left-socialist conspiracy and the founder of the Central Committee After the war. He was a journalist, a political prisoner, an MP for two terms in the parliament of the People’s Republic of Poland, and the deputy editor-in-chief of „Express Wieczorny”. The article is also an attempt to supplement the history of the Polish conspiracy during World War II from outside the leading current.
Artykuł jest próbą dokonania szkicu biograficznego Teofila Głowackiego (1906–1971), w okresie dwudziestolecia międzywojennego działacza PPS i KPP, związkowca i publicysty, w czasie wojny członka redakcji „Sztandaru Wolności” w Mińsku, a następnie uczestnika konspiracji lewicowo-socjalistycznej i założyciela Centralnego Komitetu Ludowego, a po wojnie dziennikarza, więźnia politycznego, posła dwóch kadencji Sejmu PRL, a następnie zastępcy redaktora naczelnego „Expressu Wieczornego”. Artykuł jest zarazem próbą uzupełnienia historii polskiej konspiracji w czasie II wojny światowej spoza głównego nurtu.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2023, 11; 93-124
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Media control by the Polish United People’s Party in 1970–1975
Nadzór nad mediami sprawowany przez władze PZPR w latach 1970–1975
Autorzy:
Wojsław, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058200.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish mass media in the 1970s
communist party control apparatus
Polish United People's Party under Edward Gierek
Department of Propaganda, Press and Publications
Jerzy Łukaszewicz (1931–1983)
środki masowego przekazu
Jerzy Łukaszewicz
Jan Szydlak
propaganda sukcesu
VI i VII Zjazd PZPR
Sekretariat i Biuro Polityczne KC PZPR
Wydział Propagandy, Prasy i Wydawnictw KC PZPR
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This article tries to bring more clarity to the issue of media control by the Polish communist party, and in particu-lar identify the institutions, political bodies and politicians who exercised various degrees of control over the press, radio and television in the first half of the 1970. An analysis of various kinds of records and data indi-cates that the day-to-day business of setting the party line for the media was in the hands of propaganda de-partments at the level of the Central Committee. In 1972 they were merged into a single Department of Propa-‑ganda, Press and Publications, headed by Jerzy Łukaszewicz, member of the CC Secretariat, and overseen by Jan Szydlak, member of the Poliburo.
Szukanie odpowiedzi na pytanie, jakie partyjne struk-tury i instytucje oraz stojący na ich czele politycy PZPR mieli decydujący wpływ na działanie prasy, radia i telewizji i tym samym realizowaną z ich udziałem politykę propagandową w I połowie lat 70., stanowi główny temat zaprezentowanych rozważań. Przeprowadzona analiza zachowanych źródeł historycznych pozwoliła stwierdzić, że na co dzień sterowano pracą wymienionych środków masowego przekazu z poziomu wydziałów propagandy KC PZPR. Te z kolei podlegały nadzorowi przez członków Biura Politycznego i Sekretariatu KC PZPR Jana Szydlaka i Jerzego Łukaszewicza.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2021, 24, 3; 89-112
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między obroną wolności a drogą do rewolucji. Strajk nauczycielski 1937 r.
Between the defence of freedom and the road to revolution. The teachers strike of 1937
Autorzy:
Wenklar, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560515.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ZNP
strajk
Wanda Wasilewska
Paweł Musioł
„Płomyk"
front ludowy
KPP
Polish Teachers' Union
Płomyk
the People's Front
Polish Communist Party
Opis:
W marcu 1936 r. ukazał się poświęcony Związkowi Sowieckiemu numer wydawanego przez ZNP czasopisma dla młodzieży „Płomyk". Część ówczesnej prasy określiła go jako element sowieckiej propagandy. W obronie swojego dobrego imienia wydawcy pisma wytoczyli jednej z gazet proces, który przegrali. Półtora roku później, we wrześniu 1937 r., rząd zawiesił Zarząd Główny ZNP i wyznaczył kuratora. Jednym z zarzutów, oprócz tych dotyczących nieprawidłowości finansowych, były prokomunistyczne sympatie polityczne. W odpowiedzi na działania rządu część pracowników Zarządu Głównego zorganizowała strajk okupacyjny, wkrótce poparty przez samych nauczycieli i wiele organizacji związkowych i politycznych. Strajk okazał się zwycięski, najpierw rząd odwołał dotychczasowego i powołał nowego kuratora, a następnie zjazd ZNP wyłonił nowy Zarząd Główny, złożony z kluczowych działaczy sprzed strajku. Dla badaczy bliskich ZNP działania rządu stanowiły zamach na wolności związkowe, a strajk miał charakter jedynie obrony wolności i swobód obywatelskich. Można jednak odnaleźć ślady bezpośrednich kontaktów KPP z inicjatorkami strajku i dążeń — przynajmniej niektórych działaczy, jak Wanda Wasilewska i Janina Broniewska — do eskalacji konfliktu i wywołania strajku generalnego.
In March 1936, a Soviet edition of the youth periodical „Płomyk" was pub- lished. Some papers of that time denounced it as a part of the Soviet propaganda. To defend their good name, the publishers of the periodical sued one of such newspapers, but they lost the case. A year and a half later, in September 1937, the government suspended the Executive Board of Polish Teachers' Union (ZNP) and appointed an administrator. One of the charges, along with financial inaccuracies, was that the organization harboured pro-communist political sympathies. In response to the government's actions, some of the members of the Executive Board organized a sit-in, soon followed by teachers and many trade unions as well political organizations. The strike proved successful. First, the government pulled out on the previous appointment and assigned a new administrator. Subsequently, the Polish Teacher's Union convention appointed a new Executive Board, composed of key pre-strike activists. For activists closely connected with the ZNP, government's activities constituted an attempt to curb trade union liberties, and the industrial ac- tion was merely an act of defence of freedom and civil liberties. However, one can find traces of the Polish Communist Party's direct contacts with strike initiators can and their aspirations, at least in the case of certain ac- tivists such as Wanda Wasilewska and Janina Broniewska, to escalate the conflict and call a general strike.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 491-517
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cień Ameryki „Zwykła sprawa” Adama Tarna i „Dwunastu gniewnych ludzi” Sidneya Lumeta
The shadow of America. Common Business by Adam Tarn and Twelve Angry Men by Sidney Lumet
Autorzy:
Wasąg, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953446.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Adam Tarn
Common Business
1st Festival of Polish Contemporary Arts
Twelve Angry Men by Sidney Lumet
Foley Square Trial of 11 members of the Communist Party USA
Opis:
The article has an interdisciplinary character. It combines biographical, historical, literary, dramaturgical, and film themes. Adam Tarn’s Common Business (Zwykła sprawa) is a drama which undoubtedly played an important role in the period of socialist realism together with the performance directed by Erwin Axer. In the article, the significance of Tarn’s work, which was awarded at the 1st Festival of Polish Contemporary Arts in the early 1950s, is shown against the background of the cultural policy pursued in the People’s Republic of Poland. The writer’s nine-year stay in America has been presented in the perspective of the emigration-related origin of the Common Business.The proposed juxtaposition of Tarn’s debut drama and Sidney Lumet’s Oscar-winning film Twelve Angry Men (screenplay by Reginald Rose) reveals the complex political context in which each of the works appeared. The 1949 New York Foley Square Trial of 11 members of the National Board of the CPUSA (Communist Party USA), which ‘was the best known legal proceeding against a communist party’, has been indicated as the direct inspiration for Tarn’s play.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 166; 37-68
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podpułkownik Józef Kratko w przedwojennym ruchu komunistycznym, wojsku i Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej (1914–1945)
Lieutenant Colonel Józef Kratko and his Role in the pre-War Communist Movement, the Army and the Headquarters of the Citizens’ Militia (1914–1945)
Oberstleutnant Józef Kratko in der kommunistischen Vorkriegsbewegung, in der Armee und im Hauptquartier der Bürgermiliz (1914–1945)
Autorzy:
Sztama, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7438357.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Aparat bezpieczeństwa
Armia Andersa
Armia Berlinga
Komunistyczna Partia Polski
Komunistyczny Związek Młodzieży Polski
komuniści
Milicja Obywatelska
oficerowie polityczni
Polski Samodzielny Batalion Specjalny
Zgrupowanie „Jeszcze Polska nie zginęła”
Związek Patriotów Polskich
security apparatus
Anders’ Army
Berling’s Army
Communist Party of Poland
Communist Youth Union of Poland
communists
Citizens’ Militia
political officers
Polish Independent Special Battalion
the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization
Union of Polish Patriots
Sicherheitsapparat
Anders-Armee
Berling-Armee
Kommunistische Partei Polens
Polnischer Kommunistischer Jugendverband
Kommunisten
Bürgermiliz
Politische Offi ziere
Polnisches Unabhängiges Spezialbataillon
Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła”
Bund Polnischer Patrioten
Opis:
Józef Kratko urodził się w 1914 r., w robotniczej rodzinie żydowskiej. W młodym wieku związał się z ruchem komunistycznym, był działaczem kilku młodzieżowych organizacji, m.in. Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy. Po uzyskaniu matury wyjechał do Warszawy, gdzie przez rok kształcił się w Państwowym Konserwatorium Muzycznym. Jednocześnie rozpoczął działalność w Komunistycznej Partii Polski. Za swoją nielegalną w II Rzeczypospolitej aktywność był kilkakrotnie zatrzymywany przez policję. Po wybuchu II wojny światowej Kratko wziął udział w kampanii polskiej, a następnie wyjechał do ZSRS. Tam do 1942 r. był m.in. nauczycielem muzyki. Po ataku Niemiec na ZSRS został przez Komintern skierowany do tzw. Armii Władysława Andersa, gdzie miał prowadzić działalność agitacyjną. Ostatecznie z wojska tego odszedł i w 1943 r. zaciągnął się do tworzonej przez komunistów 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Tam służył w różnych oddziałach, np. w Polskim Samodzielnym Batalionie Specjalnym. W 1944 r. został zrzucony na obszar okupowanej Polski i dołączył jako ofi cer polityczno-wychowawczy do Zgrupowania „Jeszcze Polska nie zginęła”. Po opanowaniu wschodniej Polski przez oddziały Armii Czerwonej Kratko został przyjęty do pracy w Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej.
Józef Kratko was born in 1914 to working-class Jewish parents. At a young age he became involved with the communist movement and was an activist in several youth organizations, including the Communist Youth Union of Western Ukraine. After graduating from high school, he left for Warsaw where he studied for a year at the State Music Conservatory. During this period, he became an active member of the Communist Party of Poland and was imprisoned several times by the authorities for conducting illegal activities. At the outbreak of World War II Kratko took part in the Polish campaign, after which he fl ed to the Soviet Union where he worked predominantly as a music teacher. After the Germans attacked the Soviet Union in 1941 Kratko was sent by the Comintern to serve with the so-called Władysław Anders’ Army, where he was supposed to conduct agitation activities. He left this unit in 1943 and enlisted in the 1st Tadeusz Kosciuszko Infantry Division that was created by the communists. His role involved serving in various units, e.g. the Polish Independent Special Battalion. In 1944, he parachuted into occupied Poland and joined the „Jeszcze Polska nie zginęła” Organization as a political and educational offi cer. Aft er the Red Army took over eastern Poland, Kratko was hired to work at the Headquarters of the Citizens’ Militia.
Józef Kratko wurde 1914 in einer jüdischen Arbeiterfamilie geboren. Schon in jungen Jahren engagierte er sich in der kommunistischen Bewegung und war Aktivist in mehreren Jugendorganisationen, darunter dem Kommunistischen Jugendverband der Westukraine. Nach dem Abitur ging er nach Warschau, wo er ein Jahr lang am Staatlichen Musikkonservatorium studierte. Zur gleichen Zeit wurde er in der Kommunistischen Partei Polens aktiv. Wegen seiner illegalen Aktivitäten in der Zweiten Polnischen Republik wurde er mehrmals von der Polizei verhaft et. Nach dem Ausbruch des Zweiten Weltkriegs nahm Kratko am Polenfeldzug teil und ging anschließend in die UdSSR. Dort war er bis 1942 u. a. als Musiklehrer tätig. Nach dem deutschen Angriff auf die UdSSR wurde er von der Komintern in die so genannte Władysław-Anders-Armee geschickt, wo er agitatorische Aktivitäten durchführen sollte. Schließlich verließ er diese Armee und trat 1943 in die von Kommunisten aufgestellten 1. Tadeusz-Kościuszko-Infanteriedivision ein. Dort diente er in verschiedenen Einheiten, darunter in der Polnischen Unabhängigen Spezialbataillon. Im Jahr 1944 wurde er in das besetzte Polen abkommandiert und schloss sich der Gruppierung „Jeszcze Polska nie zginęła” als politisch-pädagogischer Offi zier an. Nach der Einnahme Ostpolens durch die Einheiten der Roten Armee wurde Kratko in das Hauptquartier der Bürgermiliz übernommen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 164-199
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucyjne partie chłopskie w II RP w świetle historiografii
Revolutionary Peasant Parties in the Second Polish Republic
Autorzy:
Suławka, Adam Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436433.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Second Republic of Poland, Polish People’s Republic, Belarusian SSR, USSR, Independent Peasant Party, Union of Peasant Left “Self-Help”, Hromada, Communist Party of Poland, Polish United Workers’ Party, United People’s Party
II Rzeczpospolita, Polska Rzeczpospolita Ludowa, Białoruska SRR, ZSRR, Niezależna Partia Chłopska, Zjednoczenie Lewicy Chłopskiej „Samopomoc”, Hromada, Komunistyczna Partia Polski, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Opis:
The aim of this article is to summarise the current state of academic research regarding revolutionary peasant parties in the Second Polish Republic: the Independent Peasant Party (IPP), Union of Peasant Left “Self-Help” and Belarussian Peasant and Workers “Hromada” that operated in the north-eastern borderlands. These political formations, whose target group was peasants, were crypto-communist. Although officially independent, they were actually agencies of the Communist Party of Poland (CPP) and Communist Party of Western Belarus, which were in turn branches of Soviet intelligence in Poland. These groups aroused greatest interest among researchers prior to 1989 (during the existence of the communist block) due to the fact that Polish historians, members of the ruling Polish United Workers’ Party at the time, monopolised scientific research. Members of the PUWP’s satellite United People’s Party also had the opportunity to work on this issue, but their influence was much weaker. Articles regarding the Hromada were also available; however, much more detailed and important were those written in the Belarussian SSR. Practically in all cases those scientific papers were written in line with the communist ideology that praised the work of these parties. Still, thanks to research in Polish and Soviet archives, we can obtain valuable information about them and their members. After the decline of the communist block the topic has received much less attention from researchers both in Poland and Belarus, except for those who had already worked on it during the communist era and published a few fragmentary articles. As a result, the issue discussed in this article is still waiting for comprehensive and honest scholarship.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 10; 225-239
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces zjednoczeniowy PPR i PPS w latach 1945–1948 z perspektywy jugosłowiańskiej
The Unification Process of the Polish Workers’ Party and the Polish Socialist Party in 1945–1948 from a Yugoslav Perspective
Autorzy:
Skokulski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477255.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polska Partia Robotnicza (PPR)
Polska Partia Socjalistyczna (PPS)
Komunistyczna Partia Jugosławii (KPJ)
komunizm
zjednoczenie
sowietyzacja
Polish Workers´ Party (PWP)
Polish Socialist Party (PSP)
Communist Party of Yugoslavia (CPY)
Communism
unification
Sovietisation
Opis:
Jugosławia była państwem, w którym proces sowietyzacyjny zakończył się najszybciej spośród wszystkich krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Politycy jugosłowiańscy Polskę traktowali jako najbliższego po Czechosłowacji i ZSRR sojusznika w Europie Środkowo-Wschodniej. Przychylnie odnosili się do polityki PPR, dążącej do wchłonięcia PPS. Nie zważając na nikłe poparcie komunistów w społeczeństwie polskim, przekonywali, że PPR cieszy się coraz większym autorytetem wśród Polaków, a jej polityka gospodarcza i międzynarodowa – w przeciwieństwie do okresu 1918–1939 – prowadzona jest w sposób racjonalny. Gdy Jugosławia została wyrzucona z Kominformu 28 czerwca 1948 r., politycy w Belgradzie chcieli zachować swą niezależność ale też wyrażali nadzieję, że uda im się doprowadzić do rekoncyliacji z krajami podporządkowanymi Moskwie. Mimo antyjugosłowiańskiej kampanii, która zapoczątkowała proces wprowadzania stalinizmu w Polsce, w dalszym ciągu z aprobatą traktowano aktywność PPR na rzecz pełnego zdominowania sceny politycznej przez to ugrupowanie. Dopiero zerwanie stosunków z państwami bloku wschodniego w drugiej połowie 1949 r. doprowadziło do ostrego konfliktu i działań na rzecz legitymizacji własnego reżimu w opozycji do tego narzuconego przez ZSRR. W dokumentach partyjnych i dyplomatycznych akcentowano wszelkie problemy, jakie wywoływała nieudolna polityka komunistów w bloku wschodnim, w tym w Polsce. Takie zabiegi służyć miały zdezawuowaniu polityki komunistów za żelazną kurtyną. W przypadku Polski szczególnie mocno nagłaśniano je w okresach kryzysów politycznych.
Yugoslavia was a country in which the Sovietisation process ended the fastest among all the countries of Central and Eastern Europe. Yugoslav politicians treated Poland as the closest ally in Central and Eastern Europe, after Czechoslovakia and the USSR. They treated favourably the policy of the Polish Workers’ Party (PWP), which strived to absorb the Polish Socialist Party (PSP). Regardless of the faint support of the communists in Polish society, they argued that the PWP is enjoying greater and greater prestige among Poles, and its economic and international policy – unlike in 1918–1939 – is carried out in a rational manner. When Yugoslavia was expelled from the Cominform on 28 June 1948, politicians in Belgrade wanted to maintain their independence but also expressed their hope that they would succeed in the reconciliation with the countries subordinate to Moscow. In spite of the anti-Yugoslav campaign, which initiated the process of introducing Stalinism in Poland, the activity of the PWP for full domination of the political scene by this grouping would still meet with an approval. Only the break of relations with the countries of the Eastern bloc in the second half of 1949 led to a sharp conflict and actions to legitimate own regime in opposition to that imposed by the USSR. The party and diplomatic documents emphasised all the problems caused by the inept policy of the communists in the Eastern bloc, including Poland. Such actions were to deprecate the communist policy behind the “Iron Curtain.” In the case of Poland, they were publicised particularly strongly during periods of political crisis.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 211-235
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczna percepcja wyborów w PRL w świetle listów nadesłanych do władz podczas konsultacji projektu nowej ordynacji wyborczej do Sejmu w 1985 roku
Social Perception of Elections in the Polish People’s Republic in the Light of Letters sent to the Authorities during a Consultation of the Draft of a New Electoral Law to the Sejm in 1985
Autorzy:
Siedziako, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950952.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
elections in People’s Poland
Polish United Workers’ Party
Polish Sejm
social perception of the communist regime in Poland
wybory w PRL
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Sejm PRL
percepcja społeczna rządów komunistycznych w Polsce
Opis:
The article presents a survey of opinions expressed in the letters sent to the authorities of the Polish People’s Republic during the so-called social consultations of the draft of a new electoral law to the Sejm in 1985. A majority of people wrote critically not only about the project itself but also about the whole electoral system of the Polish People’s Republic. After a comparison of these opinions with other letters known from the period of building of a communist system in Poland, the author puts forward a thesis that in the successive decades of the rule of the Polish Workers’ Party/Polish United Workers’ Party, even if they had voted in universal elections, the Polish people were aware of their window-dressing nature.
Artykuł prezentuje przegląd opinii, które zawierają listy przesłane władzom PRL podczas tzw. konsultacji społecznych projektu nowej ordynacji wyborczej do Sejmu w 1985 r. Większość nadawców pisała krytycznie nie tylko o samym projekcie, ale także o systemie wyborczym PRL w ogóle. Zestawiając te opinie ze znanymi z innych publikacji listami z okresu budowy w Polsce systemu komunistycznego, autor stawia tezę, iż przez kolejne dziesięciolecia trwania rządów PPR/PZPR Polacy nawet jeśli brali udział w powszechnych głosowaniach, zdawali sobie sprawę z ich fasadowego charakteru.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 4; 181-200
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propaganda content in the “Poznaj Swój Kraj” monthly (1958–1989)
Treści propagandowe w miesięczniku „Poznaj Swój Kraj” w latach 1958–1989
Autorzy:
Rogoż, Michał
Strzałka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058153.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish press in the latter half of 20th century
tourist and educational magazines
communist party propaganda
„Poznaj Swój Kraj”
ideologia
propaganda
Polska Rzeczpospolita Ludowa
prasa młodzieżowa
krajoz-nawstwo
turystyka
Opis:
Czasopismo „Poznaj Swój Kraj” od początku powstania do końca 1989 roku zamieszczało treści propagandowe. Często wiązały się one z kolejnymi zjazdami PZPR oraz świętami państwowymi. Najsilniejsze natężenie propagandy sukcesu przypadło na dekadę lat 70. Po 1981 roku treści promujące ustrój socjalistyczny były nieco mniej widoczne, za to coraz wyraźniej wskazywano na konflikt pomiędzy rozwojem przemysłu a ochroną środowiska.
From its inception in 1958, the tourist and educational magazine “Poznaj Swój Kraj” [Discover Your Country] was never free from propaganda. Materials of this kind were usually included to mark congresses of the ruling Polish United Workers’ Party or national and state holidays. The official propaganda of success reached its climax in the 1970s. After 1981 eulogies of the socialism system receded and the focus of attention turned to tensions between industrial development and conservation.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2021, 24, 4; 51-68
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Взаємини Комуністичної Партії Західної України та Комуністичної Партії Польщі у 1920-х рр.
Relations between The Communist Party of Western Ukraine and The Communist Party of Poland in 1920th
Autorzy:
Pyrig, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488133.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Komunistyczna Partia Polski
Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy
stosunki polsko-ukraińskie
Communist Party of Poland
Communist Party of Western Ukraine
Polish-Ukrainian relations
Opis:
Mutual relations between The Communist party of Poland and The Communist party of Western Ukraine in 1920th are characterized with the presence of ponderable conflicts and recriminations. KPWU was fighting for a wide autonomy in the activity explaining it the features of development of political force on the territory of East Galicia and Volyn’ in a counterbalance to other Polish territories. KPP tried to centralize guidance upon all communist forces in Poland for better control after activity of local organizations and their maximal efficiency. Persuasion that ІІ convention of KPP in 1923 settled all conflicts and allowed two parties to be completely incorporated and to act in concert is not confirmed by several inner-party crises that became especially noticeable in the second half 1920th.
Źródło:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2014, 3; 21-48
2299-890X
Pojawia się w:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antykomunizm socjalistów – kilka uwag krytycznych
Anti-Communism of Socialists – Some Critical Remarks
Autorzy:
Piskała, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1628429.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
socialism
communism
Polish Socialist Party
Communist Party of Poland
socjalizm
komunizm
Polska Partia Socjalistyczna
Komunistyczna Partia Polski
Opis:
Niniejszy artykuł recenzyjny omawia edycję dokumentów dotyczącą stosunku międzywojennej PPS do ruchu komunistycznego. Recenzowana praca stanowi przedsięwzięcie ambitne, lecz ma wiele słabości, związanych m.in. ze sposobem doboru dokumentów czy perspektywą przyjętą we wstępie. Wobec tego można ją uznać co najwyżej za wstęp do dalszych badań nad tą problematyką, a nie całościowy i wielowymiarowy obraz stosunków pomiędzy PPS a KPRP/KPP.
This review article discusses an edition of documents concerning the attitude of the interwar Polish Socialist Party (PPS) to the communist movement. The reviewed work is an ambitious undertaking, but it has many weaknesses resulting from, among other things, the method of selecting documents or the perspective adopted in the introduction. Therefore, it can be considered at best as an introduction to further research on this issue, and not a comprehensive and multidimensional picture of relations between the PPS and the Communist Workers’ Party of Poland (KPRP)/Communist Party of Poland (KPP).
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 2; 203-215
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies