- Tytuł:
- 4 Dywizja Strzelców na Kubaniu i w Odessie jako element Armii Polskiej we Francji (1918–1919)
- Autorzy:
- Jarno, Witold
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2041215.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
4th Rifle Division in Russia
General Lucjan Żeligowski
Polish Army in France
History of Odessa
Polish Army in South Russia
4 Dywizja Strzelców w Rosji
generał Lucjan Żeligowski
Armia Polska we Francji
Historia Odessy
Wojsko Polskie w Południowej Rosji - Opis:
-
This paper outlines the history of the 4th Rifle Division led by General Lucjan Żeligowski, which was established in the autumn of 1918 in Kuban in southern Russia. It was initially under the command of the Russian Volunteer Army, but soon afterwards it became a part of the Polish Army in France. After the agreement between the French government and the Polish National Committee was concluded in September 1918, the 4th Rifle Division was subordinated to the command of the allied forces and in December it was transported to Odessa. During the talks with the French government, it was established that from January 1919 the French side would take over upkeep of the division. The division was then subordinated to the Supreme Commander of the Allied Forces in the Balkans. From that point on, the division has officially become a part of the Polish Army in France. At the same time, however, General Lucjan Żeligowski established close contacts with the command of the Polish Army in Warsaw and de facto subordinated himself to the authority of Józef Piłsudski, as the Commander in Chief. The 4th Rifle Division eventually returned to Poland in June 1919, where it was transformed into the 10th Infantry Division. This concluded the history of the of the 4th Rifle Division, which was the only Polish tactical unit formed in Russia that managed to return to Poland.
Artykuł opisuje historię 4 Dywizji Strzelców dowodzonej przez generała Lucjana Żeligowskiego. Powstała ona jesienią 1918 r. na Kubaniu w południowej Rosji. Podlegała początkowo dowództwu rosyjskiej Armii Ochotniczej, lecz niebawem stała się częścią Armii Polskiej we Francji. Po podpisaniu we wrześniu 1918 r. umowy pomiędzy rządem francuskim a Komitetem Narodowym Polski – 4 Dywizja Strzelców została podporządkowana dowództwu wojsk sprzymierzonych i w grudniu przetransportowana do Odessy. W toku rozmów z rządem francuskim ustalono, iż od stycznia 1919 r. pełne zaopatrzenie dywizji miała przejąć na siebie strona francuska. Wówczas też dywizja została podporządkowana pod względem operacyjnym Naczelnemu Dowódcy Sił Sprzymierzonych na Bałkanach. Dywizja stała się odtąd oficjalnie częścią Armii Polskiej we Francji. Równocześnie jednak generał Lucjan Żeligowski nawiązał bliskie kontakty z dowództwem Wojska Polskiego w Warszawie i de facto podporządkował się władzy Józefa Piłsudskiego, jako Naczelnego Wodza. 4 Dywizja Strzelców powróciła ostatecznie do Polski w czerwcu 1919 r., gdzie została przeformowana na 10 Dywizję Piechoty. Zakończyło to istnienie 4 Dywizji Strzelców, która jako jedyny polski związek taktyczny powstały w Rosji powrócił do Polski. - Źródło:
-
Res Historica; 2020, 50; 285-318
2082-6060 - Pojawia się w:
- Res Historica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł