Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish socialists" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ukraińska socjaldemokracja w II Rzeczypospolitej (1928–1939)
Ukrainian Social Democracy in the Second Republic of Poland (1928–1939)
Autorzy:
Rajkiwśkyj, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477844.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ukrainian Social Democratic Party 
Social Democracy
Polish socialists
national-state camp
Opis:
Ukraińska Partia Socjaldemokratyczna (USDP) powstała w 1899 r. Podjęła próbę połączenia myśli nacjonalistycznej i marksistowskiej, a także aktywnego zaangażowania się w życie polityczne na ziemiach zachodnioukraińskich (do 1939 r.). Po stłumieniu rewolucji ukraińskiej i otwartym przejściu USDP do poparcia komunizmu w marcu 1923 r. władze polskie wydały na początku 1924 r. zakaz działania Ukraińskiej Partii Socjaldemokratycznej. Ideologiczna i organizacyjna odbudowa ukraińskiej socjaldemokracji, która nastąpiła po 1925 r., zakończyła się w grudniu 1928 r. kongresem socjalistów ukraińskich we Lwowie. Przywrócona do życia Ukraińska Partia Socjaldemokratyczna wykorzystała metody parlamentarne, żeby stworzyć niezależne socjalistyczne państwo ukraińskie, któremu przeciwstawiało się ukraińskie podziemie nacjonalistyczne, i nawiązała kontakty z socjalistami polskimi i żydowskimi. W latach trzydziestych XX w. partia była trzykrotnie zaangażowana w procesy konsolidacji działających legalnie partii ukraińskich o orientacji narodowej w Polsce, do których dochodziło pod wpływem szeregu czynników wewnętrznych i zewnętrznych. W dziesięcioleciu przedwojennym wpływy USDP i ogólnie socjaldemokracji w II Rzeczypospolitej osłabły w wyniku kryzysu sił demokratycznych i wzrostu autorytaryzmu w różnych formach w skali całej Europy.
T he Ukrainian Social Democratic Party (USDP) was founded in 1899. It tried to combi- ne the national idea and Marxism, took an active part in political life in Western Ukraine (until 1939). After the defeat of the Ukrainian revolution and the open transition to pro - -communist positions in March 1923, the USDP was banned by the Polish authorities in early 1924. The ideological and organizational reconstruction of the Ukrainian Social Democracy, which was carried out since 1925, was completed in December 1928 by carrying out the Ukrainian Socialist Congress in Lviv. The restored USDP used parlia - mentary methods for the creation of an independent Ukrainian socialist state, opposed the Ukrainian nationalist underground, and had a relationship with Polish and Jewish socialists. In the 1930’s, the USDP three times participated in the processes of consoli- dation of the legitimate Ukrainian parties of national-state orientation in Poland, which periodically arose under the influence of a number of internal and external factors. In the pre-war decade, the crisis of democratic forces, the rise of authoritarianism in various forms across Europe negatively affected the public influence of the USDP, as well as Social Democracy in general in the Second Polish Republic.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 33; 302-326
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teofil Głowacki. Socjalista, komunista, sekretarz Centralnego Komitetu Ludowego
Teofil Głowacki. Socialist, communist, secretary of the Central People’s Committee
Autorzy:
Woroncow, Jakub
Grudka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343148.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish Socialist Party
Teofil Głowacki
Central People’s Committee
Worker’s Party of Polish Socialists
Communist Party of Poland
Centralny Komitet Ludowy
Robotnicza Partia Polskich Socjalistów
Komunistyczna Partia Polski
Polska Partia Socjalistyczna
Opis:
The article presents a biographical portrait of Teofil Głowacki (1906–1971), in the interwar period, an activist of the PPS and KPP, a trade unionist and publicist, during the Second World War a member of the editorial office of „Sztandar Wolności” in Minsk, and then a participant in the left-socialist conspiracy and the founder of the Central Committee After the war. He was a journalist, a political prisoner, an MP for two terms in the parliament of the People’s Republic of Poland, and the deputy editor-in-chief of „Express Wieczorny”. The article is also an attempt to supplement the history of the Polish conspiracy during World War II from outside the leading current.
Artykuł jest próbą dokonania szkicu biograficznego Teofila Głowackiego (1906–1971), w okresie dwudziestolecia międzywojennego działacza PPS i KPP, związkowca i publicysty, w czasie wojny członka redakcji „Sztandaru Wolności” w Mińsku, a następnie uczestnika konspiracji lewicowo-socjalistycznej i założyciela Centralnego Komitetu Ludowego, a po wojnie dziennikarza, więźnia politycznego, posła dwóch kadencji Sejmu PRL, a następnie zastępcy redaktora naczelnego „Expressu Wieczornego”. Artykuł jest zarazem próbą uzupełnienia historii polskiej konspiracji w czasie II wojny światowej spoza głównego nurtu.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2023, 11; 93-124
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PORTRET ZBIOROWY LIDERÓW POLSKIEJ PARTII SOCJALISTYCZNEJ (1944–1948)
THE GROUP PORTRAIT OF THE LEADERS OF POLSKA PARTIA SOCJALISTYCZNA (1944–1948)
Autorzy:
Pięta-Szawara, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513246.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Polska Partia Socjalistyczna
the power elite
the Polish socialist
movement
socialists
Opis:
Polska Partia Socjalistyczna, called “reborn” by its supporters, and “licensed” or “false” by its antagonists, was created on 10th–11th September 1944, during a socialists’ conference held in Lublin (so-called 15th Congress of the PSP). The power elite in the party was made up of 57 people in total. It was a circle dominated by well educated men, mostly young and middle-aged, most of whom had been bound up with the party since the 1920s and 30s. On average, every second one of them was in the occupied country between 1939 and 1945, and only every eighth in the Soviet Union. Despite this, one should not underestimate the influence of the so-called “natives” in the PSP elite, since they were functioning within two, ideologically different, streants of Polish socialism. That was why they found it relatively easy to sever links with their socialist past and made their way into the ranks of the newly created Communist authorities.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2012, 10; 119-128 (10)
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Miłkowski – współtwórca Ligi Polskiej wobec socjalizmu
Zygmunt Miłkowski – Co-Founder of the Polish League towards Socialism
Autorzy:
Zaleska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233616.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Zygmunt Miłkowski
socialism
socialists
Polish League
Association of the Polish Youth
National League
National Democracy
emigration
socjalizm
socjaliści
Liga Polska
Związek Młodzieży Polskiej
Liga Narodowa
Narodowa Demokracja
emigracja
Opis:
W artykule omówiono stosunek Zygmunta Miłkowskiego – jednej z czołowych postaci polskiej emigracji demokratycznej II połowy XIX i początków XX w. – do socjalizmu. Analizie poddano publicystykę Miłkowskiego, w tym dwa tytuły prasowe „Wolne Polskie Słowo”, „Dla Ojczyzny: organ Skarbu Narodowego”, które ukazywały się pod jego redakcją. Starano się przy tym uwzględnić głosy drugiej strony, czyli socjalistów. Zasygnalizowano również kilka pobocznych, aczkolwiek ważnych dla podjętej problematyki, wątków.
The article examines the attitude of Zygmunt Miłkowski – one of the leading figures of Polish democratic emigration in the second half of the nineteenth and early twentieth centuries – to socialism. Miłkowski’s journalism was analysed, including two periodicals: Wolne Polskie Słowo and Dla Ojczyzny: organ Skarbu Narodowego, published under his editorship. Efforts were made to consider the voices of the other side, that is, the socialists. A few other, secondary questions have also been addressed as important for the subject under discussion.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 4; 5-30
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endecja, socjaliści i kościół hierarchiczny na przełomie XIX i XX wieku. Wybrane problemy
National Democracy Socialists and the Church at the turn of the 20th century
Autorzy:
Waniek, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533266.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nationalism
The Polish League
National Democracy (endecja)
The Catholic Church
socialists
the concept of independence socialism
secular nationalism
conciliation
Polish Socialist Party (PPS)
national independence, amicability
Holy See
encyclical
school strike
nacjonalizm
Liga Polska
endecja
kościół katolicki
socjaliści
socjalizm niepodległościowy
świecki nacjonalizm
PPS
niepodległość
ugodowość
Stolica Apostolska
encykliki
strajk szkolny
Opis:
The author describes and analyzes the formation of the two mass political blocs in Polish environments – socialist and nationalist ones at the turn of the 20th century. Having been created as secret structures, both movements were primarily based on secular ideologies. Their main goal was the fight for independence. However, they began to differ in methods and means concerning its achievement over time. The socialists combined the struggle for independence with social revolution, not excluding even armed struggle; the nationalists on the contrary wanted to regain the independence by means of compromise, evolvement, not excluding national uprisings. In time, the amicable attitude of the nationalists was backed by the Polish Church, which was thereby fulfilling the recommendations and expectations of the Holy See.
Autorka opisuje i analizuje kształtowanie się w środowiskach polskich przełomu XIX i XX wieku dwóch masowych bloków politycznych – socjalistycznego i nacjonalistycznego. Oba nurty powstawały jako struktury tajne, oba też w swych początkach stały na gruncie ideologii świeckich, a ich celem była walka o niepodległość. Z czasem zaczynały się różnić co do metod i środków osiągania założonego celu. Socjaliści walkę o niepodległość łączyli z rewolucją socjalną, nie wykluczali także walki zbrojnej; nacjonaliści do niepodległości chcieli dojść metodami ugodowymi, ewolucyjnymi, wykluczając kolejne powstania narodowe. Z czasem po stronie ugodowej postawy nacjonalistów opowiedział się polski Kościół hierarchiczny, który w ten sposób wypełniał również zalecenia i oczekiwania Stolicy Apostolskiej.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 217-235
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies