Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish  documentary  film" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rosja w polskim filmie dokumentalnym na przykładzie projektu Rosja-Polska. Nowe spojrzenie
Russia in Polish documentary film as reflected in film project “Russia-Poland. New gaze
Autorzy:
Brzezińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482356.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Russia
documentary film
images
stereotype
Polish filmmakers
Opis:
The aim of the article is to present images of Russia made by young Polish documentary filmmakers during the workshop project Russia-Poland. New gaze, which appears as the voice in the discussion about the mutual perception of Poles and Russians. Representations of Russia presented by Polish directors seems to me interesting in the context of film history and literary tradition, fragments of observed reality and its cinematic interpretation. As the result, we receive the record of relationship with the neighbor which involves a lot of contexts and is negotiated in tension between stereotype and the attempt of breaking it.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 17-23
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy możliwe jest dzisiaj w Polsce kino kolonialne? Przypadek Pani z Ukrainy Pawła Łozińskiego
Is Colonial Cinema Possible in Poland These Days? The Case of Pani Z Ukrainy by Paweł Łoziński
Autorzy:
Dabert, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182027.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paweł Łoziński
the Polish documentary film
Ukraine
colonialism
postcolonialism
polski film dokumentalny
Ukraina
kolonializm
postkolonializm
Opis:
Tekst stanowi krytyczną analizę filmu Pawła Łozińskiego pt. Pani z Ukrainy (2002), dokonaną z perspektywy krytyki postkolonialnej. Łoziński, który chciał stworzyć ciepły portret psychologiczny gastarbeiterki z Ukrainy, bezrefleksyjnie uruchomił zachowania językowe i obyczajowe, przy pomocy których podkreśla dysproporcje między statusem własnym i bohaterki filmu. Specyficzna metoda twórcza, którą zastosował dokumentalista, polegająca na wprowadzeniu siebie jako drugiego bohatera filmu, wytworzyły dojmujące poczucie nierówności dwojga bohaterów – niewidocznego na ekranie reżysera (pana domu i pracodawcy) i Ukrainki pozostającej pod uważną obserwacją kamery. Tylko pozornie struktura filmu została oparta na rozmowie. To raczej „odsłuchiwanie” gosposi, które ujawnia w całej okazałości nierówność pozycji, w jakiej znaleźli się interlokutorzy. Obraz cenionego dokumentalisty można potraktować jako dowód na istnienie w rodzimej kulturze pokusy do deprecjonowania, wykluczania i wywyższania, stanowiącej konsekwencje kolonialnej i jednocześnie kolonizującej przeszłości.
The text provides a critical analysis of Paweł Łoziński’s film Pani z Ukrainy (2002) carried out from the perspective of postcolonial criticism. Łoziński, who wanted to create a warm psychological portrait of a Gastarbeiterin from Ukraine, thoughtlessly uses linguistic and customary behaviour by means of which he emphasises the diffrences instatus between him and the protagonist. The particular creative metod used by the documentarian which consists in introducing the film maker himself as the second character in the film, brought about a sharp image of inequality between the film maker (the owner of the house and the employer) who is invisible to the viewer and the Ukrainian who remains closely watched through the camera. The structure of the film is only seemingly based on a conversation. In fact, it is rather a „hearing” of the housekeeper which contributes to expressing the inequality of the positions of the two interlocutors. This image from the renowned documentarian can be treated as evidence that there exists the temptation to have a depreciative, exclusive and patronising attitude which is the result of a colonial but also colonising past.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 157-166
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Kieślowski and Ingmar Bergman – once again about a certain artistic relationship
Autorzy:
Dąbrowski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923211.pdf
Data publikacji:
2019-03-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
disease
documentary film
fiction film
death
Krzysztof Kieślowski
Ingmar Bergman
Polish cinema
Swedish cinema
Opis:
Krzysztof Kieślowski and Ingmar Bergman belonged to different generations of film authors, but there was a certain artistic kinship between them. They were both interested in issues related to human existence, but their films also seem similar in terms of their aesthetic dimensions, in particular, their cinematographic style. Both directors also created films deriving from their private experience, often creating characters on screen who seem to be in some respect their alter egos. This articles deals with various similarities between the cinema of Kieślowski and Bergman.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 87-107
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metodologiczne problemy historii powojennego dokumentu filmowego w Polsce
The Methodological Problems of Studies on the History of Polish Postwar Documentary
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920404.pdf
Data publikacji:
2015-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
documentary
genre
non-fiction film
editing
language of moving pictures
film history
historiography
social realism
post-war Polish cinema
Stalinism
film industry
film production
distribution
ideology
film poetics
rhetorics
Opis:
The Methodological Problems of Studies on the History of Polish Postwar Documentary The author discusses the narratives and stereotypical (ideological) point of view as a matrix for constructing an overly simple image of the Polish documentary in the postwar period (1944–1955) as shadowed in the untruth of political discourse. In Marek Hendrykowski’s opinion this particular period in Polish documentary film was much more complicated and multi perspectived (in a “dialogical” sense) as a research object posing new questions and opening new perspectives for film historians.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 249-255
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniani czy niezapomniani dokumentaliści?
Forgotten or Unforgotten Documentary Filmmakers?
Autorzy:
Hučková, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340416.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
film dokumentalny
polscy dokumentaliści
film o sztuce
filmowcy emigranci
Holokaust
documentary film
Polish documentary filmmakers
film about art
emigrant filmmakers
Holocaust
Opis:
Recenzowany tom (Nie)zapomniani dokumentaliści (2020), pod redakcją Katarzyny Mąki-Malatyńskiej i Jolanty Lemann-Zajiček, wpisuje się w nurt zwrotu archiwalnego we współczesnym filmoznawstwie i stanowi cenną pozycję w badaniach nad polskim filmem dokumentalnym. Opis sylwetek twórczych powstał na bazie gruntownych studiów i głębokich analiz. Styl poszczególnych tekstów odpowiada charakterom bohaterów, reprezentujących różne osobowości i zainteresowania. Na uwagę zasługuje fakt, że przynajmniej czworo z nich to znani autorzy filmów o sztuce, przedstawiciele niegdysiejszej polskiej szkoły tego nurtu. Już same biografie stanowią bogate dopełnienie obrazu kinematografii polskiej i złożonych mechanizmów jej rozwoju, natomiast wiedza o największych dokonaniach w tej dziedzinie, niejednokrotnie potwierdzonych nagrodami na światowych festiwalach, powinna należeć do kanonu wykształcenia humanistycznego.
The reviewed volume (Nie)zapomniani dokumentaliści [(Un)forgotten Documentary Filmmakers] (2020), edited by Katarzyna Mąka-Malatyńska and Jolanta Lemann-Zajiček, is part of the archival turn in contemporary film studies. The book is a valuable contribution to research on Polish documentary film. Nine profiles of documentary filmmakers are based on thorough studies and in-depth analyses. The style of individual texts corresponds to the characters of documentary filmmakers, who represent different personalities and interests. At least four of the nine “(un)forgotten” documentary filmmakers are famous authors of films about art, representatives of the former Polish school of this genre. Even if we focus on the biographies of filmmakers only, they are a rich contribution to the image of Polish cinematography and the complex mechanisms of its development. Knowledge about their greatest achievements, in turn, often confirmed by awards at world festivals, should belong to the canon of humanistic education.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 256-262
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UWIERZYĆ W CIAŁO, UWIERZYĆ W ŚMIERĆ Kilka analiz filmowych na marginesie filozofii kina Gillesa Deleuze’a
Autorzy:
Jakubowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487804.pdf
Data publikacji:
2017-12-12
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Polish documentary film
death body
Gilles Deleuze
philosophy of film
Opis:
G. Deleuze, while describing the contemporary audiovisual culture, points out to a paradox. The man has lost the sense of his own, authentic life, and is stuck in the world as if he found himself in a pure optical and sound situation instead. The philosopher ponders how to recover man’s faith in the world and reconnect him with what he sees and hears, how to make him sensitive to issues that are the most vital for his existence, such as love and death. The philosopher-cineaste proposes something apparently absurd, namely encourages us to watch a good movie. Deleuze is not interested in a film performance offered by entertainment cinema, he is looking for films which will make us think and teach us, how to believe in the reality of the world again. Such belief should find its source in corporeality discovered by the cinema: both the common and the celebrated ones. The center of the world in this philosphy is the belief in the body as a germ of life and death. In my analyses, referring to the thoughts of the French philosopher, I suggest taking into account three documentary films: Obrzędy intymne (1984) by Zbigniew Libera, Balsamista (2001) by Ewa Świecińska and Istnienie (2007) by Marcin Koszałka. These three stories about life and death do not leave the viewer indifferent.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 24; 86-105
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmy do czytania
Films for Reading
Autorzy:
Jaskulski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311697.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Barański
nowy kanon kina polskiego
film oświatowy
animacja
film dokumentalny
kino eksperymentalne
new canon of Polish cinema
educational film
animation
documentary film
experimental cinema
Opis:
W rozmowie Filmy do czytania Andrzej Barański opowiada o mniej rozpoznanej stronie swojej twórczości. Tematem wywiadu są trzy filmy krótkometrażowe. Ich unikatowość polega nie tylko na łączeniu różnych technik – dokumentalnych, animowanych, oświatowych – lecz także na koncepcji zawartej w tytule. Potok (1985), Edukacja sentymentalna (1986) i Pobyt czasowy (2004) są filmami, w których pomimo zastosowanej ikonografii dominantę kompozycyjną stanowią słowa, hasła z leksykonu, instruktaże, dokumenty (podania, meldunki etc.). Widz otrzymuje możliwość „przeczytania” tych filmów, a w trakcie lektury może poszukiwać różnych tropów interpretacyjnych. Wywiad oprócz tradycyjnej warstwy informacyjnej charakteryzuje – zgodna z ideą i duchem dzieł – próba eksperymentu polegająca na „przeczytaniu” filmów wspólnie z reżyserem przez prowadzącego rozmowę. Pozwala to na wyeksponowanie znaczenia filmowych środków wyrazu, zwłaszcza sztuki montażu. Całość wpisuje się w badania nad mało dotychczas rozpoznanymi zjawiskami historii kina polskiego.
In the interview Films for Reading, the director Andrzej Barański tells us about a lesser-known part of his work, namely three short films. Their uniqueness consists in the combination of different techniques – documentary, animation, educational – but also in the concept mentioned in the interview title. In The Stream (Potok, 1985), Sentimental Education (Edukacja sentymentalna,1986), and Temporary Residence (Pobyt czasowy, 2004), the stylistic modes – besides the iconography used – are contained in words, such as lexicon entries, guidelines, documents (applications, registrations etc.). The spectators have an opportunity to actually “read” these films. Such reading might lead them to various interpretations. The interview is informative, but even more so – in line with the idea and the spirit of the film works – it is an attempt to “read” the films together with the author/director. In the course of discussion, various means of expression are exposed, in particular the art of film editing. The entire interview can be seen as part of research on previously understudied areas in the Polish cinematic history.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 178-201
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czerwiec 1956 wiosną 1981. Poznań 1956 (1981) Tadeusza Litowczenki i Mirosława Kwiecińskiego
June 1956 in spring of 1981. Poznań 1956 (1981) by Tadeusz Litowczenko and Mirosław Kwieciński
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poznań June 1956
Polish documentary film
history of television
archive photographs
censorship
Solidarity movement
Stalinism
Opis:
The article presents the making of the first documentary film depicting the traumatic events of the anticommunist uprising in Poznań in June 1956 as well as the difficult fate of the documentary after it had been completed. Its authors, Tadeusz Litowczenko and Mirosław Kwieciński, composed their Poznań 1956  (1981) of two interwoven narrative lines. Archive photographs with off screen commentary make the first narrative line while cinema-verite-like interviews with the participants of historical events make the other. The film analysis is aimed to underline the formal means employed in the film to present the opposing sites of the conflict. It also focuses on the historical context from the times when film was being made in the so called ‘festival of Solidarity movement’ in the early 1980s.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 29; 129-146
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentarzyści i krytyk. Zygmunt Kałużyński a dokumentaliści „nowej zmiany”
The Documentarians and The Critic, Zygmunt Kałużyński and Documentary Filmmakers of „The New Change”
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921330.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Kałużyński
Krzysztof Kieślowski
Tadeusz Różewicz
Tomasz Zygadło
Polityka weekly magazine
censorship
film criticism
documentary film
Polish School of Documentary Film
film festival
‘Cracow Circle’ of documentary filmmaking
Opis:
The article offers the analysis of how Zygmunt Kałużyński, the film critic of Polityka weekly magazine, described and stigmatized documentary films by Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło, Grzegorz Królikiewicz and Krzysztof Gradowski presented at the Cracow short film festival in 1971. Kałużyński criticized and mocked the aesthetics of the Polish “new wave” documentary cinema in a series of articles published in Spring and Summer of 1971. He presented films by brave and talented directors, contradicting the current social and political situation, as the unreflective imitation of the banal television documentary style based on in-front-of-the-camera interviews. The author compares Kałużyński’s proceedings to actions of a British journalist Robert Pitmann described by Tadeusz Różewicz in his essay A Journalist and the Poet. Pitmann conducted a sneering interview with T.S. Eliot for Sunday Express in 1958 and Różewicz comments on the possible effects of his text for its readers.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 15-46
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To film an inconceivable reality: the manifesto of the young Kieślowski
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923206.pdf
Data publikacji:
2019-03-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Krzysztof Kieślowski
Kazimierz Karabasz
André Bazin
documentary film
film and literature
non-fiction cinema classics
dramaturgy of reality
documentary film ethics
Polish cinema
film theory
Opis:
In his master’s thesis, Documentary Film and Reality, Krzysztof Kieślowski dealt with a number of problems that turned out to play a vital role in his future film career, and its documentary period in particular. This range of topics includes the concept of ‘the dramaturgy of reality’, one of the methods for factual filmmaking he intended to put into practice, but also such ideas as the relation between film and literature, between documentary film and ethics, and the difference between reportage and documentary filmmaking. These concepts had an influence on his documentary filmmaking andled him to develop other concepts and methods for documentary filmmaking. From the perspective of Kieślowski’s creative oeuvre, the thesis Documentary Film and Reality reads as a manifesto by the young filmmaker.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 155-166
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biuro, natura, wyobraźnia, wiejska chata, fabryczna hala. Wizerunki artystycznej pracowni w dokumentalnym filmie o sztuce czasów PRL-u
Autorzy:
Juszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909469.pdf
Data publikacji:
2018-09-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film on art
documentary film
representation of artists
medium of film
Polish People's Republic
Opis:
Artists’ studios turned into museums are always specific representations of thepast – spatial images reflecting some idea of art and the artist, as well as his or herworks, and even the position of the spectator imagined as a visitor, admirer, insider,outsider or pilgrim.When a studio is shown through a film, its status of representation comes to theforeground very distinctly just because of the properties of the medium. A filmic representationof the studio is a result of combining images into a sequence, while individualimages attract the spectator’s attention to particular places, areas or aspectsof the space of creation, thus making him or her follow a certain trajectory of meaning.What is more, such a sequence does not have to be limited to the studio’s interiorsince the cinematic montage allows the director to expand it freely by adding somehistoricizing or contextualizing frames. Finally, film allows one to meet the artist inhis or her space through an interview, representation of the creative process or anactor-impersonator.In the first I discuss briefly three issues: the general idea of the present paperand its historical and theoretical contexts.First, my objective is to provide information on my research on Polish documentaryfilm on art in 1948–1989, which was financially supported by the Ministry ofScience and Higher Education. I was doing this research with help of a small team ofyoung scholars – phd students and a younger collegue from Institute of Art History atAdam Mickiewicz University in Poznań. In this article I will not address generalproblems related to the filmic representation of artists’ studios, but discuss severalindividual cases.Second, the historical context is connected with the hopes of totalitarian statesto use mass culture, and particularly film, to manipulate the masses. Even though inparticular decades of the 20th century, and in different countries, those hopes wereput into practice in different ways, their ideological and practical implementation hada common basis. That basis can perhaps be best described by Walter Benjamin’s ideathat a modern wish to regenerate the world requires the destruction of the auratic artand influencing the masses with some other kind of artistic creation that could organizethem according to a fixed political purpose. Benjamin believed that the most usefulin that respect would be film, which in his opinion was both technical and massoriented.The masses could receive film with little effort so that it would imperceptiblyform their mental and imaginative habits, and therefore also a political bias.My point is that the filmic representations of artists’ studios must be approachedin the general context of the role assigned to film in the communist Poland, eventhough one should also remember that artists had various attitudes and censors keptchanging their criteria of appropriateness. Still, the research focused on the representationof the artist, his or her studio, and the ideas of art will reveal an officially acceptedpicture to be transmitted into the public space. One the other hand, oneshould remember that within precisely defined political limits Polish documentary(and other) filmmakers could ignore commercial aspects and refer to the acknowledgedhigh position of art, experimenting in different ways with a relationship betweenfilm and the visual arts.Third, my theoretical context is related to the status of the documentary or, thatof reality represented in documentary films. In my view, shared also by a number ofscholars, documentaries have an element of creation and their reality is alwaysprocessed in one way or another. My examples will include studio as office, nature,space of imagination, village hut or cottage, and engine room.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2015, 26; 149-169
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe Tbilisi, Moskwa i Warszawa we wspomnieniach Heleny Amiradżibi-Stawińskiej
Tbilisi, Moscow and Warsaw in films as preserved in Helena Ami-radżibi-Stawińska’s memories
Autorzy:
Kalita, Liliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481451.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Amiradżibi
Polish-Russian cultural relations Polish documentary film
genre of memories
Opis:
Amiradżibi-Stawińska (1932–2017), a director born in Tbilisi, was educated in Moscow Film Institute. She came to Poland with her first husband, Jerzy Ziarnik, where she made a dozen or so documentaries and feature films. However, she reached the peak of her career when she was married to her second husband – a screenwriter and director, Jerzy Stefan Stawiński. In Poland, Amiradżi-bi-Stawińska published three memoirs: Słodkie życie księżniczki (1996), Książka antykucharska(2007) and Moja filmowa Moskwa. Białym pociągiem dookoła wódki... i nie tylko (2011), where we can find many interesting comments on life in Georgia, Russia and Poland in the 30s–70s in the 20thcentury. The text concentrates on the subject of film that is present in all her books, which shows cultural relationships and habits of the artistic circles in those years and in each of the three coun-tries. In the memoirs we can see the director’s artistic path against the background of the turbulent events of the 20th century; they are also a source of information about important figures in the film industry in Georgia, Russia and Poland.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2019, 4, XXIV; 129-140
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreatywny punkt widzenia w polskim filmie dokumentalnym (2000-2018)
Autorzy:
Kopczyński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967866.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polski  film  dokumentalny
film  dokumentalny
kreatywny  film  dokumen talny
tożsamość  autora  w  filmie  dokumentalnym
historia  polskiego  filmu 2000–2018
Polish  documentary  film
documentary  film
creative  documentary
history  of  Polish  film  2000–2018
the identity of the author in a documentary film
Opis:
Romantyczne przeciwstawienie ironii i harmonii, zaczerpnięte od Cypriana Norwida i wykorzystane przez Stanisława Barańczaka w esejach o literaturze współczesnej, jest punktem wyjścia do refleksji nad obecnością (autokreacją) autora w polskim dokumencie kreatywnym w latach 2000-2018. Artykuł odpowiada na pytania o metody poszukiwania tożsamości nowego pokolenia dokumentalistów, którzy podjęli dialog z dawnymi mistrzami, wyszli poza ramy telewizyjnego reportażu i w konsekwencji zdobyli się na trud wejścia na rynek międzynarodowy, sięgając po atrakcyjne dla niego tematy i eksperymentując z formą.
The author’s aim is to present a creative point of view in the Polish documentary film 2000-2018. He is interested in documentary film theory and the place of documentary on the media market. He deals with the artistic identity of the documentary filmmaker. Kopczyński also writes about the specifics of Polish documentary film seen in a global perspective, using both scientific research and his own experience as director and producer of documentary films.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 124-139
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious and quasi-religious attitudes in four Polish documentaries from 2008–2019
Autorzy:
Kopczyński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135403.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film
documentary
religious film
transcendental style
Romanticism
paradigm of Romanticism
religion in film
Roberta Grossman
Who Will Write Our History
Beata Dzianowicz
Kites
Anna Zamecka
Communion
Tomasz Sekielski
Tell No One
Opis:
The paper aims to present different ways of showing religious and quasi-religious attitudes in contemporary Polish documentaries. The discussion is based on four feature-length films: Kites by Beata Dzianowicz (2008), Communion by Anna Zamecka (2016), Who Will Write Our History by Roberta Grossman (2018), and Tell No One by Tomasz Sekielski (2019). The author evaluates the methodological usefulness of reflection in the documentary of the “religious film” category used in Polish research and the concept of “transcendent(al) style” taken from Paul Schrader’s book. Occasionally touching upon the question of the relationship with audiences, the author also mentions the paradigm of Polish Romanticism present in contemporary culture.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2021, 30, 39; 139-155
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Affirmation, Acceptance and Rejection: Polish Contemporary Documentary Filmmakers and their Relation to Poland’s Documentary Film Tradition
Autorzy:
Mąka-Malatytńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/918060.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary Polish documentary film
Tomasz Wolski
Marcin Koszałka
Wojciech Staroń
Krzysztof Kieślowski
dramaturgy
film tradition
Opis:
This paper attempts to define the complex attitude to the tradition in Poland of fact-driven cinema shared by members of the young generation of Polish documentary filmmakers. The examples of films by Marcin Koszałka and Wojciech Staroń, and Tomasz Wolski’s The Lucky Ones, discussed in greater detail, illustrate various shades of this complex attitude, oscillating between affirmation and opposition. The article argues against criticism that demands contemporary cinema take up certain issues and discard others. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 155-164
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies