Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Poland 1945" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 71
Tytuł:
Lt Col Stanisław Michowski and Conspiracy in the Army. A sanctioned crime
Ppłk dypl. obs. Stanisław Michowski a spisek w wojsku. Zbrodnia usankcjonowana
Autorzy:
Arbuz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826687.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
splinter trial
Stanisław Michowski
conspiracy in the army
political persecutions in Poland after 1945
proces odpryskowy
spisek w wojsku
represje polityczne w Polsce po 1945 r.
Opis:
The article presents Lt Col Stanisław Michowski in the context of political persecutions taking place at the turn of the 1940s and the 1950s in the postwar Poland. Michowski was an airman of the Polish Armed Forces, who after the Second World War returned to homeland. He recommenced his service in the army, but he was expelled and arrested shortly afterwards. He was one of the defendants, and was later convicted and executed, during what historiography of the period calls “the conspiracy in the army”. The operation was carried out by the Main Directorate of Information of the Polish Army and was aimed against prewar soldiers, soldiers of the Polish Armed Forces in the West, or those who were active in resistance in Poland during the Second World War. As an airman, Michowski was accused of participating in the so-called conspiratorial group of the Air Forces. The alleged aim of the group was conspiring against the communist government and their forceful abolishment with the help of the army. The overwhelming majority of accusations were ungrounded. Confessions fabricated during many hours of interrogations served as a basis for bills of indictment resulting in numerous executions. One of the executed was Lt Col Stanisław Michowski.
Artykuł prezentuje postać ppłk. dypl. obs. Stanisława Michowskiego w kontekście represji politycznych w Polsce przełomu lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. Bohater tekstu to lotnik Polskich Sił Powietrznych, który po drugiej wojnie światowej powrócił do kraju i na nowo rozpoczął służbę w wojsku, lecz po krótkim czasie został z niego usunięty i niedługo potem aresztowany. Został jednym z oskarżonych, a następnie skazanych i straconych w konsekwencji wydarzeń znanych w historiografii jako spisek w wojsku. Operacja przeprowadzona przez organy Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego wymierzona była przede wszystkim w żołnierzy przedwrześniowych, żołnierzy służących w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie oraz tych, którzy w czasie wojny przebywali na terenie kraju i działali w organizacjach konspiracyjnych. Jako lotnik Michowski został oskarżony o udział w konspiracyjnej grupie Wojsk Lotniczych, której zadaniem miało być spiskowanie przeciwko władzy komunistycznej i dążenie do obalenia jej siłą, za pomocą struktur wojskowych. Zarzuty stawiane wówczas oskarżonym w przytłaczającej większości nie miały nic wspólnego z rzeczywistością. Akty oskarżenia, na podstawie których w wielu przypadkach sądy orzekały karę śmierci, opierały się na zeznaniach preparowanych podczas wielogodzinnych przesłuchań.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2019, 1(16); 107-122
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozawarszawska konspiracja więzienna na terenach okupowanych przez Niemców 1939-1945. (Udział polskiego personelu)
Prison Conspiracy in Nazi-Occupied Poland 1939-1945 (Participation of Polish Staff)
Autorzy:
Bedyński, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698708.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
konspiracja więzienna
tereny okupowane
prison conspiracy
Nazi-Occupied Poland 1939-1945
Opis:
In 1939-1945, the Nazi invaders organized over 1300 prisons and jails in the occupied territory of Poland. The institutions were instrumental to the policy of extermination the Polish nation which was among the aims of the invasion. Prisons and jails were places where Polish people were isolated, tortured and slaughtered. Inmates were transported to places of mass execution and to concentration camps; during evacuation in January l945, route columns were sent on ,,death marches”. The prisons where such genocidal practices were particularly intense are still present in Polish historical consciousness as places of torture and martyrdom. A symbol of this kind is the Pawiak prison in Warsaw where the Nazi confined over 100 thousand persons; 37 thousand were put before a firing squad, slaughtered, or tortured to death, and 60 thousand were sent to concentration camps. The Pawiak prison was also the site of the inmates' incessant struggle for freedom, survival, and preservation of dignity. In their struggle, the prisoners were assisted in a variety of ways by many Polish members of the staff compulsorily employed by the Nazi out of necessity especially during the first months of occupation. The assistance was both material and spiritual. The Staff would hand over to inmates articles such as food, drugs, cigarettes etc., and to confined priests - the Host. The Polish prison staff smuggled messages, contacted the prisoners' families, disclosed informers, warned against the Gestapo and helped to escape. Their acts resulted from patriotic, humanitarian and religious values. Attitudes of a considerable proportion of Polish prison staff who sabotaged the rulings of Nazi administration helped to accomplish  intelligence operations started in prisons as early as the autumn of 1939 by underground independance organizations. In December 1939, Warsaw District Headquarters of Siuïba Zwycikstwu Polski [Service to Poland’s Victory, SZP] recruited three prison guard officers who were ordered to organize intelligence divisions in each of the Warsaw prisons. In the Pawiak prison, the structure continued to operate till July 1944; it based on the work of Polish staff duty prisoners, and a group of outside liaisons. Participation of the prison staff in intelligence operations undertaken by independence organizations broadened the notion of prison conspiracy, adding to it a variety of actions directly related to struggle against the invaders. Symbols similar to the Pawiak prison were also other institutions in Nazi-occupied Poland and in Polish territories included in the Reich. On the local scale, the prisons were symbols of particular torment of their inmates and of underground involvement of the Polish staff. The actual possibility of forming a prison conspiracy in Nazi-occupied territories depended on many factors. This was related to differences in the functioning of prisons systems in different regions. Individual administrative districts in territories included into the Reich differed in this respect from the occupied regions and from the eastern borderland of Poland, Nazi-occupied since 1941. The basic factor that determined the nature and intensity of underground activities was the size of Polish staff and their individual motivation resulting from the system of values professed. In territories included into the Reich, the prison system subordinated to Ministry of Justice controlled 142 formerly Polish prison institutions. Their arrangement in individul administrative districts was as follows: Warta Land - 49, Gdansk and West Prussia - 28, Silesia - 12, East Prussia - 6, and Białystok - 4. Among those taken over by Nazi invaders, the largest in respect of inmate population were the prisons in Sieradz (capacity of 1,146), Rawicz (1,075), Wronki (1,016), Koronowo (562), Poznań (464), and Łódź(420). Some of the prisons were taken over together with their inmates and Polish prison staff who were ordered to work on. This corresponded with the order that all inhabitants of invaded territories return to work on pain of severe sanctions, the death penalty included. The order applied also to prison staff who stayed on in their original place of residence or returned from evacuation or POW camps. Among those returning to work were guards who on the day of evacuation had been given secret orders to stay on and to take a job under occupation (Cracow, Wronki). In some localities, during the first weeks of occupation, there was a shortage of candidates for prison guards among both the Polish population and the local German community. The invaders thus had to hire German-speaking Poles with some knowledge of prisons, as e.g. court ushers. In November 1939, the process started of Polish staff being removed from prisons, in Warta Land in particular, and replaced with German guards brought in from the Reich, local Germans, and Poles who had signed the German nationality list. In 1943, the front situation becoming worse, some of the German prison staff were mobilized. Vacancies were filled with forcefully employed former Polish guards. Thus according to the changing staff conditions, also the possibilities of clandestine assistance to inmates changed. The possibility of intelligence operations in prisons in territories included into the Reich depended also on the functioning of independence organizations. The extent of repressions suffered by Polish people in those territories made it impossible to develop regular underground activities in prisons. In some prisons in the Gdansk and West Prussia district where Polish staff were left on the job (Grudziądz, Koronowo, Starogard Gdański), the guards immediately started helping prisoners: they contacted the families and smuggled packages, letters and messages. Most important was assistance in organizing escapes, saving persons from transports to concentration camps, putting them in the infirmary, or finding them a job in the prison. The Koronowo prison had special conditions for development of underground activity: throughout the period of occupation, its Staff included 44 Poles, 39 of them among the guards. Most guards became involved in various forms of assistance to prisoners; they cooperated with an inmate self-defense group and with an underground group of Koronowo women who rendered material assistance to inmates and helped their families coming on permitted visits. They also helped to find shelter for escaped prisoners. The only Polish woman guard in the Fordon women’s prison was only employed in 1943. From the very start, she rendered material and moral assistance to political prisoners, and organized a local group who gathered food and drugs for the inmates. Most limited were the possibilities of assisting prisoners in the institutions of Warta Land. The conditions were favorable during the first months after the invasion only when the invaders were forced to employ Polish prison staff and the system of internal and external supervision and surveillance had not yet been introduced to the full. In this situation, Polish guards mainly assisted inmates materially and  morally and served as liaisons between them and their families. For example, a guard in the Leszno prison smuggled farewell letters of hostages wainting for execution; another one in the Rawicz prison orsanized a contact station for prisoners’ families in his own apartment; and a guard in the Kościan prison help priests to say masses in secret. Later on when few Polish guards were still in service, they could only assist inmates on a limited scale and with extreme caution. But even in this situaion, they were still willing to help. During the first months after the invasion, a Polish clerk in the Kościan prison not only assisted the inmates but also documented Nazi crimes: among other things, he kept lists of the executed. In prisons of the Warta Land district involvement of Polish prison staff in underground intelligence was practically non-existent. This was due to a rapid replacement of Polish guards and to organizational difficulties encountered by the underground in that district. Favorable conditions could be found in the Wieluń prison which had a large group of pre-war Polish Staff throughout the period of Nazi occupation. Moreover, one of prison staff leaders, reserve oficer of the Polish Army, was sworn as agent of Sieradz and Wieluń Inspectorate of the underground Armed-Struggle Union - Home Army (ZWZ AK). In prisons taken over by the invaders in Silesia district, the Nazi administration created a climate of mistrust, suspicion and intimidation with respect to Polish staff temporarily left on the job. This limited and in some cases precluded the guards’ secret contacts with inmates and their families. A special role in prison conspiracy in Silesia was played by Emil Lipowczan, forcefully recruited to the police and delegated to work as guard in Gestapo remand prison in Mysłowice. Acting for patriotic, humanitarian and religious reasons, he rendered comprehensive material and spiritual assistance to prisoners. He reached their families and warned persons threatened with arrest. He was assisted in this work by his entire family. Starting from 1943, he worked for Home Army intelligence. Once the Nazi-Soviet war broke out in June 1943, the eastern territories of Poland - previously occupied by USSR – were taken over by Nazi administration. Extremely few Polish prison guards could actually be used by the new invaders as the staff had been pacified by NKVD in 1939-1941. For this reason, prisons of Białystok district were staffed with various persons; some of them were subsequently recruited by ZWZ AK intelligence. Many a time, ZWZ AK would also appoint its members to take a job in prisons and Gestapo remand prisons and to carry out information and intelligence tasks there while at the same time assisting detained AK soldiers. Such guards only rendered material and moral assistance to other prisoners with utmost caution as a side-activity which they pursued for humanitarian reasons. In Nazi-occupied Poland (Generalgouvernement), the conditions were entirely different and more favorable for prison conspiracy. Nearly all prisons, also those subordinated to security police (except the Montelupi prison in Cracow), had Polish staff throughout the occupation. Besides, operating in ihe neighborhood of individual institutions were numerous legal, semi-legal and illegal organizations assisting prisoners and their families. Through persons who stayed in touch with the inmates, SZP-ZWZ AK would penetrate prisons on regular basis. The prison staff (pre-war guards forcefully reassigned to the job) not only assisted the inmates but also became involved in intelligence work. Tasks of this kind were performed mainly by guards purposely sent to the prison by an independence organization. Prison conspiracy has a variety of organizational forms. In Tarnyw, there was an highly centralized prison section; Lublin, instead, had several active but independent small groups of guards and duty prisoners. In Cracow, Częstochowa (prison in Senacka Street), and in a few other smaller prisons, the structure was atomized and based on independent underground work of individual guards. The extent of assistance rendered to inmates and of intelligence tasks assigned often depended on the committal and personality of the head of AK prison section; this can be said e.g. of the prisons in Jasło, Pinczów and Rzeszów. Significant was also the contribution of intelligence officers who supervised the prisons sections e.g. in Biała Podlaska, Siedlce, Wiśnicz and Zamość. Added to Generalgouvernement in August 1941 was Galicia district. Polish guards were but a small group among the prison staff of that district; they were supervised by Germans, Ukrainians and other nationalities. In such conditions, the scope of assistance to inmates was extremely limited. Yet ZWZ AK intelligence officers would get in touch even with those few Polish guards and gain them over for cooperation. Prison conspiracy in Galicia and in the remaining eastern territories consisted first of all in individual guards’ committal and performance of tasks assigned by his superior intelligence officer. This form could be found in Lvov, Pińsk, and Równe. The Nazi prison administration mistrusted Polish staff who were submitted to everincreasing surveillance by the Germans and other nationalities, and also by few quislings among Polish guards and informers among the inmates. Yet neither persecution nor repression (arrests, executions, confinements to concentration camps) applied to Polish staff could reduce the extent of assistance to political prisoners or check intelligence work in prisons.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1998, XXIII-XXIV; 167-212
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekcja Hotelowa szczecińskiej Służby Bezpieczeństwa i jej działalność na terenie miasta w latach 1973–1990
Hotel section of the Szczecin Security Service and its activity in the town area in 1973–1990
Autorzy:
Błaszak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034556.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
History of Poland after 1945
Western Pomerania
Security Service
hotels
Historia Polski po 1945 r.
Pomorze Zachodnie
Służba Bezpieczeństwa
hotele
Opis:
Wiele osób słyszało o działaniach Służby Bezpieczeństwa w polskich hotelach, ale jak wyglądało to w Szczecinie?. Autor poszukując odpowiedzi na to pytanie prześledził działania operacyjne prowadzone w hotelach „Arkona”, „Continental”, „Neptun” i „Reda” podległych przedsiębiorstwu „Orbis” oraz hotelach miejskich „Gryf” i „Piast” prowadzonych przez Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Pomerania”. Celem artykułu jest próba przybliżenia zasad pracy sekcji hotelowej szczecińskiej SB oraz „wgłębienie” się tematykę hotelową okresu PRL na terenie Szczecina. W oparciu o zgromadzony materiał źródłowy oraz informacje udzielone przez byłych pracowników sekcji hotelowej autor próbuje odpowiedzieć na pytania o zakres zadań realizowanych przez SB. Wskazać na metody działań funkcjonariuszy, skalę inwigilacji środowiska oraz wpływ SB na funkcjonowanie hoteli. Istotnym elementem jest także materialny dowód istnienia i funkcjonowania jednostki, czyli dokumentacja wytworzona w minionym okresie, którą dziś możemy określić już mianem archiwalnej.
Many people have heard of the Security Service activity in the Polish hotels. How did it look like in Szczecin? In search for answer to this question the author investigated the operational activity conducted in the hotels “Arkona”, “Continental”, “Neptun”, and “Reda”, managed by the company “Orbis”, and the municipal hotels “Gryf” and “Piast” run by the Voivodship Enterprise of Tourism Services “Pomerania”. The purpose of this article is an attempt to explain the principles of functioning of the Szczecin Security Service hotel section and to “delve” into the subject matter of hotels operating at the time of Polish People’s Republic in Szczecin. Based on the collected source material and the information provided by the former staff of the hotel section of the Security Service the author seeks to answer the questions concerning the scope of the tasks performed by the Security Service and to explore the methods used by the officers, the scale of invigilation of the society, and influence of the Security Service on the operation of hotels. A significant element is also material proof of the unit’s existence and operation, i.e. the documents produced in the time past, which today can be referred to as archival.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2021, 36; 299-324
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plotkarz i prorok. Osoba i spuścizna Wacława Alfreda Zbyszewskiego we wspomnieniach wybranych przedstawicieli II Wielkiej Emigracji
The gossiper and the prophet. The figure and legacy of Wacław Alfred Zbyszewski in memories of selected participants of the Second Great Emigration
Autorzy:
Bończak, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108998.pdf
Data publikacji:
2021-08-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
„Wiadomości”
„Kultura”
Radio Wolna Europa
emigracja niepodległościowa 1945–1990
historia najnowsza Polski
polska literatura emigracyjna
“Kultura”
Radio Free Europe
Polish political emigration 1945–1990
modern history of Poland
Polish literature in-exile
Opis:
Wacław Alfred Zbyszewski (1903 – 1985) karierę literacką rozpoczął w roku 1923 jako jeden z najmłodszych publicystów w II Rzeczpospolitej. W wyniku wybuchu II Wojny Światowej znalazł się na emigracji w Londynie, następnie w Niemczech, a pod koniec życia w Paryżu. W ciągu niemal pięćdziesięciu lat działalności jako współpracownik najważniejszych polskich organów informacyjnych i opiniotwórczych: „Dziennika Polskiego”, tygodnika „Wiadomości”, miesięcznika „Kultura”oraz Sekcji Polskiej Radia Wolna Europa,  zdobył pozycję jednego z najciekawszych i najpopularniejszych dziennikarzy.  Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie jak tę wieloletnią dziennikarską aktywność oceniali twórcy emigracyjnej kultury w tym zwierzchnicy oraz redakcyjni koledzy oraz jaki był ich stosunek do samego Wacława Zbyszewskiego. W celu przybliżenia wspomnianych kwestii w artykule zebrane i omówione zostały teksty wspomnieniowe poświęcone Wacławowi Zbyszewskiemu jak i działalności instytucji z którymi był związany w okresie II Wojny Światowej i Zimnej Wojny. Wśród autorów wykorzystanych materiałów źródłowych wymienić można m. in. Stefanię Kossowską, Marię Danilewiczową czy Jerzego Giedroyca.
Wacław Alfred Zbyszewski (1903 - 1985) began his literary career in 1923 as one of the youngest publicists in the Second Polish Republic. Following the outbreak of World War II, he found himself in exile in London, then in Germany, and at the end of his life in Paris. During almost fifty years of his activity as a collaborator of the most important Polish information and opinion-forming outlets: "Dziennik Polski", the weekly "Wiadomości", the monthly "Kultura"and the Polish Section of Radio Free Europe, he became one of the most interesting and popular journalists. This article is an attempt to answer the question of how such a long journalistic activity was evaluated by the most prominent figures of the Polish culture on emigration, including Zbyszewski’s superiors and editorial colleagues, and what was their attitude towards Wacław Zbyszewski himself. In order to do so, the article collects and discusses memoirs devoted to Wacław Zbyszewski and the activities of the institutions he was associated with during World War II and the Cold War. Among the authors of the source materials used in the article are Stefania Kossowska, Maria Danilewiczowa and Jerzy Giedroyc. 
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 108; 193-204
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literary periodicals for the young and by the young (1944–1970). Part 2
Czasopisma literackie młodych i dla młodych w Polsce (1944–1970). Część 2
Autorzy:
Buck, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074965.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Literary press in Poland in 1945–1989
literary periodicals of the young writers
generational change
literary groups
Walka
Inaczej
Pokolenie
Nurt
Po prostu
Wyboje
Zebra
Orientacje
Kuźnica
Odrodzenie
Nowa Kultura
Współczesność
Życie Literackie
czasopismo literackie młodych
czasopismo literackie dla młodych
pokolenie literackie
grupa literacka
„Walka”
„Inaczej”
„Pokolenie”
„Nurt”
„Po prostu”
„Wyboje”
„Zebra”
„Orientacje”
„Kuźnica”
„Odrodzenie”
„Nowa Kultura”
„Współczesność”
„Życie Literackie”
Opis:
Literary periodicals promoting young writers played a major role in the formation of a distinct generational consciousness during the occupation and in the post-war period. They included Sztuka i Naród [ Art and the Nation] (1942–1944), Walka [Combat] and Inaczej [Contrarily] (1945), Pokolenie [ The Generation] (1946– 1947), Nurt [The Current] (1947), Po prostu [ Plain and Simple] (1949–1955), Wyboje [ Bumps] (1956–1957), Zebra (1957–1958), Orientacja (1965–1971) and Nowy Wyraz [New Expression] (1972–1981). The young writers’ literary magazines were the product of the shifting political environment and generational change.
W kreowaniu świadomości pokoleniowych i w powstających programach literackich odegrały ważną rolę periodyki młodoliterackie, jak np. „Sztuka i Naród” (1942–1944), „Walka”, „Inaczej” (1945), „Pokolenie” (1946–1947), „Nurt” (1947), „Po Prostu” (1949–1955), „Wyboje” (1956–1957), „Zebra” (1957–1958), „Orientacja” (1965–1971), „Nowy Wyraz” (1972–1981) i inne. Opis zjawiska „czasopismo młodoliterackie” pozostaje w wielorakich uwikłaniach: pokoleniowych i historycznych.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2019, 22, 3; 41-73
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Krakowa do Kirowa. O pomniku Iwana Koniewa w latach 1987–1991.
Autorzy:
Czarnecka, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436779.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
History of Poland between 1945–1989
1990–2012
the history of Kracow
Kracow monuments
marshal Iwan Koniew
Opis:
The article aims at showing the history of building and disassembling the monument of Ivan Konev – the Prime Minister of the Soviet Union – in Krakow. The monument was oneof the important symbols of the Communist system and the domination of the Soviet Union in Poland. Despite the objections of a considerable part of the society, the monument waserected by the representatives of the falling regime as a kind of political manifestation. After 1989, the monument became one of the symbols of subjugation and hypocrisy of the Polishnation that were most quickly demolished by the democratic government. The statue of I. Konev was transported to Kirov, the remaining parts of the monument were disposed ofseparately. Although the monument stood in Krakow for only four years, it imprinted in the awareness of the citizens. Its history is particularly interesting in comparison with the then socio-political events and is tightly connected with them. 
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2012, 12; 204-226
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Zwierciadło" - platforma polityczna Ligi Kobiet w okresie PRL (1957–1961, 1982–1989)
Women’s magazine Zwierciadło — a political platform of the League of Women in postwar Poland (1957–1961 and 1982–1989)
Autorzy:
Dajnowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421524.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
„Zwierciadło”
czasopisma kobiece
Liga Kobiet w latach 1957–1961 i 1982–1989
propaganda w PRL
rzeczywistość komunistyczna
Polish press in 1945–1989
women’s magazines in postwar Poland and politics
Poland’s League of Women
communist propaganda after the 1956 ‘Thaw’ and in the 1980s
Opis:
W artykule przedstawiono aktywność Ligi Kobiet i następnie Ligi Kobiet Polskich prezentowanej na łamach „Zwierciadła”, popularnego czasopisma kobiecego wydawanego w okresie PRL. Analizą objęto okres, kiedy periodyk wydawany był przez organizację, a więc w latach 1957–1961 i 1982–1989. Czasopismo pełniło w tym czasie rolę promującą organizację, upowszechniającą zasadność działalności Ligi Kobiet i Ligi Kobiet Polskich oraz propagandową — propagującą wśród czytelniczek program polityczny władz PRL. „Zwierciadło” kierowane było do inteligentek, jednak nie cieszyło się poważną popularnością kobiet, tak jak np. „Kobieta i Życie”.
The article deals with the activities of the League of Women, later renamed the League of Polish Women, as presented in the weekly Zwierciadło [Mirror], an up-market women’s magazine launched in 1957, in the aftermath of the October 1956 ‘Thaw’. The analysis covers the period of 1957–1961 and 1982–1989 when the magazine was published by the League. Its role was to present in a more attractive form the work of the League and to serve as a light-handed propaganda outlet of the communist government. Zwierciadło was addressed mainly to educated women and never reached the popularity of the traditional mass-market Kobieta i Życie [Woman and Life].
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2017, 20, 3; 67-90
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poland’s Women’s League in 1945–1949: A record of its activities presented in "Kobieta Dzisiejsza" and "Kobieta"
Działalność Ligi Kobiet na obszarze kraju w świetle czasopism organizacji — „Kobiety Dzisiejszej” (1946–1947) i „Kobiety” (1947–1949)
Autorzy:
Dajnowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075759.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish press after 1945
women’s magazines
women’s issues in communist-ruled Poland
Women’s League
„Kobieta Dzisiejsza”
„Kobieta”
czasopisma kobiece
Liga Kobiet
organizacje kobiece w PRL
komunizm
Opis:
This article looks at the record of the activities of Poland’s Women’s League, first registered in 1945 under the name Social and Civic League of Women, presented in its two magazines, Kobieta Dzisiejsza [Today’s Woman] and Kobieta [Woman] published in 1946–1947 and 1947–1949 respectively. Their approach and choice of stories were to demonstrate the new organization’s concern with the lives of their readers. The magazines offered advice on how to cope with problems of everyday life, both at home and in the workplace. The broad range of themes was intended to appeal to a broad audience from all walks of life, including those that were not members of the new organization.
Artykuł traktuje o kierunkach działalności Społeczno-Obywatelskiej Ligi Kobiet, ukazywanych na łamach dwóch czasopism kierowanych do Polek, to jest „Kobiety Dzisiejszej” i „Kobiety”. Periodyki te wychodziły w początkach działalności LK (1946–1949). Organizacja poprzez prezentowane treści ukazać chciała swoją „użyteczność”, przydatność w rozwiązywaniu codziennych spraw kobiet oraz ich różnorodnych problemów życia prywatnego i zawodowego. Tematyka ta świadczyć miała o uniwersalności czasopism, których treści, w założeniu redakcji, zainteresować powinny Polki z różnych grup społecznych, również kobiety nie zrzeszone w Lidze.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2018, 21, 3; 57-74
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The League of Women (Liga Kobiet) – the conditions for functioning of the women’s organisation in the communist system of the Polish People’s Republic (in the first period of the organisation’s activity from 1945 to 1975)
Liga Kobiet – warunki funkcjonowania organizacji kobiecej w systemie komunistycznym PRL (w pierwszym okresie działalności organizacji 1945–1975)
Autorzy:
Dajnowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834119.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
Liga Kobiet [League of Women]
Polish women’s organisation
Polish People’s Republic
communism
Eastern European women’s movement
1945–1975
gender equality in Poland
Liga Kobiet
polska organizacja kobieca
PRL
komunizm
wschodnioeuropejski ruch kobiecy
równość płci w Polsce
Opis:
The League of Women (Liga Kobiet), until 1949 operating under the name of the Socio-Civic League of Women (Społeczno-Obywatelska Liga Kobiet), was a mass women’s organisation functioning in the Polish People’s Republic. Throughout the whole period, one of the priorities set by the organisation was to build up its mass character and, thus, to influence different social, professional and environmental groups of Polish women, fitting into the general agenda of implementing the communist regime in Polish society. Most League of Women’s members were also members to the Polish United Workers’ Party. The League of Women tried to play a role of a “utilitarian” organisation, supporting in a genuine and diverse way the Polish women’s environment. The period between 1945 and 1975 was the first stage of organisation’s activity; in the communist Polish People’s Republic it was a period of “isolation” of the Polish society from the Western world and of a significant influence of the Soviet Union’s policy on the social relations in the country. The League of Women was an example of an East European women’s organisation in the communist era.
Liga Kobiet, działająca do 1949 r. pod nazwą Społeczno-Obywatelska Liga Kobiet, była masową organizacją kobiecą działającą w PRL. Przez cały okres jednym z priorytetów organizacji było budowanie jej masowego charakteru, a tym samym wpływanie na różne grupy społeczne, zawodowe i środowiskowe Polek, wpisujące się w ogólny program wdrażania reżimu komunistycznego w polskim społeczeństwie. Większość członkiń Ligi Kobiet należała również do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Liga Kobiet starała się odgrywać rolę organizacji „utylitarnej”, wspierającej w sposób autentyczny i różnorodny środowisko Polek. Lata 1945–1975 to pierwszy etap działalności organizacji; w PRL był to okres izolacji polskiego społeczeństwa od świata zachodniego i znaczącego wpływu polityki Związku Sowieckiego na stosunki społeczne w kraju. Liga Kobiet była przykładem wschodnioeuropejskiej organizacji kobiecej w czasach komunizmu.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2020, 2(9); 186-207
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Establishing diplomatic relations between Poland and Norway in the years 1945–1946
Autorzy:
Denkiewicz-Szczepanik, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591686.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polish-Norwegian relations
establishing diplomatic relations in the years 1945–1946
activity of diplomatic representatives of the Polish Government in Exile in Norway
taking over Polish Mission in Oslo by Poland’s Provisional Government of National Unity
envoy Mieczysław Rogalski (April 1946)
Rolf Andvord’s mission in Poland (August-September 1945)
coal contract and establishing diplomatic relations with Poland
envoy Alfred Danielsen in Warsaw (November 1945).
stosunki polsko-norweskie
nawiązanie stosunków dyplomatycznych 1945–1946
działania przedstawicieli polskiego rządu emigracyjnego z Londynu w Norwegii
objęcie poselstwa polskiego w Oslo przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
poseł Mieczysław Rogalski – kwiecień 1946 rok
misja Rolfa Andvorda – sierpień–wrzesień 1945 rok
umowa węglowa i nawiązanie stosunków dyplomatycznych z Polską
poseł Alfred Danielsen – listopad 1945 roku
Opis:
W artykule zaprezentowano proces nawiązywania stosunków dyplomatycznych między Polską a Norwegią po zakończeniu II wojny światowej, co trwało od sierpnia 1945 roku do kwietnia 1946 roku. Artykuł składa się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej części przedstawiono wysiłki polskiego rządu emigracyjnego w Londynie zmierzające do utrzymania polskiej placówki dyplomatycznej w swych rękach. Następnie omówiono rozległe działania płk. Tadeusza Tokarza, attaché ds. militarnych Poselstwa RP, akredytowanego przy rządzie norweskim na emigracji w Londynie, związane z różnorodną pomocą dla kilku tysięcy Polaków zgromadzonych w obozach repatriacyjnych na terenie Norwegii, głównie w Moss i Mysen. Na zakończenie tej części wyjaśniono w jaki sposób i dlaczego polskie poselstwo w Oslo zostało przejęte 6 kwietnia 1946 roku przez komunistycznego przedstawiciela Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w Warszawie – Mieczysława Rogalskiego. Opisano także jego pierwsze kontakty dyplomatyczne z władzami norweskimi. W drugiej części szczególną wagę przywiązano do pokazania działań rządu norweskiego, którego zadaniem było, możliwie jak najszybciej, utworzenie własnego przedstawicielstwa dyplomatycznego w Warszawie. Sedno tej części artykułu stanowi centralna rola, jaką odegrał norweski ambasador w Moskwie Rolf Otto Andvord, podczas swej dwumiesięcznej misji w Polsce związanej ze sprawami handlowymi i dyplomatycznymi (08.–09.1945 r.). Jego zadanie związane było z dwoma konkretnymi kwestiami – podpisaniem umowy z polskimi władzami na szybką dostawę węgla do Norwegii oraz nawiązaniem szybkich i dobrych stosunków dyplomatycznych z Polską. Podkreślono też znaczenie tego, że udało mu się zapewnić 3-pokojowe lokum dla Poselstwa Norwegii w Hotelu Polonia. W końcowej części artykułu zaprezentowano krótki biogram norweskiego posła Alfreda Danielsena, który przybył do Warszawy 12 listopada 1945 roku oraz opisano jego pierwsze dyplomatyczne działania i kontakty z polskimi władzami.
The article depicts the process of establishing diplomatic relations between Poland and Norway after the end of the Second World War, which started in August 1945 and ended in April 1946. The article is composed of two basic parts. The first part describes the efforts of the Polish Government in Exile to maintain the Polish diplomatic mission. Next it presents the activities of Colonel Tadeusz Tokarz, military attaché of the Mission of the Republic of Poland, accredited to the Norwegian Government in Exile in London, concerning the varied assistance for several thousand Poles gathered in repatriation camps, mainly in Moss and Mysen. At the end of the first part the author explains how and why the Polish Mission in Oslo was taken over on April 6, 1946 by Mieczysław Rogalski, the Communist representative of the Temporary Government of National Unity in Warsaw. He describes the first diplomatic contacts with the Norwegian authorities. In the second part a special attention was paid to the presentation of the endeavours of the Norwegian Government aimed at establishing – as soon as possible – their own diplomatic mission in Warsaw. The description concentrates on the central role played by Rolf Otto Andvord, the Norwegian Ambassador in Moscow, during his two-month mission in Poland concerning commercial and diplomatic matters. The mission took place in August and September 1945. Andvord was charged with two tasks: to sign a contract with the Polish authorities for a fast delivery of coal to Norway and to establish fast and good diplomatic relations with Poland. It has been emphasised that Andvord was provided with a threeroomed accommodation for the Norwegian Mission at the ‘Polonia’ Hotel. At the end of the article there is a short life history of Envoy Alfred Danielsen, who arrived in Warsaw on November 12, 1945, and a description of his first diplomatic activities and contacts with the Polish authorities.
Źródło:
Studia Maritima; 2018, 31; 205-241
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspozycja : Poland at War 1939-1945
Autorzy:
Frąckiewicz, Anna.
Powiązania:
Rodowód II 2005, nr 1/2, s. 55
Data publikacji:
2005
Tematy:
Tyciński, Wojciech
Cardownie, Steve
Straczyński, Marek
Korabiowski, Józef
Konsulat Rzeczypospolitej Polskiej (Edynburg) wystawy
Wystawa "Poland at War 1939-1945" (2005; Edynburg)
Wojna 1939-1945 r. Polska wystawy
Opis:
Dot. zorganizowanej przez Konsulat RP wystawy w Roxy Arts House w Edynburgu.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Post-war reconstruction of British diplomatic posts in Poland
Autorzy:
Gdaniec, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185034.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
British embassy in Warsaw
British consulates in Poland
reconstruction of diplomatic missions after World War II
Polish-British relations after 1945
Opis:
The reconstruction of British diplomatic missions in Poland began after the approval of the Provisional Government of National Unity (Polish: Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej – TRJN) by London. Consular exchange resumed and a number of officials were appointed, who became not only liaison between the Foreign Office and local institutions, but also propagators of “Western ideology” in Poland. The aim of the article is to present the process of rebuilding British institutions in Poland, placing it in the context of Polish-British relations until 1956.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2021, 76, 4; 21-33
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cozy Homes? Rooms and apartments of the intelligentsia in Polish drama films, 1956–1970
Autorzy:
Gierszewska, Barbara Lena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923181.pdf
Data publikacji:
2019-01-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish film 1945–1970
architecture in communist Poland
Polish design of the 1950s and 1960s
Opis:
The article presents the problems of private life of intellectuals in Poland “after Yalta” through the prism of the cinema. The biggest problem of people in the 1950s and 1960s was the lack of a satisfying home. The homes of young intellectuals shown in Polish films are the spectrum of dreams, most often impossible to achieve in real life. Apartments located in multi-family housing estates that immortalized in the Polish feature films between the years 1956–1970 are confirmation of the highest quality of Polish industrial design. Real people’s apartments were cramped, ugly, and primitive.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 22, 31; 91-102
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepis na kościół. Dyskusje o współczesnej architekturze sakralnej w Polsce w latach 80. XX wieku
A Recipe for a Church. Discussions on Contemporary Sacral Architecture in Poland in the 1980s
Autorzy:
Głowacki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582257.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
architektura w PRL
architektura sakralna
budownictwo polskie po 1945
lata 80. XX w.
krytyka architektoniczna
Sobór Watykański II
Kościół Katolicki
architecture in Communist Poland (PRL)
sacral architecture
Polish construction projects after 1945
the 1980s
architectural criticism
Vatican Council II
Catholic Church
Opis:
Od około połowy lat 70. XX nastąpił bezprecedensowy wzrost liczby budowanych w Polsce kościołów, osiągając kulminację w latach 80. Wzmożonemu ruchowi budowlanemu towarzyszył rozwój krytyki architektonicznej. Uprawiali ją projektanci, artyści, inwestorzy i teoretycy. Artykuł wskazuje głównych uczestników debat toczonych w ostatniej dekadzie istnienia PRL, a dotyczących projektowanych i budowanych wówczas kościołów, omawia kluczowe praktyczne i teoretyczne aspekty projektowania i wznoszenia świątyń poruszane przez nich, takie jak: stosunek do tradycji, jakość sztuki sakralnej, podstawowe zasady projektowania kościołów i inspiracje zagraniczne.
In the 20th century, particularly after the Second Vatican Council (1962-1965), journalism gained essential impact on sacral architecture in Western Europe. Around that time criticism of sacral architecture in Poland was poorly developed, becoming important only as of around the mid-1970s. It was then that an unprecedented increase in the number of churches raised in Poland occurred, the phenomenon climaxing in the 1980s. The intensified construction efforts were accompanied by the development of architectural criticism. It was conducted at the time by designers, artists, investors, and theoreticians. The identified critical voices published in Poland reveal a rift between design demands raised by architects’ circles and the final forms of the erected churches.   The authors of the discussed texts coincided in the recognition of an urgent need to raise many churches and in an unfavourable opinion on the majority of sacral construction projects in Poland. They argued as for the evaluation of the architecture’s formal language. Some defended Modernism, others were tempted to accept Post-Modernism, which was gradually gaining prominence. The regular benchmark for the debaters was the tradition of the Catholic Church and its building, and the concordance with it was one of the basic principles in designing a church. Critics also discussed architectural projects from Western countries wondering what the most appropriate forms for Polish churches involving reference to Polish heritage should be. In view of the construction projects implemented at the time what was of high importance were remarks made by the debaters on high spatial, aesthetical, and technological values which the church designs introduced into Poland’s native architectural landscape. Furthermore, the debaters did not fail to mention practical and technical aspects of sacral structures and the necessity to economize resources. What proved quite controversial was the churches’ furnishing and the quality of artworks placed inside   However, despite many objections as for the quality of the erected churches, the future of sacral architecture loomed optimistic to the debaters in the Poland of the 1980s. The period was considered of breakthrough character. The herald of a positive transformation was seen in the church in Warsaw’s Ursynów District (Church of the Ascension, designed by Marek Budzyński, in cooperation with Zbigniew Badowski and Piotr Wicha, 1982–1989). A peculiar conditioning of the designs, a symbolic importance of churches and their political impact made this sphere of architects’ activity different than the remaining ones of their work in Communist Poland. Polish debates on church architecture from the 1980s, much later than those conducted in Western Europe, also differed in the sense that they were more pragmatic than ideological.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 1; 171-198
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 71

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies