Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polacy na Ukrainie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Bez przeszłości nie ma przyszłości – wiedza o kościołach rzymskokatolickich na Zaporoskim Przyazowiu
    Without the past there is no future – Roman Catholic Churches at the Zaporozhye Priazovye
    Autorzy:
    Pavliuk, Olga
    Gancarz, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502162.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Polacy na Ukrainie
    Kościół rzymskokatolicki
    religijność
    Poles in the Ukraine
    Roman Catholic Church
    religion
    Opis:
    The national and religious identity of Polish minority in the north-eastern Ukraine for centuries has been shaped under the influence of different factors than in the western part of the country. The problem of self-identification of homo postsovieticus is strongly linked with the idea of multiculturalism and a conscious choice of ethnicity. Poles from the Zaporozhye Priazovye have lived thousands kilometres away from the Motherland in a multicultural society consisting of over 130 nationalities. In order to understand how the Polish minority identity from the Zaporozhye Priazovye has been shaped it is important to learn about the history of the Roman Catholic Church in that region. The article presents the history of the above-mentioned Polish minority via the history of the churches in Dnipro, Kamianske, and Zaporizhia. The image of a Catholic Pole in reference to the Polish minority often turns out to be ambiguous, because for a long time the development of religion in those regions was impossible.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 3; 175-184
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodowo-kulturowa i językowa tożsamość uczniów polskich szkół na Ukrainie
    The national, cultural, and linguistic identity of Polish school students in Ukraine
    Autorzy:
    Korol, Łesia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594195.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    tożsamość narodowa
    język polski
    Polacy na Ukrainie
    bilingwizm
    national identity
    Polish language
    Poles living in Ukraine
    bilingualism
    Opis:
    W artykule przedstawiona została obecna sytuacja językowa w środowisku uczniów pięciu szkół ogólnokształcących na Ukrainie z polskim językiem nauczania. Uczniowie utrzymują wyniesioną z domu regionalną polszczyznę południowokresową oraz uczą się w szkole języka polskiego. Młode pokolenie Polaków mieszkających na Ukrainie jest wielojęzyczne. Badania socjolingwistyczne pokazują, że dla uczniów polskich szkół w codziennej komunikacji ważne są trzy języki: polski, ukraiński i rosyjski. Młodzi Polacy są przywiązani do języka polskiego. Nie ma w nich negatywnego nastawienia do jego regionalnego wariantu – jednak są przekonani, że można go używać tylko w niektórych sytuacjach komunikacyjnych (nieoficjalnych). Podsumowując wyniki badania, można argumentować, że polska młodzież na Ukrainie identyfikuje się jako odrębna grupa. Język polski pełni w jej przypadku nie tylko funkcję komunikacyjną, ale też manifestacyjną, przy czym ta druga jest faktycznym czynnikiem kształtowania tożsamości. Dlatego tożsamość językowa jest postrzegana jako część tożsamości etnicznej/narodowej. Ważnym elementem przynależności Polaków na Ukrainie do narodu polskiego jest też członkostwo w Kościele katolickim oraz przestrzeganie i zachowanie polskich tradycji ludowych i religijnych.
    This article seeks to explore the current language situation among the students of Polishlanguage schools in Ukraine (presently, there are five comprehensive schools with Polish as a language of instruction in Ukraine). Students are speakers of the regional versions of the Polish language which they speak at home, whereas at school they study the general Polish language. In addition, the young generation of the Poles living in Ukraine is multilingual. The sociolinguistic research demonstrates that three languages are important for Polish-language school students in everyday communication and society: Polish, Ukrainian and Russian. The young generation of Poles is tied to the Polish language. They have no negative attitude to the regional versions of the Polish language, but students are convinced that it can be used only in certain communicative situations (informal). Based on the results of the study, it can be argued that Polish youth in Ukraine identify themselves as a separate group. For them, the Polish language performs not so much a communicative function, but a manifesting one, the latter being the factor of identification. For this reason linguistic identity is perceived as a part of their ethnic/national identity. The Poles of Ukraine consider that their affiliation to the Catholic Church is an important element of their unity with the Polish people, as well as the observance and preservation of Polish folk and religious traditions.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2019, 67; 121-130
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polacy na Ukrainie i Ukraińcy w Polsce, jako czynniki w stosunkach polsko-ukraińskich
    Poles in Ukraine and Ukrainians in Poland , as factors in the Polish-Ukrainian relations
    Autorzy:
    Stroński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165276.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Polska
    Ukraina
    Polacy na Ukrainie
    Ukraińcy w Polsce
    mniejszości narodowe
    Polska
    Ukraine
    Poles in Ukraine
    Ukrainians in Poland
    minorities
    Opis:
    W artykule pokazano sytuację Polaków we współczesnej Ukrainie, sposoby ich samoorganizacji i problemy w osiągnięciu swoich celów. Zwrócono uwagę na stosunki polskiej mniejszości narodowej z władzami lokalnymi i centralnymi, a także stosunek władz RP do rodaków na Wschodzie. Dokonano porównania z sytuacją Polaków mieszkających na Litwie i Białorusi. Przedstawiono kondycję Ukraińców w Polsce, sposoby ich samoorganizacji i stosunki z władzami państwa zamieszkania.
    This paper shows the situation of Poles in modern Ukraine, their methods of self-organization and problems in achieving their goals. Drew attention to the relationship of the Polish minority of local and central authorities, as well as the attitude of the Polish government to compatriots in the East. A comparison with the situation of Poles living in Lithuania and Belarus. Shows the condition ofUkrainians in Poland, their methods of self-organization and relations with the authorities of the country of residence.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 401-415
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mniejszości narodowe i ich ochrona w prawie międzynarodowym w XX w. Kwestie definicyjne na przykładzie Polaków i Węgrów na Ukrainie
    National minorities and their protection in international law in the 20th century. Definition issues on the example of the Poles and Hungarians in Ukraine
    Autorzy:
    Illés, Veronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1812159.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Polacy i Węgrzy na Ukrainie
    Poles and Hungarians in Ukraine
    Opis:
    Problematyka mniejszości narodowych analizowana jest już od wielu lat. Pomimo uwzględniania różnorodnych podejść nie wypracowano jednak dotychczas jednolitej, powszechnie obowiązującej definicji. Występuje bowiem szereg czynników, które skłaniają ustawodawców do ochrony określonych cech danych grup społecznych. W artykule przeanalizowano czynniki umożliwające uzyskanie kompleksowego obrazu tego, co oznacza status mniejszości, ochrona mniejszości, a także zakres rozwoju ich praw w XX w. Współczesny kształt międzynarodowego prawa ochrony mniejszości ukształtował się po I wojnie światowej. W wyniku powstania nowych państw, przesunięcia granic zaistniało szereg nowych mniejszości. Dlatego też nieuniknione było uporządkowanie ich sytuacji w ramach uregulowań międzynarodowych. Niewątpliwie doświadczenie I wojny światowej zmieniło stosunek do mniejszości. Po II wojnie światowej dokonana została swoista ewolucja tego podejścia. Akcenty przesunięte zostały z praw zbiorowych na prawa jednostki i prawa człowieka, a prawa mniejszości znalazły się na dalszym planie. Problem ten został omówiony na przykładzie sytuacji w Europie Środkowo-Wschodniej, przede wszystkim mniejszości polskiej i węgierskiej mieszkających na Ukrainie.
    The issue of national minorities already has a rich historiography, but so far no uniform definition of the concept of minority has been formulated. It is no coincidence, because it depends on a number of factors which features of a particular social group the legislator wishes to protect or along which features it grants them additional rights. I attempt to analyze these factors in order to provide a comprehensive picture of who we mean by minorities, what minority protection means, and how their rights developed in the 20th century. Modern international minority protection law developed after the First World War. As a result of the border arrangements after the Great War, a number of new minorities were born, so it was inevitable to place their situation within the international framework. The experience of World War I changed attitudes towards minorities. However, after World War II, the emphasis shifted from collective rights to individual, human rights, and minority rights were relegated to the background. I would like to support this issue with examples from the situation in Central and Eastern Europe, including the Polish and Hungarian minorities living in Ukraine.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2020, 17, 17; 41-68
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany w funkcjonowaniu polskiej społeczności w obwodzie lwowskim na Ukrainie od 1991 do chwili obecnej na podstawie polskiej społeczności w mieście Sambor
    Changes in the functioning of the Polish community in the Lviv region, Ukraine from 1991 to the present days based on the example of the Polish community in Sambor
    Autorzy:
    Lewkowicz, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177359.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Instytut im. gen. Władysława Andersa
    Tematy:
    Polonia
    Polish minority in Ukraine
    Sambor
    Poles of Sambor
    cultural life of Polonia
    Polish Cultural Association in Lviv Region
    Poles in Ukraine
    Polish organisations
    Mniejszość polska na Ukrainie
    Polacy Sambora
    życie kulturalne Polonii
    Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowoskiej
    Polacy na Ukrainie
    organizacje polonijne
    Opis:
    Po uzyskaniu w 1991 roku przez Ukrainę niepodległości polscy mieszkańcy tych terenów stali się obywatelami nowego państwa. Wraz z tym zaczęły zmieniać się też ich warunki życia oraz pojawiły się nowe możliwości dla ich funkcjonowania. Zmieniły się one również i dla mieszkańców Sambora, małego miasta, znajdującego się około 70 km na południowy zachód od Lwowa. Mieszkańcy Sambora w czasach ZSRR skupiali swoje życie kulturalne wokół kościoła parafialnego pw. Ścięcia Świętego Jana Chrzciciela, gdzie wszystkie wydarzenia (w tym msze święte oraz nabożeństwa) odbywały się w języku polskim. W trudnych czasach lat 80. i 90. parafia udzielała również wszelkiego rodzaju wsparcia wszystkim osobom, nie tylko pochodzenia polskiego. Przy parafii swoje początki też ma największa organizacja polonijna w mieście – Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej Oddział w Samborze, która zaczęła się spotykać od 1989 r. na terenach kościelnych, dopóki nie przeniosła swej działalności do mieszkań prywatnych, a potem uzyskała własną siedzibę. TKPZL Oddział w Samborze stał się platformą życia kulturalnego dla mieszkańców miasta polskiego pochodzenia i do dnia dzisiejszego aktywnie działa na wielu obszarach. Z początkowej inicjatywy TKPZL Oddziału w Samborze powstała również polska szkoła, która szybko stała się niezależną organizacją polonijną. Do dziś szkoła naucza w trybie weekendowym dzieci i młodzież z polskich rodzin (ale także cieszy się dużą popularnością wśród mieszkańców ukraińskiego pochodzenia) siedmiu przedmiotów: języka polskiego, literatury polskiej, geografii, historii Polski, wiedzy o narodzie polskim, kultury narodu polskiego oraz muzyki. Mimo w miarę dużej aktywności miejscowych organizacji polonijnych jest widoczny fakt emigracji Polaków z Sambora na Zachód (najczęściej do Polski). Skutkiem tego jest naturalnie zmniejszenie się liczby aktywnych Polaków w mieście oraz spadek zainteresowania miejscowej młodzieży w życiem Polonii. Spora część polskich mieszkańców, poprzez asymilację z ukraińską społecznością, także coraz mniej się identyfikuje z polskością.
    After Ukraine gained independence in 1991, Polish residents of the discussed areas became citizens of the new state. As a result, their living conditions started to change, and new opportunities for their functioning emerged. Living conditions have also changed for the citizens of Sambor, a small town 70 km away southwest of Lviv. During the USSR, the cultural life in Sambor was concentrated around the Church of the Beheading of John the Baptist. All the events there were in Polish, including Saint Mass and Services. During the hard times in the 80s and 90s, the church provided people (not only of Polish origin) with all kinds of support. The city’s largest Polish organisation is the Association of Polish Culture of the Lviv Land, the branch in Sambor (Polish acronym TKPZL). It started its activity in Sambor at the church premises in 1898. Later on, their meetings moved to private apartments until finally, they gained their headquarters. The branch of TKPZL in Sambor became the foundation of cultural life for citizens of Polish origin. Until these days the organisation is very active in many areas. For example, at the initiative of TKPZL, the Polish school in Sambor was established, which later on became an independent polish organisation. Currently, the Polish school provides weekend classes for children and youth from Polish families, and it also enjoys great popularity among residents of Ukrainian origin. Children there study seven subjects: Polish language, Polish literature, geography, Polish history, knowledge of the Polish nation, the culture of the Polish nation and music. Despite the relatively high activity of the local Polish organisations, there is a noticeable increase in the emigration of Poles from Sambor to the West (mainly to Poland). Due to this, there is a noticeable decrease in the number of active Poles in the city. Additionally, the interest of the local youth in the life of the Polish community decreases as well. A considerable part of the Polish population is also becoming less and less identified with Polishness through assimilation into Ukrainian society.
    Źródło:
    Polonia Inter Gentes; 2021, 2; 89-98
    2719-8871
    2956-3224
    Pojawia się w:
    Polonia Inter Gentes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek Młodzieży Polskiej „Zet” w Kijowie w okresie zaborów i I wojny światowej. Zarys zagadnienia
    Polish Youth Union “ZET” in Kiev During the Partitions of World War I An Outline of the Issue
    Autorzy:
    Waingertner, Przemysław Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050642.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Związek Młodzieży Polskiej „Zet”
    polskie organizacje młodzieżowe
    Polacy na Ukrainie w XIX–XX wieku
    Polish Youth Union “Zet”
    Polish youth organizations
    Poles in Ukraine in the 19th–20th centuries
    Opis:
    W 1886 r. na Uniwersytecie Warszawskim powstał tajny Związek Młodzieży Polskiej „Zet” (ZMP). Do wybuchu I wojny światowej utworzył on sieć placówek nie tylko w polskich środowiskach akademickich w trzech zaborach, ale także w głębi Rosji oraz w Europie Zachodniej. Program „Zetu” wzywał do walki o niepodległą, demokratyczną, sprawiedliwą społecznie oraz tolerancyjną narodowościowo i religijnie Rzeczpospolitą. Walkę tę zetowcy rozumieli zarówno jako pracę samokształceniową, jak i czyn zbrojny. Związek tworzył i inspirował inne organizacje studenckie, uczniowskie, młodzieży robotniczej i chłopskiej. Dzieje ZMP stały się przedmiotem badań historyków, jednak do problemów słabiej rozpoznanych należy nadal jego działalność w okresie zaborów w głębi Rosji. Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba przedstawienia genezy, działalności, orientacji politycznej i wpływów „Zetu” w latach rozbiorów i I wojny światowej w Kijowie – mieście stanowiącym ważne skupisko ludności polskiej na ziemiach Ukrainy wcielonych do Rosji. Na Uniwersytecie Kijowskim od schyłku XIX w. polscy studenci skupiali się w niepodległościowo-socjalistycznej „Korporacji” i „Zecie”, który stał się ośrodkiem kierowniczym narodowo-niepodległościowej organizacji „Polonia”. „Zet” kijowski w odróżnieniu od ZMP w Królestwie Polskim, Galicji i na zachodzie Europy, który odchodził od współpracy z Ligą Narodową na rzecz wsparcia obozu polskiej irredenty, utrzymał związki z obozem i programem narodowym. Obok działalności samokształceniowej i politycznej w środowisku akademickim, usiłował oddziaływać na uczniów polskich szkół (tajnych, a w latach I wojny światowej działających legalnie w Kijowie i na Ukrainie). W okresie Wielkiej Wojny „narodowa” większość kijowskich zetowców angażowała się w organizowanie środowiska polskich studentów i polskiego szkolnictwa na Kijowszczyźnie. Mniejszość, która wsparła obóz irredenty, należała do kijowskiej tajnej szkoły wojskowej i miejscowej komórki Polskiej Organizacji Wojskowej. Studia nad dziejami „Zetu” na wschodzie mogą przynieść dokładniejsze rozpoznanie tej konspiracji i przyczynić się do pogłębienia wiedzy o losach i aktywności polskiej inteligencji.
    In 1886, the secret Polish Youth Union “Zet” (PYU) was established at the University of Warsaw. Until the outbreak of World War I, “Zet” created a network of branches not only in Polish academic circles in the three partitions, but also in the depths of Russia and Western Europe. The “Zet” program called for an independent, democratic, socially just and nationally and religiously tolerant Republic of Poland. The Zetists understood this struggle both as self-education work and as an armed act. The Union created and inspired other pupil and student organizations, as well as working-class and peasant youth. The history of the Polish Youth Union of has become the subject of research by historians, but its activities during the partitions in the depths of Russia are still less recognized problems. The subject of this article is an attempt to present the origins, activities, political orientation and influence of “Zet” in the years of partitions and World War I in Kiev – a city that was an important center of Polish people in the Ukrainian lands incorporated into Russia. At the University of Kiev from the end of the 19th century, Polish students concentrated in the independence- socialist “Corporation” and “Zet”, which became the “headquarters” of the national-independence organization “Polonia”. The “Zet” of Kiev, unlike the PYU in the Kingdom of Poland, Galicia and in Western Europe, which departed from cooperation with the National League to support the Polish irredentist camp, maintained ties with the national camp and its program. In addition to its selfeducation and political activity in the academic community, “Zet” tried to influence pupils of Polish schools (secret ones, and during World War I, legally operating in Kiev and Ukraine). During the Great War, the “national” majority of the Kiev Zetists were involved in organizing the community of Polish students and Polish education in the Kiev region. The minority that supported the irredentist camp belonged to the Kiev secret military school and the local unit of the Polish Military Organization. Studies on the history of “Zet” in the East may bring a more accurate recognition of this conspiracy and contribute to deepening the knowledge about the fate and activity of the Polish intelligentsia.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 2; 163-183
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polaków rozstrzelać, zagłodzić, wygubić
    Autorzy:
    Zechenter, Anna (1959- ).
    Powiązania:
    Biuletyn IPN 2021, nr 3, s. 109-126
    Data publikacji:
    2021
    Tematy:
    Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
    Traktat ryski (1921)
    Polityka zagraniczna
    Polityka wewnętrzna
    Ludność
    Ludobójstwo
    Polacy za granicą
    Wielki głód na Ukrainie (1932-1933)
    Artykuł z czasopisma historycznego
    Opis:
    Autorka artykułu przedstawia, w jakich warunkach żyła polska ludność pozostawiona na ziemiach pod sowieckim panowaniem. Traktat ryski ustalał przebieg nowej polskiej granicy – m.in. granica polsko-sowiecka przebiegała w zasadzie wzdłuż linii II rozbioru z 1793 roku, a miliony zamieszkujących te ziemi Polaków zostało zostawionych samym sobie i bezlitosnej sowietyzacji. Autorka przedstawia szacunki dotyczące liczby polskich mieszkańców, głównie potomków Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Omawia sowiecką politykę etniczną, tzw. politykę „korienizacji”, politykę terroru, zastraszania i przymusowej sowietyzacji, widocznej już w procesie edukacyjnym najmłodszych. Polakom na Marchlewszczyźnie i Dzierżyńszczyźnie zabierano ziemie w imię kolektywizacji, zsyłano do kołchozów. Autorka wspomina również o sztucznie wywołanym przez bolszewików Wielkim Głodzie i o zbrodniach ludobójstwa dokonanych przez NKWD.
    Fotografie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies